PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 ust. 2,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego 1 ,
stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą 2 ,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/833 3 wprowadziło do prawa Unii najbardziej aktualne przepisy dotyczące środków ochrony i egzekwowania, mające zastosowanie na obszarze podlegającym regulacji Organizacji Rybołówstwa Północno-Zachodniego Atlantyku (NAFO). Rozporządzenie to zostało następnie zmienione rozporządzeniami Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1231 4 i (UE) 2022/2037 5 w celu wdrożenia do prawa Unii środków przyjętych przez NAFO na jej corocznych posiedzeniach w latach 2019, 2020 i 2021.
(2) NAFO przyjęło na swoim 44. corocznym posiedzeniu we wrześniu 2022 r. szereg prawnie wiążących środków ochrony dotyczących zasobów ryb w zakresie jego właściwości w odniesieniu do nowych obowiązków państw bandery w zakresie przedkładania planów badań, wymogów dla statków w zakresie prowadzenia działań badawczych, uregulowania próbnego zaciągu przy pierwszym wejściu do rejonu, w którym odbywa się rejs połowowy, dostosowań okresów zamkniętych w rejonie 3M NAFO w odniesieniu do karmazyna, zakazu wyładunku, przeładunku i zatrzymywania na pokładzie rekina polarnego (Somniosus microcephalus) oraz umieszczania w wykazie statków prowadzących nielegalne, nieraportowane i nieuregulowane połowy (NNN) statków ujętych w wykazach innych regionalnych organizacji ds. zarządzania rybołówstwem.
(3) Środki te są skierowane do Umawiających się Stron NAFO, ale określają również obowiązki operatorów. Po wejściu w życie w dniu 1 grudnia 2022 r. środki ochrony i egzekwowania (CEM) są wiążące dla wszystkich Umawiających się Stron NAFO. W przypadku Unii mają one zostać wdrożone do prawa Unii w takim zakresie, w jakim nie zostały jeszcze w tym prawie określone.
(4) Należy zatem zmienić rozporządzenie (UE) 2019/833 w celu wdrożenia nowych CEM do prawa Unii.
(5) Niektóre przepisy CEM prawdopodobnie zostaną również w przyszłości zmienione na corocznych posiedzeniach NAFO w następstwie wprowadzenia nowych środków dotyczących planów badań w dziedzinie rybołówstwa. Aby umożliwić sprawne wdrożenie do prawa Unii takich przyszłych zmian w CEM, należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do obowiązków państw członkowskich dotyczących przedkładania planów badań i w odniesieniu do wymogów dla statków w zakresie prowadzenia działań badawczych. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów, oraz aby konsultacje te prowadzone były zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa 6 . W szczególności, aby zapewnić Parlamentowi Europejskiemu i Radzie udział na równych zasadach w przygotowaniu aktów delegowanych, instytucje te otrzymują wszelkie dokumenty w tym samym czasie co eksperci państw członkowskich, a eksperci tych instytucji mogą systematycznie brać udział w posiedzeniach grup eksperckich Komisji zajmujących się przygotowywaniem aktów delegowanych.
(6) Należy zatem zmienić rozporządzenie (UE) 2019/833,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.Sporządzono w Strasburgu dnia 13 grudnia 2023 r.
1 Dz.U. C 293 z 18.8.2023, s. 144.
2 Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 9 listopada 2023 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym) i decyzja Rady z dnia 27 listopada 2023 r.
3 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/833 z dnia 20 maja 2019 r. ustanawiające środki ochrony i egzekwowania mające zastosowanie na obszarze podlegającym regulacji Organizacji Rybołówstwa Północno-Zachodniego Atlantyku, zmieniające rozporządzenie (UE) 2016/1627 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 2115/2005 i (WE) nr 1386/2007 (Dz.U. L 141 z 28.5.2019, s. 1).
4 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1231 z dnia 14 lipca 2021 r. zmieniające rozporządzenie (UE) 2019/833 ustanawiające środki ochrony i egzekwowania mające zastosowanie na obszarze podlegającym regulacji Organizacji Rybołówstwa Północno-Zachodniego Atlantyku (Dz.U. L 274 z 30.7.2021, s. 32).
5 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/2037 z dnia 19 października 2022 r. w sprawie zmiany rozporządzenia (UE) 2019/833 ustanawiającego środki ochrony i egzekwowania mające zastosowanie na obszarze podlegającym regulacji Organizacji Rybołówstwa Północno-Zachodniego Atlantyku (Dz.U. L 275 z 25.10.2022, s. 11).
6 Dz.U. L 123 z 12.5.2016, s. 1.
7 * Konwencja o zachowaniu żywych zasobów morskich Antarktyki sporządzona w Canberrze w dniu 20 maja 1980 r., która weszła w życie w dniu 7 kwietnia 1982 r. (Dz.U. L 252 z 5.9.1981, s. 27).
8 * Konwencja na rzecz ochrony tuńczyka południowego sporządzona w Canberrze w dniu 10 maja 1993 r., która weszła w życie w dniu 20 maja 1994 r. (Dz.U. L 336 z 23.12.2015, s. 27).
9 * Konwencja na rzecz wzmocnienia Międzyamerykańskiej Komisji ds. Tuńczyka Tropikalnego ustanowionej Konwencją pomiędzy Stanami Zjednoczonymi Ameryki a Republiką Kostaryki z 1949 r. sporządzona w Waszyngtonie w dniu 14 listopada 2003 r., która weszła w życie w dniu 27 sierpnia 2010 r. (Dz.U. L 224 z 16.8.2006, s. 24).
10 * Międzynarodowa konwencja o ochronie tuńczyka atlantyckiego sporządzona w Rio de Janeiro w dniu 14 maja 1966 r., która weszła w życie w dniu 21 marca 1969 r. (Dz.U. L 162 z 18.6.1986, s. 34).
11 * Umowa o utworzeniu Komisji ds. Tuńczyka na Oceanie Indyjskim podpisana w Rzymie w dniu 25 listopada 1993 r., która weszła w życie w dniu 27 marca 1996 r. (Dz.U. L 236 z 5.10.1995, s. 25).
12 * Porozumienie w sprawie powołania Generalnej Komisji Rybołówstwa Morza Śródziemnego pierwotnie sformułowane w Rzymie w dniu 24 września 1949 r., które weszło w życie w dniu 20 lutego 1952 r. (Dz.U. L 190 z 4.7.1998, s. 37).
13 * Konwencja o przyszłej wielostronnej współpracy w rybołówstwie na północno-wschodnim Atlantyku podpisana w Londynie w dniu 18 listopada 1980 r., która weszła w życie w dniu 17 marca 1982 r., a do której Wspólnota Europejska przystąpiła w dniu 13 lipca 1981 r. (Dz.U. L 227 z 12.8.1981, s. 21).
14 * Konwencja w sprawie ochrony pełnomorskich zasobów rybnych na północnym Pacyfiku i zarządzania nimi sporządzona w Tokio w dniu 24 lutego 2012 r., która weszła w życie w dniu 19 lipca 2015 r. (Dz.U. L 55 z 28.2.2022, s. 14).
15 * Konwencja w sprawie ochrony i zarządzania zasobami połowowymi w południowo-wschodnim Oceanie Atlantyckim sporządzona w Windhoek, w Namibii, w dniu 20 kwietnia 2001 r., która weszła w życie w dniu 13 kwietnia 2003 r. (Dz.U. L 234 z 31.8.2002, s. 40).
16 * Porozumienie w sprawie połowów na południowym obszarze Oceanu Indyjskiego podpisane w Rzymie w dniu 7 lipca 2006 r., które weszło w życie w dniu 21 czerwca 2012 r. (Dz.U. L 196 z 18.7.2006, s. 15).
17 * Konwencja w sprawie ochrony pełnomorskich zasobów rybnych na południowym Oceanie Spokojnym i zarządzania nimi sporządzona w Auckland w dniu 14 listopada 2009 r., która weszła w życie w dniu 24 sierpnia 2012 r. (Dz.U. L 67 z 6.3.2012, s. 3).
18 * Konwencja o ochronie i zarządzaniu zasobami ryb masowo migrujących w zachodnim i środkowym Pacyfiku sporządzona w Honolulu w dniu 5 września 2000 r., która weszła w życie w dniu 19 czerwca 2004 r. (Dz.U. L 32 z 4.2.2005, s. 3).";