a także mając na uwadze, co następuje:(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 2 ma na celu stopniowe wyeliminowanie odrzutów we wszystkich rodzajach unijnych połowów poprzez wprowadzenie obowiązku wyładunku w odniesieniu do połowów gatunków podlegających limitom połowowym.
(2) W art. 9 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 przewidziano przyjęcie planów wieloletnich zawierających środki ochronne w odniesieniu do połowów niektórych stad na danym obszarze geograficznym. Takie plany wieloletnie zawierają szczegóły realizacji obowiązku wyładunku i mogą upoważniać Komisję do dokładniejszego określenia tych szczegółów na podstawie wspólnych rekomendacji opracowanych przez państwa członkowskie.
(3) W rozporządzeniu (UE) 2018/973 ustanowiono wieloletni plan w odniesieniu do stad dennych w Morzu Północnym oraz połowów eksploatujących te stada. Art. 11 tego rozporządzenia uprawnia Komisję do przyjmowania aktów delegowanych w celu uzupełnienia tego rozporządzenia przez określenie szczegółów obowiązku wyładunku w odniesieniu do wszystkich stad gatunków w Morzu Północnym, do których ma zastosowanie obowiązek wyładunku na podstawie art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, jak przewidziano w art. 15 ust. 5 lit. a)-e) tego rozporządzenia, na podstawie wspólnych rekomendacji opracowanych przez państwa członkowskie.
(4) Zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2018/973 Morze Północne obejmuje rejony Międzynarodowej Rady Badań Morza ("ICES") 2a, 3a oraz podobszar ICES 4.
(5) W rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2019/2238 3 określono szczegóły realizacji obowiązku wyładunku w odniesieniu do niektórych połowów dennych w Morzu Północnym na lata 2020-2021, w następstwie wspólnej rekomendacji przedłożonej przez Belgię, Danię, Francję, Niderlandy, Niemcy, Szwecję i Zjednoczone Królestwo 4 , które mają bezpośredni interes w zarządzaniu rybołówstwem na Morzu Północnym.
(6) Po konsultacji z Komitetem Doradczym ds. Morza Północnego oraz Komitetem Doradczym ds. Zasobów Pelagicznych Belgia, Dania, Francja, Niderlandy, Niemcy i Szwecja w dniu 4 maja 2020 r. przedstawiły Komisji wspólną rekomendację ustanawiającą plan w zakresie odrzutów w odniesieniu do gatunków pelagicznych i dennych w Morzu Północnym na lata 2021-2023. Państwa członkowskie przedłożyły zmienioną wersję wspólnej rekomendacji w dniu 23 lipca 2020 r.
(7) Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa ("STECF") 5 zweryfikował opinie naukowe otrzymane od właściwych podmiotów naukowych. Dnia 28 lipca 2020 r. Komisja przedstawiła przedmiotowe środki grupie ekspertów składającej się z przedstawicieli 27 państw członkowskich podczas posiedzenia, w którym Parlament Europejski uczestniczył w charakterze obserwatora.
(8) Zgodnie z art. 18 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 Komisja przeanalizowała zarówno ocenę STECF, jak i potrzebę zapewnienia przez państwa członkowskie pełnego wdrożenia obowiązku wyładunku. Regionalna grupa państw członkowskim uzasadniła większość swoich wniosków o wyłączenie de minimis potencjalnym wzrostem kosztów w wyniku postępowania z niezamierzonymi połowami. Jakość informacji przekazywanych przez państwa członkowskie w tym zakresie poprawiła się. STECF zauważa jednak, że w niektórych przypadkach nadal konieczne jest usprawnienie gromadzenia danych oraz że w celu zmniejszenia poziomu niezamierzonych połowów priorytetem powinna być poprawa selektywności. W związku z tym w takich przypadkach wyłączenia zostaną przyznane w poszczególnych przypadkach na okres jednego lub dwóch lat. Państwa członkowskie powinny przedstawiać dodatkowe dane pochodzące z trwających doświadczeń i badań naukowych.
(9) Na podstawie dowodów naukowych, które wykazały wysokie wskaźniki przeżywalności odrzutów w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/2238 przewidziano wyłączenie z uwagi na przeżywalność, zgodnie z art. 15 ust. 4 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, w odniesieniu do homarca złowionego przy użyciu więcierzy w rejonach ICES 2a i 3a oraz w podobszarze ICES 4. Państwa członkowskie zwróciły się o dalsze stosowanie tego wyłączenia. STECF przeanalizował dowody przedstawione przez państwa członkowskie w poprzednich latach i stwierdził 6 , że wyłączenie to jest uzasadnione. Biorąc pod uwagę fakt, że okoliczności nie uległy zmianie, należy utrzymać to wyłączenie.
(10) W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/2238 przewidziano wyłączenie z uwagi na przeżywalność w odniesieniu do homarca złowionego w podobszarze ICES 4 i w rejonach ICES 2a i 3a przy użyciu włoków dennych, w tym niektórych połowów dokonywanych przy użyciu urządzeń selektywnych. Państwa członkowskie zwróciły się o dalsze stosowanie tego wyłączenia i przedstawiły nowe dowody. STECF przeanalizował nowe dowody przedstawione przez państwa członkowskie i stwierdził 7 , że przedstawiono dodatkowe informacje dotyczące połowów homarca przy użyciu włoków rozpornicowych prowadzonych na wschodnim wybrzeżu zgodnie z wymogiem STECF 8 . STECF stwierdził w poprzednich latach, że informacje uzasadniające były rzetelne oraz że technika zatwierdzania stosowana w kontekście szerzej pojętej floty jest prawidłowa 9 . Biorąc pod uwagę fakt, że okoliczności nie uległy zmianie, należy utrzymać to wyłączenie.
(11) Na podstawie dowodów naukowych, które wykazały wysokie wskaźniki przeżywalności odrzutów, w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/2238 przewidziano wyłączenie z uwagi na przeżywalność w odniesieniu do połowów soli o wielkości poniżej minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony ("MCRS"), przy użyciu włoków roz- pornicowych w rejonie ICES 4c. Państwa członkowskie zwróciły się do Międzynarodowej Rady Badań Morza o dalsze stosowanie tego wyłączenia. STECF ocenił dowody w poprzednich latach i stwierdził 10 , że były one wystarczające. Biorąc pod uwagę fakt, że okoliczności nie uległy zmianie, należy utrzymać to wyłączenie.
(12) Na podstawie dowodów naukowych, które wykazały wysokie wskaźniki przeżywalności odrzutów, w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/2238 przewidziano wyłączenie z uwagi na przeżywalność w przypadku przyłowów gatunków podlegających limitom połowowym w połowach przy użyciu więcierzy i żaków. STECF ocenił dowody w poprzednich latach i stwierdził 11 , że z dostępnych danych wynika, że śmiertelność odrzucanych ryb będzie prawdopodobnie niska; faktyczne ilości połowów w tym rodzaju rybołówstwa są jednak bardzo niewielkie. Wyłączenie to powinno nadal obowiązywać, biorąc pod uwagę, że połowy nie są znaczne, i uwzględniając fakt, że okoliczności nie uległy zmianie.
(13) W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/2238 przewidziano wyłączenie z uwagi na przeżywalność dotyczące gładzicy w połowach prowadzonych z użyciem sieci skrzelowych i drygawic w rejonie ICES 3a oraz podobszarze ICES 4. Państwa członkowskie zwróciły się o dalsze stosowanie tego wyłączenia. STECF ocenił te dowody w poprzednich latach i stwierdził 12 , że informacje były rozsądne i świadczyły o wysokiej przeżywalności. W związku z tym biorąc pod uwagę, że okoliczności nie uległy zmianie, należy utrzymać to wyłączenie w niniejszym rozporządzeniu.
(14) W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/2238 przewidziano wyłączenie z uwagi na przeżywalność dotyczące gładzicy w połowach prowadzonych z użyciem niewodów duńskich w rejonie ICES 3a oraz podobszarze ICES 4. Państwa członkowskie zwróciły się o dalsze stosowanie tego wyłączenia. STECF ocenił te dowody w poprzednich latach i stwierdził 13 , że dane z badania dotyczącego wskaźników przeżywalności są wiarygodne. Biorąc pod uwagę fakt, że okoliczności nie uległy zmianie, należy zatem utrzymać to wyłączenie.
(15) W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/2238 przewidziano wyłączenie z uwagi na przeżywalność w przypadku połowów i przyłowów gładzicy w połowach płastugokształtnych lub ryb dorszokształtnych przy użyciu włoków o rozmiarze oczek sieci wynoszącym co najmniej 120 mm w rejonie ICES 3a oraz podobszarze ICES 4. Państwa członkowskie zwróciły się o dalsze stosowanie tego wyłączenia. We wspólnej rekomendacji wnioskowano również o nowe wyłączenie z uwagi na wysoką przeżywalność w odniesieniu do gładzicy złowionej przy użyciu włoków o rozmiarze oczek sieci wynoszącym 100-119 mm w rejonie ICES 3a i podobszarze ICES 4. Państwa członkowskie przedstawiły dodatkowe dowody naukowe, aby wykazać wysokie wskaźniki przeżywalności odrzutów w przypadku gładzicy w tych połowach. STECF zauważył, że badania uzupełniające przeprowadzono przy użyciu sieci o rozmiarze oczek sieci wynoszącym 90 mm; w związku z tym istnieje niewielkie prawdopodobieństwo, że wskaźniki przeżywalności są niższe w przypadku użycia sieci o rozmiarze oczek sieci wynoszącym co najmniej 100 mm. Biorąc pod uwagę, że pora roku i narażenie na kontakt z powietrzem stanowią główne czynniki wpływające na przeżywal- ność gładzicy oraz że wskaźniki przeżywalności mogą być niższe po 60 minutach narażenia na kontakt z powietrzem, należy uwzględnić te wyłączenia w niniejszym rozporządzeniu oraz niezwłocznie uwalniać niezamierzone połowy gładzicy.
(16) W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/2238 przewidziano wyłączenie z uwagi na przeżywalność dotyczące:
- gładzicy złowionej przy użyciu włoków o rozmiarze oczek sieci wynoszącym co najmniej 90-99 mm, wyposażonych w panel Seltra, podczas połowów ukierunkowanych na płastugokształtne lub dorszokształtne w wodach Unii w rejonie ICES 3a,
- gładzicy złowionej przy użyciu włoków o rozmiarze oczek sieci wynoszącym co najmniej 80-99 mm podczas połowów ukierunkowanych na płastugokształtne lub dorszokształtne w wodach Unii w podobszarze ICES 4.
(17) Państwa członkowskie zwróciły się o dalsze stosowanie tego wyłączenia i przedstawiły nowe dowody naukowe pochodzące z trwających badań. STECF zauważył 14 , że nadal konieczna jest poprawa definicji w celu rozróżnienia połowów płastugokształtnych i dorszokształtnych od połowów ukierunkowanych na homarca. Komisja zauważyła, że państwa członkowskie zobowiązały się we wspólnej rekomendacji do przeprowadzenia dalszych działań w tym zakresie. Wyłączenie to należy zatem utrzymać.
(18) W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/2238 zawarto wyłączenie z uwagi na przeżywalność w odniesieniu do połowów gładzicy o wielkości poniżej minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony dokonanych przy użyciu włoków rozprzowych (BT2) o rozmiarze oczek sieci wynoszącym 80-119 mm w rejonie ICES 2a i podobszarze ICES 4:
- do połowów gładzicy przy użyciu narzędzi wyposażonych w linę separatora kamieni lub panel uwalniania zanieczyszczeń dennych (BRP) dokonywanych przez statki o mocy silnika powyżej 221 kW,
- do połowów gładzicy przez statki państw członkowskich wdrażające plan działania dotyczący w pełni udokumentowanych połowów,
- do płastugokształtnych złowionych przy użyciu włoków rozprzowych (BT2) oraz przez statki o mocy silnika nieprzekraczającej 221 kW lub o całkowitej długości do 24 m, które są przeznaczone do połowów w strefie 12 mil, jeżeli średni czas trałowania jest krótszy niż 90 minut.
(19) Państwa członkowskie zwróciły się o dalsze stosowanie tego wyłączenia i przedłożyły nowe dowody. STECF zauważył 15 , że trwają istotne projekty badawcze, które powinny zapewnić przydatne informacje na temat tego wyłączenia. W związku z tym wyłączenia te należy utrzymać. Państwa członkowskie powinny jak najszybciej i nie później niż dnia 1 maja każdego roku przedłożyć istotne dane pochodzące z trwających projektów. Komisja zauważa również, że państwa członkowskie zobowiązały się we wspólnej rekomendacji do przedłożenia terminu zakończenia planu działania wraz z kolejnym sprawozdaniem rocznym do dnia 1 maja 2021 r.
(20) W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/2238 zawarto wyłączenie z uwagi na przeżywalność w odniesieniu do turbota złowionego przy użyciu włoków rozprzowych (TBB) z workiem włoka o rozmiarze oczek powyżej 80 mm w podobszarze ICES 4. Państwa członkowskie zwróciły się o dalsze stosowanie tego wyłączenia i przedłożyły nowe informacje naukowe. STECF zauważył 16 , że nie jest jasne, czy przedstawione szacunki przeżywalności mają zastosowanie do tego wniosku. Komisja zauważa, że państwa członkowskie zobowiązały się we wspólnej rekomendacji do przeprowadzenia dalszych badań w celu obserwacji przeżywalności odrzucanego turbota oraz udzielenia bardziej szczegółowych informacji na temat przeżywalności w ramach nowego projektu naukowego trwającego do końca 2021 r. Wyłączenie to należy zatem utrzymać do dnia 31 grudnia 2022 r. Państwa członkowskie powinny przedkładać roczne sprawozdania z postępów w zakresie trwających prac do dnia 1 maja każdego roku.
(21) W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/2238 przewidziano wyłączenie z uwagi na przeżywalność w odniesieniu do rajowatych poławianych przy użyciu wszystkich narzędzi połowowych w rejonach ICES 2a i 3a oraz w pod- obszarze ICES 4. Państwa członkowskie zwróciły się o dalsze stosowanie tego wyłączenia i przedłożyły nowe informacje naukowe. STECF stwierdził 17 , że podjęto znaczne starania w odniesieniu do likwidacji luk w danych, aby spełnić cele planu działania. Wyłączenie to należy zatem utrzymać. Konieczne jest jednak usprawnienie gromadzenia danych. Do dnia 1 maja każdego roku państwa członkowskie mające bezpośredni interes w zarządzaniu powinny przedłożyć dodatkowe informacje naukowe, w szczególności dotyczące rai dwuplamej, w przypadku której stwierdzono niższy wskaźnik przeżywalności. Komisja zauważa, że w następstwie wniosku STECF państwa członkowskie zobowiązały się we wspólnej rekomendacji do przedkładania sprawozdań w sprawie uzgodnionego planu działania, w tym w odniesieniu do rai dwuplamej.
(22) W rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) nr 1395/2014 18 , w następstwie pozytywnego wyniku oceny STECF 19 , przewidziano wyłączenie z uwagi na przeżywalność w odniesieniu do makreli i śledzia atlantyckiego złowionych przy użyciu okrężnic w przypadku spełnienia określonych warunków. W badaniach stwierdzono, że wskaźniki przeżywalności zależą od czasu trwania zatłoczenia i od zagęszczenia ryb w sieci, które w tego rodzaju połowach są zazwyczaj ograniczone. Państwa członkowskie zwróciły się o dalsze stosowanie tego wyłączenia. Bio- rąc pod uwagę fakt, że okoliczności nie uległy zmianie, należy utrzymać to wyłączenie. Nie później niż dnia 1 maja 2022 r. państwa członkowskie mające bezpośredni interes w zarządzaniu powinny przedłożyć aktualne dane na temat połowu.
(23) W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/2238 zawarto wyłączenia de minimis dotyczące:
- soli złowionej przy pomocy drygawic i sieci skrzelowych w rejonach ICES 2a i 3a oraz w podobszarze ICES 4,
- soli złowionej przy użyciu niektórych włoków rozprzowych z panelem flamandzkim w podobszarze ICES 4,
- połączonych połowów soli, plamiaka, witlinka, dorsza atlantyckiego, czarniaka i morszczuka europejskiego, dokonywanych z użyciem włoków dennych w rejonie ICES 3a,
- połączonych połowów soli, plamiaka, witlinka, dorsza atlantyckiego, czarniaka, gładzicy, śledzia atlantyckiego, okowiela, argentyny wielkiej i błękitka, dokonywanych z użyciem niektórych włoków dennych w rejonie ICES 3a,
- witlinka złowionego przy użyciu niektórych włoków dennych w rejonie ICES 3a,
- gładzicy złowionej przy użyciu niektórych włoków dennych w podobszarze ICES 4,
- wszystkich gatunków podlegających limitom połowowym złowionym przy użyciu niektórych włoków rozprzo- wych w rejonach ICES 4b i 4c,
- molwy złowionej przy użyciu niektórych włoków dennych w podobszarze ICES 4.
(24) Państwa członkowskie zwróciły się o dalsze stosowanie tego wyłączenia. STECF dokonał przeglądu tych dowodów poprzednich latach i stwierdził 20 (21 (22 , że dokumenty przedstawione przez państwa członkowskie zawierają uzasadnione argumenty wykazujące, że dalsza poprawa w zakresie selektywności jest trudna do osiągnięcia lub wiąże się z nieproporcjonalnymi kosztami postępowania z niezamierzonymi połowami. Biorąc pod uwagę, że okoliczności nie uległy zmianie, należy utrzymać wyłączenia de minimis zgodnie z poziomem procentowym i niezbędnymi zmianami zaproponowanymi w nowej wspólnej rekomendacji zgodnie z art. 15 ust. 5 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.
(25) W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/2238 przewidziano wyłączenie de minimis w odniesieniu do witlinka i dorsza atlantyckiego złowionych przy użyciu włoków dennych w rejonie ICES 4c. Państwa członkowskie zwróciły się o dalsze stosowanie tego wyłączenia. STECF dokonał przeglądu tego wyłączenia w poprzednich latach 23 i wyłączenie to przyznano na podstawie trudności w zakresie poprawy selektywności. Biorąc jednak pod uwagę obecny stan dorsza atlantyckiego 24 , w swoim sprawozdaniu 20-04 STECF zauważył, że państwa członkowskie powinny podjąć działania w celu ograniczenia poziomu niezamierzonych połowów. Wyłączenie należy zatem przyznać na jeden rok i państwa członkowskie zainteresowane tymi połowami powinny przedłożyć dodatkowe informacje na temat składu połowów do celów oceny STECF nie później niż dnia 1 maja 2021 r.
(26) W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/2238 przewidziano wyłączenie de minimis w odniesieniu do witlinka i dorsza atlantyckiego poniżej minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony złowionych przy użyciu włoków dennych lub niewodów w podobszarach ICES 4a i 4b. Państwa członkowskie zwróciły się o dalsze stosowanie tego wyłączenia i przedstawiły nowe dowody. STECF dokonał przeglądu dowodów przedstawionych przez państwa członkowskie i zauważył, że trwa nowe badanie, ale nadal konieczna jest poprawa przedstawionych dowodów. Bio- rąc pod uwagę obecny stan dorsza atlantyckiego 25 , w swoim sprawozdaniu 20-04 STECF zauważył, że państwa członkowskie powinny podjąć działania w celu ograniczenia poziomu niezamierzonych połowów. Wyłączenie należy zatem przyznać na dwa lata i wyłącznie w odniesieniu do ograniczonego odsetka połowów witlinka.
