a także mając na uwadze, co następuje:(1) W dniu 14 października 2004 r. Konwencja sztokholmska w sprawie trwałych zanieczyszczeń organicznych (zwana dalej "konwencją") została zatwierdzona w imieniu Wspólnoty Europejskiej decyzją Rady 2006/507/WE 1 .
(2) Unia wdrożyła zobowiązania wynikające z konwencji do prawa unijnego rozporządzeniem (WE) nr 850/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady 2 .
(3) Unia przykłada dużą wagę do potrzeby stopniowego rozszerzania zakresu załączników A, B lub C do konwencji poprzez włączanie do nich nowych chemikaliów, które spełniają kryteria klasyfikacji jako trwałe zanieczyszczenia organiczne, uwzględniając przy tym podejście zapobiegawcze, aby osiągnąć cel konwencji oraz zobowiązanie podjęte przez rządy na Światowym Szczycie Zrównoważonego Rozwoju w Johannesburgu w 2002 r., dotyczące ograniczenia niekorzystnego wpływu chemikaliów do 2020 r.
(4) Zgodnie z art. 22 konwencji konferencja stron może przyjmować decyzje dotyczące zmiany załączników A, B lub C do konwencji. Takie decyzje wchodzą w życie w terminie jednego roku od daty powiadomienia o zmianie przez depozytariusza, z wyjątkiem tych stron konwencji ("strony"), które zmiany nie przyjęły.
(5) Po otrzymaniu zgłoszenia przez Unię w 2011 r. pentachlorofenolu (PCP), Komitet ds. Przeglądu Trwałych Zanieczyszczeń Organicznych (POPRC), ustanowiony na mocy konwencji, zakończył pracę nad PCP. POPRC stwierdził, że PCP spełnia kryteria konwencji dotyczące umieszczenia w załączniku A do konwencji. Oczekuje się, że w trakcie swojego siódmego posiedzenia konferencja stron konwencji podejmie decyzję o włączeniu PCP do załącznika A do konwencji.
(6) Wprowadzanie do obrotu i stosowanie PCP jest zakazane na mocy rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady 3 . Wprowadzanie do obrotu i stosowanie PCP jako środka ochrony roślin lub jako produktu biobójczego jest zakazane odpowiednio na mocy rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 4 oraz (UE) nr 528/2012 5 . Ponieważ PCP jest substancją zdolną do przenoszenia się w środowisku na dalekie odległości, globalne stopniowe wycofanie tego chemikalium z użycia byłoby bardziej korzystne dla obywateli Unii niż jego zakazanie w samej Unii.
(7) POPRC zaleca umieszczenie PCP w załączniku A do konwencji, wraz ze szczególnym wyłączeniem dotyczącym produkcji i stosowania PCP w słupach i poprzecznikach. Unia nie wymaga tego szczególnego wyłączenia, ale powinna je zaakceptować podczas siódmej konferencji stron konwencji, jeżeli jest to konieczne do zapewnienia umieszczenia PCP w wykazie.
(8) Po otrzymaniu zgłoszenia przez Unię w 2011 r. polichlorowanych naftalenów (PCN) POPRC stwierdził, że PCN spełniają kryteria konwencji dotyczące umieszczenia w załącznikach A i C do konwencji. Oczekuje się, że w trakcie swojego siódmego posiedzenia konferencja stron konwencji podejmie decyzję o włączeniu PCN do załączników A i C do konwencji.
(9) W Unii nie produkuje się PCN, jednak może on być wytwarzany w sposób niezamierzony, przede wszystkim w wyniku spalania (głównie spalania odpadów). Działalność ta jest objęta dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE 6 i wymaga stosowania określonych środków zarządzania emisjami.
(10) Wprowadzanie do obrotu i stosowanie PCN jest zakazane w Unii na mocy rozporządzenia (WE) nr 850/2004. Ponieważ PCN jest substancją zdolną do przenoszenia się w środowisku na dalekie odległości, globalne stopniowe wycofanie tego chemikalium z użycia byłoby bardziej korzystne dla obywateli Unii niż jego zakazanie w samej Unii.
(11) Po otrzymaniu zgłoszeniu przez Unię w 2011 r. heksachlorobutadienu (HCBD) POPRC stwierdził, że HCBD spełnia kryteria konwencji dotyczące umieszczenia w załącznikach A i C do konwencji. Oczekuje się, że w trakcie swojego siódmego posiedzenia konferencja stron konwencji podejmie decyzję o włączeniu HCBD do załączników A i C do konwencji.
(12) Mimo że zaprzestano produkcji HCBD w Unii, może on być wytwarzany w sposób niezamierzony w wyniku niektórych rodzajów działalności przemysłowej. Działalność ta jest objęta dyrektywą 2010/75/UE i wymaga stosowania określonych środków zarządzania emisjami.
(13) Wprowadzanie do obrotu i stosowanie HCBD jest zakazane w Unii na mocy rozporządzenia (WE) nr 850/2004. Ponieważ HCBD jest substancją zdolną do przenoszenia się w środowisku na dalekie odległości, globalne stopniowe wycofanie tego chemikalium z użycia byłoby bardziej korzystne dla obywateli Unii niż jego zakazanie w samej Unii.
(14) Kwas perfluorooktanosulfonowy (PFOS) i jego pochodne są już wymienione w załączniku B do konwencji, wraz ze szczególnymi wyłączeniami. W wyniku przeglądu tych wyłączeń POPRC zachęca strony do zaprzestania używania PFOS w dywanach, skórze i odzieży, wyrobach włókienniczych i tapicerskich, powłokach i dodatkach do powłok oraz w insektycydach do zwalczania mrówek ogniowych i termitów. POPRC zachęca strony również do ograniczenia stosowania PFOS w platerowaniu twardym, które obecnie jest dozwolone w ramach szczególnego wyłączenia, wyłącznie do systemów zamkniętych, co jest dozwolone jako dopuszczalny cel w ramach konwencji. Ponadto POPRC zachęca strony do zaprzestania stosowania PFOS w przynętach na owady do celów zwalczania mrówek z gatunków Atta spp. i Acromyrmex spp., co obecnie jest dozwolone jako dopuszczalny cel w ramach konwencji.
(15) Unia powinna poprzeć usunięcie szczególnych wyłączeń oraz dopuszczalnych celów dotyczących PFOS i jego pochodnych zgodnie z wnioskiem złożonym przez POPRC, w tym wyłączenia dotyczącego stosowania jako środków zwilżających w kontrolowanych systemach powlekania elektrolitycznego, które zostało wprowadzone w Unii rozporządzeniem (WE) nr 850/2004 i które wygaśnie z dniem 26 sierpnia 2015 r.,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
