KOMISJA EUROPEJSKA,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/31/UE z dnia 19 maja 2010 r. w sprawie charakterystyki energetycznej budynków 1 , w szczególności jej art. 8 ust. 11,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) Rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2020/2155 2 ustanowiono opcjonalny wspólny system Unii Europejskiej w zakresie oceny gotowości budynków do obsługi inteligentnych sieci, tj. definicję wskaźnika gotowości budynków do obsługi inteligentnych sieci oraz wspólną metodologię do jego obliczania.
(2) System ten jest fakultatywny dla państw członkowskich. Te państwa członkowskie, które decydują się na wspólny system, powinny go wdrożyć zgodnie z niniejszym rozporządzeniem i rozporządzeniem delegowanym 2020/2155.
(3) Warunki techniczne skutecznego wdrożenia opcjonalnego wspólnego systemu Unii Europejskiej w zakresie oceny gotowości budynków do obsługi inteligentnych sieci mają zostać określone szczegółowo w akcie wykonawczym.
(4) Ocenę gotowości budynków i modułów budynków do obsługi inteligentnych sieci w ramach systemu wskaźnika gotowości budynków do obsługi inteligentnych sieci na potrzeby wydania świadectwa dotyczącego wskaźnika gotowości budynku do obsługi inteligentnych sieci powinni przeprowadzać wykwalifikowani lub akredytowani eksperci prowadzący działalność na własny rachunek lub zatrudnieni przez organy publiczne lub przedsiębiorstwa prywatne.
(5) W przypadku gdy państwa członkowskie uznają to za stosowne, eksperci akredytowani do celów certyfikacji charakterystyki energetycznej budynków lub do celów kontroli systemów ogrzewania, systemów klimatyzacji i połączonych systemów ogrzewania lub klimatyzacji i wentylacji zgodnie z dyrektywą 2010/31/UE lub do przeprowadzania audytów energetycznych zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/27/UE 3 powinni móc być uznani za kompetentnych również do celów oceny gotowości budynków lub modułów budynków do obsługi inteligentnych sieci.
(6) Państwa członkowskie, które zdecydują się na wdrożenie systemu wskaźników gotowości budynków do obsługi inteligentnych sieci powinny mieć możliwość wdrożenia fazy testowej zgodnie ze szczegółowymi informacjami przedstawionymi w niniejszym rozporządzeniu. Żadne przepisy nie są uważane za konieczne w odniesieniu do takiej fazy badania, chyba że państwo członkowskie uzna, że ich kontekst krajowy wymaga takiego ustawodawstwa. W trakcie fazy testowej należy umożliwić gromadzenie informacji zwrotnych w celu skorygowania warunków wdrożenia systemu i przygotowania przeglądu niniejszego rozporządzenia oraz rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/2155.
(7) Wdrożenie programu wskaźników gotowości budynków do obsługi inteligentnych sieci powinno umożliwić właścicielom budynków lub modułów budynków bądź innym zainteresowanym stronom związanym z budynkiem lub modułem budynku, np. stronom związanym z budynkiem lub modułem budynku, takim jak zarządcy budynków, ocenę gotowości swoich budynków lub modułów budynków do obsługi inteligentnych sieci. Jednak świadectwo dotyczące wskaźnika gotowości budynku do obsługi inteligentnych sieci powinno być wydawane wyłącznie na podstawie takiej oceny, gdy jest ona przeprowadzana przez wykwalifikowanego lub akredytowanego eksperta.
(8) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu, o którym mowa w art. 26 dyrektywy 2010/31/UE,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: