a także mając na uwadze, co następuje:A. PROCEDURA
1. Środki tymczasowe
(1) Komisja Europejska ("Komisja") nałożyła tymczasowe cło wyrównawcze na przywóz niektórych pstrągów tęczowych pochodzących z Turcji rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 1195/2014 2 ("rozporządzenie w sprawie ceł tymczasowych").
(2) Komisja wszczęła dochodzenie w następstwie skargi złożonej w dniu 3 stycznia 2014 r. przez Duńskie Stowarzyszenie Akwakultury ("skarżący") w imieniu producentów reprezentujących ponad 25 % ogólnej produkcji unijnej pstrągów tęczowych za pośrednictwem zawiadomienia opublikowanego w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej ("zawiadomienie o wszczęciu") 3 . Jak wspomniano w motywie 1 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, zawiadomienie o wszczęciu było przedmiotem sprostowania opublikowanego w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej w dniu 4 września 2014 r. ("sprostowanie") 4 .
2. Okres objęty dochodzeniem i okres badany
(3) Jak wskazano w motywie 23 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, dochodzenie w sprawie subsydiowania i szkody objęło okres od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. ("okres objęty dochodzeniem"). Analiza tendencji mających znaczenie dla oceny szkody objęła okres od dnia 1 stycznia 2010 r. do końca okresu objętego dochodzeniem ("okres badany").
3. Dalsze postępowanie
(4) Po ujawnieniu istotnych faktów i ustaleń, na podstawie których nałożono tymczasowe cło wyrównawcze ("ujawnienie tymczasowych ustaleń") szereg zainteresowanych stron przedłożyło oświadczenia w formie pisemnej, przedstawiające ich opinie w sprawie tymczasowych ustaleń. Stronom, które wystąpiły z takim wnioskiem, umożliwiono wypowiedzenie się w formie ustnej.
(5) Stowarzyszenie Egejskich Eksporterów ("AEA") złożyło wniosek o przesłuchanie z udziałem rzecznika praw stron w postępowaniach w sprawie handlu ("rzecznik praw stron"). Posiedzenie odbyło się w dniu 26 listopada 2014 r. W trakcie spotkania omówiono rzekomą zmianę zakresu produktu w drodze sprostowania, włączenie wędzonego pstrąga tęczowego w zakres produktu i obliczenie stałego. Drugie spotkanie z urzędnikiem przeprowadzającym spotkanie wyjaśniające odbyło się w dniu 8 stycznia 2015 r. Oprócz kwestii omówionych podczas przesłuchania w dniu 26 listopada 2014 r., omówiono metodę stosowaną przy analizie szkody oraz proponowane podejście w odniesieniu do zobowiązań.
(6) Ustne i pisemne uwagi przedstawione przez zainteresowane strony zostały uwzględnione, a w stosownych przypadkach tymczasowe ustalenia zostały odpowiednio zmienione.
(7) Komisja poinformowała wszystkie strony o istotnych faktach i ustaleniach, na podstawie których zamierzała nałożyć ostateczne cło wyrównawcze na przywóz pstrągów tęczowych pochodzących z Turcji, a także ostatecznie pobrać kwoty zabezpieczone w postaci cła tymczasowego ("ujawnienie ostatecznych ustaleń"). Wszystkim stronom wyznaczono okres, w którym mogły zgłaszać uwagi na temat ujawnienia ostatecznych ustaleń.
(8) Uwagi przedstawione przez zainteresowane strony zostały rozpatrzone i w stosownych przypadkach uwzględnione.
4. Kontrola wyrywkowa
(9) Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń AEA odniosła się do sprostowania do zawiadomienia o wszczęciu postępowania, o którym mowa w motywie 2, i stwierdziła, że w drodze tego sprostowania Komisja rozszerzyła definicję produktu. Z powodu rzekomego rozszerzenia nie można było wykluczyć, że niektórzy tureccy eksporterzy nie zgłosili się przy wszczęciu dochodzenia i nie wypełnili formularza dotyczącego kontroli wyrywkowej. W związku z tym próba producentów eksportujących może już nie być reprezentatywna. Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń wspomniana strona ponownie zgłosiła uwagi nie przedstawiając żadnego dalszego uzasadnienia ani wyjaśnień.
(10) Osiemnaście grup producentów eksportujących w Turcji przedstawiło wymagane informacje i wyraziło zgodę na włączenie ich do próby. Zadeklarowana ogółem wielkość wywozu do Unii przez te przedsiębiorstwa w 2013 r. stanowiła całość wywozu z Turcji do Unii, jak określono w motywie 14 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. Jak wspomniano w motywie 15 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, zgodnie z art. 27 ust. 1 rozporządzenia podstawowego, Komisja dokonała doboru próby składającej się z czterech grup producentów eksportujących na podstawie największej reprezentatywnej wielkości wywozu do Unii. Próba stanowi 64 % wywozu produktu objętego postępowaniem do Unii. W związku z tym próba jest reprezentatywna i stwierdzenia strony w tym względzie zostały odrzucone.
(11) Wobec braku dalszych uwag dotyczących doboru próby motywy 9-17 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają potwierdzone.
5. Badanie indywidualne
(12) Jedenaście przedsiębiorstw lub grup przedsiębiorstw zgłosiło wniosek o badanie indywidualne na podstawie art. 27 ust. 3 rozporządzenia podstawowego.
(13) Komisja odrzuciła te wnioski, ponieważ liczba producentów eksportujących jest tak duża, że indywidualne badania byłyby nadmiernie uciążliwe i uniemożliwiałyby zakończenie dochodzenia w odpowiednim czasie.
B. PRODUKT OBJĘTY POSTĘPOWANIEM I PRODUKT PODOBNY
(14) Jak określono w motywie 24 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, produktem objętym postępowaniem są pstrągi tęczowe (Oncorhynchus mykiss):
- żywe, o masie nieprzekraczającej 1,2 kg każdy, lub
- świeże, schłodzone, zamrożone lub wędzone:
- w postaci całych ryb (z głowami), nawet bez skrzeli lub patroszonych, o masie nieprzekraczającej 1,2 kg każda, lub
- pozbawionych głowy, ze skrzelami lub nie, patroszonych lub nie, o masie nieprzekraczającej 1 kg każda, lub
- w postaci filetów, o masie nieprzekraczającej 400 g każdy,
pochodzące z Turcji i obecnie objęte kodami CN ex 0301 91 90, ex 0302 11 80, ex 0303 14 90, ex 0304 42 90, ex 0304 82 90 oraz ex 0305 43 00 ("produkt objęty postępowaniem").
(15) Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń, jak już wspomniano w motywie 9, jedna z zainteresowanych stron twierdziła, że Komisja rozszerzyła zakres produktu objętego postępowaniem w drodze sprostowania, co rzekomo zostało potwierdzone przez art. 1 ust. 1 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. Strona ta utrzymywała, że takie rozszerzenie zakresu produktu było niezgodne z prawem. Ponadto twierdziła ona, że należało skonsultować się z zainteresowanymi stronami w sprawie rzekomego rozszerzenia zakresu produktu. Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń wspomniana strona ponownie zgłosiła uwagi nie przedstawiając żadnego dalszego uzasadnienia ani wyjaśnień.
(16) Jak stwierdzono w motywie 25 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, sprostowanie nie miało wpływu na zakres produktu, ale było czysto redakcyjne. Od samego początku zatem zakres produktu obejmował porcję pstrąga tęczowego we wszystkich poszczególnych postaciach. W trakcie dochodzenia okazało się, że opis poszczególnych postaci w zakresie produktu był niejednoznaczny i że istniały pewne rozbieżności między różnymi wersjami językowymi opublikowanymi w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, co wymagało wyjaśnień. Na przykład dosłowna interpretacja zakresu produktu oznaczałaby, że żywe ryby byłyby wypatroszone. Okazało się jednak, że wszystkie zainteresowane strony, które poproszono o wypełnienie właściwych kwestionariuszy, zgłosiły wszystkie rodzaje produktów, pomimo błędu pisarskiego, i w związku z tym stwierdzono, że rzeczywiście istnieje powszechne zrozumienie tego, że wszystkie rodzaje produktu były objęte zakresem produktu od momentu wszczęcia obecnego postępowania. Zainteresowane strony zostały poinformowane niezwłocznie po publikacji sprostowania pocztą elektroniczną, ale żadna z nich nie przedłożyła żadnych uwag ani nie podniosła zarzutu naruszenia ich praw do obrony. Ponadto podczas dochodzenia wszystkie postacie produkowane jako objęte zakresem definicji produktu zostały zgłoszone Komisji przez producentów eksportujących. W związku z tym twierdzenie strony w tym względzie zostało odrzucone.
(17) Dwie zainteresowane strony potwierdziły, że z zakresu definicji produktu należy wykluczyć pstrąga wędzonego. Zakwestionowały one wniosek Komisji przedstawiony w motywie 29 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, że różne postacie - "żywe", "schłodzone", "zamrożone" lub "wędzone" - objęte definicją produktu objętego postępowaniem mają takie same podstawowe właściwości fizyczne, techniczne i chemiczne oraz ponownie odniosły się do dwóch wcześniejszych dochodzeń antydumpingowych dotyczących innych produktów rybnych (duży pstrąg tęczowy i łosoś) zawartych odpowiednio w latach 2004 5 i 2005 6 , w których produkty wędzone nie zostały objęte zakresem produktu. Strony przedstawiły informacje na temat skutków procesu wędzenia, który rzekomo zmienił wyżej wymienione właściwości. Ponadto twierdziły ponownie, że struktura kosztów filetów wędzonych i innych postaci różnią się znacząco oraz że proces produkcji wędzonych filetów wiąże się ze znacznymi kosztami wędzenia.
(18) Po ostatecznym ujawnieniu ustaleń AEA stwierdziła, że Komisja nie wyjaśniła, jakie były podstawowe właściwości fizyczne, techniczne i chemiczne wędzonych i niewędzonych pstrągów, które uznano za podobne. AEA twierdziła ponadto, że dostarczyła dowody wykazujące, że pstrąg wędzony miał na przykład odmienną strukturę chemiczną, odmienne znaki sensoryczne i odmienną wartość odżywczą od pstrąga niewędzonego.
(19) Pomimo skutków procesu wędzenia Komisja uznała, że główne właściwości, wyjaśnione w motywie 29 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, są podobne i nie uzasadniają wykluczenia wędzonych produktów z zakresu produktu. Przeciwnie do tego, co twierdziła AEA, produkt, który jest pstrągiem w różnych postaciach przeznaczonych do spożycia przez człowieka, podtrzymuje swoje właściwości oraz jego podstawowe właściwości chemiczne i odżywcze również wtedy, gdy jest wędzony. Informacje dotyczące skutków procesu wędzenia, które zgłosiły strony niniejszego postępowania, nie zawierają dowodów na to, że wyżej wymienione podstawowe właściwości ulegałyby zasadniczej zmianie w procesie wędzenia. Kwestia ta była również omawiana podczas przesłuchania z udziałem rzecznika praw stron, o której mowa w motywie 5. Ponadto wszystkie rodzaje produktu objętego postępowaniem, w tym wędzony pstrąg, są objęte działem 3 Nomenklatury scalonej 7 i są wyraźnie oddzielone od przetworów z ryb, które są objęte działem 16 tej samej nomenklatury. W odniesieniu do różnych struktur kosztów, zainteresowane strony nie uzasadniły dalej swojego twierdzenia. Ponadto, jak już wspomniano w motywie 30 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, dochodzenie wykazało, że struktura kosztów filetów wędzonych i innych postaci była w istocie podobna. Podstawowym elementem kosztów stanowiących ponad 50 % kosztów ogółem każdej postaci były koszty hodowli, na które zasadniczo składają się koszty paszy (mączki rybnej i oleju z ryb), a także koszty energii oraz tarła lub ryb młodych. Obliczenia podcięcia cenowego, jak wyjaśniono w motywach 112 i 113 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, dokonano na podstawie porównania cen według typu produktu. Wreszcie, jak już wyjaśniono w motywie 31 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych wcześniejsze dochodzenia nie ustaliły ani nie stwierdziły wyraźnie, że produkty wędzone, powinny zostać wykluczone z zakresu produktu. Argumenty w tym zakresie zostały zatem odrzucone.
(20) Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń AEA oraz rząd Turcji ("RT") potwierdziły, że włączenie wędzonego pstrąga w zakres produktów bieżącego dochodzenia byłby sprzeczny z wcześniejszą praktyką oraz że Komisja nie wyjaśniła w wystarczający sposób rzekomego odstępstwa od wcześniejszej praktyki.
(21) Jak już wyjaśniono w motywie 31 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, wcześniejsze dochodzenie nie wykazało ani wyraźnie nie stwierdziło, że produkty wędzone powinny zostać wykluczone z zakresu produktu. W istocie, w związku z tym wędzone produkty nie były objęte skargami tych wcześniejszych dochodzeń, Komisja nie zbadała, czy mogły one zostać włączone w zakres dochodzenia przy założeniu, że zostałyby one włączone do skargi. W związku z tym twierdzenie, że obecne dochodzenie odbiega od wcześniejszej praktyki jest błędne i w związku z tym zostaje odrzucone.
(22) Wobec braku dalszych uwag dotyczących produktu objętego postępowaniem lub produktu podobnego, motywy 24-32 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają potwierdzone.
C. SUBSYDIUM
1. Pomoc państwa dla inwestycji prowadzonych w sektorze akwakultury
(23) Wobec braku jakichkolwiek uwag dotyczących pomocy państwa w inwestycjach w sektorze akwakultury, potwierdza się ustalenia przedstawione w motywach 38-49 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.
2. Bezpośrednie i pośrednie subsydia przyznawane producentom pstrągów
(24) Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń jeden z producentów eksportujących objętych próbą i rząd Turcji ("RT") zakwestionowały metodę zastosowaną przez Komisję do obliczenia średniej kwoty subsydiów pośrednich, uwzględniając wyłącznie produkcję pstrągów otrzymującą płatność bezpośrednią. Kwestionujący wnioskowali, że Komisja wykorzystuje dane liczbowe dotyczące całkowitej produkcji pstrąga wód śródlądowych publikowane przez Turecki Instytut Statystyczny 8 we wrześniu 2014 r. Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń strony ponowiły swoje twierdzenie. Komisja uważa, że przedstawione dane dotyczące całkowitej produkcji pstrąga wód śródlądowych w Turcji w okresie objętym dochodzeniem, mimo że zostały one przedłożone po zakończeniu wizyt weryfikacyjnych, są wiarygodne i w związku z tym zgodziła się z tym zarzutem.
(25) W związku z tym średnia pośrednia kwota subsydium obliczona w odniesieniu do zakupów dokonywanych przez dwóch producentów eksportujących objętych próbą od niepowiązanych dostawców została zmieniona z 0,60 TL na 0,51 TL na kg w przeliczeniu na "odpowiednik całej ryby", w oparciu o następujące obliczenie:
- dotacja przyznana ogółem dla całego kraju, która została zgłoszona w odpowiedzi na kwestionariusz ze strony rządu Turcji,
- pomniejszona o faktyczną kwotę subsydium otrzymaną przez producentów eksportujących objętych próbą (Özpekler, Kilic, GMS),
- pomniejszona o 0,2 % opłaty przekazanej na rzecz związków zawodowych jako wstępny warunek prawny do otrzymywania subsydium bezpośredniego.
Kwota ta została następnie podzielona przez łączną sumę produkcji pstrąga wód śródlądowych pomniejszoną o produkcję pstrąga przez producentów eksportujących objętych próbą, Özpekler, Kilic, GMS), jak zgłoszono w odpowiedzi na kwestionariusz przez rząd Turcji.
(26) W związku z tym średnia kwota subsydium na kg obliczona na podstawie "odpowiednika całej ryby" w odniesieniu do objętych próbą producentów eksportujących oparta była na bezpośrednim subsydium w kwocie otrzymanej na działalność hodowlaną, a średnia kwota subsydiów przyznanych przez rząd Turcji, tj. 0,51 TL na kg obliczona na podstawie "odpowiednika całej ryby" na zakupy od niepowiązanych dostawców, jeżeli miała miejsce. Całkowita korzyść została następnie wyrażona jako procent wartości CIF.
(27) Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń jeden producent eksportujący objęty próbą zasugerował nieznacznie zmodyfikowaną metodę obliczania kwoty subsydium w odniesieniu do surowców nabytych od innego producenta eksportującego objętego próbą. Komisja zaakceptowała tę propozycję i zaktualizowała odpowiednio tabelę zawartą poniżej w motywie 33.
(28) Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń, a następnie po ujawnieniu ostatecznych ustaleń, dwóch producentów eksportujących objętych próbą twierdziło, że Komisja miała podstawy do zastosowania środków wyrównawczych do kwoty wypłaconych im dotacji bezpośrednich, ale nie rzeczywistych korzyści. Uzyskane kwoty stanowiłyby jednak dochody podlegające opodatkowaniu. Obowiązująca stawka podatku od osób prawnych w wysokości 20 % w Turcji powinna zatem być odliczona od całkowitej kwoty otrzymanych subsydiów bezpośrednich. Z art. 7 ust. 1 lit. a) rozporządzenia podstawowego wynika, że "opłaty pobierane przy składaniu wniosków lub inne koszty obowiązkowo poniesione w celu zakwalifikowania się do uzyskania subsydium lub koszty jego uzyskania" powinny zostać odliczone od kwoty świadczenia. Producenci eksportujący byli zdania, że płatność mających zastosowanie podatków od osób prawnych jest niezbędnym warunkiem otrzymania środków im wypłaconych i w związku z tym powinna być uznana za "inny koszt" poniesiony w celu zakwalifikowania się lub uzyskania subsydium.
(29) Komisja odrzuciła to twierdzenie. Nie ma żadnej podstawy prawnej w rozporządzeniu podstawowym, która mogłaby przemawiać za proponowaną metodą. Podatki nie mogą być uznane za koszty zgodnie z art. 7 ust. 1 lit. a) rozporządzenia podstawowego. Zapłata podatku od przedsiębiorstw jest obowiązkowa na mocy tureckiego prawa podatkowego, które ma zastosowanie do wszystkich przedsiębiorstw, niezależnie od tego, czy otrzymują dopłaty czy nie. W przeciwieństwie do tego, w co wierzą producenci eksportujący płatność podatku od przedsiębiorstw nie jest warunkiem wstępnym otrzymania środków finansowych, ale rzeczywistej produkcji produktu objętego postępowaniem.
(30) Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń, a następnie po ujawnieniu ostatecznych ustaleń dwóch producentów eksportujących objętych próbą twierdziło, że ponieważ muszą oni długo czekać na wypłatę subsydiów, w międzyczasie mają miejsce znaczne nakłady finansowe. W związku z tym producenci ci oczekują od Komisji dokonania dostosowania poprzez obniżenie do kwoty korzyści uzyskanych w celu odzwierciedlenia tych kosztów finansowania. W tym względzie producenci eksportujący objęci próbą odnoszą się do motywu 42 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, w którym Komisja wykazała korzyści na podstawie zwolnień z podatku od wartości dodanej (VAT) w zakresie zakupionych maszyn i określiła ilościowo tę korzyść jako "odsetki płatne na rzecz banku komercyjnego za okres do dnia zwrotu podatku VAT".
(31) Twierdzenie to jest bezpodstawne. W rzeczywistości odpowiedzialne organy administracyjne potrzebują ustanowienia niezbędnych procedur i mechanizmów nadzoru w celu zarządzania tak dużym programem subsydiowania. Naturalny jest również fakt, że w przypadku takiego programu, do którego jest uprawnionych wielu hodowców w sektorze akwakultury w Turcji, może upłynąć pewien okres czasu do momentu, w którym dopłaty będą przyznane. Analogia do motywu 42 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych wprowadza w błąd. Opisana w nim korzyść w zakresie podatku VAT stanowi program subsydiowania zgodnie z zamierzeniami rządu Turcji, podczas gdy możliwe koszty finansowe są zazwyczaj kosztami towarzyszącymi, których rekompensowanie nie jest zamierzone przez rząd Turcji.
(32) Wobec braku dalszych uwag dotyczących subsydiów bezpośrednich i pośrednich dla producentów, motywy 50-64 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają potwierdzone.
(33) Uwzględniając uwagi przedstawione przez zainteresowane strony po ujawnieniu tymczasowych ustaleń, marginesy subsydiów bezpośrednich i pośrednich są następujące:
| Subsydia bezpośrednie i pośrednie |
| Nazwa przedsiębiorstwa |
Margines subsydiowania |
| GMS |
6,9 % |
| Kilic |
9,5 % |
| Özpekler |
6,4 % |
| Ternaeben |
8,0 % |
3. Pożyczki subsydiowane
(34) Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń, a następnie po ujawnieniu ostatecznych ustaleń jeden producent eksportujący objęty próbą twierdził, że Komisja uznała pożyczkę za subsydium stanowiące podstawę środków wyrównawczych, mimo że została ona przeznaczona na inwestycję nie związaną z produktem objętym postępowaniem.
(35) Komisja odrzuciła to twierdzenie. W trakcie dochodzenia ustalono, że wywożący producenci pstrąga tęczowego otrzymali taką pożyczkę, która stanowi podstawę środków wyrównawczych, ponieważ jest ona charakterystyczna dla sektora akwakultury. Fakt, że przedmiotowy program nie jest szczególny dla osoby prawnej wytwarzającej produkt objęty postępowaniem, jest nieistotny, tak długo jak program sam w sobie jest szczególny, a pochodzące z niego korzyści mogą być powiązane z wytwarzaniem produktu objętego postępowaniem. Tak dzieje się w tym konkretnym przypadku, gdyż pożyczka subsydiowana zmniejszyła całkowite koszty finansowe producenta, co przynosi również korzyść w odniesieniu do rozważanego produktu. Nie przedstawiono żadnego materiału dowodowego świadczącego o tym, że zainteresowani producenci eksportujący zarządzali środkami finansowymi w taki sposób, że przyznanie pożyczki nie wpłynęłoby na całkowite koszty finansowe spółki.
(36) Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń inny producent eksportujący objęty próbą stwierdził, że Komisja nie dokonała poprawnej alokacji korzyści subsydiowanej pożyczki między dwoma różnymi podmiotami prawnymi tej samej grupy, przy czym tylko jeden podmiot prawny wytwarza produkt objęty postępowaniem.
(37) Komisja przyjęła to zastrzeżenie i przydzieliła korzyść w oparciu o obrót poszczególnych podmiotów prawnych. Przyznana korzyść dla produktu objętego postępowaniem jest prawie zerowa i w związku z tym nie powinna być odzwierciedlona w ogólnej kwocie subsydiowania.
(38) Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń, a następnie po ujawnieniu ostatecznych ustaleń w zakresie pożyczek, które zostały objęte środkami wyrównawczymi, jeden producent eksportujący objęty próbą zakwestionował obliczenia Komisji dotyczące wskaźnika obrotów stosowanych przy przyznawaniu świadczeń na wywóz produktu objętego postępowaniem do Unii. Producent ten twierdził, że sprzedaż eksportowa produktu objętego postępowaniem powinna być podzielona przez całkowity obrót przedsiębiorstwa, w tym sprzedaż pstrągów oraz innych produktów zarówno sprzedawanych na rynku krajowym, jak i wywożonych do UE w celu obliczenia wskaźnika obrotów przy ustalaniu kwoty na pożyczki subsydiowane.
(39) Komisja zaakceptowała to twierdzenie. Pomimo jednak tej nowej metody marże dotowanych pożyczek pozostały takie same.
(40) Wobec braku dalszych uwag dotyczących pożyczek subsydiowanych, motywy 65-81 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają potwierdzone.
(41) Uwzględniając uwagi przedstawione przez zainteresowane strony, po ujawnieniu tymczasowych ustaleń marginesy pożyczek subsydiowanych są następujące:
| Pożyczki preferencyjne |
| Nazwa przedsiębiorstwa |
Margines subsydiowania |
| Özpekler |
0,3 % |
4. Grupa Ubezpieczeń Rolnych i wysokość wsparcia w zakresie płatności składek
(42) Wobec braku uwag dotyczących grupy ubezpieczeń rolnych i wysokości wsparcia w zakresie płatności składek motywy 82-90 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają potwierdzone.
5. Subsydia na doradztwo
(43) Ze względu na brak uwag dotyczących subsydiów na doradztwo niniejszym potwierdza się ustalenia przedstawione w motywie 91 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.
6. Subsydia na paliwo i złomowanie statków rybackich
(44) Wobec braku uwag dotyczących subsydiów na paliwo i złomowanie statków rybackich niniejszym potwierdza się ustalenia przedstawione w motywie 92 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.
7. Obliczenie łącznych marginesów subsydiowania
(45) Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń dwa przedsiębiorstwa objęte próbą wskazały błąd pisarski wynikający z zaokrąglenia przy obliczaniu łącznych marginesów subsydiowania. Komisja zaakceptowała to twierdzenie i zaktualizowała odpowiednio tabelę poniżej.
(46) Wobec braku innych uwag dotyczących ogólnej metody obliczania łącznych marginesów subsydiowania, niniejszym potwierdza się metodykę określoną w motywach 93-98 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych.
(47) Uwzględniając uwagi przedstawione przez zainteresowane strony, ostateczne marginesy subsydiowania mające zastosowanie do ceny netto na granicy Unii, przed ocleniem, są następujące:
| Nazwa przedsiębiorstwa |
Margines subsydiowania |
| GMS |
6,9 % |
| Kilic |
9,5 % |
| Özpekler |
6,7 % |
| Ternaeben |
8,0 % |
| Średnia ważona próby |
7,6 % |
| Ogólnokrajowy margines subsydiowania |
9,5 % |
D. SZKODA
1. Definicja przemysłu unijnego i produkcji unijnej
(48) Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń jedna z zainteresowanych stron stwierdziła, że Komisja powinna była wykluczyć z całkowitej produkcji unijnej dane od producentów unijnych, którzy przetwarzali żywe ryby nabywane od innych producentów unijnych. Twierdziły one, że rybny przemysł przetwórczy w Unii był więc de facto wyłączony z dochodzenia.
(49) Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń ta sama strona powtórzyła swoje uwagi i zaproponowała, że Komisja powinna była przeprowadzić (i) zintegrowaną analizę opartą na całkowitej łącznej produkcji hodowców i przetwórców w Unii; albo (ii) dwuetapową analizę w oparciu o początkową segmentację analizy szkody dla sektora hodowców, z jednej strony, i sektora przetwórców, z drugiej strony, po której nastąpiłaby integracja analizy całego sektora. Twierdzono, że ta ostatnia będzie zgodna z orzecznictwem WTO w przypadku łososia 9 , jak również z wcześniejszą praktyką Komisji 10 . Strona nie oszacowała jednak wpływu, jeśli w ogóle, jaki alternatywne metody wywarłyby na analizę szkody. Ostatecznie ta sama zainteresowana strona stwierdziła, że metoda ta jest sprzeczna z faktem, że przywóz przeznaczony do ponownego przetwarzania jest zawarty zarówno w wielkości przywozu jak i produkcji unijnej.
(50) Po ostatecznym ujawnieniu ustaleń rząd Turcji argumentował również, że dane od producentów unijnych, którzy przetwarzali żywe ryby nabywane od innych producentów unijnych powinny zostać ujęte w łącznej produkcji unijnej.
(51) Ponadto rząd Turcji argumentował, że wielkość produkcji zastosowana w analizie szkody różni się od wielkości produkcji zastosowanej w analizie stałej, a zatem jest potencjalnie błędna. Rząd Turcji powtórzył także swoje uwagi odnośnie do domniemanych błędów analizy stałej.
(52) Obecne dochodzenie objęło wszystkich producentów unijnych żywego, świeżego, mrożonego, odfiletowanego i wędzonego pstrąga. Jak wyjaśniono w motywie 10 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, próba producentów unijnych objęła różne etapy i rodzaje produkcji (produkcja żywego, świeżego, mrożonego, odfileto-wanego i wędzonego pstrąga) i została uznana za reprezentatywną dla przemysłu unijnego jako całości. Powyższe twierdzenie, że rybny przemysł przetwórczy w Unii został de facto wyłączony z analizy, było zatem niesłuszne i zostało odrzucone.
(53) Ponadto brakowało dostępnych danych, które umożliwiłyby Komisji przeprowadzenie stopniowej analizy poszczególnych etapów analizy i rodzajów produkcji. Ponadto jak wspomniano w motywie 10 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, przemysł unijny jest w znacznym stopniu rozdrobniony i obejmuje ponad 700 małych i średnich przedsiębiorstw, w związku z tym Komisja nie miała możliwości gromadzenia danych na temat różnych segmentów. W związku z tym proponowana stopniowa analiza w omawianej sprawie nie była wykonalna.
(54) Wreszcie włączenie przywozu przeznaczonego do ponownego przetworzenia wielkości produkcji zostało wybrane w celu osiągnięcia najlepszego oszacowania wielkości produkcji. W każdym razie przywóz produktu, którego dotyczy postępowanie (z wyłączeniem wędzonego pstrąga) przeznaczonego do ponownego przetworzenia stanowił mniej niż 3 % ogólnej produkcji unijnej obliczonej na podstawie tej metody i alternatywna metoda wyłączenia przywozu z wielkości produkcji unijnej nie mogłaby zatem mieć żadnego znaczącego wpływu na ten wskaźnik szkody.
(55) Różne wielkości produkcji obliczone do celów stałej analizy i analizy szkody odzwierciedlają fakt, że bardziej precyzyjne informacje stały się dostępne podczas dochodzenia, a analiza stała była oparta na ostrożnej ocenie dowodów prima facie dostępnych w czasie stałej analizy. Komisja również odpowiedziała na konkretne pytania rządu Turcji dotyczące stałej analizy poprzez indywidualne ujawnienie wysłane dnia 18 grudnia 2014 r. i podczas przesłuchania przez rzecznika praw stron w dniu 8 stycznia 2015 r. W związku z tym argument, że wielkość produkcji wykorzystywana do celów analizy szkody jest potencjalnie błędna ze względu na różnicę między stałym źródłem analizy a analizą szkody zostaje odrzucony.
(56) Jak wyjaśniono w motywie 123 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych wielkość produkcji została oparta na danych Federacji Europejskich Producentów Akwakultury (FEAP), które są gromadzone na podstawie danych poszczególnych hodowli i odnoszą się do żywych ryb poławianych w każdym państwie członkowskim. Część przywozu przeznaczonego do ponownego przetwarzania została dodana do unijnej wielkości produkcji żywych ryb w oparciu o informacje zgromadzone i zweryfikowane podczas dochodzenia. Ponieważ wielkość produkcji jest obliczana na podstawie "odpowiednika całej ryby", nie ma różnicy, czy jest ona obliczana na podstawie pierwszej formy sprzedaży, czyli "żywych ryb", czy ostatecznej możliwej formy sprzedaży, czyli "przetworzonych ryb". W związku z tym, jeżeli ilość ryb przetworzonych zostałaby dodana do liczby żywych ryb, jak zaproponowała zainteresowana strona, prowadziłoby to do podwójnego liczenia. Mimo że wielkość produkcji ogółem była głównie oparta o dane pochodzące z produkcji żywych ryb w celu uniknięcia podwójnego liczenia, zastosowana metoda nie wykluczała innych rodzajów produkcji unijnej (produkcji żywego, świeżego, mrożonego, odfiletowanego i wędzonego pstrąga), a czynniki szkody odnoszą się do całego przemysłu unijnego, tj. przetwarzania żywych ryb i dalszego przetwarzania. W związku z tym w przeciwieństwie do twierdzeń stron metoda wykorzystana w celu określenia unijnej wielkości produkcji ogółem nie wykluczyła przemysłu przetwórczego pstrąga. Argument ten został zatem odrzucony.
(57) W każdym razie, nawet jeśli metoda zasugerowana przez zainteresowaną stronę zostałaby zaakceptowana i dane zgromadzone od producentów unijnych, którzy przetwarzali żywe ryby zostały dodane do danych od producentów unijnych żywych ryb, a nawet, jeśli będzie to prowadziło do zawyżenia niektórych wskaźników szkody, takich jak wielkość produkcji, wielkość sprzedaży, moce produkcyjne i zatrudnienie będą one wciąż wykazywać te same tendencje w okresie badanym, ponieważ wielkości przedstawione przez przemysł przetwórczy są powiązane z wielkością produkcji żywych ryb.
(58) Wobec braku innych uwag motywy 99 i 100 rozporządzenia tymczasowego zostają potwierdzone.
2. Konsumpcja w Unii
(59) Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń oraz jak już wspomniano w motywie 48 jedna z zainteresowanych stron twierdziła, że Komisja wyłączyła dane od producentów unijnych, którzy przetwarzali żywe ryby nabywane od innych producentów unijnych żywych ryb, a jedynie zawarła wielkość produkcji producentów unijnych, którzy przywozili żywe ryby w celu dalszego przetwarzania. Strona ta twierdziła, że dane dotyczące unijnej konsumpcji ogółem były zatem zaniżona. Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń ta sama strona powtórzyła swoje uwagi, nie przedstawiając jakiegokolwiek dodatkowego uzasadnienia z wyjątkiem hipotetycznego przykładu odnośnie do udziałów w rynku, twierdząc, że metoda stosowana przez Komisję do ustalenia konsumpcji w Unii jest wewnętrznie nielogiczna i skutkuje zawyżonym udziałem w rynku przywozu z Turcji.
(60) Jak wyjaśniono w motywach 52 i 56, sektor przetwórstwa rybnego w Unii w rzeczywistości nie został wyłączony z analizy. Niemniej jednak dane dotyczące produkcji zostały ustalone na podstawie żywych ryb i obliczone na podstawie "odpowiednika całych ryb" w celu uniknięcia podwójnego liczenia. Ten sam rezultat zostałby osiągnięty, jeżeli wielkość produkcji ogółem byłaby ustalona na podstawie dalej przetwarzanych pstrągów przeliczonych na "odpowiednik całych ryb". Jeżeli jednak ilość ryb przetworzonych zostałaby dodana do liczby żywych ryb, jak zaproponowała zainteresowana strona, doprowadziłoby to do podwójnego liczenia i w konsekwencji do sztucznego wzrostu ogólnej wielkości produkcji i konsumpcji w Unii. Jednocześnie, jak wyjaśniono w motywie 57, wskaźniki te jednak wykazują te same tendencje w okresie badanym. W związku z tym argumenty te zostały odrzucone.
(61) O rzekomym wpływie na udział w rynku przywozu z Turcji jest mowa w motywie 64 poniżej.
(62) Wobec braku innych uwag motywy 101-105 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają potwierdzone.
3. Przywóz z państwa, którego dotyczy postępowanie
3.1. Wielkość i udział w rynku przywozu z państwa, którego dotyczy postępowanie
(63) Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń jedna z zainteresowanych stron twierdziła, że Komisja wyłączyła dane od producentów unijnych, którzy przetwarzali żywe ryby nabywane od innych producentów unijnych żywych ryb, a jedynie zawarła wielkość produkcji producentów unijnych, którzy przywozili żywe ryby w celu dalszego przetwarzania. Strona ta twierdziła, że metoda ta prowadzi do zawyżenia udziału w rynku przywozu z Turcji. Jak wspomniano w motywie 59, z wyjątkiem hipotetycznego przykładu odnośnie do udziałów w rynku, strona ta nie dostarczyła żadnych dowodów na potwierdzenie tego twierdzenia.
(64) Jak wyjaśniono w motywie 60, dane dotyczące produkcji zostały ustalone na podstawie żywych ryb i obliczone na "bazie odpowiednika całych ryb" w celu uniknięcia podwójnego liczenia. Jeżeli ilość ryb przetworzonych zostałaby dodana do liczby żywych ryb, jak zaproponowała zainteresowana strona, doprowadziłoby to do podwójnego liczenia i w konsekwencji do zaniżenia udziału w rynku przywozu z Turcji. Jednocześnie, jak wyjaśniono w motywie 57, wskaźniki te jednak wykazują te same tendencje w okresie badanym. Argument ten zostaje zatem odrzucony.
(65) Wobec braku innych uwag motywy 106-108 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają potwierdzone.
3.2. Ceny produktów przywożonych z państwa, którego dotyczy postępowanie oraz podcięcie cenowe
(66) Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń jedna ze stron twierdziła, że ceny przywozu z Turcji nie powinny być ustalane na podstawie średniej, ale na podstawie typu produktu ze względu na fakt, że zestawienie rodzajów produktu oraz masa jednego szczególnego rodzaju w tym zestawieniu miałyby znaczny wpływ na średnią cenę. Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń ta sama strona ponownie zgłosiła uwagi, nie przedstawiając żadnego dalszego uzasadnienia swojego twierdzenia.
(67) Uważa się za stosowne, aby do celów opracowania i analizy ogólnych tendencji wskaźników szkody w zakresie cen produktu objętego postępowaniem w okresie badanym, zgodnie z wymogami art. 3 podstawowego rozporządzenia, wykorzystana została średnia ważona cena importowa, odnosząca się do określonego produktu, którego dotyczy postępowanie. W rzeczywistości szczegółowe dane zbierane są jedynie w odniesieniu do okresu objętego dochodzeniem. W związku z tym dane na poziomie rodzaju produktu nie są dostępne dla całego okresu, którego dotyczy postępowanie. W każdym razie średnia ważona cena importowa umożliwiłaby analizę tendencji i obowiązującej dla produktu, którego dotyczy postępowanie. Fakt, że tendencja miałaby się różnić w odniesieniu do niektórych rodzajów produktu, nie może podważyć tendencji ogólnej. Wreszcie, cena jest ważona, aby uwzględnić właśnie masę każdego z rodzajów produktu w różnych zestawieniach.
(68) Z drugiej strony, w celu ustalenia podcięcia cenowego w trakcie okresu objętego dochodzeniem, jak wyjaśniono w motywach 112 i 113 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych Komisja zastosowała średnie ważone ceny sprzedaży poszczególnych rodzajów produktu uzyskane przez objętych próbą producentów unijnych od klientów niepowiązanych na rynku unijnym, dostosowane do poziomu ex-works; i porównała je z odpowiednimi średnimi ważonymi cenami poszczególnych rodzajów produktu w przywozie produktu objętego postępowaniem od objętych próbą współpracujących tureckich producentów przy sprzedaży pierwszemu niepowiązanemu klientowi na rynku unijnym, ustalonymi na podstawie CIF (koszt, ubezpieczenie i fracht) z odpowiednimi dostosowaniami uwzględniającymi cła oraz koszty ponoszone po przywozie.
(69) Z powyższych powodów argument ten został odrzucony.
(70) Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń ta sama strona zakwestionowała fakt, że Komisja nie dokonała dostosowania uwzględniającego koszty ponoszone po przywozie. Po otrzymaniu wniosku Komisja dokonała dalszej analizy dostępnych danych, po czym zastosowano średnie koszty ponoszone po przywozie przez powiązanego importera objętego próbą producenta eksportującego.
(71) Porównania cen dokonano z rozróżnieniem na rodzaje produktu w odniesieniu do transakcji na tym samym poziomie handlu, w razie konieczności odpowiednio dostosowanych, oraz po odliczeniu bonifikat i rabatów. Wynik porównania wyrażono jako odsetek obrotów producentów unijnych objętych próbą w okresie objętym dochodzeniem. Uwzględniając dostosowania opisane w motywie 70 powyżej, średni ważony margines podcięcia cenowego przywozu z państwa, którego dotyczy postępowanie, na rynku unijnym wynosił pomiędzy 2 % a 16 % (średni margines podcięcia wynosił 6 %).
(72) Wobec braku innych uwag, motywy 109-111 i 114-117 rozporządzenia w prawie ceł tymczasowych zostają potwierdzone.
4. Sytuacja gospodarcza przemysłu unijnego
4.1. Uwagi ogólne
(73) Po ujawnieniu tymczasowym rząd Turcji zwrócił się do Komisji, aby ta dostarczyła informacje dotyczące wskaźników makroekonomicznych szkody zagregowanych na poziomie wyłącznie producentów unijnych objętych próbą. Niniejsza strona powtórzyła swoje twierdzenie po ujawnieniu ostatecznych ustaleń. Zgodnie z przyjętą w Komisji praktyką wskaźniki makroekonomiczne są opracowywane i analizowane na szczeblu unijnym, a nie na poziomie producentów unijnych objętych próbą. Uważa się, że w odniesieniu do wskaźników makroekonomicznych, kompletne dane całego przemysłu unijnego, które obejmują również dane pochodzące od przedsiębiorstw objętych próbą, lepiej odzwierciedlają sytuację w okresie badanym niż dane tylko jednej branży przemysłu. W związku z powyższym wniosek ten został odrzucony.
(74) Wobec braku innych uwag, motywy 118-122 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają potwierdzone.
4.2. Wskaźniki makroekonomiczne
4.2.1. Produkcja, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych
(75) Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń oraz jak już wspomniano w motywie 9, jedna z zainteresowanych stron twierdziła, że Komisja wyłączyła dane od producentów unijnych, którzy przetwarzali żywe ryby nabywane od innych producentów unijnych żywych ryb, uwzględniając jedynie wielkość produkcji producentów unijnych, którzy przywozili żywe ryby w celu dalszego przetwarzania. Strona ta twierdziła, że wielkość unijnej produkcji ogółem była zatem zaniżona.
(76) Jak wyjaśniono w motywie 52, Komisja przeanalizowała cały przemysł unijny, w tym producentów żywych, świeżych, mrożonych, odfiletowanych i wędzonych pstrągów i jak wyjaśniono w motywach 56 i 60, całkowita wielkość produkcji w Unii nie miała wpływu na metodę stosowaną przez Komisję. Argument ten został zatem odrzucony.
(77) Rząd Turcji argumentował, że dane FEAP obejmowały jedynie dane z 13 państw członkowskich oraz że w związku z tym całkowita wielkość produkcji w Unii była zaniżona.
(78) Dane FEAP rzeczywiście nie obejmowały państw członkowskich, których wielkość produkcji ogółem wynosiła poniżej 1 000 ton ("odpowiednik całej ryby") rocznie, co jednak, biorąc pod uwagę niewielkie ilości, nie mogło mieć istotnego wpływu na ustalone tendencje. Dodatkowo strona ta nie wykazała żadnych potencjalnych skutków uwzględnienia pozostałych państw członkowskich w danych całościowych. Argument ten został zatem odrzucony.
(79) Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń rząd Turcji twierdził, że według danych dotyczących produkcji dwóch państw członkowskich, mianowicie Bułgarii i Rumunii, które zostały wyłączone faktycznie, kraje te wyprodukowały więcej niż 1 000 ton w 2011 r. Jednakże wielkość produkcji dostarczonych przez rząd Turcji odnosi się głównie do dużych produkcji pstrąga, który nie jest produktem objętym obecnym dochodzeniem. W związku z powyższym argument ten został odrzucony.
(80) Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń jedna z zainteresowanych stron twierdziła, że moce produkcyjne, jak wskazano w motywie 124 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, są błędne, ponieważ zostały one obliczone na podstawie nieprawidłowo ustalonej wielkości produkcji, jak twierdzono w motywie 75. Ponadto zainteresowana strona twierdziła, że wskaźnik wykorzystania mocy produkcyjnych nie powinien być oparty na informacjach przekazanych przez producentów unijnych objętych próbą, ponieważ próba zawierała producentów unijnych reprezentujących różne etapy produkcji, takie jak wędzenie, podczas gdy wielkość produkcji miałaby zawierać rzekomo wyłącznie pstrągi żywe. Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń wspomniana strona twierdziła, że stosowany wzór został błędnie oparty o średni współczynnik wykorzystania mocy produkcyjnych producentów objętych próbą zamiast użycia konkretnych danych sektora żywych ryb z jednej strony a sektorem przetwórczym z drugiej strony. Strona stwierdziła następnie, że dodatkowo dane sektora przetwórczego, który nabywał pstrąga żywego nie zostały ujęte w Unii, co miało znaczny wpływ na ustalenie ogólnych mocy produkcyjnych w Unii. Wreszcie strona twierdziła, że ustalenia zdolności w żadnym wypadku nie powinny być oparte o wzór, lecz o faktyczne dane od producentów unijnych.
(81) Jak określono w motywach 52, 56 i 60, Komisja nie wykluczyła przemysłu przetwórczego w Unii z jej analizy, a argument, że wielkość produkcji była nieprawidłowo obliczona został odrzucony. Ponadto, jak wyjaśniono w motywie 53, nie były dostępne dane, które umożliwiłyby Komisji przeprowadzenie analizy segmentacji danych szczegółowych za pomocą dwóch specyficznych sektorów. Z tego samego powodu określenia zdolności nie można opierać na faktycznych danych z ponad 700 unijnych małych i średnich producentów. Jak wyjaśniono w motywach 123 i 124 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, stopień wykorzystania mocy produkcyjnych stwierdzonych przez Komisję jest zgodny z wielkością produkcji w Unii. W związku z tym argument, że określono moce produkcyjne na podstawie niepełnych danych wielkości produkcji ogółem, a także argument, że wskaźnik wykorzystania mocy produkcyjnych nie powinien opierać się na danych producentów unijnych objętych próbą również zostały odrzucone. W każdym razie, nawet jeżeli alternatywna metoda obliczania wielkości produkcji zasugerowana przez zainteresowaną stronę została zaakceptowana i dane z unijnego sektora przetwarzania, który nabywał żywego pstrąga w Unii zostały dodane do danych od producentów unijnych żywych ryb, co prowadzi do podwójnego liczenia, jak wyjaśniono w motywie 56, wskaźnik wykorzystania mocy produkcyjnych wykazuje te same tendencje w okresie badanym. Argument ten został, zatem odrzucony.
(82) Wobec braku innych uwag motywy 123-128 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają potwierdzone.
4.2.2. Wielkość sprzedaży i udział w rynku
(83) Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń oraz jak już wspomniano w motywie 9, jedna z zainteresowanych stron twierdziła, że Komisja wyłączyła dane od producentów unijnych, którzy przetwarzali żywe ryby nabywane od innych producentów unijnych żywych ryb, uwzględniając jedynie wielkość produkcji producentów unijnych, którzy przywozili żywe ryby w celu dalszego przetwarzania. Strona ta utrzymywała, że część przemysłu przetwórczego w Unii została wyłączona z analizy jako takiej. W związku z tym strona ta twierdziła, że wielkość sprzedaży przemysłu unijnego była niedoszacowana, a obliczony na tej podstawie udział w rynku był błędny. Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń ta sama strona powtórzyła swoje uwagi i zasugerowała, że Komisja powinna była oprzeć się na alternatywnych metodach opisanych w motywie 49 bez podania ich znaczenia dla tego stwierdzenia.
(84) Z powodów określonych w motywach 52, 56 i 60 argument, że wielkość produkcji została błędnie ustalona i że część przemysłu unijnego nie została wzięta pod uwagę w analizie, został odrzucony. W związku z powyższym argument, zgodnie z którym wielkość sprzedaży i udział w rynku zostały nieprawidłowo ustalone, również został odrzucony. Jak wyjaśniono w motywie 53, jakakolwiek analiza segmentowa była niewykonalna i w związku z tym została odrzucona. Jeżeli jednak metoda obliczania wielkości sprzedaży zaproponowana przez zainteresowaną stronę zostałaby zaakceptowana, doprowadziłoby to do podwójnego liczenia, w związku z czym zawyżenia wielkości sprzedaży i udziału w rynku przemysłu unijnego. Jednocześnie, jak wyjaśniono w motywie 57, wskaźniki te jednak wykazują te same tendencje w okresie badanym. Argument ten zostaje zatem odrzucony.
(85) Wobec braku innych uwag motywy 129 i 133 rozporządzenia tymczasowego zostają potwierdzone.
4.2.3. Wzrost
(86) Wobec braku jakichkolwiek uwag motyw 134 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostaje niniejszym potwierdzony.
4.2.4. Zatrudnienie i wydajność
(87) Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń oraz jak już wspomniano w motywie 9, jedna ze stron twierdziła, że Komisja wyłączyła dane od producentów unijnych, którzy przetwarzali żywe ryby nabywane od innych producentów unijnych żywych ryb oraz że w związku z tym zatrudnienie zostało niedoszacowane. Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń wspomniana strona twierdziła, że zastosowany wzór został błędnie oparty na zatrudnieniu producentów objętych próbą, zamiast korzystaniu z danych tych dwóch sektorów. Strona stwierdziła następnie, że ponadto dane sektora przetwórczego, który nabywał żywego pstrąga w Unii nie zostały ujęte, co miało znaczny wpływ na ustalenie ogólnego zatrudnienia w Unii. Wreszcie strona twierdziła, że ustalenia zatrudnienia w żadnym wypadku nie powinny być oparte o wzór, lecz o faktyczne dane od producentów unijnych.
(88) Z powodów określonych w motywach 52, 56 i 60 argument, że część przemysłu unijnego nie została wzięta pod uwagę w analizie został odrzucony. Ponadto, jak wyjaśniono w motywie 53, nie były dostępne dane, które umożliwiłyby Komisji przeprowadzenie analizy segmentacji danych szczegółowych za pomocą specyficznych danych sektora żywych ryb, z jednej strony, i sektora przetwórczego, z drugiej strony. Z tego samego powodu określenia zatrudnienia nie można opierać na faktycznych danych z ponad 700 unijnych małych i średnich producentów. Jak wyjaśniono w motywie 136 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, dane liczbowe dotyczące zatrudnienia stwierdzone przez Komisję są zgodne z wielkością produkcji w Unii. W rzeczywistości Komisja podczas ustalania danych dotyczących zatrudnienia wzięła pod uwagę cały przemysł unijny, w tym również przemysł przetwórczy. W związku z powyższym argument, zgodnie z którym zatrudnienie zostało błędnie ustalone również został odrzucony. W każdym razie, nawet jeżeli alternatywna metoda obliczania wielkości produkcji zasugerowana przez zainteresowaną stronę została zaakceptowana i dane z unijnego sektora przetwarzania, który nabywał żywego pstrąga w Unii zostały dodane do danych od producentów unijnych żywych ryb, co prowadzi do podwójnego liczenia, jak wyjaśniono w motywie 56, rozwój zatrudnienia wykazuje te same tendencje w okresie badanym. Argument ten został, zatem odrzucony.
(89) Wobec braku innych uwag motywy 135-137 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają potwierdzone.
4.3. Wskaźniki mikroekonomiczne
4.3.1. Ceny i czynniki oddziałujące na ceny
(90) Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń jedna strona twierdziła, że ceny sprzedaży przemysłu unijnego nie powinny być ustalane na podstawie średniej, ale w odniesieniu do poszczególnych rodzajów, jako że zestawienie rodzajów produktu objętego postępowaniem i masa jednego szczególnego rodzaju produktu w tym zestawieniu miałyby znaczny wpływ na średnią cenę sprzedaży. Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń ta sama strona ponownie zgłosiła uwagi, nie przedstawiając żadnego dalszego uzasadnienia swojego twierdzenia.
(91) Jednak na zasadzie analogii, z powodów przedstawionych w motywach 67 i 68, argument ten został odrzucony.
(92) Wobec braku innych uwag motywy 140-142 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają potwierdzone.
4.3.2. Koszty pracy
(93) Wobec braku innych uwag motywy 143 i 144 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają potwierdzone.
4.3.3. Zapasy
(94) Wobec braku jakichkolwiek uwag motyw 145 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostaje niniejszym potwierdzony.
4.3.4. Rentowność, przepływ środków pieniężnych, inwestycje, zwrot z inwestycji i zdolność do pozyskiwania kapitału
(95) Wobec braku jakichkolwiek uwag motywy 146-151 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają potwierdzone.
5. Wnioski dotyczące szkody
(96) Na podstawie powyższej całościowej analizy znaczących czynników makroekonomicznych i mikroekonomicznych oraz wobec braku innych uwag, ustalenia zawarte w motywach 152-155 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych stanowiące, że cały przemysł unijny, w tym wszystkie poszczególne działania i rodzaje produkcji (produkcja żywych, świeżych, mrożonych, filetowanych i wędzonych pstrągów) poniósł znaczącą szkodę w rozumieniu art. 8 ust. 4 rozporządzenia podstawowego zostają potwierdzone.
E. ZWIĄZEK PRZYCZYNOWY
1. Wpływ przywozu subsydiowanego
(97) Wobec braku jakichkolwiek uwag motywy 157-161 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają potwierdzone.
2. Wpływ innych czynników
2.1. Przywóz z państw trzecich
(98) Wobec braku jakichkolwiek uwag motywy 162-165 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają potwierdzone.
2.2. Wyniki eksportowe przemysłu unijnego
(99) Wobec braku innych uwag motywy 166 i 168 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają potwierdzone.
2.3. Zmiany w konsumpcji
(100) Wobec braku innych uwag motywy 169 i 170 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają potwierdzone.
2.4. Konkurencja ze strony innych gatunków ryb
(101) Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń niektóre zainteresowane strony ponownie wysunęły argument, że istotna szkoda poniesiona przez przemysł unijny była spowodowana konkurencją ze strony innych gatunków ryb. Strony przytoczyły analizy 11 , z których rzekomo wynikało, że inne gatunki ryb są konkurencyjne wobec porcji pstrąga tęczowego na rynku niemieckim. Zainteresowane strony argumentowały również, że oprócz rzekomej konkurencji ze strony dużego pstrąga, łososia i pangi, istniała także konkurencja ze strony dorsza, halibuta, makreli i karmazyna, która spowodowała szkodę przemysłowi unijnemu.
(102) Badania, o których mowa powyżej i do których odniosły się zainteresowane strony, nie zawierały żadnych przekonujących dowodów ani w odniesieniu do rynku niemieckiego, ani w odniesieniu do rynku unijnego jako całości popierających przedstawione argumenty. Argumenty te zostały również podważone przez fakt, że w badanym okresie turecki przywóz pstrąga tęczowego wzrósł zarówno pod względem udziału w rynku, jak i wielkości sprzedaży w Unii.
(103) Rzekoma konkurencja ze strony innych gatunków ryb w żadnym wypadku nie mogła wyjaśnić ogólnego pogorszenia sytuacji gospodarczej i finansowej przemysłu unijnego, a w szczególności utraty udziału w rynku w porównaniu do przywozu z Turcji, który wykazywał tendencję wzrostową w badanym okresie.
(104) W związku z tym przedstawione argumenty w tym zakresie zostały odrzucone.
(105) Wobec braku innych uwag motywy 171-175 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają potwierdzone.
2.5. Obciążenia administracyjne i regulacyjne, ograniczenia geograficzne
(106) Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń niektóre zainteresowane strony ponownie wysunęły argument, że w analizie nie uwzględniono negatywnego wpływu obciążeń administracyjnych w państwach członkowskich.
(107) W motywach 176-178 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych omówiono kwestię obciążeń administracyjnych i regulacyjnych, w tym rzekomych ograniczeń wykorzystywania określonych obszarów geograficznych na potrzeby akwakultury w państwach członkowskich jako możliwego innego czynnika wyrządzającego szkodę przemysłowi unijnemu. Strony objęte postępowaniem nie uzasadniły dodatkowo swojego twierdzenia i nie dostarczyły żadnych dalszych informacji w tym zakresie. W związku z powyższym argument ten został odrzucony.
(108) Wobec braku innych uwag motywy 176-178 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają niniejszym potwierdzone.
2.6. Presja cenowa ze strony dużych sprzedawców detalicznych
(109) Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń niektóre zainteresowane strony ponownie wysunęły argument, że w analizie nie uwzględniono negatywnego wpływu presji cenowej i wysokiej siły przetargowej sektora sprzedaży detalicznej.
(110) Presja cenowa i siła przetargowa sektora sprzedaży detalicznej, a także inne możliwe czynniki, które spowodowały szkodę dla przemysłu unijnego zostały omówione w motywach od 179 do 181 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. Strony objęte postępowaniem nie uzasadniły dodatkowo swojego twierdzenia i nie dostarczyły żadnych dalszych informacji w tym zakresie. W związku z powyższym argument ten został odrzucony.
(111) Wobec braku innych uwag motywy 179-181 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają potwierdzone.
2.7. Przeinwestowanie, koszty finansowe, wahania kursów wymiany walut oraz nadzwyczajne straty związane ze sporami prawnymi
(112) Po ujawnieniu tymczasowych ustaleń niektóre zainteresowane strony ponownie wysunęły argument, że w analizie nie uwzględniono negatywnego wpływu kilku innych czynników na indywidualnych producentów unijnych, takich jak rzekome przeinwestowanie, kwestie środowiskowe i spory prawne.
(113) Czynniki te zostały jednak omówione w motywach 182-186 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych. Strony objęte postępowaniem nie uzasadniły dodatkowo swojego twierdzenia i nie dostarczyły żadnych dalszych informacji w tym zakresie. W związku z powyższym argument ten został odrzucony.
(114) Wobec braku innych uwag motywy 182-186 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają potwierdzone.
3. Wnioski w sprawie związku przyczynowego
(115) Na podstawie powyższego i wobec braku innych uwag motywy 187-189 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych, w których stwierdzono, że istotna szkoda poniesiona przez przemysł unijny została spowodowana przez przywóz subsydiowany oraz, że żadne inne czynniki analizowane zarówno indywidualnie, jak i zbiorowo nie naruszają związku przyczynowego, zostają potwierdzone.
F. INTERES UNII
1. Interes przemysłu unijnego
(116) Wobec braku jakichkolwiek uwag motywy 191-194 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają potwierdzone.
2. Interes niepowiązanych importerów
(117) Po wprowadzeniu środków tymczasowych dwóch dodatkowych importerów zgłosiło się i stwierdziło, że nałożenie ceł na przywóz pstrąga z Turcji miałoby negatywny wpływ na ich sytuację. Strony te nie uzasadniły jednak swoich argumentów. W związku z tym argumenty te odrzucono.
(118) Wobec braku innych uwag motywy 195 i 198 rozporządzenia tymczasowego zostają potwierdzone.
3. Interes użytkowników, konsumentów, dostawców
(119) Wobec braku jakichkolwiek uwag motywy 199-203 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają potwierdzone.
4. Wnioski dotyczące interesu Unii
(120) Na podstawie powyższego i wobec braku innych uwag motyw 204 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych stanowiący, że nie istniały przekonujące powody, aby stwierdzić, że wprowadzenie środków w odniesieniu do przywozu produktu objętego postępowaniem z Turcji, nie leży w interesie Unii, zostaje potwierdzony.
G. ŚRODKI WYRÓWNAWCZE
(121) Mając na uwadze sformułowane przez Komisję wnioski dotyczące subsydiowania, szkody, związku przyczynowego i interesu Unii, należy wprowadzić ostateczne środki wyrównawcze, aby zapobiec dalszemu wyrządzaniu szkody przemysłowi unijnemu przez przywóz subsydiowanych produktów.
1. Poziom usuwający szkodę (margines szkody)
(122) Z uwagi na dostosowania opisane w motywach 70 i 71 powyżej marginesy szkody zostały skorygowane tak jak opisano w motywie 127 poniżej.
(123) Wobec braku innych uwag motywy 206-217 rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych zostają potwierdzone.
2. Środki ostateczne
(124) W świetle powyższego oraz zgodnie z art. 15 rozporządzenia podstawowego należy nałożyć ostateczne cło wyrównawcze zgodnie z zasadą niższego cła zgodnie z art. 15 ust. 1 rozporządzenia podstawowego. Komisja porównała margines szkody z marginesem subsydiowania. Kwota ceł powinna być ustalona na poziomie marginesu subsydiowania albo marginesu szkody, zależnie od tego, który z nich jest niższy.
(125) Biorąc pod uwagę wysoki poziom współpracy tureckich producentów eksportujących, cło dla "wszystkich pozostałych przedsiębiorstw" ustalono na poziomie najwyższego cła, jakie ma być nałożone na przedsiębiorstwa objęte próbą lub współpracujące w ramach dochodzenia. Cło dla "wszystkich pozostałych przedsiębiorstw" będzie miało zastosowanie w odniesieniu do tych przedsiębiorstw, które nie współpracowały w ramach dochodzenia.
(126) Dla wymienionych w załączniku tureckich przedsiębiorstw współpracujących nieobjętych próbą ustala się ostateczną stawkę cła na poziomie średniej ważonej stawek dla przedsiębiorstw objętych próbą.
(127) W związku z powyższym stawka cła wyrównawczego, wyrażona w cenach CIF na granicy Unii, przed ocleniem, powinna być następująca:
| Przedsiębiorstwo |
Margines subsydiowania |
Margines szkody |
Cło wyrównawcze |
| GMS |
6,9 % |
24 % |
6,9 % |
| Kilic |
9,5 % |
37 % |
9,5 % |
| Özpekler |
6,7 % |
22 % |
6,7 % |
| Ternaeben |
8,0 % |
17 % |
8,0 % |
| Pozostałe przedsiębiorstwa współpracujące |
7,6 % |
23 % |
7,6 % |
| Wszystkie pozostałe przedsiębiorstwa |
9,5 % |
37 % |
9,5 % |
(128) Powyższe środki wyrównawcze ustala się w postaci stawek celnych ad valorem, tj. proporcjonalnie do wartości przywozu.
(129) Stawki cła wyrównawczego dla poszczególnych przedsiębiorstw, określone w niniejszym rozporządzeniu, wyznaczono na podstawie ustaleń niniejszego dochodzenia. Odzwierciedlają one zatem sytuację ustaloną podczas dochodzenia, dotyczącą tych przedsiębiorstw. Te stawki celne mają zastosowanie wyłącznie do przywozu produktu objętego postępowaniem pochodzącego z państwa, którego dotyczy postępowanie, oraz produkowanego przez wymienione podmioty prawne.
(130) Przywożone produkty objęte postępowaniem wytworzone przez jakiekolwiek inne przedsiębiorstwo, które nie zostało wyraźnie wymienione w części normatywnej niniejszego rozporządzenia, w tym podmioty powiązane z przedsiębiorstwami wyraźnie wymienionymi, powinny podlegać stawce celnej mającej zastosowanie do "wszystkich pozostałych przedsiębiorstw".
(131) Przedsiębiorstwo może wnioskować o zastosowanie wymienionych indywidualnych stawek cła wyrównawczego w przypadku zmiany jego nazwy. Wniosek w tej sprawie należy kierować do Komisji 12 . Wniosek musi zawierać wszystkie istotne informacje, które pozwolą wykazać, że zmiana nie wpływa na prawo przedsiębiorstwa do korzystania ze stawki celnej, która ma wobec niego zastosowanie. Jeśli zmiana nazwy przedsiębiorstwa nie wpływa na prawo do korzystania ze stawki celnej mającej wobec niego zastosowanie, w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej opublikowane zostanie zawiadomienie w sprawie zmiany nazwy.
(132) W celu zapewnienia należytego egzekwowania ceł wyrównawczych cło rezydualne dla wszystkich pozostałych przedsiębiorstw należy stosować nie tylko w odniesieniu do niewspółpracujących producentów eksportujących objętych niniejszym dochodzeniem, ale także do producentów, którzy nie prowadzili wywozu do Unii w trakcie okresu objętego dochodzeniem.
3. Zobowiązania cenowe
(133) Po ujawnieniu ustaleń rozporządzenia w sprawie ceł tymczasowych 15 producentów eksportujących złożyło zobowiązania cenowe zgodnie z art. 13 rozporządzenia podstawowego.
(134) Komisja przeanalizowała dokładnie złożone oferty w świetle szczególnego kontekstu stosunków z Turcją. Komisja uznała jednak, że takie zobowiązania cenowe nie byłyby praktyczne w obecnym postępowaniu. Spowodowane jest to dużą ilością rodzajów produktu objętego postępowaniem, znacznymi różnicami cenowymi pomiędzy różnymi formami produktu objętego postępowaniem i ryzykiem wzajemnej kompensacji ze względu na sprzedaż innych produktów tym samym klientom.
(135) Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń jedna z zainteresowanych stron (AEA) twierdziła, że powody uznania danego zobowiązania za niepraktyczne nie są prawidłowe. Po pierwsze, przedsiębiorstwo to stwierdziło, że liczba postaci jest ograniczona, nie są one łatwe do zidentyfikowania za pośrednictwem kodów TARIC oraz, jeżeli to konieczne, niektóre prezentacje można pogrupować, po drugie, że istnienie znacznych różnic w cenach między różnymi postaciami nie prowadzi do stwierdzenia, że zobowiązania są niewykonalne, ponieważ różne minimalne ceny importowe mogły zostać ustalone dla różnych postaci i wreszcie, że podobne zobowiązania zostały przyjęte w przypadku innych produktów rybnych (łosoś) 13 wcześniej.
(136) Po pierwsze, producenci eksportujący objęci próbą, którzy zaproponowali zobowiązania i dla których Komisja dysponowała szczegółowymi informacjami wywozili siedem różnych postaci produktu objętego postępowaniem w okresie objętym dochodzeniem. Takie postaci nie mogą być wyraźnie oznaczone kodami TARIC. Ponadto dowolna grupa postaci wymagająca różnych cen może doprowadzić do kompensacji między minimalną ceną importową różnych postaci. Po drugie, analiza dużej liczby producentów eksportujących i postaci w połączeniu ze znacznymi różnicami cen pomiędzy postaciami zostałaby złagodzona dużą liczbą minimalnych cen importowych, jak sugeruje zainteresowana strona, skutkowałoby to monitorowaniem zobowiązań nawet jeszcze bardziej niepraktycznym. Po trzecie, łagodzące ryzyko wzajemnej kompensacji poprzez ciągłe monitorowanie klauzuli rezygnacji ze sprzedaży innych produktów tym samym klientom nieproporcjonalnie wymagałoby wielu nakładów i w związku z tym byłoby niepraktyczne. Wreszcie, w odniesieniu do postępowania dotyczącego łososia, zobowiązania podjęte w tym czasie okazały się niepraktyczne, co potwierdziło wiele przypadków wycofania w okresie obowiązywania środków. Z powyższych powodów argumenty, że zobowiązania byłyby praktyczne w niniejszej sprawie, zostały odrzucone.
(137) W konsekwencji zobowiązania te zostały odrzucone.
4. Ostateczne pobranie cła tymczasowego
(138) Ze względu na ustaloną wysokość marginesów subsydiowania oraz zważywszy na poziom szkody, jaką poniósł przemysł unijny, należy dokonać ostatecznego poboru kwot zabezpieczonych w formie tymczasowego cła wyrównawczego nałożonego rozporządzeniem w sprawie ceł tymczasowych. Zabezpieczone kwoty przekraczające ostateczne stawki cła wyrównawczego powinny być zwolnione.
(139) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 15 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009 14 ,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
