a także mając na uwadze, co następuje:(1) Należy ustanowić przepisy określające informacje, które mają zostać przedłożone Europejskiemu Urzędowi Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA) we wniosku o rejestrację lub o rozszerzenie rejestracji jako repozytorium transakcji.
(2) Ustanowienie kompleksowych i solidnych ram rejestracji i rozszerzenia rejestracji repozytoriów transakcji ma zasadnicze znaczenie dla realizacji celów rozporządzenia (UE) 2015/2365 i dla skutecznego pełnienia funkcji repozytorium.
(3) Przepisy i standardy dotyczące rejestracji i rozszerzenia rejestracji repozytoriów transakcji do celów rozporządzenia (UE) 2015/2365 powinny być oparte na już istniejącej infrastrukturze, procesach operacyjnych i formatach, które zostały wprowadzone w odniesieniu do zgłaszania kontraktów pochodnych do repozytoriów transakcji, tak aby zminimalizować dodatkowe koszty operacyjne ponoszone przez uczestników rynku.
(4) Z doświadczenia w stosowaniu przepisów rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 150/2013 2 wynika, że przepisy dotyczące rejestracji repozytoriów transakcji określone w rozporządzeniu (UE) nr 648/2012 stanowią solidną podstawę do stworzenia ram rejestracji repozytoriów transakcji na podstawie rozporządzenia (UE) 2015/2365. Aby jeszcze bardziej wzmocnić te ramy, niniejsze rozporządzenie powinno odzwierciedlać zmiany zachodzące w tym sektorze.
(5) Wszystkie wnioski o rejestrację jako repozytorium transakcji powinny zawierać informacje na temat struktury kontroli wewnętrznych i niezależności organów zarządzających tych repozytoriów, tak by umożliwić ESMA ocenę, czy struktura ładu korporacyjnego repozytorium transakcji zapewnia jego niezależność oraz czy struktura ta i zasady podległości służbowej w obrębie repozytorium są wystarczające, by zapewnić zgodność z wymogami dotyczącymi repozytoriów transakcji określonymi w rozporządzeniu (UE) 2015/2365. Wniosek o rejestrację powinien zawierać szczegółowe informacje na temat odpowiednich mechanizmów i struktur kontroli wewnętrznej, funkcji audytu wewnętrznego oraz planu prac w zakresie audytów, tak by umożliwić ESMA ocenę, w jaki sposób te czynniki przyczyniają się do sprawnego funkcjonowania repozytorium transakcji.
(6) Mimo że repozytoria transakcji, które działają za pośrednictwem oddziałów, nie są uważane za odrębne osoby prawne, należy przedstawić odrębne informacje na temat tych oddziałów, tak by umożliwić ESMA wyraźne określenie pozycji oddziałów w strukturze organizacyjnej repozytorium transakcji, przeprowadzenie oceny, czy kadra kierownicza wyższego szczebla w oddziałach posiada odpowiednie kwalifikacje do wykonywania obowiązków i odpowiednią reputację, a także stwierdzenie, czy mechanizmy kontroli, nadzór zgodności z prawem i inne funkcje są solidne i wystarczające, by skutecznie określić i ocenić rodzaje ryzyka związanego z działalnością oddziałów oraz skutecznie tym ryzykiem zarządzać.
(7) Aby umożliwić ESMA ocenę reputacji, doświadczenia i umiejętności członków zarządu i kadry kierowniczej wyższego szczebla w przyszłym repozytorium transakcji, repozytorium transakcji składające wniosek o rejestrację powinno dostarczyć odpowiednie informacje dotyczące tych osób, takie jak życiorysy, szczegóły dotyczące ewentualnych wyroków skazujących, oświadczenia własne o nieposzlakowanej opinii i oświadczenia na temat wszelkich potencjalnych konfliktów interesów.
(8) Każdy wniosek o rejestrację powinien zawierać informacje świadczące o posiadaniu przez wnioskodawcę środków finansowych koniecznych do bieżącego wykonywania funkcji repozytorium transakcji, a także skutecznych rozwiązań w zakresie zapewnienia ciągłości działania.
(9) Art. 5 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2015/2365 zawiera wymóg, aby repozytoria transakcji weryfikowały kompletność i prawidłowość danych przekazywanych na podstawie art. 4 tego rozporządzenia. W celu uzyskania rejestracji lub rozszerzenia rejestracji na podstawie rozporządzenia (UE) 2015/2365 repozytoria transakcji powinny wykazać, że stworzyły systemy i procedury, które zapewniają możliwość zweryfikowania kompletności i prawidłowości szczegółowych informacji dotyczących transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych (SFT).
(10) Wykorzystanie wspólnych zasobów w ramach repozytorium transakcji pomiędzy usługami zgłaszania SFT z jednej strony, a usługami dodatkowymi lub usługami zgłaszania transakcji dotyczących instrumentów pochodnych z drugiej strony, może prowadzić do rozprzestrzenienia się ryzyka operacyjnego na wszystkie usługi. Podczas gdy walidacja, uzgadnianie, przetwarzanie i przechowywanie danych mogą wymagać skutecznego rozdziału operacyjnego, aby uniknąć takiego rozprzestrzenienia się ryzyka, praktyki takie jak wspólny interfejs użytkownika, wspólny punkt dostępu do danych dla organów lub korzystanie z tych samych pracowników zatrudnionych w dziale sprzedaży, komórce ds. nadzoru zgodności z prawem lub w pomocy technicznej w dziale obsługi klienta mogą być w mniejszym stopniu narażone na rozprzestrzenianie się ryzyka, a co za tym idzie, niekoniecznie wymagają rozdziału operacyjnego. Repozytoria transakcji powinny zatem ustanowić odpowiedni poziom operacyjnego rozdziału pomiędzy zasobami, systemami lub procedurami stosowanymi w ramach różnych linii biznesowych - w tym w przypadku gdy te linie biznesowe świadczą także usługi regulowane innymi przepisami prawa Unii lub państwa trzeciego - oraz zapewnić przekazanie ESMA - we wniosku o rejestrację lub rozszerzenie rejestracji - szczegółowych i jasnych informacji na temat usług dodatkowych lub innych linii biznesowych oferowanych przez repozytorium transakcji obok działalności podstawowej polegającej na świadczeniu usług repozytorium transakcji na podstawie rozporządzenia (UE) 2015/2365.
(11) Aby zapewnić zgodność z celami rozporządzenia (UE) 2015/2365, konieczna jest solidność, odporność i ochrona systemów informatycznych. W związku z tym repozytoria transakcji powinny dostarczyć wyczerpujące i szczegółowe informacje na temat swoich systemów informatycznych, aby umożliwić ESMA ocenę ich solidności i odporności. W przypadku gdy świadczenie usług repozytorium transakcji zostało zlecone na zasadzie outsourcingu osobom trzecim - na poziomie grupy lub poza grupą - repozytorium transakcji powinno przedłożyć szczegółowe informacje na temat stosownych ustaleń dotyczących outsourcingu w celu umożliwienia oceny zgodności z warunkami rejestracji, w tym informacje na temat wszelkich umów o gwarantowanym poziomie usług, wskaźników oraz sposobu, w jaki wskaźniki te są skutecznie monitorowane. Repozytoria transakcji powinny także przedłożyć informacje na temat mechanizmów i zabezpieczeń wdrożonych w celu skutecznego przeciwdziałania potencjalnym cyberzagrożeniom oraz w celu ochrony przechowywanych danych przed cyberatakami.
(12) Użytkownicy różnego rodzaju mogą zgłaszać dane przechowywane przez repozytorium transakcji, mieć dostęp do nich lub je zmieniać. Repozytorium transakcji powinno jasno określić cechy charakterystyczne oraz prawa i obowiązki użytkowników różnego rodzaju oraz przedstawić te informacje w ramach wniosku o rejestrację. Informacje przekazane przez repozytoria transakcji powinny również jasno wskazywać różne kategorie dostępu. Aby zapewnić poufność danych, ale także ich dostępność dla osób trzecich, repozytorium transakcji powinno dostarczyć informacje o tym, w jaki sposób zapewnia ono, by osobom trzecim udostępniane były wyłącznie dane, w odniesieniu do których kontrahenci wyrazili swoją wyraźną, odwoływalną i swobodną zgodę. W swoim wniosku repozytorium transakcji powinno także dostarczyć informacje na temat kanałów i mechanizmów publicznego ujawniania informacji na temat swoich zasad dostępu w celu umożliwienia użytkownikom jego usług podjęcia świadomej decyzji.
(13) Opłaty związane z usługami świadczonymi przez repozytoria transakcji stanowią istotną informację umożliwiającą uczestnikom rynku dokonanie świadomego wyboru, a zatem informacja na ich temat powinna znaleźć się we wniosku o rejestrację jako repozytorium transakcji.
(14) Ponieważ uczestnicy rynku i organy opierają się na danych przechowywanych przez repozytoria transakcji, wniosek o rejestrację jako repozytorium transakcji powinien zawierać wyraźne określenie rygorystycznych i skutecznych ustaleń operacyjnych i dotyczących prowadzenia dokumentacji. Aby wykazać, w jaki sposób zapewnia się poufność i ochronę danych przechowywanych przez repozytorium transakcji, a także by umożliwić ich identyfikowalność, wniosek o rejestrację powinien zawierać specjalne odniesienie dotyczące utworzenia rejestru zgłoszeń.
(15) Dla osiągnięcia celów rozporządzenia (UE) 2015/2365 w sprawie przejrzystości transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych repozytoria transakcji powinny wykazać, że stosują one procedury dotyczące warunków dostępu zgodnie z rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2019/357 3 , że nie została naruszona integralność danych udostępnianych organom oraz że są one w stanie zapewnić dostęp do danych zgodnie z odpowiednimi wymogami zawartymi w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2019/358 4 .
(16) Faktyczne uiszczenie opłat rejestracyjnych przez repozytoria transakcji w momencie składania wniosku jest konieczne, by pokryć niezbędne wydatki ESMA związane z rejestracją lub rozszerzeniem rejestracji danego repozytorium transakcji.
(17) Należy ustanowić uproszczoną procedurę składania wniosków o rozszerzenie rejestracji w celu umożliwienia repozytoriom transakcji już zarejestrowanym na podstawie rozporządzenia (UE) nr 648/2012 rozszerzenia tej rejestracji na podstawie rozporządzenia (UE) 2015/2365. Aby uniknąć przypadków powielania wymogów, informacje, które ma dostarczyć repozytorium transakcji w ramach rozszerzenia rejestracji, powinny zawierać szczegółowe informacje dotyczące dostosowań niezbędnych do zapewnienia jego zgodności z wymogami określonymi w rozporządzeniu (UE) 2015/2365.
(18) Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt regulacyjnych standardów technicznych przedłożony Komisji Europejskiej przez Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych, zgodnie z procedurą określoną w art. 10 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych) 5 .
(19) ESMA przeprowadziła otwarte konsultacje publiczne na temat tego projektu regulacyjnych standardów technicznych, przeanalizowała potencjalne związane z nim koszty i korzyści oraz zasięgnęła opinii Grupy Interesariuszy z Sektora Giełd i Papierów Wartościowych powołanej zgodnie z art. 37 rozporządzenia (UE) nr 1095/2010,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: