KOMISJA EUROPEJSKA,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 273/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. w sprawie prekursorów narkotykowych 1 , w szczególności jego art. 3 ust. 8, art. 8 ust. 3 oraz art. 13 ust. 2,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 111/2005 z dnia 22 grudnia 2004 r. określające zasady nadzorowania handlu prekursorami narkotyków pomiędzy Unią a państwami trzecimi 2 , w szczególności jego art. 6 ust. 1 akapit trzeci, art. 7 ust. 1 akapit trzeci, art. 8 ust. 2, art. 9 ust. 2 akapit drugi, art. 11 ust. 1 i 3, art. 19 i art. 32 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1277/2005 3 ustanowiono przepisy wykonawcze do rozporządzenia (WE) nr 273/2004 i rozporządzenia (WE) nr 111/2005 w zakresie prekursorów narkotykowych. Zarówno rozporządzenie (WE) nr 273/2004, jak i rozporządzenie (WE) nr 111/2005 zostały zmienione po przyjęciu rozporządzenia (WE) nr 1277/2005, tak aby obejmowały uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych i wykonawczych na podstawie art. 290 i 291 Traktatu. Dlatego też zgodnie z nowych uprawnieniami należy przyjąć nowe przepisy.
(2) Mimo że rozporządzenie (WE) nr 273/2004 dotyczy handlu wewnętrznego, a rozporządzenie (WE) nr 111/2005 handlu międzynarodowego, wiele przepisów jest wspólnych dla obu rozporządzeń. W celu zapewnienia spójności uzasadnione jest przyjęcie jednego aktu delegowanego dla obu rozporządzeń.
(3) Aby zapewnić pewność prawa oraz spójne egzekwowanie przepisów niniejszego rozporządzenia, niezbędne jest podanie definicji "lokalu przedsiębiorstwa".
(4) Licencje i rejestracje wymagane dla podmiotów gospodarczych pragnących prowadzić działalność związaną z niektórymi substancjami (prekursorami narkotykowymi), które mogą być wykorzystywane do nielegalnego wytwarzania środków odurzających lub substancji psychotropowych, powinny być przyznawane tylko wiarygodnym podmiotom gospodarczym, które złożą odpowiedni wniosek. Te podmioty gospodarcze powinny uprzednio podjąć odpowiednie środki mające na celu bezpieczne obchodzenie się z tymi prekursorami narkotykowymi i ich przechowywanie oraz wyznaczyć możliwego do zidentyfikowania funkcjonariusza, który jest w stanie zapewnić, by działalność dotycząca tych substancji odbywała się zgodnie z odnośnymi przepisami.
(5) Niektóre podmioty gospodarcze zajmujące się prekursorami narkotykowymi do celów medycznych, takie jak apteki i punkty wydawania weterynaryjnych produktów leczniczych, mogą zostać wyłączone z wymogu uzyskania licencji lub rejestracji w celu prowadzenia działalności dotyczącej takich substancji. Ta sama zasada mogłaby mieć zastosowanie do niektórych organów publicznych.
(6) Podmioty gospodarcze prowadzące działalność dotyczącą prekursorów narkotykowych nieprzeznaczonych na rynek unijny, ale wprowadzonych na obszar celny Unii, powinny przekazywać informacje wskazujące, że wywóz tych substancji odbył się zgodnie z odpowiednimi konwencjami międzynarodowymi, aby wykazać zgodność z prawem celów odnośnej transakcji.
(7) Podmioty gospodarcze mające siedzibę w Unii powinny przekazać pewne podstawowe informacje na temat działań podjętych w celu ułatwienia monitorowania przez właściwe organy handlu prekursorami narkotykowymi.
(8) W celu minimalizacji ryzyka nielegalnego wykorzystania pewnych prekursorów narkotykowych ich wywóz powinien być poprzedzony powiadomieniem przed wywozem oraz zezwoleniem na wywóz.
(9) Do wykazów państw trzecich przeznaczenia do celów wywozu substancji sklasyfikowanych w kategoriach 2 i 3 w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 111/2005 wprowadza się częste zmiany. Aby umożliwić szybką aktualizację wykazów, zgodnie z kryteriami dla tych wykazów określonymi w niniejszym rozporządzeniu, wykazy te powinny być publikowane na stronie internetowej Komisji.
(10) Aby zmniejszyć obciążenie administracyjne dla handlu niektórymi kategoriami prekursorów narkotykowych, należy przewidzieć uproszczoną procedurę powiadamiania przed wywozem i udzielania zezwoleń na wywóz.
(11) W celu poprawy współpracy w zakresie wykonywania środków monitorowania państwa członkowskie powinny regularnie dostarczać Komisji informacji na temat skonfiskowanych lub zatrzymanych prekursorów narkotykowych.
(12) W celu zapewnienia spójności prawodawstwa i pewności prawa niniejsze rozporządzenie delegowane należy stosować od dnia wejścia w życie rozporządzenia wykonawczego,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
1 Dz.U. L 47 z 18.2.2004, s. 1.
2 Dz.U. L 22 z 26.1.2005, s. 1.
3 Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1277/2005 z dnia 27 lipca 2005 r. ustanawiające przepisy wykonawcze dotyczące rozporządzenia (WE) nr 273/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie prekursorów narkotykowych i rozporządzenia Rady (WE) nr 111/2005 określającego zasady nadzorowania handlu prekursorami narkotyków pomiędzy Wspólnotą a państwami trzecimi (Dz.U. L 202 z 3.8.2005, s. 7).
4 Art. 3 ust. 2 lit. b) ppkt v) zmieniony przez sprostowanie z dnia 14 lipca 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.185.31).
5 Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.U. L 302 z 19.10.1992, s. 1).
6 Art. 3 ust. 9 lit. c) pkt i) zmieniony przez sprostowanie z dnia 18 maja 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.125.75).
7 Decyzja Rady 90/611/EWG z dnia 22 października 1990 r. (Dz.U. L 326 z 24.11.1990, s. 56).