RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 207 ust. 4 akapit pierwszy w związku z art. 218 ust. 6 akapit drugi lit. a) ppkt (v) oraz art. 218 ust. 7,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
uwzględniając zgodę Parlamentu Europejskiego 1 ,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) Zgodnie z decyzją Rady (UE) 2017/436 2 Umowa między Unią Europejską a Republiką Chile w sprawie handlu produktami ekologicznymi (zwana dalej "Umową") została podpisana w dniu 27 kwietnia 2017 r., z zastrzeżeniem jej zawarcia.
(2) W Umowie Unia i Republika Chile uznają równoważność swoich odpowiednich zasad produkcji ekologicznej oraz systemów kontroli w odniesieniu do produktów ekologicznych.
(3) Umowa ma na celu wspieranie handlu produktami ekologicznymi, co przyczyni się do rozwoju i ekspansji sektora produkcji ekologicznej w Unii i w Republice Chile, a także osiągnięcia wysokiego poziomu przestrzegania zasad produkcji ekologicznej, gwarancji systemów kontroli i integralności produktów ekologicznych. Umowa ma na celu również lepszą ochronę odpowiednich logo produkcji ekologicznej Unii i Republiki Chile oraz zacieśnienie współpracy regulacyjnej między Stronami w kwestiach związanych z produkcją ekologiczną.
(4) Wspólny Komitet ds. Produktów Ekologicznych (zwany dalej "wspólnym komitetem"), ustanowiony zgodnie z art. 8 ust. 1 Umowy, zajmuje się niektórymi aspektami wykonywania Umowy. Wspólny komitet jest w szczególności upoważniony do dokonywania zmian w wykazach produktów zawartych w załącznikach I i II do Umowy. Należy upoważnić Komisję do reprezentowania Unii we wspólnym komitecie.
(5) Komisja powinna być uprawniona do zatwierdzania, w imieniu Unii, zmian w wykazach produktów zawartych w załącznikach I i II do Umowy, pod warunkiem że poinformuje ona przedstawicieli państw członkowskich o zmianach, które zamierza zatwierdzić na forum wspólnego komitetu, i dostarczy przedstawicielom państw członkowskich wszelkich istotnych informacji, które doprowadziły ją do wniosku, że równoważność może zostać zaakceptowana.
(6) Aby umożliwić szybką reakcję w przypadkach, gdy warunki równoważności nie są już spełnione, należy ponadto uprawnić Komisję do jednostronnego zawieszenia uznania równoważności, pod warunkiem że poinformuje ona przedstawicieli państw członkowskich.
(7) W przypadku gdy przedstawiciele państw członkowskich reprezentujący mniejszość blokującą zgłoszą sprzeciw wobec przedstawionego przez Komisję stanowiska, Komisja nie powinna móc zatwierdzić zmian w wykazach produktów zawartych w załącznikach I i II, ani zawiesić uznania równoważności. W takich przypadkach Komisja powinna przedstawić wniosek w sprawie decyzji Rady na podstawie art. 218 ust. 9 Traktatu.
(8) Umowa powinna zostać zatwierdzona,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: