a także mając na uwadze, co następuje:(1) Zgodnie z art. 43 rozporządzenia (UE) 2022/2065 Komisja musi pobierać od dostawców bardzo dużych platform internetowych i bardzo dużych wyszukiwarek internetowych roczne opłaty nadzorcze, których całkowita kwota musi obejmować łączne szacunkowe koszty, oszacowane rozsądnie z odpowiednim wyprzedzeniem, ponoszone przez Komisję w związku z wykonywaniem zadań nadzorczych wynikających z tego rozporządzenia.
(2) Przy określaniu szacunkowych kosztów na potrzeby opłat nadzorczych pobieranych w roku n należy uwzględnić wszystkie zasoby kadrowe, które wykorzysta Komisja w roku n+1 do realizacji zadań, o których mowa w art. 43 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2022/2065, w tym urzędników, pracowników zatrudnionych na czas określony, pracowników kontraktowych i oddelegowanych ekspertów krajowych. Biorąc pod uwagę, że szacunki odnoszą się do przyszłych kosztów, powinny one opierać się na średnich kosztach wyrażonych jako ekwiwalent pełnego czasu pracy powiększonych o średnie mające zastosowanie składki na ubezpieczenia społeczne i wydatki operacyjne związane z tymi zasobami ludzkimi. Te wydatki operacyjne powinny zatem obejmować średnie koszty poniesione w celu przyjęcia pełnej równoważnej jednostki personelu i umożliwienia jej pracy w infrastrukturze informatycznej i fizycznej Komisji, takie jak koszty regularnie określane przez służby Komisji w kontekście obliczania średnich kosztów personelu do celów oceny skutków finansowych regulacji.
(3) Oprócz wyżej wymienionych kosztów związanych z zasobami kadrowymi Komisja musi również oszacować pozostałe konkretne wydatki operacyjne i administracyjne ponoszone w związku z wykonywaniem zadań, o których mowa w art. 43 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2022/2065, takich jak prowadzenie badań, zatrudnianie ekspertów, realizacja badań ankietowych, misji, organizacja spotkań lub też rozwój lub wykorzystanie konkretnego oprogramowania lub konkretnych narzędzi lub usług informatycznych. W rocznym oszacowaniu całkowitej kwoty kosztów należy ponadto uwzględnić różnicę między szacunkowymi kosztami a kosztami poniesionymi w poprzednim roku według danych podanych w rocznym sprawozdaniu przyjętym przez Komisję.
(4) Całkowitą kwotę kosztów corocznie szacowanych przez Komisję powinni pokrywać dostawcy bardzo dużych platform internetowych i bardzo dużych wyszukiwarek internetowych w ramach opłaty nadzorczej pobieranej od nich w związku ze świadczeniem wskazanych usług podlegających opłacie nadzorczej w każdym roku kalendarzowym. Aby zapewnić spójność z decyzjami wskazującymi podejmowanymi na podstawie art. 33 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2022/2065, w definicji terminu "dostawca wskazanej usługi lub wskazanych usług" należy zawrzeć odniesienie do adresata lub adresatów odpowiednich decyzji wskazujących podejmowanych na podstawie art. 33 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2022/2065. Jeżeli decyzja przyjęta na podstawie art. 33 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2022/2065 jest skierowana do więcej niż jednej osoby prawnej, wszyscy jej adresaci powinni ponosić odpowiedzialność solidarną za uiszczenie opłaty nadzorczej za daną usługę lub dane usługi.
(5) Usługi uwzględniane w danym roku n powinny obejmować usługi już podlegające obowiązkom mającym zastosowanie do bardzo dużych platform internetowych i bardzo dużych wyszukiwarek internetowych na początku roku, a także usługi, wobec których decyzja wskazująca lub decyzja znosząca wskazanie wejdzie w życie w tymże roku kalendarzowym, mając na uwadze, że oba te rodzaje decyzji wchodzą w życie po upływie czterech miesięcy od powiadomienia o nich dostawcę na podstawie art. 33 ust. 6 rozporządzenia (UE) 2022/2065. Termin ten należy obliczać zgodnie z ogólnymi zasadami określonymi w rozporządzeniu Rady (EWG, Euratom) nr 1182/71 2 określającym zasady mające zastosowanie do okresów, dat i terminów.
(6) Komisja powinna określić całkowitą kwotę opłaty nadzorczej pobieranej każdego roku od każdego dostawcy, w pierwszej kolejności ustalając podstawową kwotę w odniesieniu do wskazanej usługi. Podstawowa kwota w odniesieniu do usługi powinna stanowić iloraz całkowitych kosztów w roku n+1 i liczby wszystkich wskazanych usług uwzględnionych w roku n. Przy określaniu podstawowej kwoty należy wziąć pod uwagę liczbę dni, w których dana usługa stanowiła wskazaną usługę w roku n. Po drugie, w celu zapewnienia, aby indywidualne opłaty nadzorcze były proporcjonalne do wielkości wskazanej usługi, którą to wielkość określa się na podstawie średniej liczby aktywnych miesięcznie odbiorców w Unii, Komisja powinna skorygować podstawową kwotę o współczynnik proporcjonalny do liczby aktywnych odbiorców wynikającej z dostępnych informacji.
(7) Zgodnie z art. 43 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2022/2065 od żadnego dostawcy wskazanej usługi lub wskazanych usług nie można pobierać całkowitej kwoty opłaty nadzorczej przekraczającej jego możliwości finansowe, tj. przekraczające 0,05 % jego światowego rocznego dochodu netto. Odniesienie do dochodu netto, obejmującego całkowite przychody pomniejszone o koszty ponoszone przez dostawcę, powinno zapewnić uwzględnienie zdolności płatniczej dostawcy, w tym w przypadku dostawców odnotowujących straty. Aby określić taki limit zgodnie z mającymi zastosowanie standardami sprawozdawczości finansowej, należy odnieść się do pojęcia całkowitego światowego zysku w poprzednim roku obrotowym, który to zysk ustala się na podstawie najbardziej wiarygodnych dostępnych danych dostawcy zawartych w sprawozdaniach finansowych przekazanych Komisji. Należy zatem odnieść się do międzynarodowych standardów sprawozdawczości finansowej stosowanych zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1606/2002 3 , jeśli korzysta z nich dany dostawca, lub, alternatywnie, zgodnie ze sprawozdaniem finansowym sporządzonym według wymogów w zakresie sprawozdawczości wynikających z dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/34/UE 4 . Jeżeli do danego dostawcy nie mają zastosowania ani międzynarodowe standardy sprawozdawczości finansowej, ani dyrektywa 2013/34/UE, należy odnieść się do dowolnego innego mającego zastosowanie do tego dostawcy i możliwego do zaakceptowania standardu sprawozdawczości państwa trzeciego, takiego jak standard sprawozdawczości państwa trzeciego uznawany za równoważny międzynarodowym standardom sprawozdawczości finansowej lub dowolny inny standard sprawozdawczości państwa trzeciego, który można uznać za zasadniczo akceptowalny do celów wszelkich innych przepisów Unii. W przypadku gdy dostawca posiada skonsolidowane sprawozdanie finansowe, wówczas skonsolidowany światowy zysk grupy, do której należy ten dostawca, najlepiej odzwierciedla jego możliwości finansowe w zakresie uiszczenia opłaty nadzorczej, ponieważ grupa udostępnia swoje zasoby finansowe temu dostawcy na potrzeby pokrycia całkowitej kwoty opłaty pobieranej za wszystkie wskazane usługi świadczone przez tego dostawcę.
(8) Jeżeli podstawowa kwota pobierana od danego dostawcy, lub suma odpowiednich podstawowych kwot w przypadku dostawcy świadczącego więcej niż jedną wskazaną usługę, przekracza maksymalny ogólny limit, należy odpowiednio obniżyć kwotę ostatecznej opłaty nadzorczej pobieranej od tego dostawcy. W celu zapewnienia, aby w każdym przypadku całkowite roczne koszty pokrywano w ramach opłaty nadzorczej pobieranej za wszystkie wskazane usługi, pozostała kwota niepobrana od dostawców ze względu na zastosowanie maksymalnego ogólnego limitu powinna zostać pobrana od pozostałych dostawców, którzy nie osiągnęli tego limitu, proporcjonalnie do podstawowego wzoru podziału. Podziału pozostałych kwot między resztę dostawców wskazanych usług po zastosowaniu maksymalnego ogólnego limitu należy dokonywać do czasu, aż nie będzie już żadnej pozostałej kwoty.
