a także mając na uwadze, co następuje:(1) W rozporządzeniu (UE) 2016/429 ustanowiono przepisy dotyczące zapobiegania chorobom zwierząt przenoszącym się lub przenoszonym na zwierzęta lub na ludzi oraz przepisy dotyczące zwalczania takich chorób. W części IV tytuł I rozdział 3 tego rozporządzenia określono wymagania w zakresie zdrowia zwierząt dotyczące przemieszczania utrzymywanych zwierząt lądowych w obrębie terytorium Unii.
(2) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2020/688 2 uzupełnia przepisy dotyczące zapobiegania chorobom zwierząt przenoszącym się lub przenoszonym na zwierzęta oraz przepisy dotyczące zwalczania takich chorób ustanowione w art. 5 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/429 w odniesieniu do przemieszczania utrzymywanych zwierząt lądowych, dzikich zwierząt lądowych i jaj wylęgowych w obrębie terytorium Unii. Ponadto rozporządzenie ma na celu zebranie przepisów dotyczących chorób zwierząt w jednym akcie prawnym, aby uniknąć ich rozproszenia w wielu różnych dokumentach. Różne środki zmniejszające ryzyko, które mają na celu zapobieganie rozprzestrzenianiu się chorób umieszczonych w wykazie na skutek przemieszczania zwierząt w obrębie terytorium Unii i treść przepisów są ze sobą ściśle powiązane i będą mieć zastosowanie do wszystkich podmiotów przemieszczających utrzymywane lub dzikie zwierzęta lądowe. Mając na względzie prostotę i przejrzystość, a także ułatwienie stosowania przepisów i uniknięcie ich powielania, niniejszą zmianę należy ustanowić jednym aktem prawnym, a nie wieloma odrębnymi aktami prawnymi zawierającymi wzajemne odniesienia.
(3) Zakażenie wirusem krwotocznej choroby zwierzyny płowej jest wymienione w załączniku do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2018/1882 3 jako choroba kategorii D, w przypadku której konieczne jest wprowadzenie środków, aby zapobiec jej rozprzestrzenianiu ze względu na przemieszczanie między państwami członkowskimi. Sytuacja epidemiologiczna w Unii w odniesieniu do tej choroby zmieniła się od czasu wejścia w życie rozporządzenia (UE) 2016/429 i rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/688 dzięki pierwszemu zgłoszeniu wystąpienia ognisk choroby w Unii w kilku państwach członkowskich.
(4) Zgodnie z wymogiem ustanowionym w art. 132 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2016/429 Komisja określa maksymalne ramy czasowe, w których podmiot prowadzący rzeźnię odbierającą utrzymywane zwierzęta kopytne przeznaczone do uboju pochodzące z innego państwa członkowskiego powinien dopilnować, aby zwierzęta te zostały poddane ubojowi. Przemieszczanie przesyłek z niektórymi zwierzętami kopytnymi podatnymi na zakażenie wirusem krwotocznej choroby zwierzyny płowej do rzeźni w innym państwie członkowskim może wiązać się ze szczególnym ryzykiem rozprzestrzenienia się choroby z powodu przeniesienia jej przez wektory. W niniejszym rozporządzeniu należy zatem przewidzieć takie maksymalne ramy czasowe, w których zwierzęta należy poddać ubojowi, aby zapewnić, że ich status zdrowotny nie zagraża statusowi zdrowotnemu zwierząt znajdujących się w miejscu przeznaczenia.
(5) Aby zaradzić nowej sytuacji epidemiologicznej związanej z zakażeniem wirusem krwotocznej choroby zwierzyny płowej, a jednocześnie wciąż zapobiegać jego rozprzestrzenianiu się w wyniku przemieszczania między państwami członkowskimi, należy dostosować rozporządzenie delegowane (UE) 2020/688. W niniejszym rozporządzeniu przewidziano dwa nowe środki zmniejszające ryzyko: ustanowienie stref sezonowo wolnych od zakażeń wirusem krwotocznej choroby zwierzyny płowej oraz korzystanie z zakładów chronionych przed wektorami, które to środki mają zastosowanie do przemieszczeń z obszarów otaczających ogniska zakażenia wirusem krwotocznej choroby zwierzyny płowej. Nowe środki zmniejszające ryzyko są zgodne z międzynarodowymi normami Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (WOAH).
(6) W art. 67 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/688 określono wymagania dotyczące przemieszczania ptaków żyjących w niewoli przeznaczonych na wystawy oraz ich przemieszczania z tych wystaw. Rozporządzenie to stanowi jednak, że ptaki te powinny wracać wyłącznie do państwa członkowskiego pochodzenia. Niektóre ptaki żyjące w niewoli mogą jednak zmienić właściciela podczas wystawy, a wówczas muszą zostać wysłane do państwa członkowskiego, które nie jest państwem członkowskim pochodzenia. Należy zatem zezwolić na takie przemieszczanie, a także - ponieważ ptaki są przemieszczane z wystawy w państwie członkowskim, które nie jest państwem członkowskim pochodzenia do zakładu w trzecim państwie członkowskim - określić warunki tego szczególnego przemieszczenia między państwami członkowskimi.
