a także mając na uwadze, co następuje:(1) Podczas zgłaszania Komisji danych dotyczących wykazów gazów cieplarnianych państwa członkowskie mają używać wspólnej tabeli sprawozdawczej i ram ogólnych do dokumentów dotyczących wykazów gazów cieplarnianych, stosowanych w ramach porozumienia paryskiego. W czasie Konferencji Stron w 2021 r., która służyła jako spotkanie stron porozumienia paryskiego, przyjęto decyzję 5/CMA.3 ustanawiającą wspólną tabelę sprawozdawczą i ramy ogólne do dokumentów dotyczących wykazów gazów cieplarnianych, do stosowania przez strony podczas zgłaszania ich sprawozdań dotyczących wykazu krajowego. Konieczna jest zmiana definicji zawartych w art. 3 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2020/1208 2 , aby uaktualnić odniesienia do decyzji podjętej na Konferencji Stron ustanawiającej wspomnianą tabelę i ramy ogólne.
(2) Art. 38 rozporządzenia (UE) 2018/1999 został zmieniony, aby zobowiązać Komisję do przeprowadzenia w 2025 r. kompleksowego przeglądu danych z krajowych wykazów gazów cieplarnianych, oprócz kompleksowych przeglądów, które mają zostać przeprowadzone w 2027 r. i 2032 r. Należy zatem zmienić art. 30 i 32 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/1208, a także załącznik XXII do niego, określające procedurę i harmonogram kompleksowych przeglądów, które mają być przeprowadzane na podstawie art. 38 rozporządzenia (UE) 2018/1999.
(3) Zgodnie z art. 19 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2018/1999 państwa członkowskie przekazują informacje na temat wykorzystania dochodów uzyskanych ze sprzedaży na aukcji uprawnień do emisji na podstawie dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 3 . Formaty przekazywania tych informacji określono w załączniku II do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/1208.
(4) Dyrektywę 2003/87/WE zmieniono dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/959 4 i wprowadzono szereg zmian dotyczących wykorzystania dochodów z aukcji. Zmiany te należy odzwierciedlić w załączniku II do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/1208.
(5) Art. 10 ust. 3 akapit pierwszy dyrektywy 2003/87/WE przewiduje obecnie, że wszystkie dochody z aukcji nieprzy- pisane do budżetu Unii w postaci zasobów własnych lub równoważna wartość finansowa tych dochodów z aukcji powinny być wykorzystywane na cele związane z klimatem wymienione we wspomnianym artykule, z wyjątkiem dochodów przeznaczonych na rekompensatę pośrednich kosztów emisji. Obejmuje to dochody państw członkowskich z aukcji zwiększone w wyniku włączenia transportu morskiego do EU ETS, w związku z czym zachęca się państwa członkowskie do większego ich wykorzystania na potrzeby ochrony i odbudowy ekosystemów morskich, w szczególności morskich obszarów chronionych, oraz lepszego zarządzania nimi. Aby śledzić postępy w realizacji obowiązkowego celu dotyczącego wydatkowania wszystkich dochodów na cele art. 10 ust. 3 akapit pierwszy, w załączniku II do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/1208 należy wprowadzić nową tabelę 2 dotyczącą sprawozdawczości w zakresie skumulowanej wypłaty dochodów za każdy rok.
(6) W art. 10 ust. 3 akapit piąty dyrektywy 2003/87/WE wymaga się obecnie sprawozdań dotyczących dochodów z aukcji wystarczająco szczegółowych, aby umożliwiły Komisji ocenę przestrzegania przez państwa członkowskie wymogu określonego w akapicie pierwszym tego artykułu. Komisja powinna zatem zobowiązać państwa członkowskie do ponownego przekazania informacji na temat wykorzystania dochodów, jeżeli uzna takie informacje za niewystarczająco szczegółowe na potrzeby oceny przestrzegania przepisów przez państwa członkowskie, a państwa członkowskie powinny być zobowiązane do usunięcia tych niedociągnięć w rozsądnym terminie.
(7) Wykaz celów związanych z klimatem określonych w art. 10 ust. 3 dyrektywy 2003/87/WE rozszerzono o dodatkowe cele mające pozytywny wpływ na środowisko. Ponadto zgodnie z art. 10 ust. 3 akapit czwarty państwa członkowskie powinny obecnie co roku składać sprawozdania z wykorzystania dochodów z aukcji, określając, w stosownych przypadkach i odpowiednio, jakie dochody są wykorzystywane i jakie działania zostały podjęte w celu wdrożenia ich zintegrowanych krajowych planów w dziedzinie energii i klimatu oraz ich terytorialnych planów sprawiedliwej transformacji. Przy określaniu wykorzystania dochodów uzyskanych ze sprzedaży na aukcji uprawnień państwa członkowskie powinny również uwzględniać potrzebę dalszego zwiększania międzynarodowego finansowania działań w związku ze zmianą klimatu w podatnych na zagrożenia państwach trzecich. Tabelę sprawozdawczości na temat wykorzystania dochodów ze sprzedaży uprawnień na aukcji na potrzeby krajowe i unijne zgodnie z art. 3d i art. 10 dyrektywy 2003/87/WE należy dostosować w celu odzwierciedlenia tych nowych wymogów i celów, jako nową tabelę 3. Aby przedstawić bardziej szczegółowy obraz wydatkowania dochodów z aukcji w kontekście szerszych celów wykazu zawartego w art. 10 ust. 3, w tabeli tej państwa członkowskie powinny wskazać dokładną kategorię wydatków, w tym cele międzynarodowe i międzynarodowe finansowanie działań związanych z klimatem, jak również wskazać, kiedy dochody zostały wykorzystane na dany cel lub program, na potrzeby produkcji technologii neutralnych emisyjnie.
(8) Art. 30m ust. 3 dyrektywy 2003/87/WE wymaga, aby państwa członkowskie dążyły do zapewnienia widoczności źródła finansowania działań lub projektów finansowanych z dochodów z aukcji, których wykorzystanie określają zgodnie z art. 3d ust. 4, art. 10 ust. 3 i art. 30d ust. 6 tej dyrektywy, z uwzględnieniem uwarunkowań krajowych. Nowa tabela 3 powinna umożliwić państwom członkowskim składanie sprawozdań na temat tego, w jaki sposób starały się zapewnić taką widoczność.
(9) Państwom członkowskim posiadającym wysoki odsetek przedsiębiorstw żeglugowych w porównaniu z liczbą ludności przypisuje się udział uprawnień i powinny one wykorzystywać dochody uzyskane ze sprzedaży na aukcji tego udziału uprawnień na cele, o których mowa w art. 10 ust. 3 akapit pierwszy lit. g) dyrektywy 2003/87/WE w odniesieniu do sektora morskiego oraz w lit. f) oraz i) tego akapitu. Nowa tabela 3 powinna umożliwić odpowiednim państwom członkowskim przedstawianie sprawozdań w zakresie wykorzystania takich dodatkowych dochodów na cele morskie.
(10) Od dnia 1 stycznia 2021 r. zarówno operatorzy instalacji, jak i operatorzy statków powietrznych mogą umorzyć uprawnienia do emisji ogólnych i lotniczych zgodnie z art. 12 dyrektywy 2003/87/WE. Ponadto w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2019/1122 5 zmieniono definicję uprawnień ogólnych w celu uwzględnienia wszystkich uprawnień wydanych po dniu 1 stycznia 2025 r. na podstawie rozdziału III dyrektywy 2003/87/WE, wszystkich przydziałów uprawnień do emisji ustanowionych na potrzeby działalności w zakresie transportu morskiego zgodnie z art. 3ga tej dyrektywy oraz wszystkich przydziałów uprawnień do emisji ustanowionych na potrzeby działalności lotniczej zgodnie z art. 3c i 3d tej dyrektywy. Od dnia 1 stycznia 2025 r. uprawnienia te mają być wspólnie sprzedawane na aukcji w tych samych okresach składania ofert. W związku z tym w załączniku II do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/1208 należy wyeliminować jakiekolwiek rozróżnienie między sprawozdawczością dotyczącą dochodów z lotnictwa i dotyczącą dochodów z działalności pozalotniczej.
(11) Sprawozdawczość w zakresie dochodów z aukcji na podstawie rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/1208 powinna zostać usprawniona w oparciu o doświadczenia zebrane podczas okresu przedstawiania sprawozdań na podstawie tego rozporządzenia. Po pierwsze, w celu uproszczenia sprawozdawczości należy połączyć tabele 1a i 1b w nową tabelę 1, która zawiera przegląd uzyskanych dochodów i ich wykorzystania w danym roku sprawozdawczym. Po drugie, tabele 3, 4, 5 i 6 w załączniku II do tego rozporządzenia wykonawczego okazały się zbyt szczegółowe, aby móc służyć prawidłowemu zgłaszaniu i celom porównawczym. W związku z tym tabele 3, 4 i 5 należy zastąpić jedną tabelą, łączącą wszystkie dochody z aukcji przeznaczone na cele międzynarodowe w jeden wspólny przegląd, jako nową tabelę 4, a tabelę 6 należy skreślić.
(12) W rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2020/1208 ustanowiono format sprawozdań, które państwa członkowskie mają przedstawiać Komisji zgodnie z art. 26 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2018/1999. Sprawozdania te dotyczą między innymi emisji gazów cieplarnianych objętych rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/842 6 .
(13) Zakres rozporządzenia (UE) 2018/842 określono przez odniesienie do załącznika I do dyrektywy 2003/87/WE zawierającego wykaz działań objętych dyrektywą 2003/87/WE.
(14) Załącznik I do dyrektywy 2003/87/WE został zmieniony poprzez dodanie działalności "transport morski" oraz, od dnia 1 stycznia 2024 r., do celów art. 14 i 15 tej dyrektywy, działalności "spalanie paliw w instalacjach spalania odpadów komunalnych o całkowitej nominalnej mocy cieplnej przekraczającej 20 MW". Art. 2 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2018/842 został zmieniony w celu zapewnienia, aby taka zmiana załącznika I do dyrektywy 2003/87/WE nie zmieniała zakresu rozporządzenia (UE) 2018/842.
(15) Wzory sprawozdań ustanowione w załącznikach XII i XV do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/1208 obejmują pola, w których państwa członkowskie mają wskazać ilość emisji objętych dyrektywą 2003/87/WE. Należy określić, poprzez dodanie przypisu 5 do załącznika XII i zmianę przypisu 7 do załącznika XV, że emisje spowodowane działalnością "transport morski" oraz emisje z działań wymienionych w załączniku I do dyrektywy 2003/87/WE do celów art. 14 i 15 tej dyrektywy nie mają być włączane do ilości, które państwa członkowskie powinny wskazać w takich polach.
(16) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/2066 7 , które ustanawia zasady monitorowania i raportowania w zakresie emisji gazów cieplarnianych na podstawie dyrektywy 2003/87/WE, zostało zmienione w celu dostosowania go do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/2001, 8 która reguluje promowanie stosowania energii ze źródeł odnawialnych. W rezultacie od dnia 1 stycznia 2023 r. (rok emisji) nie wszystkie emisje ze spalania biomasy należy zgłaszać jako emisje o współczynniku zerowym zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2018/2066, ale wyłącznie te, w przypadku których wykorzystywana biomasa spełnia kryteria zrównoważonego rozwoju określone w art. 29 ust. 2-7 i ust. 10 dyrektywy (UE) 2018/2001. Zmiana ta ma wpływ na obliczanie emisji na podstawie rozporządzenia (UE) 2018/842, ponieważ emisje ze spalania biomasy, których nie należy zgłaszać jako emisje o współczynniku zerowym na podstawie rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/2066, spowodowałyby zwiększenie emisji na podstawie dyrektywy 2003/87/WE, które należy zaliczyć na poczet celów rozporządzenia (UE) 2018/842, oraz odpowiadające mu zmniejszenie obliczonych emisji na podstawie rozporządzenia (UE) 2018/842. Należy zatem wyjaśnić w załącznikach XII i XV do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/1208, że emisje CO2 z wykorzystania każdego rodzaju biomasy w instalacjach stacjonarnych objętych dyrektywą 2003/87/WE zostaną uwzględnione jako emisje zerowe do celów załączników XII i XV do tego rozporządzenia wykonawczego.
(17) W 2021 r. Konferencja Stron Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie Zmian Klimatu (UNFCCC) postanowiła, że począwszy od 2024 r., do celów porozumienia paryskiego, emisje gazów cieplarnianych wychwycone ze spalania biomasy i trwale składowane należy odjąć od całkowitych emisji każdej ze stron.
(18) W motywie 17 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/857 9 uznano znaczenie unijnego systemu certyfikacji dla pochłaniania dwutlenku węgla poprzez bezpieczne i trwałe składowanie za pomocą rozwiązań technologicznych, które mają być wdrożone, dzięki czemu państwa członkowskie i podmioty gospodarcze będą miały jasny obraz, co umożliwi zwiększenie takiego pochłaniania dwutlenku węgla. Po wejściu w życie takiego systemu certyfikacji będzie można przeprowadzić analizę rozliczania takiego pochłaniania dwutlenku węgla na podstawie prawa Unii.
(19) W komunikacie Komisji z dnia 6 lutego 2024 r., zatytułowanym "W kierunku ambitnego przemysłowego zarządzania emisjami w UE", podkreślono, że łańcuchy wartości przemysłowego usuwania dwutlenku węgla są kluczem do osiągnięcia celu neutralności pod względem emisji dwutlenku węgla, zapisanego w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1119 10 . Zauważono jednak również, że przemysłowe usuwanie dwutlenku węgla nie podlega obecnie dyrektywie 2003/87/WE ani rozporządzeniom Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/842 lub (UE) 2018/841 11 , oraz podkreślono znaczenie oceny sposobu, w jaki można najlepiej zapewnić - w istniejącym prawodawstwie UE lub za pomocą nowych instrumentów - zachęty do przemysłowego usuwania dwutlenku węgla.
