KOMISJA EUROPEJSKA,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 1 , w szczególności jego art. 190 ust. 4,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) W załączniku I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 1295/2008 2 ustanowiono wykaz agencji w państwach trzecich, które są uprawnione do wystawiania świadectw załączanych do produktów chmielowych przywożonych z tych państw. Świadectwa te uznaje się za równoważne z certyfikatem określonym w art. 77 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013.
(2) Właściwe agencje w tych państwach trzecich są odpowiedzialne za uaktualnianie informacji zawartych w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 1295/2008 oraz, w duchu bliskiej współpracy, przekazywanie ich Komisji.
(3) W związku z wystąpieniem Zjednoczonego Królestwa z Unii w dniu 1 lutego 2020 r. oraz w związku z zakończeniem w dniu 31 grudnia 2020 r. okresu przejściowego przewidzianego w Umowie o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (umowa o wystąpieniu) Zjednoczone Królestwo zwróciło się do Komisji z wnioskiem o umieszczenie jego organów w wykazie jako właściwych organów państwa trzeciego do celów norm handlowych w niektórych sektorach. W szczególności Zjednoczone Królestwo zobowiązało się do przestrzegania wymogów dotyczących wprowadzania do obrotu chmielu i produktów chmielowych po zakończeniu okresu przejściowego i uprawniło agencję do wystawiania świadectw równoważności zgodnie z art. 190 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 i art. 3 rozporządzenia (WE) nr 1295/2008.
(4) Świadectwa wystawione przez agencję uprawnioną przez Zjednoczone Królestwo należy zatem uznać za równoważne w odniesieniu do chmielu, a agencja ta powinna zostać umieszczona w wykazie w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 1295/2008, bez uszczerbku dla stosowania prawa Unii do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie w odniesieniu do Irlandii Północnej zgodnie z art. 5 ust. 4 Protokołu w sprawie Irlandii/Irlandii Północnej do umowy o wystąpieniu w związku z załącznikiem 2 do tego protokołu.
(5) Ponieważ rozporządzenie (WE) nr 1295/2008 ma zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie w odniesieniu do Irlandii Północnej, świadectwa wystawione przez organy Zjednoczonego Królestwa należy rozumieć jako dotyczące wyłącznie Wielkiej Brytanii.
(6) Ponadto Australia zwróciła się do Komisji z wnioskiem o zmianę nazwy i adresu właściwej agencji uprawnionej do wystawiania świadectw równoważności. Ze względu na wymóg przejrzystości należy zastąpić załącznik I do rozporządzenia (WE) nr 1295/2008 w całości.
(7) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1295/2008.
(8) Aby zapewnić pewność prawa i zagwarantować płynne dostosowanie przepływów handlowych w odnośnym sektorze, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie w trybie pilnym następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i powinno mieć zastosowanie od dnia 1 stycznia 2021 r.
(9) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
