(notyfikowana jako dokument nr C(2020) 9228)(Dz.U.UE L z dnia 18 stycznia 2021 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1862 z dnia 28 listopada 2018 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen (SIS) w dziedzinie współpracy policyjnej i współpracy wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych, zmiany i uchylenia decyzji Rady 2007/533/WSiSW oraz uchylenia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1986/2006 i decyzji Komisji 2010/261/UE 1 , w szczególności jego art. 42 ust. 5,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) System informacyjny Schengen ("SIS") w dziedzinie współpracy policyjnej i współpracy wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych zawiera wpisy dotyczące osób i przedmiotów poszukiwanych przez właściwe organy krajowe w celu zapewnienia wysokiego poziomu bezpieczeństwa w przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości.
(2) Zgodnie z art. 20 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2018/1862 kategorie danych, jakie można wprowadzić do wpisu dotyczącego osoby w SIS, obejmują fotografie, wizerunki twarzy, profile DNA i dane daktyloskopijne (te ostatnie obejmują odbitki linii papilarnych palców oraz odbitki linii papilarnych dłoni). Zgodnie z art. 22 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2018/1862 takie dane powinno wprowadzać się do SIS, jeśli są dostępne.
(3) Art. 42 ust. 1 i 3 rozporządzenia (UE) 2018/1862 stanowi, że fotografie, wizerunki twarzy, profile DNA i dane daktyloskopijne wprowadzane do wpisu w SIS podlegają kontroli jakości w celu ustalenia, czy spełnione są minimalne normy jakości danych i specyfikacje techniczne.
(4) Niezbędne jest ustanowienie środków wykonawczych określających minimalne normy jakości danych i specyfikacje techniczne dotyczące wprowadzania i przechowywania takich danych w SIS.
(5) Zgodnie z art. 43 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2018/1862 należy zezwolić na wyszukiwanie danych daktyloskopijnych przechowywanych w SIS przy użyciu kompletnych lub niekompletnych zestawów odbitek linii papilarnych palców lub odbitek linii papilarnych dłoni, które znaleziono na miejscu popełnienia poważnych przestępstw lub przestępstw terrorystycznych, o ile z dużym prawdopodobieństwem można stwierdzić, że te zestawy odbitek linii papilarnych należą do sprawcy poważnego przestępstwa lub aktu terrorystycznego i pod warunkiem że wyszukiwanie przeprowadzane jest równolegle w odpowiednich bazach danych państw członkowskich zawierających odbitki linii papilarnych palców. Ponadto, zgodnie z art. 40 rozporządzenia (UE) 2018/1862, państwa członkowskie mogą wprowadzić do SIS wpisy dotyczące nieznanych osób, które są poszukiwane, zawierające jedynie dane daktylosko- pijne znalezione na miejscu popełnienia poważnych przestępstw lub przestępstw terrorystycznych. Szczególną uwagę należy zwrócić na ustanowienie norm jakości mających zastosowanie do przekazywania takich danych daktyloskopijnych do SIS.
(6) Specyfikacje powinny określać jedynie poziom jakości wymagany przy wprowadzaniu do SIS i przechowywaniu w SIS fotografii wykorzystywanych do potwierdzenia tożsamości osoby zgodnie z art. 43 ust. 1 tego rozporządzenia. Poziom jakości wymagany przy wprowadzaniu do SIS i przechowywaniu w SIS fotografii i wizerunków twarzy wykorzystywanych do identyfikacji osoby zgodnie z art. 43 ust. 4 powinien zostać określony na późniejszym etapie, gdy spełnione zostaną warunki określone w tym artykule. Agencja eu-LISA powinna, w porozumieniu z grupą doradczą ds. SIS II, opracować i udokumentować szczegóły techniczne norm i specyfikacji określonych w niniejszej decyzji, w dokumencie kontroli interfejsu SIS i szczegółowych specyfikacjach technicznych. Państwa członkowskie, Agencja Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania ("Europol"), Agencja Unii Europejskiej ds. Współpracy Wymiarów Sprawiedliwości w Sprawach Karnych ("Eurojust") i Europejska Agencja Straży Granicznej i Przybrzeżnej powinny opracować swoje systemy zgodnie ze specyfikacjami określonymi w tych dokumentach.
(7) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu nr 22 w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dania nie uczestniczyła w przyjęciu rozporządzenia (UE) 2018/1862 i nie jest nim związana ani go nie stosuje. Jednak ze względu na to, że rozporządzenie (UE) 2018/1862 opiera się na dorobku Schengen, zgodnie z art. 4 tego protokołu Dania powiadomiła w dniu 26 kwietnia 2019 r. o swojej decyzji w sprawie wdrożenia rozporządzenia (UE) 2018/1862 do swojego prawa krajowego. W związku z powyższym na mocy prawa międzynarodowego Dania ma obowiązek wprowadzenia w życie przepisów niniejszej decyzji.
(8) Niniejsza decyzja ma zastosowanie do Irlandii zgodnie z art. 5 ust. 1 Protokołu nr 19 w sprawie dorobku Schengen włączonego w ramy Unii Europejskiej, załączonego do TUE i do TFUE, oraz art. 6 ust. 2 decyzji Rady 2002/192/ WE 2 .
(9) W odniesieniu do Islandii i Norwegii niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy zawartej przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącej włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen 3 , które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 pkt G decyzji Rady 1999/437/WE 4 .
(10) W odniesieniu do Szwajcarii niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen 5 , które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 pkt G decyzji 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2008/149/WSiSW 6 .
(11) W odniesieniu do Liechtensteinu niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Protokołu między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu o przystąpieniu Księstwa Liechtensteinu do Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen 7 , które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 pkt G decyzji 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2011/349/UE 8 .
(12) W odniesieniu do Bułgarii i Rumunii niniejsza decyzja jest aktem opartym na dorobku Schengen lub w inny sposób z nim związanym w rozumieniu art. 4 ust. 2 Aktu przystąpienia z 2005 r. i należy ją odczytywać w związku z decyzjami Rady 2010/365/UE 9 i (UE) 2018/934 10 .
(13) W odniesieniu do Chorwacji niniejsza decyzja jest aktem opartym na dorobku Schengen lub w inny sposób z nim związanym w rozumieniu art. 4 ust. 2 Aktu przystąpienia z 2011 r. i należy ją odczytywać w związku z decyzją Rady (UE) 2017/733 11 .
(14) W odniesieniu do Cypru niniejsza decyzja jest aktem opartym na dorobku Schengen lub w inny sposób z nim związanym w rozumieniu art. 3 ust. 2 Aktu przystąpienia z 2003 r.
(15) Zgodnie z art. 42 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 12 skonsultowano się z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych; swoją opinię wydał on w dniu 26 sierpnia 2020 r.
(16) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu SIS-SIRENE ds. Policji,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Brukseli dnia 13 stycznia 2021 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Ylva JOHANSSON |
|
Członek Komisji |
