a także mając na uwadze, co następuje:(1) Zgodnie z art. 2 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 2 wspólna polityka rybołówstwa ma na celu zapewnienie, aby eksploatacja żywych zasobów morza odbudowywała i zachowywała populacje poławianych gatunków powyżej poziomów pozwalających wytworzyć maksymalny podtrzymywalny połów.
(2) Artykuł 45 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 850/98 stanowi, że tam, gdzie ochrona zasobów organizmów morskich wymaga natychmiastowego działania, Komisja może, w uzupełnieniu do lub na zasadzie odstępstwa od tego rozporządzenia, przyjąć jakiekolwiek niezbędne środki.
(3) Z opinii naukowej Międzynarodowej Rady Badań Morza (ICES) oraz Komitetu Naukowo-Technicznego i Ekonomicznego ds. Rybołówstwa (STECF) wynika, że stado labraksa w Morzu Celtyckim, kanale La Manche, Morzu Irlandzkim i w południowej części Morza Północnego (rejony ICES IVb, IVc oraz VIIa, VIId-VIIh) jest dotknięte szybkim spadkiem biomasy w wyniku połączenia malejącej liczebności uzupełnienia i rosnącej śmiertelności połowowej. Labraks to gatunek wolno rosnący i późno dojrzewający. Biomasa tarłowa zmierza w kierunku najniższego historycznie zaobserwowanego poziomu. Obecna śmiertelność połowowa prawie czterokrotnie przekracza poziom wytrzymałości stada. ICES zaleciła zatem wdrożenie środków w celu znacznego ograniczenia śmiertelności połowowej w całym tym stadzie na wyżej wymienionych obszarach.
(4) Wdrażając rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/111 3 , na podstawie art. 12 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, Komisja przyjęła pilne środki w celu ograniczenia śmiertelności połowowej powodowanej przez statki do połowów pelagicznych poławiające w sposób ukierunkowany w skupiskach tarłowych labraksa. Rozporządzeniem Rady (UE) 2015/523 4 wprowadzono rygorystyczny limit w celu ograniczenia śmiertelności powodowanej przez wędkarstwo rekreacyjne. Opinie naukowe wykazały, że połączenie ograniczenia połowów i zwiększenia minimalnego rozmiaru odniesienia do celów ochrony byłoby bardziej skuteczne dla ograniczenia śmiertelności połowowej.
(5) W rozporządzeniu (WE) nr 850/98 ustanawia się minimalne rozmiary odniesienia do celów ochrony w odniesieniu do organizmów morskich w celu zapewnienia ochrony młodych.
(6) Cztery obszary występowania stada labraksa określone przez ICES to: Morze Celtyckie, kanał La Manche, Morze Irlandzkie i południowa część Morza Północnego (rejony ICES IVb, IVc, VIIa oraz VIId-VIIh), Zatoka Biskajska i atlantyckie wody Półwyspu Iberyjskiego (rejony ICES VIIIa i VIIIb), atlantyckie wody Półwyspu Iberyjskiego (rejony ICES VIIIc i IXa) oraz Morze Celtyckie oraz wody na zachód od Szkocji (rejony ICES VIa, VIIb i VIIj).
(7) Obecny minimalny rozmiar dla labraksa ustanowiony w załączniku XII do rozporządzenia (WE) nr 850/98 wynosi 36 cm.
(8) W odniesieniu do stada labraksa w Morzu Celtyckim, kanale La Manche, Morzu Irlandzkim i w południowej części Morza Północnego (rejony ICES IVb, IVc, VIIa oraz VIId-VIIh) informacje otrzymane na podstawie ocen ICES wskazują jednak, że samica labraksa osiąga dojrzałość płciową od rozmiaru 42 cm. Statystyki połowowe potwierdzają, że poławianie i wyładowywanie labraksa poniżej 42 cm usuwa młode samice labraksa w chwili, gdy nie przyczyniły się jeszcze do reprodukcji stada. Umożliwienie połowu i wyładunku labraksa o wielkości mniejszej niż 42 cm szkodzi zatem poważnie zdolności reprodukcyjnej tego stada, przyczyniając się znacznie do ogólnej śmiertelności połowowej, i powoduje poważne zagrożenie dla ochrony stada labraksa. Ponieważ stada labraksa w tych rejonach ICES zależą od samic labraksa pozostałych w morzu do chwili rozmnożenia, należy zwiększyć minimalny rozmiar odniesienia do celów ochrony dla tego gatunku do 42 cm.
(9) Ponadto, ponieważ wydaje się, że dojrzałość zależy od temperatury, takim samym ograniczeniem należy zapobiegawczo objąć inne stada północne, tj. w Morzu Celtyckim i na zachód od Szkocji (rejony ICES VIa, VIIb i VIIj).
(10) Należy zatem pilnie zastosować środki w celu zakazania połowu i wyładunku labraksa poniżej 42 cm jako środek ochronny dla młodego labraksa w dwóch stadach labraksa określonych przez ICES: w Morzu Celtyckim, kanale La Manche, Morzu Irlandzkim i w południowej części Morza Północnego (rejony ICES IVb, IVc, VIIa oraz VIId-VIIh) oraz w Morzu Celtyckim i na zachód od Szkocji (rejon ICES VIa, VIIb i VIIj). Dalsza zwłoka w zapewnieniu ochrony młodego labraksa w znaczący sposób zwiększyłaby ryzyko poważnego zagrożenia dla stada labraksa, przyczyniłaby się znacząco do jego śmiertelności i przyspieszyłaby spadek jego biomasy.
(11) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Rybołówstwa i Akwakultury,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.Sporządzono w Brukseli dnia 30 lipca 2015 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Jean-Claude JUNCKER |
|
Przewodniczący |
