DECYZJA RADY (UE) 2017/479
z dnia 8 grudnia 2016 r.
w sprawie podpisania, w imieniu Unii, i tymczasowego stosowania Umowy między Unią Europejską a Królestwem Norwegii w sprawie przepisów dodatkowych dotyczących instrumentu na rzecz wsparcia finansowego w zakresie granic zewnętrznych i wiz, w ramach Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego, na lata 2014-2020
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 77 ust. 2 w związku z art. 218 ust. 5,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 515/2014 1 stanowi, że państwa uczestniczące we wdrażaniu, stosowaniu i rozwijaniu dorobku Schengen uczestniczą w instrumencie zgodnie z tym rozporządzeniem oraz że zawierane się porozumienia dotyczące wkładu finansowego tych państw oraz określane przepisy dodatkowe niezbędne dla takiego udziału, w tym postanowienia zapewniające ochronę interesów finansowych Unii i uprawnień kontrolnych Trybunału Obrachunkowego.
(2) W dniu 14 lipca 2014 r. Rada upoważniła Komisję do podjęcia negocjacji z Królestwem Norwegii, Republiką Islandii, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu dotyczących umowy w sprawie warunków uczestnictwa tych państw w Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego - granice i wizy na lata 2014-2020. Negocjacje zostały pomyślnie zakończone parafowaniem umowy w dniu 5 lipca 2016 r.
(3) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu nr 22 w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji i nie jest nią związana ani jej nie stosuje. Ponieważ niniejsza decyzja ma na celu rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, zgodnie z art. 4 tego protokołu Dania podejmuje w terminie sześciu miesięcy po przyjęciu przez Radę niniejszej decyzji decyzję, czy dokona jej transpozycji do swojego prawa krajowego.
(4) Niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, które nie mają zastosowania do Zjednoczonego Królestwa zgodnie z decyzją Rady 2000/365/WE 2 ; Zjednoczone Królestwo nie uczestniczy w związku z tym w jej przyjęciu i nie jest nią związane ani jej nie stosuje.
(5) Niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, które nie mają zastosowania do Irlandia zgodnie z decyzją Rady 2002/192/WE 3 ; Irlandia nie uczestniczy w związku z tym w jej przyjęciu i nie jest nią związana ani jej nie stosuje.
(6) Należy podpisać, w imieniu Unii, Umowę, z zastrzeżeniem jej zawarcia w późniejszym terminie.
(7) Zgodnie z art. 19 ust. 4 Umowy Umowę należy stosować tymczasowo, z wyjątkiem art. 5, od dnia następującego po dniu jej podpisania,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