(27) W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/2238 przewidziano wyłączenie de minimis w odniesieniu do witlinka poniżej minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony złowionego przez statki stosujące włoki rozprzowe o rozmiarze oczek sieci wynoszących 80-119 mm w podobszarze ICES 4. Państwa członkowskie zwróciły się o dalsze stosowanie tego wyłączenia i przedstawiły nowe dowody. STECF zauważył 26 , że istnieją dowody świadczące o większych kosztach. Państwa członkowskie zwróciły uwagę na potencjalne ryzyko wstrzymania połowu w odniesieniu do tego łowiska, a także na trwające badania dotyczące wdrażania środków dotyczących selektywności, które powinny zapewnić przydatne informacje na temat tego wyłączenia. STECF zauważył jednak, że przekazane informacje są ograniczone i obejmują jedynie flotę niderlandzką. Wyłączenie należy zatem przyznać na jeden rok. Państwa członkowskie powinny przedłożyć dalsze dowody dotyczące nieproporcjonalnych kosztów i poprawy selektywności do dnia 1 maja 2021 r.
(28) W rozporządzeniu delegowanym (UE) nr 1395/2014 przewidziano wyłączenie de minimis w odniesieniu do makreli, ostroboka, śledzia atlantyckiego i witlinka złowionych przez trawlery o całkowitej długości do 25 metrów wykorzystujące włoki pelagiczne w podobszarach ICES 4b i 4c na południe od 54° N. Państwa członkowskie zwróciły się o dalsze stosowanie tego wyłączenia i przedstawiły nowe dowody. STECF stwierdził 27 , że można racjonalnie założyć, że osiągnięcie dalszej poprawy selektywności byłoby trudne oraz że koszty sortowania połowów będą wyższe ze względu na charakter połowów, których dotyczą. STECF zauważył jednak, że przekazano ograniczone nowe informacje i że państwa członkowskie powinny przedstawić dalsze dowody ilościowe uzasadniające to wyłączenie de minimis. Wyłączenie należy zatem przyznać na dwa lata. Państwa członkowskie powinny przedłożyć dodatkowe informacje w celów oceny STECF nie później niż dnia 1 maja 2022 r.
(29) W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/2238 przyznano wyłączenie de minimis w odniesieniu do łącznej ilości szprota, dobijaka, okowiela i błękitka w połowach dennych przy użyciu włoków w rejonie ICES 3a i podobszarze ICES 4. Państwa członkowskie zwróciły się o dalsze stosowanie tego wyłączenia i przedstawiły nowe dowody. STECF stwierdził 28 , że można racjonalnie założyć, że osiągnięcie dalszej poprawy selektywności byłoby trudne oraz że koszty sortowania połowów będą wyższe ze względu na charakter połowów, których dotyczą. STECF zauważył jednak, że potrzebne są dalsze dane ilościowe, aby uzasadnić to wyłączenie. Wyłączenie należy zatem przyznać na dwa lata. Państwa członkowskie powinny przedstawić aktualne dane naukowe i odpowiednie informacje uzasadniające do dnia 1 maja 2022 r.
(30) W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/2238 przyznano wyłączenie de minimis w odniesieniu do molwy złowionej przy użyciu takli w podobszarze ICES 4. Państwa członkowskie zwróciły się o dalsze stosowanie tego wyłączenia i przedstawiły nowe dowody. STECF dokonał przeglądu informacji przedłożonych przez państwa członkowskie i stwierdził 29 , że chociaż przedstawione informacje są ograniczone, argumenty dotyczące trudności w zakresie poprawy selektywności są wiarygodne. Wyłączenie należy zatem przyznać na dwa lata. Państwa członkowskie powinny przedstawić dodatkowe informacje uzasadniające to wyłączenie do dnia 1 maja 2022 r.
