KOMISJA EUROPEJSKA,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę 2005/44/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 września 2005 r. w sprawie zharmonizowanych usług informacji rzecznej (RIS) na śródlądowych drogach wodnych we Wspólnocie 1 , w szczególności jej art. 5 ust. 1 lit. b),
a także mając na uwadze, co następuje:(1) Elektroniczne raportowanie w żegludze śródlądowej powinno przyczyniać się do bezpieczeństwa i efektywności żeglugi śródlądowej poprzez umożliwienie elektronicznej wymiany danych do celów sprawozdawczych wobec właściwych organów oraz między nimi, a także ułatwienie elektronicznej wymiany danych między podmiotami związanymi z żeglugą śródlądową. Elektroniczne raportowanie powinno przyczynić się do uniknięcia zjawiska wielokrotnego zgłaszania tych samych danych właściwym organom i innym podmiotom w łańcuchu transportowym.
(2) Opracowanie zharmonizowanych usług informacji rzecznej (RIS) określonych w dyrektywie 2005/44/WE wymaga ustanowienia specyfikacji technicznych, w tym między innymi w zakresie elektronicznego raportowania statków.
(3) W przewidzianych w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 164/2010 2 specyfikacjach technicznych elektronicznego raportowania statków określono komunikaty, elementy danych, kody i sygnatury, które należy stosować w ramach elektronicznego raportowania, aby umożliwić świadczenie określonych usług i realizację określonych funkcji RIS zgodnie z dyrektywą 2005/44/WE.
(4) W specyfikacjach technicznych elektronicznego raportowania statków należy odpowiednio uwzględnić postęp techniczny oraz doświadczenia, które zebrano w wyniku ich stosowania, w tym wprowadzenie obowiązkowych wymogów dotyczących elektronicznego raportowania na głównych rzekach w Europie. Z tego powodu specyfikacje techniczne określone w rozporządzeniu (UE) nr 164/2010 należy poddać przeglądowi i doprecyzować.
(5) W zmienionych specyfikacjach technicznych należy odpowiednio uwzględnić najnowsze normy i wytyczne przyjęte na forum międzynarodowym, do których należą m.in. odpowiednie normy Europejskiej Komisji Gospodarczej ONZ (EKG ONZ), Centralnej Komisji Żeglugi na Renie (CCNR) oraz innych podmiotów międzynarodowych, a także doświadczenie zdobyte w związku ze stosowaniem tych norm i wytycznych. Ponadto należy uwzględnić przepisy szczegółowe dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1629 3 oraz rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2018/2032 4 .
(6) Zmienione specyfikacje techniczne powinny należycie uwzględniać wymóg zgodności z innymi rodzajami transportu, w szczególności z transportem morskim. Osiągnięcie tego celu powinno być możliwe dzięki wykorzystaniu znormalizowanych w skali międzynarodowej komunikatów, przyjętych list kodów i klasyfikacji oraz zgodnie z wytycznymi określonymi przez grupę PROTECT 5 .
(7) Zgodnie z art. 12 ust. 2 dyrektywy 2005/44/WE specyfikacje techniczne powinny wejść w życie niezwłocznie po ich opublikowaniu, a państwa członkowskie powinny rozpocząć stosowanie tych specyfikacji nie później niż 30 miesięcy od daty wejścia w życie.
(8) Biorąc pod uwagę zakres wymaganych zmian, rozporządzenie (UE) nr 164/2010 należy uchylić.
(9) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu, o którym mowa w art. 11 dyrektywy 2005/44/WE,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
1 Dz.U. L 255 z 30.9.2005, s. 152.
2 Rozporządzenie Komisji (UE) nr 164/2010 z dnia 25 stycznia 2010 r. w sprawie specyfikacji technicznych elektronicznego raportowania statków w żegludze śródlądowej, o których mowa w art. 5 dyrektywy 2005/44/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie zharmonizowanych usług informacji rzecznej (RIS) na śródlądowych drogach wodnych we Wspólnocie (Dz.U. L 57 z 6.3.2010, s. 1).
3 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1629 z dnia 14 września 2016 r. ustanawiająca wymagania techniczne dla statków żeglugi śródlądowej, zmieniająca dyrektywę 2009/100/WE i uchylająca dyrektywę 2006/87/WE (Dz.U. L 252 z 16.9.2016, s. 118).
4 Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/2032 z dnia 20 listopada 2018 r. zmieniające rozporządzenie Komisji (WE) nr 416/2007 dotyczące specyfikacji technicznych komunikatów dla kierowników statków (Dz.U. L 332 z 28.12.2018, s. 1).
5 PROTECT: organizacja europejskich portów morskich, które opracowały wspólne wskazówki dotyczące wdrażania standardowych komunikatów (www.protect-group.org).
6 Skróty użyte w niniejszym załączniku wyjaśniono w wykazie w sekcji 2.5.
7 Rozporządzenie (WE) nr 725/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie wzmocnienia ochrony statków i obiektów portowych (Dz.U. L 129 z 29.4.2004, s. 6).
8 Wspólne oznaczenie określa cechę wspólną dla wszystkich członków danej kategorii.
9 Dyrektywa 2002/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 czerwca 2002 r. ustanawiająca wspólnotowy system monitorowania i informacji o ruchu statków i uchylająca dyrektywę Rady 93/75/EWG (Dz.U. L 208 z 5.8.2002, s. 10).
10 Rozporządzenie Komisji (WE) nr 414/2007 z dnia 13 marca 2007 r. w sprawie wytycznych technicznych dotyczących planowania, wdrażania i wykorzystania operacyjnego usług informacji rzecznej (RIS), o których mowa w art. 5 dyrektywy 2005/44/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie zharmonizowanych usług informacji rzecznej (RIS) na śródlądowych drogach wodnych we Wspólnocie (Dz.U. L 105 z 23.4.2007, s. 1).
11 DyrektywaDyrektywaParlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1629 z dnia 14 września 2016 r. ustanawiająca wymagania techniczne dla statków żeglugi śródlądowej, zmieniająca dyrektywę2009/100/WE i uchylająca dyrektywę2006/87/WE (Dz.U. L 252 z 16.9.2016, s. 118).
12 RozporzRozporząądzeniedzenieKomisji (WE) nr 1304/2007 z dnia 7 listopada 2007 r. zmieniające dyrektywęRady 95/64/WE, rozporządzenie Rady (WE) nr 1172/98, rozporządzenia (WE) nr 91/2003 i (WE) nr 1365/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w celu ustanowienia NST 2007 jako jedynej klasyfikacji w odniesieniu do towarów transportowanych pewnymi środkami transportu (Dz.U. L 290 z 8.11.2007, s. 14).
13 DyrektywaDyrektywa2008/68/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie transportu lądowego towarów niebezpiecznych (Dz.U. L 260 z 30.9.2008, s. 13).
14 Zalecenie UN/CEFACT nr 33 Recommendation and Guidelines on establishing a Single Window (zalecenie i wytyczne dotyczące ustanowienia punktu kompleksowej obsługi).
15 IMO Compendium on facilitation and electronic business (kompendium IMO dotyczące udogodnień i gospodarki elektronicznej), FAL.5/Cic.35, z dnia 9 września 2011 r.; zgłoszenie określone w załączniku do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/65/UE z dnia 20 października 2010 r. w sprawie formalności sprawozdawczych dla statków wchodzących do lub wychodzących z portów państw członkowskich i uchylającej dyrektywę 2002/6/WE (Dz.U. L 283 z 29.10.2010, s. 1).
16 Międzynarodowy kodeks dla ochrony statków i obiektów portowych (kodeks ISPS) został przyjęty przez IMO w 2002 r.; zgodnie z konwencją SOLAS, która weszła w życie w dniu 1 lipca 2004 r., stosowanie się do jego postanowień jest obowiązkowe.
17 Według kompendium IMO komunikat BERMAN może zastąpić zgłoszenie ogólne IMO (CUSREP) w celu powiadomienia o przewidywanym przybyciu statku do określonego portu.
18 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/65/UE z dnia 20 października 2010 r. w sprawie formalności sprawozdawczych dla statków wchodzących do lub wychodzących z portów państw członkowskich i uchylająca dyrektywę 2002/6/WE (Dz.U. L 283 z 29.10.2010, s. 1).