a także mając na uwadze, co następuje:(1) Trzeci etap unii gospodarczej i walutowej ("UGW") rozpoczął się dnia 1 stycznia 1999 r. Rada, zebrana w Brukseli dnia 3 maja 1998 r. w składzie szefów państw lub rządów, zdecydowała, że Belgia, Niemcy, Hiszpania, Francja, Irlandia, Włochy, Luksemburg, Niderlandy, Austria, Portugalia i Finlandia spełniły warunki konieczne do przyjęcia euro z dniem 1 stycznia 1999 r. 5 .
(2) Decyzją 2000/427/WE 6 Rada zdecydowała, że Grecja spełniła warunki konieczne do przyjęcia euro z dniem 1 stycznia 2001 r. Decyzją 2006/495/WE 7 Rada zdecydowała, że Słowenia spełniła warunki konieczne do przyjęcia euro z dniem 1 stycznia 2007 r. Decyzją 2007/503/WE 8 i decyzją 2007/504/WE 9 Rada zdecydowała, że Cypr i Malta spełniły warunki konieczne do przyjęcia euro z dniem 1 stycznia 2008 r. Decyzją 2008/608/WE 10 Rada zdecydowała, że Słowacja spełniła warunki konieczne do przyjęcia euro. Decyzją 2010/416/UE 11 Rada zdecydowała, że Estonia spełniła warunki konieczne do przyjęcia euro. Decyzją 2013/387/UE Rada 12 zdecydowała, że Łotwa spełniła warunki konieczne do przyjęcia euro. Decyzją 2014/509/UE 13 Rada zdecydowała, że Litwa spełniła warunki konieczne do przyjęcia euro.
(3) Zgodnie z pkt 1 Protokołu nr 16 w sprawie niektórych postanowień dotyczących Danii, załączonego do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, oraz zgodnie z decyzją podjętą przez szefów państw lub rządów w Edynburgu w grudniu 1992 r. Dania powiadomiła Radę, że nie zamierza uczestniczyć w trzecim etapie UGW. Dania nie złożyła wniosku o rozpoczęcie procedury, o której mowa w art. 140 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE).
(4) Na mocy decyzji 98/317/WE Szwecja jest państwem członkowskim objętym derogacją w rozumieniu art. 139 ust. 1 TFUE. Zgodnie z art. 4 Aktu przystąpienia z 2003 r. 14 Republika Czeska, Węgry i Polska są państwami członkowskimi objętymi derogacjami w rozumieniu art. 139 ust. 1 TFUE. Zgodnie z art. 5 Aktu przystąpienia z 2005 r. 15 Bułgaria i Rumunia są państwami członkowskimi objętymi derogacjami w rozumieniu art. 139 ust. 1 TFUE. Zgodnie z art. 5 Aktu przystąpienia z 2012 r. 16 Chorwacja jest państwem członkowskim objętym derogacją w rozumieniu art. 139 ust. 1 TFUE.
(5) Europejski Bank Centralny ("EBC") został utworzony dnia 1 lipca 1998 r. Europejski System Walutowy został zastąpiony mechanizmem kursowym, którego ustanowienie zostało uzgodnione rezolucją Rady Europejskiej z dnia 16 czerwca 1997 r. w sprawie utworzenia mechanizmu kursów walut w trzecim etapie unii gospodarczej i walutowej 17 . Funkcjonowanie mechanizmu kursowego w trzecim etapie unii gospodarczej i walutowej (ERM II) zostało określone w porozumieniu z dnia 16 marca 2006 r. pomiędzy Europejskim Bankiem Centralnym a krajowymi bankami centralnymi państw członkowskich spoza strefy euro określającym procedury operacyjne mechanizmu kursowego w trzecim etapie unii gospodarczej i walutowej 18 .
(6) Art. 140 ust. 2 TFUE określa procedurę uchylenia derogacji w stosunku do państw członkowskich, których to dotyczy. Przynajmniej raz na dwa lata lub na wniosek państwa członkowskiego objętego derogacją Komisja i EBC składają sprawozdania Radzie zgodnie z procedurą określoną w art. 140 ust. 1 TFUE.
(7) Przepisy krajowe państw członkowskich, w tym statuty krajowych banków centralnych, należy w razie potrzeby dostosować w celu zapewnienia zgodności z art. 130 i 131 TFUE oraz ze Statutem Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego ("Statut ESBC i EBC"). Sprawozdania Komisji i EBC zawierają szczegółową ocenę zgodności przepisów prawa Chorwacji z art. 130 i 131 Traktatu oraz ze Statutem ESBC i EBC.
(8) Zgodnie z art. 1 Protokołu nr 13 w sprawie kryteriów konwergencji załączonego do TFUE kryterium stabilności cen określone w art. 140 ust. 1 tiret pierwsze TFUE oznacza, że państwo członkowskie osiągnęło trwały poziom stabilności cen, a średnia stopa inflacji, odnotowana w ciągu jednego roku poprzedzającego badanie, nie przekracza o więcej niż 1,5 punktu procentowego stopy inflacji w co najwyżej trzech państwach członkowskich o najbardziej stabilnych cenach. Na potrzeby kryterium stabilności cen inflacja jest mierzona za pomocą zharmonizowanych wskaźników cen konsumpcyjnych (HICP) zdefiniowanych w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/792 19 . W celu oceny, czy kryterium stabilności cen zostało spełnione, inflacja w poszczególnych państwach członkowskich jest mierzona jako procentowa zmiana średniej arytmetycznej 12 wskaźników miesięcznych w stosunku do średniej arytmetycznej 12 wskaźników miesięcznych w poprzednim okresie. W sprawozdaniach Komisji i EBC jako wartość referencyjna przyjęta została zwykła średnia arytmetyczna stóp inflacji trzech państw członkowskich o najbardziej stabilnych cenach powiększona o 1,5 punktu procentowego. Wyliczono, że w okresie jednego roku, do kwietnia 2022 r. włącznie, wartość referencyjna inflacji wynosiła 4,9 %; trzema państwami członkowskimi o najbardziej stabilnych cenach były Francja, Finlandia i Grecja, ze stopami inflacji wynoszącymi, odpowiednio, 3,2 %, 3,3 % i 3,6 %. Uzasadnione jest wykluczenie z grupy państw o najbardziej stabilnych cenach tych państw, których stopa inflacji nie może zostać uznana za miarodajną wartość referencyjną dla innych państw członkowskich. Państwa, których wykluczenie jest uzasadnione, wskazano w latach 2004, 2010, 2013, 2014 i 2016. w obecnej sytuacji uzasadnione jest wykluczenie Malty i Portugalii z grupy państw o najbardziej stabilnych cenach - w kwietniu 2022 r. średnia 12-miesięczna stopa inflacji Malty i Portugalii wynosiła odpowiednio 2,1 % i 2,6 %, a w strefie euro 4,4 %. Na potrzeby obliczenia wartości referencyjnej inflacji Maltę i Portugalię zastępuje się przez Finlandię i Grecję, będące kolejnymi państwami członkowskimi o najniższej średniej stopie inflacji.
(9) Zgodnie z art. 2 Protokołu nr 13 kryterium sytuacji finansów publicznych określone w art. 140 ust. 1 tiret drugie TFUE wymaga, aby w czasie badania państwo członkowskie nie było objęte decyzją Rady podjętą zgodnie z art. 126 ust. 6 TFUE, stwierdzającą istnienie nadmiernego deficytu.
(10) Zgodnie z art. 3 Protokołu nr 13 kryterium udziału w mechanizmie kursowym Europejskiego Systemu Walutowego określone w art. 140 ust. 1 tiret trzecie TFUE wymaga, aby państwo członkowskie stosowało normalne granice wahań, przewidziane w mechanizmie kursowym (ERM) Europejskiego Systemu Walutowego, bez poważnych napięć przynajmniej przez dwa lata przed badaniem. W szczególności państwo członkowskie nie mogło zdewaluować z własnej inicjatywy dwustronnego centralnego kursu swojej waluty wobec euro przez ten sam okres. Od dnia 1 stycznia 1999 r. punkt odniesienia dla oceny spełnienia kryterium kursu wymiany stanowi mechanizm kursowy ERM II. Oceniając spełnienie tego kryterium w swoich sprawozdaniach, Komisja i EBC zbadały okres dwóch lat do dnia 18 maja 2022 r.