(7) W art. 91 ust. 2 lit. b) rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/688 określono ramy czasowe kontroli identyfikacyjnej i badania klinicznego koniowatych przed wydaniem świadectwa zdrowia zwierząt. Obecnie możliwość przeprowadzania kontroli i badań w ostatnim dniu roboczym przed wyjazdem jest ograniczona tylko do niektórych konio- watych. Aby ułatwić przemieszczanie wszystkich koniowatych, w tym zwierząt biorących udział w zawodach, wyścigach i innych imprezach jeździeckich, do innych państw członkowskich w weekendy i dni wolne od pracy, należy zezwolić na przeprowadzanie takich kontroli i badań na tych zwierzętach ostatniego dnia roboczego przed wyjazdem z zakładu pochodzenia.
(8) W art. 92 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/688 przewidziano odstępstwo od 10-dniowego okresu ważności świadectwa zdrowia zwierząt. Opierając się na doświadczeniach z wdrażania tego przepisu, należy doprecyzować, że świadectwo zdrowia zwierząt powinno być ważne przez 30 dni, jeżeli jest wydawane dla pojedynczego zwierzęcia koniowatego, któremu towarzyszy unikalny dożywotni dokument identyfikacyjny zawierający ważny znak zatwierdzenia lub ważną licencję, ale nie dla przesyłki koniowatych.
(9) W części 6 załącznika I do rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/688 określono metody diagnostyczne dotyczące wirusowej biegunki bydła, które należy stosować w związku z przemieszczaniem zwierząt w obrębie terytorium Unii. Neutralizacja wirusa - będąca metodą diagnostyczną - nie jest wymieniona w tym załączniku, chociaż może być wykorzystana, aby wykazać, że poszczególne zwierzęta przed przemieszczeniem nie są zakażone, zgodnie z podręcznikiem badań diagnostycznych i szczepionek dla zwierząt lądowych Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt. W związku z tym do wykazu zatwierdzonych metod diagnostycznych należy dodać neutralizację wirusa.
(10) Art. 45 ust. 2 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/2035 4 przewiduje obowiązkową indywidualną identyfikację owiec i kóz, które nie są przeznaczone do przemieszczania z zakładu urodzenia bezpośrednio do rzeźni. W art. 18 lit. a) rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/688 błędnie określono alternatywy dla obowiązkowej indywidualnej identyfikacji utrzymywanych owiec i kóz przeznaczonych do uboju w innym państwie członkowskim. W celu zapewnienia jasności i spójności należy sprostować art. 18 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/688.
(11) Art. 43 ust. 4 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/688 błędnie odnosi się do możliwości braku identyfikacji owiec i kóz przeznaczonych do uboju, co stanowi naruszenie art. 45 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/2035. W celu zapewnienia jasności i spójności należy sprostować art. 43 ust. 4 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/688.
(12) Doświadczenia państw członkowskich ze stosowania przepisów określonych w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2020/688 dotyczącym przemieszczania psów, kotów i fretek domowych do celów handlowych wskazują, że należy bardziej klarownie określić dokumentację, która powinna towarzyszyć takim zwierzętom, oraz doprecyzować zasady kontroli takiej dokumentacji. W szczególności w art. 53 lit. b) błędnie wymaga się, aby indywidualne dokumenty identyfikacyjne wykazywały, że zwierzęta pochodzą z zakładu, w którym nie zgłoszono zakażenia wirusem wścieklizny przed wyjazdem zwierząt, przy czym wymaganie to należy podać w towarzyszącym świadectwie zdrowia zwierząt. W art. 86 ust. 1 brakuje odniesienia do związku z dokumentem identyfikacyjnym, a zatem artykuł ten nie jest zgodny z porównywalnym art. 86 ust. 2 i należy dodać odniesienie. W art. 91 ust. 1 lit. j) należy jaśniej określić kontrolę dokumentu identyfikacyjnego, której przeprowadzenie przewiduje się już w ramach kontroli identyfikacyjnej zwierząt. Należy zatem odpowiednio sprostować art. 53 lit. b), art. 86 ust. 1 i art. 91 ust. 1 lit. j).
(13) W art. 69 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/688 przewidziano odstępstwo dotyczące przemieszczania utrzymywanych koniowatych do innych państw członkowskich. Odstępstwo to umożliwia przemieszczanie zarejestrowanych koniowatych do innych państw członkowskich bez świadectwa zdrowia zwierząt pod pewnymi warunkami. Należy sprostować ten przepis w celu wyjaśnienia kolejnych kroków, które państwa członkowskie muszą podjąć, aby móc skorzystać z tego odstępstwa. Wymagane jest również wyjaśnienie, że państwo członkowskie pochodzenia może przemieszczać utrzymywane koniowate na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia w ramach odstępstwa tylko wtedy, gdy państwo członkowskie pochodzenia spełniło warunki ustanowione przez państwo członkowskie przeznaczenia i państwo członkowskie pochodzenia powiadomiło państwo członkowskie przeznaczenia o zamiarze zastosowania odstępstwa.
(14) Należy zatem odpowiednio zmienić i sprostować rozporządzenie delegowane (UE) 2020/688,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.Sporządzono w Brukseli dnia 8 września 2023 r.