a także mając na uwadze, co następuje:(1) Praktyczne wdrażanie rozporządzenia (UE) nr 952/2013 (zwanego dalej "kodeksem") w połączeniu z rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2015/2447 2 wykazało, że konieczne jest wprowadzenie pewnych zmian do tego rozporządzenia wykonawczego w celu lepszego dostosowania go do potrzeb przedsiębiorców i administracji celnych, a także uwzględnienia zmian legislacyjnych i zmian w zakresie wdrażania systemów teleinformatycznych ustanowionych na potrzeby kodeksu.
(2) W wyroku w sprawie C-661/15 3 Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził nieważność art. 145 ust. 3 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 4 przewidującego termin jednego roku na uwzględnienie dostosowań ceny towarów wadliwych w celu ustalenia ich wartości celnej. Według Trybunału na podstawie obowiązującego wówczas kodeksu celnego 5 dłużnik mógł uzyskać zwrot należności celnych przywozowych, proporcjonalny do obniżenia wartości celnej wynikającego z zastosowania art. 145 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2454/93, aż do upływu terminu trzech lat od powiadomienia dłużnika o tych należnościach. W art. 145 ust. 3 rozporządzenia (EWG) nr 2454/93 ograniczono jednak tę możliwość do okresu 12 miesięcy, ponieważ dostosowanie do wartości celnej wynikające z zastosowania art. 145 ust. 2 tego rozporządzenia mogło być uwzględniane tylko wówczas, gdy zostało dokonane w terminie 12 miesięcy. Art. 145 ust. 3 rozporządzenia (EWG) nr 2454/93 był sprzeczny z art. 29 kodeksu celnego w związku z art. 78 i art. 236 ust. 2 tego kodeksu. Był on zatem nieważny. Rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 i (EWG) nr 2454/93 już nie obowiązują, ale w art. 132 lit. c) rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 również ustanowiono termin jednego roku dla dostosowania wartości celnej towarów wadliwych. Należy zatem uchylić ten przepis, by było jasne, że do towarów wadliwych również ma zastosowanie ogólny termin trzech lat, ustanowiony w art. 121 ust. 1 lit. a) kodeksu, dotyczący żądania zwrotu lub umorzenia nadpłaconych należności celnych. Mając na uwadze pewność prawa, w celu wyjaśnienia, że termin jednego roku nie powinien być stosowany w tych przypadkach, należy uchylić art. 132 lit. c) rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 z mocą wsteczną od dnia wejścia w życie tego rozporządzenia.
(3) Art. 182 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 zawiera wymóg stosowania systemu teleinformatycznego ustanowionego na mocy art. 16 ust. 1 kodeksu do przedkładania, przetwarzania, przechowywania i wymiany informacji dotyczących przywozowych deklaracji skróconych oraz do późniejszej wymiany właściwych informacji. Decyzją wykonawczą (UE) 2019/2151 6 Komisja zdecydowała o utworzeniu nowego systemu elektronicznego (ICS2) w celu wsparcia analizy ryzyka bezpieczeństwa i ochrony przed przybyciem towarów oraz związanych z tym kontroli, a mianowicie przetwarzania danych zawartych w przywozowej deklaracji skróconej do celów analizy i kontroli ryzyka celnego oraz wymiany informacji z nim związanych. W związku z tym należy zmienić art. 182 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447, by określić cele stosowania systemu ICS2, a także - dla zapewnienia harmonizacji na obszarze celnym Unii - by zobowiązać przedsiębiorców do stosowania zharmonizowanego interfejsu dla przedsiębiorców, opracowanego przez Komisję i państwa członkowskie, do przekazywania organom celnym danych zawartych w przywozowych deklaracjach skróconych oraz do wymiany powiązanych informacji.
(4) W art. 183 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 określono zasady dostarczania danych zawartych w przywozowej deklaracji skróconej, w tym obowiązek ich dostarczania przez różne osoby w określonych przypadkach zgodnie z art. 127 ust. 6 kodeksu (przedkładanie wielokrotne). Wdrażanie ICS2 w trzech wersjach (wersja 1, wersja 2 i wersja 3) będzie stopniowo pozwalało na przedkładanie wielokrotne danych zawartych w przywozowej deklaracji skróconej w odpowiednich sektorach transportu i modelach biznesowych. Należy zatem zmienić art. 183 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 w celu doprecyzowania zasad mających zastosowanie do czasu pełnego wdrożenia ICS2. Miejsce wyjścia jest sytuacją w ramach istniejącego systemu kontroli importu. Za pośrednictwem tego systemu przewoźnicy działający we wszystkich rodzajach transportu (transporcie powietrznym, morskim, żegludze śródlądowej, transporcie drogowym i kolejowym), w tym przewoźnicy ekspresowi, muszą przedkładać wszystkie dane zawarte w przywozowej deklaracji skróconej na raz w odniesieniu do towarów, w przypadku których nie ma zastosowania zwolnienie przewidziane w art. 104 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2015/2446 7 . Od momentu wdrożenia wersji 1 nowego systemu teleinformatycznego, w ramach transportu lotniczego, przewoźnicy ekspresowi będą dodatkowo zobowiązani do przedkładania minimalnego zestawu danych w odniesieniu do wszystkich przesyłek, niezależnie od ich wartości, a operatorzy pocztowi będą po raz pierwszy zobowiązani do przedkładania minimalnego zestawu danych, ale tylko w odniesieniu do przesyłek pocztowych, których miejscem przeznaczenia jest Unia. Zgodnie z art. 106 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 do czasu wdrożenia wersji 2 nowego systemu minimalny zestaw danych będzie uznawany za pełną skróconą deklarację przywozową w przypadku towarów w przesyłkach pocztowych oraz towarów w przesyłkach, których wartość nie przekracza 22 EUR. Od pierwszego dnia okresu wdrażania wersji 2 ICS2 możliwe będzie w transporcie lotniczym przedkładanie wielokrotne. Przewoźnicy lotniczy będą musieli zaprzestać stosowania obecnego systemu kontroli importu i stopniowo podłączać się do nowego ICS2, za pomocą którego będą musieli przedkładać odpowiedni zestaw danych z danymi zawartymi w przywozowej deklaracji skróconej. Od pierwszego dnia wdrożenia wersji 3 nowego systemu przedkładanie wielokrotne będzie możliwe w pozostałych rodzajach transportu. Przewoźnicy w tych rodzajach transportu będą musieli stopniowo podłączać się do nowego systemu. Państwa członkowskie określą daty, od których przedsiębiorcy będą zobowiązani do stosowania poszczególnych wersji nowego systemu zgodnie z pkt 6 części I załącznika do decyzji wykonawczej (UE) 2019/2151 w ramach określonych tam okresów wdrażania. Należy również zmienić art. 183 w celu doprecyzowania zasad mających zastosowanie do określania urzędu celnego pierwszego wprowadzenia, w przypadku gdy osoba przedkładająca dane zawarte w przywozowej deklaracji skróconej nie zna miejsca pierwszego przybycia do Unii środka transportu przewożącego towary.
(5) Obowiązki informowania o danych zawartych w przywozowej deklaracji skróconej przez osoby inne niż przewoźnik powinny mieć zastosowanie wraz z wdrażaniem poszczególnych trzech wersji nowego systemu. W związku z tym ogólne odniesienie do wdrażania systemu kontroli importu w art. 184 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 należy zastąpić bardziej szczegółowymi odniesieniami do poszczególnych trzech wersji ICS2. Obowiązek informowania o towarach przewożonych drogą morską powinien mieć zastosowanie od momentu, w którym przewoźnik będzie zobowiązany do stosowania wersji 3 nowego systemu. Obowiązek informowania o towarach przewożonych drogą powietrzną lub drogą pocztową powinien mieć zastosowanie od momentu, w którym przewoźnik będzie zobowiązany do stosowania wersji 2 z nowego systemu.
(6) Również obowiązek rejestracji przez organy celne zgłoszenia danych zawartych w przywozowej deklaracji skróconej i informowania o tej rejestracji powinien odzwierciedlać poszczególne wersje ICS2. W związku z tym ogólne odniesienie do wdrażania systemu kontroli importu w art. 185 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 należy zastąpić bardziej szczegółowymi odniesieniami do poszczególnych trzech wersji nowego systemu. Organy celne powinny rejestrować dane zawarte w przywozowej deklaracji skróconej i powiadamiać o tej rejestracji od pierwszego dnia okresu wdrażania wersji 1 ICS2. Po wdrożeniu wersji 2 tego nowego systemu w niektórych sytuacjach będzie możliwe przedkładanie wielokrotne, w związku z czym w art. 185 należy również wskazać, że począwszy od tej daty organy celne powinny być zobowiązane do natychmiastowego powiadamiania przewoźnika o rejestracji danych zawartych w przywozowej deklaracji skróconej przez innych przedsiębiorców, jeżeli przewoźnik wystąpił z wnioskiem o powiadamianie.
(7) W art. 186 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 należy doprecyzować terminy na przeprowadzenie analizy ryzyka na podstawie danych zawartych w przywozowej deklaracji skróconej i przyjęcie niezbędnych środków w kontekście analizy ryzyka. W art. 186 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 należy wprowadzić przepis, że co do zasady urząd celny pierwszego wprowadzenia musi po terminowym otrzymaniu przywozowej deklaracji skróconej zakończyć analizę ryzyka przed przybyciem towarów na obszar celny Unii. Termin ten powinien być jednak krótszy w przypadku towarów przewożonych drogą powietrzną. Urząd celny pierwszego wprowadzenia powinien być zobowiązany do przeprowadzenia analizy ryzyka dotyczącej tych towarów jak najszybciej po otrzymaniu minimalnego zbioru danych z przywozowej deklaracji skróconej. Ponadto w celu zapewnienia jednolitego stosowania kontroli celnych należy również zmienić art. 186, by zdefiniować kroki, jakie urząd celny pierwszego wprowadzenia powinien podjąć, by przeprowadzić analizę ryzyka na podstawie danych zawartych w przywozowej deklaracji skróconej. W szczególności na podstawie art. 46, 47 i 128 kodeksu urząd celny pierwszego wprowadzenia ma wymieniać informacje z państwami członkowskimi wskazanymi w tych danych oraz z państwami członkowskimi, które zarejestrowały w ICS2 informacje dotyczące ryzyka dla bezpieczeństwa i ochrony odpowiadającego danym zawartym w przywozowej deklaracji skróconej, i wymagać od tych innych organów celnych przeprowadzenia analizy ryzyka i udostępnienia niektórych wyników tej analizy ryzyka.
(8) Art. 186 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 należy również zmienić, by uprawnić urząd celny pierwszego wprowadzenia do tego, by po przeprowadzeniu analizy ryzyka wydawał zalecenie co do miejsca i środków najbardziej odpowiednich do przeprowadzenia kontroli towarów. Urząd celny właściwy dla miejsca, które wskazano w zaleceniu jako najbardziej odpowiednie do przeprowadzenia kontroli, powinien mieć możliwość zadecydowania, czy zastosuje się do zalecenia, ale powinien być w każdym razie zobowiązany do poinformowania urzędu celnego wprowadzenia, czy kontrola miała miejsce, a jeśli tak - do poinformowania go o wynikach tej kontroli. Należy ponadto ustanowić przepis proceduralny, zgodnie z którym organy celne mają stosować ICS2 do informowania o ocenach ryzyka i wynikach kontroli w przypadkach przewidzianych w art. 46 ust. 5 kodeksu lub do każdej innej wymiany wyników kontroli zgodnie z art. 47 ust. 2 kodeksu. Ponadto obowiązek przeprowadzenia analizy ryzyka po przedstawieniu towarów należy rozszerzyć, tak by objętych nim było więcej przypadków, w których obowiązek złożenia przywozowej deklaracji skróconej jest uchylony zgodnie z rozporządzeniem delegowanym (UE) 2015/2446.
(9) Należy zmienić tytuł art. 187 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 w celu odzwierciedlenia faktu, że zawarte w nim przepisy mają charakter przejściowy, ponieważ będą miały zastosowanie tylko do momentu wdrożenia ICS2. Do czasu uruchomienia nowego systemu organy celne powinny być zobowiązane do przeprowadzania analizy ryzyka na podstawie informacji zawartych w istniejącym systemie kontroli importu. W art. 187 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 należy wskazać, że istniejący system kontroli importu ma być stosowany do poszczególnych dat wdrożenia nowego systemu. Należy również zaktualizować odniesienia do rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 w art. 187 ust. 5 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447. Przepisy dotyczące niedopuszczalności zwolnienia towarów przed przeprowadzeniem analizy ryzyka oraz dotyczące sposobu przeprowadzenia analizy ryzyka po zmianie przywozowej deklaracji skróconej powinny mieć również zastosowanie w okresie przejściowym i w związku z tym należy je dodać do art. 187 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447.