(11) Zgodnie z art. 4 Protokołu nr 13 kryterium konwergencji stóp procentowych określone w art. 140 ust. 1 tiret czwarte TFUE oznacza, że w ciągu jednego roku przed badaniem państwo członkowskie posiadało średnią nominalną długoterminową stopę procentową nieprzekraczającą więcej niż o dwa punkty procentowe stopy procentowej w co najwyżej trzech państwach członkowskich o najbardziej stabilnych cenach. Jako kryterium do oceny konwergencji stóp procentowych zastosowano porównywalne stopy procentowe referencyjnych dziesięcioletnich obligacji skarbowych. Aby ocenić, czy kryterium konwergencji stóp procentowych zostało spełnione, w sprawozdaniach Komisji i EBC jako wartość referencyjną przyjęto zwykłą średnią arytmetyczną nominalnych długoterminowych stóp procentowych trzech państw członkowskich o najbardziej stabilnych cenach powiększoną o dwa punkty procentowe. Wartość referencyjna dla okresu jednego roku, do kwietnia 2022 r. włącznie, wyniosła 2,6 % i została obliczona w oparciu o długoterminowe stopy procentowe we Francji (0,3 %), Finlandii (0,2 %) i Grecji (1,4 %).
(12) Zgodnie z art. 5 Protokołu nr 13 Komisja dostarczyła dane wykorzystywane w ocenie spełnienia kryteriów konwergencji. Dane budżetowe zostały dostarczone przez Komisję po tym, gdy państwa członkowskie złożyły do dnia 1 kwietnia 2022 r. odpowiednie sprawozdania zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 479/2009 20 .
(13) Na podstawie przedłożonych przez Komisję i EBC sprawozdań w sprawie postępów dokonanych przez Chorwację w wypełnieniu zobowiązań w zakresie urzeczywistnienia unii gospodarczej i walutowej stwierdza się, że przepisy krajowe w Chorwacji, w tym statut krajowego banku centralnego, są zgodne z art. 130 i 131 Traktatu i ze Statutem ESBC i EBC.
(14) Na podstawie przedłożonych przez Komisję i EBC sprawozdań w sprawie postępów dokonanych przez Chorwację w wypełnieniu zobowiązań w zakresie urzeczywistnienia unii gospodarczej i walutowej stwierdza się, że w odniesieniu do spełnienia przez Chorwację kryteriów konwergencji wymienionych w czterech tiret art. 140 ust. 1 TFUE stwierdza się, że średnia stopa inflacji w Chorwacji w okresie jednego roku, do kwietnia 2022 r. włącznie, wyniosła 4,7 %, a więc kształtowała się poniżej wartości referencyjnej, i prawdopodobnie utrzyma się poniżej tej wartości w najbliższych miesiącach; Chorwacja nie jest objęta decyzją Rady w sprawie istnienia nadmiernego deficytu; Chorwacja jest członkiem mechanizmu ERM II od dnia 10 lipca 2020 r. i w ciągu dwóch lat poprzedzających ocenę kurs kuny (HRK) nie podlegał poważnym napięciom, a Chorwacja nie zdewaluowała dwustronnego centralnego kursu HRK wobec euro z własnej inicjatywy, oraz w okresie jednego roku, do kwietnia 2022 r. włącznie, długoterminowa stopa procentowa w Chorwacji wyniosła średnio 0,8 %, czyli kształtowała się znacznie poniżej wartości referencyjnej.
(15) W świetle oceny zgodności prawnej i spełnienia kryteriów konwergencji oraz dodatkowych czynników Chorwacja spełnia warunki konieczne do przyjęcia euro,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
