(notyfikowana jako dokument nr C(2020) 1713)(Dz.U.UE L z dnia 8 kwietnia 2020 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory 1 , w szczególności jej art. 4 ust. 2 akapit trzeci,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Borealny region biogeograficzny, o którym mowa w art. 1 lit. c) ppkt (iii) dyrektywy 92/43/EWG, obejmuje części leżących na obszarze Unii terytoriów Finlandii i Szwecji oraz leżące na obszarze Unii terytoria Estonii, Łotwy i Litwy zgodnie z mapą biogeograficzną zatwierdzoną dnia 20 kwietnia 2005 r. przez komitet powołany na mocy art. 20 tej dyrektywy ("komitet ds. siedlisk").
(2) Pierwszy wykaz terenów mających znaczenie dla Wspólnoty składających się na borealny region biogeograficzny w rozumieniu dyrektywy 92/43/EWG został przyjęty decyzją Komisji 2005/101/WE 2 .
(3) Tereny włączone do wykazu terenów mających znaczenie dla Wspólnoty składających się na borealny region biogeograficzny należą do sieci Natura 2000, która jest podstawowym elementem ochrony różnorodności biologicznej w Unii. W celu osiągnięcia dalszych postępów w tworzeniu sieci Natura 2000 oraz w związku z potrzebą szybkiego dostosowywania sieci wykazy terenów mających znaczenie dla Wspólnoty są regularnie poddawane przeglądowi.
(4) Dwunasty zaktualizowany wykaz terenów mających znaczenie dla Wspólnoty składających się na borealny region biogeograficzny został przyjęty decyzją wykonawczą Komisji (UE) 2019/21 3 . Ta decyzja wykonawcza została uchylona decyzją wykonawczą Komisji w sprawie przyjęcia trzynastego zaktualizowanego wykazu terenów mających znaczenie dla Wspólnoty składających się na borealny region biogeograficzny, przyjętą po głosowaniu w komitecie ds. siedlisk w dniu 14 listopada 2019 r. i notyfikowaną państwom członkowskim jako dokument C(2019) 8570 w dniu 29 listopada 2019 r.
(5) Po przyjęciu decyzji wykonawczej notyfikowanej państwom członkowskim jako dokument C(2019) 8570 w dniu 29 listopada 2019 r. okazało się, że wykaz przyjęty w tej decyzji wykonawczej różni się od wykazu przekazanego do zaopiniowania przez komitet ds. siedlisk, ponieważ ten ostatni zawiera błędy pisarskie w zakresie powierzchni trzech terenów znajdujących się na terytorium Litwy. W związku z tym konieczne jest uchylenie tej decyzji wykonawczej oraz ponowne przyjęcie trzynastego zaktualizowanego wykazu terenów mających znaczenie dla Wspólnoty składających się na borealny region biogeograficzny po konsultacji z komitetem ds. siedlisk ze skutkiem od daty powiadomienia o uchyleniu decyzji wykonawczej.
(6) Wiedza o istnieniu i rozmieszczeniu typów siedlisk przyrodniczych i gatunków stale się rozwija w wyniku nadzoru prowadzonego zgodnie z art. 11 dyrektywy 92/43/EWG.
(7) Trzynasta aktualizacja wykazu terenów mających znaczenie dla Wspólnoty składających się na borealny region biogeograficzny opiera się na danych przekazanych przez państwa członkowskie w okresie od dnia 1 czerwca 2018 r. do dnia 13 marca 2019 r. dotyczących propozycji dodatkowych terenów mających znaczenie dla Wspólnoty składających się na borealny region biogeograficzny. Państwa członkowskie poinformowały również o zmianach w informacjach dotyczących terenów objętych wykazem terenów mających znaczenie dla Wspólnoty składających się na borealny region biogeograficzny.
(8) Na podstawie projektu wykazu opracowanego przez Komisję w porozumieniu z każdym z zainteresowanych państw członkowskich, który określa także priorytetowe typy siedlisk przyrodniczych lub priorytetowe gatunki, należy przyjąć zaktualizowany wykaz terenów wybranych jako tereny mające znaczenie dla Wspólnoty składających się na borealny region biogeograficzny. Art. 4 ust. 4 i art. 6 dyrektywy 92/43/EWG mają zastosowanie do wszystkich umieszczonych w wykazie terenów.
(9) Niektóre państwa członkowskie nie zaproponowały wystarczającej liczby terenów, pozwalającej spełnić wymogi dyrektywy 92/43/EWG dotyczące pewnych typów siedlisk i gatunków. Ponadto wiedza o istnieniu i rozmieszczeniu niektórych typów siedlisk przyrodniczych wymienionych w załączniku I oraz niektórych gatunków wymienionych w załączniku II do dyrektywy 92/43/EWG pozostaje niepełna. W związku z tym sieci Natura 2000 nie można uznać za kompletną w odniesieniu do tych typów siedlisk i gatunków.
(10) W celu zapewnienia jasności i przejrzystości przepisów należy uchylić decyzję wykonawczą (UE) 2019/21 ze skutkiem od daty powiadomienia o decyzji wykonawczej notyfikowanej państwom członkowskim jako dokument C(2019) 8570.
(11) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu ds. siedlisk,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Brukseli dnia 24 marca 2020 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Virginijus SINKEVIČIUS |
|
Członek Komisji |
