a także mając na uwadze, co następuje:(1) Zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 3 celem wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb) jest zapewnienie, by eksploatacja żywych zasobów wodnych przyczyniała się do długoterminowego zrównoważonego rozwoju środowiskowego, gospodarczego i społecznego.
(2) Decyzją Rady 98/392/WE 4 Unia zatwierdziła Konwencję Narodów Zjednoczonych o prawie morza z dnia 10 grudnia 1982 r. Decyzją Rady 98/414/WE 5 Unia zatwierdziła porozumienie w sprawie wykonania tej konwencji w odniesieniu do ochrony międzystrefowych zasobów rybnych i zasobów rybnych masowo migrujących i zarządzania nimi, które zawiera zasady i przepisy dotyczące ochrony żywych zasobów morza i zarządzania nimi. W ramach swoich szerszych obowiązków międzynarodowych Unia uczestniczy w działaniach, które zmierzają do ochrony stad ryb w wodach międzynarodowych, oraz dąży do wzmocnienia globalnego zarządzania oceanami i do promowania zrównoważonego zarządzania rybołówstwem.
(3) Konwencja na rzecz ochrony tuńczyka południowego (zwana dalej "Konwencją"), na mocy której ustanowiono Komisję ds. Ochrony Tuńczyka Południowego (CCSBT), nie przewiduje przystąpienia do niej regionalnych organizacji integracji gospodarczej, takich jak Unia. W celu promowania współpracy w zakresie ochrony tuńczyka południowego i zarządzania nim CCSBT powołała Rozszerzoną Komisję ds. Ochrony Tuńczyka Południowego (zwaną dalej "Komisją Rozszerzoną"), w której Unia może uczestniczyć w roli członka. O ile CCSBT nie postanowi inaczej, decyzje przyjmowane przez Komisję Rozszerzoną stają się decyzjami CCSBT po zakończeniu sesji posiedzenia CCSBT, na której zostały zgłoszone przez Komisję Rozszerzoną. Członkowie Komisji Rozszerzonej mają takie same obowiązki jak członkowie CCSBT, z uwzględnieniem stosowania się do decyzji CCSBT i wnoszenia wkładu finansowego do CCSBT.
(4) Zgodnie z decyzją Rady (UE) 2015/2437 6 Unia jest członkiem Komisji Rozszerzonej.
(5) Komisja Rozszerzona przyjmuje doroczne środki ochrony i zarządzania, do których przestrzegania i do zgodności z którymi zdecydowanie zobowiązali się jej członkowie, w tym Unia.
(6) Unia, w przeciwieństwie do innych regionalnych organizacji ds. zarządzania rybołówstwem (RFMO), w których uczestniczy, nie posiada statków rybackich prowadzących ukierunkowane połowy tuńczyka południowego, a w przeszłości zgłaszała tylko przypadkowe przyłowy tego gatunku, przy czym od 2012 r. nie zgłosiła żadnego takiego przypadku. Unia powinna jednak nadal przestrzegać odpowiednich przyjętych przez CCSBT środków ochrony i zarządzania odnoszących się do działalności i specyfiki floty Unii oraz do handlu tuńczykiem południowym.
(7) Obszar występowania tuńczyka południowego pokrywa się z określonymi w Konwencji obszarami podlegającymi kompetencji Komisji ds. Tuńczyka na Oceanie Indyjskim, Komisji ds. Rybołówstwa na Zachodnim i Środkowym Pacyfiku i Międzynarodowej Komisji ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego, przy czym flota unijnych taklowców, które prowadzą ukierunkowane połowy tuńczyka tropikalnego i gatunków tuńczykopodobnych, w przeszłości zgłaszała ograniczone przyłowy tuńczyka południowego na tych obszarach.
(8) Niniejszym rozporządzeniem wdraża się do prawa Unii odpowiednie rezolucje CCSBT przyjęte do 2020 r., z wyjątkiem środków, które już stanowią część prawa Unii. Niniejsze rozporządzenie obejmuje wyłącznie postanowienia CCSBT mające zastosowanie do Unii - z uwzględnieniem w szczególności specyfiki floty unijnej, jak np. braku połowów ukierunkowanych, wyłącznie przypadkowych przyłowów w przeszłości, z czego żaden taki przypadek nie został zgłoszony od 2012 r., oraz braku przeładunków lub wyładunków - a także do handlu tuńczykiem południowym. W praktyce większość obowiązków będzie miała zastosowanie jedynie w przypadku, gdy flota unijna dokona przypadkowego przyłowu tuńczyka południowego - co się nie zdarzyło od 2012 r., i zatrzyma tę rybę na statku - co do tej pory jeszcze nie zostało odnotowane.
(9) Aby zapewnić zgodność z rozporządzeniem (UE) nr 1380/2013, przyjęto prawodawstwo unijne w celu ustanowienia systemu kontroli, inspekcji i egzekwowania, który obejmuje zwalczanie nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych połowów (zwanych dalej "połowami NNN"). W szczególności w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1224/2009 7 ustanowiono unijny system kontroli, inspekcji i egzekwowania zgodnie z globalnym i zintegrowanym podejściem, tak aby zapewnić przestrzeganie wszystkich przepisów rozporządzenia (UE) nr 1380/2013. W rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) nr 404/2011 8 ustanowiono szczegółowe zasady wykonywania rozporządzenia (WE) nr 1224/2009. W rozporządzeniu Rady (WE) nr 1005/2008 9 ustanowiono wspólnotowy system zapobiegania połowom NNN oraz ich powstrzymywania i eliminowania. Rozporządzenia te już obejmują pewną liczbę środków określonych w rezolucjach CCSBT. W związku z tym nie ma potrzeby uwzględniania tych środków w niniejszym rozporządzeniu.
(10) Zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1380/2013 stanowiska Unii w RMFO oraz działalność Unii w międzynarodowych organizacjach ds. rybołówstwa mają opierać się na najlepszych dostępnych opiniach naukowych w celu zapewnienia, by zarządzanie zasobami rybnymi odbywało się zgodnie z celami WPRyb, w szczególności w celu zapewnienia, aby eksploatacja żywych zasobów morza była zrównoważona środowiskowo w perspektywie długoterminowej oraz odbudowywała i zachowywała populacje poławianych gatunków powyżej poziomów umożliwiających uzyskanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu, zapewnienia warunków dla rentownego i konkurencyjnego sektora połowów i przetwórstwa rybnego oraz dla działalności na lądzie związanej z połowami, współpracy z RFMO w celu wzmocnienia ich działań w zakresie poprawy przestrzegania środków zwalczania połowów NNN oraz przyczynienia się do dostępności zrównoważonych dostaw żywności.
(11) W celu umożliwienia szybkiego wdrażania do prawa Unii przyszłych rezolucji CCSBT Komisji należy zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej przekazać uprawnienia do przyjmowania aktów dotyczących zmiany niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do ukierunkowanych połowów tuńczyka południowego przez unijne statki rybackie, informacji przekazywanych na potrzeby rejestru statków, terminów lub okresów związanych z przekazywaniem informacji w formularzach znakowania połowu, przechowywaniem dokumentów w systemie dokumentowania połowów, przekazywaniem powiadomień o przeładunku, przekazywaniem sekretariatowi CCSBT (zwanemu dalej "Sekretariatem") informacji dotyczących wykazu statków NNN i sprawozdań z badań, przekazywaniem informacji dotyczących punktów kontaktowych na potrzeby inspekcji w porcie, przekazywaniem powiadomień dotyczących przyłowów i składaniem sprawozdań rocznych oraz w odniesieniu do załączników I-IV. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów, oraz aby konsultacje te prowadzone były zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa 10 . W szczególności, aby zapewnić Parlamentowi Europejskiemu i Radzie udział na równych zasadach w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszystkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowaniem aktów delegowanych.
(12) Zgodnie z art. 42 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 11 skonsultowano się z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych, który wydał swoją opinię w dniu 20 września 2021 r. Dane osobowe przetwarzane w ramach niniejszego rozporządzenia należy traktować zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 12 i rozporządzenia (UE) 2018/1725. W celu zapewnienia skutecznego egzekwowania niniejszego rozporządzenia dane osobowe należy przechowywać przez okres dziesięciu lat. W przypadku gdy przedmiotowe dane osobowe są potrzebne do podjęcia działań następczych w związku z naruszeniem, inspekcją lub postępowaniem sądowym bądź administracyjnym, powinno być możliwe przechowywanie tych danych przez okres dłuższy niż dziesięć lat, lecz nieprzekraczający 20 lat,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich pań stwach członkowskich.Sporządzono w Strasburgu dnia 15 marca 2023 r.