a także mając na uwadze, co następuje:(1) Art. 11 Umowy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Królestwem Norwegii (zwanej dalej "umową") odnosi się do protokołu 3 do umowy (zwanego dalej "protokołem 3"), który ustanawia reguły pochodzenia.
(2) Art. 3 protokołu 3 stanowi, że Wspólny Komitet ustanowiony w art. 29 umowy może podjąć decyzję o zmianie postanowień protokołu 3.
(3) Celem Regionalnej konwencji w sprawie paneurośródziemnomorskich preferencyjnych reguł pochodzenia 2 (zwanej dalej "konwencją") jest transpozycja istniejących dwustronnych systemów reguł pochodzenia do wielostronnych ram ustanowionych w dwustronnych układach o wolnym handlu zawartych między Umawiającymi się Stronami konwencji do wielostronnych ram, nie naruszając zasad określonych w tych dwustronnych umowach.
(4) Unia Europejska i Królestwo Norwegii podpisały konwencję w dniu 15 czerwca 2011 r.
(5) Unia Europejska i Królestwo Norwegii złożyły swoje instrumenty przyjęcia u depozytariusza konwencji odpowiednio w dniu 26 marca 2012 r. i w dniu 9 listopada 2011 r. W związku z powyższym oraz zgodnie z art. 10 ust. 3 konwencji, konwencja weszła w życie w odniesieniu do Unii Europejskiej i Królestwa Norwegii odpowiednio w dniu 1 maja 2012 r. i w dniu 1 stycznia 2012 r.
(6) Do czasu zawarcia i wejścia w życie zmiany konwencji Unia Europejska i Królestwo Norwegii zgodziły się również stosować alternatywny zestaw reguł pochodzenia opartych na tych znajdujących się w zmienionej konwencji, które mogłyby być stosowane dwustronnie jako reguły pochodzenia alternatywne wobec reguł określonych w konwencji.
(7) W związku z powyższym protokół 3 należy zastąpić nowym protokołem, który zapewnia alternatywny zestaw reguł pochodzenia. Dodatkowo, nowy protokół powinien zawierać odesłanie dynamiczne do konwencji tak, aby zawsze odnosić się do ostatniej wersji obowiązującej konwencji,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
1 Dz.U. L 171 z 27.6.1973, s. 2.
2 Dz.U. L 54 z 26.2.2013, s. 4.
3 Dz.U. L 54 z 26.2.2013, s. 4.
4 Strony zgadzają się odstąpić od obowiązku umieszczenia w dowodzie pochodzenia stwierdzenia, o którym mowa w art. 8 ust. 3.
5 Dz.U. L 302 z 15.11.1985, s. 23.
6 Na przykład: dokumenty przywozowe, świadectwa przewozowe, faktury, oświadczenia producenta itp., dotyczące produktów użytych do wytworzenia towarów lub do towarów ponownie wywożonych w tym samym stanie.
7 Jeśli faktura, specyfikacja wysyłkowa lub inny dokument handlowy, do którego dołączona jest deklaracja, odnosi się do towarów różnych typów lub do towarów niezawierających takiej samej ilości materiałów niepochodzących, dostawca musi je wyraźnie rozróżnić.Przykład:
Dokument odnosi się do różnych silników elektrycznych objętych pozycją 8501, używanych w produkcji maszyn pralniczych objętych pozycją 8450. Rodzaj i wartość materiałów niepochodzących użytych do produkcji takich silników różni się w zależności od modelu. W pierwszej kolumnie należy zatem dokonać rozróżnienia takich modeli, a w każdej z pozostałych kolumn należy podać oddzielnie dla każdego z nich oznaczenie umożliwiające producentowi maszyn pralniczych dokonanie prawidłowej oceny statusu pochodzenia jego wyrobów w zależności od modelu silnika elektrycznego, jakiego używa.
8 Informacje, jakie należy umieścić w tych kolumnach, podaje się tylko, jeśli jest to konieczne.Przykłady:
Reguła odnosząca się do odzieży z ex działu 62 dopuszcza »Tkanie połączone z wykańczaniem, w tym przycinaniem tkaniny«. Jeżeli producent takiej odzieży na terytorium stosującej Umawiającej się Strony wykorzystuje tkaninę przywiezioną z Unii Europejskiej i uzyskaną tam z przędzy niepochodzącej, wystarczy, aby w swojej deklaracji dostawca z Unii Europejskiej wpisał jako opis materiału niepochodzącego słowo »przędza«, nie podając pozycji ani wartości takiej przędzy. Producent drutu z żelaza, objętego pozycją 7217, który wytwarza taki drut z niepochodzących sztab z żelaza, powinien w drugiej kolumnie wpisać »sztaby z żelaza«. Jeżeli drut taki ma zostać użyty do produkcji maszyny, dla której reguła pochodzenia ogranicza do określonej wartości wyrażonej w procentach wartość materiałów niepochodzących, w trzeciej kolumnie należy podać wartość sztab niepochodzących.
9 Informacje, jakie należy umieścić w tych kolumnach, podaje się tylko, jeśli jest to konieczne. Przykłady: Reguła odnosząca się do odzieży z ex działu 62 dopuszcza »Tkanie połączone z wykańczaniem, w tym przycinaniem tkaniny«. Jeżeli producent takiej odzieży na terytorium stosującej Umawiającej się Strony wykorzystuje tkaninę przywiezioną z Unii Europejskiej i uzyskaną tam z przędzy niepochodzącej, wystarczy, aby w swojej deklaracji dostawca z Unii Europejskiej wpisał jako opis materiału niepochodzącego słowo »przędza«, nie podając pozycji ani wartości takiej przędzy. Producent drutu z żelaza, objętego pozycją 7217, który wytwarza taki drut z niepochodzących sztab z żelaza, powinien w drugiej kolumnie wpisać »sztaby z żelaza«. Jeżeli drut taki ma zostać użyty do produkcji maszyny, dla której reguła pochodzenia ogranicza do określonej wartości wyrażonej w procentach wartość materiałów niepochodzących, w trzeciej kolumnie należy podać wartość sztab niepochodzących.
10 Termin »wartość materiałów« oznacza wartość celną użytych materiałów niepochodzących w chwili przywozu lub - jeśli wartość ta nie jest znana i nie może być ustalona - pierwszą możliwą do ustalenia cenę zapłaconą za te materiały w [wskazać nazwę odpowiedniej stosującej Umawiającej się Strony/ odpowiednich stosujących Umawiających się Stron]. Dla towarów wymienionych w pierwszej kolumnie należy podać dokładną wartość jednostkową poszczególnych użytych materiałów niepochodzących.
11 Termin »całkowita wartość dodana« oznacza wszelkie koszty zakumulowane poza [wskazać nazwę odpowiedniej stosującej Umawiającej się Strony/ odpowiednich stosujących Umawiających się Stron], w tym wartość wszystkich dodanych tam materiałów. Dla towarów wymienionych w pierwszej kolumnie należy podać dokładną całkowitą wartość dodaną nabytą poza [wskazać nazwę odpowiedniej stosującej Umawiającej się Strony/ odpowiednich stosujących Umawiających się Stron] w przeliczeniu na jednostkę towaru.
12 Imię, nazwisko/nazwa i adres klienta.
13 Jeśli faktura, specyfikacja wysyłkowa lub inny dokument handlowy, do którego dołączona jest deklaracja, odnosi się do towarów różnych typów lub do towarów niezawierających takiej samej ilości materiałów niepochodzących, dostawca musi je wyraźnie rozróżnić.Przykład:
Dokument odnosi się do różnych silników elektrycznych objętych pozycją 8501, używanych w produkcji maszyn pralniczych objętych pozycją 8450. Rodzaj i wartość materiałów niepochodzących użytych do produkcji takich silników różni się w zależności od modelu. W pierwszej kolumnie należy zatem dokonać rozróżnienia takich modeli, a w każdej z pozostałych kolumn należy podać oddzielnie dla każdego z nich oznaczenie umożliwiające producentowi maszyn pralniczych dokonanie prawidłowej oceny statusu pochodzenia jego wyrobów w zależności od modelu silnika elektrycznego, jakiego używa.