(31) W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/2238 przyznano wyłączenia de minimis w odniesieniu do makreli i ostroboka złowionych przy użyciu włoków dennych o rozmiarze oczek sieci wynoszącym 80-99 mm w podobsza- rze ICES 4. Państwa członkowskie zwróciły się o dalsze stosowanie tego wyłączenia i przedstawiły nowe dowody. STECF dokonał przeglądu dowodów przedstawionych przez państwa członkowskie i stwierdził 30 , że istnieją dowody świadczące o wyższych kosztach związanych z postępowaniem z niezamierzonymi połowami i ich przechowywaniem oraz że przedłożone informacje były ograniczone do niektórych obszarów i flot. Należy zatem przyznać to wyłączenie na dwa lata w odniesieniu do tych obszarów i flot. Państwa członkowskie powinny przedstawić dodatkowe informacje uzasadniające to wyłączenie do dnia 1 maja 2022 r.
(32) We wspólnej rekomendacji zawarto nowe wyłączenie de minimis dotyczące błękitka w ramach połowów przemysłowych przez trawlery pelagiczne. STECF przeanalizował dowody przedstawione przez państwa członkowskie i stwierdził 31 , że informacje uzasadniające argumenty dotyczące trudności w zakresie osiągnięcia selektywności i nieproporcjonalnych kosztów postępowania z niezamierzonymi połowami były ograniczone. STECF zauważył jednak, że osiągnięcie dodatkowej poprawy selektywności będzie trudne ze względu na specyfikę techniczną i sanitarną danego trawlera przetwórni do połowów rufowych. Wyłączenie należy przyznać na dwa lata, zgodnie z wyłączeniami w przypadku innych basenów morskich, aby zapewnić państwom członkowskim wystarczająco dużo czasu na wyjaśnienie stwierdzonych przez STECF rozbieżności w danych. Państwa członkowskie powinny przedstawić dodatkowe informacje do dnia 1 maja 2022 r.
(33) Aby zapewnić wiarygodne oszacowanie poziomów odrzutów na potrzeby ustalenia całkowitych dopuszczalnych połowów, państwa członkowskie powinny - w przypadkach gdy wyłączenie de minimis jest oparte na ekstrapolacji w sytuacji ograniczonej liczby danych i częściowych informacji na temat flot - zapewnić przekazywanie dokładnych i możliwych do sprawdzenia danych dotyczących całej floty objętej tym wyłączeniem.
(34) Środki zaproponowane w nowej wspólnej rekomendacji są zgodne z art. 15 ust. 4, art. 15 ust. 5 lit. c) i art. 18 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 oraz z rozporządzeniem (UE) 2018/973, w szczególności z jego art. 11, a zatem mogą zostać objęte niniejszym rozporządzeniem.
(35) Zgodnie z art. 16 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2018/973 Komisji powierzono, na okres pięciu lat od dnia 5 sierpnia 2018 r., uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych dotyczących obowiązku wyładunku. Należy zatem dokonać przeglądu wpływu wyłączeń z uwagi na przeżywalność i wyłączeń de minimis z obowiązku wyładunku.
(36) Należy uchylić rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/2238 i zastąpić je nowym rozporządzeniem. W art. 11 i 12 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/2238 przewidziano jednak środki techniczne w celu zwiększenia selektywności narzędzi połowowych i ograniczenia niezamierzonych połowów w cieśninie Skagerrak, a także zezwolenia na stosowanie sieci SepNep. Środki te powinny nadal mieć zastosowanie do końca 2021 r., jak przewidziano pierwotnie w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/2238 lub do czasu przewidzenia tych środków technicznych w nowym akcie delegowanym, który ma zostać przyjęty na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1241 32 .
(37) Biorąc pod uwagę, że środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu mają bezpośredni wpływ na planowanie okresu połowu statków unijnych oraz na powiązaną działalność gospodarczą, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie natychmiast po opublikowaniu. Niniejsze rozporządzenie należy stosować od dnia 1 stycznia 2021 r.,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
