a także mając na uwadze, co następuje:(1) Rozporządzenie (UE) nr 228/2013 uchyliło i zastąpiło rozporządzenie Rady (WE) nr 247/2006 2 . Rozporządzenie (UE) nr 228/2013 upoważnia Komisję do przyjmowania aktów delegowanych i wykonawczych. Przepisy służące sprawnemu funkcjonowaniu systemu w nowych ramach prawnych należy przyjąć w drodze takich aktów. Nowe przepisy powinny zastąpić przepisy wykonawcze do rozporządzenia Komisji (WE) nr 793/2006 3 . Rozporządzenie to zostaje uchylone rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 179/2014 4 .
(2) W odniesieniu do niektórych produktów rolnych zwolnionych z należności celnych przywozowych już obecnie wymagane są pozwolenia na przywóz. W trosce o uproszczenie procedur administracyjnych należy wykorzystywać pozwolenia na przywóz jako podstawę w systemie zwolnień tych produktów z należności celnych przywozowych.
(3) W odniesieniu do innych produktów rolnych, w stosunku do których nie jest wymagane okazanie pozwolenia na przywóz, należy przyjąć dokument, który może służyć jako podstawa w systemie zwolnień z należności celnych przywozowych. Należy w tym celu używać świadectwa zwolnienia sporządzonego na druku pozwolenia na przywóz.
(4) Należy ustanowić zasady ustalania wysokości kwot pomocy w odniesieniu do dostaw produktów objętych szczególnym systemem dostaw. Wspomniane zasady powinny uwzględniać dodatkowe koszty dostaw do regionów najbardziej oddalonych wynikające z ich oddalenia i wyspiarskiego charakteru, stwarzających obciążenia, które znacznie utrudniają ich sytuację. W celu utrzymania konkurencyjności produktów unijnych pomoc ta powinna uwzględniać ceny stosowane przy wywozie.
(5) W zarządzaniu programem pomocy dla produktów dostarczanych z terytorium Unii należy posługiwać się świadectwem, zwanym "świadectwem pomocy", i używać formularza pozwolenia na przywóz.
(6) Zarządzanie szczególnym systemem dostaw wymaga wprowadzenia przepisów w sprawie wydawania świadectw pomocy, stanowiących odstępstwo od zwykłych przepisów mających zastosowanie do pozwoleń na przywóz na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 376/2008 5 .
(7) Zarządzanie szczególnym systemem dostaw powinno pozwolić na realizację dwóch celów. Z jednej strony powinno ułatwić szybkie wydawanie pozwoleń i certyfikatów, w szczególności dzięki zniesieniu powszechnego obowiązku uprzedniego składania zabezpieczenia, jak również sprawne wypłacanie kwot pomocy związanej z dostawami produktów z terytorium Unii. Z drugiej zaś powinno umożliwić kontrolę i monitorowanie operacji oraz udostępnianie organom administracyjnym instrumentów, których potrzebują, aby upewnić się, że cele danego programu zostały osiągnięte. Cele te mają zabezpieczyć zapewnienie regularnych dostaw niektórych produktów rolnych oraz niwelowanie skutków położenia geograficznego regionów najbardziej oddalonych, gwarantując realny oddźwięk korzyści płynących z programu na etapie wprowadzania do obrotu produktów przeznaczonych dla użytkowników końcowych.
(8) Zasady zarządzania szczególnym systemem dostaw powinny zapewnić zarejestrowanym podmiotom, w ramach ilości ustanowionych w prognozowanych bilansach dostaw, otrzymywanie pozwoleń lub świadectw w odniesieniu do produktów i ilości stanowiących przedmiot operacji handlowych, które przeprowadzają na własny rachunek, w oparciu o dokumenty świadczące o rzeczywistym charakterze operacji i o kompletności odnośnego wniosku o wydanie pozwolenia lub świadectwa.
(9) Monitorowanie operacji objętych szczególnym systemem dostaw wymaga, między innymi, dostosowania okresu ważności pozwoleń i świadectw do uwarunkowań transportu morskiego i lotniczego, wprowadzenia obowiązku udowodnienia szybkiej realizacji dostawy, której dotyczy pozwolenie lub świadectwo oraz wprowadzenia zakazu zbywania praw i obowiązków wynikających z posiadania przedmiotowego pozwolenia lub świadectwa.
(10) Korzyści przyznane w formie zwolnienia z należności celnych przywozowych oraz pomocy dla produktów dostarczanych z terytorium Unii powinny być przekazywane tak, aby znajdowały odzwierciedlenie w kosztach produkcji i cenach płaconych przez użytkowników końcowych. Konieczne są zatem kontrole w celu zagwarantowania faktycznego przekazywania wspomnianych korzyści.
(11) Należy ustanowić zasady dotyczące udzielania zezwoleń i monitorowania wywozu produktów objętych szczególnym systemem dostaw do państw trzecich oraz ich wysyłki do pozostałych części Unii. W celu wspierania handlu regionalnego należy w szczególności określić maksymalne ilości produktów przetworzonych mogących być przedmiotem tradycyjnego wywozu lub wysyłki, jak też ilości i miejsca przeznaczenia pochodzących z przetwórstwa lokalnego produktów wywożonych.
(12) W celu ochrony konsumentów oraz interesów handlowych podmiotów produkty nieposiadające solidnej i właściwej jakości handlowej w rozumieniu art. 28 rozporządzenia Komisji (WE) nr 612/2009 6 należy wykluczyć ze szczególnego systemu dostaw najpóźniej przed pierwszym wprowadzeniem takich produktów do obrotu oraz przewidzieć właściwe środki w przypadkach, gdy wymóg ten nie zostanie spełniony.
(13) W ramach procedury partnerstwa obowiązującej w regionach najbardziej oddalonych odpowiednie organy państw członkowskich powinny określić szczegółowe przepisy administracyjne niezbędne do zarządzania szczególnym systemem dostaw i monitorowania go.
(14) W celu umożliwienia oceny realizacji omawianego systemu należy wymagać od właściwych organów państw członkowskich regularnego przedkładania Komisji sprawozdań.
(15) W odniesieniu do każdego programu pomocy na rzecz produkcji lokalnej należy uzgodnić treść wniosku o przyznanie pomocy oraz określić dołączane do takiego wniosku dokumenty umożliwiające ocenę jego zasadności.
(16) Należy zapewnić możliwość poprawiania w dowolnym momencie wniosków o przyznanie pomocy zawierających oczywiste błędy.
(17) W celu umożliwienia organom krajowym planowania, a następnie przeprowadzania skutecznych kontroli poprawności wniosków o przyznanie pomocy na rzecz produkcji lokalnej należy przestrzegać terminów składania wniosków o przyznanie pomocy i dokonywania w nich zmian. Należy zatem ustalić terminy, po przekroczeniu których wnioski nie będą przyjmowane. Należy ponadto stosować obniżki płatności, aby zachęcić wnioskodawców ubiegających się o pomoc do przestrzegania ustalonych terminów.
(18) Wnioskodawcy powinni mieć możliwość wycofania swoich wniosków o przyznanie pomocy lub ich części w dowolnym momencie, o ile właściwy organ jeszcze nie powiadomił ich o błędach zawartych we wnioskach o przyznanie pomocy lub przed otrzymaniem powiadomienia o kontroli na miejscu, ujawniającej błędy występujące w części wniosku, której dotyczy wycofanie.
(19) Należy skutecznie monitorować przestrzeganie zasad dotyczących programów pomocy zarządzanych przy pomocy zintegrowanego systemu zarządzania i kontroli. W tym celu oraz w celu osiągnięcia zharmonizowanego poziomu monitorowania we wszystkich państwach członkowskich należy w sposób szczegółowy ustalić kryteria i procedury techniczne w zakresie przeprowadzania kontroli administracyjnych i kontroli na miejscu. W odpowiednich przypadkach państwa członkowskie powinny dołożyć starań w celu połączenia różnych kontroli przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu z kontrolami przewidzianymi w innych przepisach Unii.
(20) Należy określić minimalną liczbę wnioskodawców ubiegających się o pomoc obejmowanych kontrolami na miejscu w ramach różnych programów pomocy.
(21) Minimalną liczbę kontroli na miejscu należy wykonać na próbie wybranej po części na podstawie analizy ryzyka, a po części losowo. Należy określić główne czynniki uwzględniane przy analizie ryzyka.
(22) W przypadku wykrycia znacznych nieprawidłowości należy zwiększyć liczbę kontroli na miejscu w danym roku i w kolejnych latach, celem uzyskania wystarczającej pewności co do poprawności odpowiednich wniosków o przyznanie pomocy.
(23) Aby kontrole na miejscu były skuteczne, ważne jest, aby inspektorzy byli powiadamiani o powodach wyboru danych wnioskodawców ubiegających się o pomoc do kontroli na miejscu. Państwa członkowskie powinny przechowywać tego rodzaju informacje.
(24) Aby umożliwić organom krajowym i wszelkim właściwym organom Unii monitorowanie przeprowadzonych kontroli na miejscu, szczegółowe informacje na temat kontroli należy rejestrować w formie sprawozdań z kontroli. Wnioskodawcy ubiegający się o pomoc lub ich przedstawiciele powinni mieć możliwość podpisywania przedmiotowych sprawozdań. W przypadku kontroli przy zastosowaniu teledetekcji państwa członkowskie powinny jednak mieć możliwość udzielania takiej możliwości jedynie w przypadkach, gdy kontrola ujawni nieprawidłowości. Ponadto w przypadkach stwierdzenia nieprawidłowości wnioskodawcy ubiegający się o pomoc powinni otrzymywać kopię sprawozdania, niezależnie od rodzaju przeprowadzonej kontroli na miejscu.
(25) W celu skutecznej ochrony interesów finansowych Unii należy wprowadzić odpowiednie środki zwalczania nieprawidłowości i nadużyć.
(26) Obniżki i wykluczenia należy ustalać z uwzględnieniem zasady proporcjonalności oraz szczególnych problemów powstałych w wyniku działania siły wyższej, wyjątkowych okoliczności oraz klęsk żywiołowych. Rodzaj popełnionej nieprawidłowości decyduje o wspomnianych obniżkach lub wykluczeniach, wraz z całkowitym wykluczeniem na określony okres z jednego lub kilku programów pomocy na rzecz lokalnej produkcji.
(27) Z zasady obniżki i wykluczenia nie powinny być stosowane w przypadkach, gdy wnioskodawca ubiegający się o pomoc przedstawił prawdziwe informacje lub jest w stanie udowodnić, że nieprawidłowości powstały bez jego winy.
(28) Wnioskodawca, który zgłosił właściwym organom krajowym nieprawidłowości we wniosku o przyznanie pomocy, nie powinien podlegać obniżkom ani wykluczeniom, niezależnie od przyczyny nieprawidłowości, pod warunkiem że dany wnioskodawca nie został poinformowany o zamiarze przeprowadzenia kontroli na miejscu przez właściwy organ oraz pod warunkiem, że organ nie powiadomił uprzednio danego wnioskodawcy o jakiejkolwiek nieprawidłowości w jego wniosku. Ta sama zasada powinna obowiązywać w odniesieniu do nieprawidłowych danych zawartych w skomputeryzowanej bazie danych.
(29) W przypadku gdy w stosunku do tego samego wnioskodawcy ubiegającego się o pomoc stosowane są różne obniżki, należy stosować je niezależnie. Ponadto obniżki i wykluczenia przewidziane na podstawie niniejszego rozporządzenia należy stosować bez uszczerbku dla kar dodatkowych z tytułu jakichkolwiek innych przepisów Unii lub prawa krajowego.
(30) Wnioskodawcy ubiegający się o pomoc, którzy w wyniku działania siły wyższej lub zaistnienia okoliczności nadzwyczajnych nie są w stanie sprostać wymaganiom przedstawionym w szczegółowych zasadach wdrażania programów, nie powinni tracić prawa do uzyskania pomocy. Należy wskazać, jakie przypadki mogą być w szczególności uznawane przez właściwe organy za okoliczności nadzwyczajne.
(31) W celu zapewnienia jednolitego stosowania zasady dobrej wiary w całej Unii w przypadku odzyskiwania nienależnie wypłaconych kwot należy określić warunki, w których można się powoływać na tę zasadę, bez uszczerbku dla sposobu traktowania odnośnych wydatków w kontekście rozliczenia rachunków.
(32) Należy określić niezbędne szczegółowe zasady stosowania logo, mającego na celu poprawę wiedzy na temat przetworzonych i nieprzetworzonych produktów rolnych wysokiej jakości, charakterystycznych dla regionów najbardziej oddalonych Unii, oraz wspieranie ich konsumpcji.
(33) Do obowiązków właściwych organów danego regionu powinno należeć ustanawianie uzupełniających wymogów administracyjnych, mających na celu zapewnienie prawidłowego funkcjonowania wprowadzonych mechanizmów kontroli oraz monitorowanie przestrzegania wspomnianych zobowiązań w zakresie stosowania logo, a także zagwarantowanie przestrzegania tych wymogów.
(34) W celu zwolnienia z należności celnych tytoniu przywożonego na Wyspy Kanaryjskie należy określić roczny okres na potrzeby obliczenia maksymalnej ilości produktów tytoniowych, o której mowa w art. 29 rozporządzenia (UE) nr 228/2013. W celu stworzenia bardziej elastycznych warunków należy również dopuścić, aby ilość ogólna surowca tytoniowego odżyłowanego mogła być wykorzystana przy przywozie innych produktów, z zachowaniem współczynnika równoważności zależnego od potrzeb lokalnego przemysłu.
(35) Trzeba uprościć procedury wprowadzania zmian do programów w celu zapewnienia większej elastyczności i lepszego dostosowania programów do faktycznego kontekstu systemu dostaw i lokalnej produkcji rolnej. Z tego powodu termin składania corocznych zmian należy przesunąć o dwa miesiące, by dostosować go do terminu składania rocznych sprawozdań z realizacji, określonego w art. 32 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 228/2013. Istotne zmiany trzeba jednak przedstawiać Komisji w odpowiednim czasie, aby umożliwić ich gruntowną ocenę i podejmowanie decyzji o ich zatwierdzeniu przed datą wejścia w życie przedmiotowych zmian.
(36) Państwa członkowskie powinny przedkładać Komisji wszystkie informacje dotyczące realizacji programów i informacje niezbędne do zagwarantowania ich właściwego monitorowania w czasie. Z tego względu konieczne jest ustanowienie minimalnego zestawu wspólnych wskaźników efektywności oraz treści i terminów przekazywania okresowych komunikatów i statystyk dotyczących szczególnego systemu dostaw oraz środków na rzecz wsparcia produkcji lokalnej, a także rocznych sprawozdań z realizacji. Aby umożliwić przekazywanie bardziej wiarygodnych danych dotyczących wniosków o przyznanie pomocy w odniesieniu do wsparcia produkcji lokalnej, termin przesyłania powiadomień należy odroczyć o jeden miesiąc.
(37) Wszystkie powiadomienia przekazywane Komisji przez państwa członkowskie, które są niezbędne do właściwego funkcjonowania systemu, należy przekazywać zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 792/2009 7 .
(38) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Płatności Bezpośrednich,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
1 Dz.U. L 78 z 20.3.2013, s. 23.
2 Rozporządzenie Rady (WE) nr 247/2006 z dnia 30 stycznia 2006 r. w sprawie szczególnych działań w dziedzinie rolnictwa na rzecz regionów peryferyjnych Unii Europejskiej (Dz.U. L 42 z 14.2.2006, s. 1).
3 Rozporządzenie Komisji (WE) nr 793/2006 z dnia 12 kwietnia 2006 r. ustanawiające niektóre szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 247/2006 w sprawie szczególnych działań w dziedzinie rolnictwa na rzecz regionów najbardziej oddalonych Unii Europejskiej (Dz.U. L 145 z 31.5.2006, s. 1).
4 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 179/2014 z 6 listopada 2013 r. uzupełniające rozporządzenie (UE) nr 228/2013 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do rejestru podmiotów gospodarczych, kwoty pomocy w odniesieniu do wprowadzania produktów do obrotu poza regionem, logo, zwolnienia z należności celnych przywozowych niektórych sztuk bydła i finansowania niektórych środków odnoszących się do konkretnych działań w dziedzinie rolnictwa na rzecz regionów peryferyjnych Unii Europejskiej (Zob. s. 3 niniejszego Dziennika Urzędowego.).
5 Rozporządzenie Komisji (WE) nr 376/2008 z dnia 23 kwietnia 2008 r. ustanawiające wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych (Dz.U. L 114 z 26.4.2008, s. 3).
6 Rozporządzenie Komisji (WE) nr 612/2009 z dnia 7 lipca 2009 r. ustanawiające wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu refundacji wywozowych do produktów rolnych (Dz.U. L 186 z 17.7.2009, s. 1).
7 Rozporządzenie Komisji (WE) nr 792/2009 z dnia 31 sierpnia 2009 r. ustanawiające szczegółowe zasady, zgodnie z którymi państwa członkowskie przekazują Komisji informacje i dokumenty dotyczące wdrożenia wspólnej organizacji rynków, systemu płatności bezpośrednich, promocji produktów rolnych oraz systemów stosowanych w odniesieniu do regionów najbardziej oddalonych i mniejszych wysp Morza Egejskiego (Dz.U. L 228 z 1.9.2009, s.3).
8 Art. 2 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 1 lit. a rozporządzenia nr 2018/920 z dnia 28 czerwca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.164.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 2 lipca 2018 r.
9 Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/1239 z dnia 18 maja 2016 r. ustanawiające zasady stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do systemu pozwoleń na przywóz i wywóz (Dz.U. L 206 z 30.7.2016, s. 44).
10 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2016/1237 z dnia 18 maja 2016 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do zasad stosowania systemu pozwoleń na przywóz i wywóz oraz uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do zasad dotyczących zwalniania i przepadku zabezpieczeń złożonych w odniesieniu do takich pozwoleń, zmieniające rozporządzenia Komisji (WE) nr 2535/2001, (WE) nr 1342/2003, (WE) nr 2336/2003, (WE) nr 951/2006, (WE) nr 341/2007 i (WE) nr 382/2008 oraz uchylające rozporządzenia Komisji (WE) nr 2390/98, (WE) nr 1345/2005, (WE) nr 376/2008 i (WE) nr 507/2008 (Dz.U. L 206 z 30.7.2016, s. 1).
11 Art. 2 ust. 6 zmieniony przez art. 1 pkt 1 lit. b rozporządzenia nr 2018/920 z dnia 28 czerwca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.164.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 2 lipca 2018 r.
12 Art. 3 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 2018/920 z dnia 28 czerwca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.164.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 2 lipca 2018 r.
13 Art. 5 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 2018/920 z dnia 28 czerwca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.164.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 2 lipca 2018 r.
14 Art. 8 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr (UE) 2018/920 z dnia 28 czerwca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.164.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 2 lipca 2018 r.
15 Art. 8 ust. 1 lit. b) zmieniona przez art. 1 pkt 4 lit. a ppkt ii rozporządzenia nr (UE) 2018/920 z dnia 28 czerwca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.164.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 2 lipca 2018 r.
16 Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/2447 z dnia 24 listopada 2015 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania niektórych przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz.U. L 343 z 29.12.2015, s. 558).
17 Rozporządzenie delegowane (UE) 2015/2446 z dnia 28 lipca 2015 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 w odniesieniu do szczegółowych zasad dotyczących niektórych przepisów unijnego kodeksu celnego (Dz.U. L 343 z 29.12.2015, s. 1).
18 Art. 12 zmieniony przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr (UE) 2018/920 z dnia 28 czerwca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.164.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 2 lipca 2018 r.
19 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2017/1183 z dnia 20 kwietnia 2017 r. uzupełniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307/2013 i (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do powiadamiania Komisji o informacjach i dokumentach (Dz.U. L 171 z 4.7.2017, s. 100).
20 Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/1185 z dnia 20 kwietnia 2017 r. ustanawiające zasady stosowania rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307/2013 i (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do przekazywanych Komisji powiadomień i dokumentów oraz zmieniające i uchylające niektóre rozporządzenia Komisji (Dz.U. L 171 z 4.7.2017, s. 113).
21 Art. 16 ust. 2:- zmieniony przez art. 1 pkt 6 rozporządzenia nr 2018/920 z dnia 28 czerwca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.164.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 2 lipca 2018 r.
- zmieniony przez art. 12 ust. 1 i art. 12 ust. 5 rozporządzenia nr 532/2020 z dnia 16 kwietnia 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.119.3) wprowadzającej odstępstwo od jego stosowania z dniem 20 kwietnia 2020 r.
- zmieniony przez art. 5 ust. 1 i art. 5 ust. 5 rozporządzenia nr 725/2021 z dnia 4 maja 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.155.8) wprowadzającej odstępstwo od jego stosowania z dniem 1 stycznia 2021 r.
- zmieniony przez art. 4 ust. 1 i art. 4 ust. 5 rozporządzenia nr 2022/1216 z dnia 8 lipca 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.188.49) wprowadzającego odstępstwo od jego stosowania z dniem 1 stycznia 2022 r.
22 Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1276/2008 z dnia 17 grudnia 2008 r. w sprawie monitorowania na podstawie kontroli bezpośrednich wywozu produktów rolnych otrzymujących refundacje lub inne kwoty (Dz.U. L 339 z 18.12.2008, s. 53).
23 Art. 22:- zmieniony przez art. 1 pkt 7 rozporządzenia nr (UE) 2018/920 z dnia 28 czerwca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.164.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 2 lipca 2018 r.
- zmieniony przez art. 12 ust. 3 i art. 12 ust. 5 rozporządzenia nr 532/2020 z dnia 16 kwietnia 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.119.3) wprowadzającej odstępstwo od jego stosowania z dniem 20 kwietnia 2020 r.
- zmieniony przez art. 5 ust. 3 i art. 5 ust. 5 rozporządzenia nr 725/2021 z dnia 4 maja 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.155.8) wprowadzającej odstępstwo od jego stosowania z dniem 1 stycznia 2021 r.
- zmieniony przez art. 4 ust. 3 i art. 4 ust. 5 rozporządzenia nr 2022/1216 z dnia 8 lipca 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.188.49) wprowadzającego odstępstwo od jego stosowania z dniem 1 stycznia 2022 r.
24 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 z dnia 17 grudnia 2013 w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 352/78, (WE) nr 165/94, (WE) nr 2799/98, (WE) nr 814/2000, (WE) nr 1290/2005 i (WE) nr 485/2008 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 549).
25 Art. 24 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 8 rozporządzenia nr (UE) 2018/920 z dnia 28 czerwca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.164.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 2 lipca 2018 r.
26 Art. 28 zmieniony przez art. 1 pkt 9 rozporządzenia nr 2018/920 z dnia 28 czerwca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.164.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 2 lipca 2018 r.
27 Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 809/2014 z dnia 17 lipca 2014 r. ustanawiające zasady stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do zintegrowanego systemu zarządzania i kontroli, środków rozwoju obszarów wiejskich oraz zasady wzajemnej zgodności (Dz.U. L 227 z 31.7.2014, s. 69).
28 Art. 29 zmieniony przez art. 1 pkt 9 rozporządzenia nr 2018/920 z dnia 28 czerwca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.164.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 2 lipca 2018 r.
29 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 640/2014 z dnia 11 marca 2014 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do zintegrowanego systemu zarządzania i kontroli oraz warunków odmowy lub wycofania płatności oraz do kar administracyjnych mających zastosowanie do płatności bezpośrednich, wsparcia rozwoju obszarów wiejskich oraz zasady wzajemnej zgodności (Dz.U. L 181 z 20.6.2014, s. 48).
30 Art. 32 ust. 3:- zmieniony przez art. 1 pkt 10 rozporządzenia nr (UE) 2018/920 z dnia 28 czerwca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.164.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 2 lipca 2018 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 2023/2224 z dnia 17 października 2023 r. (Dz.U.UE.L.2023.2224) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 października 2023 r.
31 Art. 35 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 11 rozporządzenia nr 2018/920 z dnia 28 czerwca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.164.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 2 lipca 2018 r.
32 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające unijny kodeks celny (Dz.U. L 269 z 10.10.2013, s. 1).
33 Art. 38 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 12 lit. a rozporządzenia nr (UE) 2018/920 z dnia 28 czerwca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.164.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 2 lipca 2018 r.
34 Art. 38 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 2023/2224 z dnia 17 października 2023 r. (Dz.U.UE.L.2023.2224) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 października 2023 r.
35 Art. 38 ust. 3:- zmieniony przez art. 1 pkt 12 lit. b rozporządzenia nr 2018/920 z dnia 28 czerwca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.164.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 2 lipca 2018 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 2023/2224 z dnia 17 października 2023 r. (Dz.U.UE.L.2023.2224) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 października 2023 r.
36 Art. 38 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 12 lit. b rozporządzenia nr 2018/920 z dnia 28 czerwca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.164.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 2 lipca 2018 r.
37 Art. 39 zmieniony przez art. 1 pkt 13 rozporządzenia nr 2018/920 z dnia 28 czerwca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.164.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 2 lipca 2018 r.
38 Art. 40 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 14 lit. a rozporządzenia nr 2018/920 z dnia 28 czerwca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.164.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 2 lipca 2018 r.
39 Art. 40 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 14 lit. a rozporządzenia nr 2018/920 z dnia 28 czerwca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.164.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 2 lipca 2018 r.
40 Art. 40 ust. 3 lit. b:- zmieniona przez art. 1 pkt 14 lit. b rozporządzenia nr 2018/920 z dnia 28 czerwca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.164.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 2 lipca 2018 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 2023/2224 z dnia 17 października 2023 r. (Dz.U.UE.L.2023.2224) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 22 października 2023 r.
41 Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie wspólnej taryfy celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).
42 Art. 40 ust. 5 lit. a zmieniona przez art. 1 pkt 14 lit. c rozporządzenia nr 2018/920 z dnia 28 czerwca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.164.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 2 lipca 2018 r.
43 Art. 40 ust. 6 zmieniony przez art. 1 pkt 14 lit. d rozporządzenia nr 2018/920 z dnia 28 czerwca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.164.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 2 lipca 2018 r.
44 Załącznik II zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 1282/2014 z dnia 2 grudnia 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.347.13) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 grudnia 2014 r.
45 Załącznik III zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr (UE) 2019/260 z dnia 14 lutego 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.44.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 lutego 2019 r.
46 Załącznik IV:- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 1282/2014 z dnia 2 grudnia 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.347.13) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 grudnia 2014 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr (UE) 2019/260 z dnia 14 lutego 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.44.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 lutego 2019 r.
47 Załącznik V zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 1282/2014 z dnia 2 grudnia 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.347.13) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 grudnia 2014 r.
48 Załącznik VI:- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 1282/2014 z dnia 2 grudnia 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.347.13) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 grudnia 2014 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr (UE) 2019/260 z dnia 14 lutego 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.44.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 lutego 2019 r.
49 Małe Antyle: Wyspy Dziewicze, Saint Kitts i Nevis, Antigua i Barbuda, Dominika, Saint Lucia, Saint Vincent i Grenadyny, Barbados, Trynidad i Tobago, Sint Maarten, Anguilla.
50 Załącznik IX dodany przez art. 1 pkt 15 rozporządzenia nr (UE) 2018/920 z dnia 28 czerwca 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.164.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 2 lipca 2018 r.