(notyfikowana jako dokument nr C(2022) 1200)(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(Dz.U.UE L z dnia 4 marca 2022 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 96/23/WE z dnia 29 kwietnia 1996 r. w sprawie środków monitorowania niektórych substancji i ich pozostałości u żywych zwierząt i w produktach pochodzenia zwierzęcego oraz uchylającą dyrektywy 85/358/EWG i 86/469/EWG oraz decyzje 89/187/EWG i 91/664/EWG 1 , w szczególności jej art. 29 ust. 1 akapit czwarty i art. 29 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) W art. 29 ust. 1 dyrektywy 96/23/WE ustanawia się wymóg, by państwa trzecie, z których państwom członkowskim wolno przywozić zwierzęta i produkty pochodzenia zwierzęcego objęte dyrektywą, przedkładały plany monitorowania pozostałości zawierające wymagane gwarancje ("plany"). Plany te powinny obejmować co najmniej grupy pozostałości oraz substancje wymienione w załączniku I do dyrektywy 96/23/WE.
(2) Decyzją Komisji 2011/163/UE 2 zatwierdzono plany przedłożone przez niektóre państwa trzecie w odniesieniu do zwierząt i produktów zwierzęcych wymienionych w załączniku do tej decyzji.
(3) Załącznik do decyzji 2011/163/UE został ostatnio zmieniony decyzją wykonawczą Komisji (UE) 2021/2315 3 . W decyzji wykonawczej (UE) 2021/2315 kategorię "produkty akwakultury" podzielono na cztery podkategorie: "ryby", "produkty rybne (np. kawior)", "skorupiaki" i "mięczaki (małże, szkarłupnie, osłonice i ślimaki morskie)", aby lepiej dostosować ją do kategorii stosowanych w świadectwach określonych w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2020/2235 4 oraz do wykazów państw upoważnionych do wprowadzania do Unii niektórych produktów określonych w załącznikach VIII i IX do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2021/405 5 .
(4) Białoruś, Chiny, Izrael 6 , Kanada, Mołdawia, Stany Zjednoczone, Szwajcaria, Turcja i Urugwaj były wcześniej ujęte w wykazie w odniesieniu do kategorii "akwakultura" w załączniku do decyzji 2011/163/UE i na tej podstawie dokonywały wywozu kawioru pochodzącego z akwakultury. Przedstawiony przez nie plan monitorowania pozostałości dotyczący ryb był zgodny z ogólnymi wymogami unijnymi w zakresie akwakultury i obejmował również kawior. W związku z tym te państwa trzecie zostały wyłączone z wykazu w odniesieniu do kategorii "produkty rybne (np. kawior)" w załączniku do decyzji 2011/163/UE zmienionym decyzją wykonawczą (UE) 2021/2315. Aby uniknąć niejasności co do kwalifikowalności pod względem wywozu kawioru do Unii, te państwa trzecie powinny być również wymienione w kolumnie "produkty rybne (np. kawior)". W celu zapewnienia jasności nagłówek kolumny "produkty rybne (np. kawior)" należy zmienić na "kawior 7 (produkt rybny)".
(5) Zjednoczone Emiraty Arabskie nie przedłożyły Komisji planu monitorowania pozostałości dotyczącego produktów rybnych. Zjednoczone Emiraty Arabskie przedstawiły jednak gwarancje w odniesieniu do produktów rybnych pochodzących z państw członkowskich albo państw trzecich, które zostały zatwierdzone do wywozu takich produktów do Unii. Należy zatem ująć w załączniku do decyzji 2011/163/UE wpis dotyczący Zjednoczonych Emiratów Arabskich w podkolumnie "kawior (produkt rybny)" z odpowiednim przypisem.
(6) Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2011/163/UE.
(7) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Brukseli dnia 2 marca 2022 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Stella KYRIAKIDES |
|
Członek Komisji |