(10) W przepisach proceduralnych dotyczących sprostowania lub unieważnienia przywozowej deklaracji skróconej, określonych w art. 188 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447, należy dokonać rozróżnienia między nowym ICS2 a istniejącym systemem kontroli importu. Do składania wniosków o sprostowanie lub unieważnienie przywozowej deklaracji skróconej powinien być stosowany nowy system państwa członkowskie powinny jednak mieć możliwość zezwalania na składanie w formie papierowej wniosków o sprostowanie lub unieważnienie deklaracji złożonych przy użyciu istniejącego systemu kontroli importu.
(11) Należy zmienić art. 189 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 w celu określenia odrębnych przepisów w odniesieniu do zmiany trasy statków powietrznych i statków morskich w ramach istniejącego systemu kontroli importu oraz przepisów, które będą miały zastosowanie w ramach nowego systemu teleinformatycznego ICS2.
(12) W związku z wprowadzeniem formularza UE 302 w art. 1 pkt 51 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 należy zmienić art. 207 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447, aby umożliwić stosowanie formularza UE 302 jako potwierdzenia unijnego statusu celnego towarów.
(13) W związku ze zmianą art. 141 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 dotyczącego czynności uznawanych za zgłoszenie celne należy odpowiednio zmienić art. 218 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447, aby doprecyzować, w których przypadkach niektóre formalności celne przy wprowadzaniu lub wyprowadzaniu uznaje się również za przeprowadzone poprzez czynność uznawaną za zgłoszenie celne.
(14) W związku z wprowadzeniem w art. 141 ust. 3 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 przepisów przejściowych dotyczących zgłaszania przesyłek pocztowych poprzez ich przedstawianie organom celnym do czasu wdrożenia wersji 1 ICS2 w celu wsparcia analizy ryzyka bezpieczeństwa i ochrony przed przybyciem towarów oraz związanych z tym kontroli należy w art. 220 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 wyjaśnić, że przepisy szczególne dotyczące przyjmowania i zwalniania przesyłek pocztowych mają również charakter przejściowy.
(15) Należy stworzyć przepisy proceduralne dotyczące korzystania z formularza NATO 302 oraz z formularza UE 302 w odniesieniu do procedur celnych innych niż tranzyt. Należy zatem dodać do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 nowe art. 220a i 220b. W celu zapewnienia sprawnego funkcjonowania przepisów proceduralnych art. 221 tego rozporządzenia powinien zobowiązywać organy celne państw członkowskich do wyznaczania urzędu celnego lub urzędów celnych odpowiedzialnych za formalności celne i kontrole dotyczące towarów, które mają być przemieszczane lub wykorzystywane z zastosowaniem formularza NATO 302 albo formularza UE 302.
(16) Należy również zmienić art. 221 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 w celu wyjaśnienia, że urząd celny znajdujący się w państwie członkowskim zakończenia wysyłki lub transportu towarów ma być urzędem celnym właściwym do zgłaszania do przywozu niektórych towarów wolnych od cła, jeżeli towary te są zgłaszane do celów VAT w ramach procedury innej niż procedura szczególna dla sprzedaży na odległość towarów przywożonych z terytoriów trzecich lub państw trzecich, tj. tak zwanego punktu kompleksowej obsługi importu, określonego w tytule XII rozdział 6 sekcja 4 dyrektywy Rady 2006/112/WE 8 . Celem tego przepisu jest zapewnienie, by od towarów tych był pobierany VAT według stawki obowiązującej w państwie członkowskim przeznaczenia lub konsumpcji towarów.
(17) Należy zmienić art. 271 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447, aby zwiększyć zharmonizowane stosowanie systemu teleinformatycznego na potrzeby ujednoliconej wymiany informacji (INF). W celu ustanowienia jednolitej procedury wprowadzania wymaganych danych do tego systemu przez przedsiębiorców ci ostatni powinni wykorzystywać zharmonizowany interfejs dla przedsiębiorców.
(18) W związku z wprowadzeniem w art. 221 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 obowiązku wyznaczania przez państwa członkowskie urzędu celnego odpowiedzialnego za wszystkie formalności celne i kontrole dotyczące towarów, które mają być przemieszczane lub wykorzystywane z zastosowaniem formularza NATO 302 albo formularza UE 302, art. 285 tego rozporządzenia, przewidujący taki sam obowiązek, ale tylko w odniesieniu do tranzytu, staje się zbędny i powinien zostać uchylony. Ponadto przepisy dotyczące dostarczania formularzy NATO 302 oraz przepisy proceduralne mające zastosowanie do wykorzystywania takich formularzy należy rozszerzyć na przemieszczanie w ramach tranzytu z zastosowaniem formularza UE 302. Należy zatem zmienić art. 285, 286 i 287 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2447 i dodać nowe przepisy.
(19) Należy zmienić art. 321 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 w celu doprecyzowania zakończenia procedury tranzytu unijnego w odniesieniu do towarów wprowadzanych na obszar celny Unii z wykorzystaniem stałego transportu przesyłowego oraz w celu wyjaśnienia sytuacji prawnej takich towarów po zakończeniu procedury tranzytu unijnego.
(20) Należy zmienić rozporządzenie wykonawcze (UE) 2015/2447 w celu wprowadzenia możliwości specjalnego zamknięcia procedury odprawy czasowej w odniesieniu do towarów, które zostały poddane konsumpcji lub uległy zniszczeniu podczas działań wojskowych.
(21) Zgodnie z art. 324 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 przedsiębiorcy mogą korzystać z uproszczonego zamknięcia procedury uszlachetniania czynnego IM/EX, ponieważ produkty przetworzone są uważane za powrotnie wywiezione. Jednakże w przypadkach gdy towary nieunijne objęte procedurą uszlachetniania czynnego IM/EX podlegałyby między innymi środkowi polityki handlowej, gdyby zgłoszono je do dopuszczenia do obrotu, takie uproszczone zamknięcie nie jest dozwolone. Niektóre środki polityki handlowej są ustanawiane na potrzeby uprzedniego nadzoru unijnego, który ma zastosowanie jedynie w przypadku dopuszczenia do obrotu. Takie środki mające wpływ na stosowanie art. 324 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 zostały ustanowione w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2016/670 9 w odniesieniu do przywozu niektórych wyrobów z żelaza i stali oraz w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2018/640 10 w odniesieniu do przywozu niektórych produktów z aluminium. Należy zezwolić przedsiębiorcom na korzystanie z uproszczenia ustanowionego w art. 324 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 z mocą wsteczną od 3 lat przed wejściem w życie tej zmiany, pod warunkiem że dostarczą oni dane wymagane zgodnie z odpowiednimi środkami nadzoru. Należy zatem odpowiednio zmienić art. 324 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447.
(22) W celu zapewnienia zakończenia procedury wywozu towarów przemieszczanych stałym transportem przesyłowym należy w art. 331 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 wyjaśnić, kiedy takie towary uznaje się za przedstawione organom celnym.
(23) Załącznik 23-02 do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 zawiera określone kody CN i opisy produktów, które nie są już używane z powodu zmian we wspólnej taryfie celnej 11 . Konieczna jest zatem aktualizacja załącznika 23-02, w szczególności biorąc pod uwagę fakt, że jest to pierwsza aktualizacja od dnia 1 maja 2016 r., kiedy to zaczęły obowiązywać unijny kodeks celny, rozporządzenie delegowane (UE) 2015/2446 i rozporządzenie wykonawcze (UE) 2015/2447.
(24) Aby umożliwić większą elastyczność w procedurze ciągłości działania w tranzycie oraz zmniejszyć formalności i koszty ponoszone przez organy celne, należy przedłużyć okres ważności papierowych poświadczeń zabezpieczenia generalnego i poświadczeń zwolnienia z obowiązku złożenia zabezpieczenia, o których mowa w załączniku 72-04 do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447.
(25) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Kodeksu Celnego,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
