a także mając na uwadze, co następuje:(1) W rozporządzeniu (UE) nr 1308/2013 ustanowiono przepisy dotyczące zarządzania kontyngentem taryfowym oraz szczególnych regulacji przywozowych w państwach trzecich. Uprawniono w nim również Komisję do przyjmowania powiązanych aktów delegowanych i wykonawczych w celu zapewnienia sprawnego zarządzania kontyngentami taryfowymi.
(2) W celu zagwarantowania prawidłowego zarządzania kontyngentami taryfowymi należy określić wymogi kwalifiko- walności, które dany podmiot musi spełnić, aby móc złożyć wniosek o pozwolenie w ramach kontyngentu taryfowego.
(3) Aby zapewnić przestrzeganie obowiązku dokonywania przywozu lub wywozu w okresie ważności pozwolenia, pozwolenia w ramach kontyngentów taryfowych powinny być wydawane pod warunkiem wniesienia zabezpieczenia. Należy ustanowić odstępstwa w odniesieniu do przypadków, gdy pozwolenie na wywóz ma jedynie na celu wykazanie unijnego pochodzenia wywożonych produktów. Należy ustanowić przepisy dotyczące zwalniania i przepadku zabezpieczenia wniesionego na potrzeby udziału w kontyngentach taryfowych.
(4) W celu zapewnienia przejrzystości i umożliwienia właściwym organom wykrycia naruszeń przepisów dotyczących administrowania kontyngentami taryfowymi, a w szczególności dotyczących wymogów kwalifikowalności, należy ustanowić wymóg, aby w odniesieniu do niektórych kontyngentów taryfowych, w przypadku których zainteresowanie przekracza dostępne ilości, nazwy i adresy posiadaczy pozwoleń były przez ograniczony okres publikowane na oficjalnej stronie internetowej Komisji.
(5) W celu zapewnienia zgodności z przepisami dotyczącymi kwalifikowalności w ramach kontyngentów taryfowych należy ustanowić szczegółowe przepisy dotyczące możliwości przenoszenia pozwoleń w ramach kontyngentów taryfowych. Przenoszenie pozwoleń powinno być możliwe tylko na rzecz przejmujących, którzy spełniają te same kryteria kwalifikowalności co wnioskodawca ubiegający się o pozwolenie w ramach kontyngentu taryfowego.
(6) Aby ograniczyć składanie wniosków o charakterze spekulacyjnym, jednym z warunków ubiegania się o pozwolenie w ramach niektórych kontyngentów taryfowych wymienionych w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2020/761 3 powinno być dotychczasowe doświadczenie i udział podmiotu w danej wymianie handlowej z państwami trzecimi. W związku z tym konieczne jest ustanowienie szczegółowych przepisów dotyczących dowodu na posiadanie minimalnego doświadczenia w takiej wymianie handlowej z państwami trzecimi.
(7) Niektóre kontyngenty taryfowe uznaje się za wrażliwe m.in. dlatego, że w ich przypadku w okresie (lub w przynajmniej jednym z podokresów) obowiązywania kontyngentu zainteresowanie przekracza dostępne ilości bądź dotyczą one produktu lub kraju pochodzenia o szczególnym znaczeniu dla właściwego funkcjonowania rynku unijnego lub też dlatego, że w przeszłości przepisy dotyczące administrowania nimi były obchodzone lub niewłaściwie stosowane. W celu zapewnienia właściwego administrowania tymi wrażliwymi kontyngentami taryfowymi, a w szczególności w celu zmniejszenia ryzyka obchodzenia przepisów oraz umożliwienia nowym małym i średnim podmiotom korzystania z tych kontyngentów taryfowych, należy określić maksymalne ilości, o które można wnioskować w ramach kontyngentów taryfowych, w formie ilości referencyjnej. Należy również ustanowić zasady obliczania tej ilości referencyjnej i dostarczania na nią dowodu.
(8) Ilość referencyjna powinna obejmować ilości produktów dopuszczonych do obrotu w Unii w ramach systemu preferencyjnego w obrębie danego kontyngentu taryfowego, a także ilości tych samych produktów dopuszczonych do obrotu w Unii w ramach innych obowiązujących systemów preferencyjnych oraz systemu niepreferencyjnego stosowanego wobec krajów najbardziej uprzywilejowanych. Należy również rozważyć zapewnienie racjonalnego rozdziału pozwoleń między różne kategorie podmiotów, w szczególności zapewnienie dostępu nowym importerom oraz małym i średnim podmiotom. W związku z tym należy wprowadzić pułap dla przypadającej na podmiot całkowitej ilości referencyjnej, który powinien być proporcjonalny do całkowitej ilości dostępnej w ramach danego kontyngentu taryfowego, co zapewni rozsądną równowagę między przywozem dokonywanym przez głównych importerów a interesami nowych i mniejszych importerów, którzy chcą skorzystać z kontyngentu taryfowego. Aby zapewnić ciągłość w odniesieniu do przepisów mających zastosowanie przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia, a jednocześnie zharmonizować te przepisy, zachowując jednak pewien stopień elastyczności, pułap całkowitej ilości referencyjnej ustalono na poziomie 15 %.
(9) W celu lepszego zarządzania kontyngentami taryfowymi i zniechęcenia do spekulacji pozwoleniami oraz obchodzenia przepisów dotyczących administrowania kontyngentami taryfowymi, należy ustanowić wymóg, zgodnie z którym - w odniesieniu do określonych wrażliwych kontyngentów taryfowych, w przypadku których zainteresowanie znacznie przekracza dostępne ilości, lub określonych kontyngentów taryfowych, w przypadku których w przeszłości obchodzono przepisy, które to kontyngenty zostały wymienione w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2020/761 - podmioty musiałyby rejestrować się w specjalnym systemie elektronicznym, zanim złożą wniosek o pozwolenie na przywóz. Należy ustanowić przepisy dotyczące przechowywania danych w tym systemie elektronicznym. Należy również określić, że o pozwolenia na przywóz w ramach tych kontyngentów mogą ubiegać się wyłącznie te podmioty, które nie są powiązane z innym podmiotem ubiegającym się o ten sam kontyngent taryfowy, oraz podmioty, które są powiązane z innym podmiotem ubiegającym się o ten sam kontyngent taryfowy, ale prowadzą regularną znaczącą działalność gospodarczą w stosunkach z osobami trzecimi. W tym celu, ubiegając się o pozwolenie na przywóz, podmioty te powinny złożyć oświadczenie o niezależności. Należy określić format takiego oświadczenia o niezależności.
(10) W celu zapewnienia, aby wymogi dotyczące ilości referencyjnej, oświadczenia o niezależności i obowiązkowej wcześniejszej rejestracji nie utrudniały pełnego wykorzystania danych kontyngentów taryfowych, należy przewidzieć zawieszenie tych wymogów w wyjątkowych okolicznościach.
(11) Aby zapewnić spełnienie określonych warunków dotyczących szczególnych regulacji przywozowych w państwach trzecich, należy ustanowić przepisy dotyczące wydawania pozwoleń na wywóz.
(12) W celu zapewnienia, aby wnioskodawcy dostarczali dokładne, aktualne i zgodne z prawdą dokumenty i informacje, należy ustanowić proporcjonalny system kar za niewywiązywanie się z tego obowiązku.
(13) Aby zapewnić skuteczne administrowanie kontyngentami taryfowymi, należy ustanowić przepisy dotyczące informacji, które państwa członkowskie mają przekazywać Komisji.
(14) W wyniku przystąpienia Hiszpanii i Portugalii do UE zastosowano wspólne unijne bariery celne dla przywozu do Hiszpanii i Portugalii, a przywóz z niektórych krajów spoza UE stracił na konkurencyjności. W kontekście porozumień zawartych w ramach wielostronnych negocjacji handlowych podczas Rundy Urugwajskiej Unia zezwoliła na przywóz do Hiszpanii 2 000 000 ton kukurydzy i 300 000 ton sorgo rocznie oraz na przywóz 500 000 ton kukurydzy do Portugalii rocznie. W przypadku kontyngentów na przywóz do Hiszpanii od łącznej ilości przywozu należy odjąć ilości niektórych substytutów zboża przywożonych do Hiszpanii.
(15) W celu zapewnienia prawidłowego administrowania tymi kontyngentami należy stosować analogiczne metody księgowania przywozu kukurydzy i sorgo do Hiszpanii i do Portugalii. Ponadto ilości przywożone na podstawie aktów, w drodze których Unia udzieliła szczególnych koncesji handlowych, nie powinny być brane pod uwagę.
(16) Uwzględniając specyfikę bezcłowych kontyngentów taryfowych na przywóz kukurydzy i sorgo do Hiszpanii i Portugalii, należy ustanowić szczególne przepisy dotyczące wykorzystania przywożonych produktów, nadzoru celnego i kontroli administracyjnych, składania wniosków o pozwolenia, zabezpieczeń wnoszonych w związku z tymi pozwoleniami, zwolnienia i przepadku tych zabezpieczeń oraz informacji, które należy udostępnić podmiotom.
(17) Ponieważ niniejsze rozporządzenie zastępuje dotychczasowe przepisy dotyczące zarządzania kontyngentami taryfowymi, należy uchylić akty Unii zawierające te przepisy.
(18) 4 W celu uniknięcia zakłóceń w obrocie handlowym konieczne jest zapewnienie dalszego stosowania uchylonych aktów w odniesieniu do pozwoleń na przywóz wydanych na podstawie tych aktów przed stosowaniem niniejszego rozporządzenia. W tym samym celu należy zezwolić organom wydającym pozwolenia na ustalanie ilości referencyjnej zgodnie z uchylonymi aktami w trakcie dwóch pierwszych okresów obowiązywania kontyngentu taryfowego zaczynających się w dniu 1 stycznia 2021 r., do których ma zastosowanie niniejsze rozporządzenie.
(19) Aby zapewnić sprawne przejście na stosowanie przepisów przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, spełnić wymóg powiadomienia Światowej Organizacji Handlu o nowych przepisach przed rozpoczęciem ich stosowania oraz zapewnić podmiotom wystarczającą ilość czasu na dostosowanie się do obowiązku rejestracji w specjalnym systemie elektronicznym oraz na złożenie oświadczenia o niezależności za pośrednictwem tego systemu w odniesieniu do niektórych kontyngentów taryfowych, w przypadku których zainteresowanie przekracza dostępne ilości, należy odroczyć stosowanie niniejszego rozporządzenia do dnia 1 stycznia 2021 r.,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: