a także mając na uwadze, co następuje:(1) Środki kontroli biologicznej to naturalni wrogowie, antagoniści lub konkurenci lub inne organizmy wykorzystywane do zwalczania bezpośrednio, albo pośrednio agrofagów roślin, w tym agrofagów kwarantannowych poprzez kontrolowanie ich wektorów, chwastów i inwazyjnych gatunków obcych.
(2) Zakresem niniejszej decyzji objęte są jedynie środki kontroli biologicznej w postaci bezkręgowców, takie jak owady, w tym wysterylizowane samce owadów, roztocza i nicienie.
(3) Podejścia państw członkowskich i rodzaje regulacji stosowanych przez nie w odniesieniu do uwalniania, oceny i przemieszczania środków kontroli biologicznej, są bardzo zróżnicowane. Środki kontroli biologicznej nie znają jednak granic i mogą rozprzestrzeniać się poza terytoria, na których zostały celowo uwolnione, aby zwalczać agro- fagi roślin, chwasty i inwazyjne gatunki obce.
(4) Często wykorzystywane w produkcji szklarniowej środki kontroli biologicznej mają coraz większe znaczenie dla zrównoważonego rolnictwa i leśnictwa, zwłaszcza przy wdrażaniu zintegrowanego zarządzania ochroną przed szkodnikami i rolnictwa ekologicznego. Zrównoważone systemy rolnicze wnoszą istotny wkład w przejście Unii na zrównoważone systemy żywnościowe, przewidziane w komunikacie Komisji pt. "Strategia »od pola do stołu« na rzecz sprawiedliwego, zdrowego i przyjaznego dla środowiska systemu żywnościowego" oraz komunikacie Komisji w sprawie Europejskiego Zielonego Ładu i które wspiera przyszła wspólna polityka rolna. Stosowanie w tym kontekście środków kontroli biologicznej przyczynia się do zmniejszenia uzależnienia od chemicznych środków ochrony roślin.
(5) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2031 1 ma na celu ochronę Unii przed wprowadzaniem nowych agrofagów, a jednocześnie skuteczniejsze zwalczanie agrofagów już obecnych. Polityka w zakresie zdrowia roślin zawarta w tym rozporządzeniu skupia się w szczególności na badaniach przesiewowych pod kątem nowych agrofagów roślin na całym świecie, zapobieganiu zawleczeniu takich agrofagów roślin na terytorium Unii, a w przypadku ich wprowadzenia- na wczesnym wykrywaniu i eliminowaniu.
(6) Zawleczenie agrofagów roślin, ich występowanie i rozprzestrzenianie się może zagrozić zrównoważoności rolnictwa, lasów, środowiska naturalnego, różnorodności biologicznej i ekosystemów. Światowy handel, przepływ osób, zmiana klimatu i ekstremalne zjawiska pogodowe zwiększają występowanie agrofagów i zagrożenia fitosanitarne. Nowe egzotyczne gatunki agrofagów stanowią również zagrożenie dla istniejących unijnych systemów produkcji rolnej i leśnej, a także dla rodzimej flory i fauny. Wprowadzenie naturalnego wroga z regionu, z którego pochodzi agrofag, może przyczynić się do odpowiedniej strategii zwalczania, lecz może też stwarzać zagrożenie dla rodzimej flory i fauny. W związku z tym przed wprowadzeniem jakiegokolwiek środka kontroli biologicznej należy przeprowadzić naukową ocenę możliwego wpływu na zdrowie roślin i różnorodność biologiczną, z zastosowaniem standardowej metodologii, w tym ocenę potencjalnego niepożądanego wpływu na gatunki niedocelowe, ekosystemy i różnorodność biologiczną w sensie ogólnym.
(7) Powszechnie wiadomo, że wykorzystywanie środków kontroli biologicznej rośnie z uwagi na większe zapotrzebowanie ze strony rolników, zarządców terenów zielonych i ogrodników, którzy starają się zmniejszyć swoje uzależnienie od chemicznych środków ochrony roślin.
(8) Organizacje międzynarodowe, w szczególności Organizacja Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa w oparciu o Międzynarodową konwencję ochrony roślin (IPPC) oraz Europejska i Śródziemnomorska Organizacja Ochrony Roślin (EPPO), opracowały międzynarodowe standardy fitosanitarne i wytyczne dotyczące bezpiecznego stosowania środków kontroli biologicznej oraz odgrywają ważną rolę w opracowywaniu standardów analizy ryzyka i badań.
(9) Producenci środków kontroli biologicznej, w tym małe i średnie przedsiębiorstwa (MŚP), zapewniają innowacyjne i konkretne rozwiązania w zakresie ochrony upraw. Kontrola jakości środków ochrony roślin jest wymogiem koniecznym, by zapewnić ich bezpieczeństwo i skuteczność.
(10) Spójniejsze podejście wśród państw członkowskich mogłoby ułatwić rozwój bezpiecznych środków kontroli biologicznej i ich udostępnianie na rynku. Pomogłoby to stworzyć możliwości dla systemów produkcji rolnej i leśnej oraz dla kontroli agrofagów roślin, a jednocześnie zapewni ochronę zdrowia i środowiska.
(11) Rada uważa, że analiza sytuacji w Unii oraz możliwości dotyczących wprowadzania, oceny, produkcji, wprowadzania do obrotu i wykorzystywania na terytorium Unii środków kontroli biologicznej jest niezbędna, by poprawić ich podaż i dostępność dla użytkowników przy jednoczesnym zapewnieniu bezpieczeństwa ludzi, zwierząt, roślin, środowiska i bezpieczeństwa żywnościowego, zgodnie z Porozumieniem międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa 2 , a w szczególności jego pkt 10 dotyczącym stosowania art. 225 i 241 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.
(12) Takie możliwości mogą obejmować ocenę potencjału harmonizacji kryteriów, procedur i podejmowania decyzji w Unii; potencjału unijnych programów w zakresie badań naukowych, innowacji i upowszechniania wiedzy oraz perspektyw ściślejszej współpracy z odpowiednimi organizacjami międzynarodowymi, aby przyspieszyć udostępnianie środków kontroli biologicznej na rynku i zwiększyć ich dostępność; oraz potencjału wspierania inwestycji, innowacji i bezpiecznego stosowania środków kontroli biologicznej podczas zwalczania agrofagów, co stanowi pierwszy krok w kierunku ujednoliconej definicji szerszej koncepcji kontroli biologicznej,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
