ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2018/573
z dnia 15 grudnia 2017 r.
w sprawie głównych elementów umów w sprawie przechowywania danych zawieranych w ramach systemu identyfikowalności wyrobów tytoniowych
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/40/UE z dnia 3 kwietnia 2014 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich w sprawie produkcji, prezentowania i sprzedaży wyrobów tytoniowych i powiązanych wyrobów oraz uchylającą dyrektywę 2001/37/WE 1 , w szczególności jej art. 15 ust. 12,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) Art. 15 ust. 8 dyrektywy 2014/40/UE zobowiązuje każdego producenta i importera do zawarcia - w ramach systemu identyfikowalności wyrobów tytoniowych bardziej szczegółowo określonego w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2018/574 2 - umowy z niezależną stroną trzecią z myślą o przechowywaniu informacji związanych z wyrobami tytoniowymi. Art. 15 ust. 12 dyrektywy 2014/40/UE upoważnia Komisję do określenia głównych elementów tych umów.
(2) Aby zapewnić efektywne funkcjonowanie systemu identyfikowalności wyrobów tytoniowych w ogólności oraz interoperacyjność systemu repozytoriów w szczególności, należy określić główne elementy umów w sprawie przechowywania danych, tak aby obejmowały one specyfikacje odnoszące się do operacyjności, dostępności i świadczenia usług przez dostawców systemów przechowywania danych. Aby zagwarantować skuteczne i ciągłe funkcjonowanie systemu identyfikowalności i ujętego w nim systemu przechowywania danych, niezbędne jest określenie przez dostawców jasnych wymogów dotyczących możliwości przenoszenia danych, na wypadek gdyby producent lub importer zdecydował się na zmianę dostawcy. W związku z tym umowy powinny zawierać postanowienia nakładające obowiązek stosowania technologii, która jest łatwo dostępna na rynku i powszechnie stosowana w sektorze, co pozwoli zapewnić skuteczny i nieprzerwany transfer danych między dotychczasowymi a nowymi dostawcami.
(3) W celu zapewnienia niezbędnego poziomu elastyczności należy umożliwić zwracanie się do dostawcy systemu przechowywania danych o świadczenie, za opłatą, pomocniczych usług technicznych związanych z obsługą repozytorium pierwotnego, takich jak rozbudowa funkcjonalności operacyjnej interfejsów użytkownika, pod warunkiem że dodatkowe usługi przyczyniają się do właściwego funkcjonowania systemu repozytoriów i nie naruszają wymogów określonych w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2018/574. W związku z tym umowa powinna przewidywać taką możliwość.
(4) Aby zapewnić ciągłą niezależność obsługi systemu identyfikowalności, Komisja powinna mieć możliwość cofnięcia zatwierdzenia dostawcy systemu przechowywania danych, z którym już zawarto umowę, w przypadku gdy ocena lub ponowna ocena jego zdolności technicznych lub niezależności prowadzi do negatywnych ustaleń w odniesieniu do jego odpowiedniości.
(5) Z myślą o zagwarantowaniu skutecznej organizacji bieżącego funkcjonowania systemu dostawcy repozytoriów pierwotnych powinni współpracować ze sobą, a także z właściwymi organami państw członkowskich i Komisją,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: