(notyfikowana jako dokument nr C(2015) 5412)(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(Dz.U.UE L z dnia 11 sierpnia 2015 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę 2006/42/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 maja 2006 r. w sprawie maszyn, zmieniającą dyrektywę 95/16/WE 1 , w szczególności jej art. 11 ust. 3,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Zgodnie z procedurą określoną w art. 11 ust. 2 dyrektywy 2006/42/WE Szwecja poinformowała Komisję o środku w celu zakazania wprowadzania do obrotu maszyn do cięcia i łupania drewna opałowego rodzajów Bonnetklippen i Brännhultsklippen produkowanych przez przedsiębiorstwo Bonnet AB, z siedzibą pod adresem Surgatan, SE-602 28 Norrköping, Szwecja.
(2) Maszyny do cięcia i łupania drewna opałowego były opatrzone oznakowaniem CE zgodnie z dyrektywą 2006/42/WE.
(3) Przyczyną wprowadzenia tego środka była niezgodność maszyn do cięcia i łupania drewna opałowego z zasadniczymi wymaganiami w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa określonymi w pkt 1.1.2 i 1.3.7 załącznika I do dyrektywy 2006/42/WE w odniesieniu do zasad bezpieczeństwa kompleksowego i ryzyka związanego z częściami ruchomymi. W szczególności maszyny nie były wyposażone w osłony lub zabezpieczenia chroniące przed zagrożeniem, które stanowią części ruchome, i możliwy jest dostęp do niebezpiecznych części maszyn w trakcie ich działania.
(4) Szwecja poinformowała producenta o stwierdzonych brakach. Producent podjął niezbędne środki w celu wycofania z rynku produktów niezgodnych z wymogami.
(5) W wyniku analizy dostarczonych przez władze Szwecji dowodów stwierdzono, że maszyny do cięcia i łupania drewna opałowego rodzajów Bonnetklippen i Brännhultsklippen produkowane przez przedsiębiorstwo Bonnet AB, z siedzibą pod adresem Surgatan, SE-602 28 Norrköping, Szwecja, nie spełniają zasadniczych wymagań w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa określonych w dyrektywie 2006/42/WE i że niezgodność ta stwarza poważne ryzyko doznania obrażeń przez użytkowników. Należy zatem uznać środek wprowadzony przez Szwecję za uzasadniony,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: