RADA PREZESÓW EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 1024/2013 z dnia 15 października 2013 r. powierzające Europejskiemu Bankowi Centralnemu szczególne zadania w odniesieniu do polityki związanej z nadzorem ostrożnościowym nad instytucjami kredytowymi 1 , w szczególności jego art. 5 ust. 1 i art. 6 ust. 1,
uwzględniając rozporządzenie Europejskiego Banku Centralnego (UE) nr 468/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. ustanawiające ramy współpracy pomiędzy Europejskim Bankiem Centralnym a właściwymi organami krajowymi oraz wyznaczonymi organami krajowymi w ramach Jednolitego Mechanizmu Nadzorczego (rozporządzenie ramowe w sprawie Jednolitego Mechanizmu Nadzorczego) (EBC/2014/17) 2 , w szczególności jego art. 101,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) Europejski Bank Centralny (EBC) odpowiada za skuteczne i spójne funkcjonowanie Jednolitego Mechanizmu Nadzorczego i powierzono mu zarówno zadania mikro-, jak i makroostrożnościowe. Powierzenie EBC zadań makroo- strożnościowych wzmacnia jego rolę w zapewnianiu stabilności finansowej, określoną już w Traktacie o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE).
(2) Właściwe organy krajowe i wyznaczone organy krajowe są odpowiedzialne za ustalanie wskaźników bufora dla globalnych instytucji o znaczeniu systemowym i innych instytucji o znaczeniu systemowym.
(3) Zgodnie z art. 5 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1024/2013 każdorazowo, gdy jest to stosowne lub uznane za konieczne, właściwe organy krajowe lub wyznaczone organy krajowe uczestniczących państw członkowskich stosują wymogi dotyczące buforów kapitałowych, które instytucje kredytowe są zobowiązane utrzymywać na odpowiednim poziomie w celu przeciwdziałania ryzyku systemowemu lub makroostrożnościowemu.
(4) Zgodnie z art. 5 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1024/2013 i art. 104 rozporządzenia (UE) nr 468/2014 właściwe organy krajowe lub wyznaczone organy krajowe informują EBC o swoim zamiarze zastosowania środków makroo- strożnościowych 10 dni roboczych przed podjęciem decyzji w tej sprawie (powiadomienie o "planowanych środkach makroostrożnościowych"). Po otrzymaniu powiadomienia sekretarz Rady ds. Nadzoru niezwłocznie przekazuje informację o planowanych środkach makroostrożnościowe Radzie Prezesów i Radzie ds. Nadzoru. Działając na wniosek przygotowany przez Radę ds. Nadzoru na podstawie planowanej inicjatywy oraz wkładu odpowiedniego komitetu i odpowiedniej struktury wewnętrznej EBC, Rada Prezesów w terminie trzech dni roboczych podejmuje decyzję o ewentualnym wyrażeniu sprzeciwu. Rada Prezesów, wyrażając sprzeciw wobec planowanych środków makroostrożnościowych, przedstawia zainteresowanemu właściwemu organowi krajowemu lub wyznaczonemu organowi krajowemu uzasadnienie swojego stanowiska na piśmie w terminie pięciu dni roboczych od otrzymania powiadomienia przez EBC. Właściwe organy krajowe lub wyznaczone organy krajowe biorą pod uwagę uzasadnienie EBC, zanim podejmą stosowną ostateczną decyzję.
(5) EBC jest zobowiązany do oceny znacznej liczby planowanych środków makroostrożnościowych przedłożonych przez właściwe organy krajowe lub wyznaczone organy krajowe, w tym środków ustanawiających bufory innych instytucji o znaczeniu systemowym i globalnych instytucji o znaczeniu systemowym. Ocena ta często musi być przeprowadzana w bardzo krótkim czasie. W celu usprawnienia procesu decyzyjnego pożądane jest przekazanie uprawnień do przyjmowania niektórych decyzji w ramach EBC. W szczególności uprawnienie do przyjmowania decyzji o niewyrażeniu sprzeciwu wobec środków makroostrożnościowych przedkładanych przez właściwe organy krajowe lub wyznaczone organy krajowe powinno zostać przekazane kierownikom jednostek organizacyjnych EBC. Globalne banki lub instytucje o znaczeniu systemowym to banki lub instytucje, które są postrzegane jako niemogące upaść ze względu na ich wielkość, wzajemne powiązania, złożoność, brak możliwości ich zastąpienia lub globalny zasięg. Biorąc pod uwagę potencjalne transgraniczne konsekwencje problemu w jednym z globalnych banków o znaczeniu systemowym lub jednej z globalnych instytucji o znaczeniu systemowym dla innych instytucji finansowych w wielu krajach i dla całej gospodarki światowej, nie jest to wyłącznie problem właściwych organów krajowych lub wyznaczonych organów krajowych, dlatego wymaga harmonizacji na szczeblu globalnym. Znajduje to odzwierciedlenie w globalnym porozumieniu osiągniętym przez członków Bazylejskiego Komitetu Nadzoru Bankowego i Rady Stabilności Finansowej, którego wynik jest opublikowany przez Radę Stabilności Finansowej. Społeczność światowa podchodzi do tych kwestii wielotorowo.
(6) Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej uznał udzielanie upoważnień za konieczne i właściwe w celu umożliwienia instytucji, do której należy przyjmowanie znacznej liczby decyzji, wykonywania nałożonych na nią obowiązków. Kompetencje nadane instytucji obejmują możliwość delegowania, w zgodzie z postanowieniami TFUE, pewnej liczby uprawnień wynikających z tych kompetencji, na warunkach określonych przez tę instytucję. Instytucje unijne mogą więc podejmować działania o charakterze organizacyjnym, przekazując swoje uprawnienia decyzyjne własnym organom wewnętrznym lub osobom w ramach swoich struktur w zakresie, w jakim działania te są uzasadnione i zgodne z zasadą proporcjonalności. W celu zapewnienia pewności prawa przekazanie uprawnień decyzyjnych powinno być zarówno ograniczone, jak i proporcjonalne, a zakres przekazanych uprawnień powinien być jasno określony i podlegać warunkom określonym przez daną instytucję.
(7) W dniu 24 czerwca 2020 r. Rada Prezesów zdecydowała o nawiązaniu bliskiej współpracy między EBC a Българска народна банка (Narodowym Bankiem Bułgarii) 3 . Na potrzeby bliskiej współpracy decyzja o niewyrażeniu sprzeciwu wobec planowanych środków makroostrożnościowych dotyczących Republiki Bułgarii również będzie przyjmowana zgodnie z odpowiednimi postanowieniami niniejszej decyzji.
(8) W przypadku niespełnienia kryteriów przyjęcia decyzji delegowanej decyzje powinny być przyjmowane zgodnie z procedurą określoną w art. 5 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1024/2013 i art. 13h decyzji Europejskiego Banku Centralnego EBC/2004/2 4 ,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