(9) Zgodnie z art. 43 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2022/2065 Komisja corocznie przyjmuje indywidualne akty wykonawcze określające indywidualną kwotę opłaty nadzorczej, która ma zostać pobrana od każdego dostawcy wskazanej usługi lub wskazanych usług, które podlegają obowiązkowi uiszczenia opłaty nadzorczej w danym roku kalendarzowym. Roczną procedurę pobierania opłaty należy zatem zorganizować w taki sposób, aby te akty wykonawcze były przyjmowane po tym, jak ogólne koszty roczne, które będą stanowić podstawę obliczania całkowitej kwoty pobieranych opłat nadzorczych, zostaną określone zgodnie z dokumentem przygotowawczym Komisji załączonym do projektu budżetu zgodnie z art. 41 ust. 8 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii 5 . Poszczególne akty wykonawcze mogą ponadto zostać przyjęte dopiero po określonej dacie, jeżeli można ustalić liczbę i wielkość wskazanych usług podlegających opłatom nadzorczym. Procedura powinna również uwzględniać zdolność ekonomiczną pod względem zysków odpowiednich dostawców, które to zyski identyfikuje się na podstawie informacji dostarczonych przez danego dostawcę. Informację na temat wstępnej kwoty pobieranej opłaty należy ponadto przekazać danemu dostawcy przed przyjęciem jakiejkolwiek decyzji wykonawczej przez Komisję, aby umożliwić mu przedstawienie uwag, które należy uwzględnić przy określaniu ostatecznej kwoty opłaty nadzorczej. Po rozpatrzeniu przedłożonych uwag Komisja powinna przyjąć odpowiedni akt wykonawczy określający indywidualną opłatę nadzorczą płatną jako należność zgodnie z art. 98 rozporządzenia (UE, Euratom) 2018/1046, która ma zostać wpłacona do końca tego samego roku kalendarzowego, tak aby dostępne były niezbędne zasoby na pokrycie szacowanych kosztów na następny rok.
(10) Brak płatności w terminie wyznaczonym w aktach wykonawczych powinien skutkować odzyskaniem nieuiszczonej kwoty wraz z odsetkami za zwłokę według stopy stosowanej przez Europejski Bank Centralny do jego głównych operacji refinansujących powiększonej o 3,5 %, zgodnie z art. 99 ust. 2 rozporządzenia (UE, Euratom) 2018/1046.
(11) Aby zapewnić rozliczalność i przejrzystość kosztów poniesionych przez Komisję i uzyskanych przez nią dochodów w związku z zadaniami nadzorczymi przeprowadzonymi zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2022/2065, Komisja powinna corocznie zgłaszać je Parlamentowi Europejskiemu i Radzie oraz udostępniać publicznie takie sprawozdanie na swojej stronie internetowej. Aby zapewnić spójność między szacunkowymi kosztami a konkretnymi kosztami faktycznie poniesionymi w związku z nadzorem w danym roku, w sprawozdaniu tym należy ponadto porównać odpowiednie kwoty na podstawie płatności faktycznie dokonanych w danym okresie w przypadku poszczególnych danych kategorii kosztów, o których mowa w art. 43 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2022/2065, a także uwzględniając wszelkie zaciągnięte w tym roku zobowiązania na wydatki, w tym w związku z dowolnym orzeczeniem sądowym wydanym w tym roku. Żadna różnica między szacunkową kwotą a kosztami faktycznie poniesionymi nie może wpływać na kwotę opłat nadzorczych pobieranych w danym roku, a zamiast tego taką różnicę należy uwzględnić w kolejnym oszacowaniu przez odliczenie nadwyżki od całkowitych kosztów oszacowanych na rok n+2 albo przez dodanie deficytu do całkowitych kosztów oszacowanych na rok n+2.
(12) W ramach oszacowania kosztów należy określić koszty, których poniesienie zaplanowano na kolejny rok kalendarzowy, co służy zapewnieniu, aby Komisja z wyprzedzeniem dysponowała wystarczającymi zasobami. Od czasu wejścia w życie rozporządzenia (UE) 2022/2065 do 1 stycznia 2024 r. Komisja poniesie już lub zaplanuje koszty przewidziane w art. 43 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2022/2065, które nie mogły zostać uwzględnione w żadnej wcześniejszej opłacie nadzorczej, a zatem musiały zostać co na ogół pokryte z innych środków przewidzianych w budżecie Unii przyjętym na rok 2023. W związku z tym, do celów określenia całkowitych opłat pobieranych w 2023 r., do kosztów szacunkowych na 2024 r. można dodać jedynie koszty, które nie zostały jeszcze pokryte z istniejących środków w budżecie ogólnym Unii na 2023 r., zgodnie z informacjami zawartymi w przeglądzie towarzyszącym szacunkom. W związku z tym, w celu ustalenia nadwyżki lub deficytu, które należy uwzględnić w poniższych szacunkach, w pierwszym sprawozdaniu dla Parlamentu Europejskiego i Rady należy uwzględnić jedynie koszty poniesione w 2022 r. od wejścia w życie rozporządzenia (UE) 2022/2065 i w 2023 r., które nie zostały jeszcze pokryte z istniejących środków,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.Sporządzono w Brukseli dnia 2 marca 2023 r.