KOMISJA EUROPEJSKA,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Celny 1 , w szczególności jego art. 247,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) Zarówno w dziedzinie ceł, jak i ochrony lotnictwa odpowiednie prawodawstwo, w szczególności rozporządzenie Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Celny oraz rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 300/2008 2 w sprawie wspólnych zasad w dziedzinie ochrony lotnictwa cywilnego, przewiduje możliwość zaświadczenia, że podmioty, które spełniają określone warunki i wymogi, zapewniają bezpieczny łańcuch dostaw i się do niego przyczyniają.
(2) Istniejące prawodawstwo w dziedzinie ceł i lotnictwa przewiduje pewnego rodzaju uznawanie certyfikacji w ramach odpowiednich programów, w szczególności w odniesieniu do kontroli bezpieczeństwa przeprowadzanych w każdym z nich. Art. 14k ust. 2 lit. b) i ust. 3 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 3 przewidują, że jeżeli przedsiębiorstwo, które składa wniosek o świadectwo upoważnionego przedsiębiorcy (AEO), jest już zarejestrowanym agentem, kryterium "odpowiednich standardów bezpieczeństwa i ochrony" uznaje się za spełnione w stosunku do siedziby, dla której przedsiębiorstwu przyznano status zarejestrowanego agenta. Pkt 6.3.1.2 i 6.4.1.2 załącznika do rozporządzenia Komisji (UE) nr 185/2010 4 stanowią, że właściwy organ lub niezależny podmiot zatwierdzający, działający w imieniu organu, powinien uwzględnić fakt, czy wnioskodawca o zatwierdzenie jako zarejestrowany agent lub znany nadawca jest posiadaczem świadectwa upoważnionego podmiotu gospodarczego.
(3) Praktyczne wdrożenie zarówno przepisów celnych regulujących kwestię świadectwa AEO, jak i prawodawstwa w zakresie lotnictwa dotyczącego zarejestrowanych agentów i znanych nadawców wykazało, że obecne zasady uznawania obowiązujące w poszczególnych programach nie są wystarczające, aby zagwarantować ich jak najlepszą synergię. Wymogi bezpieczeństwa dla programu zarejestrowanego agenta i znanego nadawcy w ramach ochrony lotnictwa oraz dla programu upoważnionego przedsiębiorcy w dziedzinie ceł pokrywają się do tego stopnia, że oba programy można w dalszym ciągu dostosowywać.
(4) Dalsze dostosowywanie obu programów pod kątem zapewnienia jednakowych zasad uznawania, które obejmują wymaganą wymianę informacji, jest konieczne, aby zmniejszyć obciążenia administracyjne danego sektora gospodarki oraz organów rządowych (zarówno organów celnych, jak i organów administracji lotnictwa cywilnego), jednocześnie wzmacniając dodatkowo obecny poziom bezpieczeństwa.
(5) Zmiana rozporządzenia (EWG) nr 2454/93 jest niezbędna, aby uaktualnić odniesienia do obowiązujących przepisów w dziedzinie lotnictwa, uwzględnić uznawanie statusu znanego nadawcy, który jest przydatny również w odniesieniu do AEO, stworzyć ramy dla uznawania wspólnych wymogów pomiędzy odpowiednimi programami oraz umożliwić konieczną wymianę informacji między organami celnymi a władzami lotniczymi.
(6) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (EWG) nr 2454/93.
(7) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Kodeksu Celnego,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.Sporządzono w Brukseli dnia 14 sierpnia 2014 r.
|
W imieniu Komisji |
|
José Manuel BARROSO |
|
Przewodniczący |
1 Dz.U. L 302 z 19.10.1992, s. 1.
2 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 300/2008 z dnia 11 marca 2008 r. w sprawie wspólnych zasad w dziedzinie ochrony lotnictwa cywilnego i uchylające rozporządzenie (WE) nr 2320/2002 (Dz.U. L 97 z 9.4.2008, s. 72).
3 Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.U. L 253 z 11.10.1993, s. 1).
4 Rozporządzenie Komisji (UE) nr 185/2010 z dnia 4 marca 2010 r. ustanawiające szczegółowe środki w celu wprowadzenia w życie wspólnych podstawowych norm ochrony lotnictwa cywilnego (Dz.U. L 55 z 5.3.2010, s. 1).
* Dz.U. L 97 z 9.4.2008, s. 72.
**) Dz.U. L 55 z 5.3.2010, s. 1.