14 Informacje, jakie należy umieścić w tych kolumnach, podaje się tylko, jeśli jest to konieczne.Przykłady:
Reguła odnosząca się do odzieży z ex działu 62 dopuszcza »Tkanie połączone z wykańczaniem, w tym przycinaniem tkaniny«. Jeżeli producent takiej odzieży na terytorium stosującej Umawiającej się Strony wykorzystuje tkaninę przywiezioną z Unii Europejskiej i uzyskaną tam z przędzy niepochodzącej, wystarczy, aby w swojej deklaracji dostawca z Unii Europejskiej wpisał jako opis materiału niepochodzącego słowo »przędza«, nie podając pozycji ani wartości takiej przędzy. Producent drutu z żelaza, objętego pozycją 7217, który wytwarza taki drut z niepochodzących sztab z żelaza, powinien w drugiej kolumnie wpisać »sztaby z żelaza«. Jeżeli drut taki ma zostać użyty do produkcji maszyny, dla której reguła pochodzenia ogranicza do określonej wartości wyrażonej w procentach wartość materiałów niepochodzących, w trzeciej kolumnie należy podać wartość sztab niepochodzących.
15 Informacje, jakie należy umieścić w tych kolumnach, podaje się tylko, jeśli jest to konieczne.Przykłady:
Reguła odnosząca się do odzieży z ex działu 62 dopuszcza »Tkanie połączone z wykańczaniem, w tym przycinaniem tkaniny«. Jeżeli producent takiej odzieży na terytorium stosującej Umawiającej się Strony wykorzystuje tkaninę przywiezioną z Unii Europejskiej i uzyskaną tam z przędzy niepochodzącej, wystarczy, aby w swojej deklaracji dostawca z Unii Europejskiej wpisał jako opis materiału niepochodzącego słowo »przędza«, nie podając pozycji ani wartości takiej przędzy. Producent drutu z żelaza, objętego pozycją 7217, który wytwarza taki drut z niepochodzących sztab z żelaza, powinien w drugiej kolumnie wpisać »sztaby z żelaza«. Jeżeli drut taki ma zostać użyty do produkcji maszyny, dla której reguła pochodzenia ogranicza do określonej wartości wyrażonej w procentach wartość materiałów niepochodzących, w trzeciej kolumnie należy podać wartość sztab niepochodzących.
16 Termin »wartość materiałów« oznacza wartość celną użytych materiałów niepochodzących w chwili przywozu lub - jeśli wartość ta nie jest znana i nie może być ustalona - pierwszą możliwą do ustalenia cenę zapłaconą za te materiały w [wskazać nazwę odpowiedniej stosującej Umawiającej się Strony/ odpowiednich stosujących Umawiających się Stron].Dla towarów wymienionych w pierwszej kolumnie należy podać dokładną wartość jednostkową poszczególnych użytych materiałów niepochodzących.
17 Termin »całkowita wartość dodana« oznacza wszelkie koszty zakumulowane poza [wskazać nazwę odpowiedniej stosującej Umawiającej się Strony/ odpowiednich stosujących Umawiających się Stron], w tym wartość wszystkich dodanych tam materiałów. Dla towarów wymienionych w pierwszej kolumnie należy podać dokładną całkowitą wartość dodaną nabytą poza [wskazać nazwę odpowiedniej stosującej Umawiającej się Strony/ odpowiednich stosujących Umawiających się Stron] w przeliczeniu na jednostkę towaru.
18 Należy podać daty. Okres ważności długoterminowej deklaracji dostawcy nie powinien zwykle przekraczać 24 miesięcy, o ile spełnione są warunki określone przez organy celne stosującej Umawiającej się Strony, w którym sporządzono długoterminową deklarację dostawcy.
19 Imię, nazwisko/nazwa i adres klienta.