a także mając na uwadze, co następuje:(1) Rozporządzenie (WE) nr 1224/2009 ustanawia przepisy dotyczące kontroli wszystkich działań wchodzących w zakres wspólnej polityki rybołówstwa prowadzonych na terytorium państw członkowskich lub na wodach Unii bądź przez unijne statki rybackie lub też - bez uszczerbku dla głównej odpowiedzialności państwa członkowskiego bandery - przez obywateli państw członkowskich, oraz stanowi w szczególności, iż państwa członkowskie zapewniają, aby kontrola, inspekcje i egzekwowanie przepisów prowadzono w sposób niedyskryminacyjny w odniesieniu do sektorów, statków lub osób, a także na podstawie zarządzania ryzykiem.
(2) Zgodnie z art. 95 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 Komisja może, w porozumieniu z zainteresowanymi państwami członkowskimi, przyjmować indywidualne programy kontroli i inspekcji w odniesieniu do określonych rodzajów połowów i basenów morskich.
(3) Indywidualne programy kontroli i inspekcji zostały przyjęte przez Komisję w odniesieniu do kilku basenów morskich i zostały zrealizowane przez państwa członkowskie w ramach wspólnych planów rozmieszczenia; Europejska Agencja Kontroli Rybołówstwa ("EFCA") zapewnia operacyjną koordynację działań inspekcyjnych w tym kontekście.
(4) W niedawnej ocenie REFIT 2 Komisji stwierdzono, że indywidualne programy kontroli i inspekcji stanowią skuteczne i efektywne narzędzie służące poprawie współpracy i wymiany informacji między państwami członkowskimi.
(5) Indywidualne programy kontroli i inspekcji ustanowione decyzjami wykonawczymi Komisji 2012/807/UE 3 , 2013/328/UE 4 i 2013/305/UE 5 tracą ważność dnia 31 grudnia 2018 r. Programy takie powinny obowiązywać również po tej dacie, aby nadal wspierać współpracę i wymianę danych między państwami członkowskimi, a także propagować równe warunki działania w zakresie inspekcji i działań kontrolnych w całej
Unii.
(6) Aby uprościć przyjmowanie indywidualnych programów kontroli i inspekcji oraz zapewnić ich spójną realizację na szczeblu Unii, te indywidualne programy kontroli i inspekcji należy ująć w jednej decyzji. Należy dokonać przeglądu obowiązków sprawozdawczych państw członkowskich, aby dostosować te obowiązki do nowych wartości odniesienia i w miarę możliwości ograniczyć obciążenia administracyjne.
(7) W celu zapewnienia spójności między basenami morskimi należy również zmienić indywidualny program kontroli i inspekcji ustanowiony decyzją wykonawczą Komisji 2014/156/UE 6 , w tym wartości odniesienia i obowiązki sprawozdawcze.
(8) Zgodnie z art. 95 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 indywidualne programy kontroli i inspekcji powinny określić zakres, cele i priorytety oraz wartości odniesienia dla działań inspekcyjnych.
(9) Aby uwzględnić niedawno przyjęte unijne środki ochrony i zarządzania w dziedzinie rybołówstwa, należy poszerzyć zakres indywidualnych programów kontroli i inspekcji o niektóre dodatkowe stada i połowy. Należy również uwzględnić połowy rekreacyjne w odniesieniu do stad objętych unijnymi środkami ochrony oraz połowy zarządzane przez regionalne organizacje ds. zarządzania rybołówstwem. Należy również dostosować priorytety indywidualnych programów kontroli i inspekcji do priorytetów wspólnej polityki rybołówstwa, w szczególności w odniesieniu do realizacji obowiązku wyładunku.
(10) Niniejsza decyzja powinna zatem obejmować określone połowy w Morzu Bałtyckim, Morzu Północnym, wodach zachodnich północnowschodniego Atlantyku, wschodnim Atlantyku, Morzu Śródziemnym i Morzu Czarnym.
(11) Art. 95 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 stanowi, iż wartości odniesienia określone w indywidualnym programie kontroli i inspekcji w odniesieniu do działań inspekcyjnych należy ustalić na podstawie zarządzania ryzykiem. W tym celu, a także aby zapewnić spójne podejście do kontroli i inspekcji w obrębie basenu morskiego oraz równe warunki działania dla połowów różnych państw członkowskich, należy stosować zharmonizowaną metodykę oceny ryzyka. Państwa członkowskie powinny ustanowić zharmonizowaną metodykę we współpracy z EFCA; metodyka ta powinna opierać się na prawdopodobnym ryzyku nieprzestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa.
(12) Państwa członkowskie powinny przekazywać EFCA wyniki swojej oceny ryzyka. EFCA powinna wykorzystywać te informacje przy koordynowaniu oceny ryzyka na szczeblu regionalnym.
(13) EFCA powinna ustanowić regionalną strategię zarządzania ryzykiem, która będzie realizowana za pomocą wspólnego planu rozmieszczenia określonego w art. 2 lit. c) rozporządzenia Rady (WE) nr 768/2005 7 .
(14) Zgodnie z art. 95 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 państwa członkowskie powinny przyjmować niezbędne środki mające na celu zapewnienie realizacji indywidualnych programów kontroli i inspekcji, w szczególności w odniesieniu do wymaganych zasobów ludzkich i materialnych oraz do okresów i obszarów, w których mają one zostać zastosowane.
(15) Wspólne działania inspekcyjne i nadzorcze między zainteresowanymi państwami członkowskimi należy, w stosownych przypadkach, realizować zgodnie ze wspólnymi planami rozmieszczenia ustanowionymi przez EFCA, tak aby przyczyniały się one do ujednolicenia praktyk w zakresie kontroli, inspekcji i nadzoru oraz do koordynacji działań kontrolnych, inspekcyjnych i nadzorczych między właściwymi organami tych państw członkowskich.
(16) Docelowe wartości odniesienia określające intensywność działań kontrolnych i inspekcyjnych należy ustalić dla statków rybackich w segmentach floty o wysokim i bardzo wysokim ryzyku we wszystkich zainteresowanych państwach członkowskich. Wszystkie docelowe wartości odniesienia należy oceniać z uwzględnieniem dorocznej oceny przeprowadzonej przez państwa członkowskie. Państwa członkowskie powinny być uprawnione do stosowania alternatywnych docelowych wartości odniesienia wyrażonych jako poprawa poziomu przestrzegania przepisów.
(17) W celu realizacji indywidualnych programów kontroli i inspekcji, wspólnych planów rozmieszczenia oraz wspólnych działań w zakresie inspekcji i nadzoru konieczna jest wymiana informacji między właściwymi organami państw członkowskich oraz z EFCA w odniesieniu do danych z systemu monitorowania statków, danych z systemu elektronicznego raportowania (obejmujących raporty z działalności połowowej, uprzednie powiadomienia, deklaracje wyładunkowe i przeładunkowe oraz dokumenty sprzedaży) oraz danych dotyczących inspekcji i nadzoru, w tym sprawozdań z inspekcji, obserwacji i w sprawie naruszeń przepisów, jak również przetwarzanie danych osobowych. W każdym przypadku i na każdym poziomie należy zapewnić przestrzeganie obowiązków dotyczących ochrony danych osobowych określonych w rozporządzeniach Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 8 i (UE) 2018/1725 9 oraz, w stosownych przypadkach, przestrzeganie przepisów państw członkowskich transponujących dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/680 10 .
(18) Dane osobowe przetwarzane w celu realizacji indywidualnych programów kontroli i inspekcji nie powinny być przechowywane przez okres dłuższy niż dziesięć lat. Okres ten umożliwi właściwym organom państw członkowskich i EFCA wypełnienie obowiązków związanych z działaniami następczymi, sprawozdawczością i oceną indywidualnych programów kontroli i inspekcji. Jeżeli chodzi o dane niezbędne do przeprowadzenia działań następczych w związku z inspekcjami, takich jak postępowania wyjaśniające, postępowania w sprawie naruszenia przepisów, postępowania sądowe lub administracyjne, konieczny jest określony, dłuższy okres przechowywania wynoszący dwadzieścia lat ze względu na czas trwania takich postępowań oraz konieczność korzystania z tych danych do zakończenia takich postępowań. Ponadto, jeżeli dane są wykorzystywane do celów naukowych i na potrzeby doradztwa naukowego, okres przechowywania danych należy przedłużyć, aby umożliwić długoterminowe monitorowanie naukowe i ocenę żywych zasobów morza.
(19) Państwa członkowskie powinny opracować i przesyłać Komisji sprawozdania roczne z realizacji indywidualnych programów kontroli i inspekcji. Komisja powinna wykorzystać te sprawozdania do oceny realizacji indywidualnych programów kontroli i inspekcji oraz do oceny ich adekwatności i skuteczności. Taka ocena może stanowić podstawę przeglądu indywidualnych programów inspekcji i kontroli.
(20) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Rybołówstwa i Akwakultury,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: