Dyrektywa 2015/652 ustanawiająca metody obliczania i wymogi w zakresie sprawozdawczości zgodnie z dyrektywą 98/70/WE Parlamentu Europejskiego i Rady odnoszącą się do jakości benzyny i olejów napędowych

DYREKTYWA RADY (UE) 2015/652

z dnia 20 kwietnia 2015 r.

ustanawiająca metody obliczania i wymogi w zakresie sprawozdawczości zgodnie z dyrektywą 98/70/WE Parlamentu Europejskiego i Rady odnoszącą się do jakości benzyny i olejów napędowych

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę 98/70/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 1998 r. odnoszącą się do jakości benzyny i olejów napędowych oraz zmieniającą dyrektywę Rady 93/12/EWG ¹ , w szczególności jej art. 7a ust. 5,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Przy zastosowaniu metody obliczania emisji gazów cieplarnianych pochodzących z paliw i z innej energii ze źródeł niebiologicznych, która ma być określona zgodnie z art. 7a ust. 5 dyrektywy 98/70/WE, sprawozdawczość powinna być wystarczająco dokładna, aby Komisja mogła dokonać krytycznej oceny wywiązywania się przez dostawców z ich obowiązków określonych w art. 7a ust. 2 tej dyrektywy. Metoda obliczania powinna zapewniać dokładność, uwzględniając przy tym złożoność powiązanych wymogów administracyjnych. Jednocześnie powinna ona zachęcać dostawców do redukcji intensywności emisji gazów cieplarnianych dostarczanego przez nich paliwa. Wpływ metody obliczania na rafinerie w Unii wymaga również starannego rozważenia. Metoda obliczania powinna zatem opierać się na średnich wartościach intensywności emisji gazów cieplarnianych stanowiących średnią wartość w danym sektorze, która jest typowa dla określonego paliwa. Zaletą takiego podejścia byłoby zmniejszenie obciążenia administracyjnego dla dostawców i państw członkowskich. Na tym etapie zastosowanie proponowanej metody obliczania nie powinno wymagać rozróżnienia intensywności emisji gazów cieplarnianych z paliwa w zależności od źródła surowca, gdyż miałoby to wpływ na bieżące inwestycje w niektórych rafineriach w Unii.

(2) W kontekście art. 7a ust. 1 dyrektywy 98/70/WE należy w jak największym stopniu zminimalizować wymogi w zakresie sprawozdawczości w odniesieniu do dostawców będących małymi i średnimi przedsiębiorstwami (MŚP) w rozumieniu zalecenia Komisji 2003/361/WE ² . Podobnie nie należy wymagać od importerów benzyny i oleju napędowego, które są rafinowane poza Unią, dostarczania szczegółowych informacji dotyczących źródeł ropy naftowej stosowanej do produkcji tych paliw, gdyż informacje takie mogą być niedostępne lub trudne do zdobycia.

(3) W celu zachęcania do dalszej redukcji emisji gazów cieplarnianych należy włączyć do obliczenia emisji gazów cieplarnianych w cyklu życia w odniesieniu do danego dostawcy zgłoszone ograniczenia pochodzące z redukcji emisji w segmencie wydobywczym, w tym ze spalania na pochodniach i uwalniania gazów do atmosfery. Aby ułatwić dostawcom zgłaszanie redukcji emisji w segmencie wydobywczym, należy zezwolić na stosowanie różnych systemów emisji do obliczania i certyfikacji redukcji emisji. Kwalifikowalne powinny być wyłącznie te projekty redukcji emisji w segmencie wydobywczym, które rozpoczynają się po dniu ustanowienia podstawowej normy dla paliw, określonym w art. 7a ust. 5 lit. b) dyrektywy 98/70/WE, tj. po dniu 1 stycznia 2011 r.

(4) Średnie ważone wartości standardowych emisji gazów cieplarnianych w odniesieniu do ropy naftowej wykorzystywanej w Unii zapewniają prostą metodę obliczania, dzięki której dostawcy mogą określić zawartość gazów cieplarnianych w dostarczanym przez nich paliwie.

(5) Szacowanie i zatwierdzanie redukcji emisji w segmencie wydobywczym powinno odbywać zgodnie z zasadami i normami określonymi w normach międzynarodowych, w szczególności ISO 14064, ISO 14065 oraz ISO 14066.

(6) Ponadto należy ułatwiać wdrożenie przez państwa członkowskie prawodawstwa dotyczącego redukcji emisji w segmencie wydobywczym, w tym ze spalania na pochodniach i uwalniania gazów do atmosfery. W tym celu należy pod auspicjami Komisji przygotować nieustawodawcze wskazówki dotyczące podejść do kwantyfikacji, weryfikacji, walidacji, monitorowania i sprawozdawczości w odniesieniu do takich redukcji emisji w segmencie wydobywczym (w tym redukcji przy spalaniu na pochodniach i uwalnianiu gazów do atmosfery) przed końcem okresu transpozycji przewidzianego w art. 7 niniejszej dyrektywy.

(7) W art. 7a ust. 5 lit. b) dyrektywy 98/70/WE wymaga się ustanowienia metodologii służącej określeniu podstawowej normy dla paliw w oparciu o emisje gazów cieplarnianych w cyklu życia w przeliczeniu na jednostkę energii z paliw kopalnych w 2010 r. Podstawowa norma dla paliw powinna opierać się na ilości wykorzystywanego oleju napędowego, benzyny, oleju napędowego przeznaczonego do stosowania w maszynach jezdnych nieporuszających się po drogach, gazu płynnego (LPG) i sprężonego gazu ziemnego (CNG) przy zastosowaniu danych zgłoszonych oficjalnie przez państwa członkowskie do celów Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (UNFCCC) w 2010 r. Podstawowa norma dla paliw nie powinna być odpowiednikiem kopalnym stosowanym do obliczania ograniczenia emisji gazów cieplarnianych z biopaliw, który powinien pozostać taki, jak określono w załączniku IV do dyrektywy 98/70/WE.

(8) W związku z tym, że skład stosownej mieszanki paliw kopalnych zmienia się corocznie w niewielkim stopniu, zagregowane odchylenie intensywności emisji gazów cieplarnianych z paliw kopalnych z roku na rok również będzie niewielkie. Podstawowa norma dla paliw powinna być zatem oparta na danych dotyczących średniego zużycia w Unii w 2010 r. zgłoszonych przez państwa członkowskie do celów UNFCCC.

(9) Podstawowa norma dla paliw powinna odzwierciedlać średnią intensywność emisji gazów cieplarnianych w segmencie wydobywczym oraz intensywność paliwa rafinerii o średniej złożoności dla paliw kopalnych. Podstawową normę dla paliw należy zatem obliczać z zastosowaniem odpowiednich średnich wartości standardowych dla paliw. Podstawowa norma dla paliw powinna pozostać niezmieniona przez okres do 2020 r. w celu zapewnienia dostawcom pewności regulacyjnej w odniesieniu do ich obowiązków w zakresie redukcji intensywności emisji gazów cieplarnianych z dostarczanych przez nich paliw.

(10) Art. 7a ust. 5 lit. d) dyrektywy 98/70/WE przewiduje przyjęcie metodologii obliczania wkładu elektrycznych pojazdów drogowych w celu zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych w całym cyklu życia. Zgodnie z tym artykułem taka metoda obliczania powinna być zgodna z art. 3 ust. 4 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE ³ . W celu zapewnienia takiej zgodności ten sam współczynnik dostosowania należy zastosować w odniesieniu do wydajności mechanizmu napędowego.

(11) Energia elektryczna dostarczana do wykorzystania w pojazdach drogowych może być przedmiotem sprawozdawczości ze strony dostawców w ramach ich corocznych sprawozdań przedkładanych państwom członkowskim, zgodnie z art. 7a ust. 1 dyrektywy 98/70/WE. Aby ograniczyć koszty administracyjne, metoda obliczania stosowana do celów sprawozdawczości dostawcy powinna opierać się na danych szacunkowych, a nie na faktycznych pomiarach zużycia energii elektrycznej w elektrycznych pojazdach drogowych lub motocyklach.

(12) W przypadkach, w których przetwarzanie biopaliwa i paliwa kopalnego odbywa się podczas tego samego procesu, należy przyjąć szczegółowe podejście do szacowania ilości i intensywności emisji gazów cieplarnianych z biopaliw. Wymaga to szczególnej metody, gdyż uzyskana ilość biopaliwa nie jest mierzalna, na przykład podczas wspólnej hydrorafinacji olejów roślinnych z paliwem kopalnym. Art. 7d ust. 1 dyrektywy 98/70/WE stanowi, że emisje gazów cieplarnianych biopaliw w całym cyklu życia, do celów art. 7a i art. 7b ust. 2 tej dyrektywy, należy obliczać z zastosowaniem tej samej metody. W związku z tym certyfikacja emisji gazów cieplarnianych w ramach uznanych dobrowolnych systemów jest tak samo właściwa do celów art. 7a, jak i do celów art. 7b ust. 2 dyrektywy 98/70/WE.

(13) Wymóg sprawozdawczości dostawcy ustanowiony w art. 7a ust. 1 dyrektywy 98/70/WE należy uzupełnić o zharmonizowany format i zharmonizowane definicje danych objętych sprawozdawczością. Harmonizacja definicji danych jest konieczna w celu właściwego przeprowadzania obliczeń intensywności emisji gazów cieplarnianych w powiązaniu z obowiązkami indywidualnego dostawcy w zakresie sprawozdawczości, gdyż dane te stanowią kluczowy wkład do metody obliczania zharmonizowanej zgodnie z art. 7a ust. 5 lit. a) dyrektywy 98/70/WE. Dane te obejmują dane identyfikacyjne dostawcy, ilość paliwa lub energii wprowadzoną do obrotu oraz rodzaj paliwa lub energii wprowadzony do obrotu.

(14) Wymóg sprawozdawczości dostawcy ustanowiony w art. 7a ust. 1 dyrektywy 98/70/WE należy uzupełnić o zharmonizowane wymogi w zakresie sprawozdawczości, format sprawozdawczości oraz zharmonizowane definicje na użytek przedkładanych przez państwo członkowskie sprawozdań dotyczących poziomu emisji gazów cieplarnianych pochodzących z paliw wykorzystywanych w Unii. Wspominanie wymogi w zakresie sprawozdawczości umożliwią w szczególności aktualizację odpowiednika kopalnego opisanego w części C pkt 19 załącznika IV do dyrektywy 98/70/WE oraz części C pkt 19 załącznika V do dyrektywy 2009/28/WE, a także ułatwią sprawozdawczość wymaganą zgodnie z art. 8 ust. 3 i art. 9 ust. 2 dyrektywy 98/70/WE oraz dostosowanie metody obliczania do postępu technicznego i naukowego w celu zapewnienia osiągnięcia jej zamierzonego celu. Dane te powinny obejmować ilość paliwa lub energii wprowadzoną do obrotu oraz rodzaj paliwa lub energii, miejsce zakupu i pochodzenie paliwa lub energii wprowadzonych do obrotu.

(15) Państwa członkowskie powinny zezwolić dostawcom na wypełnianie ich obowiązków w zakresie sprawozdawczości w oparciu o dane równoważne zbierane zgodnie z innymi przepisami Unii lub przepisami krajowymi w celu zmniejszenia obciążenia administracyjnego, pod warunkiem że sprawozdawczość prowadzona jest zgodnie z wymogami określonymi w załączniku IV oraz z definicjami określonymi w załącznikach I i III.

(16) W celu ułatwienia sprawozdawczości grupom dostawców zgodnie z art. 7a ust. 4 dyrektywy 98/70/WE, art. 7a ust. 5 lit. c) tej dyrektywy pozwala na przyjęcie wszelkich koniecznych przepisów. Ułatwianie takiej sprawozdawczości jest pożądane w celu uniknięcia zakłócenia fizycznego przemieszczania paliw, ponieważ różni dostawcy wprowadzają do obrotu różne paliwa w różnych proporcjach i z tego powodu mogą być zmuszeni do angażowania różnych poziomów zasobów, aby osiągnąć cel redukcji emisji gazów cieplarnianych. Konieczne jest zatem zharmonizowanie definicji danych identyfikacyjnych dostawców, ilości paliwa lub energii wprowadzonych do obrotu, rodzaju paliwa lub energii, miejsca zakupu i pochodzenia paliwa lub energii wprowadzonych do obrotu. Ponadto, aby unikać podwójnego liczenia w przypadku wspólnej sprawozdawczości dostawców zgodnie z art. 7a ust. 4, należy zharmonizować wdrażanie w państwach członkowskich metody obliczania i sprawozdawczości, w tym sprawozdawczości dla Komisji, tak aby wymagane informacje pochodzące od grupy dostawców odnosiły się do konkretnego państwa członkowskiego.

(17) Zgodnie z art. 8 ust. 3 dyrektywy 98/70/WE państwa członkowskie mają składać corocznie sprawozdanie zawierające krajowe dane o jakości paliwa za poprzedni rok kalendarzowy, sporządzone zgodnie z formatem określonym w decyzji Komisji 2002/159/WE ⁴ . W celu uwzględnienia zmian wprowadzonych do dyrektywy 98/70/WE dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/30/WE ⁵  i późniejszych dodatkowych obowiązków państw członkowskich w zakresie sprawozdawczości oraz mając na uwadze skuteczność i harmonizację, konieczne jest wyjaśnienie, które informacje powinny podlegać sprawozdawczości, a także przyjęcie formatu przedstawiania danych przez dostawców i państwa członkowskie.

(18) W dniu 23 lutego 2012 r. Komisja przedstawiła projekt środka komitetowi ustanowionemu dyrektywą 98/70/WE. Komitet nie był w stanie przyjąć opinii wymaganą większością kwalifikowaną. W związku z tym Komisja powinna przedstawić Radzie wniosek zgodnie z art. 5a ust. 4 decyzji Rady 1999/468/WE ⁶ ,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł  1

Przedmiot i zakres stosowania

1. Niniejsza dyrektywa ustanawia przepisy dotyczące metod obliczania i wymogów w zakresie sprawozdawczości zgodnie z dyrektywą 98/70/WE.

2. Niniejsza dyrektywa ma zastosowanie do paliw stosowanych do napędzania pojazdów drogowych, maszyn jezdnych nieporuszających się po drogach (w tym statków żeglugi śródlądowej, gdy nie znajdują się na morzu), ciągników rolniczych i leśnych, rekreacyjnych jednostek pływających, gdy nie znajdują się na morzu, a także do energii elektrycznej przeznaczonej do stosowania w pojazdach drogowych.

Artykuł  2

Definicje

Do celów niniejszej dyrektywy i w uzupełnieniu definicji zawartych już w dyrektywie 98/70/WE stosuje się następujące definicje:

1) "emisje w segmencie wydobywczym" oznaczają wszystkie emisje gazów cieplarnianych występujące przed wprowadzeniem surowca do rafinerii lub zakładu przetwórczego, w których wyprodukowano paliwo, jak określono w załączniku I;

2) "bitum naturalny" oznacza każde źródło surowca rafineryjnego:

a) którego gęstość mierzona w stopniach Amerykańskiego Instytutu Naftowego (API) wynosi 10 stopni lub mniej, gdy znajduje się w złożu w miejscu wydobycia, zgodnie z metodą badawczą Amerykańskiego Stowarzyszenia Badań i Materiałów (ASTM) ⁷  D287;

b) którego roczna średnia lepkość w temperaturze złoża jest większa niż lepkość obliczona na podstawie równania: lepkość (wyrażona w centypuazach) = 518,98^e-0,038T; gdzie T oznacza temperaturę wyrażoną w stopniach Celsjusza;

c) które wchodzi w zakres definicji piasków bitumicznych objętych kodem CN 2714, jak określono w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 2658/87 ⁸ ; oraz

d) w przypadku którego wydobycie surowca odbywa się przy użyciu technik wydobycia górniczego lub termicznych metod intensyfikacji wydobycia, w których energia cieplna pochodzi głównie z innych źródeł niż samo źródło surowca;

3) "łupek naftowy" oznacza każde źródło surowca rafineryjnego znajdujące się w formacji skalnej, zawierające kerogen w formie stałej i wchodzące w zakres definicji łupków naftowych objętych kodem CN 2714, jak określono w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 2658/87. Wydobycie surowca ze źródła odbywa się przy użyciu technik wydobycia górniczego lub termicznych metod intensyfikacji wydobycia;

4) "podstawowa norma dla paliw" oznacza podstawową normę dla paliw w oparciu o emisje gazów cieplarnianych w cyklu życia w przeliczeniu na jednostkę energii z paliw kopalnych w 2010 r.;

5) "konwencjonalna ropa naftowa" oznacza każdy surowiec rafineryjny, którego gęstość mierzona w stopniach API wynosi powyżej 10 stopni, gdy znajduje się w złożu w miejscu wydobycia, zgodnie z metodą badawczą ASTM D287, i który nie wchodzi w zakres definicji odpowiadającej kodowi CN 2714, jak określono w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 2658/87.

Artykuł  3

Metoda obliczania intensywności emisji gazów cieplarnianych dostarczanych paliw i energii innych niż biopaliwa oraz prowadzenia sprawozdawczości przez dostawców

1. Do celów art. 7a ust. 2 dyrektywy 98/70/WE państwa członkowskie zapewniają stosowanie przez dostawców metody obliczania określonej w załączniku I do niniejszej dyrektywy w celu określenia intensywności emisji gazów cieplarnianych dostarczanych przez nich paliw.

2. Do celów art. 7a ust. 1 akapit drugi i art. 7a ust. 2 dyrektywy 98/70/WE państwa członkowskie wymagają od dostawców przedstawiania w ich sprawozdaniach danych z zastosowaniem definicji i metody obliczania określonych w załączniku I do niniejszej dyrektywy. Dane przedkłada się corocznie przy zastosowaniu wzoru określonego w załączniku IV do niniejszej dyrektywy.

3. Do celów art. 7a ust. 4 dyrektywy 98/70/WE każde państwo członkowskie zapewnia, aby grupa dostawców, która chce być uznawana za jednego dostawcę, wypełniała w tym państwie członkowskim swoje obowiązki wynikające z art. 7a ust. 2.

4. W odniesieniu do dostawców będących MŚP państwa członkowskie stosują uproszczoną metodę określoną w załączniku I do niniejszej dyrektywy.

Artykuł  4

Obliczanie podstawowej normy dla paliw i redukcji intensywności emisji gazów cieplarnianych

Do celów weryfikacji przestrzegania przez dostawców ich obowiązków wynikających z art. 7a ust. 2 dyrektywy 98/70/WE państwa członkowskie wymagają od dostawców porównywania osiągniętej przez nich redukcji emisji gazów cieplarnianych w cyklu życia paliw i energii elektrycznej z podstawową normą dla paliw określoną w załączniku II do niniejszej dyrektywy.

Artykuł  5

Sprawozdawczość państw członkowskich

1. 9  Co roku do dnia 31 grudnia państwa członkowskie przekazują Komisji dane za poprzedni rok kalendarzowy dotyczące zgodności z art. 7a dyrektywy 98/70/WE, określone w załączniku III do niniejszej dyrektywy.

2. W celu zgłaszania danych określonych w załączniku III do niniejszej dyrektywy państwa członkowskie stosują narzędzia ReportNet Europejskiej Agencji Środowiska udostępnione zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 401/2009 ¹⁰ . Państwa członkowskie przesyłają dane za pośrednictwem elektronicznego transferu danych do centralnej bazy danych zarządzanej przez Europejską Agencję Środowiska.

3. Dane dostarcza się corocznie przy użyciu wzoru określonego w załączniku IV. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o dacie przekazania oraz podają nazwę wyznaczonego do kontaktów właściwego organu odpowiedzialnego za weryfikację danych i ich przekazywanie do Komisji.

Artykuł  6

Sankcje

Państwa członkowskie ustanawiają przepisy dotyczące sankcji mających zastosowanie w przypadku naruszenia przepisów krajowych przyjętych na podstawie niniejszej dyrektywy i podejmują wszelkie niezbędne środki w celu zapewnienia ich wdrożenia. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o tych przepisach do dnia 21 kwietnia 2017 r. oraz niezwłocznie powiadamiają ją o wszelkich późniejszych zmianach mających wpływ na te przepisy.

Artykuł  7

Transpozycja

1. Państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej do dnia 21 kwietnia 2017 r. Niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów.

2. Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.

3. Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł  8

Wejście w życie

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł  9

Adresaci

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 20 kwietnia 2015 r.

	W imieniu Rady
	J. DŪKLAVS
	Przewodniczący

ZAŁĄCZNIK  I  ¹¹

METODA OBLICZANIA INTENSYWNOŚCI EMISJI GAZÓW CIEPLARNIANYCH W CYKLU ŻYCIA PALIW I ENERGII ORAZ PROWADZENIA SPRAWOZDAWCZOŚCI W TYM ZAKRESIE PRZEZ DOSTAWCÓW

Część  1

Obliczanie intensywności emisji gazów cieplarnianych paliw i energii w odniesieniu do danego dostawcy

Intensywność emisji gazów cieplarnianych pochodzących z paliw i energii wyraża się w gramach ekwiwalentu dwutlenku węgla na megadżul (MJ) paliwa (gCO₂ /MJ).

1. Gazy cieplarniane uwzględniane do celów obliczenia intensywności emisji gazów cieplarnianych pochodzących z paliwa to dwutlenek węgla (CO₂), podtlenek azotu (N₂O) i metan (CH₄). Do celów obliczania ekwiwalentu CO₂ emisje tych gazów przybierają w odniesieniu do emisji ekwiwalentu CO₂ następujące wartości:

CO₂: 1; CH₄: 25; N₂O: 298

2. Przy obliczaniu emisji gazów cieplarnianych nie uwzględnia się emisji pochodzących z produkcji maszyn i urządzeń stosowanych przy wydobyciu, wytwarzaniu, rafinacji i wykorzystywaniu paliw kopalnych.

3. Intensywność emisji gazów cieplarnianych w cyklu życia wszystkich dostarczanych paliw i energii w odniesieniu do danego dostawcy oblicza się według następującego wzoru:

Intensywność emisji gazów cieplarnianych w odniesieniu do danego dostawcy_{(#) =}

gdzie:

a) "#" oznacza dane identyfikacyjne dostawcy (tj. dane identyfikacyjne podmiotu zobowiązanego do zapłaty akcyzy) określone w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 684/2009 ¹²  jako numer akcyzowy podmiotu (numer akcyzowy systemu wymiany informacji dotyczących podatku akcyzowego (SEED) lub numer identyfikacyjny podatku od wartości dodanej (VAT) w tabeli 1 pkt 5 lit. a) w załączniku I do tego rozporządzenia w przypadku kodów rodzaju miejsca przeznaczenia 1-5 i 8), który jest również podmiotem zobowiązanym do zapłaty akcyzy zgodnie z art. 8 dyrektywy Rady 2008/118/WE ¹³  w momencie, gdy akcyza staje się wymagalna zgodnie z art. 7 ust. 2 dyrektywy 2008/118/WE. Jeżeli takie dane identyfikacyjne nie są dostępne, państwa członkowskie zapewniają ustanowienie równoważnych środków identyfikacyjnych zgodnie z krajowym systemem sprawozdawczości w zakresie akcyzy;

b) "x" oznacza rodzaje paliwa i energii objęte zakresem niniejszej dyrektywy, jak określono w tabeli 1 pkt 17 lit. c) w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 684/2009. Jeżeli dane te nie są dostępne, państwa członkowskie gromadzą dane równoważne zgodnie z przyjętym krajowym systemem sprawozdawczości w zakresie akcyzy;

c) "MJ_x" oznacza całkowitą dostarczoną energię przeliczoną w oparciu o ujęte w sprawozdaniu ilości paliwa "x" i wyrażoną w megadżulach. Oblicza się ją w następujący sposób:

(i) Ilość każdego paliwa według rodzaju paliwa

Otrzymuje się ją z danych ujętych w sprawozdaniu zgodnie z tabelą 1 pkt 17 lit. d), f) i o) w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 684/2009. Ilości biopaliwa przelicza się na ich zawartość energetyczną określoną na podstawie wartości opałowej dolnej zgodnie z gęstościami energii określonymi w załączniku III do dyrektywy 2009/28/WE. Ilości paliw innych niż biopaliwa przelicza się na ich zawartość energetyczną określoną na podstawie wartości opałowej dolnej zgodnie z gęstościami energii określonymi w załączniku 1 do sprawozdania Well-to-tank sporządzonego przez Wspólne Centrum Badawcze-EUCA-RCONCAWE (JEC) ¹⁴  (wersja 4) z lipca 2013 r. ¹⁵ .

(ii) Jednoczesne wspólne przetwarzanie paliw kopalnych i biopaliw

Przetwarzanie obejmuje wszelkie modyfikacje dokonywane podczas cyklu życia dostarczonego paliwa lub dostarczonej energii, powodujące zmianę w strukturze molekularnej produktu. Dodanie denaturantu nie wchodzi w zakres takiego przetwarzania. Ilość biopaliw przetwarzanych wspólnie z paliwami pochodzenia niebiologicznego odzwierciedla stan biopaliwa po przetworzeniu. Ilość wspólnie przetwarzanego biopaliwa otrzymuje się zgodnie z bilansem energetycznym i wydajnością procesu wspólnego przetwarzania, jak określono w części C pkt 17 załącznika IV do dyrektywy 98/70/WE.

W przypadku mieszania wielu biopaliw z paliwami kopalnymi dostawcy uwzględniają w obliczeniu i ujmują w sprawozdaniu dla państw członkowskich ilość i rodzaj każdego biopaliwa.

Ilość dostarczonego biopaliwa, które nie spełnia kryteriów zrównoważonego rozwoju, o których mowa w art. 7b ust. 1 dyrektywy 98/70/WE, liczy się jako paliwo kopalne.

Do celów art. 6 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009 ¹⁶  mieszankę benzyny z etanolem (E85) oblicza się jako oddzielne paliwo.

Jeżeli dane dotyczące ilości nie są gromadzone zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 684/2009, państwa członkowskie gromadzą dane równoważne zgodnie z przyjętym krajowym systemem sprawozdawczości w zakresie akcyzy.

(iii) Ilość zużytej energii elektrycznej

Jest to ilość energii elektrycznej zużytej w pojazdach drogowych lub motocyklach, w przypadku gdy dostawca ujmuje tę ilość w sprawozdaniu dla odpowiedniego organu każdego państwa członkowskiego zgodnie z następującym wzorem:

Zużyta energia elektryczna = przebyty dystans (km) × wydajność zużycia energii elektrycznej (MJ/km);

d) Redukcja emisji w segmencie wydobywczym

"Redukcja emisji w segmencie wydobywczym" oznacza redukcję emisji gazów cieplarnianych w segmencie wydobywczym zgłoszoną przez dostawcę, mierzoną w gCO₂, jeżeli jest określona ilościowo i ujęta w sprawozdawczości zgodnie z określonymi niżej wymogami.

(i) Kwalifikowalność

Redukcja emisji w segmencie wydobywczym ma zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do części średnich wartości standardowych dla benzyny, oleju napędowego, sprężonego gazu ziemnego lub gazu płynnego (LPG) pochodzącej z segmentu wydobywczego.

Redukcję emisji w segmencie wydobywczym pochodzącą z któregokolwiek państwa można obliczyć jako redukcję emisji gazów cieplarnianych względem paliw pochodzących z jakiegokolwiek źródła surowców dostarczanych przez jakiegokolwiek dostawcę.

Redukcję emisji w segmencie wydobywczym oblicza się tylko, jeżeli jest ona związana z projektami, które rozpoczęły się po dniu 1 stycznia 2011 r.

Nie jest konieczne udowadnianie, że redukcja emisji w segmencie wydobywczym nie miałaby miejsca bez wymogu w zakresie sprawozdawczości określonego w art. 7a dyrektywy 98/70/WE.

(ii) Obliczanie

Szacowanie i zatwierdzanie redukcji emisji w segmencie wydobywczym odbywa się zgodnie z zasadami i normami określonymi w normach międzynarodowych, w szczególności ISO 14064, ISO 14065 i ISO 14066.

Redukcja emisji w segmencie wydobywczym oraz emisje na poziomie bazowym mają być objęte monitorowaniem, sprawozdawczością i weryfikacją zgodnie z normą ISO 14064, a otrzymane wyniki mają mieć stopień wiarygodności równoważny stopniowi wiarygodności przewidzianemu w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 600/2012 ¹⁷  i rozporządzeniu Komisji (UE) nr 601/2012 ¹⁸ . Weryfikacja metod szacowania redukcji emisji w segmencie wydobywczym musi odbywać się zgodnie z normą ISO 14064-3, a organizacja przeprowadzająca tę weryfikację musi być akredytowana zgodnie z normą ISO 14065;

e) "GHGi_x" oznacza intensywność emisji gazów cieplarnianych paliwa lub energii "x" wyrażoną w gCO_2eq/MJ. Dostawcy obliczają intensywność emisji gazów cieplarnianych każdego paliwa lub energii w następujący sposób:

(i) intensywność emisji gazów cieplarnianych paliw pochodzenia niebiologicznego oznacza "ważoną intensywność emisji gazów cieplarnianych w cyklu życia" w podziale na rodzaje paliwa określoną w ostatniej kolumnie tabeli w części 2 pkt 5 niniejszego załącznika;

(ii) energię elektryczną oblicza się zgodnie z częścią 2 pkt 6;

(iii) Intensywność emisji gazów cieplarnianych biopaliw

Intensywność emisji gazów cieplarnianych biopaliw spełniających kryteria zrównoważonego rozwoju, o których mowa w art. 7b ust. 1 dyrektywy 98/70/WE, oblicza się zgodnie z art. 7d tej dyrektywy. W przypadku gdy dane dotyczące emisji gazów cieplarnianych w cyklu życia biopaliw zostały pozyskane zgodnie z umową lub systemem będącym przedmiotem decyzji na podstawie art. 7c ust. 4 dyrektywy 98/70/WE, które obejmują art. 7b ust. 2 tej dyrektywy, dane te są należy również wykorzystywać w celu ustalenia intensywności emisji gazów cieplarnianych biopaliw zgodnie z art. 7b ust. 1 tej dyrektywy. Intensywność emisji gazów cieplarnianych biopaliw niespełniających kryteriów zrównoważonego rozwoju, o których mowa w art. 7b ust. 1 dyrektywy 98/70/WE, jest równa intensywności emisji gazów cieplarnianych odpowiadającego im paliwa kopalnego otrzymanego z konwencjonalnej ropy lub konwencjonalnego gazu;

(iv) Jednoczesne wspólne przetwarzanie paliw pochodzenia niebiologicznego i biopaliw

Intensywność emisji gazów cieplarnianych biopaliw przetwarzanych wspólnie z paliwami kopalnymi odzwierciedla stan biopaliwa po przetworzeniu;

f) "AF" stanowi czynnik dostosowania w odniesieniu do wydajności mechanizmu napędowego:

Przeważająca technologia przekształcenia	Współczynnik wydajności
Silnik spalinowy wewnętrznego spalania	1
Elektryczny mechanizm napędowy o napędzie akumulatorowym	0,4
Elektryczny mechanizm napędowy o napędzie w postaci wodorowego ogniwa paliwowego	0,4

Część  2

Sprawozdawczość prowadzona przez dostawców paliw innych niż biopaliwa

1. Redukcja emisji paliw kopalnych w segmencie wydobywczym

Aby redukcja emisji w segmencie wydobywczym była kwalifikowalna do celów sprawozdawczości i metody obliczania, dostawcy ujmują w sprawozdaniu dla organów wyznaczonych przez państwa członkowskie następujące informacje:

a) datę rozpoczęcia projektu, która musi być późniejsza niż dzień 1 stycznia 2011 r.;

b) roczną redukcję emisji wyrażoną w gCO₂;

c) okres, w którym zgłoszona redukcja emisji miała miejsce;

d) lokalizację projektu najbliżej źródła emisji wyrażoną we współrzędnych szerokości i długości geograficznej w stopniach do czwartego miejsca po przecinku;

e) poziom bazowy emisji rocznych przed zastosowaniem środków redukcji emisji i roczne emisje po wdrożeniu tych środków, wyrażone w gCO₂ /MJ produkowanego surowca;

f) jednorazowy numer certyfikatu jednoznacznie identyfikujący system i zgłoszoną redukcję emisji gazów cieplarnianych;

g) jednorazowy numer jednoznacznie identyfikujący metodę obliczania i powiązany system;

h) (skreślona).

2. (skreślony).

3. (skreślony).

4. (skreślony).

5. Średnie wartości standardowe intensywności emisji gazów cieplarnianych w cyklu życia paliw innych niż biopaliwa i energii elektrycznej

Źródło surowca i proces	Rodzaj paliwa wprowadzonego do obrotu	Intensywność emisji gazów cieplarnianych w cyklu życia (gCO2eq/MJ)	Ważona intensywność emisji gazów cieplarnianych w cyklu życia (gCO2eq/MJ)
Konwencjonalna ropa naftowa	Benzyna	93,2	93,3
Paliwo płynne z gazu ziemnego		94,3
Paliwo płynne z węgla		172
Bitum naturalny		107
Łupek naftowy		131,3
Konwencjonalna ropa naftowa	Oleje napędowe	95	95,1
Paliwo płynne z gazu ziemnego		94,3
Paliwo płynne z węgla		172
Bitum naturalny		108,5
Łupek naftowy		133,7
Jakiekolwiek źródła kopalne	Gaz płynny (LPG) w silniku o zapłonie iskrowym	73,6	73,6
Gaz ziemny, mieszanka UE	Sprężony gaz ziemny w silniku o zapłonie iskrowym	69,3	69,3
Gaz ziemny, mieszanka UE	Skroplony gaz ziemny w silniku o zapłonie iskrowym	74,5	74,5
Reakcja Sabatiera w przypadku wodoru pozyskiwanego w procesie elektrolizy z udziałem energii z niebiologicznych źródeł odnawialnych	Sprężony metan syntetyczny w silniku o zapłonie iskrowym	3,3	3,3
Gaz ziemny uzyskany w procesie reformingu parowego	Sprężony wodór w wodorowym ogniwie paliwowym	104,3	104,3
Elektroliza całkowicie zasilana energią z niebiologicznych źródeł odnawialnych	Sprężony wodór w wodorowym ogniwie paliwowym	9,1	9,1
Węgiel	Sprężony wodór w wodorowym ogniwie paliwowym	234,4	234,4
Węgiel przy wychwytywaniu i składowaniu dwutlenku węgla z emisji procesowych	Sprężony wodór w wodorowym ogniwie paliwowym	52,7	52,7
Odpady z tworzyw sztucznych pochodzące z surowców kopalnych	Benzyna lub oleje napędowe	86	86

6. Energia elektryczna

W odniesieniu do sprawozdawczości dostawców energii elektrycznej wykorzystywanej w pojazdach elektrycznych i motocyklach państwa członkowskie powinny prowadzić obliczenia średnich krajowych wartości standardowych w cyklu życia zgodnie z odpowiednimi normami międzynarodowymi.

Państwa członkowskie mogą również zezwolić swoim dostawcom na określenie wartości jednostek intensywności emisji gazów cieplarnianych (gCO_2eq/MJ) w odniesieniu do energii elektrycznej w oparciu o dane zawarte w sprawozdawczości państw członkowskich na podstawie:

a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1099/2008 ¹⁹ ;

b) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 525/2013 ²⁰ ; lub

c) rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 666/2014 ²¹ .

7. (skreślony).

ZAŁĄCZNIK  II

OBLICZANIE PODSTAWOWEJ NORMY DLA PALIW DLA PALIW KOPALNYCH

Metoda obliczania

a) Podstawową normę dla paliw oblicza się w następujący sposób, w oparciu o średnie zużycie paliw kopalnych w Unii w postaci benzyny, oleju napędowego, gazu płynnego (LPG) i sprężonego gazu ziemnego (CNG):

gdzie:

"x" oznacza różne paliwa i energię objęte zakresem niniejszej dyrektywy, określone w poniższej tabeli;

"GHGi_x" oznacza intensywność emisji gazów cieplarnianych sprzedanej na rynku rocznej dostawy paliwa "x" lub energii objętych zakresem niniejszej dyrektywy wyrażoną w gCO₂ /MJ. Stosuje się wartości dotyczące paliw kopalnych określone w załączniku I część 2 pkt 5;

"MJ_x" oznacza całkowitą dostarczoną energię przeliczoną w oparciu o ujęte w sprawozdaniu ilości paliwa "x" i wyrażoną w megadżulach.

b) Dane dotyczące zużycia

Dane dotyczące zużycia stosowane do obliczania wartości są następujące:

Paliwo	Zużycie energii (MJ)	Źródło
Olej napędowy	7 894 969 × 106	Sprawozdawczość państw członkowskich do UNFCCC z 2010 r.
Olej napędowy stosowany w pojazdach nieporuszających się po drogach	240 763 × 106
Benzyna	3 844 356 × 106
Gaz płynny (LPG)	217 563 × 106
Sprężony gaz ziemny	51 037 × 106

Intensywność emisji gazów cieplarnianych

Podstawowa norma dla paliw w 2010 r. wynosi: 94,1 gCO_2eq/MJ

ZAŁĄCZNIK  III  ²²  

SPRAWOZDAWCZOŚĆ PAŃSTW CZŁONKOWSKICH DO KOMISJI

1. Państwa członkowskie składają sprawozdanie zawierające dane wymienione w pkt 3). Dane te muszą dotyczyć wszystkich paliw i całej energii wprowadzonych do obrotu w każdym z państw członkowskich. W przypadku mieszania różnych biopaliw z paliwami kopalnymi muszą zostać dostarczone dane dotyczące każdego biopaliwa.

2. Dane wymienione w pkt 3 mają być przekazywane oddzielnie w odniesieniu do paliwa lub energii wprowadzonych do obrotu przez dostawców w danym państwie członkowskim (w tym przez dostawców prowadzących wspólną sprawozdawczość prowadzących działalność w jednym państwie członkowskim).

3. Państwa członkowskie w odniesieniu do każdego paliwa i każdej energii mają składać Komisji sprawozdanie obejmujące następujące dane zagregowane zgodnie z pkt 2 i określone w załączniku I:

a) rodzaj paliwa lub energii;

b) ilość paliwa lub energii elektrycznej;

c) intensywność emisji gazów cieplarnianych;

d) redukcja emisji w segmencie wydobywczym;

e) (skreślona);

f) (skreślona).

ZAŁĄCZNIK  IV  ²³  

WZÓR DO CELÓW PRZEKAZYWANIA INFORMACJI DLA ZACHOWANIA SPÓJNOŚCI ZGŁOSZONYCH DANYCH

grafika

1 Dz.U. L 350 z 28.12.1998, s. 58.

2 Zalecenie Komisji 2003/361/WE z dnia 6 maja 2003 r. dotyczące definicji mikroprzedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw (Dz.U. L 124 z 20.5.2003, s. 36).

3 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych zmieniająca i w następstwie uchylająca dyrektywy 2001/77/WE oraz 2003/30/WE (Dz.U. L 140 z 5.6.2009, s. 16).

4 Decyzja Komisji 2002/159/WE z dnia 18 lutego 2002 r. w sprawie wspólnego formatu dokumentów zawierających zestawienie krajowych danych dotyczących jakości paliwa (Dz.U. L 53 z 23.2.2002, s. 30).

5 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/30/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. zmieniająca dyrektywę 98/70/WE odnoszącą się do specyfikacji benzyny i olejów napędowych oraz wprowadzającą mechanizm monitorowania i ograniczania emisji gazów cieplarnianych oraz zmieniającą dyrektywę Rady 1999/32/WE odnoszącą się do specyfikacji paliw wykorzystywanych przez statki żeglugi śródlądowej oraz uchylająca dyrektywę 93/12/EWG (Dz.U. L 140 z 5.6.2009, s. 88).

6 Decyzja Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiająca warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (Dz.U. L 184 z 17.7.1999, s. 23).

7 American Society for Testing and Materials, http://www.astm.org/index.shtml

8 Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).

9 Art. 5 ust. 1 zmieniony przez art. 56 pkt 1 rozporządzenia nr (UE) 2018/1999 z dnia 11 grudnia 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.328.1) zmieniającego nin. dyrektywę z dniem 24 grudnia 2018 r.

10 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 401/2009 z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie Europejskiej Agencji Środowiska oraz Europejskiej Sieci Informacji i Obserwacji Środowiska (Dz.U. L 126 z 21.5.2009, s. 13).

11 Załącznik I:

- zmieniony przez sprostowanie z dnia 27 maja 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.129.53).

- zmieniony przez art. 56 pkt 2 rozporządzenia nr (UE) 2018/1999 z dnia 11 grudnia 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.328.1) zmieniającego nin. dyrektywę z dniem 24 grudnia 2018 r.

12 Rozporządzenie Komisji (WE) nr 684/2009 z dnia 24 lipca 2009 r. w sprawie wykonania dyrektywy Rady 2008/118/WE w odniesieniu do skomputeryzowanych procedur przemieszczania wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy (Dz.U. L 197 z 29.7.2009, s. 24).

13 Dyrektywa Rady 2008/118/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego, uchylająca dyrektywę 92/12/EWG (Dz.U. L 9 z 14.1.2009, s. 12).

14 W skład konsorcjum JEC wchodzą Wspólne Centrum Badawcze Komisji Europejskiej (JRC), EUCAR (zrzeszenie producentów samochodów na rzecz badań i rozwoju w Europie) oraz CONCAWE (europejskie zrzeszenie przedsiębiorstw petrochemicznych na rzecz środowiska, zdrowia i bezpieczeństwa w branży rafineryjnej).

15 http://iet.jrc.ec.europa.eu/about-jec/sites/about-jec/files/documents/report_2013/wtt_report_v4_july_2013_final.pdf

16 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009 z dnia 23 kwietnia 2009 r. określające normy emisji dla nowych samochodów osobowych w ramach zintegrowanego podejścia Wspólnoty na rzecz zmniejszenia emisji CO₂ z lekkich pojazdów dostawczych (Dz.U. L 140 z 5.6.2009, s. 1).

17 Rozporządzenie Komisji (UE) nr 600/2012 z dnia 21 czerwca 2012 r. w sprawie weryfikacji raportów na temat wielkości emisji gazów cieplarnianych i raportów dotyczących tonokilometrów oraz akredytacji weryfikatorów zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 181 z 12.7.2012, s. 1).

18 Rozporządzenie Komisji (UE) nr 601/2012 z dnia 21 czerwca 2012 r. w sprawie monitorowania i raportowania w zakresie emisji gazów cieplarnianych zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 181 z 12.7.2012, s. 30).

19 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1099/2008 z dnia 22 października 2008 r. w sprawie statystyki energii (Dz.U. L 304 z 14.11.2008, s. 1).

20 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 525/2013 z dnia 21 maja 2013 r. w sprawie mechanizmu monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji gazów cieplarnianych oraz zgłaszania innych informacji na poziomie krajowym i unijnym, mających znaczenie dla zmiany klimatu, oraz uchylające decyzję nr 280/2004/WE (Dz.U. L 165 z 18.6.2013, s. 13).

21 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 666/2014 z dnia 12 marca 2014 r. ustanawiające wymogi materialne dotyczące unijnego systemu wykazów i uwzględniające zmiany współczynników ocieplenia globalnego oraz uzgodnione na szczeblu międzynarodowym wytyczne na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady(UE) nr 525/2013 (Dz.U. L 179 z 19.6.2014, s. 26).

22 Załącznik III zmieniony przez art. 56 pkt 3 rozporządzenia nr (UE) 2018/1999 z dnia 11 grudnia 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.328.1) zmieniającego nin. dyrektywę z dniem 24 grudnia 2018 r.

23 Załącznik IV zmieniony przez art. 56 pkt 4 rozporządzenia nr (UE) 2018/1999 z dnia 11 grudnia 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.328.1) zmieniającego nin. dyrektywę z dniem 24 grudnia 2018 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2015.107.26
• Rodzaj: Dyrektywa
• Tytuł: Dyrektywa 2015/652 ustanawiająca metody obliczania i wymogi w zakresie sprawozdawczości zgodnie z dyrektywą 98/70/WE Parlamentu Europejskiego i Rady odnoszącą się do jakości benzyny i olejów napędowych
• Data aktu: 20/04/2015
• Data ogłoszenia: 25/04/2015
• Data wejścia w życie: 15/05/2015