Rozporządzenie 2016/1396 zmieniające niektóre załączniki do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001 ustanawiającego zasady dotyczące zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych pasażowalnych gąbczastych encefalopatii

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2016/1396

z dnia 18 sierpnia 2016 r.

zmieniające niektóre załączniki do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001 ustanawiającego zasady dotyczące zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych pasażowalnych gąbczastych encefalopatii

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001 z dnia 22 maja 2001 r. ustanawiające zasady dotyczące zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych pasażowalnych gąbczastych encefalopatii ¹ , w szczególności jego art. 23 akapit pierwszy,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W rozporządzeniu (WE) nr 999/2001 ustanowiono przepisy dotyczące zapobiegania pasażowalnym encefalopatiom gąbczastym (TSE) oraz ich kontroli i zwalczania u bydła, owiec i kóz. Ma ono zastosowanie do produkcji oraz wprowadzania do obrotu żywych zwierząt i produktów pochodzenia zwierzęcego, a w pewnych określonych przypadkach - do ich wywozu.

(2) W załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 ustanowiono kryteria, na podstawie których określa się status BSE państw lub regionów zgodnie z art. 5 ust. 2 tego rozporządzenia. Kryteria te opierają się na warunkach określonych w rozdziale dotyczącym gąbczastej encefalopatii bydła (BSE) w Kodeksie zdrowia zwierząt lądowych Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE).

(3) W maju 2015 r. Światowe Zgromadzenie Delegatów OIE dokonało zmian w rozdziale na temat BSE Kodeksu zdrowia zwierząt lądowych, dodając następujące zdanie do art. 11.4.1 Kodeksu: "Do celów urzędowego uznawania statusu zagrożenia BSE z BSE wyłącza się »atypowe BSE« jako chorobę uznawaną za występującą spontanicznie na bardzo niskim poziomie we wszystkich populacjach bydła" ² . Atypowe BSE powinno zatem zostać wyłączone z definicji "BSE" do celów załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 999/2001.

(4) Załączniki III, V i VII do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 zawierają szereg odesłań do dyrektywy Rady 64/433/EWG ³ , rozporządzenia (WE) nr 1774/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady ⁴ oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 1974/2006 ⁵ . Ponieważ te trzy akty prawne zostały uchylone, odesłania zawarte w załącznikach do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 należy zaktualizować.

(5) Szczególne wymogi określone w załączniku V do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 dotyczące usuwania materiału szczególnego ryzyka w odniesieniu do bydła pochodzącego z państw członkowskich o znikomym ryzyku BSE zostały zmienione rozporządzeniem Komisji (UE) 2015/1162 ⁶ . W konsekwencji tej zmiany niektóre przepisy dotyczące usuwania materiału szczególnego ryzyka określone w załączniku V i załączniku IX do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 powinny także zostać zmienione, jak określono poniżej.

(6) Po pierwsze, zgodnie z poprawką wprowadzoną rozporządzeniem (UE) 2015/1162 do szczególnych wymogów dla państw członkowskich o znikomym ryzyku BSE wymienionych w załączniku V do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 migdałki nie są już uznawane za materiał szczególnego ryzyka w przypadku bydła pochodzącego z państw członkowskich o znikomym ryzyku BSE. Poprzeczne cięcie rostralne do kości gnykowej w odniesieniu do języków bydła, wymagane zgodnie z pkt 7 załącznika V do rozporządzenia (WE) nr 999/2001, należy zatem stosować tylko w odniesieniu do bydła pochodzącego z państw członkowskich o kontrolowanym lub nieokreślonym ryzyku BSE. Pkt 7 tego załącznika V powinien zatem zostać odpowiednio zmieniony.

(7) Po drugie, zgodnie z poprawką wprowadzoną do załącznika V do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 rozporządzeniem (UE) 2015/1162, kręgosłup uznaje się za materiał szczególnego ryzyka jedynie w odniesieniu do niewielkiej liczby sztuk bydła w Unii. Biorąc pod uwagę rozwój sytuacji epidemiologicznej w Unii i konieczność zmniejszenia obciążenia administracyjnego podmiotów gospodarczych, w wymogu określonym w pkt 11.3 lit. a) załącznika V do rozporządzenia (WE) nr 999/2001, dotyczącym zapewnienia na etykiecie tusz informacji na temat usunięcia kręgosłupa, należy wprowadzić następujące zmiany: podczas gdy do tej pory, jeśli usunięcie kręgosłupa nie jest wymagane, tusze i części hurtowe tusz wołowych zawierające kręgosłup oznakowuje się niebieskim paskiem na etykiecie, po okresie przejściowym, jeśli usunięcie kręgosłupa jest wymagane, tusze i części hurtowe tusz wołowych zawierające kręgosłup powinno się oznakowywać czerwonym paskiem na etykiecie.

(8) Ta sama zmiana wymogu oznaczania niebieskim paskiem, jeśli usunięcie kręgosłupa nie jest wymagane, na wymóg oznaczania czerwonym paskiem, jeśli usunięcie kręgosłupa jest wymagane, powinna mieć zastosowanie do produktów pochodzenia bydlęcego przywożonych do Unii. Rozdział C sekcja C pkt 3 oraz sekcja D pkt 3 załącznika IX do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 powinien zatem zostać odpowiednio zmieniony.

(9) Aby zapewnić podmiotom gospodarczym i właściwym organom w Unii i poza nią niezbędny czas na dostosowanie się do tego nowego systemu, w którym wymagany jest czerwony pasek, jeśli wymagane jest usunięcie kręgosłupa, przepis ten powinien wejść w życie po okresie przejściowym trwającym do dnia 30 czerwca 2017 r.

(10) Art. 8 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 999/2001 zakazuje w państwach członkowskich lub ich regionach o kontrolowanym lub nieokreślonym ryzyku występowania BSE uszkadzania, po uprzednim ogłuszeniu, tkanek ośrodkowego układu nerwowego przy użyciu wydłużonego, cienkiego narzędzia wprowadzanego do jamy czaszkowej lub przez wprowadzenie gazu do jamy czaszkowej u bydła, owiec i kóz, których mięso przeznaczone jest do spożycia przez ludzi lub zwierzęta. Pkt 6 załącznika V do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 rozszerza ten zakaz na państwa członkowskie o znikomym ryzyku BSE, dopóki wszystkie państwa członkowskie nie zostaną zaklasyfikowane jako państwa o znikomym ryzyku występowania BSE. Ponieważ atypowe BSE uznaje się za spontaniczną chorobę, która występuje sporadycznie również w państwach o znikomym ryzyku BSE, zakaz ten powinien mieć nadal zastosowanie po tym, jak wszystkie państwa członkowskie zostaną zaklasyfikowane jako kraje o nieznacznym ryzyku BSE. Należy zatem odpowiednio zmienić pkt 6 załącznika V do rozporządzenia (WE) nr 999/2001.

(11) W rozdziale A sekcja A pkt 2 w załączniku VIII do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 ustanowiono przepisy dotyczące zatwierdzania statusu znikomego ryzyka występowania trzęsawki klasycznej w państwach członkowskich lub w strefach państwa członkowskiego. W dniu 25 czerwca 2014 r. i 24 sierpnia 2014 r. Finlandia i Szwecja przedłożyły Komisji wnioski o uznanie ich za państwa o znikomym ryzyku występowania trzęsawki klasycznej.

(12) W dniu 13 stycznia 2015 r. Komisja zwróciła się o pomoc naukową i techniczną do Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) na potrzeby dokonania oceny, czy Finlandia i Szwecja wykazały w swych wnioskach zgodność z rozdziałem A sekcja A pkt 2.1 lit. c) i pkt 2.2 załącznika VIII do rozporządzenia (WE) nr 999/2001.

(13) W dniu 19 listopada 2015 r. EFSA opublikowała dwa sprawozdania naukowe w odpowiedzi na wniosek Komisji ⁷ ("sprawozdania EFSA"). W sprawozdaniach EFSA stwierdzono, że na podstawie czułości badań wynikającej z wcześniejszych ocen diagnostycznych badań przesiewowych dokonanych przez EFSA i Instytut Materiałów Referencyjnych i Pomiarów (IRMM) Wspólnego Centrum Badawczego Szwecja wykazała zgodność z rozdziałem A sekcja A pkt 2.1 lit. c) załącznika VIII do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 w odniesieniu do wszystkich siedmiu poprzednich lat, a Finlandia wykazała taką zgodność dla wszystkich siedmiu poprzednich lat, z wyjątkiem 2010 r., w którym poziom pewności wykrycia trzęsawki klasycznej przy współczynniku chorobowości przekraczającym 0,1 % wyniósł 94,73 %. Ponieważ różnica pomiędzy poziomem ufności 94,73 % a 95 % jest nieistotna, jeśli chodzi o ryzyko przeoczenia przypadku trzęsawki klasycznej, a kryterium określone w rozdziale A sekcja A pkt 2.1 lit. c) załącznika VIII do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 zostało spełnione we wszystkich pozostałych 6 latach, kryterium to można uznać za spełnione w odniesieniu do ostatnich 7 lat.

(14) W sprawozdaniach EFSA stwierdzono również, że na podstawie czułości badań wynikającej z wcześniejszych ocen diagnostycznych badań przesiewowych dokonanych przez EFSA i IRMM Szwecja i Finlandia zamierzają nadzorować występowanie trzęsawki klasycznej w przyszłości w sposób zgodny z rozdziałem A sekcja A pkt 2.2 załącznika VIII do rozporządzenia (WE) nr 999/2001.

(15) Biorąc pod uwagę sprawozdania EFSA i korzystny wynik oceny przez Komisję zgodności tych wniosków z pozostałymi kryteriami określonymi w rozdziale A sekcja A pkt 2.1 załącznika VIII do rozporządzenia (WE) nr 999/2001, Finlandia i Szwecja powinny być wymienione jako państwa o znikomym ryzyku występowania trzęsawki klasycznej.

(16) W rozdziale A sekcja A pkt 3.2 załącznika VIII do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 znajduje się wykaz państw członkowskich posiadających zatwierdzone krajowe programy kontroli trzęsawki klasycznej. Ponieważ Finlandia i Szwecja powinny teraz być wymienione w pkt 2.3 wspomnianej sekcji jako państwa o znikomym ryzyku występowania trzęsawki klasycznej, powinny one zostać usunięte z wykazu państw członkowskich posiadających zatwierdzone krajowe programy kontroli trzęsawki klasycznej w pkt 3.2 tej sekcji, gdyż status ten zapewnia gwarancje wyższe niż zatwierdzone krajowe programy kontroli.

(17) W rozdziale A sekcja A pkt 1.2 i 1.3 załącznika VIII do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 określono warunki, jakie musi spełniać gospodarstwo, by mogło zostać uznane za gospodarstwo o znikomym ryzyku lub kontrolowanym ryzyku występowania trzęsawki klasycznej. W pkt 4 wspomnianej sekcji określono związane z trzęsawką warunki, które muszą zostać spełnione na potrzeby wewnątrzunijnego handlu owcami i kozami oraz ich nasieniem i zarodkami.

(18) Ponadto w art. 3 ust. 1 lit. i) rozporządzenia (WE) nr 999/2001 definiuje się gospodarstwo jako miejsce, w którym zwierzęta objęte zakresem tego rozporządzenia są przechowywane, trzymane, hodowane, wykorzystywane w określonych celach lub pokazywane publiczności. Centra pozyskiwania nasienia i ogrody zoologiczne muszą zatem zostać uznane za gospodarstwa i podlegać warunkom określonym w rozdziale A sekcja A załącznika VIII do rozporządzenia (WE) nr 999/2001.

(19) Biorąc pod uwagę, że ryzyko rozprzestrzeniania trzęsawki przez samce owiec i kóz trzymane w centrach pozyskiwania nasienia zatwierdzonych i nadzorowanych zgodnie z warunkami określonymi w załączniku D do dyrektywy Rady 92/65/EWG ⁸ jest ograniczone, w rozdziale A sekcja A załącznika VIII do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 należy określić szczególne warunki dla centrów pozyskiwania nasienia.

(20) Te szczególne warunki powinny określać, że gospodarstwo o znikomym lub, odpowiednio, o kontrolowanym ryzyku występowania trzęsawki klasycznej może wprowadzić samce owiec i kóz z centrum pozyskiwania nasienia, pod warunkiem że (i) centrum pozyskiwania nasienia jest zatwierdzone i nadzorowane zgodnie z załącznikiem D do dyrektywy 92/65/EWG; (ii) centrum pozyskiwania nasienia nie miało żadnego przypadku trzęsawki klasycznej przez ostatnie siedem lat lub odpowiednio trzy lata; (iii) wyłącznie następujące samce owiec i kóz zostały wprowadzone do centrum pozyskiwania nasienia przez ostatnie siedem lat lub odpowiednio trzy lata: samce owiec i kóz z gospodarstw, gdzie owce i kozy są na stałe znakowane i zachowywana jest dokumentacja, zachowywana jest dokumentacja dotycząca przemieszczania owiec i kóz do i z gospodarstwa, gdzie nie wykryto żadnego przypadku trzęsawki klasycznej w ciągu ostatnich siedmiu lub odpowiednio trzech lat, i które podlegały regularnym kontrolom przez urzędowego lekarza weterynarii lub lekarza weterynarii upoważnionego przez właściwy organ; (iv) centrum pozyskiwania nasienia posiada środki bezpieczeństwa biologicznego służące temu, by samce owiec i kóz pochodzące z gospodarstw o różnych statusach trzęsawki nie wchodziły ze sobą w kontakt w centrum pozyskiwania nasienia. Rozdział A sekcja A pkt 1.2 lit. c) i pkt 1.3 lit. c) załącznika VIII do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 powinien zostać odpowiednio zmieniony.

(21) Ponadto związane z trzęsawką warunki handlu wewnątrzunijnego nasieniem i zarodkami, określone w rozdziale A sekcja A pkt 4.2 załącznika VIII do rozporządzenia (WE) nr 999/2001, powinny zostać zmienione, aby uwzględniały szczególne warunki dla centrów pozyskiwania nasienia wymienione w powyższym motywie. Ponadto odniesienie do tych szczególnych warunków należy również wprowadzić w warunkach przywozu nasienia i embrionów owiec i kóz określonych w rozdziale H załącznika IX do rozporządzenia (WE) nr 999/2001.

(22) Warunki wewnątrzunijnego handlu owcami i kozami określone w rozdziale A sekcja A pkt 4.1 załącznika VIII do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 mają na celu zapobieganie rozprzestrzenianiu trzęsawki klasycznej u zwierząt utrzymywanych w warunkach fermowych w gospodarstwach. Ponieważ przemieszczanie owiec i kóz wyłącznie pomiędzy ogrodami zoologicznymi nie ma wpływu na status trzęsawki owiec i kóz utrzymywanych w warunkach fermowych w Unii, te szczególne warunki nie powinny mieć zastosowania do owiec i kóz utrzymywanych wyłącznie w ogrodach zoologicznych i przemieszczanych wyłącznie między ogrodami zoologicznymi, które są objęte definicją zatwierdzonych jednostek, instytutów lub ośrodków zawartą w art. 2 ust. 1 lit. c) dyrektywy Rady 92/65/EWG. Warunki określone w rozdziale A sekcja A pkt 4.1 załącznika VIII do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 nie powinny zatem dotyczyć tych zwierząt.

(23) Wymagania dotyczące trzęsawki w związku z wewnątrzunijnym handlem żywymi owcami i kozami określone w rozdziale A sekcja A pkt 4.1 załącznika VIII do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 są trudne do spełnienia w przypadku wewnątrzunijnego handlu niektórymi rzadkimi rasami. W celu uniknięcia chowu wsobnego oraz zachowania różnorodności genetycznej w populacjach rzadkich ras zwierząt niezbędna jest regularna wymiana między państwami członkowskimi. Należy w związku z tym określić szczególne warunki dotyczące wewnątrzunijnego handlu owcami i kozami rzadkich ras. Te szczególne warunki powinny umożliwiać wewnątrzunijny handel owcami i kozami rzadkich ras, które nie spełniają wymogów określonych w rozdziale A sekcja A pkt 4.1 załącznika VIII do rozporządzenia (WE) nr 999/2001.

(24) Termin "rzadkie rasy" nie został wyraźnie zdefiniowany w prawodawstwie unijnym. W art. 7 ust. 2 i 3 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 807/2014 ⁹ określono jednak warunki, w jakich można podejmować zobowiązania w ramach działania rolno-środowiskowo-klimatycznego dotyczące utrzymywania lokalnych ras zagrożonych wyginięciem. Warunki te obejmują w szczególności wymóg, aby odpowiednio uznana jednostka techniczna prowadziła księgę hodowlaną dla danej rasy. Zgodnie z dyrektywą Rady 89/361/EWG ¹⁰ taką jednostką techniczną jest organizacja lub stowarzyszenie hodowców oficjalnie zatwierdzone przez państwo członkowskie, w którym dana organizacja lub stowarzyszenie hodowców są utworzone, lub oficjalna agencja danego państwa członkowskiego.

(25) Zatem dla celów rozporządzenia (WE) nr 999/2001 lokalne rasy zagrożone wyginięciem należy zdefiniować jako te rasy owiec i kóz, które spełniają warunki, o których mowa w art. 7 ust. 2 i 3 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 807/2014 i są objęte programem ochrony realizowanym przez organizację lub stowarzyszenie hodowców zatwierdzone zgodnie z dyrektywą 89/361/EWG lub przez oficjalną agencję danego państwa członkowskiego.

(26) Rozdział C sekcja B załącznika IX do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 powinien zostać tak zmieniony, aby zezwalać na przywóz do Unii produktów pochodzenia bydlęcego, owczego lub koziego z państw trzecich o znikomym ryzyku BSE także wtedy, gdy produkty te są uzyskiwane z surowców pochodzących, w całości lub w części, z państw o kontrolowanym lub nieokreślonym ryzyku BSE, pod warunkiem że materiał szczególnego ryzyka został usunięty z tych surowców pochodzących z państw o kontrolowanym lub nieokreślonym ryzyku BSE.

(27) Należy zatem odpowiednio zmienić załączniki II, III, V, VII, VIII i IX do rozporządzenia (WE) nr 999/2001.

(28) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Załączniki II, III, V, VII, VIII i IX do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 zmienia się zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Zmiany wprowadzone w załączniku IX do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 na mocy pkt 6 załącznika do niniejszego rozporządzenia mają zastosowanie od dnia 1 lipca 2017 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 18 sierpnia 2016 r.

	W imieniu Komisji
	Jean-Claude JUNCKER
	Przewodniczący

ZAŁĄCZNIK

W załącznikach II, III, V, VII, VIII i IX do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 wprowadza się następujące zmiany:

1) w załączniku II rozdział A akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:

"Status BSE państw członkowskich lub krajów trzecich lub ich regionów, w dalszej części dokumentu zwanych »państwami lub regionami«, określa się na podstawie kryteriów ustanowionych w lit. od a) do e). Do celów niniejszego załącznika »BSE« nie obejmuje »atypowego BSE« jako choroby uznawanej za występującą spontanicznie na bardzo niskim poziomie we wszystkich populacjach bydła.";

2) w załączniku III rozdział A wprowadza się następujące zmiany:

a) część I pkt 6 otrzymuje brzmienie:

"6. Środki wprowadzane po badaniu

6.1. W przypadku zwierzęcia poddanego ubojowi w celu spożycia przez ludzi, które zostało wybrane do badania na obecność BSE, tuszy pochodzącej od tego zwierzęcia nie oznacza się znakiem jakości zdrowotnej przewidzianym w sekcji I rozdział III załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 854/2004 przed uzyskaniem negatywnego wyniku na obecność BSE w następstwie przeprowadzenia szybkiego testu.

6.2. Państwa członkowskie mogą wprowadzić odstępstwo od pkt 6.1, w przypadku gdy w rzeźni funkcjonuje urzędowy system zapewniający, by żadne części badanych zwierząt opatrzonych znakiem jakości zdrowotnej nie opuściły rzeźni przed uzyskaniem negatywnego wyniku w następstwie przeprowadzenia szybkiego testu.

6.3. Wszystkie części ciała zwierzęcia poddanego badaniu na obecność BSE, włącznie ze skórą, zostają zatrzymane pod kontrolą urzędową do czasu uzyskania negatywnego wyniku szybkiego testu, chyba że zostaną usunięte zgodnie z art. 12 lit. a) lub b) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 lub chyba że tłuszcze są przetwarzane zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 142/2011 oraz używane zgodnie z art. 12 lit. e) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 lub wykorzystywane do wytwarzania produktów pochodnych, o których mowa w art. 36 tego rozporządzenia.

6.4. Wszystkie części ciała zwierzęcia wykazującego pozytywny lub niejednoznaczny wynik szybkiego testu, włącznie ze skórą, zostają usunięte zgodnie z art. 12 lit. a) lub b) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, oprócz materiału zatrzymanego do celów dokumentacji określonej w rozdziale B część III niniejszego załącznika, z wyjątkiem tłuszczów uzyskanych z takiego ciała, pod warunkiem że tłuszcze te są przetwarzane zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 142/2011 i używane zgodnie z art. 12 lit. e) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 lub wykorzystywane do wytwarzania produktów pochodnych, o których mowa w art. 36 tego rozporządzenia.

6.5. W przypadku gdy zwierzę poddane ubojowi w celu spożycia przez ludzi uzyska pozytywny lub niejednoznaczny wynik szybkiego testu, co najmniej jedna tusza znajdująca się bezpośrednio przed tuszą z wynikiem pozytywnym lub niejednoznacznym oraz dwie tusze znajdujące się bezpośrednio po tuszy z wynikiem pozytywnym lub niejednoznacznym na tej samej linii ubojowej podlegają zniszczeniu zgodnie z pkt 6.4.

Na zasadzie odstępstwa od niniejszego punktu akapit pierwszy państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o zniszczeniu wspomnianych tusz tylko w przypadku gdy wynik szybkiego testu potwierdzono jako pozytywny lub niejednoznaczny na podstawie badań potwierdzających, o których mowa w załączniku X rozdział C pkt 3.1 lit. b).

6.6. Państwa członkowskie mogą wprowadzić odstępstwo od przepisów pkt 6.5, jeżeli w rzeźni działa system zapobiegający wzajemnemu zakażaniu tusz.";

b) w części II pkt 7.3 i 7.4 otrzymują brzmienie:

"7.3. Wszystkie części ciała badanego zwierzęcia, włącznie ze skórą, pozostają pod urzędową kontrolą do czasu uzyskania negatywnego wyniku szybkiego testu, chyba że zostaną usunięte zgodnie z art. 12 lit. a) lub b) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 lub chyba że tłuszcze są przetwarzane zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 142/2011 oraz używane zgodnie z art. 12 lit. e) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 lub wykorzystywane do wytwarzania produktów pochodnych, o których mowa w art. 36 tego rozporządzenia.

7.4. Wszystkie części ciała zwierzęcia wykazującego dodatni wynik szybkiego testu, włącznie ze skórą, zostają bezpośrednio usunięte zgodnie z art. 12 lit. a) lub b) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, oprócz materiału zatrzymanego do celów dokumentacji określonej w rozdziale B część III niniejszego załącznika i z wyjątkiem tłuszczów wytopionych uzyskanych z takiego ciała, pod warunkiem że tłuszcze wytopione są przetwarzane zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 142/2011 i używane zgodnie z art. 12 lit. e) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 lub wykorzystywane do wytwarzania produktów pochodnych, o których mowa w art. 36 tego rozporządzenia.";

3) w załączniku V wprowadza się następujące zmiany:

a) pkt 3 i 4 otrzymują brzmienie:

"3. Znakowanie i usuwanie

Materiał szczególnego ryzyka zabarwia się barwnikiem lub, w stosownych przypadkach, znakuje w inny sposób natychmiast po usunięciu i likwiduje zgodnie z przepisami określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 1069/2009, w szczególności jego art. 12.

4. Usunięcie materiału szczególnego ryzyka

4.1. Materiał szczególnego ryzyka usuwa się w:

a) rzeźniach lub, w stosownych przypadkach, innych miejscach uboju;

b) zakładach rozbioru w przypadku kręgosłupa bydła;

c) w stosownych przypadkach w zatwierdzonych przedsiębiorstwach lub zakładach, o których mowa w art. 24 ust. 1 lit. h) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009.

4.2. Na zasadzie odstępstwa od pkt 4.1 zastosowanie przy usuwaniu materiału szczególnego ryzyka testu alternatywnego, o którym mowa w art. 8 ust. 2, może być dozwolone zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 24 ust. 3 niniejszego rozporządzenia, pod warunkiem że test alternatywny jest wymieniony w załączniku X, zgodnie z następującymi warunkami:

a) testy alternatywne należy przeprowadzić w rzeźniach u wszystkich zwierząt kwalifikujących się do usunięcia materiału szczególnego ryzyka;

b) rzeźni nie może opuścić żaden produkt pochodzenia bydlęcego, owczego ani koziego, przeznaczony do spożycia przez ludzi lub do żywienia zwierząt, zanim właściwy organ nie otrzyma i nie zaakceptuje wyników testów alternatywnych wszystkich potencjalnie zakażonych ubitych zwierząt, w przypadku gdy u jednego z nich stwierdzono BSE;

c) jeśli test alternatywny da wynik dodatni, cały materiał pochodzenia bydlęcego, owczego i koziego, który został potencjalnie skażony w rzeźni, musi zostać zniszczony zgodnie z pkt 3, chyba że da się zidentyfikować i przechowywać oddzielnie wszystkie części ciała zakażonego zwierzęcia włącznie ze skórą.

4.3. Na zasadzie odstępstwa od pkt 4.1 państwa członkowskie mogą podjąć decyzję zezwalającą na:

a) usuwanie rdzenia kręgowego w przypadku owiec i kóz w zakładach rozbioru zatwierdzonych specjalnie w tym celu;

b) usuwanie kręgosłupa bydła z tusz lub części tusz w specjalnie zatwierdzonych, monitorowanych i zarejestrowanych do tego celu sklepach rzeźniczych;

c) oddzielanie mięsa od głowy u bydła w zakładach rozbioru zatwierdzonych specjalnie w tym celu zgodnie z pkt 9.

4.4. Przepisy dotyczące usuwania materiału szczególnego ryzyka określone w niniejszym rozdziale nie mają zastosowania do materiału kategorii 1 wykorzystywanego zgodnie z art. 18 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 do skarmiania zwierząt w ogrodach zoologicznych oraz materiału kategorii 1 wykorzystywanego zgodnie z art. 18 ust. 2 lit. b) wymienionego rozporządzenia do skarmiania zagrożonych lub chronionych gatunków ptaków padlinożernych i innych gatunków żyjących w swoim siedlisku przyrodniczym, aby wspierać różnorodność biologiczną.";

b) pkt 6 i 7 otrzymują brzmienie:

"6. Środki dotyczące uszkadzania tkanek

Ustanowiony w art. 8 ust. 3 w odniesieniu do państw członkowskich lub ich regionów o kontrolowanym lub nieokreślonym ryzyku BSE zakaz stosowania - u bydła, owiec i kóz, których mięso przeznaczone jest do spożycia przez ludzi lub zwierzęta - uszkadzania, po uprzednim ogłuszeniu, tkanek ośrodkowego układu nerwowego przy użyciu wydłużonego, cienkiego narzędzia wprowadzanego do jamy czaszkowej lub przez wprowadzenie gazu do jamy czaszkowej ma również zastosowanie w państwach członkowskich o znikomym ryzyku BSE.

7. Oddzielanie języków u bydła

Języki bydła w każdym wieku przeznaczone do spożycia przez ludzi lub zwierzęta pobiera się w rzeźni, wykrawając za pomocą poprzecznego cięcia rostralnego do wyrostka językowego kości gnykowej, z wyjątkiem języków bydła pochodzącego z państw członkowskich o znikomym ryzyku BSE.";

c) pkt 11 otrzymuje brzmienie:

"11. Kontrole

11.1. Państwa członkowskie prowadzą częste kontrole urzędowe w celu sprawdzenia poprawnego stosowania niniejszego załącznika oraz dbają, by zostały wprowadzone środki mające na celu zapobieganie skażeniu, zwłaszcza w rzeźniach, zakładach rozbioru i innych miejscach, w których usuwa się materiał szczególnego ryzyka, takich jak sklepy rzeźnicze lub przedsiębiorstwa, o których mowa w pkt 4.1 lit. c).

11.2. Państwa członkowskie ustanawiają w szczególności system gwarantujący i nadzorujący obchodzenie się z materiałem szczególnego ryzyka i usuwanie go zgodnie z niniejszym rozporządzeniem i rozporządzeniem (WE) nr 1069/2009.

11.3 Wprowadza się system kontroli nad usuwaniem kręgosłupa, określonego w pkt 1 lit. a). Ten system kontroli obejmuje co najmniej następujące środki:

a) do dnia 30 czerwca 2017 r. - jeśli usunięcie kręgosłupa nie jest wymagane, tusze i części hurtowe tusz wołowych zawierające kręgosłup oznakowuje się wyraźnie widocznym niebieskim paskiem na etykiecie, o której mowa w art. 13 rozporządzenia (WE) nr 1760/2000;

od dnia 1 lipca 2017 r. - jeśli usunięcie kręgosłupa jest wymagane, tusze lub części hurtowe tusz wołowych zawierające kręgosłup oznakowuje się wyraźnie widocznym czerwonym paskiem na etykiecie, o której mowa w art. 13 rozporządzenia (WE) nr 1760/2000;

b) w stosownych przypadkach na dokumencie handlowym odnoszącym się do danej przesyłki mięsa umieszcza się szczegółowe informacje dotyczące liczby tusz wołowych lub ich części hurtowych, z których wymagane jest usunięcie kręgosłupa. W stosownych przypadkach te szczegółowe informacje w przypadku przywozu wpisuje się do Wspólnotowego świadectwa weterynaryjnego dla wwozu i przewozu (CVED), o którym mowa w art. 2 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 136/2004 ^* ;

c) sklepy rzeźnicze zachowują przez co najmniej rok dokumenty handlowe określone w lit. b).

4) w załączniku VII w rozdziale B pkt 4.2, 4.3 i 4.4 otrzymują brzmienie:

"4.2. do gospodarstwa wprowadzać można wyłącznie owce wymienione poniżej:

a) samce owiec o genotypie ARR/ARR;

b) samice owiec posiadające co najmniej jeden allel ARR, a nieposiadające allelu VRQ.

Na zasadzie odstępstwa od lit. a) i b) państwo członkowskie może jednak zezwolić na wprowadzenie do gospodarstwa owiec, o których mowa w lit. c) i d), z zastrzeżeniem spełnienia następujących warunków:

(i) rasa chowana w gospodarstwie jest lokalną rasą zagrożoną wyginięciem zgodnie z przepisami art. 7 ust. 2 i 3 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 807/2014 ^* ;

(ii) rasa chowana w gospodarstwie jest przedmiotem programu ochrony realizowanego przez organizację lub stowarzyszenie hodowców oficjalnie zatwierdzone zgodnie z art. 5 dyrektywy Rady 89/361/EWG ^** lub przez oficjalną agencję; oraz

(iii) częstotliwość występowania allelu ARR w obrębie rasy chowanej w gospodarstwie jest niska;

c) samce owiec posiadające co najmniej jeden allel ARR, a nieposiadające allelu VRQ;

d) samice owiec nieposiadające allelu VRQ;

4.3. w gospodarstwie mogą być wykorzystywane jedynie następujące tryki hodowlane oraz produkty przeznaczone do rozrodu owiec:

a) samce owiec o genotypie ARR/ARR;

b) nasienie pochodzące od tryków o genotypie ARR/ARR;

c) zarodki posiadające co najmniej jeden allel ARR, a nieposiadające allelu VRQ.

Na zasadzie odstępstwa od lit. a), b) i c) państwo członkowskie może jednak zezwolić na wykorzystywanie w gospodarstwie tryków hodowlanych oraz produktów przeznaczonych do rozrodu owiec, o których mowa w lit. d), e) i f), z zastrzeżeniem spełnienia następujących warunków:

(i) rasa chowana w gospodarstwie jest lokalną rasą zagrożoną wyginięciem zgodnie z przepisami art. 7 ust. 2 i 3 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 807/2014;

(ii) rasa chowana w gospodarstwie jest przedmiotem programu ochrony realizowanego przez organizację lub stowarzyszenie hodowców oficjalnie zatwierdzone zgodnie z art. 5 dyrektywy 89/361/EWG lub przez oficjalną agencję; oraz

(iii) częstotliwość występowania allelu ARR w obrębie rasy hodowanej w gospodarstwie jest niska;

d) samce owiec posiadające co najmniej jeden allel ARR, a nieposiadające allelu VRQ;

e) nasienie samców owiec posiadających co najmniej jeden allel ARR, a nieposiadających allelu VRQ;

f) zarodki nieposiadające allelu VRQ;

4.4. przemieszczanie zwierząt z gospodarstwa jest dozwolone do celów zniszczenia lub uboju z przeznaczeniem do spożycia przez ludzi lub podlega następującym warunkom:

a) tryki i maciorki o genotypie ARR/ARR można przemieszczać z gospodarstwa do wszelkich celów, w tym hodowlanych, o ile są przemieszczane do innych gospodarstw, które są objęte środkami zgodnymi z pkt 2.2.2 lit.

c) lub pkt 2.2.2 lit. d);

b) jeżeli zadecyduje tak państwo członkowskie, jagnięta i koźlęta mogą być przemieszczane do jednego z pozostałych gospodarstw leżącego na terytorium tego państwa wyłącznie do celów tuczu przed ubojem, o ile są spełnione następujące warunki:

(i) w gospodarstwie przeznaczenia nie przebywają owce ani kozy inne niż tuczone przed ubojem;

(ii) po zakończeniu okresu tuczenia jagnięta i koźlęta pochodzące z gospodarstw objętych środkami zwalczania, o których mowa w pkt 2.2.2 lit. c) ppkt (iii) lub pkt 2.2.2 lit. d), transportuje się bezpośrednio do rzeźni znajdującej się na terytorium tego samego państwa członkowskiego w celu dokonania ich uboju nie później niż w dniu, w którym osiągną wiek 12 miesięcy;

5) w załączniku VIII rozdział A sekcja A wprowadza się następujące zmiany:

a) punkt 1 otrzymuje brzmienie:

"1) Gospodarstwa o znikomym ryzyku występowania trzęsawki klasycznej oraz o kontrolowanym ryzyku występowania trzęsawki klasycznej

1.1. Do celów handlu wewnątrzunijnego państwa członkowskie w stosownych przypadkach ustanawiają i nadzorują oficjalny system uznawania gospodarstw o znikomym ryzyku występowania trzęsawki klasycznej oraz o kontrolowanym ryzyku występowania trzęsawki klasycznej. Na podstawie takiego systemu państwa członkowskie w stosownych przypadkach ustanawiają i prowadzą wykaz utrzymujących owce i kozy gospodarstw o znikomym ryzyku występowania trzęsawki klasycznej oraz o kontrolowanym ryzyku występowania trzęsawki klasycznej.

1.2. Utrzymujące owce gospodarstwo o statusie poziomu I odporności na TSE, jak określono w załączniku VII rozdział C część 4 pkt 1 lit. a), w którym nie potwierdzono żadnego przypadku trzęsawki klasycznej przynajmniej przez okres poprzednich siedmiu lat, może zostać uznane za gospodarstwo o znikomym ryzyku występowania trzęsawki klasycznej.

Gospodarstwo utrzymujące owce, kozy lub owce i kozy może również zostać uznane za gospodarstwo o znikomym ryzyku występowania trzęsawki klasycznej, o ile przynajmniej przynajmniej przez okres poprzednich siedmiu lat spełnia ono następujące warunki:

a) owce i kozy są na stałe oznakowane i zachowywana jest dokumentacja, co umożliwia śledzenie ich losu do gospodarstwa urodzenia;

b) zachowywana jest dokumentacja dotycząca przemieszczania owiec i kóz do gospodarstwa i z niego;

c) do gospodarstwa wprowadzać można wyłącznie owce i kozy wymienione poniżej:

(i) owce i kozy z gospodarstw o znikomym ryzyku występowania trzęsawki klasycznej;

(ii) owce i kozy z gospodarstw, które spełniają warunki określone w lit. od a) do i) przez minimalny okres siedmiu poprzednich lat lub przez przynajmniej taki sam okres jak okres, przez który gospodarstwo, do którego mają być wprowadzone, spełnia warunki określone w tych literach;

(iii) owce o genotypie białka prionowego ARR/ARR;

(iv) owce lub kozy, które spełniają warunki określone w ppkt (i) lub (ii), z wyjątkiem okresu, w którym były utrzymywane w centrum pozyskiwania nasienia, pod warunkiem że centrum pozyskiwania nasienia spełnia następujące warunki:

- centrum pozyskiwania nasienia zostało zatwierdzone zgodnie z rozdziałem I część I załącznika D do dyrektywy 92/65/EWG ^* i jest nadzorowane zgodnie z rozdziałem I część II tego załącznika,

- przez okres poprzednich siedmiu lat tylko te owce i kozy z gospodarstw, które spełniały w tym okresie warunki określone w lit. a), b) i e) i które były poddawane regularnym kontrolom przez urzędowego lekarza weterynarii lub lekarza weterynarii upoważnionego przez właściwy organ, były wprowadzane do centrum pozyskiwania nasienia,

- w centrum pozyskiwania nasienia przez okres poprzednich siedmiu lat nie stwierdzono żadnych przypadków trzęsawki klasycznej,

- w centrum pozyskiwania nasienia stosowane są środki bezpieczeństwa biologicznego w celu zapewnienia, by owce i kozy utrzymywane w centrum i sprowadzane z gospodarstw o znikomym lub kontrolowanym ryzyku występowania trzęsawki klasycznej nie miały bezpośredniego ani pośredniego kontaktu z owcami i kozami z gospodarstw o niższym statusie w odniesieniu do trzęsawki klasycznej;

d) gospodarstwo podlega regularnym kontrolom, których celem jest weryfikacja zgodności z warunkami określonymi w lit. od a) do i) dokonywana przez urzędowego lekarza weterynarii lub lekarza weterynarii upoważnionego do tego przez właściwy organ i które przeprowadzane muszą być przynajmniej raz w roku, począwszy od dnia 1 stycznia 2014 r.;

e) nie potwierdzono żadnego przypadku trzęsawki klasycznej;

f) do dnia 31 grudnia 2013 r. wszystkie owce i kozy, o których mowa w załączniku III rozdział A część II pkt 3, powyżej 18 miesiąca życia, które padły lub zostały uśmiercone z powodów innych niż ubój w celu spożycia przez ludzi, poddaje się badaniom laboratoryjnym na obecność trzęsawki klasycznej zgodnie z metodami i protokołami laboratoryjnymi określonymi w załączniku X rozdział C pkt 3.2.

Od dnia 1 stycznia 2014 r. wszystkie owce i kozy powyżej 18 miesiąca życia, które padły lub zostały uśmiercone z powodów innych niż ubój w celu spożycia przez ludzi, poddaje się badaniom laboratoryjnym na obecność trzęsawki klasycznej zgodnie z metodami i protokołami laboratoryjnymi określonymi w załączniku X rozdział C pkt 3.2.

Państwa członkowskie mogą, na zasadzie odstępstwa od warunków określonych w lit. f) akapit pierwszy i drugi, zadecydować, że wszystkie owce i kozy powyżej 18 miesiąca życia nieposiadające wartości handlowej, które na koniec swego życia produkcyjnego zostały poddane eliminacji zamiast zostać poddane ubojowi w celu spożycia przez ludzi, są badane przez urzędowego lekarza weterynarii, a wszystkie wykazujące objawy wyniszczenia lub objawy neurologiczne poddawane są badaniom laboratoryjnym na obecność trzęsawki klasycznej zgodnie z metodami i protokołami laboratoryjnymi określonymi w załączniku X rozdział C pkt 3.2.

Oprócz warunków określonych w lit. od a) do f) od dnia 1 stycznia 2014 r. muszą być spełnione następujące warunki:

g) do gospodarstwa wprowadzane są wyłącznie następujące komórki jajowe i zarodki owiec i kóz:

(i) komórki jajowe i zarodki od dawców zwierzęcych, którzy są od urodzenia utrzymywani w państwie członkowskim o znikomym ryzyku występowania trzęsawki klasycznej lub w gospodarstwie o znikomym lub kontrolowanym ryzyku występowania trzęsawki klasycznej lub którzy spełniają następujące wymagania:

- są na stałe oznakowani w celu umożliwienia śledzenia ich losu do gospodarstwa urodzenia,

- są od urodzenia utrzymywani w gospodarstwach, w których w trakcie ich pobytu nie stwierdzono przypadków trzęsawki klasycznej,

- nie wykazują klinicznych objawów trzęsawki klasycznej w czasie pobierania komórek jajowych lub zarodków;

(ii) komórki jajowe i zarodki owiec posiadające co najmniej jeden allel ARR;

h) do gospodarstwa wprowadzane jest wyłącznie następujące nasienie owiec i kóz:

(i) nasienie od dawców zwierzęcych, którzy są od urodzenia utrzymywani w państwie członkowskim o znikomym ryzyku występowania trzęsawki klasycznej lub w gospodarstwie o znikomym ryzyku lub kontrolowanym ryzyku występowania trzęsawki klasycznej lub którzy spełniają następujące wymagania:

- są na stałe oznakowani w celu umożliwienia śledzenia ich losu do gospodarstwa urodzenia,

- nie wykazują klinicznych objawów trzęsawki w czasie pobierania nasienia;

(ii) nasienie tryków o genotypie białka prionowego ARR/ARR;

i) owce i kozy w gospodarstwie nie mają bezpośredniego ani pośredniego kontaktu, włącznie ze wspólnym wypasem, z owcami i kozami z gospodarstw o niższym statusie w odniesieniu do trzęsawki klasycznej.

1.3. Gospodarstwo utrzymujące owce, kozy lub owce i kozy może zostać uznane za gospodarstwo o kontrolowanym ryzyku występowania trzęsawki klasycznej, o ile przynajmniej przez okres poprzednich trzech lat spełnia ono następujące warunki:

a) owce i kozy są na stałe oznakowane i zachowywana jest dokumentacja, co umożliwia śledzenie ich losu do gospodarstwa urodzenia;

b) zachowywana jest dokumentacja dotycząca przemieszczania owiec i kóz do gospodarstwa i z niego;

c) do gospodarstwa wprowadzane są wyłącznie owce i kozy wymienione poniżej:

(i) owce i kozy z gospodarstw o znikomym lub kontrolowanym ryzyku występowania trzęsawki klasycznej;

(ii) owce i kozy z gospodarstw, które spełniają warunki określone w lit. od a) do i) przez minimalny okres trzech poprzednich lat lub przez przynajmniej taki sam okres jak okres, przez który gospodarstwo, do którego mają być wprowadzone, spełnia warunki określone w tych literach;

(iii) owce o genotypie białka prionowego ARR/ARR;

(iv) owce lub kozy, które spełniają warunki określone w ppkt (i) lub (ii), z wyjątkiem okresu, w którym były utrzymywane w centrum pozyskiwania nasienia, pod warunkiem że centrum pozyskiwania nasienia spełnia następujące warunki:

- centrum pozyskiwania nasienia zostało zatwierdzone zgodnie z rozdziałem I część I załącznika D do dyrektywy 92/65/EWG i jest nadzorowane zgodnie z rozdziałem I część II tego załącznika,

- przez okres poprzednich trzech lat tylko te owce i kozy z gospodarstw, które spełniały w tym okresie warunki określone w lit. a), b) i e) i które były poddawane regularnym kontrolom przez urzędowego lekarza weterynarii lub lekarza weterynarii upoważnionego przez właściwy organ, były wprowadzane do centrum pozyskiwania nasienia,

- w centrum pozyskiwania nasienia w okresie poprzednich trzech lat nie stwierdzono żadnych przypadków trzęsawki klasycznej,

- w centrum pozyskiwania nasienia stosowane są środki bezpieczeństwa biologicznego w celu zapewnienia, by owce i kozy utrzymywane w centrum i sprowadzane z gospodarstw o znikomym lub kontrolowanym ryzyku występowania trzęsawki klasycznej nie miały bezpośredniego ani pośredniego kontaktu z owcami i kozami z gospodarstw o niższym statusie w odniesieniu do trzęsawki klasycznej;

d) gospodarstwo podlega regularnym kontrolom, których celem jest weryfikacja zgodności z warunkami określonymi w lit. od a) do i) dokonywana przez urzędowego lekarza weterynarii lub lekarza weterynarii upoważnionego do tego przez właściwy organ i które przeprowadzane muszą być przynajmniej raz w roku, począwszy od dnia 1 stycznia 2014 r.;

e) nie potwierdzono żadnego przypadku trzęsawki klasycznej;

f) do dnia 31 grudnia 2013 r. wszystkie owce i kozy, o których mowa w załączniku III rozdział A część II pkt 3, powyżej 18 miesiąca życia, które padły lub zostały uśmiercone z powodów innych niż ubój w celu spożycia przez ludzi, poddaje się badaniom laboratoryjnym na obecność trzęsawki klasycznej zgodnie z metodami i protokołami laboratoryjnymi określonymi w załączniku X rozdział C pkt 3.2.

Od dnia 1 stycznia 2014 r. wszystkie owce i kozy powyżej 18 miesiąca życia, które padły lub zostały uśmiercone z powodów innych niż ubój w celu spożycia przez ludzi, poddaje się badaniom laboratoryjnym na obecność trzęsawki klasycznej zgodnie z metodami i protokołami laboratoryjnymi określonymi w załączniku X rozdział C pkt 3.2.

Państwa członkowskie mogą, na zasadzie odstępstwa od warunków określonych w lit. f) akapit pierwszy i drugi, zadecydować, że wszystkie owce i kozy powyżej 18 miesiąca życia nieposiadające wartości handlowej, które na koniec swego życia produkcyjnego zostały poddane eliminacji zamiast zostać poddane ubojowi w celu spożycia przez ludzi, są badane przez urzędowego lekarza weterynarii, a wszystkie wykazujące objawy wyniszczenia lub objawy neurologiczne poddawane są badaniom laboratoryjnym na obecność trzęsawki klasycznej zgodnie z metodami i protokołami laboratoryjnymi określonymi w załączniku X rozdział C pkt 3.2.

Oprócz warunków określonych w lit. od a) do f) od dnia 1 stycznia 2014 r. muszą być spełnione następujące warunki:

g) do gospodarstwa wprowadzane są wyłącznie następujące komórki jajowe i zarodki owiec i kóz:

(i) komórki jajowe i zarodki od dawców zwierzęcych, którzy są od urodzenia utrzymywani w państwie członkowskim o znikomym ryzyku występowania trzęsawki klasycznej lub w gospodarstwie o znikomym lub kontrolowanym ryzyku występowania trzęsawki klasycznej lub którzy spełniają następujące wymagania:

- są na stałe oznakowani w celu umożliwienia śledzenia ich losu do gospodarstwa urodzenia,

- są od urodzenia utrzymywani w gospodarstwach, w których w trakcie ich pobytu nie stwierdzono przypadków trzęsawki klasycznej,

- nie wykazują klinicznych objawów trzęsawki klasycznej w czasie pobierania komórek jajowych lub zarodków;

(ii) komórki jajowe i zarodki owiec posiadające co najmniej jeden allel ARR;

h) do gospodarstwa wprowadzane jest wyłącznie następujące nasienie owiec i kóz:

(i) nasienie od dawców zwierzęcych, którzy są od urodzenia utrzymywani w państwie członkowskim o znikomym ryzyku występowania trzęsawki klasycznej lub w gospodarstwie o znikomym ryzyku lub kontrolowanym ryzyku występowania trzęsawki klasycznej lub którzy spełniają następujące wymagania:

- są na stałe oznakowani w celu umożliwienia śledzenia ich losu do gospodarstwa urodzenia,

- nie wykazują klinicznych objawów trzęsawki w czasie pobierania nasienia;

(ii) nasienie tryków o genotypie białka prionowego ARR/ARR;

i) owce i kozy z danego gospodarstwa nie mają bezpośredniego ani pośredniego kontaktu, włącznie ze wspólnym wypasem, z owcami i kozami z gospodarstw o niższym statusie w odniesieniu do trzęsawki klasycznej.

1.4. Jeśli przypadek trzęsawki klasycznej potwierdzono w gospodarstwie o znikomym lub o kontrolowanym ryzyku występowania trzęsawki klasycznej lub w gospodarstwie, w którego przypadku w wyniku dochodzenia, o którym mowa w załączniku VII rozdział B część 1, stwierdzono istnienie powiązania epidemiologicznego z gospodarstwem o znikomym lub o kontrolowanym ryzyku występowania trzęsawki klasycznej, gospodarstwo o znikomym lub o kontrolowanym ryzyku występowania trzęsawki klasycznej wykreśla się natychmiast z wykazu, o którym mowa w pkt 1.1 niniejszej sekcji.

Państwo członkowskie powiadamia natychmiast pozostałe państwa członkowskie, które dokonały wprowadzenia owiec i kóz pochodzących z tego gospodarstwa lub nasienia lub zarodków pobranych od owiec i kóz utrzymywanych w tym gospodarstwie w okresie poprzednich siedmiu lat w przypadku gospodarstwa o znikomym ryzyku trzęsawki klasycznej oraz w okresie poprzednich trzech lat w przypadku gospodarstwa o kontrolowanym ryzyku trzęsawki klasycznej.

b) pkt 2.1 lit. b) i c) otrzymują brzmienie:

"b) przez okres przynajmniej poprzednich siedmiu lat poddaje się badaniu owce i kozy z objawami klinicznymi charakterystycznymi dla trzęsawki klasycznej;

c) przez okres przynajmniej poprzednich siedmiu lat poddaje się rocznie badaniu taką liczbę owiec i kóz powyżej 18 miesiąca życia należących do owiec i kóz poddanych ubojowi, które padły lub zostały uśmiercone z powodów innych niż ubój w celu spożycia przez ludzi, która jest wystarczająca, by osiągnąć 95-procentowy poziom pewności wykrycia trzęsawki klasycznej, jeśli dotyczący tej choroby współczynnik chorobowości w tej populacji jest wyższy niż 0,1 %, a w rzeczonym okresie nie zgłoszono żadnego przypadku trzęsawki klasycznej;";

c) punkt 2.3 otrzymuje brzmienie:

"2.3. Państwa członkowskie lub strefy państw członkowskich o znikomym ryzyku występowania trzęsawki klasycznej:

- Austria

- Finlandia

- Szwecja.";

d) punkt 3.2 otrzymuje brzmienie:

"3.2. zatwierdza się niniejszym krajowe programy kontroli trzęsawki klasycznej w następujących państwach członkowskich:

- Dania.";

e) punkt 4 otrzymuje brzmienie:

"4. Wewnątrzunijny handel owcami i kozami oraz ich nasieniem i zarodkami Zastosowanie mają następujące warunki:

4.1. owce i kozy:

a) owce i kozy hodowlane przeznaczone do państw członkowskich innych niż państwa o znikomym ryzyku występowania trzęsawki klasycznej lub państwa posiadające zatwierdzony krajowy program kontroli:

(i) pochodzą z gospodarstwa lub gospodarstw o znikomym ryzyku lub kontrolowanym ryzyku występowania trzęsawki klasycznej; lub

(ii) pochodzą z państwa członkowskiego lub strefy państwa członkowskiego o znikomym ryzyku występowania trzęsawki klasycznej; lub

(iii) w przypadku owiec - posiadają genotyp białka prionowego ARR/ARR, pod warunkiem że nie pochodzą z gospodarstwa poddanego ograniczeniom określonym w załączniku VII rozdział B pkt 3 i 4;

b) owce i kozy przeznaczone do wszystkich celów oprócz natychmiastowego uboju, przeznaczone do państwa członkowskiego o znikomym ryzyku występowania trzęsawki klasycznej lub posiadającego zatwierdzony krajowy program kontroli:

(i) pochodzą z gospodarstwa lub gospodarstw o znikomym ryzyku występowania trzęsawki klasycznej; lub

(ii) pochodzą z państwa członkowskiego lub strefy państwa członkowskiego o znikomym ryzyku występowania trzęsawki klasycznej; lub

(iii) w przypadku owiec - posiadają genotyp białka prionowego ARR/ARR, pod warunkiem że nie pochodzą z gospodarstwa poddanego ograniczeniom określonym w załączniku VII rozdział B pkt 3 i 4;

c) na zasadzie odstępstwa od lit. a) i b) wymogi określone w tych literach nie mają zastosowania do owiec i kóz, które są utrzymywane w zatwierdzonych jednostkach, instytutach lub ośrodkach, zdefiniowanych w art. 2 ust. 1 lit. c) dyrektywy 92/65/EWG, i przemieszczane wyłącznie między nimi;

d) na zasadzie odstępstwa od lit. a) i b) właściwy organ danego państwa członkowskiego może zezwolić na wewnątrzunijny handel zwierzętami, które nie spełniają wymogów określonych w tych literach, jeśli otrzymał uprzednią zgodę właściwych organów państw członkowskich przeznaczenia tych zwierząt, a zwierzęta spełniają następujące warunki:

(i) zwierzęta należą do lokalnej rasy zagrożonej wyginięciem, jak określono w art. 7 ust. 2 i 3 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 807/2014;

(ii) zwierzęta są wpisane do księgi hodowlanej utworzonej i utrzymywanej przez organizację lub stowarzyszenie hodowców oficjalnie zatwierdzone zgodnie z art. 5 dyrektywy 89/361/EWG w państwie członkowskim wysyłki lub oficjalną agencję tego państwa członkowskiego, oraz zwierzęta mają zostać wpisane do księgi hodowlanej tej rasy utworzonej i utrzymywanej przez organizację lub stowarzyszenie hodowców oficjalnie zatwierdzone zgodnie z art. 5 dyrektywy 89/361/EWG w państwie członkowskim przeznaczenia lub oficjalną agencję tego państwa członkowskiego;

(iii) w państwie członkowskim wysyłki i w państwie członkowskim przeznaczenia organizacje lub stowarzyszenia hodowców lub oficjalna agencja, o których mowa w ppkt (ii), realizują dla tej rasy program ochrony;

(iv) zwierzęta nie pochodzą z gospodarstwa poddanego ograniczeniom określonym w załączniku VII rozdział B pkt 3 i 4;

(v) po wprowadzeniu zwierząt, które nie spełniają wymogów określonych w lit. a) lub b), do gospodarstwa przyjmującego w państwie członkowskim przeznaczenia przemieszczanie wszystkich owiec i kóz z gospodarstwa podlega ograniczeniom zgodnie z załącznikiem VII rozdział B pkt 3.4 przez okres trzech lat lub przez okres siedmiu lat, jeżeli państwo członkowskie przeznaczenia jest państwem członkowskim o znikomym ryzyku występowania trzęsawki klasycznej lub posiada zatwierdzony krajowy program kontroli trzęsawki.

Na zasadzie odstępstwa od niniejszego punktu akapit pierwszy takie ograniczenie przemieszczania nie ma zastosowania do handlu wewnątrzunijnego zwierzętami prowadzonego zgodnie z warunkami określonymi w pkt 4.1 lit. d) niniejszej sekcji, ani do krajowych przemieszczeń zwierząt przeznaczonych do gospodarstwa, w którym hoduje się lokalną rasę zagrożoną wyginięciem, jak określono w art. 7 ust. 2 i 3 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 807/2014, pod warunkiem że rasa ta jest objęta programem ochrony realizowanym przez organizację lub stowarzyszenie hodowców urzędowo zatwierdzone lub uznane zgodnie z art. 5 dyrektywy 89/361/EWG lub oficjalną agencję.

Po handlu wewnątrzunijnym lub krajowym przemieszczeniu, o którym mowa w ppkt (v) akapit drugi, wszystkie owce i kozy w gospodarstwie lub gospodarstwach otrzymujących zwierzęta przemieszczane na mocy tego odstępstwa podlegają ograniczeniom zgodnie z ppkt (v) akapit pierwszy i drugi;

4.2. nasienie i zarodki owiec i kóz:

a) pobiera się od zwierząt, które nieprzerwanie od urodzenia były utrzymywane w gospodarstwie lub gospodarstwach o znikomym lub kontrolowanym ryzyku występowania trzęsawki klasycznej, z wyjątkiem sytuacji, gdy dane gospodarstwo jest centrum pozyskiwania nasienia, pod warunkiem że centrum pozyskiwania nasienia spełnia warunki określone w pkt 1.3 lit. c) ppkt (iv); lub

b) pobiera się od zwierząt, które nieprzerwanie przez okres ostatnich trzech lat poprzedzający pobranie były utrzymywane w gospodarstwie lub gospodarstwach, które spełniały wszystkie warunki określone w pkt 1.3 lit. od a) do f) przez okres trzech lat, z wyjątkiem sytuacji, gdy dane gospodarstwo jest centrum pozyskiwania nasienia, pod warunkiem że centrum pozyskiwania nasienia spełnia warunki określone w pkt 1.3 lit. c) ppkt (iv); lub

c) pobiera się od zwierząt, które nieprzerwanie od urodzenia były utrzymywane w państwie lub strefie o znikomym ryzyku występowania trzęsawki klasycznej; lub

d) w przypadku nasienia owiec - zostało pobrane od samców o genotypie białka prionowego ARR/ ARR; lub

e) w przypadku zarodków owiec - posiadają co najmniej jeden allel ARR.";

6) załącznik IX otrzymuje brzmienie:

"ZAŁĄCZNIK IX

PRZYWÓZ DO UNII ŻYWYCH ZWIERZĄT, ZARODKÓW, KOMÓREK JAJOWYCH ORAZ PRODUKTÓW POCHODZENIA ZWIERZĘCEGO

ROZDZIAŁ B

Przywóz bydła

SEKCJA A

Przywóz z państwa lub regionu o znikomym ryzyku BSE

Przywóz bydła z państwa lub regionu o znikomym ryzyku występowania BSE odbywa się na podstawie świadectwa zdrowia zwierząt, potwierdzającego, że:

a) zwierzęta urodziły się i były przez cały czas chowane w państwach lub regionach sklasyfikowanych zgodnie z decyzją Komisji 2007/453/WE ^* jako państwa lub regiony o znikomym ryzyku występowania BSE;

b) zwierzęta zostały zidentyfikowane przez stały system identyfikacji pozwalający na ustalenie ich pochodzenia od danej matki lub stada oraz nie były narażone na kontakt z następującym bydłem:

(i) wszystkie przypadki BSE,

(ii) bydło, które w trakcie pierwszego roku życia było chowane ze zwierzętami chorymi na BSE i, jak wykazało dochodzenie, było w tym okresie skarmiane tą samą potencjalnie zanieczyszczoną paszą, lub

(iii) jeśli wyniki dochodzenia, o którym mowa w ppkt (ii), nie są jednoznaczne, wszystkie sztuki bydła urodzone w tym samym stadzie co przypadki BSE i w ciągu 12 miesięcy od ich narodzin;

oraz

c) jeśli w danym kraju wystąpiły rodzime przypadki BSE, zwierzęta urodziły się:

(i) po terminie skutecznego wprowadzenia w życie zakazu skarmiania przeżuwaczy mączką mięsno-kostną i skwarkami pochodzącymi od przeżuwaczy, określonego w Kodeksie zdrowia zwierząt lądowych OIE; lub

(ii) po narodzinach ostatniego rodzimego przypadku BSE, jeśli urodził się po wprowadzeniu zakazu, o którym mowa w ppkt (i).

SEKCJA B

Przywóz z państwa lub regionu o kontrolowanym ryzyku BSE

Przywóz bydła z państwa lub regionu o kontrolowanym ryzyku występowania BSE odbywa się na podstawie świadectwa zdrowia zwierząt potwierdzającego, że:

a) dane państwo lub region sklasyfikowane jest zgodnie z decyzją 2007/453/WE jako państwo lub region o kontrolowanym ryzyku występowania BSE;

b) zwierzęta zostały zidentyfikowane przez stały system identyfikacji pozwalający na ustalenie ich pochodzenia od danej matki lub stada oraz nie były narażone na kontakt z następującym bydłem:

(i) wszystkie przypadki BSE,

(ii) bydło, które w trakcie pierwszego roku życia było chowane ze zwierzętami chorymi na BSE i, jak wykazało dochodzenie, było w tym okresie skarmiane tą samą potencjalnie zanieczyszczoną paszą, lub

(iii) jeśli wyniki dochodzenia, o którym mowa w ppkt (ii), nie są jednoznaczne, bydło urodzone w tym samym stadzie co przypadki BSE i w ciągu 12 miesięcy od ich narodzin;

c) zwierzęta urodziły się:

(i) po terminie skutecznego wejścia w życie zakazu skarmiania przeżuwaczy mączką mięsno-kostną i skwarkami pochodzącymi od przeżuwaczy, określonego w Kodeksie zdrowia zwierząt lądowych OIE; lub

(ii) po narodzinach ostatniego rodzimego przypadku BSE, jeśli urodził się po wprowadzeniu zakazu, o którym mowa w ppkt (i).

SEKCJA C

Przywóz z państwa lub regionu o nieokreślonym ryzyku występowania BSE

Przywóz bydła z państwa lub regionu o nieokreślonym ryzyku występowania BSE odbywa się na podstawie świadectwa zdrowia zwierząt potwierdzającego, że:

a) dane państwo lub region zostało sklasyfikowane zgodnie z decyzją 2007/453/WE jako państwo lub region o nieokreślonym ryzyku występowania BSE;

b) karmienie przeżuwaczy mączką mięsno-kostną lub skwarkami pochodzącymi od przeżuwaczy, zdefiniowane w Kodeksie zdrowia zwierząt lądowych OIE, zostało zakazane, a zakaz ten był skutecznie wprowadzony w życie w danym państwie lub regionie;

c) zwierzęta zostały zidentyfikowane przez stały system identyfikacji pozwalający na ustalenie ich pochodzenia od danej matki lub stada oraz nie były narażone na kontakt z następującym bydłem:

(i) wszystkie przypadki BSE,

(ii) bydło, które w trakcie pierwszego roku życia było chowane ze zwierzętami chorymi na BSE i, jak wykazało dochodzenie, było w tym okresie skarmiane tą samą potencjalnie zanieczyszczoną paszą, lub

(iii) jeśli wyniki dochodzenia, o którym mowa w ppkt (ii), nie są jednoznaczne, bydło urodzone w tym samym stadzie co przypadki BSE i w ciągu 12 miesięcy od ich narodzin;

d) zwierzęta urodziły się:

(i) przynajmniej dwa lata po terminie skutecznego wejścia w życie zakazu skarmiania przeżuwaczy mączką mięsno-kostną i skwarkami pochodzącymi od przeżuwaczy, określonego w Kodeksie zdrowia zwierząt lądowych OIE; lub

(ii) po narodzinach ostatniego rodzimego przypadku BSE, jeśli urodził się po wprowadzeniu zakazu, o którym mowa w ppkt (i).

ROZDZIAŁ C

Przywóz produktów pochodzenia bydlęcego, owczego lub koziego

SEKCJA A

Produkty

Następujące produkty pochodzenia bydlęcego, owczego i koziego, zdefiniowane w następujących punktach załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 853/2004, podlegają warunkom określonym w sekcjach B, C lub D niniejszego rozdziału w zależności od kategorii ryzyka występowania BSE, do której zaklasyfikowane jest dane państwo pochodzenia:

- świeże mięso, zdefiniowane w pkt 1.10 wspomnianego załącznika,

- mięso mielone, zdefiniowane w pkt 1.13 wspomnianego załącznika,

- mięso oddzielone mechanicznie, zdefiniowane w pkt 1.14 wspomnianego załącznika,

- surowe wyroby mięsne, zdefiniowane w pkt 1.15 wspomnianego załącznika,

- produkty mięsne, zdefiniowane w pkt 7.1 wspomnianego załącznika,

- wytopiony tłuszcz zwierzęcy, zdefiniowany w pkt 7.5 wspomnianego załącznika,

- skwarki, zdefiniowane w pkt 7.6 wspomnianego załącznika,

- żelatyna, zdefiniowana w pkt 7.7 wspomnianego załącznika, inna niż uzyskana ze skóry i skórek,

- kolagen, zdefiniowany w pkt 7.8 wspomnianego załącznika, inny niż uzyskany ze skóry i skórek,

- poddane obróbce żołądki, pęcherze i jelita, zdefiniowane w pkt 7.9. wspomnianego załącznika.

SEKCJA B

Przywóz z państwa lub regionu o znikomym ryzyku BSE

Przywóz produktów pochodzenia bydlęcego, owczego i koziego, o których mowa w sekcji A, z państwa lub regionu o znikomym ryzyku występowania BSE odbywa się na podstawie świadectwa zdrowia zwierząt potwierdzającego, że:

a) dane państwo lub region sklasyfikowane jest zgodnie z decyzją 2007/453/WE jako państwo lub region o znikomym ryzyku występowania BSE;

b) zwierzęta, z których uzyskano produkty pochodzenia bydlęcego, owczego i koziego, zostały poddane badaniu przedubojowemu i poubojowemu;

c) produkty pochodzenia bydlęcego, owczego i koziego nie zawierają ani nie zostały uzyskane z materiału szczególnego ryzyka zdefiniowanego w pkt 1 załącznika V do niniejszego rozporządzenia;

d) jeśli zwierzęta, z których uzyskane zostały produkty pochodzenia bydlęcego, pochodzą z kraju lub regionu sklasyfikowanego zgodnie z decyzją 2007/453/WE jako kraj lub region o kontrolowanym lub nieokreślonym ryzyku BSE, na zasadzie odstępstwa od lit. c) niniejszej sekcji mogą być przywożone tusze, półtusze, półtusze podzielone na nie więcej niż trzy części hurtowe oraz ćwierćtusze niezawierające materiału szczególnego ryzyka poza kręgosłupem łącznie ze zwojami korzonków grzbietowych. W przypadku takiego przywozu tusze lub części hurtowe tusz wołowych zawierające kręgosłup, który definiuje się jako materiał szczególnego ryzyka zgodnie z pkt 1 załącznika V do niniejszego rozporządzenia, oznacza się wyraźnie widocznym czerwonym paskiem na etykiecie, o której mowa w art. 13 lub 15 rozporządzenia (WE) nr 1760/2000. Ponadto szczegółowe informacje dotyczące liczby tusz wołowych lub ich części hurtowych, z których wymagane jest usunięcie kręgosłupa, dodaje się do Wspólnotowego świadectwa weterynaryjnego dla wwozu i przewozu (CVED), o którym mowa w art. 2 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 136/2004;

e) produkty pochodzenia bydlęcego, owczego i koziego nie zawierają ani nie zostały uzyskane z mięsa oddzielonego mechanicznie uzyskanego z kości bydła, owiec lub kóz, z wyjątkiem sytuacji, gdy zwierzęta, z których uzyskane zostały produkty pochodzenia bydlęcego, owczego i koziego, urodziły się, były nieprzerwanie chowane i zostały poddane ubojowi w państwie lub regionie sklasyfikowanym zgodnie z decyzją 2007/453/WE jako państwo lub region o znikomym ryzyku BSE, w którym nie wystąpiły rodzime przypadki BSE;

f) zwierzęta, z których uzyskano produkty pochodzenia bydlęcego, owczego i koziego, nie zostały poddane ubojowi po uprzednim ogłuszeniu poprzez wstrzyknięcie gazu do jamy czaszkowej ani uśmiercone z zastosowaniem tej samej metody, ani poddane ubojowi poprzez uszkodzenie, po ogłuszeniu, tkanek ośrodkowego układu nerwowego przy użyciu wydłużonego, cienkiego narzędzia wprowadzonego do jamy czaszkowej, z wyjątkiem sytuacji, gdy zwierzęta, z których uzyskano produkty pochodzenia bydlęcego, owczego i koziego, urodziły się, były nieprzerwanie chowane i zostały poddane ubojowi w państwie lub regionie sklasyfikowanym zgodnie z decyzją 2007/453/WE jako państwo lub region o znikomym ryzyku występowania BSE;

g) jeśli zwierzęta, z których uzyskano produkty pochodzenia bydlęcego, owczego i koziego, pochodzą z państwa lub regionu sklasyfikowanego zgodnie z decyzją 2007/453/WE jako państwo lub region o nieokreślonym ryzyku BSE, zwierzęta te nie były karmione mączką mięsno-kostną ani skwarkami, zdefiniowanymi w Kodeksie zdrowia zwierząt lądowych OIE;

h) jeśli zwierzęta, z których uzyskano produkty pochodzenia bydlęcego, owczego i koziego, pochodzą z państwa lub regionu sklasyfikowanego zgodnie z decyzją 2007/453/WE jako państwo lub region o nieokreślonym ryzyku BSE, produkty te zostały wyprodukowane i postępowano z nimi w sposób gwarantujący, że nie zawierają odsłoniętych podczas odkostniania tkanek układu nerwowego i limfatycznego, ani nie są nimi zanieczyszczone.

SEKCJA C

Przywóz z państwa lub regionu o kontrolowanym ryzyku BSE

1. Przywóz produktów pochodzenia bydlęcego, owczego i koziego, o których mowa w sekcji A, z państwa lub regionu o kontrolowanym ryzyku występowania BSE odbywa się na podstawie świadectwa zdrowia zwierząt potwierdzającego, że:

a) dane państwo lub region sklasyfikowane jest zgodnie z decyzją 2007/453/WE jako państwo lub region o kontrolowanym ryzyku występowania BSE;

b) zwierzęta, z których uzyskano produkty pochodzenia bydlęcego, owczego i koziego, zostały poddane badaniu przedubojowemu i poubojowemu;

c) zwierzęta, z których uzyskano produkty pochodzenia bydlęcego, owczego i koziego przeznaczone na wywóz, nie zostały uśmiercone po uprzednim ogłuszeniu poprzez uszkodzenie tkanek ośrodkowego układu nerwowego przy użyciu wydłużonego, cienkiego narzędzia wprowadzanego do jamy czaszkowej lub przez wprowadzenie gazu do jamy czaszkowej;

d) produkty pochodzenia bydlęcego, owczego i koziego nie zawierają ani nie zostały uzyskane z materiału szczególnego ryzyka zdefiniowanego w pkt 1 załącznika V do niniejszego rozporządzenia ani mięsa oddzielonego mechanicznie uzyskanego z kości bydła, owiec lub kóz.

2. W przypadku produktów pochodzenia bydlęcego na zasadzie odstępstwa od pkt 1 lit. d) przywożone mogą być tusze, półtusze, półtusze podzielone na nie więcej niż trzy części hurtowe oraz ćwierćtusze niezawierające materiału szczególnego ryzyka innego niż kręgosłup łącznie ze zwojami korzonków grzbietowych.

3. Jeśli usunięcie kręgosłupa jest wymagane, tusze lub części hurtowe tusz wołowych zawierające kręgosłup oznakowuje się wyraźnie widocznym czerwonym paskiem na etykiecie, o której mowa w art. 13 lub 15 rozporządzenia (WE) nr 1760/2000.

4. W przypadku przywozu liczbę tusz wołowych lub ich części hurtowych, z których wymagane jest usunięcie kręgosłupa, dodaje się do Wspólnotowego świadectwa weterynaryjnego dla wwozu i przewozu (CVED), o którym mowa w art. 2 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 136/2004.

5. W przypadku jelit pochodzących pierwotnie z państwa lub regionu o znikomym ryzyku występowania BSE przywóz przetworzonych jelit odbywa się na podstawie świadectwa zdrowia zwierząt potwierdzającego, że:

a) dane państwo lub region sklasyfikowane jest zgodnie z decyzją 2007/453/WE jako państwo lub region o kontrolowanym ryzyku występowania BSE;

b) zwierzęta, z których uzyskano produkty pochodzenia bydlęcego, owczego i koziego, urodziły się, były nieprzerwanie chowane oraz zostały poddane ubojowi w państwie lub regionie o znikomym ryzyku wystąpienia BSE, a także zostały poddane badaniu przedubojowemu i poubojowemu;

c) jeśli jelita pochodzą z państwa lub regionu, w którym wystąpiły rodzime przypadki BSE:

(i) zwierzęta urodziły się po terminie wprowadzenia w życie zakazu skarmiania przeżuwaczy mączką mięsno-kostną i skwarkami pochodzącymi od przeżuwaczy; lub

(ii) produkty pochodzenia bydlęcego, owczego i koziego nie zawierają ani nie zostały uzyskane z materiału szczególnego ryzyka zdefiniowanego w pkt 1 załącznika V do niniejszego rozporządzenia.

SEKCJA D

Przywóz z państwa lub regionu o nieokreślonym ryzyku występowania BSE

1. Przywóz produktów pochodzenia bydlęcego, owczego i koziego, o których mowa w sekcji A, z państwa lub regionu o nieokreślonym ryzyku występowania BSE odbywa się na podstawie świadectwa zdrowia zwierząt potwierdzającego, że:

a) bydło, owce lub kozy, z których uzyskano produkty pochodzenia zwierzęcego, nie były skarmiane mączką mięsno-kostną ani skwarkami pochodzącymi od przeżuwaczy, określonymi w Kodeksie zdrowia zwierząt lądowych OIE, oraz zostały poddane badaniu przedubojowemu i poubojowemu;

b) zwierzęta, z których uzyskano produkty pochodzenia bydlęcego, owczego i koziego, nie zostały uśmiercone po uprzednim ogłuszeniu poprzez uszkodzenie tkanek ośrodkowego układu nerwowego przy użyciu wydłużonego, cienkiego narzędzia wprowadzanego do jamy czaszkowej lub przez wprowadzenie gazu do jamy czaszkowej;

c) produkty pochodzenia bydlęcego, owczego i koziego nie zawierają ani nie zostały uzyskane z:

(i) materiału szczególnego ryzyka określonego w pkt 1 załącznika V do niniejszego rozporządzenia;

(ii) tkanek układu nerwowego i limfatycznego odsłoniętych podczas odkostniania;

(iii) mięsa oddzielonego mechanicznie uzyskanego z kości bydła, owiec lub kóz.

2. W odniesieniu do produktów pochodzenia bydlęcego, na zasadzie odstępstwa od pkt 1 lit. c), przywożone mogą być tusze, półtusze lub półtusze podzielone na nie więcej niż trzy części hurtowe oraz ćwierćtusze niezawierające żadnego materiału szczególnego ryzyka innego niż kręgosłup łącznie ze zwojami korzonków grzbietowych.

3. Jeśli usunięcie kręgosłupa jest wymagane, tusze lub części hurtowe tusz wołowych zawierające kręgosłup oznakowuje się wyraźnie widocznym czerwonym paskiem na etykiecie, o której mowa w art. 13 lub 15 rozporządzenia (WE) nr 1760/2000.

4. W przypadku przywozu szczegółowe informacje dotyczące liczby tusz wołowych lub ich części hurtowych, z których wymagane jest usunięcie kręgosłupa, dodaje się do Wspólnotowego świadectwa weterynaryjnego dla wwozu i przewozu (CVED), o którym mowa w art. 2 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 136/2004.

5. W przypadku jelit pochodzących pierwotnie z państwa lub regionu o znikomym ryzyku występowania BSE przywóz przetworzonych jelit odbywa się na podstawie świadectwa zdrowia zwierząt potwierdzającego, że:

a) dane państwo lub region sklasyfikowane jest zgodnie z decyzją 2007/453/WE jako państwo lub region o nieokreślonym ryzyku występowania BSE;

b) zwierzęta, z których uzyskano produkty pochodzenia bydlęcego, owczego i koziego, urodziły się, były nieprzerwanie chowane oraz zostały poddane ubojowi w państwie lub regionie o znikomym ryzyku wystąpienia BSE, a także zostały poddane badaniu przedubojowemu i poubojowemu;

c) jeśli jelita pochodzą z państwa lub regionu, w którym wystąpiły rodzime przypadki BSE:

(i) zwierzęta urodziły się po terminie wejścia w życie zakazu skarmiania przeżuwaczy mączką mięsno-kostną i skwarkami pochodzącymi od przeżuwaczy; lub

(ii) produkty pochodzenia bydlęcego, owczego i koziego nie zawierają ani nie zostały uzyskane z materiału szczególnego ryzyka zdefiniowanego w pkt 1 załącznika V do niniejszego rozporządzenia.

ROZDZIAŁ D

Przywóz produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych pochodzenia bydlęcego, owczego i koziego

SEKCJA A

Produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego

Niniejszy rozdział stosuje się do następujących produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego zdefiniowanych w art. 3 pkt 1 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009 oraz do następujących produktów pochodnych zdefiniowanych w pkt 2 wspomnianego artykułu, pod warunkiem że te produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego oraz produkty pochodne są pochodzenia bydlęcego, owczego i koziego:

a) wytopionych tłuszczy uzyskanych z materiału kategorii 2, przeznaczonych do użytku jako nawozy organiczne lub polepszacze gleby, zdefiniowanych w art. 3 pkt 22 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009;

b) kości i produktów kostnych uzyskanych z materiału kategorii 2;

c) wytopionych tłuszczy uzyskanych z materiału kategorii 3, przeznaczonych do użytku jako nawozy organiczne, polepszacze gleby lub pasza, zdefiniowanych w art. 3 pkt odpowiednio 22 i 25 rozporządzenia (WE) nr 1069/2009, lub ich materiałów wyjściowych;

d) karmy dla zwierząt domowych, w tym gryzaków dla psów;

e) produktów z krwi;

f) przetworzonego białka zwierzęcego;

g) kości i produktów kostnych uzyskanych z materiału kategorii 3;

h) żelatyny i kolagenu uzyskanych z materiałów innych niż skóry i skórki;

i) produktów uzyskanych z materiału kategorii 3 i produktów pochodnych innych niż te, o których mowa w lit. od c) do h), z wyłączeniem:

(i) skór i skórek surowych i przetworzonych;

(ii) żelatyny i kolagenu uzyskanych ze skór i skórek;

(iii) pochodnych tłuszczy.

SEKCJA B

Wymogi dotyczące świadectwa zdrowia

Przywóz produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych pochodzenia bydlęcego, owczego i koziego, o których mowa w sekcji A, odbywa się na podstawie świadectwa zdrowia zwierząt uzupełnionego następującym poświadczeniem:

a) produkt uboczny pochodzenia zwierzęcego lub produkt pochodny:

(i) nie zawiera ani nie został uzyskany z materiału szczególnego ryzyka zdefiniowanego w pkt 1 załącznika V do niniejszego rozporządzenia; oraz

(ii) nie zawiera ani nie został uzyskany z mięsa oddzielonego mechanicznie uzyskanego z kości bydła, owiec ani kóz, z wyjątkiem sytuacji, gdy zwierzęta, z których uzyskany został produkt uboczny pochodzenia zwierzęcego lub produkt pochodny, urodziły się, były nieprzerwanie chowane i zostały poddane ubojowi w państwie lub regionie sklasyfikowanym zgodnie z decyzją 2007/453/WE jako państwo lub region o znikomym ryzyku BSE, w którym nie wystąpiły rodzime przypadki BSE; oraz

(iii) został uzyskany ze zwierząt, które nie zostały uśmiercone po uprzednim ogłuszeniu poprzez uszkodzenie tkanek ośrodkowego układu nerwowego przy użyciu wydłużonego, cienkiego narzędzia wprowadzanego do jamy czaszkowej lub przez wprowadzenie gazu do jamy czaszkowej, z wyjątkiem zwierząt, które urodziły się, były nieprzerwanie chowane i zostały poddane ubojowi w państwie lub regionie sklasyfikowanym zgodnie z decyzją 2007/453/WE jako państwo lub region o znikomym ryzyku BSE; lub

b) produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego i produkty pochodne nie zawierają ani nie zostały uzyskane z materiału bydlęcego, owczego ani koziego innego niż materiał pochodzący od zwierząt, które urodziły się, były nieprzerwanie chowane i zostały poddane ubojowi w państwie lub regionie sklasyfikowanym zgodnie z decyzją 2007/453/WE jako państwo lub region o znikomym ryzyku występowania BSE.

Oprócz wymogów określonych w lit. a) i b) niniejszej sekcji przywóz produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, o których mowa w sekcji A, zawierających mleko lub produkty mleczne pochodzenia owczego lub koziego i przeznaczonych na paszę, odbywa się na podstawie świadectwa zdrowia uzupełnionego następującym poświadczeniem:

c) owce i kozy, od których uzyskano te produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego i produkty pochodne, były utrzymywane nieprzerwanie od urodzenia w państwie, w którym spełnione są następujące warunki:

(i) przypadki trzęsawki klasycznej podlegają obowiązkowemu zgłoszeniu;

(ii) wprowadzono system rozpowszechniania informacji, nadzoru i monitorowania;

(iii) w stosunku do gospodarstw utrzymujących owce lub kozy stosuje się urzędowe ograniczenia w przypadku podejrzenia obecności TSE lub potwierdzenia obecności trzęsawki klasycznej;

(iv) owce i kozy zakażone trzęsawką klasyczną podlegają uśmierceniu i całkowitemu zniszczeniu;

(v) przez okres przynajmniej siedmiu poprzednich lat w całym państwie jest wprowadzony i skutecznie egzekwowany zakaz karmienia owiec i kóz mączką mięsno-kostną lub skwarkami pochodzącymi od przeżuwaczy, zdefiniowanymi w Kodeksie zdrowia zwierząt lądowych OIE;

d) mleko i produkty mleczne pochodzenia owczego lub koziego pochodzą z gospodarstw, w których nie wprowadzono urzędowych ograniczeń ze względu na podejrzenie obecności TSE;

e) mleko i produkty mleczne pochodzenia owczego lub koziego pochodzą z gospodarstw, w których przez poprzednich siedem lat nie zdiagnozowano żadnego przypadku trzęsawki klasycznej lub w których, w następstwie potwierdzenia przypadku trzęsawki klasycznej:

(i) wszystkie kozy i owce w gospodarstwie poddano uśmierceniu i zniszczeniu lub ubojowi z wyjątkiem tryków hodowlanych o genotypie ARR/ARR, maciorek hodowlanych posiadających co najmniej jeden allel ARR, a nieposiadających allelu VRQ oraz innych owiec posiadających przynajmniej jeden allel ARR; lub

(ii) wszystkie zwierzęta, u których potwierdzono trzęsawkę klasyczną, poddano uśmierceniu i zniszczeniu, a gospodarstwo było przez okres przynajmniej dwóch lat od potwierdzenia ostatniego przypadku trzęsawki klasycznej poddane intensywnemu monitorowaniu TSE, w tym badaniom na obecność TSE z wynikiem negatywnym zgodnym z metodami laboratoryjnymi określonymi w załączniku X rozdział C pkt 3.2, w odniesieniu do wszystkich niżej wymienionych zwierząt powyżej 18 miesiąca życia oprócz owiec o genotypie ARR/ARR:

- zwierzęta poddane ubojowi w celu spożycia przez ludzi, oraz

- zwierzęta, które padły lub zostały uśmiercone w gospodarstwie, ale których nie uśmiercono w ramach kampanii zwalczania choroby.

ROZDZIAŁ E

Przywóz owiec i kóz

W odniesieniu do owiec i kóz przywożonych do Unii wymaga się przedłożenia świadectwa zdrowia zwierzęcia poświadczającego, że było ono utrzymywane nieprzerwanie od urodzenia w państwie, w którym spełniane są następujące warunki:

1) przypadki trzęsawki klasycznej podlegają obowiązkowemu zgłoszeniu;

2) wprowadzono system rozpowszechniania informacji, nadzoru i monitorowania;

3) owce i kozy zakażone trzęsawką klasyczną podlegają uśmierceniu i całkowitemu zniszczeniu;

4) przez okres przynajmniej siedmiu poprzednich lat w całym państwie był wprowadzony i skutecznie egzekwowany zakaz karmienia owiec i kóz mączką mięsno-kostną lub skwarkami pochodzącymi od przeżuwaczy, zdefiniowanymi w Kodeksie zdrowia zwierząt lądowych OIE.

Oprócz warunków określonych w pkt 1 do 4 świadectwo zdrowia zwierzęcia poświadcza, że:

5) następujące warunki zostały spełnione w przypadku owiec i kóz hodowlanych przywożonych do Unii, przeznaczonych do państwa członkowskiego innego niż państwo o znikomym ryzyku występowania trzęsawki klasycznej lub państwo posiadające zatwierdzony krajowy program kontroli ujęte w wykazie w załączniku VIII rozdział A sekcja A pkt 3.2:

a) przywożone owce i kozy pochodzą z gospodarstwa lub gospodarstw, które spełniają warunki określone w załączniku VIII rozdział A sekcja A pkt 1.3; lub

b) są one owcami o genotypie białka prionowego ARR/ARR i pochodzą z gospodarstwa, w którym w okresie ostatnich dwóch lat nie wprowadzono żadnego urzędowego ograniczenia przemieszczania ze względu na BSE lub trzęsawkę klasyczną;

6) następujące warunki zostały spełnione w przypadku owiec i kóz przeznaczonych do wszystkich celów oprócz natychmiastowego uboju, przywożonych do Unii i przeznaczonych do państwa członkowskiego o znikomym ryzyku występowania trzęsawki klasycznej lub posiadającego zatwierdzony krajowy program kontroli ujętego w wykazie w załączniku VIII rozdział A sekcja A pkt 3.2:

a) pochodzą one z gospodarstwa lub gospodarstw, które spełniają warunki określone w załączniku VIII rozdział A sekcja A pkt 1.2; lub

b) są one owcami o genotypie białka prionowego ARR/ARR i pochodzą z gospodarstwa, w którym w okresie ostatnich dwóch lat nie wprowadzono żadnego urzędowego ograniczenia przemieszczania ze względu na BSE lub trzęsawkę klasyczną.

ROZDZIAŁ F

Przywóz produktów pochodzenia zwierzęcego uzyskanych z hodowlanej i dzikiej zwierzyny płowej

1. Jeśli świeże mięso, mięso mielone, surowe wyroby mięsne i produkty mięsne, zdefiniowane odpowiednio w pkt 1.10, 1.13, 1.15 i 7.1 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 853/2004, uzyskane ze zwierząt jeleniowatych utrzymywanych w warunkach fermowych, są przywożone do Unii z Kanady lub Stanów Zjednoczonych, do świadectw zdrowia dołączona jest deklaracja, podpisana przez właściwe organy kraju produkcji, sformułowana w następujący sposób:

»Niniejszy produkt zawiera wyłącznie mięso, z wyjątkiem podrobów i rdzenia kręgowego, zwierząt jeleniowatych utrzymywanych w warunkach fermowych, które zostały przebadane na obecność przewlekłej choroby wyniszczającej metodą histopatologiczną, immunohistochemiczną lub inną metodą diagnostyczną uznawaną przez właściwy organ z wynikiem ujemnym, lub został z takich zwierząt pozyskany, a także nie został pozyskany ze zwierząt pochodzących ze stada, w którym przewlekła choroba wyniszczająca została potwierdzona lub istnieje urzędowe podejrzenie jej występowania.«.

2. Jeśli świeże mięso, mięso mielone, surowe wyroby mięsne i produkty mięsne, zdefiniowane odpowiednio w pkt 1.10, 1.13, 1.15 i 7.1 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 853/2004, uzyskane z dzikich zwierząt jeleniowatych, są przywożone do Unii z Kanady lub Stanów Zjednoczonych, do świadectw zdrowia dołączona jest deklaracja, podpisana przez właściwe organy kraju produkcji, sformułowana w następujący sposób:

»Niniejszy produkt zawiera lub jest uzyskiwany wyłącznie z mięsa, wyłączając podroby i rdzeń kręgowy, dzikich zwierząt jeleniowatych, które zostały przebadane pod kątem chronicznej choroby wyniszczającej za pomocą histopatologii, immunohistochemii lub innej metody diagnostycznej uznawanej przez właściwe organy z wynikiem negatywnym i produkt nie został uzyskany ze zwierząt pochodzących z regionu, w którym chroniczna choroba wyniszczająca została stwierdzona w ciągu ostatnich trzech lat lub istnieje oficjalne podejrzenie jej występowania.«.

ROZDZIAŁ H

Przywóz nasienia i zarodków owiec i kóz

W odniesieniu do nasienia i zarodków owiec i kóz przywożonych do Unii wymaga się przedłożenia świadectwa zdrowia zwierzęcia poświadczającego, że:

1) dawcy zwierzęcy nieprzerwanie od urodzenia byli utrzymywani w państwie, w którym spełnione są następujące warunki:

a) przypadki trzęsawki klasycznej podlegają obowiązkowemu zgłoszeniu;

b) wprowadzono system rozpowszechniania informacji, nadzoru i monitorowania;

c) owce i kozy zakażone trzęsawką klasyczną podlegają uśmierceniu i całkowitemu zniszczeniu;

d) przez okres przynajmniej siedmiu poprzednich lat w całym państwie był wprowadzony i skutecznie egzekwowany zakaz karmienia owiec i kóz mączką mięsno-kostną lub skwarkami pochodzącymi od przeżuwaczy, zdefiniowanymi w Kodeksie zdrowia zwierząt lądowych OIE; oraz

2) zwierzęta dawcy były nieprzerwanie trzymane przez okres trzech lat poprzedzających datę pobrania wywożonego nasienia lub zarodków w gospodarstwie lub gospodarstwach, które w tym okresie spełniały wszystkie wymogi określone w załączniku VIII rozdział A sekcja A pkt 1.3 lit. od a) do f), z wyjątkiem sytuacji, gdy gospodarstwo jest centrum pozyskiwania nasienia, pod warunkiem że centrum pozyskiwania nasienia spełnia warunki określone w pkt 1.3 lit. c) ppkt (iv) wspomnianej sekcji; lub

a) w przypadku nasienia owiec - nasienie zostało pobrane od samców o genotypie białka prionowego ARR/ARR; lub

b) w przypadku zarodków owiec - zarodki posiadają co najmniej jeden allel ARR.

1 Dz.U. L 147 z 31.5.2001, s. 1.

2 http://www.oie.int/index.php?id=169&L=0&htmfile=chapitre_bse.htm

3 Dyrektywa Rady 64/433/EWG z dnia 26 czerwca 1964 r. w sprawie warunków sanitarnych produkcji i wprowadzania do obrotu świeżego mięsa (Dz.U. 121 z 29.7.1964, s. 2012).

4 Rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 października 2002 r. ustanawiające przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi (Dz.U. L 273 z 10.10.2002, s. 1).

5 Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1974/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1698/2005 w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) (Dz.U. L 368 z 23.12.2006, s. 15).

6 Rozporządzenie Komisji (UE) 2015/1162 z dnia 15 lipca 2015 r. zmieniające załącznik V do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001 ustanawiającego zasady dotyczące zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych pasażowalnych gąbczastych encefalopatii (Dz.U. L 188 z 16.7.2015, s. 3).

7 Ocena wniosku Szwecji o uznanie za państwo o znikomym ryzyku występowania trzęsawki klasycznej (Dziennik EFSA 2015; 13⁽¹¹⁾:4292) oraz ocena wniosku Finlandii o uznanie za państwo o znikomym ryzyku występowania trzęsawki klasycznej (Dziennik EFSA 2015; 13(11):4293).

8 Dyrektywa Rady 92/65/EWG z dnia 13 lipca 1992 r. ustanawiająca wymagania dotyczące zdrowia zwierząt regulujące handel i przywóz do Wspólnoty zwierząt, nasienia, komórek jajowych i zarodków nieobjętych wymaganiami dotyczącymi zdrowia zwierząt ustanowionymi w szczególnych zasadach Wspólnoty określonych w załączniku A pkt I do dyrektywy 90/425/EWG (Dz.U. L 268 z 14.9.1992, s. 54).

9 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 807/2014 z dnia 11 marca 2014 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1305/2013 w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) i wprowadzające przepisy przejściowe (Dz.U. L 227 z 31.7.2014, s. 1).

10 Dyrektywa Rady 89/361/EWG z dnia 30 maja 1989 r. dotycząca owiec i kóz hodowlanych czystorasowych (Dz.U. L 153 z 6.6.1989, s. 30).

* Rozporządzenie Komisji (WE) nr 136/2004 z dnia 22 stycznia 2004 r. ustanawiające procedurę kontroli weterynaryjnej we wspólnotowych punktach kontroli granicznej dotyczącą produktów przywożonych z państw trzecich (Dz.U. L 21 z 28.1.2004, s. 11).

* Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 807/2014 z dnia 11 marca 2014 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1305/2013 w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) i wprowadzające przepisy przejściowe (Dz.U. L 227 z 31.7.2014, s. 1).

** Dyrektywa Rady 89/361/EWG z dnia 30 maja 1989 r. dotycząca owiec i kóz hodowlanych czystorasowych (Dz.U. L 153 z 6.6.1989, s. 30).

* Dyrektywa Rady 92/65/EWG z dnia 13 lipca 1992 r. ustanawiająca wymagania dotyczące zdrowia zwierząt regulujące handel i przywóz do Wspólnoty zwierząt, nasienia, komórek jajowych i zarodków nieobjętych wymaganiami dotyczącymi zdrowia zwierząt ustanowionymi w szczególnych zasadach Wspólnoty określonych w załączniku A pkt I do dyrektywy 90/425/EWG (Dz.U. L 268 z 14.9.1992, s. 54).

* Decyzja Komisji 2007/453/WE z dnia 29 czerwca 2007 r. ustanawiająca status BSE państw członkowskich i krajów trzecich lub ich regionów zgodnie z ryzykiem wystąpienia BSE (Dz.U. L 172 z 30.6.2007, s. 84).

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2016.225.76
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Rozporządzenie 2016/1396 zmieniające niektóre załączniki do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001 ustanawiającego zasady dotyczące zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych pasażowalnych gąbczastych encefalopatii
• Data aktu: 18/08/2016
• Data ogłoszenia: 19/08/2016
• Data wejścia w życie: 08/09/2016, 01/07/2017