a także mając na uwadze, co następuje:(1) Zgodnie z art. 10 rozporządzenia (UE) 2015/478 uprzedni nadzór unijny może zostać wprowadzony w przypadku, gdy tendencje przywozu danego wyrobu grożą wyrządzeniem szkody producentom unijnym oraz gdy wymaga tego interes Unii. W art. 7 rozporządzenia (UE) 2015/755 umożliwiono wprowadzenie uprzedniego nadzoru, jeżeli wymaga tego interes Unii.
(2) Przywóz wyrobów z aluminium do Unii wzrósł w latach 2013-2017 o 28 % - z 7,1 mln ton do 9,1 mln ton. W tym samym okresie ceny przywozu aluminium spadły o 5 %.
(3) Od wczesnych lat XXI w. ma miejsce znaczna nadwyżka podaży aluminium, szczególnie pierwotnego. Większość nowych zdolności produkcyjnych powstała w Chińskiej Republice Ludowej ("Chiny"). Wielkość pierwotnych zdolności produkcyjnych (w zakresie wytopu) w Chinach gwałtownie wzrosła w ostatnim dziesięcioleciu - 90 % nowych światowych zdolności produkcyjnych powstało w Chinach. Państwo to zapewnia ponad połowę globalnej podaży aluminium pierwotnego, podczas gdy w 2006 r. zapewniało 11 %. Z kolei w Unii spośród 26 pieców do wytopu działających w 2008 r. obecnie działa już tylko 16, a kilka z nich jest zagrożonych likwidacją.
(4) Od września 2011 r. do września 2016 r. światowe ceny aluminium pierwotnego spadły o 37 %. W 2017 r. wzrosły one ponownie o 25 %, osiągając prawie 90 % poziomu z 2011 r., jednak w ujęciu realnym i tak oznacza to spadek o ok. 25 % w stosunku do 2011 r.
(5) Jakkolwiek bezpośredni wywóz aluminium pierwotnego z Chin jest bardzo niewielki ze względu na podatki wywozowe, to nadwyżka zdolności produkcyjnych powoduje obniżenie cen światowych, ponieważ aluminium jest towarem, którym handluje się w skali globalnej, a koszty jego transportu są niskie. Ponadto nadwyżka zdolności produkcyjnych aluminium pierwotnego skutkuje na dalszym etapie łańcucha dostaw spadkiem cen półwyrobów i gotowych wyrobów aluminiowych wywożonych z Chin na inne rynki.
(6) W kwietniu 2017 r. Stany Zjednoczone Ameryki ("USA") wszczęły dochodzenie dotyczące wpływu przywozu aluminium na bezpieczeństwo narodowe w oparciu o sekcję 232 ustawy "US Trade Expansion Act" z 1962 r. ("sekcja 232"). W wyniku tego dochodzenia wprowadzono dodatkowe cła przywozowe w wysokości 10 % na szeroki zakres wyrobów aluminiowych. Ogłosił to Prezydent USA w dniu 1 marca 2018 r., a środki te weszły w życie dnia 23 marca 2018 r. Będą one dodatkowo zniechęcać do wywozu wyrobów z aluminium do USA. Zważywszy na zakres nowych przepisów wprowadzonych przez USA, mogą one również spowodować znaczne przesunięcie handlu i obniżenie cen na rynku Unii.
(7) Na podstawie niedawnych tendencji w przywozie wyrobów z aluminium, a także obecnej nadwyżki zdolności produkcyjnych, podatności przemysłu Unii na zagrożenie oraz możliwego przesunięcia handlu w wyniku wprowadzenia przez USA nowych środków na podstawie sekcji 232 można spodziewać się w niedalekiej przyszłości zagrożenia wystąpieniem szkody dla producentów w Unii.
(8) Interes Unii wymaga zatem, aby przywóz niektórych wyrobów z aluminium podlegał uprzedniemu nadzorowi unijnemu w celu dostarczania z wyprzedzeniem danych statystycznych pozwalających na szybką analizę tendencji przywozowych z wszystkich państw trzecich. Szybka dostępność i przewidywalność danych dotyczących handlu jest konieczna, aby móc skutecznie reagować na problem dużej wrażliwości unijnego rynku aluminium na nagłe zmiany na światowych rynkach aluminium. Jest to szczególnie istotne przy obecnej niepewności co do ewentualnego przesunięcia handlu w wyniku wprowadzenia przez USA środków na podstawie sekcji 232.
(9) W świetle zmian na rynku niektórych wyrobów z aluminium właściwe jest, by zakres tego systemu obejmował wyroby wymienione w załączniku I.
(10) Rynek wewnętrzny wymaga, aby formalności, których muszą dopełnić importerzy unijni, były identyczne wszędzie, gdzie można zgłaszać towary do odprawy celnej.
(11) W celu ułatwienia gromadzenia danych dopuszczenie do swobodnego obrotu wyrobów objętych niniejszym rozporządzeniem powinno następować pod warunkiem przedłożenia dokumentu nadzoru spełniającego jednolite kryteria. Obowiązywanie tego wymogu powinno rozpocząć się 15 dni kalendarzowych po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia, aby nie stanowić przeszkody dla dopuszczenia do swobodnego obrotu wyrobów wysłanych do Unii oraz by zapewnić importerom wystarczającą ilość czasu na wystąpienie z wnioskiem o niezbędne dokumenty.
(12) Dokument ten, na wniosek importera, powinien być zatwierdzony przez władze państwa członkowskiego w określonym terminie, nie udzielając jednak tym samym importerowi prawa do przywozu. Dokument powinien zatem zachować ważność tylko dopóty, dopóki zasady przywozu pozostawać będą bez zmian.
(13) Dokumenty nadzoru wystawiane do celów uprzedniego nadzoru unijnego powinny być ważne w całej Unii, bez względu na państwo członkowskie wystawienia.
(14) Państwa członkowskie i Komisja powinny dokonywać, w możliwie najpełniejszym zakresie, wymiany informacji wynikających z uprzedniego nadzoru unijnego.
(15) Wystawienie dokumentów nadzoru, podlegające warunkom normalnym na poziomie unijnym, ma stanowić obowiązek władz krajowych.
(16) W celu zminimalizowania zbędnych ograniczeń oraz aby nie utrudniać nadmiernie działalności przedsiębiorstw zlokalizowanych w strefach przygranicznych, przywóz o wadze netto nieprzekraczającej 2 500 kg powinien zostać wyłączony ze stosowania niniejszego rozporządzenia.
(17) Unia jest mocno zintegrowana gospodarczo z Norwegią, Islandią i Liechtensteinem w ramach Europejskiego Obszaru Gospodarczego ("EOG"). Ponadto, zgodnie z Porozumieniem EOG, członkowie EOG zasadniczo nie stosują środków ochrony handlu we wzajemnych stosunkach. Z tych powodów wyroby pochodzące z Norwegii, Islandii i Liechtensteinu powinny być wyłączone ze stosowania niniejszego rozporządzenia,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
