a także mając na uwadze, co następuje:(1) W Porozumieniu EOG należy uwzględnić rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/957 z dnia 10 maja 2023 r. zmieniające rozporządzenie (UE) 2015/757 w celu włączenia transportu morskiego do unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji oraz monitorowania, raportowania i weryfikacji emisji dodatkowych gazów cieplarnianych i emisji z dodatkowych typów statków 1 .
(2) W Porozumieniu EOG należy uwzględnić dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/959 z dnia 10 maja 2023 r. zmieniającą dyrektywę 2003/87/WE ustanawiającą system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych w Unii oraz decyzję (UE) 2015/1814 w sprawie ustanowienia i funkcjonowania rezerwy stabilności rynkowej dla unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych 2 .
(3) W Porozumieniu EOG należy uwzględnić decyzję Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/852 z dnia 19 kwietnia 2023 r. w sprawie zmiany decyzji (UE) 2015/1814 w odniesieniu do liczby uprawnień, które mają zostać umieszczone w rezerwie stabilności rynkowej na potrzeby unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych do 2030 r. 3 .
(4) Decyzja Komisji (UE) 2023/1575 z dnia 27 lipca 2023 r. w sprawie puli uprawnień, które mają zostać wydane w całej Unii na 2024 r. w ramach unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji 4 .
(5) Całkowita liczba uprawnień, które mają zostać wydane na 2027 r. w ramach nowego systemu handlu uprawnieniami do emisji w odniesieniu do sektora budowlanego, sektora transportu drogowego i sektorów dodatkowych, zostanie opublikowana przez Komisję do dnia 1 stycznia 2025 r. i, podobnie jak w przypadku obecnego systemu handlu uprawnieniami do emisji, Komisja ustali ten pułap jako pulę uprawnień dla całego EOG. Dane wejściowe powinny dostarczyć państwa EOG-EFTA, z którymi będą również prowadzone konsultacje w trakcie przygotowywania odpowiedniej decyzji Komisji.
(6) Włączenie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/959 pozostaje bez uszczerbku dla dokonanej przez państwa EFTA oceny rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/955 z dnia 10 maja 2023 r. w sprawie ustanowienia Społecznego Funduszu Klimatycznego w kontekście zakresu stosowania Porozumienia EOG.
(7) Na podstawie unii regionalnej Liechtensteinu ze Szwajcarią oraz zgodnie z dwustronnym traktatem w sprawie opłat środowiskowych 5 w Liechtensteinie obowiązuje podatek od emisji CO2, którego administrowanie, w tym pobór, monitorowanie i raportowanie, jest dokonywane przez organy i podmioty szwajcarskie. W związku z tym w przypadku Liechtensteinu - w kontekście nowego systemu handlu uprawnieniami do emisji w odniesieniu do sektora budowlanego, sektora transportu drogowego i sektorów dodatkowych - właściwe jest dokonanie przeglądu daty wygaśnięcia odstępstwa na podstawie art. 30e ust. 3 dyrektywy 2003/87/WE, zwolnienie z powiązanych przepisów administracyjnych do tego czasu, a także odpowiednie dostosowania danych dotyczących źródeł emisji.
(8) Zgodnie z dyrektywą (UE) 2023/959 państwa EFTA są ujęte w opublikowanych decyzją (UE) 2023/1575 danych liczbowych dotyczących puli uprawnień, które mają zostać wydane w całej Unii na 2024 r., i rocznej redukcji uprawnień, które mają zostać wydane, wynikającej z zastosowania współczynnika liniowego redukcji.
(9) Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik XX do Porozumienia EOG,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
1 Dz.U. L 130 z 16.5.2023, s. 105.
2 Dz.U. L 130 z 16.5.2023, s. 134.
3 Dz.U. L 110 z 25.4.2023, s. 21.
4 Dz.U. L 192 z 31.7.2023, s. 30.
5 Vertrag zwischen dem Fürstentum Liechtenstein und der Schweizerischen Eidgenossenschaft betreffend die Umweltabgaben im Fürstentum Liechtenstein, abgeschlossen am 29. Januar 2010 [Traktat między Księstwem Liechtensteinu a Konfederacją Szwajcarską w sprawie opłat środowiskowych w Księstwie Liechtensteinu, zawarty dnia 29 stycznia 2010 r.] (LGBl. 2010 Nr. 12).
* Wskazano wymogi konstytucyjne.