(20) Aby zapewnić prawidłowe rozliczanie emisji gazów cieplarnianych na podstawie rozporządzenia (UE) 2018/842, które nie przewiduje ich odliczania, ujemne emisje zgłoszone UNFCCC nie powinny być uwzględniane przy obliczaniu emisji objętych zakresem rozporządzenia (UE) 2018/842.
(21) W celu zapewnienia przejrzystości i pewności prawa należy wskazać w załączniku XV do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/1208 daty, w których państwa członkowskie mają pobierać dane dotyczące całkowitych zweryfikowanych emisji z instalacji stacjonarnych na podstawie dyrektywy 2003/87/WE, do celów określenia emisji objętych rozporządzeniem (UE) 2018/842.
(22) Zgodnie z art. 29 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2018/1999 Komisja ma co roku oceniać, czy państwa członkowskie poczyniły wystarczające postępy w wypełnianiu obowiązków określonych w art. 4 rozporządzenia (UE) 2018/841. Chociaż informacje, które mają być przekazywane przez państwa członkowskie na temat emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych, przygotowane na potrzeby rozliczenia sektora LULUCF zgodnie z art. 26 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2018/1999, są wymagane dopiero w latach 2027 i 2032, roczne sprawozdania dotyczące takich danych umożliwiłyby Komisji właściwą ocenę postępów państw członkowskich w wypełnianiu ich obowiązków określonych w art. 4 rozporządzenia (UE) 2018/841. Należy zatem odnotować w załączniku XX, że zachęca się państwa członkowskie do corocznego przekazywania danych, o których mowa w tym załączniku.
(23) Większość informacji wymaganych w tabeli 1a w załączniku XX do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/1208 można automatycznie wyprowadzić z tabel CRT przedłożonych do celów sprawozdawczości w zakresie wykazów gazów cieplarnianych, pod warunkiem że stosuje się rozwijane menu umożliwiające wybór podkategorii w tych tabelach. Aby usprawnić wymogi w zakresie sprawozdawczości, państwa członkowskie powinny mieć możliwość odniesienia się do swoich sprawozdań dotyczących wykazów gazów cieplarnianych do celów zgłaszania niektórych informacji wymaganych w tabeli 1a w załączniku XX, pod warunkiem że stosują rozwijane menu. Państwa członkowskie powinny jednak nadal być zobowiązane do przekazywania informacji na temat zarządzanych gruntów leśnych i gruntów zalesionych oraz wyłączonych emisji/pochłaniania wynikających ze zjawisk katastrofalnych w odniesieniu do tych kategorii gruntów, ponieważ informacje te nie mogą zostać pozyskane przez Europejską Agencję Środowiska ani Komisję na podstawie sprawozdań dotyczących wykazów gazów cieplarnianych. W załączniku XXV do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/1208 tabela 1b nie będzie już wymagana od 2027 r., ponieważ informacje wymagane w tej tabeli można uzyskać z wykazów emisji gazów cieplarnianych. Począwszy od tego samego roku, stanie się również zbędna odpowiednia tabela podsumowująca 5a. Należy zatem skreślić tabele 1b i 5a w załączniku XXV do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/1208 ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2028 r.
(24) Procedura ustanowiona w załączniku XXII dotycząca przeprowadzania korekt technicznych powinna być w większym stopniu dostosowana do art. 31 i 32 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/1208, aby lepiej odzwierciedlać uwagę, jaką współprawodawcy zwracają na zmiany metodologii dozwolonej na mocy rozporządzenia (UE) 2018/841.
(25) W następstwie przeglądu rozporządzenia (UE) 2018/841 rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/839 12 przestrzeganie przepisów przez państwa członkowskie w pierwszym okresie dostosowania się do wymagań, obejmującym lata 2021-2025, należy oceniać na podstawie rozliczonych emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych, natomiast w drugim okresie dostosowania się do wymagań (2026-2030) przestrzeganie przepisów przez państwa członkowskie należy oceniać na podstawie zgłoszonych emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych. Przejście od wartości obliczonych do zgłoszonych umożliwi dalsze usprawnienie obowiązków sprawozdawczych między rozporządzeniem (UE) 2018/841 a rozporządzeniem (UE) 2018/1999. Zmieniony zakres i struktura drugiego okresu dostosowania się do wymagań wymagają również ograniczonych zmian w tabelach 1a i 5b w załączniku XXV do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2020/1208.
(26) W związku z tym należy odpowiednio zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) 2020/1208.
(27) Zgodnie z art. 19 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2018/1999 państwa członkowskie muszą co roku, do dnia 31 lipca, przekazać informacje na temat wykorzystania dochodów uzyskanych przez dane państwo członkowskie ze sprzedaży uprawnień na aukcji. Aby zapewnić dotrzymanie tego terminu przez państwa członkowskie przy użyciu wzorów sprawozdań zmienionych rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2020/1208, niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie od dnia 14 maja 2024 r.
(28) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Zmian Klimatu,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: