Indonezja-Unia Europejska. Dobrowolna umowa o partnerstwie dotycząca egzekwowania prawa, zarządzania i handlu w dziedzinie leśnictwa oraz handlu produktami z drewna wprowadzanymi na terytorium Unii Europejskiej. Bruksela.2013.09.30.

DOBROWOLNA UMOWA O PARTNERSTWIE

pomiędzy Unią Europejską i Republiką Indonezji dotycząca egzekwowania prawa, zarządzania i handlu w dziedzinie leśnictwa oraz handlu produktami z drewna wprowadzanymi na terytorium Unii Europejskiej

UNIA EUROPEJSKA

zwana dalej "Unią"

oraz

REPUBLIKA INDONEZJI

zwana dalej "Indonezją",

zwane dalej łącznie "Stronami",

PRZYWOŁUJĄC Umowę ramową o wszechstronnym partnerstwie i współpracy między Republiką Indonezji a Wspólnotą Europejską, podpisaną dnia 9 listopada 2009 r. w Dżakarcie;

MAJĄC NA UWADZE ścisłą współpracę pomiędzy Unią a Indonezją, w szczególności w kontekście Umowy o współpracy z 1980 r. pomiędzy Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Indonezją, Malezją, Filipinami, Singapurem i Tajlandią - państwami członkowskimi Stowarzyszenia Narodów Azji Południowo-Wschodniej,

PRZYWOŁUJĄC zobowiązanie podjęte w deklaracji z Bali w sprawie egzekwowania prawa i zarządzania w dziedzinie leśnictwa (Forest Law Enforcement and Governance - FLEG) z dnia 13 września 2001 r. przez państwa z Azji Wschodniej i innych regionów do natychmiastowego przedsięwzięcia działań mających na celu wzmożenie wysiłków na poziomie krajowym i zacieśnienie współpracy dwustronnej, regionalnej i wielostronnej w celu przeciwdziałania przypadkom naruszania prawa i przestępstwom związanym z leśnictwem, w szczególności nielegalnemu pozyskiwaniu drewna i związanemu z tym nielegalnemu handlowi oraz korupcji, jak również negatywnemu wpływowi tych czynników na rządy prawa,

UZNAJĄC komunikat Komisji skierowany do Rady i Parlamentu Europejskiego dotyczący planu działania Unii Europejskiej w zakresie egzekwowania prawa, zarządzania i handlu w dziedzinie leśnictwa (Forest Law Enforcement, Governance and Trade - FLEGT) za pierwszy krok na drodze do uregulowania pilnej kwestii nielegalnego pozyskiwania drewna i związanego z tym handlu,

ODWOŁUJĄC SIĘ do wspólnego oświadczenia Ministra Leśnictwa Republiki Indonezji oraz komisarzy Unii Europejskiej ds. rozwoju i ds. środowiska, podpisanego dnia 8 stycznia 2007 r. w Brukseli,

UWZGLĘDNIAJĄC niewiążące prawnie oficjalne stanowisko z 1992 r. dotyczące zasad dla globalnego porozumienia w sprawie zagospodarowania, ochrony i zrównoważonego rozwoju wszystkich typów lasów oraz przyjęte przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych niewiążące prawnie instrumenty dotyczące wszystkich typów lasów,

MAJĄC ŚWIADOMOŚĆ znaczenia zasad ustanowionych w deklaracji z Rio de Janeiro z 1992 r. w sprawie środowiska i rozwoju w kontekście zrównoważonej gospodarki leśnej, w szczególności zasady 10 dotyczącej znaczenia świadomości i udziału społeczeństwa w zakresie zagadnień środowiskowych i zasady 22 dotyczącej istotnej roli odgrywanej przez ludność tubylczą i inne społeczności lokalne w zakresie zarządzania środowiskiem i rozwoju,

UZNAJĄC starania rządu Republiki Indonezji na rzecz promowania dobrego zarządzania i egzekwowania prawa w dziedzinie leśnictwa oraz legalnego handlu drewnem, m.in. poprzez Sistem Verifikasi Legalitas Kayu (SVLK) - indonezyjski system zapewniania legalności drewna (Timber Legality Assurance System - TLAS), opracowany przy udziale wielu zainteresowanych stron w toku procesu zgodnego z zasadami dobrego zarządzania, wiarygodności i reprezentatywności,

UZNAJĄC, że funkcjonujący w Indonezji TLAS ma na celu zapewnienie legalności wszystkich produktów z drewna,

UZNAJĄC, że wdrożenie dobrowolnej umowy o partnerstwie FLEGT wzmocni zrównoważoną gospodarkę leśną i przyczyni się do walki ze zmianą klimatu poprzez redukcję emisji spowodowanych wylesianiem i degradacją lasów oraz rolę, jaką odgrywa ochrona lasów, zrównoważona gospodarka leśna i zwiększenie zasobów węgla w ekosystemach leśnych (REDD+),

UWZGLĘDNIAJĄC Konwencję o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem (CITES), a w szczególności wymóg, zgodnie z którym zezwolenie eksportowe wydane przez strony CITES w odniesieniu do okazów należących do gatunków wymienionych w jej załącznikach I, II i III będzie można uzyskać jedynie po spełnieniu określonych warunków, w tym warunku, aby takie okazy nie zostały pozyskane z naruszeniem przepisów tej strony o ochronie zwierząt i roślin,

POSTANAWIAJĄC, że Strony dołożą starań, aby zminimalizować negatywny wpływ na społeczności tubylcze i lokalne i ludność ubogą, który może być bezpośrednią konsekwencją wdrażania niniejszej Umowy,

UWZGLĘDNIAJĄC znaczenie przypisywane przez Strony celom rozwoju przyjętym na szczeblu międzynarodowym i milenijnym celom rozwoju Narodów Zjednoczonych,

UWZGLĘDNIAJĄC wagę, jaką Strony przywiązują do zasad i przepisów regulujących wielostronne systemy handlowe, w szczególności praw i obowiązków określonych w Układzie ogólnym w sprawie taryf celnych i handlu (GATT) z 1994 r. i w innych umowach wielostronnych ustanawiających Światową Organizację Handlu (WTO), oraz do potrzeby stosowania ich w sposób przejrzysty i niedyskryminacyjny,

UWZGLĘDNIAJĄC rozporządzenie Rady (WE) nr 2173/2005 z dnia 20 grudnia 2005 r. w sprawie ustanowienia systemu zezwoleń na przywóz drewna do Wspólnoty Europejskiej FLEGT oraz rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 995/2010 z dnia 20 października 2010 r. ustanawiające obowiązki podmiotów wprowadzających do obrotu drewno i produkty z drewna,

POTWIERDZAJĄC zasady wzajemnego poszanowania, suwerenności, równości i niedyskryminacji oraz uznając korzyści, jakie Strony odniosą z niniejszej Umowy,

ZGODNIE z odpowiednimi przepisami ustawowymi i wykonawczymi Stron,

UZGADNIAJĄ, CO NASTĘPUJE:

Artykuł  1

Cel

1. Celem niniejszej Umowy, zgodnym ze wspólnym zaangażowaniem Stron na rzecz zrównoważonego zarządzania wszelkimi rodzajami lasów, jest określenie ram prawnych służących zapewnieniu, aby wszystkie objęte niniejszą Umową produkty z drewna przywożone do Unii z Indonezji zostały wyprodukowane legalnie, i tym samym promowanie handlu produktami z drewna.

2. Niniejsza Umowa stanowi ponadto podstawę dla dialogu i współpracy Stron w celu ułatwienia i promowania pełnego wdrożenia niniejszej Umowy i usprawnienia egzekwowania prawa i zarządzania w dziedzinie leśnictwa.

Artykuł  2

Definicje

Do celów niniejszej Umowy stosuje się następujące definicje:

a) "przywóz do Unii" oznacza dopuszczenie produktów z drewna do swobodnego obrotu w Unii w rozumieniu art. 79 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/1992 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny, które to produkty nie mogą być zakwalifikowane jako "towary pozbawione charakteru handlowego", zdefiniowane w art. 1 pkt 6 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/1992 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny;

b) "wywóz" oznacza fizyczne opuszczenie przez produkty z drewna jakiejkolwiek części geograficznego terytorium Indonezji lub odebranie ich z jakiejkolwiek części tego terytorium;

c) "produkty z drewna" oznaczają produkty wymienione w załącznikach IA oraz IB;

d) "kod HS" oznacza cztero- lub sześciocyfrowy kod towaru zgodny ze zharmonizowanym systemem oznaczania i kodowania towarów, ustanowionym w Międzynarodowej konwencji w sprawie zharmonizowanego systemu oznaczania i kodowania towarów Światowej Organizacji Celnej;

e) "zezwolenie FLEGT" oznacza indonezyjski dokument weryfikacji legalności ("V-Legal") potwierdzający, że dostawa produktów z drewna przeznaczonych na wywóz do Unii została wyprodukowana w sposób legalny. Zezwolenie FLEGT może mieć formę papierową lub elektroniczną;

f) "organ wydający zezwolenia" organ wyznaczony przez Indonezję do wydawania i zatwierdzania zezwoleń FLEGT;

g) "właściwe organy" oznaczają organy wyznaczone przez państwa członkowskie Unii do przyjmowania, uznawania i weryfikacji zezwoleń FLEGT;

h) "dostawa" oznacza pewną ilość produktów z drewna objętych zezwoleniem FLEGT, która jest wysyłana z Indonezji przez wysyłającego lub przewoźnika i która jest zgłaszana w urzędzie celnym w Unii w celu dopuszczenia do swobodnego obrotu;

i) "drewno wyprodukowane legalnie" oznacza produkty z drewna, które pozyskano lub przywieziono i wyprodukowano zgodnie z przepisami określonymi w załączniku II.

Artykuł  3

System zezwoleń FLEGT

1. Niniejszym ustanawia się pomiędzy Stronami niniejszej Umowy "system zezwoleń w zakresie egzekwowania prawa, zarządzania i handlu w dziedzinie leśnictwa" (zwany dalej "systemem zezwoleń FLEGT"). Obejmuje on zestaw procedur i wymogów mających na celu zweryfikowanie i potwierdzenie za pomocą zezwoleń FLEGT, że produkty z drewna dostarczone do Unii zostały wyprodukowane legalnie. Zgodnie z rozporządzeniem Rady nr 2173/2005 z dnia 20 grudnia 2005 r. Unia przyjmuje z Indonezji takie dostawy przywożone do Unii, wyłącznie jeżeli są one objęte zezwoleniami FLEGT.

2. System zezwoleń FLEGT ma zastosowanie do produktów z drewna wymienionych w załączniku IA.

3. Produkty z drewna wymienione w załączniku IB nie mogą być wywożone z Indonezji ani objęte zezwoleniem FLEGT.

4. Strony uzgadniają, że podejmą wszelkie środki niezbędne do wdrożenia systemu zezwoleń FLEGT zgodnie z postanowieniami niniejszej Umowy.

Artykuł  4

Organy wydające zezwolenia

1. Organ wydający zezwolenia będzie weryfikował, czy produkty z drewna zostały wyprodukowane legalnie zgodnie z przepisami określonymi w załączniku II. Organ wydający zezwolenia będzie wydawał zezwolenia FLEGT na wywóz do Unii obejmujące dostawy produktów z drewna wyprodukowanych legalnie.

2. Organ wydający zezwolenia nie wydaje zezwolenia FLEGT na żadne produkty z drewna, na które składają się produkty z drewna lub które obejmują produkty z drewna przywiezione do Indonezji z kraju trzeciego w formie, co do której przepisy danego kraju trzeciego zabraniają wywozu lub co do której istnieją dowody, że te produkty z drewna zostały wyprodukowane z naruszeniem przepisów kraju, w którym drzewa zostały pozyskane.

3. Organ wydający zezwolenia będzie utrzymywał i publikował stosowane procedury wydawania zezwoleń FLEGT. Organ wydający zezwolenia będzie także prowadził ewidencję wszystkich dostaw objętych zezwoleniami FLEGT i będzie udostępniał, zgodnie z przepisami krajowymi dotyczącymi ochrony danych, tę ewidencję w celu przeprowadzenia niezależnego monitorowania z poszanowaniem poufności informacji zastrzeżonych przez eksporterów.

4. Indonezja utworzy jednostkę ds. informacji o zezwoleniach, która posłuży jako punkt kontaktowy do komunikacji pomiędzy właściwymi organami a organami wydającymi zezwolenia zgodnie z zapisami w załącznikach III i V.

5. Indonezja podaje dane kontaktowe organu wydającego zezwolenia oraz jednostki ds. informacji o zezwoleniach do wiadomości Komisji Europejskiej. Strony podają te informacje do wiadomości publicznej.

Artykuł  5

Właściwe organy

1. Przed dopuszczeniem dostawy do swobodnego obrotu w Unii właściwe organy sprawdzają, czy każda taka dostawa jest objęta ważnym zezwoleniem FLEGT. Dopuszczenie dostawy można zawiesić, a dostawę zatrzymać, jeżeli istnieją wątpliwości co do ważności zezwolenia FLEGT.

2. Właściwe organy prowadzą i co roku publikują rejestr otrzymanych zezwoleń FLEGT.

3. Zgodnie z krajowymi przepisami dotyczącymi ochrony danych właściwe organy zapewniają dostęp do stosownych dokumentów i danych osobom lub podmiotom wyznaczonym jako niezależne podmioty monitorujące rynek.

4. Właściwe organy nie podejmują działań opisanych w art. 5 ust. 1 w odniesieniu do dostaw produktów z drewna pozyskanego z gatunków wymienionych w załącznikach do CITES, ponieważ są one objęte przepisami dotyczącymi weryfikacji określonymi w rozporządzeniu Rady (WE) nr 338/97 z dnia 9 grudnia 1996 r. w sprawie ochrony gatunków dzikiej fauny i flory w drodze regulacji handlu nimi.

5. Komisja Europejska podaje dane kontaktowe właściwych organów do wiadomości Indonezji. Strony podają te informacje do wiadomości publicznej.

Artykuł  6

Zezwolenia FLEGT

1. Organ wydający zezwolenia wydaje zezwolenia FLEGT w celu potwierdzenia, że produkty z drewna zostały wyprodukowane legalnie.

2. Zezwolenie FLEGT sporządza się i wypełnia w języku angielskim.

3. W drodze porozumienia Strony mogą ustanowić systemy elektroniczne służące do wydawania, wysyłania i przyjmowania zezwoleń FLEGT.

4. Specyfikacje techniczne zezwoleń są określone w załączniku IV. Procedura wydawania zezwoleń FLEGT podana jest w załączniku V.

Artykuł  7

Weryfikacja drewna wyprodukowanego legalnie

1. Indonezja wdraża system TLAS w celu weryfikacji, czy produkty z drewna przeznaczone do dostawy zostały wyprodukowane legalnie, oraz zapewnienia, aby tylko zweryfikowane w ten sposób dostawy były wywożone do Unii.

2. System weryfikacji, czy dostawy produktów z drewna zostały wyprodukowane legalnie, jest określony w załączniku V.

Artykuł  8

Dopuszczanie dostaw objętych zezwoleniem FLEGT

1. Procedury regulujące dopuszczenie dostaw objętych zezwoleniem FLEGT do swobodnego obrotu w Unii są opisane w załączniku III.

2. Jeżeli właściwe organy mają podstawy przypuszczać, że zezwolenie jest nieważne, nieautentyczne lub też nie odpowiada dostawie, którą ma obejmować, można zastosować procedury określone w załączniku III.

3. Jeżeli podczas konsultacji dotyczących zezwoleń FLEGT pojawiają się stałe rozbieżności lub trudności, kwestia ta może zostać skierowana do wspólnego komitetu odpowiedzialnego za wdrażanie Umowy.

Artykuł  9

Nieprawidłowości

Strony informują się wzajemnie o podejrzeniach lub dowodach dotyczących wszelkich przypadków obejścia systemu zezwoleń FLEGT lub nieprawidłowości w tym systemie, w tym związanych z:

a) obejściem dotyczącym handlu, na przykład przekierowaniem handlu z Indonezji do Unii przez kraj trzeci;

b) zezwoleniami FLEGT obejmującymi produkty z drewna zawierającymi drewno z krajów trzecich, co do którego istnieje podejrzenie, że zostało ono nielegalnie wyprodukowane; lub

c) oszustwem związanym z uzyskaniem lub korzystaniem z zezwoleń FLEGT.

Artykuł  10

Stosowanie indonezyjskiego systemu TLAS i innych środków

1. Indonezja przy użyciu swojego systemu TLAS weryfikuje legalność drewna wywożonego na rynki poza Unią oraz drewna sprzedawanego na rynkach krajowych i podejmuje starania zmierzające do weryfikacji legalności przywożonych produktów z drewna, stosując w miarę możliwości system utworzony w celu wdrażania niniejszej Umowy.

2. Unia, wspierając takie starania, zachęca do stosowania wyżej wymienionego systemu w odniesieniu do handlu na innych rynkach międzynarodowych i z krajami trzecimi.

3. Unia wdraża środki mające na celu zapobieganie wprowadzaniu do obrotu na rynku unijnym nielegalnie pozyskanego drewna i produktów z takiego drewna.

Artykuł  11

Udział zainteresowanych stron we wdrażaniu niniejszej Umowy

1. Indonezja będzie przeprowadzać regularne konsultacje z zainteresowanymi stronami w sprawie wdrażania niniejszej Umowy i w związku z tym będzie promować odpowiednie strategie, warunki i programy konsultacji.

2. Uwzględniając swoje zobowiązania wynikające z Konwencji o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska z 1998 r. (konwencji z Aarhus), Unia będzie przeprowadzać z zainteresowanymi stronami regularne konsultacje dotyczące wdrażania niniejszej Umowy.

Artykuł  12

Zabezpieczenia społeczne

1. W celu zminimalizowania ewentualnych negatywnych skutków niniejszej Umowy Strony zobowiązują się dążyć do lepszego zrozumienia skutków dla przemysłu drzewnego oraz dla sposobu życia społeczności tubylczych i lokalnych mogących odczuwać te negatywne skutki, jak opisano w odpowiednich krajowych przepisach ustawowych i wykonawczych.

2. Strony będą monitorować wpływ niniejszej Umowy na te społeczności i inne podmioty wskazane w ust. 1 i będą podejmowały uzasadnione działania w celu łagodzenia wszelkich negatywnych skutków. Strony mogą podjąć dodatkowe działania w celu przeciwdziałania negatywnym skutkom.

Artykuł  13

Zachęty rynkowe

Uwzględniając zobowiązania międzynarodowe, Unia promuje korzystną pozycję na rynku unijnym produktów z drewna objętych niniejszą Umową. Takie dążenia będą obejmować w szczególności działania mające na celu wsparcie:

a) polityki udzielania zamówień publicznych i prywatnych uwzględniającej podaż legalnie pozyskanych produktów z drewna i zapewnianie rynku na te produkty; oraz

b) bardziej korzystne postrzeganie na rynku unijnym produktów posiadających zezwolenia FLEGT.

Artykuł  14

Wspólny komitet odpowiedzialny za wdrażanie Umowy

1. Strony powołują wspólny mechanizm (zwany dalej "wspólnym komitetem odpowiedzialnym za wdrażanie Umowy") w celu rozpatrywania kwestii związanych z wdrażaniem i przeglądem niniejszej Umowy.

2. Każda ze Stron wyznacza swojego przedstawiciela do wspólnego komitetu odpowiedzialnego za wdrażanie Umowy. Komitet podejmuje decyzje na zasadzie konsensusu. Komitetowi przewodniczą wspólnie wyżsi urzędnicy - przedstawiciel Unii i przedstawiciel Indonezji.

3. Wspólny komitet odpowiedzialny za wdrażanie Umowy opracowuje własny regulamin.

4. Wspólny komitet odpowiedzialny za wdrażanie Umowy zbiera się co najmniej raz w roku w terminie i zgodnie z porządkiem dziennym ustalonym z wyprzedzeniem przez Strony. Na wniosek każdej ze Stron można zwoływać dodatkowe spotkania.

5. Wspólny komitet odpowiedzialny za wdrażanie Umowy:

a) rozpatruje i przyjmuje wspólne działania mające na celu wdrożenie niniejszej Umowy;

b) przegląda i monitoruje ogólne postępy w dziedzinie wdrażania niniejszej Umowy, w tym funkcjonowanie TLAS i działań związanych z rynkiem, na podstawie ustaleń i sprawozdań dotyczących mechanizmów ustanowionych na mocy art. 15;

c) ocenia korzyści i ograniczenia będące wynikiem wdrażania niniejszej Umowy i decyduje o zastosowaniu działań naprawczych;

d) bada sprawozdania i skargi dotyczące stosowania systemu zezwoleń FLEGT na terytorium każdej ze Stron;

e) uzgadnia termin, w którym system zezwoleń FLEGT rozpocznie działanie po dokonaniu oceny funkcjonowania TLAS na podstawie kryteriów podanych w załączniku VIII;.

f) wskazuje obszary współpracy w celu wsparcia wdrażania niniejszej Umowy;

g) powołuje w razie potrzeby organy pomocnicze do zadań wymagających wiedzy specjalistycznej;

h) przygotowuje, zatwierdza, rozprowadza i publikuje sprawozdania roczne, sprawozdania z posiedzeń i inne dokumenty powstałe w wyniku jego pracy;

i) wykonuje wszelkie pozostałe uzgodnione zadania.

Artykuł  15

Monitorowanie i ocena

Strony zgadzają się na wykorzystywanie do oceny wdrażania i efektywności niniejszej Umowy sprawozdań i ustaleń powstałych w drodze stosowania dwóch następujących mechanizmów:

a) Indonezja, w porozumieniu z Unią, korzysta z usług osoby przeprowadzającej ocenę okresową w celu realizacji zadań wymienionych w załączniku VI;

b) Unia, w porozumieniu z Indonezją, korzysta z usług niezależnego podmiotu monitorującego rynek w celu realizacji zadań wymienionych w załączniku VII.

Artykuł  16

Środki wspierające

1. Tryb zapewniania zasobów potrzebnych na środki wspierające wdrażanie niniejszej Umowy, wskazanych zgodnie z art. 14 ust. 5 lit. f) powyżej, jest określany w kontekście działań w zakresie programowania podejmowanych przez Unię i jej państwa członkowskie w odniesieniu do współpracy z Indonezją.

2. Strony zapewniają, aby działania związane z wdrażaniem niniejszej Umowy były skoordynowane z odpowiednimi obecnymi i przyszłymi programami i inicjatywami na rzecz rozwoju.

Artykuł  17

Sprawozdawczość i publiczne ujawnianie informacji

1. Strony zapewniają, aby prace wspólnego komitetu odpowiedzialnego za wdrażanie Umowy były w jak największym stopniu przejrzyste. Sprawozdania z jego prac opracowywane są wspólnie i udostępniane do wiadomości publicznej.

2. Wspólny komitet odpowiedzialny za wdrażanie Umowy publikuje sprawozdanie roczne, które zawiera między innymi szczegółowe dane dotyczące:

a) ilości produktów z drewna wywiezionych do Unii w ramach systemu zezwoleń FLEGT uszeregowane według odpowiednich pozycji HS;

b) liczba zezwoleń FLEGT wydanych przez Indonezję;

c) postępy w osiąganiu celów niniejszej Umowy i kwestie dotyczące jej wdrażania;

d) działania mające na celu zapobiegania wywożeniu, przywożeniu, wprowadzaniu na rynek krajowy nielegalnie wyprodukowanych produktów z drewna oraz ich obrotowi;

e) ilość drewna i produktów z drewna przywożonych do Indonezji i działania podjęte w celu zapobiegania przywozowi nielegalnie wyprodukowanych produktów z drewna i zachowania integralności systemu zezwoleń FLEGT;

f) przypadki niezgodności z systemem zezwoleń FLEGT i podjęte działania zaradcze;

g) ilość produktów z drewna, uszeregowanych według odpowiednich pozycji HS, przywiezionych do Unii w ramach systemu zezwoleń FLEGT oraz państwo członkowskie Unii, w którym miał miejsce przywóz do Unii;

h) liczby zezwoleń FLEGT otrzymanych przez Unię;

i) liczby przypadków i ilości produktów z drewna, o które chodziło przy konsultacjach przeprowadzanych w trybie art. 8 ust. 2.

3. Aby osiągnąć cele w zakresie lepszego zarządzania i przejrzystości w sektorze leśnictwa oraz monitorować wdrażanie i skutki niniejszej Umowy, zarówno w Indonezji, jak i w Unii, Strony zgadzają się na podanie do wiadomości publicznej informacji wymienionych w załączniku IX.

4. Strony zgadzają się na nieujawnianie informacji poufnych wymienianych w ramach niniejszej Umowy, zgodnie z prawodawstwem każdej z nich. Żadna ze Stron nie ujawnia publicznie i nie zezwala swoim organom na ujawnianie informacji wymienianych w ramach niniejszej Umowy i dotyczących tajemnicy handlowej lub poufnych informacji handlowych.

Artykuł  18

Wymiana informacji na temat wdrażania Umowy

1. Przedstawicielami Stron odpowiedzialnymi za oficjalną wymianę informacji dotyczących wdrażania niniejszej Umowy są:

w imieniu Indonezji: W odniesieniu do Unii

Dyrektor Generalny ds. Leśnictwa Szef Przedstawicielstwa

Eksploatacja, Ministerstwo Leśnictwa Unii Europejskiej w Indonezji

2. Strony terminowo przekazują sobie wzajemnie informacje niezbędne do wdrażania niniejszej Umowy, w tym dotyczące zmian w ust. 1.

Artykuł  19

Terytorialny zakres stosowania

Niniejszą Umowę stosuje się na terytorium, na którym ma zastosowanie Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej na warunkach określonych w tym Traktacie, z jednej strony, i na terytorium Indonezji, z drugiej strony.

Artykuł  20

Rozstrzyganie sporów

1. Strony starają się rozwiązywać wszelkie spory dotyczące stosowania lub wykładni niniejszej Umowy w drodze niezwłocznie przeprowadzanych konsultacji.

2. Jeżeli spór nie zostanie rozstrzygnięty w drodze konsultacji w terminie dwóch miesięcy od daty pierwotnego wniosku o przeprowadzenie konsultacji, każda ze Stron może skierować spór do wspólnego komitetu odpowiedzialnego za wdrażanie Umowy, który postara się go rozstrzygnąć. Wspólny komitet odpowiedzialny za wdrażanie Umowy otrzymuje wszelkie stosowne informacje potrzebne do dokładnego zbadania sytuacji w celu znalezienia rozwiązania możliwego do przyjęcia. W tym celu wymaga się zbadania wszelkich możliwości utrzymania właściwego wdrażania niniejszej Umowy.

3. Jeżeli wspólny komitet odpowiedzialny za wdrażanie Umowy nie jest w stanie rozstrzygnąć sporu w terminie dwóch miesięcy, Strony mogą wspólnie zwrócić się do strony trzeciej o dobre usługi lub mediację.

4. W przypadku gdy nie jest możliwe rozstrzygnięcie sporu zgodnie z ust. 3, każda ze Stron może powiadomić drugą Stronę o wyznaczeniu arbitra; druga Strona musi wówczas wyznaczyć drugiego arbitra w terminie trzydziestu dni kalendarzowych od wyznaczenia pierwszego arbitra. Strony wspólnie wyznaczają trzeciego arbitra w terminie dwóch miesięcy od wyznaczenia drugiego arbitra.

5. Decyzje arbitrów są podejmowane większością głosów w terminie sześciu miesięcy od wyznaczenia trzeciego arbitra.

6. Orzeczenie arbitrażowe jest wiążące dla Stron i nie przysługuje od niego odwołanie.

7. Wspólny komitet odpowiedzialny za wdrażanie Umowy ustanawia procedury robocze dla arbitrażu.

Artykuł  21

Zawieszenie

1. Strona, która życzy sobie zawieszenia stosowania niniejszej Umowy, powiadamia na piśmie drugą Stronę o takim zamiarze. Sprawa jest następnie przedmiotem dyskusji pomiędzy Stronami.

2. Każda ze Stron może zawiesić stosowanie niniejszej Umowy. Decyzję w sprawie zawieszenia i powodach podjęcia tej decyzji notyfikuje się drugiej Stronie na piśmie.

3. Warunki niniejszej Umowy przestają mieć zastosowanie po upływie trzydziestu dni kalendarzowych od dnia takiej notyfikacji.

4. Stosowanie niniejszej Umowy zostaje wznowione po upływie trzydziestu dni kalendarzowych od dnia, w którym Strona, która zawiesiła jej stosowanie, poinformuje drugą Stronę o ustaniu przyczyny zawieszenia.

Artykuł  22

Zmiany

1. Strona pragnąca zmienić niniejszą Umowę przedkłada propozycję co najmniej trzy miesiące przed kolejnym posiedzeniem wspólnego komitetu odpowiedzialnego za wdrażanie Umowy. Komitet bada propozycję i w przypadku osiągnięcia porozumienia formułuje zalecenie. Jeśli Strony zgadzają się z zaleceniem, zatwierdzają je zgodnie ze swoimi wewnętrznymi procedurami.

2. Każda zmiana zatwierdzona w ten sposób przez Strony wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po dniu, w którym Strony notyfikowały sobie wzajemnie zakończenie niezbędnych w tym celu procedur.

3. Wspólny komitet odpowiedzialny za wdrażanie Umowy może przyjmować zmiany do załączników do niniejszej Umowy.

4. Notyfikacje w sprawie wszelkich zmian wysyła się kanałami dyplomatycznymi do Sekretarza Generalnego Rady Unii Europejskiej i do Ministra Spraw Zagranicznych Republiki Indonezji.

Artykuł  23

Wejście w życie, okres obowiązywania i rozwiązanie Umowy

1. Niniejsza Umowa wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po dniu, w którym Strony notyfikowały sobie wzajemnie na piśmie zakończenie niezbędnych w tym celu procedur.

2. Notyfikację wysyła się kanałami dyplomatycznymi do Sekretarza Generalnego Rady Unii Europejskiej i do Ministra Spraw Zagranicznych Republiki Indonezji.

3. Niniejsza Umowa pozostaje w mocy przez okres pięciu lat. Umowa ulega przedłużeniu na kolejne pięcioletnie okresy, chyba że któraś ze Stron zrezygnuje z przedłużenia, notyfikując to drugiej Stronie na piśmie co najmniej na dwanaście miesięcy przed wygaśnięciem niniejszej Umowy.

4. Każda ze Stron może rozwiązać niniejszą Umowę, notyfikując to drugiej Stronie na piśmie. Niniejsza Umowa przestaje być stosowana po upływie dwunastu miesięcy od daty takiej notyfikacji.

Artykuł  24

Załączniki

Załączniki do niniejszej Umowy stanowią jej integralną część.

Artykuł  25

Teksty autentyczne

Niniejszą Umowę sporządza się w dwóch egzemplarzach w języku angielskim, bułgarskim, chorwackim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, litewskim, łotewskim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, rumuńskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, węgierskim, włoskim i indonezyjskim (Bahasa Indonesia), a każdy z tych tekstów jest autentyczny. W przypadku rozbieżności w wykładni pierwszeństwo ma wersja angielska.

W DOWÓD CZEGO, odpowiednio upoważnieni niżej podpisani złożyli swoje podpisy pod niniejszą Umową.

Съставено в Брюксел на тридесети септември две хиляди и тринадесета година.

Hecho en Bruselas, el treinta de septiembre de dos mil trece.

V Bruselu dne třicátého září dva tisíce třináct.

Udfærdiget i Bruxelles den tredivte september to tusind og tretten.

Geschehen zu Brüssel am dreißigsten September zweitausenddreizehn.

Kahe tuhande kolmeteistkümnenda aasta septembrikuu kolmekümnendal päeval Brüsselis.

Έγινε στις Βρυξέλλες, στις τριάντα Σεπτεμβρίου δύο χιλιάδες δεκατρία.

Done at Brussels on the thirtieth day of September in the year two thousand and thirteen.

Fait à Bruxelles, le trente septembre deux mille treize.

Sastavljeno u Bruxellesu tridesetog rujna dvije tisuće trinaeste.

Fatto a Bruxelles, addì trenta settembre duemilatredici.

Briselē, divi tūkstoši trīspadsmitā gada trīsdesmitajā septembrī.

Priimta du tūkstančiai tryliktų metų rugsėjo trisdešimtą dieną Briuselyje.

Kelt Brüsszelben, a kétezer-tizenharmadik év szeptember havának harmincadik napján.

Magħmul fi Brussell, fit-tletin jum ta’ Settembru tas-sena elfejn u tlettax.

Gedaan te Brussel, de dertigste september tweeduizend dertien.

Sporządzono w Brukseli dnia trzydziestego września roku dwa tysiące trzynastego.

Feito em Bruxelas, em trinta de setembro de dois mil e treze.

Întocmit la Bruxelles la treizeci septembrie două mii treisprezece.

V Bruseli tridsiateho septembra dvetisíctrinásť.

V Bruslju, dne tridesetega septembra leta dva tisoč trinajst.

Tehty Brysselissä kolmantenakymmenentenä päivänä syyskuuta vuonna kaksituhattakolmetoista.

Som skedde i Bryssel den trettionde september tjugohundratretton.

Dibuat di Brussel, pada tanggal tiga puluh bulan September tahun dua ribu tiga belas.

За Европейския съюз

Por la Unión Europea

Za Evropskou unii

For Den Europæiske Union

Für die Europäische Union

Euroopa Liidu nimel

Για την Ευρωπαϊκή Ένωση

For the European Union

Pour l'Union européenne

Za Europsku uniju

Per l'Unione europea

Eiropas Savienības vārdā –

Europos Sąjungos vardu

Az Európai Unió részéről

Għall-Unjoni Ewropea

Voor de Europese Unie

W imieniu Unii Europejskiej

Pela União Europeia

Pentru Uniunea Europeană

Za Európsku úniu

Za Evropsko unijo

Euroopan unionin puolesta

För Europeiska unionen

Untuk Uni Eropa

(podpis pominięto)

За Република Индонезия

Por la República de Indonesia

Za Indonéskou republiku

For Republikken Indonesien

Für die Republik Indonesien

Indoneesia Vabariigi nimel

Για τη Δημοκρατία της Ινδονησίας

For the Republic of Indonesia

Pour la République d'Indonésie

Za Republiku Indoneziju

Per la Repubblica di Indonesia

Indonēzijas Republikas vārdā –

Indonezijos Respublikos vardu

Az Indonéz Köztársaság részéről

Għar-Repubblika tal-Indoneżja

Voor de Republiek Indonesië

W imieniu Republiki Indonezji

Pela República da Indonésia

Pentru Republica Indonezia

Za Indonézsku republiku

Za Republiko Indonezijo

Indonesian tasavallan puolesta

För Republiken Indonesien

Untuk Republik Indonesia

(podpis pominięto)

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

  ¹ PRODUKTY OBJĘTE UMOWĄ

Wykaz zamieszczony w niniejszym załączniku odwołuje się do Zharmonizowanego Systemu Oznaczania i Kodowania Towarów ustanowionego w Międzynarodowej konwencji w sprawie zharmonizowanego systemu oznaczania i kodowania towarów Światowej Organizacji Celnej.

ZAŁĄCZNIK  IA

ZHARMONIZOWANE KODY TOWARÓW DOTYCZĄCE DREWNA I PRODUKTÓW Z DREWNA OBJĘTYCH SYSTEMEM ZEZWOLEŃ FLEGT

rozdział 44:

KODY HS	OPIS
4401.21 Ex. 4401.22	Drewno opałowe w postaci kłód, szczap, gałęzi, wiązek chrustu lub w podobnych postaciach; drewno w postaci wiórków lub kawałków; trociny i drewno odpadowe i ścinki drewniane, nawet aglomerowane w kłody, brykiety, granulki lub podobne postacie. - Drewno w postaci wiórów lub kawałków - - z drzew iglastych - Drewno w postaci wiórków lub kawałków - - z innych niż iglaste (nie z bambusa ani z rattanu)
4403	Drewno surowe, nawet pozbawione kory lub bieli, lub zgrubnie obrobione. (Zakaz wywozu zgodnie z indonezyjskim prawem. Zgodnie z art. 3 ust. 3 umowy produkty objęte tym kodem HS nie mogą posiadać zezwolenia FLEGT, a zatem nie mogą być przywożone do Unii).
Ex. 4404.10 Ex. 4404.20	Wióry i tym podobne - z drzew iglastych Wióry i tym podobne - z innych niż iglaste - - Wióry
Ex. 4404	Obręcze drewniane; żerdzie rozszczepione; pale, paliki i kołki, z drewna, zaostrzone, ale nieprzetarte wzdłużnie; tyczki drewniane, zgrubnie przycięte, ale nietoczone, niewygięte lub w inny sposób obrobione, nadające się do produkcji lasek, parasoli, rękojeści do narzędzi lub tym podobne. (Zakaz wywozu zgodnie z indonezyjskim prawem. Zgodnie z art. 3 ust. 3 umowy produkty objęte tym kodem HS nie mogą posiadać zezwolenia FLEGT, a zatem nie mogą być przywożone do Unii).
4406	Podkłady kolejowe lub tramwajowe, z drewna. (Zakaz wywozu zgodnie z indonezyjskim prawem. Zgodnie z art. 3 ust. 3 umowy produkty objęte tym kodem HS nie mogą posiadać zezwolenia FLEGT, a zatem nie mogą być przywożone do Unii).
Ex. 4407	Drewno przetarte lub strugane wzdłużnie, skrawane warstwami lub obwodowo, strugane, szlifowane lub łączone stykowo, o grubości przekraczającej 6 mm.
Ex. 4407	Drewno przetarte lub strugane wzdłużnie, skrawane warstwami lub obwodowo, niestrugane, nieszlifowane ani niełączone stykowo, o grubości przekraczającej 6 mm. (Zakaz wywozu zgodnie z indonezyjskim prawem. Zgodnie z art. 3 ust. 3 umowy produkty objęte tym kodem HS nie mogą posiadać zezwolenia FLEGT, a zatem nie mogą być przywożone do Unii).
4408.10	Arkusze na forniry (włącznie z otrzymanymi przez cięcie drewna warstwowego), na sklejkę lub na podobne drewno warstwowe i inne drewno, przetarte wzdłużnie, skrawane warstwami lub obwodowo, nawet strugane, szlifowane, łączone na długość lub łączone stykowo, o grubości nieprzekraczającej 6 mm. Z drzew iglastych
4408.31	Ciemnoczerwone meranti, jasnoczerwone meranti i meranti bakau
4408.39	Pozostałe, z wyjątkiem z drzew iglastych, ciemnoczerwonego meranti, jasnoczerwonego meranti i meranti bakau
Ex. 4408.90	Pozostałe, z wyjątkiem z drzew iglastych i drewna tropikalnego, wymienionego w uwadze 2 do podpozycji niniejszego działu (nie z bambusa ani z rattanu)
4409.10 Ex. 4409.29	Drewno (włącznie z klepkami i listwami na parkiet, niepołączonymi), kształtowane w sposób ciągły (z wypustem, rowkiem, ze ściętymi krawędziami, zaokrąglone, ze złączami w jaskółczy ogon i tym podobne) wzdłuż dowolnej krawędzi, końców lub powierzchni, nawet strugane, szlifowane lub łączone stykowo. - Z drzew iglastych - Z innych niż iglaste - pozostałe (nie z rattanu)
Ex. 4410.11	Płyta wiórowa, płyta o wiórach zorientowanych ("oriented strand board" OSB) i podobna płyta (na przykład płyta płatkowa (płyta ze średnio dużych wiórów "waferboard")) z drewna lub pozostałych zdrewniałych materiałów, nawet aglomerowanych żywicami lub innymi organicznymi substancjami wiążącymi - Z drewna - - Płyta wiórowa (nie z bambusa ani z rattanu)
Ex. 4410.12	- Z drewna - - Płyta o wiórach zorientowanych ("oriented strand board" OSB) (nie z bambusa ani z rattanu)
Ex. 4410.19	- Z drewna - - Pozostała (nie z bambusa ani z rattanu)
Ex. 4411	Płyta pilśniowa, z drewna lub pozostałych zdrewniałych materiałów, nawet związana za pomocą żywic lub innych substancji organicznych (nie z bambusa ani z rattanu)
4412.31	Sklejka, płyty fornirowane i podobne drewno warstwowe - Pozostała sklejka, składająca się wyłącznie z arkuszy z drewna (innego niż bambus), grubość żadnej warstwy nie przekracza 6 mm: - - Przynajmniej z jedną warstwą z drewna tropikalnego wymienionego w uwadze 2 do podpozycji niniejszego działu
4412.32	- Pozostała sklejka, składająca się wyłącznie z arkuszy z drewna (innego niż bambus), grubość żadnej warstwy nie przekracza 6 mm: - - Pozostała, przynajmniej z jedną warstwą z drewna drzew innych niż iglaste
4412.39	- Pozostała sklejka, składająca się wyłącznie z arkuszy z drewna (innego niż bambus), grubość żadnej warstwy nie przekracza 6 mm: - - Pozostała
Ex. 4412.94	- Pozostałe: - - Płyta stolarska, płyta warstwowa i płyta podłogowa
Ex. 4412.99	- Pozostałe: - - Pozostałe - - - Barecore (sklejone odpady drzewne) (nie z rattanu) oraz - - - Inne (nie z rattanu)
Ex. 4413	Drewno utwardzone, w postaci bloków, płyt, desek lub kształtowników profilowanych (nie z bambusa ani z rattanu)
Ex. 4414	Ramy do obrazów, fotografii, luster lub podobnych przedmiotów, drewniane (nie z bambusa ani z rattanu)
Ex. 4415	Skrzynie, pudła, klatki, bębny i podobne opakowania, z drewna; bębny do kabli, z drewna; palety, palety skrzyniowe i pozostałe platformy załadunkowe, z drewna; nadstawki do palet płaskich, z drewna (nie z bambusa ani z rattanu)
Ex. 4416	Beczki, baryłki, kadzie, cebry i pozostałe wyroby bednarskie oraz ich części, z drewna, włącznie z klepkami (nie z bambusa ani z rattanu)
Ex. 4417	Narzędzia, oprawy narzędzi, rękojeści narzędzi, oprawy lub trzonki mioteł, szczotek i pędzli, z drewna; kopyta lub prawidła do obuwia, z drewna (nie z bambusa ani z rattanu)
Ex. 4418	Wyroby stolarskie i ciesielskie budowlane, z drewna, włącznie z drewnianymi płytami komórkowymi, połączonymi płytami podłogowymi, dachówkami i gontami (nie z bambusa ani z rattanu)
Ex. 4419	Naczynia stołowe i naczynia kuchenne, z drewna (nie z bambusa ani z rattanu)
Ex. 4420.90	Intarsje i mozaiki, z drewna; kasety i szkatułki na biżuterię lub sztućce i podobne artykuły, z drewna. - Pozostałe - - Drewno w postaci kłód lub kłód poddanych prostej obróbce powierzchniowej, rzeźbionych, drobno gwintowanych lub malowanych, nieposiadające znacznej wartości dodanej ani niewykazujące żadnych znaczących zmian kształtu (HS Ex. 4420.90.90.00 w Indonezji) (Zakaz wywozu zgodnie z indonezyjskim prawem. Zgodnie z art. 3 ust. 3 umowy produkty objęte tym kodem HS nie mogą posiadać zezwolenia FLEGT, a zatem nie mogą być przywożone do Unii).
Ex. 4421.90	Pozostałe artykuły z drewna - Pozostałe - - Drewienka na zapałki (nie z bambusa ani z rattanu) oraz - - Pozostałe - - - Drewniane płyty chodnikowe (nie z bambusa ani z rattanu)
Ex. 4421.90	- Pozostałe - - Pozostałe - - - Drewno w postaci kłód lub kłód poddanych prostej obróbce powierzchniowej, rzeźbionych, drobno gwintowanych lub malowanych, nieposiadające znacznej wartości dodanej ani niewykazujące żadnych znaczących zmian kształtu (HS Ex. 4421.90.99.00 w Indonezji) (Zakaz wywozu zgodnie z indonezyjskim prawem. Zgodnie z art. 3 ust. 3 umowy produkty objęte tym kodem HS nie mogą posiadać zezwolenia FLEGT, a zatem nie mogą być przywożone do Unii).

Dział 47:

KODY HS	OPIS
4701	Masa włóknista z drewna lub z pozostałego włóknistego materiału celulozowego; papier lub tektura, z odzysku (makulatura i odpady): Masa włóknista mechaniczna
4702	Masa celulozowa drzewna do przerobu chemicznego
4703	Masa celulozowa drzewna sodowa lub siarczanowa, inna niż do przerobu chemicznego
4704	Masa celulozowa drzewna siarczynowa, inna niż do przerobu chemicznego
4705	Masa włóknista drzewna otrzymana w połączonych mechanicznych i chemicznych procesach roztwarzania

Dział 48:

KODY HS	OPIS
Ex. 4802	Papier i tektura niepowleczone, w rodzaju stosowanych do pisania, druku lub innych celów graficznych oraz nieperforowany papier na karty i taśmy dziurkowane, w zwojach lub arkuszach prostokątnych (włączając kwadratowe), dowolnego rozmiaru, inny niż papier objęty pozycją 4801 lub 4803; papier i tektura, czerpane (nie z materiału innego niż drewno ani materiału pochodzącego z recyklingu)
Ex. 4803	Papier do produkcji papieru toaletowego lub chusteczek higienicznych, ręczników lub pieluszek oraz podobny papier, w rodzaju stosowanego do celów gospodarczych lub sanitarnych, wata celulozowa i wstęgi, z włókien celulozowych, nawet krepowane, marszczone, tłoczone, perforowane, barwione powierzchniowo, z powierzchnią dekorowaną lub z nadrukiem, w zwojach lub arkuszach (nie z materiału innego niż drewno ani materiału pochodzącego z recyklingu).
Ex. 4804	Papier i tektura siarczanowe, niepowleczone, w zwojach lub arkuszach, inne niż objęte pozycją 4802 lub 4803 (nie z materiału innego niż drewno ani materiału pochodzącego z recyklingu)
Ex. 4805	Pozostały papier i tektura, niepowleczone, w zwojach lub arkuszach, niepoddane dalszej obróbce lub przetwarzaniu w inny sposób niż wymieniony w uwadze 3 do niniejszego działu (nie z materiału innego niż drewno ani materiału pochodzącego z recyklingu)
Ex. 4806	Pergamin roślinny, papiery tłuszczoodporne, kalki kreślarskie, papier pergaminowy satynowany oraz pozostałe satynowane papiery przezroczyste lub prześwitujące, w zwojach lub w arkuszach (nie z materiału innego niż drewno ani materiału pochodzącego z recyklingu)
Ex. 4807	Papier i tektura złożone (wykonane przez sklejenie płaskich warstw papieru lub tektury), niepowleczone powierzchniowo ani nieimpregnowane, nawet ze wzmocnieniem wewnętrznym, w zwojach lub arkuszach (nie z materiału innego niż drewno ani materiału pochodzącego z recyklingu)
Ex. 4808	Papier i tektura faliste (z płaskimi arkuszami wklejonymi lub nie), krepowane, marszczone, tłoczone lub perforowane, w zwojach lub arkuszach, inne niż papier opisany w pozycji 4803 (nie z materiału innego niż drewno ani materiału pochodzącego z recyklingu)
Ex. 4809	Kalka maszynowa, papier samokopiujący oraz pozostałe papiery do kopiowania lub papiery przedrukowe (włącznie z powleczonym lub impregnowanym papierem na matryce do powielania lub płyty offsetowe), nawet zadrukowane, w zwojach lub w arkuszach (nie z materiału innego niż drewno ani materiału pochodzącego z recyklingu)
Ex. 4810	Papier i tektura, powleczone jednostronnie lub obustronnie kaolinem (glinką białą) lub innymi substancjami nieorganicznymi, ze spoiwem lub bez, oraz bez żadnej innej powłoki, nawet barwione powierzchniowo, dekorowane na powierzchni lub z nadrukiem, w zwojach lub arkuszach prostokątnych (włączając kwadratowe), o dowolnym wymiarze (nie z materiału innego niż drewno ani materiału pochodzącego z recyklingu)
Ex. 4811	Papier, tektura, wata celulozowa i wstęgi z włókien celulozowych, powleczone, impregnowane, pokryte, barwione powierzchniowo, dekorowane na powierzchni lub z nadrukiem, w zwojach lub arkuszach prostokątnych (włączając kwadratowe), o dowolnym rozmiarze, inne niż towary objęte pozycją 4803, 4809 lub 4810 (nie z materiału innego niż drewno ani materiału pochodzącego z recyklingu)
Ex. 4812	Bloki, płyty i płytki filtracyjne, z masy papierniczej (nie z materiału innego niż drewno ani materiału pochodzącego z recyklingu)
Ex. 4813	Bibułka papierosowa, nawet pocięta do wymiaru lub w książeczkach, lub w tutkach (nie z materiału innego niż drewno ani materiału pochodzącego z recyklingu)
Ex. 4814	Tapety papierowe i podobne pokrycia ścienne; okienny papier przezroczysty (nie z materiału innego niż drewno ani materiału pochodzącego z recyklingu)
Ex. 4816	Kalka maszynowa, papier samokopiujący oraz pozostałe papiery do kopiowania lub papiery przedrukowe (inne niż te objęte pozycją 4809), matryce powielaczowe i płyty offsetowe z papieru, nawet pakowane w pudełka (nie z materiału innego niż drewno ani materiału pochodzącego z recyklingu)
Ex. 4817	Koperty, karty listowe, karty pocztowe i karty korespondencyjne, z papieru lub tektury; pudełka, torby, portfele i zestawy piśmienne, z papieru lub tektury, zawierające asortyment piśmiennych artykułów papierniczych (nie z materiału innego niż drewno ani materiału pochodzącego z recyklingu)
Ex. 4818	Papier toaletowy i podobny papier, wata celulozowa lub wstęgi z włókien celulozowych, w rodzaju stosowanych w gospodarstwach domowych lub do celów sanitarnych, w rolkach o szerokości nieprzekraczającej 36 cm lub pocięte do kształtu lub wymiaru; chusteczki do nosa, chusteczki kosmetyczne, ręczniki, obrusy, serwety, serwetki, pieluszki dla niemowląt, tampony, prześcieradła i podobne artykuły do użytku domowego, sanitarnego lub szpitalnego, artykuły odzieżowe i dodatki odzieżowe, z masy papierniczej, papieru, waty celulozowej lub wstęg z włókien celulozowych (nie z materiału innego niż drewno ani materiału pochodzącego z recyklingu)
Ex. 4821	Etykiety wszelkich rodzajów z papieru lub tektury, nawet zadrukowane (nie z materiału innego niż drewno ani materiału pochodzącego z recyklingu)
Ex. 4822	Szpule, cewki, cewki przędzalnicze i podobne nośniki, z masy papierniczej, papieru lub tektury, nawet perforowane lub utwardzane (nie z materiału innego niż drewno ani materiału pochodzącego z recyklingu)
Ex. 4823	Pozostały papier, tektura, wata celulozowa i wstęgi z włókien celulozowych, pocięte do wymiaru lub kształtu; pozostałe artykuły z masy papierniczej, papieru, tektury, waty celulozowej lub wstęg z włókien celulozowych (nie z materiału innego niż drewno ani materiału pochodzącego z recyklingu)
Uwaga: Do wyrobów z papieru pochodzącego z materiału innego niż drewno lub materiału pochodzącego z recyklingu dołącza się oficjalne pismo Indonezyjskiego Ministerstwa Przemysłu zatwierdzające zastosowanie materiału innego niż drewno lub materiału pochodzącego z recyklingu. Takie produkty nie są objęte zezwoleniem FLEGT.

Dział 94:

KODY HS	OPIS
9401.61	Siedzenia (inne niż te objęte pozycją 9402), nawet zamieniane w łóżka, oraz ich części - Pozostałe siedzenia, z drewnianą ramą: - - Tapicerowane
9401.69	- Pozostałe siedzenia, z drewnianą ramą: - - Pozostałe
9403.30	Pozostałe meble i ich części - Meble drewniane, w rodzaju stosowanych w biurze
9403.40	- Meble drewniane, w rodzaju stosowanych w kuchni
9403.50	- Meble drewniane, w rodzaju stosowanych w sypialni
9403.60	- Pozostałe meble drewniane
Ex. 9403.90	- Części: - - Pozostałe (HS 9403.90.90 w Indonezji)
Ex. 9406.00	Budynki prefabrykowane - Pozostałe budynki prefabrykowane: - - Z drewna (HS 9406.00.92 w Indonezji)

Dział 97:

KODY HS

OPIS

Ex. 9702.00

Oryginalne ryciny, sztychy i litografie. Drewno w postaci kłód lub kłód poddanych prostej obróbce powierzchniowej, rzeźbionych, drobno gwintowanych lub malowanych, nieposiadające znacznej wartości dodanej ani niewykazujące żadnych znaczących zmian kształtu (HS Ex. 9702.00.00.00 w Indonezji) (Zakaz wywozu zgodnie z indonezyjskim prawem. Zgodnie z art. 3 ust. 3 umowy produkty objęte tym kodem HS nie mogą posiadać zezwolenia FLEGT, a zatem nie mogą być przywożone do Unii).

ZAŁĄCZNIK  IB

ZHARMONIZOWANE KODY TOWARÓW DOTYCZĄCE DREWNA, CO DO KTÓREGO ZGODNIE Z PRAWEM INDONEZJI ISTNIEJE ZAKAZ WYWOZU

rozdział 44:

KODY HS	OPIS
4403	Drewno surowe, nawet pozbawione kory lub bieli, lub zgrubnie obrobione.
Ex. 4404	Obręcze drewniane; żerdzie rozszczepione; pale, paliki i kołki, z drewna, zaostrzone, ale nieprzetarte wzdłużnie; tyczki drewniane, zgrubnie przycięte, ale nietoczone, niewygięte lub w inny sposób obrobione, nadające się do produkcji lasek, parasoli, rękojeści do narzędzi lub tym podobne.
4406	Podkłady kolejowe lub tramwajowe, z drewna.
Ex. 4407	Drewno przetarte lub strugane wzdłużnie, skrawane warstwami lub obwodowo, niestrugane, nieszlifowane ani niełączone stykowo, o grubości przekraczającej 6 mm.
Ex. 4420.90	Intarsje i mozaiki, z drewna; kasety i szkatułki na biżuterię lub sztućce i podobne artykuły, z drewna. - Pozostałe - - Drewno w postaci kłód lub kłód poddanych prostej obróbce powierzchniowej, rzeźbionych, drobno gwintowanych lub malowanych, nieposiadające znacznej wartości dodanej ani niewykazujące żadnych znaczących zmian kształtu (HS Ex. 4420.90.90.00 w Indonezji).
Ex. 4421.90	Pozostałe artykuły z drewna. - Pozostałe - - Pozostałe - - - Drewno w postaci kłód lub kłód poddanych prostej obróbce powierzchniowej, rzeźbionych, drobno gwintowanych lub malowanych, nieposiadające znacznej wartości dodanej ani niewykazujące żadnych znaczących zmian kształtu (HS Ex. 4421.90.99.00 w Indonezji).
Ex. 9702.00	Oryginalne ryciny, sztychy i litografie. Drewno w postaci kłód lub kłód poddanych prostej obróbce powierzchniowej, rzeźbionych, drobno gwintowanych lub malowanych, nieposiadające znacznej wartości dodanej ani niewykazujące żadnych znaczących zmian kształtu (HS Ex. 9702.00.00.00 w Indonezji).

ZAŁĄCZNIK  II

  ² DEFINICJA LEGALNOŚCI

Wprowadzenie

Indonezyjskie drewno uznaje się za legalne, jeśli zweryfikowano, że jego pochodzenie oraz proces produkcji, a także dalsza obróbka, transport oraz działania związane z handlem spełniają wymogi wszystkich przepisów i regulacji obowiązujących w Indonezji.

W Indonezji obowiązuje pięć norm w zakresie legalności obejmujących szereg zasad, kryteriów, wskaźników i punktów kontrolnych, wszystkie opracowane w oparciu o obowiązujące przepisy, rozporządzenia i procedury. Normy te można dalej podzielić na normy szczegółowe, jak opisano w wytycznych TLAS.

Indonezyjskie ramy prawne obejmują również normy dotyczące zrównoważonej gospodarki leśnej określone dla posiadaczy pozwoleń prowadzących działalność w strefach lasów gospodarczych na gruntach państwowych. Wszyscy posiadacze pozwoleń muszą spełniać kryteria legalności określone w normach legalności. Nie później niż w dniu, w którym wygaśnie ich pierwsze świadectwo legalności, posiadacze pozwoleń działający w strefach lasów gospodarczych na gruntach państwowych muszą przestrzegać zarówno normy legalności, jak i normy dotyczącej zrównoważonej gospodarki leśnej, jak określono w wytycznych TLAS.

Indonezja zobowiązała się do regularnego przeglądu i poprawy norm legalności w procesie z udziałem wielu zainteresowanych stron.

Wspomnianych pięć norm legalności to:

- Norma legalności 1: norma dotycząca koncesji w strefach lasu gospodarczego na gruntach będących własnością państwa: Lasy naturalne, lasy plantacyjne, odbudowa ekosystemu, prawo gospodarki leśnej (Hak Pengelolaan),

- Norma legalności 2: norma dotycząca wspólnotowych lasów plantacyjnych i lasów wspólnotowych w strefach lasu gospodarczego na gruntach będących własnością państwa,

- Norma legalności 3: norma dotycząca lasów będących własnością prywatną,

- Norma legalności 4: norma dotycząca praw do użytkowania drewna w strefach innych niż strefy leśne lub las gospodarczy dopuszczony do przekwalifikowania na gruntach będących własnością państwa,

- Norma legalności 5: norma dotycząca przemysłu surowcowego i przetwórczego produktów leśnych oraz podmiotów handlujących drewnem.

Tych pięć norm legalności ma zastosowanie do różnych rodzajów pozwoleń na drewno, zgodnie z poniższą tabelą:

Rodzaj pozwolenia lub prawa	Opis	Własność gruntów/zarządzanie zasobami lub użytkowanie	Norma mająca zastosowanie
IUPHHK-HA/HPH	Zezwolenie na użytkowanie drewna z lasów naturalnych	Własność państwa/zarządzane przez przedsiębiorstwo	1
IUPHHK-HTI/HPHTI	Zezwolenie na utworzenie lasu plantacyjnego na potrzeby przemysłu i zarządzanie nią	Własność państwa/zarządzane przez przedsiębiorstwo	1
IUPHHK-RE	Zezwolenie na odbudowę ekostystemu leśnego	Własność państwa/zarządzane przez przedsiębiorstwo	1
Prawo gospodarki leśnej (Perum Perhutani)	Prawo do zarządzania lasami plantacyjnymi	Własność państwa/zarządzane przez przedsiębiorstwo (przedsiębiorstwo państwowe)	1
IUPHHK- HTR	Zezwolenie na utworzenie wspólnotowej lub prywatnej plantacji leśnej	Własność państwa/zarządzane przez wspólnotę lub prywatnie	2
IUPHHK-HKM	Zezwolenie na zarządzanie lasami wspólnotowymi	Własność państwa/zarządzane przez wspólnotę	2
IUPHHK-HD	Zezwolenie na zarządzanie lasami należącymi do wsi	Własność państwa/zarządzane przez jedną wieś	2
IUPHHK-HTHR	Zezwolenie na użytkowanie drewna z obszarów ponownego zalesiania	Własność państwa/zarządzane przez wspólnotę lub prywatnie	2
Grunty prywatne	Nie wymaga się zezwolenia	Własność prywatna/wykorzystywane prywatnie	3
IPK/ILS	Zezwolenie na użytkowanie drewna ze stref innych niż strefy leśne lub las gospodarczy dopuszczony do przekwalifikowania	Własność państwa/wykorzystywane prywatnie	4
IUIPHHK	Zezwolenie na utworzenie zakładu przemysłu surowcowego produktów leśnych i zarządzanie nim	Nie dotyczy	5
IUI Lanjutan lub IPKL	Zezwolenie na utworzenie zakładu przemysłu przetwórczego produktów leśnych i zarządzanie nim	Nie dotyczy	5
TPTs (TPT, TPT-KB, TPT-KO)	Zarejestrowane składy drewna/drewna poddanego obróbce	Nie dotyczy	5
IRT	Przedsiębiorstwa domowe	Nie dotyczy	5
Nieprodukcyjne ET-PIK	Zarejestrowani eksporterzy niebędący producentami	Nie dotyczy	5

NORMA LEGALNOŚCI NR 1: NORMY DOTYCZĄCE KONCESJI W STREFACH LASU GOSPODARCZEGO

Nr	Zasady	Kryteria	Wskaźniki	Punkty kontrolne	Powiązane przepisy (1)
1	P1. Status prawny terenu i prawo do użytkowania	K1.1. Jednostka zarządzająca lasem (koncesjonariusze) jest zlokalizowana w strefie lasu gospodarczego.	1.1.1. Posiadacz zezwolenia może wykazać, że zezwolenie na użytkowanie drewna (IUPHHK) jest ważne.	Świadectwo prawa do koncesji leśnej	Rozporządzenie rządu PP72/2010 Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P12/2010 Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P.30/2014 Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P.31/2014 Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P.33/2014 Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P.76/2014
				Dowód opłacenia zezwolenia na użytkowanie drzewnych produktów leśnych
				Dowód posiadania innego oficjalnego pozwolenia na użytkowanie obszaru (jeżeli dotyczy)
2.	P2. Zgodność z systemem i procedurami pozyskiwania drewna	K2.1. Posiadacz zezwolenia ma plan pozyskania drewna dotyczący powierzchni cięć, który to plan został zatwierdzony przez właściwe organy administracyjne.	2.1.1. Właściwy organ administracyjny zatwierdził dokumenty dotyczące planu prac: plan główny i roczny plan prac wraz z złącznikami.	Zatwierdzony plan główny wraz z załącznikami (opracowany w oparciu o kompleksową inwentaryzację lasów przeprowadzoną przez personel o odpowiednich kompetencjach technicznych)	Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P62/2008 Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P56/2009 Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P60/2011 Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P.33/2014
				Zatwierdzony roczny plan prac (opracowany w oparciu o plan główny)
				Mapy (opracowane przez personel o odpowiednich kompetencjach technicznych, które opisują powierzchnię i granice terenów objętych planem prac)
				Mapa wskazująca strefy wyłączone z operacji pozyskiwania drewna w ramach rocznego planu prac i dowód wdrożenia w terenie
				Lokalizacje pozyskiwania drewna (bloki lub oddziały) na mapie są wyraźnie oznaczone i zweryfikowane w terenie
		K2.2. Plan prac jest ważny.	2.2.1. Posiadacz zezwolenia na użytkowanie lasu ma ważny plan prac zgodny z obowiązującymi przepisami.	Dokument zawierający plan główny użytkowania drzewnych produktów leśnych wraz z załącznikami (dopuszczalne są wnioski bieżące)	Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P62/2008 Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P56/2009 Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P60/2011
				Lokalizacja i możliwe do pozyskania objętości kłód pochodzących z lasów naturalnych na terenach przeznaczonych do pozyskiwania drewna odpowiadają planowi prac
3.	P3. Legalność transportu lub zmiany własności kłód	K3.1. Posiadacze pozwolenia dopilnowują, aby wszystkie kłody drewna transportowane ze składnicy drewna w lesie do zakładów przemysłu surowcowego produktów leśnych lub do zarejestrowanego podmiotu handlującego drewnem, w tym przez składnicę przejściową były fizycznie możliwe do zidentyfikowania i aby towarzyszyła im ważna dokumentacja.	3.1.1. Wszystkie kłody drewna o dużej średnicy pozyskane lub komercyjnie uzyskane zostały zgłoszone w wykazie odbiorczym.	Zatwierdzone dokumenty dotyczące wykazu odbiorczego drewna	Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P41/2014 Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P42/2014
			3.1.2. Wszystkim transportom drewna wywożonego z terenów objętych pozwoleniem towarzyszą ważne dokumenty przewozowe.	Ważne dokumenty przewozowe wraz z załącznikami towarzyszą kłodom drewna od składnicy drewna do zakładów przemysłu surowcowego produktów leśnych lub do zarejestrowanego podmiotu handlującego drewnem, w tym przez składnicę przejściową	Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P41/2014 Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P42/2014
			3.1.3. Kłody zostały pozyskane na obszarach określonych w zezwoleniu na użytkowanie lasu.	Oznakowanie/kody kreskowe organów administracji ds. drewna (PUHH) na kłodach	Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P41/2014 Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P42/2014
				Stosowanie oznakowania/kodu kreskowego organów administracji ds. drewna
			3.1.4. Wszystkim kłodom transportowanym ze składnicy drewna towarzyszą ważne dokumenty przewozowe.	Ważny dokument przewozowy	Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P41/2014 Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P42/2014
		K3.2. Posiadacz zezwolenia uiścił mające zastosowanie opłaty i należności za komercyjne uzyskanie drewna.	3.2.1. Posiadacz zezwolenia przedstawił dowód wpłaty należności do rezerwy zasobów leśnych, która to należność odpowiada wykazowi odbiorczemu drewna i mającej zastosowanie taryfie.	Zlecenia płatnicze dotyczące opłaty na rzecz funduszu ponownego zalesiania lub rezerwy zasobów leśnych	Rozporządzenie rządu PP22/1997 Rozporządzenie rządu PP51/1998 Rozporządzenie rządu PP59/1998 Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P18/2007 Rozporządzenie Ministra Handlu 22/2012
				Dowód złożenia depozytu na rzecz opłacenia funduszu ponownego zalesiania lub rezerwy zasobów leśnych oraz potwierdzenia przelewów
				Płatność na rzecz funduszu ponownego zalesiania lub rezerwy zasobów leśnych odpowiada wykazowi odbiorczemu drewna i mającej zastosowanie taryfie
		K3.3. Przewóz i handel między wyspami.	3.3.1. Posiadacze zezwolenia, którzy transportują kłody drewna, są zarejestrowanymi podmiotami prowadzącymi handel drewnem między wyspami (PKAPT).	Dokumenty PKAPT	Rozporządzenie Ministra Przemysłu i Handlu 68/2003 Wspólne rozporządzenie Ministra Leśnictwa, Ministra Transportu oraz Ministra Przemysłu i Handlu 22/2003
			3.3.2. Statek wykorzystywany do transportu kłód pływa pod banderą indonezyjską i posiada ważne zezwolenie na działalność.	Dokumenty rejestracyjne wskazujące nazwę statku oraz ważne zezwolenie	Rozporządzenie Ministra Przemysłu i Handlu 68/2003 Wspólne rozporządzenie Ministra Leśnictwa, Ministra Transportu oraz Ministra Przemysłu i Handlu 22/2003
		K.3.4. Zgodność oznakowania potwierdzającego legalność.	3.4.1. Wdrażanie oznakowania potwierdzającego legalność.	Oznakowanie potwierdzające legalność jest odpowiednio stosowane	Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P43/2014
4.	P4. Zgodność z aspektami środowiskowymi i społecznymi związanymi z pozyskiwaniem drewna	K4.1. Posiadacz zezwolenia ma zatwierdzony odpowiedni dokument oceny oddziaływania na środowisko (OOŚ) i wdrożył określone w nim środki.	4.1.1. Posiadacz zezwolenia posiada odpowiednie dokumenty OOŚ zatwierdzone przez właściwe organy, które obejmują cały obszar prac.	Odpowiednie dokumenty OOŚ	Rozporządzenie rządu PP27/2012 Rozporządzenie Ministra Środowiska 05/2012
			4.1.2. Posiadacz zezwolenia ma sprawozdania z wykonania planu zarządzania środowiskiem i monitorowania środowiska zawierające wyszczególnienie działań podejmowanych w celu łagodzenia oddziaływania na środowisko i dostarczania korzyści społecznych.	Plan zarządzania środowiskiem i plan monitorowania środowiska	Rozporządzenie rządu PP27/2012 Rozporządzenie Ministra Środowiska 05/2012
				Dowód wykonania planu zarządzania środowiskiem i monitorowania znaczącego oddziaływania na środowisko i społeczeństwo
5.	P5. Zgodność z ustawodawczymi i wykonawczymi przepisami prawa pracy	K5.1. Spełnienie wymogów bezpieczeństwa i higieny pracy (BHP).	5.1.1. Dostępność procedur BHP i ich wdrożenie.	Wdrożenie procedur BHP	Rozporządzenie rządu PP50/2012 Rozporządzenie Ministra Pracy i Migracji 8/2010 Rozporządzenie Ministra Pracy i Migracji 609/2012
				Wyposażenie BHP
				Statystyki wypadków
		K5.2. Przestrzeganie praw pracowników.	5.2.1. Wolność zrzeszania się pracowników.	Pracownicy należą do związków zawodowych lub polityka przedsiębiorstwa zezwala pracownikom na tworzenie związków zawodowych lub udział w działalności takich związków	Ustawa 13/2003 Rozporządzenie Ministra Pracy i Migracji 16/2011
			5.2.2. Istnienie zbiorowych układów pracy.	Dokumenty dotyczące zbiorowych układów pracy lub dokumenty na temat polityki przedsiębiorstwa w zakresie praw pracowniczych	Ustawa 13/2003 Rozporządzenie Ministra Pracy i Migracji 16/2011
			5.2.3. Przedsiębiorstwo nie zatrudnia nieletnich/niepełnoletnich pracowników.	Nie ma pracowników niepełnoletnich	Ustawa 23/2002 Ustawa 13/2003
(1) Określa główne przepisy z uwzględnieniem późniejszych zmian.

NORMA LEGALNOŚCI NR 2: NORMA DOTYCZĄCA WSPÓLNOTOWYCH LASÓW PLANTACYJNYCH I LASÓW WSPÓLNOTOWYCH W STREFACH LASÓW GOSPODARCZYCH

Nr	Zasady	Kryteria	Wskaźniki	Punkty kontrolne	Powiązane przepisy
1.	P1. Status prawny terenu i prawo do użytkowania	K1.1. Jednostka zarządzająca lasem jest zlokalizowana w strefie lasu gospodarczego.	1.1.1. Posiadacz zezwolenia może wykazać, że zezwolenie na użytkowanie drewna (IUPHHK) jest ważne.	Świadectwo prawa do koncesji leśnej	Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P37/2007 Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P49/2008 Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P12/2010 Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P55/2011
				Dowód opłacenia zezwolenia na użytkowanie drzewnych produktów leśnych
		K1.2. Część jednostki gospodarczej mająca formę grupy	1.2.1. Grupa przedsiębiorstw została utworzona zgodnie z prawem	Dokument lub dowód utworzenia grupy	Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P43/2014
2.	P2. Zgodność z systemem i procedurami pozyskiwania drewna	K2.1. Posiadacz zezwolenia ma plan pozyskania drewna dotyczący powierzchni cięć, który został zatwierdzony przez właściwe organy administracyjne.	2.1.1. Właściwy organ administracyjny zatwierdził dokument zawierający roczny plan prac	Zatwierdzony dokument zawierający roczny plan prac	Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P62/2008
				Mapa wskazująca strefy wyłączone z pozyskiwania drewna w ramach rocznego planu prac i dowód wdrożenia w terenie
				Lokalizacja bloku pozyskiwania drewna jest wyraźnie oznaczona i może być zweryfikowana w terenie.
		K2.2. Plan prac jest ważny.	2.2.1. Posiadacz zezwolenia na użytkowanie lasu ma ważny plan prac zgodny z obowiązującymi przepisami.	Dokument zawierający plan główny użytkowania drzewnych produktów leśnych wraz z załącznikami (dopuszczalne są wnioski bieżące)	Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P62/2008
				Lokalizacja i możliwe do pozyskania objętości kłód na terenie przeznaczonym do pozyskiwania drewna odpowiadają planowi prac
		K2.3. Posiadacze zezwolenia dopilnowują, aby wszystkie kłody drewna transportowane ze składnicy drewna w lesie do zakładów przemysłu surowcowego produktów leśnych lub do zarejestrowanego podmiotu handlującego drewnem, w tym przez składnicę przejściową, były fizycznie możliwe do zidentyfikowania oraz aby towarzyszyła im ważna dokumentacja.	2.3.1. Wszystkie kłody drewna pozyskane lub komercyjnie uzyskane zostały zgłoszone w wykazie odbiorczym drewna.	Zatwierdzone dokumenty dotyczące wykazu odbiorczego drewna	Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P41/2014 Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P42/2014
			2.3.2. Do wszystkich kłód transportowanych z obszaru objętego zezwoleniem załączone są ważne dokumenty przewozowe.	Przewozowe dokumenty prawne wraz ze stosownymi załącznikami od składnicy drewna do składnicy przejściowej i od składnicy przejściowej do zakładów przemysłu surowcowego lub do zarejestrowanego podmiotu handlującego drewnem.	Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P41/2014 Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P42/2014
			2.3.3. Kłody zostały pozyskane na obszarach określonych w zezwoleniu na użytkowanie lasu.	Oznakowanie/kody kreskowe organów administracji ds. drewna (PUHH) na kłodach	Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P41/2014 Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P42/2014
				Posiadacz zezwolenia konsekwentnie stosuje oznakowanie drewna
			2.3.4. Posiadacz zezwolenia może wykazać istnienie dokumentów zezwalających na przewóz kłód załączanych do kłód transportowanych od składnicy drewna.	Dokument zezwalający na przewóz kłód, do którego załączono brulion odbiórki drewna	Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P41/2014 Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P42/2014
		K.2.4. Posiadacz zezwolenia uiścił mające zastosowanie opłaty i należności za komercyjne uzyskanie drewna	2.4.1. Posiadacz zezwolenia przedstawił dowód wpłaty należności do rezerwy zasobów leśnych, która to należność odpowiada wykazowi odbiorczemu drewna i mającej zastosowanie taryfie.	Zlecenie płatnicze dotyczące opłaty na rzecz rezerwy zasobów leśnych	Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P18/2007 Rozporządzenie Ministra Handlu 22/2012
				Dowód dokonania opłaty na rzecz rezerwy zasobów leśnych
				Opłata na rzecz rezerwy zasobów leśnych odpowiada wykazowi odbiorczemu drewna i mającej zastosowanie taryfie
		K2.5. Zgodność oznakowania potwierdzającego legalność	2.5.1. Wdrażanie oznakowania potwierdzającego legalność	Oznakowanie potwierdzające legalność jest odpowiednio stosowane	Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P43/2014
3.	P3. Zgodność z aspektami środowiskowymi i społecznymi związanymi z pozyskiwaniem drewna	K3.1. Posiadacz zezwolenia ma zatwierdzony odpowiedni dokument oceny oddziaływania na środowisko (OOŚ) i wdrożył określone w nim środki	3.1.1. Posiadacz zezwolenia posiada dokumenty OOŚ zatwierdzone przez właściwe organy, które obejmują cały obszar prac.	Odpowiednie dokumenty OOŚ	Rozporządzenie rządu PP27/2012 Rozporządzenie Ministra Środowiska 05/2012
			3.1.2. Posiadacz zezwolenia ma sprawozdania z wykonania planu zarządzania środowiskowego i planu monitorowania środowiska, zawierające wyszczególnienie działań podejmowanych w celu łagodzenia oddziaływania na środowisko i dostarczania korzyści społecznych.	Odpowiednie dokumenty dotyczące zarządzania środowiskowego i monitorowania	Rozporządzenie rządu PP27/2012 Rozporządzenie Ministra Środowiska 05/2012
				Dowód wykonania planu zarządzania środowiskiem i monitorowania znaczącego oddziaływania na środowisko i społeczeństwo
4	P4. Zgodność z ustawodawczymi i wykonawczymi przepisami prawa pracy	K4.1. Spełnienie wymogów bezpieczeństwa i higieny pracy (BHP).	4.1.1. Dostępność procedur BHP i ich wdrożenie.	Wdrożenie procedur BHP	Rozporządzenie rządu PP50/2012 Rozporządzenie Ministra Pracy i Migracji 8/2010 Rozporządzenie Ministra Pracy i Migracji 609/2012
				Wyposażenie BHP
		K4.2. Przestrzeganie praw pracowników.	4.2.1. Przedsiębiorstwo nie zatrudnia nieletnich/niepełnoletnich pracowników.	Nie ma pracowników niepełnoletnich	Ustawa 23/2002 Ustawa 13/2003

NORMA LEGALNOŚCI NR 3: NORMA DOTYCZĄCA LASÓW BĘDĄCYCH WŁASNOŚCIĄ PRYWATNĄ

Nr	Zasady	Kryteria	Wskaźniki	Punkty kontrolne	Powiązane przepisy
1.	P1. Własność drewna może zostać zweryfikowana	K1.1. Legalność własności lub tytułu prawnego do gruntów w odniesieniu do terenu pozyskiwania drewna.	1.1.1. Właściciel prywatnych gruntów lub lasów może dowieść własności lub prawa użytkowania gruntów.	Ważne dokumenty potwierdzające własność lub prawa do gruntów (dokumenty dotyczące tytułu prawnego do gruntów uznane przez właściwe organy)	Ustawa 5/1960 Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P33/2010 Rozporządzenie rządu PP12/1998 Rozporządzenie Ministra Handlu 36/2007 Rozporządzenie Ministra Handlu 37/2007 Ustawa 6/1983 Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P43/2014
				Prawo do uprawy gruntów Akt założycielski przedsiębiorstwa Zezwolenie na prowadzenie działalności dla przedsiębiorstw prowadzących działalność handlową (SIUP) Świadectwo rejestracji przedsiębiorstwa (TDP) Numer rejestracyjny podatnika (NPWP) Dokument BHP Dokumenty dotyczące zbiorowych układów pracy lub dokumenty na temat polityki przedsiębiorstwa w zakresie praw pracowniczych
				Mapa obszaru lasu prywatnego i granic wyznaczonych w terenie
			1.1.2. Jednostki zarządzające (posiadane indywidualnie lub przez grupę) okazują ważne dokumenty zezwalające na przewóz drewna.	Dokument zezwalający na przewóz kłód	Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P30/2012
			1.1.3. Jednostki zarządzające okazują dowód uiszczenia mających zastosowanie opłat związanych z drzewami znajdującymi się na danym obszarze przed przeniesieniem praw lub tytułu własności do niego.	Dowód dokonania opłaty na rzecz funduszu ponownego zalesiania lub rezerwy zasobów leśnych oraz dowód wniesienia rekompensaty na rzecz państwa odpowiadającej wartości wyciętego drewna w lesie	Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P18/2007
		K.1.2. Części jednostki gospodarczej mające formę grup są zarejestrowane zgodnie z prawem.	1.2.1. Grupy przedsiębiorstw są utworzone zgodnie z prawem.	Dokument lub dowód utworzenia grupy	Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P43/2014
		K.1.3. Zgodność oznakowania potwierdzającego legalność.	1.3.1 Wdrażanie oznakowania potwierdzającego legalność.	Oznakowanie potwierdzające legalność jest odpowiednio stosowane	Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P43/2014
2.	P2. Zgodność z ustawowymi i wykonawczymi przepisami prawa pracy w przypadku terenów objętych prawami do uprawy gruntów	K2.1. Spełnienie wymogów bezpieczeństwa i higieny pracy (BHP).	2.1.1. Dostępność procedur BHP i ich wdrożenie.	Wdrożenie procedur BHP	Rozporządzenie rządu PP50/2012 Rozporządzenie Ministra Pracy i Migracji 8/2010 Rozporządzenie Ministra Pracy i Migracji 609/2012
				Wyposażenie BHP
				Statystyki wypadków
		K2.2. Przestrzeganie praw pracowników.	2.2.1. Wolność zrzeszania się pracowników.	Pracownicy należą do związków zawodowych lub polityka przedsiębiorstwa zezwala pracownikom na tworzenie związków zawodowych lub udział w działalności takich związków	Ustawa 13/2003 Rozporządzenie Ministra Pracy i Migracji 16/2001
			2.2.2. Istnienie zbiorowych układów pracy.	Dokumenty dotyczące zbiorowych układów pracy lub dokumenty na temat polityki przedsiębiorstwa w zakresie praw pracowniczych	Ustawa 13/2003 Rozporządzenie Ministra Pracy i Migracji 16/2011
			2.2.3. Przedsiębiorstwo nie zatrudnia nieletnich/niepełnoletnich pracowników.	Nie ma pracowników niepełnoletnich	Ustawa 23/2002 Ustawa 13/2003
3	P3. Zgodność z aspektami środowiskowymi i społecznymi związanymi z pozyskiwaniem drewna	K3.1. Posiadacz praw do uprawy gruntów lub właściciel lasów prywatnych ma zatwierdzony odpowiedni dokument oceny oddziaływania na środowisko (OOŚ) i wdrożył określone w nim środki. (Jeżeli jest to wymagane przez rozporządzenie).	3.1.1. Posiadacz praw do uprawy gruntów lub właściciel lasów prywatnych posiada odpowiednie dokumenty OOŚ zatwierdzone przez właściwe organy, które obejmują cały obszar prac.	Odpowiednie dokumenty OOŚ	Rozporządzenie rządu PP27/2012 Rozporządzenie Ministra Środowiska 05/2012
			3.1.2. Posiadacz praw do uprawy gruntów ma sprawozdania z wykonania planu zarządzania środowiskiem i planu monitorowania środowiska.	Plan zarządzania środowiskiem i plan monitorowania środowiska	Rozporządzenie rządu PP27/2012 Rozporządzenie Ministra Środowiska 05/2012
				Dowód wykonania planu zarządzania środowiskiem i monitorowania

NORMA LEGALNOŚCI NR 4: NORMA DOTYCZĄCA PRAW DO UŻYTKOWANIA DREWNA W STREFACH INNYCH NIŻ STREFY LEŚNE LUB Z LASU GOSPODARCZEGO DOPUSZCZONEGO DO PRZEKWALIFIKOWANIA

Nr	Zasady	Kryteria	Wskaźniki	Punkty kontrolne	Powiązane przepisy
1.	P1. Status prawny terenu i prawo do użytkowania	K1.1. Zezwolenie na pozyskiwanie drewna w strefie innej niż strefa leśna bez zmiany statusu prawnego lasu.	1.1.1. Działania związane z pozyskiwaniem drewna zatwierdzone na mocy innego zezwolenia prawnego (ILS)/zezwoleń na przekształcenie (IPK) dzierżawionego terenu. Uwaga: Ma to również zastosowanie do obszaru uprzednio sklasyfikowanego jako las plantacyjny powstały w wyniku ponownego zalesiania (HTHR).	Zezwolenia ILS/IPK na działania związane z pozyskiwaniem drewna na dzierżawionym terenie (w tym mający zastosowanie dokument oceny oddziaływania na środowisko (OOŚ) przedsiębiorstwa spoza sektora leśnictwa)	Rozporządzenie rządu PP27/2012 Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P18/2011 Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P59/2011 Rozporządzenie Ministra Środowiska 05/2012
				Załączone do zezwoleń ILS/IPK mapy dzierżawionego terenu oraz potwierdzenie zgodności w terenie
		K1.2. Zezwolenie na pozyskiwanie drewna w strefie innej niż strefa leśna prowadzące do zmiany statusu prawnego lasu.	1.2.1. Pozyskiwanie drewna zatwierdzone na mocy zezwolenia na przekształcenie gruntów (IPK). Uwaga: Ma to również zastosowanie do obszaru uprzednio sklasyfikowanego jako las plantacyjny powstały w wyniku ponownego zalesiania (HTHR).	Zezwolenie na prowadzenie działalności wraz z mapami załączonymi do niego (w tym mający zastosowanie dokument oceny oddziaływania na środowisko (OOŚ) przedsiębiorstwa spoza sektora leśnictwa)	Rozporządzenie rządu PP27/2012 Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P33/2010 Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P14/2011 Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P59/2011 Rozporządzenie Ministra Środowiska 05/2012
				IPK na terenach objętych przekształceniem
				Mapy załączone do IPK
				Dokumenty zatwierdzające zmiany statusu prawnego lasu (wymóg ten dotyczy zarówno posiadaczy IPK, jak i posiadaczy zezwolenia na prowadzenie działalności)
			1.2.2. Zezwolenia na przekształcenie gruntów (IPK) na potrzeby migracji	IPK na terenach objętych przekształceniem	Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P14/2011
				Mapy załączone do IPK
		K1.3. Zezwolenie na pozyskiwanie drewna w strefie innej niż strefa leśna.	1.3.1. Pozyskiwanie drewna zatwierdzone na mocy zezwolenia na przekształcenie gruntów (IPK) w strefie innej niż strefa leśna.	Dokument planowania IPK	Rozporządzenie rządu PP27/2012 Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P14/2011 Rozporządzenie Ministra Środowiska 05/2012
				Zezwolenie na prowadzenie działalności wraz z mapami załączonymi do niego (w tym mający zastosowanie dokument oceny oddziaływania na środowisko (OOŚ) przedsiębiorstwa spoza sektora leśnictwa)
				IPK na terenach objętych przekształceniem
				Mapy załączone do IPK
			1.3.2. Zezwolenia na przekształcenie gruntów (IPK) na potrzeby migracji.	IPK na terenach objętych przekształceniem	Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P14/2011
				Mapy załączone do IPK
2.	P2. Zgodność z systemami prawnymi i procedurami dotyczącymi pozyskiwania drzewa i przewozu kłód	K2.1. Plan dotyczący IPK/ILS i ich wdrożenie są zgodne z planem zagospodarowania przestrzennego.	2.1.1. Zatwierdzony plan prac dla terenów objętych IPK/ILS.	Dokumenty zawierające plan prac dotyczący IPK/ILS	Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P62/2008 Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P53/2009
			2.1.2. Posiadacz zezwolenia może wykazać, że transportowane kłody pochodzą z terenów objętych ważnym zezwoleniem na przekształcenie gruntów/innymi zezwoleniami na użytkowanie (IPK/ ILS).	Dokumenty dotyczące inwentaryzacji lasów	Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P62/2008 Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P41/2014
				Dokumenty dotyczące wykazu odbiorczego drewna (LHP)
		K2.2. Uiszczenie państwowych opłat i należności oraz zgodność z wymogami dotyczącymi przewozu drewna	2.2.1. Dowód uiszczenia opłat.	Zlecenie płatnicze dotyczące opłaty na rzecz rezerwy zasobów leśnych	Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P18/2007
				Dowód dokonania opłaty na rzecz rezerwy zasobów leśnych
				Opłata na rzecz rezerwy zasobów leśnych odpowiada wykazowi odbiorczemu drewna i mającej zastosowanie taryfie.
			2.2.2. Posiadacz zezwolenia ma ważne dokumenty zezwalające na przewóz drewna.	Faktura za przewóz kłód i brulion odbiórki drewna dla kłód o małej średnicy	Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P41/2014
				Dokument potwierdzający legalność kłód (SKSKB) oraz brulion odbiórki drewna dla kłód o dużej średnicy
		K2.3. Zgodność oznakowania potwierdzającego legalność.	2.3.1. Wdrażanie oznakowania potwierdzającego legalność.	Oznakowanie potwierdzające legalność jest odpowiednio stosowane	Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P43/2014
3.	P3. Zgodność z ustawodawczymi i wykonawczymi przepisami prawa pracy	K3.1. Spełnienie wymogów bezpieczeństwa i higieny pracy (BHP).	3.1.1. Dostępność procedur BHP i ich wdrożenie.	Procedury BHP	Rozporządzenie rządu PP50/2012 Rozporządzenie Ministra Pracy i Migracji 8/2010 Rozporządzenie Ministra Pracy i Migracji 609/2012
				Wyposażenie BHP
				Statystyki wypadków
		K3.2. Przestrzeganie praw pracowników.	3.2.1. Przedsiębiorstwo nie zatrudnia nieletnich/niepełnoletnich pracowników.	Nie ma pracowników niepełnoletnich	Ustawa 23/2002 Ustawa 13/2003

NORMA LEGALNOŚCI NR 5: NORMA DOTYCZĄCA PRZEMYSŁU SUROWCOWEGO I PRZETWÓRCZEGO PRODUKTÓW LEŚNYCH ORAZ PODMIOTÓW HANDLUJĄCYCH DREWNEM

Nr	Zasady	Kryteria	Wskaźniki	Punkty kontrolne	Powiązane przepisy
1.	P1. Części jednostki gospodarczej wspierają legalny handel drewnem	K1.1. Przemysł obróbki drzewnych produktów leśnych posiada ważne zezwolenia; w jego skład wchodzą: a) zakłady obróbki; lub b) eksporterzy produktów poddanych obróbce.	1.1.1. Zakłady obróbki posiadają ważne zezwolenia.	Akt założycielski przedsiębiorstwa wraz z najnowszymi zmianami (akt założycielski przedsiębiorstwa)	Ustawa 6/1983 Ustawa 3/2014 Rozporządzenie rządu PP74/2011 Rozporządzenie rządu PP27/2012 Rozporządzenie Ministra Prawa i Praw Człowieka M.01-HT.10/2006 Rozporządzenie Ministra Handlu 36/2007 Rozporządzenie Ministra Handlu 37/2007 Rozporządzenie Ministra Przemysłu 41/2008 Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych 27/2009 Rozporządzenie Ministra Handlu 39/2011 Rozporządzenie Ministra Środowiska 05/2012 Rozporządzenie Ministra Handlu 77/2013 Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P9/2014 Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P55/2014
				Zezwolenie na prowadzenie działalności handlowej (zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej/SIUP) lub zezwolenie na prowadzenie handlu, którym może być zezwolenie na prowadzenie działalności przemysłowej (IUI) lub świadectwo rejestracji przemysłowej (TDI)
				Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej uciążliwej/powodującej zakłócenia (zezwolenie wydawane przedsiębiorstwu z powodu jego oddziaływania na środowisko otaczające obszar prowadzenia działalności)
				Świadectwo rejestracji przedsiębiorstwa (TDP)
				Numer rejestracyjny podatnika (NPWP)
				Dostępność odpowiednich dokumentów dotyczących oceny oddziaływania na środowisko
				Dostępność zezwolenia na prowadzenie działalności przemysłowej (IUI) lub stałego zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej (IUT), lub świadectwa rejestracji przemysłowej (TDI)
				Dostępność planów zapasów surowców (RPBBI) dla przemysłu surowcowego
			1.1.2. Eksporterzy produktów z drewna poddanego obróbce posiadają ważne zezwolenia zarówno jako producenci, jak i eksporterzy produktów z drewna	Eksporterzy mają status zarejestrowanych eksporterów produktów przemysłu leśnego (ETPIK).	Rozporządzenie Ministra Handlu 97/2014
		K1.2. Przedsiębiorstwa domowe są indonezyjskimi podmiotami prawnymi	1.2.1. Właściciel przedsiębiorstwa domowego wykazuje posiadanie formalnej tożsamości	Dowód tożsamości	Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P43/2014
		K1.3 Importerzy opartych na drewnie produktów leśnych posiadają ważne zezwolenia i stosują zasady należytej staranności.	1.3.1. Importerzy opartych na drewnie produktów leśnych mają ważne zezwolenia.	Importerzy mają status zarejestrowanych importerów	Rozporządzenie Ministra Handlu 78/2014
			1.3.2. Importerzy stosują zasady należytej staranności.	Importerzy mają wytyczne/procedury należytej staranności i dowód ich stosowania	Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P43/2014
		K1.4. Zarejestrowane składy lub zarejestrowani eksporterzy niebędący producentami posiadają ważne zezwolenia.	1.4.1. Zarejestrowane składy mają ważne zezwolenia.	Zezwolenie od kierownika biura ds. leśnictwa na szczeblu prowincji bądź dystryktu	Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P30/2012 Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P41/2014 Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P42/2014
			1.4.2. Zarejestrowani eksporterzy niebędący producentami mają ważne zezwolenia.	Akt założycielski przedsiębiorstwa wraz z najnowszymi zmianami (akt założycielski przedsiębiorstwa)	Ustawa 6/1983 Rozporządzenie rządu PP74/2011 Rozporządzenie Ministra Prawa i Praw Człowieka M.01-HT.10/2006 Rozporządzenie Ministra Handlu 36/2007 Rozporządzenie Ministra Handlu 37/2007 Rozporządzenie Ministra Handlu 39/2011 Rozporządzenie Ministra Handlu 77/2013 Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P43/2014 Rozporządzenie Ministra Handlu 97/2014
				Zezwolenie na prowadzenie działalności handlowej (zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej/SIUP) lub zezwolenie na prowadzenie handlu
				Świadectwo rejestracji przedsiębiorstwa (TDP)
				Numer rejestracyjny podatnika (NPWP)
				Rejestracja podmiotów handlujących drewnem jako niebędących producentami eksporterów produktów przemysłu leśnego (ETPIK Non-Produsen).
				Umowa na dostawę lub umowa z małym przedsiębiorstwem niebędącym ETPIK, które posiada świadectwo legalności drewna (S-LK) lub deklarację zgodności dostawcy/ SDoC (DKP)
			1.4.3. Części jednostki gospodarczej posiadają odpowiednie dokumenty oceny oddziaływania na środowisko (OOŚ).	Odpowiednie dokumenty OOŚ	Rozporządzenie rządu PP27/2012 Rozporządzenie Ministra Środowiska 13/2010 Rozporządzenie Ministra Środowiska 05/2012
		K1.5. Części jednostki gospodarczej mające formę: grup (MŚP lub rzemieślników/przedsiębiorstw domowych lub składów) lub spółdzielni (rzemieślników/ przedsiębiorstw domowych) są zarejestrowane zgodnie z prawem lub posiadają dowód prowadzenia przedsiębiorstwa. Uwaga: Nie dotyczy to zarejestrowanych eksporterów niebędących producentami.	1.5.1. Części jednostki gospodarczej mające formę grup lub spółdzielni są zarejestrowane zgodnie z prawem.	Dokument lub dowód utworzenia grupy	Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P43/2014
				Numer rejestracyjny podatnika (NPWP) w przypadku spółdzielni
			1.5.2. Struktura organizacyjna spółdzielni.	Decyzja spółdzielni dotycząca struktury organizacyjnej	Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P43/2014
			1.5.3. Rodzaj przedsiębiorstw spółdzielczych.	Dokumenty dotyczące biznesplanu spółdzielni lub dokumenty wskazujące na rodzaj spółdzielni	Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P43/2014
			1.5.4. Formalna tożsamość każdego członka spółdzielni.	Dowody tożsamości	Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P43/2014
2.	P2. Części jednostki gospodarczej stosują system śledzenia drewna, dzięki któremu można prześledzić pochodzenie drewna	K2.1. Istnienie i stosowanie systemu, który umożliwia śledzenie drewna	2.1.1. Części jednostki gospodarczej mogą wykazać, że otrzymane drewno pochodzi z legalnych źródeł.	Dokumenty sprzedaży i zakupu lub umowa na dostawę materiałów oraz dowód zakupu	Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P30/2012 Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P.9/2014 Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P41/2014 Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P42/2014 Rozporządzenie Ministra Handlu P78/2014
				Zatwierdzone sprawozdanie dotyczące zbycia drewna lub dowód zbycia lub urzędowe sprawozdanie z badania drewna; świadectwo legalności produktów leśnych
				Przywożonemu drewnu towarzyszy deklaracja zgodności dostawcy lub świadectwo legalności (S-LK). Uwaga: Zastosowanie jedynie w przypadku rzemieślników/przedsiębiorstw domowych.
				Dokumenty przewozowe drewna
				Dokumenty przewozowe (Nota) wraz z odpowiednimi urzędowymi sprawozdaniami urzędnika organu na szczeblu lokalnym dotyczącymi użytego drewna pochodzącego z rozbiórki budynków i konstrukcji, drewna wykopanego i drewna zakopanego
				Dokumenty przewozowe w formie Nota dotyczące przemysłowych odpadów drewna
				Dokumenty/sprawozdania dotyczące zmian w zapasach kłód/ drewna/produktów
				Świadectwo legalności (S-PHPL/S-LK) lub deklaracja zgodności dostawcy (DKP)
				Dokumenty uzupełniające dla planów zapasów surowców (RPBBI) dla przemysłu surowcowego
			2.1.2. Importerzy posiadają ważne dokumenty potwierdzające, że przywożone drewno pochodzi z legalnych źródeł. Uwaga: Nie ma zastosowania w odniesieniu do rzemieślników/przedsiębiorstw domowych.	Powiadomienie o przywozie (PIB)	Dekret prezydencki 43/1978 Rozporządzenie Ministra Handlu 78/2014
				Wykaz opakowań
				Faktura
				B/L (konosament)
				Zgłoszenie przywozowe oraz zalecenie przywozowe
				Dowód uiszczenia należności celnych przywozowych
				Inne istotne dokumenty (w tym zezwolenia CITES) w odniesieniu do rodzajów drewna, którymi obrót jest ograniczony
				Dowód wykorzystania przywożonego drewna
			2.1.3. Części jednostki gospodarczej stosują system śledzenia drewna i prowadzą działalność w ramach dozwolonych poziomów produkcji. Uwaga: Nie dotyczy składów drewna ani zarejestrowanych producentów.	Ilościowe zestawienia wykorzystania surowców i wielkości produkcji Uwaga: Nie ma zastosowania w odniesieniu do rzemieślników/przedsiębiorstw domowych	Rozporządzenie Ministra Przemysłu 41/2008 Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P30/2012 Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P41/2014 Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P42/2014 Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P55/2014
				Sprawozdania z wielkości produkcji produktów poddanych obróbce
				Produkcja jednostki nie przekracza dozwolonej zdolności produkcyjnej Uwaga: Nie ma zastosowania w odniesieniu do rzemieślników/przedsiębiorstw domowych
				Segregacja/oddzielanie produktów wytworzonych ze skonfiskowanego drewna
			2.1.4. Proces produkcji z innym podmiotem (innym sektorem przemysłu lub innymi rzemieślnikami/przedsiębiorstwami domowymi) przewiduje śledzenie drewna. Uwaga: Nie dotyczy rzemieślników/przedsiębiorstw domowych i zarejestrowanych producentów.	Świadectwo legalności (S-LK) lub deklaracja zgodności dostawcy (DKP)	Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P48/2006 Rozporządzenie Ministra Handlu 36/2007 Rozporządzenie Ministra Przemysłu 41/2008 Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P43/2014 Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P55/2014
				Umowa o świadczenie usług dotycząca obróbki produktu zawarta z innym podmiotem
				Świadectwo legalności surowca
				Segregacja/rozdzielanie wytworzonych produktów
				Dokumentacja dotycząca surowców, procesów produkcji, w stosownych przypadkach, jeżeli wywóz odbywa się za pośrednictwem umowy o świadczeniu usług przez inne przedsiębiorstwo.
		K2.2. Przekazanie przez dostawcę produktów z drewna poddanych obróbce zarejestrowanemu eksporterowi niebędącemu producentem.	2.2.1. Części jednostki gospodarczej są w stanie wykazać, że nabyte produkty pochodzą z legalnych źródeł.	Produkty są nabywane od wymienionych partnerów przemysłowych niebędących ETPIK i posiadających świadectwo legalności (S-LK) lub SDoC (DKP)	Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P43/2014
				Dokument przewozowy
				Dokumenty/sprawozdania dotyczące zmian w zapasach produktów.
3.	P3. Legalność handlu lub zmiany własności drewna	K3.1. Sprzedaż lub przekazywanie produktów z drewna na rynek krajowy jest zgodne z mającym zastosowanie ustawodawstwem. Uwaga: Nie dotyczy to zarejestrowanych eksporterów niebędących producentami.	3.1.1. Sprzedaży lub przekazywaniu drewna na rynek krajowy towarzyszy dokument przewozowy.	Dokument przewozowy	Wspólne rozporządzenie Ministra Leśnictwa 22/2003, Ministra Transportu KM3/2003 oraz Ministra Przemysłu i Handlu 33/2003 Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P30/2012 Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P41/2014 Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P42/2014
		K3.2. Przewóz drewna poddanego obróbce na potrzeby wywozu jest zgodny z mającym zastosowanie ustawodawstwem. Uwaga: Nie ma zastosowania w odniesieniu do rzemieślników/przedsiębiorstw domowych i składów.	3.2.1. Przewozowi drewna poddanego obróbce na potrzeby wywozu towarzyszą dokumenty powiadomienia o wywozie (PEB).	Produkty przeznaczone na wywóz	Ustawa 17/2006 (Organy celne) Dekret prezydencki 43/1978 Rozporządzenie Ministra Leśnictwa 447/2003 Rozporządzenie Finansów 223/2008 Rozporządzenie Dyrekcji Generalnej ds. Ceł P-40/2008 Rozporządzenie Dyrekcji Generalnej ds. Ceł P-06/2009 Rozporządzenie Ministra Handlu P50/2013 Rozporządzenie Ministra Handlu P97/2014
				PEB
				Wykaz opakowań
				Faktura
				B/L (konosament)
				Dokumenty pozwolenia na wywóz (V-Legal)
				Wyniki weryfikacji technicznej (sprawozdanie rzeczoznawcy) w odniesieniu do produktów, dla których weryfikacja techniczna jest obowiązkowa
				W stosownych przypadkach dowód uiszczenia należności celnych wywozowych
				Inne istotne dokumenty (w tym zezwolenia CITES) w odniesieniu do rodzajów drewna, którymi obrót jest ograniczony
		K.3.3. Zgodność oznakowania potwierdzającego legalność.	3.3.1. Wdrażanie oznakowania potwierdzającego legalność.	Oznakowanie potwierdzające legalność jest odpowiednio stosowane	Rozporządzenie Ministra Leśnictwa P43/2014
4.	P4. Przestrzeganie przepisów prawa pracy w przemyśle przetwórczym	K.4.1. Spełnienie wymogów bezpieczeństwa i higieny pracy (BHP).	4.1.1. Dostępność procedur BHP i ich wdrożenie.	Procedury BHP lub w przypadku rzemieślników/przedsiębiorstw domowych - procedury udzielania pierwszej pomocy i wyposażenie bezpieczeństwa	Rozporządzenie rządu PP50/2012 Rozporządzenie Ministra Pracy i Migracji 8/2010 Rozporządzenie Ministra Pracy i Migracji 609/2012
				Wdrożenie procedur BHP
				Statystyki wypadków Uwaga: Nie ma zastosowania w odniesieniu do rzemieślników/przedsiębiorstw domowych
		K.4.2. Przestrzeganie praw pracowników. Uwaga: Nie ma zastosowania w odniesieniu do rzemieślników/przedsiębiorstw domowych.	4.2.1. Wolność zrzeszania się pracowników.	Związek zawodowy lub polityka przedsiębiorstwa, która pozwala pracownikom/robotnikom na założenie związku zawodowego lub angażowanie się w działalność takiego związku	Rozporządzenie Ministra Pracy i Migracji 16/2001
			4.2.2. Istnienie zbiorowych układów pracy lub polityki przedsiębiorstwa w zakresie praw pracowniczych.	Dostępność zbiorowego układu pracy lub dokumentów na temat polityki przedsiębiorstwa w zakresie praw pracowniczych	Ustawa 13/2003 Rozporządzenie Ministra Pracy i Migracji 16/2011
			4.2.3. Przedsiębiorstwo nie zatrudnia nieletnich/niepełnoletnich pracowników.	Nie ma pracowników niepełnoletnich	Ustawa 23/2002 Ustawa 13/2003"

ZAŁĄCZNIK  III

WARUNKI DOTYCZĄCE DOPUSZCZENIA DO SWOBODNEGO OBROTU W UNII INDONEZYJSKICH PRODUKTÓW Z DREWNA OBJĘTYCH ZEZWOLENIEM FLEGT

1. ZGŁASZANIE ZEZWOLENIA

1.1. Zezwolenie składa się we właściwym organie państwa członkowskiego Unii, w którym dostawa objęta zezwoleniem jest zgłaszana do dopuszczenia do swobodnego obrotu. Można tego dokonać drogą elektroniczną lub inną szybką metodą.

1.2. Zezwolenie zostaje uznane, jeżeli spełnia wszystkie wymogi określone w załączniku IV i nie uznano za konieczne przeprowadzenia dalszej weryfikacji zgodnie z sekcjami 3, 4 i 5 niniejszego załącznika.

1.3. Zezwolenie można złożyć przed przybyciem dostawy nim objętej.

2. UZNAWANIE ZEZWOLENIA

2.1. Zezwolenie, które nie spełnia wymogów i specyfikacji określonych w załączniku IV, jest nieważne.

2.2. Skreślenia lub zmiany w zezwoleniu są uznawane wyłącznie wówczas, gdy zostały zatwierdzone przez organ wydający zezwolenia.

2.3. Zezwolenie uznaje się za nieważne, jeżeli zostaje złożone we właściwym organie po wskazanej w nim dacie wygaśnięcia. Przedłużenie ważności zezwolenia nie jest uznawane, chyba że przedłużenie takie zostało zatwierdzone przez organ wydający zezwolenia.

2.4. Duplikaty zezwoleń lub dokumenty zastępcze nie są uznawane, chyba że zostały wydane i zatwierdzone przez organ wydający zezwolenia.

2.5. W przypadku gdy zgodnie z niniejszym załącznikiem wymagane są dalsze informacje na temat zezwolenia lub dostawy, zezwolenie uznaje się wyłącznie po otrzymaniu wymaganych informacji.

2.6. Jeżeli objętość lub masa produktów z drewna w dostawie zgłoszonej do dopuszczenia do swobodnego obrotu nie różni się o więcej niż dziesięć procent od objętości lub masy wskazanej w odnośnym zezwoleniu, uznaje się, że dostawa odpowiada informacjom przedstawionym w zezwoleniu odnośnie do objętości lub masy.

2.7. Właściwy organ informuje organy celne zgodnie z mającymi zastosowanie ustawodawstwem i procedurami, od momentu, gdy zezwolenie zostało uznane.

3. WERYFIKACJA WAŻNOŚCI I AUTENTYCZNOŚCI ZEZWOLENIA

3.1. W razie wątpliwości dotyczących ważności lub autentyczności zezwolenia, duplikatu zezwolenia lub zezwolenia zastępczego właściwy organ może wystąpić do jednostki ds. informacji o zezwoleniach z wnioskiem o dodatkowe informacje.

3.2. Jednostka ds. informacji o zezwoleniach może zwrócić się do właściwego organu o przesłanie kopii przedmiotowego zezwolenia.

3.3. W razie konieczności organ wydający zezwolenia wycofuje zezwolenie i wydaje skorygowany egzemplarz, który zostaje uwierzytelniony opieczętowaną adnotacją "Duplikat" i przekazany właściwemu organowi.

3.4. Jeżeli w ciągu 21 dni kalendarzowych właściwy organ nie otrzyma od jednostki ds. informacji o zezwoleniach odpowiedzi na wniosek o dodatkowe informacje, określony w sekcji 3.1. niniejszego załącznika, nie uznaje zezwolenia i postępuje zgodnie z mającymi zastosowanie ustawodawstwem i procedurami.

3.5. Jeżeli ważność zezwolenia zostanie potwierdzona, jednostka ds. informacji o zezwoleniach niezwłocznie powiadamia właściwy organ, najlepiej drogą elektroniczną. Odesłane egzemplarze zawierają opieczętowaną adnotację "Validated on" ("Zatwierdzono dnia").

3.6. Jeżeli po udzieleniu dodatkowych informacji i po dalszym postępowaniu wyjaśniającym ustalono, że zezwolenie jest nieważne lub nieautentyczne, właściwy organ nie uznaje zezwolenia i postępuje zgodnie z mającymi zastosowanie ustawodawstwem i procedurami.

4. WERYFIKACJA ZGODNOŚCI ZEZWOLENIA Z DOSTAWĄ

4.1. Jeżeli uznano, że konieczna jest dodatkowa weryfikacja dostawy, zanim właściwe organy będą mogły zdecydować, czy uznać zezwolenie, można przeprowadzić kontrole mające na celu ustalenie, czy przedmiotowa dostawa odpowiada informacjom przedstawionym w zezwoleniu lub zapisom odpowiadającym danemu zezwoleniu, będącym w posiadaniu organu wydającego zezwolenia.

4.2. W razie wątpliwości dotyczących zgodności dostawy z zezwoleniem zainteresowany właściwy organ może wystąpić do jednostki ds. informacji o zezwoleniach z wnioskiem o dalsze wyjaśnienia.

4.3. Jednostka ds. informacji o zezwoleniach może zwrócić się do właściwego organu o przesłanie kopii przedmiotowego zezwolenia lub dokumentu zastępczego.

4.4. W razie konieczności organ wydający zezwolenia wycofuje zezwolenie i wydaje skorygowany egzemplarz, który musi być uwierzytelniony opieczętowaną adnotacją "Duplicate" ("Duplikat") i przekazany właściwemu organowi.

4.5. Jeżeli w ciągu 21 dni kalendarzowych właściwy organ nie otrzyma odpowiedzi na wniosek o dalsze wyjaśnienia, określony w sekcji 4.2. powyżej, nie uznaje zezwolenia i postępuje zgodnie z mającymi zastosowanie ustawodawstwem i procedurami.

4.6. Jeżeli po udzieleniu dodatkowych informacji i po dalszym postępowaniu wyjaśniającym ustalono, że przedmiotowa dostawa nie odpowiada zezwoleniu lub zapisom odpowiadającym danemu zezwoleniu, będącym w posiadaniu organu wydającego zezwolenia, właściwy organ nie uznaje zezwolenia i postępuje zgodnie z mającymi zastosowanie ustawodawstwem i procedurami.

5. POZOSTAŁE KWESTIE

5.1. Koszty powstałe w trakcie przeprowadzania weryfikacji ponosi importer, chyba że mające zastosowanie ustawodawstwo i procedury zainteresowanego państwa członkowskiego Unii przewidują inaczej.

5.2. Jeżeli podczas weryfikacji zezwoleń pojawiają się stałe rozbieżności lub trudności, kwestia ta może zostać skierowana do wspólnego komitetu odpowiedzialnego za wdrażanie Umowy.

6. ZGŁOSZENIE CELNE UE

6.1. W polu 44 jednolitego dokumentu administracyjnego, za pomocą którego dokonywane jest zgłoszenie celne, należy wpisać numer zezwolenia obejmującego produkty z drewna podlegające zgłoszeniu o dopuszczenie do swobodnego obrotu.

6.2. Jeżeli zgłoszenie celne jest dokonywane przy użyciu technik przetwarzania danych, numer wpisuje się w odpowiednim polu.

7. DOPUSZCZENIE DO SWOBODNEGO OBROTU

7.1. Dostawy produktów z drewna są dopuszczone do swobodnego obrotu dopiero po należytym zakończeniu procedury opisanej w sekcji 2.7 powyżej.

ZAŁĄCZNIK  IV

WYMOGI I SPECYFIKACJE TECHNICZNE DOTYCZĄCE ZEZWOLEŃ FLEGT

1. OGÓLNE WYMOGI DOTYCZĄCE ZEZWOLEŃ FLEGT

1.1. Zezwolenie FLEGT wydaje się w formie papierowej lub elektronicznej.

1.2. Zarówno zezwolenie w formie papierowej, jak i zezwolenie elektroniczne zawiera informacje określone w dodatku 1 zgodnie ze wskazówkami zawartymi w dodatku 2.

1.3. Zezwolenia FLEGT są numerowane w sposób pozwalający Stronom na odróżnienie zezwolenia FLEGT obejmującego dostawy przeznaczone na rynki Unii od dokumentu V-legal dotyczącego dostaw przeznaczonych na rynki poza Unią.

1.4. Zezwolenie FLEGT jest ważne od daty jego wydania.

1.5. Okres ważności zezwolenia FLEGT nie może przekraczać czterech miesięcy. Datę wygaśnięcia wskazuje się w zezwoleniu.

1.6. Po wygaśnięciu zezwolenie FLEGT uważa się za nieważne. W przypadku zaistnienia siły wyższej lub innych uzasadnionych przyczyn, na które posiadacz zezwolenia nie ma wpływu, organ wydający zezwolenia może przedłużyć okres ważności o dodatkowe dwa miesiące. Przyznając takie przedłużenie, organ wydający zezwolenia wprowadza i zatwierdza nową datę wygaśnięcia.

1.7. Zezwolenie FLEGT uznaje się za nieważne i odsyła do organu wydającego zezwolenia, jeżeli produkty z drewna nim objęte zostały utracone lub zniszczone przed dotarciem do Unii.

2. SPECYFIKACJE TECHNICZNE DOTYCZĄCE ZEZWOLEŃ FLEGT W FORMIE PAPIEROWEJ

2.1. Zezwolenia w formie papierowej są zgodne ze wzorem zezwolenia określonym w dodatku 1.

2.2. Papier ma rozmiary standardowego formatu A4. Papier opatrzony jest znakami wodnymi przedstawiającymi logo wytłoczone na papierze oraz okrągłą pieczęcią.

2.3. Zezwolenie FLEGT wypełnia się pismem maszynowym lub komputerowo. Można, jeśli to konieczne, wypełnić je pismem odręcznym.

2.4. Do wykonania odcisku pieczęci organu wydającego zezwolenia stosuje się pieczęć. Pieczęć organu wydającego zezwolenia można jednak zastąpić wytłoczonym odciskiem lub perforacją.

2.5. W celu zapisu przydzielonych ilości w sposób uniemożliwiający wstawienie cyfr lub adnotacji organ wydający zezwolenia stosuje metodę zabezpieczającą przed sfałszowaniem.

2.6. Formularz nie może zawierać żadnych skreśleń ani zmian, chyba że te skreślenia lub zmiany zostały uwierzytelnione za pomocą pieczęci i podpisu organu wydającego zezwolenia.

2.7. Zezwolenie FLEGT drukuje się i wypełnia w języku angielskim.

3. EGZEMPLARZE ZEZWOLEŃ FLEGT

3.1. Zezwolenie FLEGT sporządza się w siedmiu egzemplarzach zgodnie z poniższymi wskazaniami:

(i) "Original" ("Oryginał") na białym papierze dla właściwego organu;

(ii) "Copy for Customs at destination" ("Kopia dla organu celnego w miejscu przeznaczenia") na żółtym papierze;

(iii) "Copy for the Importer" ("Kopia dla importera") na białym papierze;

(iv) "Copy for the Licensing Authority" ("Kopia dla organu wydającego zezwolenia") na białym papierze;

(v) "Copy for the Licensee" ("Kopia dla posiadacza zezwolenia") na białym papierze;

(vi) "Copy for the Licence Information Unit" ("Kopia dla jednostki ds. informacji o zezwoleniach") na białym papierze;

(vii) "Copy for Indonesian Customs" ("Kopia dla organów celnych Indonezji") na białym papierze

3.2. Egzemplarze oznaczone jako "Original", "Copy for Customs at destination" i "Copy for the Importer" wydaje się posiadaczowi zezwolenia, który przekazuje je importerowi. Importer przedkłada oryginał właściwemu organowi, a odpowiednią kopię organowi celnemu państwa członkowskiego Unii, w którym dostawę objętą danym zezwoleniem zgłasza się do dopuszczenia do swobodnego obrotu. Trzeci egzemplarz, oznaczony jako "Copy for the Importer", zachowuje importer w celu ewidencji.

3.3. Czwarty egzemplarz, oznaczony jako "Copy for the Licensing Authority", zachowuje organ wydający zezwolenia w celu ewidencji i ewentualnej przyszłej weryfikacji wydanych zezwoleń.

3.4. Piąty egzemplarz, oznaczony jako "Copy for the Licensee", wydaje się posiadaczowi zezwolenia w celu ewidencji.

3.5. Szósty egzemplarz, oznaczony jako "Copy for the Licence Information Unit", wydaje się jednostce ds. informacji o zezwoleniach w celu ewidencji.

3.6. Siódmy egzemplarz, oznaczony jako "Copy for Indonesian Customs", wydaje się organom celnym Indonezji w celach związanych z wywozem.

4. UTRACONE, SKRADZIONE LUB ZNISZCZONE ZEZWOLENIE FLEGT

4.1. W przypadku utraty, kradzieży lub zniszczenia egzemplarza "Original" lub "Copy for Customs at destination", lub obu tych dokumentów posiadacz zezwolenia lub jego upoważniony przedstawiciel może wystąpić do organu wydającego zezwolenia o wydanie dokumentu zastępczego. Wraz z wnioskiem o dokument zastępczy posiadacz zezwolenia lub jego upoważniony przedstawiciel przedstawia wyjaśnienie dotyczące utraty oryginału lub kopii.

4.2. Jeżeli organ wydający zezwolenia jest usatysfakcjonowany wyjaśnieniem, wydaje zezwolenie zastępcze w terminie pięciu dni roboczych od otrzymania wniosku posiadacza zezwolenia.

4.3. Dokument zastępczy zawiera informacje i wpisy znajdujące się na zezwoleniu, które zastępuje, w tym numer zezwolenia, oraz opatrzony jest adnotacją "Replacement Licence" ("Zezwolenie zastępcze").

4.4. W przypadku odzyskania utraconego lub skradzionego zezwolenia nie wykorzystuje się go i zwraca się je do organu wydającego zezwolenia.

5. SPECYFIKACJE TECHNICZNE DOTYCZĄCE ZEZWOLEŃ FLEGT W FORMIE ELEKTRONICZNEJ

5.1. Zezwolenie FLEGT może zostać wydane i przetworzone za pomocą systemów elektronicznych.

5.2. W państwach członkowskich Unii, które nie mają połączenia z systemem elektronicznym, udostępniane są zezwolenia w formie papierowej.

Dodatki

1. Formularz zezwolenia

2. Wskazówki

Dodatek  1

FORMULARZ ZEZWOLENIA

grafika

Dodatek  2

WSKAZÓWKI

Postanowienia ogólne:

- Wypełnić pismem drukowanym.

- Kody ISO, jeśli wskazane, odnoszą się do standardowego dwuliterowego kodu danego kraju.

- Pole 2 jest przeznaczone wyłącznie dla organów indonezyjskich

- Pozycje A i B należy wypełnić wyłącznie w przypadku zezwoleń FLEGT dotyczących dostaw do UE

Pozycja A	Miejsce przeznaczenia	Wpisać "Unia Europejska", jeżeli zezwolenie obejmuje dostawę przeznaczoną dla Unii Europejskiej.
Pozycja B	Zezwolenie FLEGT	Wpisać "FLEGT", jeżeli zezwolenie obejmuje dostawę przeznaczoną dla Unii Europejskiej.
Rubryka 1	Organ wydający zezwolenia	Podać nazwę, adres i numer rejestracyjny organu wydającego zezwolenia.
Rubryka 2	Informacje do użytku Indonezji	Podać nazwę i adres importera, łączną wartość (w USD) dostawy, jak również nazwę i dwuliterowy kod ISO kraju przeznaczenia oraz, w stosownym przypadku, kraju tranzytu.
Rubryka 3	Numer V-Legal/zezwolenia	Podać przyznany numer.
Rubryka 4	Data wygaśnięcia	Okres ważności zezwolenia.
Rubryka 5	Kraj wywozu	Oznacza kraj partnerski, z którego produkty z drewna wywieziono do UE.
Rubryka 6	Kod ISO	Podać dwuliterowy kod ISO kraju partnerskiego, o którym mowa w polu 5.
Rubryka 7	Środek transportu	Podać środek transportu w punkcie wywozu.
Rubryka 8	Posiadacz zezwolenia	Podać nazwę i adres eksportera, w tym numer eksportera zarejestrowanego w ETPIK i numer podatnika.
Rubryka 9	Nazwa handlowa	Podać nazwę handlową produktu/produktów z drewna. Powinna być ona na tyle szczegółowa, żeby umożliwić sklasyfikowanie w HS.
Rubryka 10	Kod HS	W przypadku oryginału ("Original"), kopii dla organu celnego w miejscu przeznaczenia ("Copy for Customs at Destination") i kopii dla importera ("Copy for Importer") podać cztero- lub sześciocyfrowy kod towaru ustalony zgodnie ze zharmonizowanym systemem oznaczania i kodowania towarów. W przypadku egzemplarzy przeznaczonych do użytku w Indonezji (egzemplarze (iv)-(vii), jak określono w sekcji 3.1 załącznika IV) podać dziesięciocyfrowy kod towaru zgodnie z indonezyjską taryfą celną.
Rubryka 11	Nazwa pospolita i naukowa	Podać nazwy pospolite i naukowe gatunków drewna użytych w produkcie. W przypadku użycia w produkcie złożonym więcej niż jednego gatunku należy użyć osobnego wiersza. Można pominąć w przypadku materiałów kompozytowych lub produktów złożonych, składających się z wielu gatunków niemożliwych do zidentyfikowania (np. płyt wiórowych).
Rubryka 12	Kraje pozyskania	Wskazać kraje, w których zostały pozyskane gatunki drewna, o których mowa w polu 10. W przypadku produktu złożonego należy podać wszystkie źródła użytego drewna. Można pominąć w przypadku materiałów kompozytowych lub produktów złożonych, składających się z wielu gatunków niemożliwych do zidentyfikowania (np. płyt wiórowych).
Rubryka 13	Kody ISO	Podać kody ISO krajów, o których mowa w polu 12. Można pominąć w przypadku materiałów kompozytowych lub produktów złożonych, składających się z wielu gatunków niemożliwych do zidentyfikowania (np. płyt wiórowych).
Rubryka 14	Objętość (m3)	Podać łączną objętość w m3. Można pominąć, chyba że pominięto informacje, o których mowa w polu 15.
Rubryka 15	Masa netto (kg)	Podać łączną masę dostawy w kilogramach w momencie pomiaru. Stanowi ona masę netto produktów z drewna bez masy opakowań bezpośrednich oraz innych opakowań innych niż wsporniki, przekładki, naklejki itd.
Rubryka 16	Liczba sztuk	Podać liczbę sztuk, jeżeli stanowi ona najlepszy wyznacznik ilości wytworzonego produktu. Można pominąć.
Rubryka 17	Oznakowanie odróżniające	W stosownych przypadkach podać kod kreskowy i wszelkie oznakowanie odróżniające, np. numer partii, numer konosamentu. Można pominąć.
Rubryka 18	Podpis i pieczęć organu wydającego zezwolenia	W polu umieszcza się podpis upoważnionego urzędnika i urzędową pieczęć organu wydającego. Należy również podać imię i nazwisko osób podpisujących oraz miejsce i datę.

ZAŁĄCZNIK  V

  ³ INDONEZYJSKI SYSTEM ZAPEWNIANIA LEGALNOŚCI DREWNA

1. Wprowadzenie

Cel: dopilnowanie, by pozyskiwanie, transport, obróbka i sprzedaż okrąglaków oraz przetworzonych produktów z drewna były zgodne z wszelkimi odpowiednimi przepisami i regulacjami obowiązującymi w Indonezji.

Indonezja - znana ze swoich pionierskich działań na rzecz zwalczania nielegalnego pozyskiwania drewna i produktów z drewna - była gospodarzem ministerialnej konferencji Azji Wschodniej w sprawie egzekwowania prawa i zarządzania w dziedzinie leśnictwa (Forest Law Enforcement and Governance - FLEG), która odbyła się na Bali we wrześniu 2001 r. i której efektem była deklaracja w sprawie egzekwowania prawa i zarządzania w dziedzinie leśnictwa (deklaracja z Bali). Od tego czasu Indonezja nieprzerwanie przewodzi międzynarodowej współpracy na rzecz zwalczania nielegalnego pozyskiwania drewna i związanego z nim handlu.

W ramach międzynarodowych działań mających na celu rozwiązanie tego problemu coraz więcej krajów będących odbiorcami zobowiązuje się do podjęcia działań w celu zapobiegania handlowi nielegalnie pozyskanym drewnem na swoich rynkach, a kraje będące producentami wprowadzają mechanizm zapewniania legalności produktów z drewna. Ważne jest ustanowienie niezawodnego systemu gwarantującego legalność pozyskiwania, transportu i obróbki drewna oraz handlu drewnem i przetworzonymi produktami z drewna.

Indonezyjski system zapewniania legalności drewna (TLAS) stanowi gwarancję, że drewno i produkty z drewna wyprodukowane i poddane obróbce w Indonezji pochodzą z legalnych źródeł oraz są w pełni zgodne z odpowiednimi przepisami i regulacjami obowiązującymi w Indonezji, co zostało zweryfikowane w ramach niezależnego audytu i podlega monitorowaniu przez społeczeństwo obywatelskie.

1.1. Przepisy i regulacje obowiązujące w Indonezji stanowiące podstawę dla systemu TLAS

Podstawą dla ustanowienia systemu TLAS jest indonezyjskie rozporządzenie "Normy i wytyczne dotyczące oceny wydajności zrównoważonej gospodarki leśnej oraz weryfikacji legalności drewna w lasach państwowych i będących własnością prywatną" (rozporządzenie Ministra Leśnictwa P.38/Menhut-II/2009). TLAS obejmuje również indonezyjski system zrównoważonego rozwoju i ma na celu poprawę zarządzania w dziedzinie leśnictwa, zwalczanie nielegalnego pozyskiwania drewna oraz związanego z nim handlu drewnem, a także zapewnienie wiarygodności oraz poprawienie wizerunku Indonezji w kontekście jej produktów z drewna.

TLAS obejmuje następujące elementy:

1) normy legalności;

2) kontrolę łańcucha dostaw;

3) procedury weryfikacji;

4) system zezwoleń;

5) monitorowanie.

TLAS jest podstawowym systemem stosowanym w celu zapewnienia legalności drewna i produktów z drewna wyprodukowanych w Indonezji w celu ich wywozu do Unii oraz na inne rynki.

1.2. Opracowanie systemu TLAS: proces z udziałem wielu zainteresowanych stron

Od 2003 r. wiele podmiotów z Indonezji zainteresowanych leśnictwem aktywnie zajmuje się opracowywaniem, wdrażaniem i oceną systemu TLAS, zapewniając lepszy nadzór tego procesu, a także jego większą przejrzystość oraz wiarygodność. W 2009 r. w wyniku procesu z udziałem wielu zainteresowanych stron minister leśnictwa wydał rozporządzenie P.38/Menhut-II/2009, a następnie wydano także wytyczne techniczne Dyrekcji Generalnej ds. Użytkowania Zasobów Leśnych 6/VI-SET/2009 oraz 02/VI-BPPHH/2010, zmienione przez rozporządzenie Ministra Leśnictwa P.68/Menhut-II/2011, P.45/Menhut-II/2012, P.42/Menhut-II/2013, wytyczne techniczne Dyrekcji Generalnej ds. Użytkowania Zasobów Leśnych P.8/VI-SET/2011 oraz P.8/VI-BPPHH/2012.

W oparciu o doświadczenia zdobyte w trakcie początkowego wdrażania systemu TLAS, wyniki wspólnej oceny zgodnie z załącznikiem VIII do niniejszej umowy oraz zalecenia od różnych zainteresowanych stron, przepisy te zostały ponownie skorygowane w procesie z udziałem wielu zainteresowanych stron, w wyniku czego minister leśnictwa wydał rozporządzenie P.43/Menhut-II/2014 w czerwcu 2014 r. i P.95/Menhut-II/2014 w grudniu 2014 r., a następnie wydano także wytyczne techniczne Dyrekcji Generalnej ds. Użytkowania Zasobów Leśnych P.14/VI-BPPHH/2014 w grudniu 2014 r. oraz P.1/VI-BPPHH/2015 w styczniu 2015 r. (zwane dalej "wytycznymi TLAS").

Proces zacieśniania stosunków ze wszystkimi zainteresowanymi stronami będzie kontynuowany podczas wdrażania systemu TLAS.

2. Zakres TLAS

Zasoby produkcji leśnej Indonezji można zasadniczo podzielić na dwa rodzaje pod względem formy własności: lasy państwowe oraz lasy/grunty będące własnością prywatną. Na lasy państwowe składają się lasy produkcyjne przeznaczone do długofalowej zrównoważonej produkcji drewna, na mocy różnego rodzaju pozwoleń, oraz obszary leśne, które mogą zostać przekształcone na grunty o przeznaczeniu innym niż leśnictwo, na przykład na potrzeby osadnictwa lub upraw rolnych. Zastosowanie systemu TLAS w odniesieniu do lasów państwowych oraz lasów/gruntów będących własnością prywatną określono w załączniku II.

TLAS obejmuje drewno i produkty z drewna w ramach wszystkich rodzajów pozwoleń, a także działalność wszystkich przedsiębiorców prowadzących handel drewnem, przetwórców, eksporterów i importerów.

System TLAS obejmuje produkty z drewna przeznaczone do wprowadzania na rynki krajowe i międzynarodowe. Wszyscy indonezyjscy producenci, przetwórcy i przedsiębiorcy, w tym także podmioty zaopatrujące rynek krajowy, zostaną poddani weryfikacji pod kątem legalności.

W ramach systemu TLAS wymaga się, by importowane drewno i produkty z drewna przeszły odprawę celną oraz były zgodne z regulacjami dotyczącymi przywozu obowiązującymi w Indonezji. Zgodnie z tymi regulacjami wymagane jest, by do importowanego drewna i produktów z drewna załączone były dokumenty i inne dowody potwierdzające zapewnianie legalności drewna w kraju, w którym pozyskano takie drewno. Całe drewno i wszystkie produkty z drewna przywożone do Indonezji muszą zostać włączone do łańcucha dostaw, którego kontrole są w pełni zgodne ze wszystkimi odpowiednimi regulacjami obowiązującymi w Indonezji.

Pewne produkty z drewna mogą zawierać surowce poddane recyklingowi. Szczegółowe wymogi dotyczące legalności drewna uzyskanego z recyklingu opisane są w normach legalności i wytycznych TLAS.

Skonfiskowane drewno może być sprzedawane do użytku wyłącznie na rynku krajowym, z wyjątkiem skonfiskowanego drewna pozyskanego w lasach chronionych, które musi zostać zniszczone. Każdy sektor otrzymujący skonfiskowane drewno wprowadza środki w celu oddzielenia tego drewna od innych dostaw i należycie informuje jednostkę oceniającą zgodność, która niezwłocznie przeprowadza specjalny audyt celem zagwarantowania, że drewno to nie jest wprowadzane do łańcucha dostaw wywozowych. Żadne skonfiskowane drewno nie może być objęte pozwoleniem na wywóz.

Zmiany w procedurach użytkowania lub zarządzania drewnem z lasów należących zwyczajowo do ludności tubylczej, w celu wykonania orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego (MK) 35/PUU-X/2012, wprowadza się po przyjęciu odpowiednich przepisów wykonawczych.

Drewno i produkty z drewna przewożone tranzytem są trzymane ściśle poza określonymi granicami głównych obszarów celnych (PCA). W związku z tym takie drewno przewożone tranzytem nie wchodzi na obszar PCA, a co za tym idzie nie zostanie włączone do łańcuchów dostaw drewna w Indonezji. Żadne drewno przewożone tranzytem nie może być objęte pozwoleniem na wywóz.

2.1. Normy legalności systemu TLAS

System TLAS opiera się na szczegółowych normach legalności drewna obejmujących wszystkie rodzaje źródeł drewna (pozwolenia i podmioty) i wszystkie rodzaje działalności podmiotów. Te normy i wytyczne dotyczące ich weryfikacji określono w załączniku II.

Część TLAS stanowi także dokument "Norma i wytyczne dotyczące oceny wydajności zrównoważonej gospodarki leśnej (SFM)". W ramach oceny zrównoważonej gospodarki leśnej za pomocą normy dotyczącej zrównoważonej gospodarki leśnej weryfikuje się także, czy podmiot poddawany audytowi spełnia odpowiednie kryteria legalności TLAS. Posiadacze pozwolenia działający w strefach lasów produkcyjnych na gruntach państwowych (stały obszar leśny) muszą przestrzegać zarówno norm legalności, jak i norm dotyczących zrównoważonej gospodarki leśnej. Mogą oni wybrać spełnianie najpierw norm legalności, lecz muszą spełniać zarówno normy legalności, jak i normy dotyczące zrównoważonej gospodarki leśnej nie później niż do dnia, w którym ich początkowe świadectwo legalności traci ważność.

3. Kontrola łańcucha dostaw drewna

Posiadacz pozwolenia (w przypadku koncesji leśnych), właściciel gruntu (w przypadku gruntów prywatnych) lub też przedsiębiorstwo (w przypadku przedsiębiorców handlowych, przetwórców i eksporterów) są zobowiązani wykazać, że każdy węzeł ich łańcucha dostaw podlega kontroli i został udokumentowany zgodnie z wymogami określonymi w rozporządzeniach Ministra Leśnictwa P.30/Menhut-II/2012, P.41/Menhut-II/2014 i P.42/Menhut-II/2014 (zwanych dalej "rozporządzeniami"). Rozporządzenia te zawierają wymóg zobowiązujący urzędników ds. leśnictwa na szczeblu prowincji i dystryktu do przeprowadzenia weryfikacji w terenie oraz do walidacji dokumentów przedstawionych przez posiadaczy pozwoleń, właścicieli gruntów lub przetwórców w ramach każdego węzła łańcucha dostaw.

Kluczowe dokumenty dla kontroli operacyjnych w ramach każdego punktu łańcucha dostaw podsumowano za pomocą schematu 1.

Do wszystkich przesyłek w ramach danego łańcucha dostaw należy dołączyć odpowiednie dokumenty przewozowe wskazujące, czy dane materiały są objęte ważnym świadectwem SVLK lub zadeklarowane jako legalne poprzez zastosowanie deklaracji zgodności dostawcy (SDoC) lub pochodzą ze źródeł skonfiskowanych. Właściciel lub administrator każdej przesyłki drewna lub produktów z drewna na każdym etapie łańcucha dostaw musi odnotować, czy przesyłka jest objęta świadectwem SVLK, zadeklarowana jako legalna poprzez zastosowanie deklaracji zgodności dostawców lub pochodzi ze źródeł skonfiskowanych. Jeśli przesyłka zawiera jakiekolwiek skonfiskowane drewno, jej właściciel lub administrator musi stosować skuteczny system segregacji drewna lub produktów z drewna ze zweryfikowanych legalnych źródeł oraz skonfiskowanego drewna lub produktów z drewna, a także przechowywać dokumentację umożliwiającą rozróżnienie tych źródeł.

Podmioty gospodarcze działające w ramach łańcucha dostaw muszą prowadzić pełną dokumentację dotyczącą otrzymanego, przechowywanego, poddanego obróbce i dostarczanego drewna oraz takich produktów z drewna. Dokumentacja ta musi być wystarczająca, aby umożliwić dalsze porównanie danych ilościowych pomiędzy węzłami łańcucha dostaw i w ramach tych węzłów. Takie dane należy udostępniać urzędnikom ds. leśnictwa na szczeblu prowincji i dystryktu, aby umożliwić im zbadanie takich danych pod kątem ich porównania. Kluczowe działania i procedury dla każdego etapu łańcucha dostaw, w tym porównanie danych, oraz rolę jednostek oceniających zgodność przy ocenie spójności łańcucha dostaw objaśniono w sposób bardziej szczegółowy w dodatku do niniejszego załącznika.

Wykres 1

Kontrola łańcucha dostaw pokazująca wymagane kluczowe dokumenty w każdym punkcie łańcucha dostaw w przypadku gdy ma miejsce porównanie danych

grafika

4. Struktura instytucjonalna procesu weryfikacji i wydawania pozwoleń na wywóz

4.1. Wprowadzenie

Indonezyjski TLAS opiera się na podejściu znanym jako "wydawanie pozwoleń podmiotom gospodarczym", które ma wiele elementów wspólnych z systemami certyfikacji gospodarki leśnej lub certyfikacji produktów. Indonezyjskie Ministerstwo Leśnictwa powołało liczne jednostki oceniające zgodność (organy dokonujące oceny oraz organy weryfikacyjne), które upoważniło do przeprowadzania audytów legalności działań producentów drewna, przedsiębiorców zajmujących się handlem drewnem, przetwórców drewna oraz eksporterów drewna ("podmioty gospodarcze").

Jednostki oceniające zgodność są akredytowane przez indonezyjski Krajowy Organ Akredytacyjny (KAN). Jednostki oceniające zgodność podpisują umowy z podmiotami gospodarczymi, które chcą uzyskać świadectwo potwierdzające legalność swoich działań. Jednostki oceniające zgodność są zobowiązane do funkcjonowania zgodnie z normą ISO/IEC 17065. Przedstawiają one wynik audytu podmiotowi poddawanemu audytowi oraz Ministerstwu Leśnictwa. Streszczenia sprawozdań są udostępniane publicznie.

Jednostka oceniająca zgodność sprawdza, czy podmioty poddawane audytowi działają zgodnie z obowiązującą w Indonezji definicją legalności przedstawioną w załączniku II, w tym skutecznie wdrożyły kontrole zapobiegające wprowadzaniu do ich łańcuchów dostaw surowców z nieznanych źródeł. Jeżeli podmiot poddawany audytowi prowadzący działalność w lasach państwowych lub dużych przedsiębiorstwach (przemysł surowcowy o mocy produkcyjnej powyżej 6 000 m³ rocznie, przemysł oparty na produktach przetworzonych o inwestycjach powyżej 500 mln IDR) zostanie uznany za działający zgodnie z zasadami legalności, wydane zostaje świadectwo legalności SVLK ważne przez 3 (trzy) lata. W tym okresie jednostka oceniająca zgodność przeprowadza roczne wizyty nadzorcze w celu sprawdzenia, czy zgodność ta jest utrzymywana. Dla podmiotów poddawanych audytowi prowadzących działalność w małych przedsiębiorstwach (przemysł surowcowy o mocy produkcyjnej poniżej 6 000 m³ rocznie, przemysł oparty na produktach przetworzonych o inwestycjach poniżej 500 mln IDR) ważność świadectwa legalności wynosi 6 (sześć) lat i 10 (dziesięć) lat dla podmiotów w działających w lasach/na gruntach będących własnością prywatną. W takich przypadkach jednostka oceniająca zgodność przeprowadza wizyty nadzorcze co dwa lata.

Podmioty działające w lasach/na gruntach będących własnością prywatną, przedsiębiorstwa domowe, rzemieślnicy, przemysł surowcowy przetwarzający drewno wyłącznie z lasów/gruntów będących własnością prywatną i niemogący prowadzić bezpośredniego wywozu, zarejestrowane składy (prowadzące handel drewnem lub przetworzonym drewnem pochodzącym wyłącznie z lasów/gruntów będących własnością prywatną lub z operacji objętych świadectwem SVLK na mocy Perum Perhutani) oraz importerzy mogą stosować deklarację zgodności dostawcy w celu wykazania legalności swojego drewna i produktów z drewna, a zatem nie będą oni poddawani audytowi przez jednostki oceniające zgodność (zob. sekcja 5.3).

Organy weryfikacyjne działają także jako organy wydające pozwolenia na wywóz. Sprawdzają ważność świadectwa SVLK eksportera i rejestracji wywozu oraz spójność deklaracji danych eksporterów (miesięczne bilansy) przed wydaniem pozwoleń na wywóz w formie dokumentów weryfikacji legalności ("V-legal") lub zezwoleń FLEGT. Tym samym wywóz produktów z drewna objętych załącznikiem I nieposiadających pozwolenia na wywóz jest zabroniony. Przy wywozie do Unii Europejskiej, w odniesieniu do produktów, które spełniają te warunki, wydawane są zezwolenia FLEGT, natomiast przy wywozie do innych miejsc przeznaczenia wydawane są dokumenty weryfikacji legalności.

W wytycznych TLAS stwierdza się, że grupy reprezentujące indonezyjskie społeczeństwo obywatelskie, osoby prywatne i społeczności mają prawo do monitorowania wdrażania systemu TLAS w terenie. Takie niezależne podmioty monitorujące mogą oceniać zgodność działań z wymaganiami określonymi w definicji legalności oraz zgodność procedur audytowych i wydawania zezwoleń z wymogami TLAS; mogą także składać skargi do jednostek oceniających zgodność, organów wydających zezwolenia, krajowego organu akredytacyjnego oraz Ministerstwa Leśnictwa.

Wykres 2

Relacje między różnymi jednostkami zaangażowanymi we wdrażanie systemu TLAS

grafika

4.2. Jednostki oceniające zgodność i organy wydające zezwolenia

Jednostki oceniające zgodność odgrywają ważną rolę w indonezyjskimi systemie. Są one upoważnione przez Ministerstwo Leśnictwa i podpisują umowy z poszczególnymi podmiotami dotyczące weryfikowania legalności działań w ramach produkcji, przetwarzania oraz handlu prowadzonych przez poszczególne podmioty z łańcucha dostaw, w tym w celu weryfikowania spójności łańcucha dostaw.

Istnieją dwa rodzaje jednostek oceniających zgodność: (i) organy przeprowadzające ocenę (Lembaga Penilai/LP), które przeprowadzają audyty wydajności jednostek zarządzających lasami w lasach państwowych w oparciu o normy dotyczące zrównoważonego rozwoju oraz wymogi norm legalności; oraz (ii) organy weryfikacyjne (Lembaga Verifikasi/ LV), które przeprowadzają audyty jednostek zarządzających lasami, przedsiębiorstw działających w sektorze leśnym, przedsiębiorstw handlowych i eksporterów w kontekście norm legalności.

W celu dopilnowania, by audyty weryfikujące przestrzeganie określonych w załączniku II norm legalności były jak najwyższej jakości, organy przeprowadzające ocenę oraz organy weryfikacyjne opracowują konieczne systemy zarządzania obejmujące kwestie związane z kompetencjami, spójnością, bezstronnością, przejrzystością oraz wymogami dotyczącymi procesu oceny, zgodnie z normą ISO/IEC 17065. Wymogi te określono w wytycznych dotyczących systemu TLAS. Jednostki oceniające zgodność są akredytowane przez indonezyjski Krajowy Organ Akredytacyjny (KAN).

Organy weryfikacyjne działają także jako organy wydające zezwolenia. W tym przypadku organy weryfikacyjne wydają pozwolenia na wywóz produktów z drewna przeznaczonych na rynki międzynarodowe. W przypadku rynków poza UE organy wydające zezwolenia wydają dokumenty potwierdzające legalność, zaś w przypadku rynku unijnego zezwolenia FLEGT, zgodnie z wymogami określonymi w załączniku IV. Szczegółowe procedury dotyczące wydawania dokumentów potwierdzających legalność lub zezwoleń FLEGT dla przesyłek wywozowych są opisane w wytycznych TLAS. Organy przeprowadzające ocenę nie mogą działać jako organy wydające zezwolenia i nie wydają pozwoleń na wywóz.

Wszyscy audytorzy pracujący dla jednostek oceniających zgodność lub organów wydających zezwolenia muszą być zarejestrowani i posiadać ważne świadectwo kompetencji wydane przez jednostkę certyfikującą kompetencje zawodowe (Lembaga Sertifikasi Profesi - LSP). Jednostka certyfikująca kompetencje zawodowe oceni zgłoszone jej domniemane naruszenie popełnione przez audytora i może cofnąć świadectwo kompetencji tego audytora.

4.3. Organ akredytacyjny

Indonezyjski Krajowy Organ Akredytacyjny (Komite Akreditasi Nasional - KAN) jest niezależną jednostką akredytacyjną ustanowioną rozporządzeniem rządowym (Peraturan Pemerintah/PP) nr 102/2000 w sprawie normalizacji krajowej oraz dekretem prezydenckim (Keputusan Presiden/Keppres) nr 78/2001 w sprawie krajowego komitetu akredytacyjnego. Krajowy Organ Akredytacyjny działa zgodnie z normą ISO/IEC 17011 (Wymagania ogólne dla jednostek akredytujących prowadzących akredytację jednostek oceniających zgodność). Krajowy Organ Akredytacyjny opracował wewnętrzne dokumenty dotyczące systemu TLAS związane z akredytacją organów przeprowadzających ocenę oraz organów weryfikacyjnych.

Krajowy Organ Akredytacyjny jest jednostką uznaną przez takie organizacje międzynarodowe, jak Organizacja Współpracy Jednostek Akredytacyjnych Krajów Pacyfiku (PAC) oraz Międzynarodowe Forum Akredytacji, jako jednostka uprawniona do akredytacji jednostek certyfikujących w ramach systemów zarządzania jakością, systemów zarządzania środowiskowego oraz certyfikacji produktów. Krajowy Organ Akredytacyjny należy także do Organizacji na rzecz Współpracy Krajów Azjatyckich i Pacyfiku w dziedzinie Akredytacji Laboratoriów (APLAC) oraz Międzynarodowej Współpracy w dziedzinie Akredytacji Laboratoriów (ILAC).

Dnia 14 lipca 2009 r. Krajowy Organ Akredytacyjny podpisał porozumienie z Ministerstwem Leśnictwa dotyczące świadczenia usług akredytacyjnych w związku z systemem TLAS. W związku z tym jest odpowiedzialny za akredytację jednostek oceniających zgodność w celu zagwarantowania ich stałej zgodności z normą ISO/IEC 17065.

Skargi dotyczące funkcjonowania organu przeprowadzającego ocenę lub organu weryfikacyjnego mogą być składane do Krajowego Organu Akredytacyjnego przez dowolne zainteresowane strony, w tym podmioty gospodarcze i niezależne podmioty monitorujące.

4.4. Podmioty poddawane audytowi

Podmioty poddawane audytowi to podmioty gospodarcze, których działania bada się pod kątem ich legalności. Wśród takich podmiotów są jednostki zarządzające lasami (koncesjonariusze lub posiadacze pozwoleń na użytkowanie drewna, posiadacze pozwoleń na korzystanie z zasobów leśnych w ramach danej społeczności lub wsi, właściciele lasów lub gruntów prywatnych), zarejestrowane składy drewna, przedsiębiorstwa działające w sektorze leśnym oraz zarejestrowani eksporterzy niebędący producentami. Jednostki zarządzające lasami oraz przedsiębiorstwa działające w sektorze leśnym muszą spełniać odpowiednie normy legalności. Do celów wywozu przedsiębiorstwa działające w sektorze leśnym oraz zarejestrowani eksporterzy niebędący producentami muszą spełniać wymogi dotyczące wydawania pozwoleń na wywóz. W ramach systemu TLAS podmioty poddawane audytowi mają możliwość odwoływania się do organów przeprowadzających ocenę lub organów weryfikacyjnych w odniesieniu do przeprowadzania lub wyników audytów.

4.5. Niezależny podmiot monitorujący

Społeczeństwo obywatelskie odgrywa kluczową rolę w niezależnym monitorowaniu systemu TLAS. Grupy reprezentujące społeczeństwo obywatelskie, osoby prywatne i społeczności działające jako niezależne podmioty monitorujące mają prawo do oceny i przedstawienia sprawozdania na temat zgodności działań w odniesieniu do wymogów legalności, a także akredytacji, weryfikacji i działań dotyczących wydawania pozwoleń. Ustalenia niezależnego podmiotu monitorującego mogą zostać wykorzystane w ramach okresowej oceny, która jest wymagana na mocy niniejszej umowy (załącznik VI).

W przypadku nieprawidłowości związanych z legalnością podmiotu, niezależne podmioty monitorujące składają skargi bezpośrednio do odpowiednich organów przeprowadzających ocenę lub organów weryfikacyjnych. Jeżeli uznają odpowiedź organu przeprowadzającego ocenę lub organu weryfikacyjnego na skargę za niezadowalającą, niezależne podmioty monitorujące mogą donieść o tym Krajowemu Organowi Akredytacyjnemu oraz rządowi. W przypadku skarg dotyczących wydawania pozwoleń na wywóz, niezależny podmiot monitorujący może bezpośrednio wnosić skargi do organu wydającego zezwolenia lub do Ministerstwa Leśnictwa.

4.6. Rząd

Ministerstwo Leśnictwa (w październiku 2014 r. Ministerstwo Leśnictwa zostało połączone z Ministerstwem Środowiska i powstało Ministerstwo Środowiska i Leśnictwa) reguluje funkcjonowanie systemu TLAS oraz upoważnia akredytowane organy przeprowadzające ocenę do przeprowadzania ocen jednostek zarządzających lasami, a organy weryfikacyjne do przeprowadzania weryfikacji legalności.

Ministerstwo Leśnictwa upoważnia także organy weryfikacyjne do wydawania pozwoleń na wywóz (dokumenty potwierdzające legalność lub zezwolenia FLEGT).

Ministerstwo Leśnictwa opublikowało wytyczne zawierające wymagania dotyczące weryfikacji i wydawania pozwoleń. Wytyczne te obejmują również przepisy dotyczące kontroli przez Ministerstwo Leśnictwa weryfikacji prowadzonej przez organy weryfikacyjne oraz określają stosowane przez to ministerstwo procedury zatwierdzania i nadzorowania wydawania pozwoleń przez te organy.

Ponadto Ministerstwo Leśnictwa powołuje zespół monitorujący ad hoc odpowiedzialny za prowadzenie dochodzeń w poszczególnych przypadkach na podstawie naruszeń zgłoszonych w odniesieniu do wydania świadectwa legalności, dokumentu potwierdzającego legalność lub zezwolenia FLEGT. Skład zespołu monitorującego zależy od charakteru zgłoszonego naruszenia. W jego skład mogą wchodzić różne agencje rządowe oraz przedstawiciele społeczeństwa obywatelskiego. Na podstawie dalszych ustaleń i zaleceń zespołu monitorującego Ministerstwo Leśnictwa może cofnąć upoważnienie jednostce oceniającej zgodność, co ze skutkiem natychmiastowym spowoduje zaprzestanie przez nią działań związanych z weryfikacją i wydawaniem pozwoleń.

Na podstawie decyzji Krajowego Organu Akredytacyjnego o odebraniu akredytacji jednostce oceniającej zgodność (np. w wyniku przeprowadzenia przez Krajowy Organ Akredytacyjny corocznej kontroli nadzorczej jednostki oceniającej zgodność) Minister Leśnictwa również natychmiast cofnie jej upoważnienie. Jednostka oceniająca zgodność może także wnieść skargę do Krajowego Organu Akredytacyjnego, ale nie do ministerstwa.

Ministerstwo Leśnictwa reguluje także funkcjonowanie jednostki ds. informacji o zezwoleniach, jako działu informacyjnego zatwierdzającego informacje dotyczące wydawania dokumentu potwierdzającego legalność lub zezwolenia FLEGT. Jednostka ds. informacji o zezwoleniach jest także odpowiedzialna za ogólną wymianę informacji na temat systemu TLAS oraz przyjmuje i przechowuje odpowiednie dane i informacje na temat wystawiania świadectw legalności, dokumentów potwierdzających legalność lub zezwoleń FLEGT. Ponadto odpowiada także na pytania kierowane przez właściwe organy, partnerów handlowych i zainteresowane strony. Jednostka ds. informacji o zezwoleniach zarządza również opierającym się na należytej staranności procesem wydawania zaleceń przywozowych za pomocą swojego systemu internetowego SILK.

Ponadto Ministerstwo Leśnictwa kontroluje rejestrację pracujących w terenie technicznych inspektorów rządowych (Wasganis) i pracujących w terenie technicznych pracowników przedsiębiorstwa (Ganis). Zadaniem Wasganis jest nadzór i kontrola pomiarów kłód. Ponadto dokonują oni zakończenia ważności obowiązkowych dokumentów przewozowych i porównują dane (w celu uzyskania dalszych informacji zob. dodatek do niniejszego załącznika). Ganis przygotowują dokumenty dotyczące produkcji i transportu w odniesieniu do wszystkich miejsc produkcji w lasach państwowych. Ganis mogą również dokonywać zakończenia ważności obowiązkowych dokumentów przewozowych w przypadku nieobecności Wasganis przez dłużej niż 48 godzin. Zarówno Wasganis, jak i Ganis są zarejestrowani w Ministerstwie Leśnictwa. Co roku są oceniani przez Ministerstwo Leśnictwa w drodze kontroli urzędowej.

5. Weryfikacja legalności

5.1. Wprowadzenie

Indonezyjskie drewno uznaje się za legalne, jeśli zweryfikowano, że jego pochodzenie oraz proces produkcji, a także dalsza obróbka, transport oraz działania związane z handlem spełniają wymogi wszystkich przepisów i regulacji obowiązujących w Indonezji, określonych w załączniku II. Jednostki oceniające zgodność przeprowadzają oceny zgodności, aby zweryfikować, czy wymogi te zostały spełnione. Aby zmniejszyć obciążenie prywatnych właścicieli lasów, jak również przedsiębiorców i przedsiębiorstw domowych/rzemieślników w pełni zależnych od drewna z lasów będących własnością prywatną/prywatnie wykorzystywanych (pozwolenie dotyczące gruntów prywatnych), podmioty takie mogą, w wyraźnie określonych przypadkach, wydawać deklarację zgodności dostawcy jako alternatywne rozwiązanie w stosunku do uzyskania świadectwa SVLK (więcej szczegółów: zob. pkt 5.2 poniżej).

5.2. Proces weryfikacji legalności przez jednostki oceniające zgodność

Zgodnie z normą ISO/IEC 17065 oraz wytycznymi TLAS proces weryfikacji legalności ma następujące etapy:

Złożenie wniosku i podpisanie umowy: Podmiot składa do jednostki oceniającej zgodność wniosek, w którym definiuje zakres weryfikacji, określa profil podmiotu oraz podaje inne niezbędne informacje. Przed rozpoczęciem działań weryfikacyjnych wymaga się podpisania umowy między podmiotem a jednostką oceniającą zgodność, w której określa się warunki weryfikacji.

Sporządzenie planu weryfikacji: Po podpisaniu umowy dotyczącej weryfikacji jednostka oceniająca zgodność przygotowuje plan weryfikacji, w którym wskazuje zespół przeprowadzający audyt, program weryfikacji oraz harmonogram działań. Plan przedstawia się podmiotowi poddawanemu audytowi, odpowiedniemu organowi leśnictwa na szczeblu prowincji oraz innym właściwym organom na szczeblu prowincji i regionalnym oraz uzgadnia się daty działań weryfikacyjnych. Takie informacje udostępnia się z wyprzedzeniem niezależnym podmiotom monitorującym oraz ogółowi społeczeństwa poprzez strony internetowe jednostki oceniającej zgodność oraz Ministerstwa Leśnictwa lub środki masowego przekazu albo listownie.

Działania weryfikacyjne: Audyt weryfikacyjny składa się z trzech etapów: (i) spotkania otwierającego audyt i koordynacji; (ii) weryfikacji dokumentacji oraz obserwacji w terenie oraz (iii) spotkania kończącego audyt.

- Spotkanie otwierające audyt i koordynacja: koordynacja z odpowiednimi urzędami na poziomie regionów, prowincji i dystryktów w celu informowania o planach audytu i zebrania informacji wstępnych od tych urzędów. Jednostka oceniająca zgodność może również rozpowszechniać informacje i komunikować się z odpowiednimi organizacjami społeczeństwa obywatelskiego w celu uzupełnienia informacji wstępnych. Podczas spotkania otwierającego audyt jednostka oceniająca zgodność omawia z podmiotem poddawanym audytowi cel, zakres, harmonogram oraz metodologię przeprowadzania audytu, aby umożliwić podmiotowi zadawanie pytań dotyczących metod i przeprowadzania działań weryfikacyjnych.

- Weryfikacja dokumentacji oraz obserwacja w terenie: w celu zgromadzenia dowodów potwierdzających spełnianie wymogów indonezyjskiego systemu TLAS przez podmiot poddawany audytowi jednostka oceniająca zgodność bada systemy i procedury oraz odpowiednie dokumenty i akta podmiotu. Jednostka oceniająca zgodność przeprowadza następnie kontrole w terenie w celu zweryfikowania spełniania wymogów, w tym przeprowadza kontrole krzyżowe swoich ustaleń z ustaleniami zawartymi w sprawozdaniach z kontroli urzędowych. Jednostka oceniająca zgodność bada także system identyfikowalności drewna podmiotu poddawanego audytowi, aby upewnić się, że istnieją dowody, iż całe drewno wchodzące w skład dostawy spełnia wymogi legalności.

- Spotkanie kończące audyt: podmiotowi poddawanemu audytowi przedstawia się wyniki weryfikacji, a w szczególności wszelkie wykryte przypadki niespełniania wymogów. Podmiot poddawany audytowi może zadawać pytania dotyczące wyników weryfikacji oraz udzielać wyjaśnień odnośnie do dowodów przedstawionych przez jednostkę oceniającą zgodność.

Sprawozdawczość i podejmowanie decyzji: zespół przeprowadzający audyt sporządza sprawozdanie z weryfikacji, na podstawie wzoru przedstawionego przez Ministerstwo Leśnictwa. Sprawozdanie, w którym zawarty jest opis wszelkich ustaleń dotyczących przypadków niespełniania wymogów oraz decyzji podjętych w sprawie wydawania świadectw, udostępnia się podmiotowi poddawanemu audytowi w ciągu 14 dni kalendarzowych od spotkania kończącego audyt i przedkładane jest ono Ministerstwu Leśnictwa przez jednostkę oceniającą zgodność.

Ustalenia zespołu przeprowadzającego audyt wykorzystuje się przede wszystkim do podjęcia decyzji w sprawie wyniku weryfikacji przez jednostkę oceniającą zgodność. Jednostka oceniająca zgodność podejmuje decyzję o wydaniu świadectwa legalności w oparciu o sprawozdanie z weryfikacji przygotowane przez zespół przeprowadzający audyt.

W przypadku jakiegokolwiek niespełniania wymogów jednostka oceniająca zgodność nie wydaje świadectwa legalności, co uniemożliwia wprowadzanie takiego drewna do łańcucha dostaw ze zweryfikowanym legalnym drewnem. Po rozwiązaniu problemu związanego z niespełnianiem wymogów podmiot gospodarczy może złożyć ponowny wniosek o weryfikację legalności.

Naruszeniami wykrytymi przez jednostkę oceniającą zgodność podczas weryfikacji i opisanymi w sprawozdaniu przedłożonym Ministerstwu Leśnictwa zajmują się odpowiednie organy zgodnie z procedurami administracyjnymi lub sądowymi. Jeśli podejrzewa się, że podmiot gospodarczy naruszył przepisy, organy krajowe bądź organy na szczeblu prowincji lub dystryktu mogą podjąć decyzję o wstrzymaniu działalności podmiotu.

Wydawanie świadectwa legalności i ponowna certyfikacja: jednostka oceniająca zgodność wydaje świadectwo legalności, jeśli stwierdzono, że podmiot poddawany audytowi zapewnił całkowitą zgodność ze wszystkimi wskaźnikami i punktami kontrolnymi normy legalności, w tym przepisami dotyczącymi kontroli łańcucha dostaw drewna.

Jednostka oceniająca zgodność może w dowolnej chwili zgłosić Ministerstwu Leśnictwa wydane, zmienione, zawieszone lub cofnięte świadectwa i co trzy miesiące sporządza odpowiednie sprawozdanie w tym zakresie. Ministerstwo Leśnictwa publikuje wtedy takie sprawozdania na swojej stronie internetowej.

W zależności od rodzaju pozwolenia posiadanego przez podmiot poddawany audytowi świadectwo legalności jest ważne przez okres od trzech do dziesięciu lat, a po upływie tego okresu podmiot gospodarczy poddawany jest audytowi w celu ponownej certyfikacji. Proces ponownej certyfikacji przeprowadza się przed datą wygaśnięcia ważności świadectwa.

Nadzór: w zależności od rodzaju pozwolenia posiadanego przez podmiot poddawany audytowi podmioty gospodarcze posiadające świadectwo legalności poddawane są co roku lub co dwa lata kontroli nadzorczej przeprowadzanej według zasad przeprowadzania działań weryfikacyjnych opisanych powyżej. Jednostka oceniająca zgodność może także przeprowadzić kontrolę nadzorczą wcześniej niż planowano, jeśli rozszerzony został zakres weryfikacji.

Zespół przeprowadzający kontrolę nadzorczą sporządza sprawozdanie z takiej kontroli. Kopię takiego sprawozdania, włącznie z opisem jakichkolwiek wykrytych przypadków niespełniania wymogów, przedkłada się Ministerstwu Leśnictwa. Przypadki niespełniania wymogów wykryte w trakcie kontroli nadzorczej skutkują zawieszeniem lub cofnięciem świadectwa legalności.

Specjalne audyty: podmioty gospodarcze posiadające świadectwo legalności mają obowiązek zgłaszania jednostce oceniającej zgodność wszelkich istotnych zmian w strukturze własności, strukturze organizacyjnej, zarządzaniu i operacjach, które mogą mieć wpływ na jakość kontroli legalności działań takiego podmiotu w trakcie okresu ważności świadectwa. Jednostka oceniająca zgodność może przeprowadzić specjalne audyty w celu zbadania skarg lub kwestii spornych zgłoszonych przez niezależne podmioty monitorujące, instytucje rządowe lub inne zainteresowane strony, lub też po otrzymaniu sprawozdania podmiotu na temat zmian, które mają wpływ na jakość kontroli legalności jego działań. Jednostki oceniające zgodność przeprowadzają również specjalne audyty, jeżeli podmiot gospodarczy informuje, że zamierza poddać obróbce skonfiskowane drewno.

5.3. Weryfikacja legalności za pomocą deklaracji zgodności dostawcy oraz kontrole wewnętrzne

Deklaracja zgodności dostawcy oparta na normie SNI/ISO 17050 jest "oświadczeniem własnym", jak określono w normie ISO/IEC 17000, tj. poświadczeniem własnym po dokonaniu przeglądu spełnienia określonych wymogów, które zostało wykazane.

Deklaracja zgodności dostawcy może być używana przez (i) prywatnych właścicieli lasów; (ii) zarejestrowane składy drewna (tylko składy drewna, które otrzymują drewno wyłącznie z lasów/gruntów będących własnością prywatną lub drewno posiadające świadectwo uzyskane w ramach SVLK z Perum Perhutani); (iii) przedsiębiorstwa domowe/ rzemieślników; (iv) przemysł surowcowy i przemysł oparty na produktach przetwarzający drewno wyłącznie z lasów/ gruntów będących własnością prywatną i nieposiadający pozwolenia na wywóz. Deklaracja zgodności dostawcy ma zastosowanie do a) drewna z lasów/gruntów będących własnością prywatną; b) drewna z odnawiania poboczy i cmentarzy; c) drewna pochodzącego z recyklingu/rozbiórki; oraz d) drewna lub produktów z drewna pochodzących z przywozu.

Deklaracja zgodności dostawcy zawiera informacje na temat dostawcy, produktów i ich źródeł, dokumentu przewozowego, odbiorcy produktów oraz daty wydania. Deklaracja zgodności dostawcy przedstawiana przez prywatnych właścicieli lasów zawiera również dowód własności terenu, z którego pochodzi drewno. Deklaracja zgodności dostawcy jest załączona do dokumentu przewozowego opierającego się na przepisach administracyjnych dotyczących drewna. Szczegółowe procedury dotyczące wydawania deklaracji zgodności dostawcy i związanych z nią kontroli przedstawione są w wytycznych TLAS.

Odbiorca deklaracji zgodności dostawcy przedstawianej przez prywatnych właścicieli lasów przeprowadza kontrole wewnętrzne ważności informacji podanych w deklaracji zgodności dostawcy i sporządza ich dokumentację przed podpisaniem umowy kupna i co najmniej raz w roku po podpisaniu umowy. Informacje zawarte w deklaracjach zgodności dostawcy wydanych przez składy drewna są sprawdzane przez odbiorcę deklaracji zgodności dostawcy (przemysł surowcowy i przemysł oparty na produktach przetworzonych) w odstępach trzech miesięcy, w celu identyfikowalności źródeł kłód. Jest to weryfikowane przez jednostki oceniające zgodność podczas przeprowadzania audytu SVLK odbiorcy za pomocą przeglądu dokumentów, w przypadku gdy odbiorca posiada świadectwo. Ponadto Ministerstwo Leśnictwa może przeprowadzać kontrole wyrywkowe, których przeprowadzenie może zostać zlecone właściwym osobom trzecim. W przypadku oznak nadużyć finansowych i nieprawidłowości Ministerstwo Leśnictwa może przeprowadzić specjalne kontrole podmiotu, który stosuje deklarację zgodności dostawcy.

Wszystkie produkty z drewna objęte dokumentem potwierdzającym legalność lub zezwoleniem FLEGT muszą pochodzić z łańcucha dostaw objętego świadectwem SVLK lub deklaracją zgodności dostawcy. Drewno i produkty z drewna objęte deklaracją zgodności dostawcy nie mogą bezpośrednio wchodzić na rynki międzynarodowe. Taki dostęp jest możliwy jedynie za pośrednictwem podmiotu posiadającego świadectwo SVLK.

5.4. Weryfikacja legalności drewna i produktów z drewna pochodzących z przywozu

W rozporządzeniu Ministra Handlu 78/M-DAG/PER/10/2014 stwierdza się, że drewno i produkty z drewna pochodzące z przywozu wymagają dowodu legalności w kraju ich pozyskania. W tym kontekście wzór deklaracji zgodności dostawcy stosowany jest również do przywozu. Jedynie zarejestrowani importerzy (przedsiębiorcy) i podmioty zajmujące się przetwarzaniem mogą prowadzić przywóz drewna lub produktów z drewna do Indonezji. Podmioty te muszą postępować z należytą starannością w odniesieniu do drewna lub produktów z drewna pochodzących z przywozu w celu zminimalizowania ryzyka wejścia nielegalnie pozyskanego drewna do indonezyjskiego łańcucha dostaw. Mają one obowiązek podania w formularzu zgłoszenia informacji, takich jak: kody HS produktów, konosament, kraje pozyskania, kraj pochodzenia, dowód legalności drewna i port wywozu. Procedury należytej staranności obejmują gromadzenie danych, analizę ryzyka oraz ograniczanie ryzyka. Procedury przeprowadzane są z wykorzystaniem systemu internetowego SILK Ministerstwa Leśnictwa. Wspomniane ministerstwo wydaje zalecenie przywozowe Ministerstwu Handlu po dokonaniu oceny każdego procesu należytej staranności przeprowadzonego przez podmiot.

Przy przeprowadzaniu audytów importera jednostki oceniające zgodność przeprowadzają przegląd dokumentów zastosowanego systemu należytej staranności. Szczegółowe procedury systemu należytej staranności i związanych z nim kontroli zostaną przedstawione w wytycznych TLAS oraz powiązanych regulacjach dotyczących przywozu.

5.5. Odpowiedzialność rządu za egzekwowanie prawa

Ministerstwo Leśnictwa, a także urzędy ds. leśnictwa na szczeblu prowincji i dystryktu odpowiadają za kontrole łańcuchów dostaw drewna oraz sprawdzanie powiązanej dokumentacji (np. rocznych planów prac, sprawozdań ze ścinki, raportów z przychodu-rozchodu kłód, dokumentacji przewozowej, raportów z przychodu-rozchodu kłód/ surowców/produktów przetworzonych oraz zestawień ilościowych dotyczących produkcji). W przypadku niezgodności urzędnicy ds. leśnictwa mogą wstrzymać zatwierdzenie dokumentów kontrolnych, co skutkuje zawieszeniem operacji.

O naruszeniach wykrytych przez urzędników lub niezależne podmioty monitorujące informuje się jednostkę oceniającą zgodność, która po weryfikacji może zawiesić lub wycofać przyznane świadectwo legalności. Urzędnicy ds. leśnictwa mogą podjąć odpowiednie działania następcze zgodnie z procedurami określonymi w przepisach.

Ministerstwo Leśnictwa także otrzymuje kopie sprawozdań z weryfikacji oraz z dalszych kontroli nadzorczych, a także ze specjalnych audytów, sporządzonych przez jednostki oceniające zgodność. Naruszenia wykryte przez jednostki oceniające zgodność, urzędników ds. leśnictwa lub niezależne podmioty monitorujące podaje się do wiadomości zainteresowanym podmiotom i poddaje odpowiednim procedurom administracyjnym i sądowym. Jeśli podejrzewa się, że podmiot gospodarczy naruszył przepisy, organy krajowe bądź organy na szczeblu prowincji lub dystryktu mogą podjąć decyzję o zawieszeniu lub wstrzymaniu działalności podmiotu. Jednostki oceniające zgodność niezwłocznie cofają świadectwa legalności, jeśli wymogi normy legalności nie są już spełniane.

Ministerstwo Leśnictwa powołuje grupę zadaniową ad hoc odpowiedzialną za prowadzenie dochodzeń i badań w poszczególnych przypadkach w sprawie naruszeń zgłoszonych w odniesieniu do wydania świadectwa legalności, dokumentu potwierdzającego legalność lub zezwolenia FLEGT (zespół ds. działań następczych).

6. Udzielanie zezwoleń FLEGT

Indonezyjskie pozwolenie na wywóz dla wyprodukowanych legalnie produktów z drewna znane jest pod nazwą dokumentu potwierdzającego legalność. Jest to pozwolenie na wywóz, które potwierdza, że wywożone produkty z drewna spełniają obowiązującą w Indonezji normę legalności określoną w załączniku II oraz zostały pozyskane z łańcucha dostaw odpowiednio kontrolowanego w celu przeciwdziałania napływowi drewna z nielegalnych źródeł. Dokument potwierdzający legalność wystawiają organy weryfikacyjne, które działają jako organy wydające zezwolenia, a po uzgodnionym rozpoczęciu stosowania systemu FLEGT dokument taki będzie stosowany jako zezwolenie FLEGT w odniesieniu do wysyłek do Unii.

Procedury dotyczące wydawania zezwoleń FLEGT lub dokumentów potwierdzających legalność określono w wytycznych TLAS.

Ministerstwo Leśnictwa ustanowiło jednostkę ds. informacji o zezwoleniach w celu prowadzenia elektronicznej bazy danych z kopiami wszystkich dokumentów potwierdzających legalność, zezwoleń FLEGT oraz sprawozdań organów wydających zezwolenia na temat przypadków niespełniania wymogów. Jednostka ds. informacji o zezwoleniach może udzielić właściwym organom Unii elektronicznego dostępu do swojej bazy danych. W przypadku zapytania dotyczącego autentyczności, kompletności czy ważności konkretnego zezwolenia FLEGT właściwe organy Unii będą w stanie zweryfikować informacje na temat zezwoleń za pomocą elektronicznej bazy danych SILK. W celu uzyskania dalszych informacji właściwe organy Unii mogą zwrócić się do jednostki ds. informacji o zezwoleniach, która w razie potrzeby będzie się kontaktować z odpowiednim organem wydającym zezwolenia.

Dokument potwierdzający legalność/zezwolenie FLEGT wydaje się w punkcie, w którym dokonuje się konsolidacji przesyłki przed jej wywozem. Procedura ta wygląda następująco:

6.1. Dokument potwierdzający legalność/zezwolenie FLEGT wydawane są przez organ wydający zezwolenia, który posiada umowę z eksporterem, w odniesieniu do przesyłki produktów z drewna przeznaczonych do wywozu.

6.2. Wewnętrzny system identyfikowalności eksportera umożliwia przedstawienie dowodów potwierdzających legalność drewna przeznaczonego do objęcia pozwoleniem na wywóz. Wcześniejszy etap łańcucha dostaw włącza się do wewnętrznego systemu identyfikowalności eksportera.

6.3. Aby można było wystawić dokument potwierdzający legalność/zezwolenie FLEGT, wszyscy dostawcy w łańcuchu dostaw eksportera właściwego dla przesyłki muszą posiadać ważne świadectwo legalności lub świadectwo zrównoważonej gospodarki leśnej lub deklarację zgodności dostawcy.

6.4. Aby otrzymać dokument potwierdzający legalność/zezwolenie FLEGT, podmiot gospodarczy musi być zarejestrowanym eksporterem (posiadaczem świadectwa ETPIK), posiadającym ważne świadectwo legalności. Posiadacz świadectwa ETPIK przedkłada organowi weryfikacyjnemu wniosek, wraz z następującymi załączonymi dokumentami potwierdzającymi, że drewno w produkcie pochodzi wyłącznie ze zweryfikowanych legalnych źródeł (posiada świadectwo SVLK lub deklarację zgodności dostawcy):

6.4.1. streszczenie dokumentów przewozowych dotyczących całego drewna/wszystkich surowców otrzymanych przez zakład od czasu ostatniego audytu (maksymalnie do 12 miesięcy wstecz); oraz

6.4.2. streszczenia raportów z przychodu-rozchodu drewna/surowców oraz raportów z przychodu-rozchodu drewna poddanego obróbce od czasu ostatniego audytu (maksymalnie do 12 miesięcy wstecz).

6.5. Następnie organ wydający zezwolenia przeprowadza weryfikację, na którą składają się następujące działania:

6.5.1. weryfikacja ważności świadectwa legalności podmiotu oraz rejestracji ETPIK, przy wykorzystaniu własnej bazy danych organu wydającego zezwolenie, jak również bazy danych SILK;

6.5.2. porównywanie danych na podstawie streszczeń dokumentów przewozowych, raportu z przychodu-rozchodu drewna/surowców oraz raportu z przychodu-rozchodu drewna poddanego obróbce;

6.5.3. kontrola współczynnika/współczynników odzysku dla każdego rodzaju produktu (jedynie przemysł surowcowy), na podstawie analizy raportu z przychodu-rozchodu drewna/surowców oraz raportu z przychodu-rozchodu drewna poddanego obróbce;

6.5.4. w razie konieczności, po porównaniu danych organ wydający zezwolenie może przeprowadzić wizytę w terenie, aby upewnić się co do spójności informacji, jakie mają zostać określone w dokumencie potwierdzającym legalność/zezwoleniu FLEGT. Można tego dokonać, badając próbkę przesyłki wywozowej lub sprawdzając działanie zakładu lub składu drewna i prowadzenie dokumentacji.

6.6. Wynik weryfikacji:

6.6.1. jeśli posiadacz świadectwa ETPIK spełnia wymogi dotyczące legalności oraz łańcucha dostaw, organ wydający zezwolenie wystawia dokument potwierdzający legalność/zezwolenie FLEGT w formacie przedstawionym w załączniku IV;

6.6.2. posiadacz świadectwa ETPIK spełniający wymienione powyżej wymogi może stosować oznakowanie zgodności (etykietę potwierdzającą legalność) na swoich produktach lub opakowaniu. Krajowe wytyczne dotyczące stosowania oznakowania zgodności opisano w wytycznych TLAS;

6.6.3. jeśli posiadacz świadectwa ETPIK nie spełnia wymogów dotyczących legalności i łańcucha dostaw, organ wydający zezwolenie zamiast dokumentu potwierdzającego legalność/zezwolenia FLEGT sporządza sprawozdanie opisujące przypadki niespełniania wymogów. Wydanie sprawozdania opisującego przypadki niespełniania wymogów wstrzymuje przepływ drewna lub produktów z drewna, których to dotyczy;

6.6.4. w przypadku zmiany konfiguracji przesyłki przed opuszczeniem przez nią portu wywozu (np. zmiany miejsca przeznaczenia, objętości, gatunku, jak określono w wytycznych TLAS), eksporter musi zwrócić się do organu wydającego zezwolenia o anulowanie pierwotnego pozwolenia na wywóz i wydanie nowego pozwolenia/nowych pozwoleń. Organ wydający zezwolenia musi poinformować jednostkę ds. informacji o zezwoleniach o wszystkich anulowanych pozwoleniach na wywóz;

6.6.5. w przypadku niewłaściwego użycia lub sfałszowania świadectw legalności lub pozwoleń na wywóz przez podmiot gospodarczy Ministerstwo Leśnictwa nakłada kary zgodnie z obowiązującymi przepisami.

6.7. Organ wydający zezwolenie:

6.7.1. przesyła kopię dokumentu potwierdzającego legalność/zezwolenia FLEGT lub sprawozdania opisującego przypadki niespełniania wymogów do Ministerstwa Leśnictwa w ciągu dwudziestu czterech godzin od chwili podjęcia decyzji;

6.7.2. co trzy miesiące przedkłada Ministerstwu Leśnictwa obszerne sprawozdanie oraz ogólnodostępne streszczenie sprawozdania wraz ze wskazaniem liczby wystawionych dokumentów potwierdzających legalność/zezwoleń FLEGT, a także liczby i rodzaju przypadków niespełniania wymogów, a kopie tych dokumentów przesyła do Ministerstwa Handlu oraz Ministerstwa Przemysłu.

7. Monitorowanie

Indonezyjski system TLAS obejmuje monitorowanie przez społeczeństwo obywatelskie (niezależne monitorowanie). Aby sprawić, by system był jeszcze bardziej niezawodny w odniesieniu do dobrowolnej umowy o partnerstwie FLEGT, dodano element oceny okresowej.

Niezależnego monitorowania dokonuje społeczeństwo obywatelskie w celu ocenienia, czy podmioty gospodarcze, organy przeprowadzające ocenę, organy weryfikacyjne i organy wydające zezwolenia spełniają wymogi indonezyjskiego systemu TLAS, w tym normy i wytyczne dotyczące akredytacji. Społeczeństwo obywatelskie definiuje się w tym kontekście jako indonezyjskie podmioty prawne, w tym organizacje pozarządowe, społeczności oraz obywateli Indonezji.

Celem oceny okresowej jest uzyskanie dowodów potwierdzających, że indonezyjski system TLAS działa zgodnie z założeniami, a tym samym przyczynia się do zwiększania wiarygodności wystawianych zezwoleń FLEGT. Przy przeprowadzaniu oceny okresowej korzysta się z ustaleń i zaleceń sformułowanych w ramach niezależnego monitorowania. Zakres zadań dotyczący oceny okresowej opisano w załączniku VI.

Dodatek

Kontrola łańcucha dostaw

Zgodnie z opisem w załączniku V na wszystkich etapach poszczególnych łańcuchów dostaw, deklaracje i protokoły podmiotów (np. dokumenty przewozowe i raporty z przychodu-rozchodu) muszą wskazywać, czy drewno lub produkty z drewna uzyskały świadectwo w ramach indonezyjskiego systemu zapewniania legalności drewna (SVLK), zostały zdeklarowane jako legalne poprzez zastosowanie deklaracji zgodności dostawcy (SDoC), lub pochodzą ze skonfiskowanego źródła.

1. OPIS KONTROLI DZIAŁANIA ŁAŃCUCHA DOSTAW DREWNA POCHODZĄCEGO Z LASÓW PAŃSTWOWYCH

Kontrole operacyjne łańcucha dostaw w przypadku lasów państwowych (lasy naturalne i plantacyjne) są regulowane przepisami rozporządzeń Ministra Leśnictwa P.41/Menhut-II/2014 oraz P.42/Menhut-II/2014 w sprawie zarządzania drewnem. Obejmuje to rozporządzenie Ministra Leśnictwa P.43/Menhut-II/2014 w sprawie norm SVLK, a następnie wytyczne techniczne Dyrekcji Generalnej ds. Użytkowania Zasobów Leśnych P.14/VI-BPPHH/2014 oraz okólnik Dyrekcji Generalnej SE 8/VI-BPPHH/2014 z sierpnia 2014 r.

Wszystkie procedury i zasady podejmowania decyzji dotyczących weryfikacji, porównywania danych i zarządzania przypadkami niezgodności, na wszystkich etapach łańcucha dostaw wymienionych poniżej, mają zastosowanie do wszystkich rodzajów zezwoleń na użytkowanie lasu udzielonych w odniesieniu do lasów państwowych: koncesji dotyczących lasów naturalnych (IUPHHK-HA/HPH), koncesji dotyczących lasów plantacyjnych na potrzeby przemysłu (IUPHHK-HT/HPHTI), koncesji na odbudowę ekosystemu (IUPHHK-RE), praw zarządzania lasami plantacyjnymi (Perum Perhutani), koncesji dotyczących wspólnotowych lasów plantacyjnych (IUPHHK-HTR), koncesji dotyczących lasów wspólnotowych (IUPHHK-HKM), koncesji dotyczących lasów należących do wsi (IUPHHK-HD), koncesji na wykorzystywanie drewna z obszarów objętych koncesjami dotyczącymi ponownego zalesiania (IUPHHK-HTHR) oraz koncesji na wykorzystywanie drewna ze stref innych niż strefy leśne lub lasów o zamiennej produkcji (IPK). Te procedury i zasady zostały opisane w wytycznych technicznych przewidzianych w rozporządzeniach Ministra Leśnictwa P.41/Menhut-II/ 2014 oraz P.42/Menhut-II/2014 w sprawie zarządzania drewnem.

Wszyscy operatorzy posiadający pozwolenie na pozyskiwanie drewna w ramach koncesji dotyczącej lasów naturalnych muszą zadeklarować wszystkie dane dotyczące swojej produkcji w krajowym elektronicznym systemie śledzenia drewna na każdym etapie łańcucha dostaw, począwszy od etapu koncesji leśnej, a skończywszy na etapie składnicy przejściowej i przemysłu surowcowego.

1.1. Miejsce ścinki

a) Główne działania:

- wyznaczanie drzew do wycięcia (wykaz drzew na potrzeby koncesji dotyczących lasów naturalnych lub Perum Perhutani) lub inwentaryzacja drewna (w przypadku koncesji dotyczących lasów plantacyjnych lub w celu zaproponowania IPK) przez posiadacza pozwolenia,

- sporządzenie przez posiadacza pozwolenia raportu z wyznaczania drzew do wycięcia lub raportu z inwentaryzacji drewna,

- weryfikacja i zatwierdzenie raportu z wyznaczania drzew do wycięcia lub raportu z inwentaryzacji drewna przez urzędnika ds. leśnictwa na szczeblu dystryktu,

- przedłożenie proponowanego rocznego planu prac (lub planu prac/Bagan Kerja w celu zaproponowania IPK) przez posiadacza pozwolenia,

- zatwierdzenie rocznego planu prac (lub planu prac/Bagan Kerja w celu zaproponowania IPK) przez urzędnika ds. leśnictwa na szczeblu prowincji.

Należy zauważyć, że podmiot posiadający ważne świadectwo zrównoważonej gospodarki leśnej wydane w ramach SVLK może sam sporządzić swój roczny plan prac i dokonać jego zatwierdzenia. Zgodność rocznego planu prac jest weryfikowana przez jednostkę oceniającą zgodność przy przeprowadzaniu audytów wstępnych i kontrolnych,

- działania związane z pozyskiwaniem drewna przeprowadzane przez posiadacza pozwolenia, w tym zrywka kłód do składnicy przyzrębowej.

b) Procedury:

- wyznaczanie drzew do wycięcia (wykaz drzew) na potrzeby koncesji dotyczących lasów naturalnych lub Perum Perhutani jest dokonywane przez posiadacza pozwolenia za pomocą etykiet. Takie etykiety składają się z trzech dających się oderwać części, dołączanych do pniaków, pozyskanych kłód i raportu podmiotu gospodarczego. Każda z części etykiety zawiera konieczne informacje wymagane do śledzenia drewna, w tym numer drzewa i miejsce jego położenia. Inwentaryzacja drewna na potrzeby koncesji lasów plantacyjnych lub koncesji IPK jest prowadzona przez posiadaczy pozwoleń,

- posiadacz pozwolenia sporządza raport z wyznaczania drzew do wycięcia lub raport z inwentaryzacji drewna, w którym znajdują się informacje na temat liczby, szacowanej wartości, wstępnego określenia gatunków oraz położenia drzew (lub lokalizacji pozyskiwania drewna na potrzeby koncesji dotyczących lasów plantacyjnych lub koncesji IPK), z których ma zostać pozyskane drewno, a także streszczenie takiego raportu, sporządzone z wykorzystaniem urzędowych formularzy Ministerstwa Leśnictwa,

- posiadacz pozwolenia przedkłada raport z wyznaczania drzew do wycięcia lub raport z inwentaryzacji drewna urzędnikowi ds. leśnictwa na szczeblu dystryktu. Urzędnik przeprowadza weryfikację raportu z wyznaczania drzew do wycięcia lub raportu z inwentaryzacji drewna za pomocą kontroli próbki dokumentacji oraz kontroli w terenie. Jeżeli wszystkie zgłoszone dane są zgodne z obserwacjami w terenie, urzędnik zatwierdza raport,

- raport z wyznaczania drzew do wycięcia (lub raport z inwentaryzacji drewna) stanowi podstawę dla sporządzenia proponowanego rocznego planu prac (lub planu prac/Bagan Kerja), który posiadacz pozwolenia przygotowuje i przedkłada urzędnikowi ds. leśnictwa na szczeblu dystryktu w celu przeglądu, a następnie urzędnikowi ds. leśnictwa na szczeblu prowincji w celu zatwierdzenia takiego raportu. Urzędnik ds. leśnictwa na szczeblu dystryktu dokonuje przeglądu i kontroli krzyżowej proponowanego rocznego planu prac (lub planu prac/Bagan Kerja) na podstawie raportu z wyznaczania drzew do wycięcia (lub raportu z inwentaryzacji drewna) i jeśli wszystko się zgadza, zatwierdza plan prac. Oficjalne zatwierdzenie nie jest wymagane w przypadku posiadacza pozwolenia, który uzyskał dobrą ocenę w ramach certyfikacji w zakresie zrównoważonej gospodarki leśnej, jak określono w wytycznych TLAS. Po zatwierdzeniu przez urzędnika rocznego planu prac (lub planu prac/Bagan Kerja) posiadacz pozwolenia może zacząć działania związane z pozyskiwaniem drewna,

- w trakcie działań związanych z pozyskiwaniem drewna stosuje się etykiety w celu dopilnowania, by kłody pochodziły z zatwierdzonego miejsca ścinki, jak zostało to opisane powyżej. W przypadku drzew sadzonych lub drewna pozyskiwanego w ramach koncesji dotyczących lasów plantacyjnych (na potrzeby produkcji masy włóknistej lub wiórów) etykiety nie są wymagane.

1.2. Składnica przyzrębowa

a) Główne działania:

- w razie potrzeby przerzynka kłód wykonywana przez posiadacza pozwolenia oraz znakowanie takich kłód, aby zapewnić spójność z wykazem odbiorczym drewna. Oznakowanie nie jest stosowane w przypadku koncesji dotyczących lasów plantacyjnych na potrzeby produkcji masy włóknistej lub wiórów,

- pomiar i określenie jakości kłód przez posiadacza pozwolenia. Określenie jakości nie jest stosowane w przypadku koncesji dotyczących lasów plantacyjnych (na potrzeby produkcji masy włóknistej lub wiórów),

- sporządzenie przez posiadacza pozwolenia brulionu odbiórki drewna,

- złożenie przez posiadacza pozwolenia proponowanego wykazu odbiorczego drewna,

- zatwierdzenie wykazu odbiorczego drewna przez pracującego w terenie technicznego inspektora rządowego (Wasganis).

b) Procedury:

- posiadacz pozwolenia dokonuje oznakowania wszystkich kłód poddanych przerzynce (nie stosuje się w przypadku koncesji dotyczących lasów plantacyjnych na potrzeby produkcji masy włóknistej lub wiórów),

- permanentne fizyczne oznaczenie kłód składa się z indywidualnego numeru identyfikacyjnego drzewa oraz innych oznaczeń umożliwiających powiązanie kłody z zatwierdzonym miejscem ścinki (nie stosuje się w przypadku koncesji dotyczących lasów plantacyjnych na potrzeby produkcji masy włóknistej lub wiórów),

- posiadacz pozwolenia dokonuje oceny wielkości i jakości wszystkich kłód oraz zapisuje takie informacje w brulionie odbiórki drewna, stosując urzędowy formularz Ministerstwa Leśnictwa (ocena jakości nie jest stosowana w przypadku koncesji dotyczących lasów plantacyjnych na potrzeby produkcji masy włóknistej lub wiórów),

- posiadacz pozwolenia wprowadza dane zawarte w brulionie odbiórki drewna do krajowego elektronicznego systemu śledzenia drewna. Niepowtarzalne kody kreskowe wydane za pośrednictwem elektronicznego systemu śledzenia drewna muszą zostać umieszczone na odpowiednich kłodach i pniakach, a także w odnośnym dokumencie transportowym (stosowane tylko w przypadku koncesji leśnych dotyczących lasów naturalnych),

- na podstawie brulionu odbiórki drewna posiadacz pozwolenia sporządza okresowe wykazy odbiorcze drewna oraz powiązany wykaz podsumowujący, stosując urzędowe formularze Ministerstwa Leśnictwa,

- posiadacz pozwolenia okresowo przedkłada wykazy odbiorcze drewna oraz powiązane wykazy podsumowujące Wasganis w celu ich zatwierdzenia,

- Wasganis przeprowadza fizyczną weryfikację wykazów na podstawie próbek. Wynik fizycznej weryfikacji podsumowuje się na liście kontrolnej kłód, stosując urzędowy formularz Ministerstwa Leśnictwa.

W przypadku pozytywnego wyniku fizycznej weryfikacji na podstawie próbek Wasganis zatwierdza wykazy odbiorcze drewna; w przypadku przekroczenia 48 godzin od przedłożenia wykazu pracujący w terenie techniczny pracownik przedsiębiorstwa (Ganis) posiadacza pozwolenia może sam wydać na własną odpowiedzialność wykazy odbiorcze drewna i dokonać ich zatwierdzenia (nie stosuje się w przypadku koncesji IPK),

- po zweryfikowaniu kłód przez Wasganis należy je składować tak, by były one oddzielone od niezweryfikowanych kłód,

- wykaz odbiorczy drewna jest podstawą do obliczenia wymaganej kwoty, jaką należy wpłacić do rezerwy zasobów leśnych i funduszu ponownego zalesiania (w stosownych przypadkach),

- posiadacz pozwolenia przedkłada co miesiąc zatwierdzone wykazy odbiorcze drewna oraz powiązane wykazy podsumowujące w urzędzie leśnym na szczeblu dystryktu.

c) Porównanie danych:

W przypadku koncesji dotyczących lasów naturalnych lub koncesji na odbudowę ekosystemu lub koncesji dotyczących lasów wspólnotowych lub koncesji dotyczących lasów należących do wsi lub koncesji IPK:

urzędnik ds. leśnictwa na szczeblu dystryktu sprawdza liczbę kłód, etykiety oraz całkowitą łączną objętość kłód pozyskanych oraz zadeklarowanych w wykazie odbiorczym drewna z wartościami z zatwierdzonego rocznego planu prac. Etykiety nie są stosowane w przypadku koncesji IPK.

W przypadku koncesji dotyczących lasów plantacyjnych lub Perum Perhutani lub koncesji dotyczących wspólnotowych lasów plantacyjnych lub koncesji na wykorzystywanie drewna z obszarów objętych ponownym zalesianiem:

urzędnik ds. leśnictwa na szczeblu dystryktu sprawdza całkowitą łączną objętość kłód pozyskanych oraz zadeklarowanych w wykazie odbiorczym drewna z wartościami z zatwierdzonego rocznego planu prac.

Wykazy odbiorcze drewna są również sprawdzane przez jednostki oceniające zgodność podczas audytów wstępnych i kontrolnych. Jednostki oceniające zgodność organizują również doraźnie inspekcje w terenie, zgodnie z opisem w wytycznych TLAS.

W przypadku stwierdzenia jakichkolwiek nieprawidłowości urzędnik ds. leśnictwa na szczeblu dystryktu informuje jednostkę oceniającą zgodność odpowiedzialną za weryfikację zgodności podmiotu gospodarczego i odwrotnie.

1.3. Składnica drewna

Kłody transportuje się ze składnicy przyzrębowej do składnicy drewna, a następnie bezpośrednio do tartaku, do składnicy przejściowej lub do zarejestrowanego składu drewna.

a) Główne działania:

- w przypadku gdy wykaz odbiorczy drewna nie został jeszcze zatwierdzony w składnicy przyzrębowej: sporządzenie przez posiadacza pozwolenia brulionu odbiórki drewna; złożenie przez posiadacza pozwolenia proponowanego wykazu odbiorczego drewna; zatwierdzenie wykazu odbiorczego drewna przez Wasganis,

- wystawienie rachunku przez biuro leśnictwa na szczeblu dystryktu oraz zapłacenie przez posiadacza pozwolenia odpowiednich opłat na konto rezerwy zasobów leśnych i funduszu ponownego zalesiania, na podstawie zatwierdzonych wykazów odbiorczych drewna,

- wystawienie przez Ganis dokumentu zezwalającego na przewóz kłód, do którego załącza się brulion odbiórki drewna,

- sporządzenie przez posiadacza pozwolenia raportów z przychodu-rozchodu kłód.

b) Procedury:

- w przypadku korzystania z krajowego elektronicznego systemu śledzenia drewna posiadacz pozwolenia może przedłożyć wykazy odbiorcze drewna oraz powiązany wykaz podsumowujący Wasganis w celu zatwierdzenia; Wasganis przeprowadza fizyczną weryfikację wykazów na podstawie próbek, jeżeli nie zostały one jeszcze zatwierdzone w składnicy przyzrębowej. Wyniki inspekcji w terenie podsumowuje się na liście kontrolnej kłód, stosując urzędowy formularz Ministerstwa Leśnictwa; w przypadku pozytywnego wyniku inspekcji w terenie urzędnik zatwierdza wykazy; w przypadku przekroczenia 48 godzin od przedłożenia wykazów odbiorczych drewna i powiązanego wykazu podsumowującego Ganis sam dokonuje zatwierdzenia wykazów na własną odpowiedzialność (nie stosuje się w przypadku koncesji IPK),

- posiadacz pozwolenia składa do urzędnika ds. leśnictwa na szczeblu dystryktu odpowiedzialnego za wystawianie rachunków podanie o rozliczenie odpowiednich opłat, na podstawie brulionu odbiórki drewna, załączonego do podania,

- w oparciu o wymienione powyżej podanie urzędnik ds. leśnictwa na szczeblu dystryktu wystawia rachunek/ rachunki w celu uiszczenia opłat przez posiadacza pozwolenia,

- w przypadku przekroczenia 48 godzin od złożenia podania posiadacz pozwolenia może wystawić stosowny rachunek lub stosowne rachunki na własną odpowiedzialność,

- posiadacz pozwolenia uiszcza opłaty określone na rachunku/rachunkach rezerwy zasobów leśnych i funduszu ponownego zalesiania lub opłatę za drewno na pniu przeznaczone do wycięcia, a urzędnik ds. leśnictwa na szczeblu dystryktu wystawia pokwitowanie takich opłat. Opłatę za drewno na pniu przeznaczone do wycięcia stosuje się tylko do koncesji HTHR lub IPK,

- posiadacz pozwolenia składa wniosek o wystawienie dokumentów zezwalających na przewóz kłód, wraz z pokwitowaniem dokonania płatności, brulionem odbiórki drewna oraz raportem z przychodu-rozchodu kłód,

- Ganis wystawia dokumenty zezwalające na przewóz kłód, dołączane do brulionu odbiórki drewna,

- posiadacz pozwolenia sporządza/aktualizuje raport z przychodu-rozchodu kłód w celu odnotowania liczby kłód przywiezionych do składnicy, przechowywanych w składnicy oraz wywiezionych ze składnicy,

- posiadacz pozwolenia przedkłada co miesiąc raport z przychodu-rozchodu kłód urzędnikowi ds. leśnictwa na szczeblu dystryktu.

c) Porównanie danych:

Urzędnik ds. leśnictwa na szczeblu dystryktu sprawdza raport z przychodu-rozchodu kłód, porównując dane dotyczące kłód przywiezionych do składnicy, przechowywanych w składnicy oraz wywiezionych ze składnicy z wykazem odbiorczym drewna oraz odpowiednimi dokumentami zezwalającymi na przewóz kłód. W razie potrzeby urzędnik ds. leśnictwa na szczeblu dystryktu przeprowadza również inspekcje w terenie w celu oceny zgodności między liczbą kłód przechowywanych w składnicy, raportem z przychodu-rozchodu kłód i odnośnymi dokumentami zezwalającymi na przewóz. Raport z przychodu-rozchodu kłód jest również sprawdzany przez jednostki oceniające zgodność podczas audytów wstępnych i kontrolnych. Jednostki oceniające zgodność organizują również doraźnie inspekcje w terenie, zgodnie z opisem w wytycznych TLAS.

W przypadku stwierdzenia jakichkolwiek nieprawidłowości urzędnik ds. leśnictwa na szczeblu dystryktu informuje jednostkę oceniającą zgodność odpowiedzialną za weryfikację zgodności podmiotu gospodarczego i odwrotnie.

1.4. Składnica przejściowa

Składnicę przejściową stosuje się, jeśli kłody nie są transportowane z obszaru objętego koncesją leśną bezpośrednio do składnicy tartaku. Składnicę przejściową stosuje się w szczególności w przypadku transportu kłód wewnątrz wyspy lub jeśli dokonuje się zmiany sposobu ich transportu.

Pozwolenie na prowadzenie składnicy przejściowej znajdującej się na terenie lasów państwowych wydaje urzędnik ds. leśnictwa na szczeblu dystryktu na podstawie wniosku złożonego przez posiadacza pozwolenia. Pozwolenie na prowadzenie składnicy przejściowej jest ważne przez okres trzech lat, ale okres ten może zostać wydłużony po dokonaniu przez urzędnika ds. leśnictwa przeglądu i zatwierdzenia. Utworzenie składnicy przejściowej poza terenem lasów państwowych nie wymaga żadnego odrębnego pozwolenia i decyduje o tym posiadacz pozwolenia.

a) Główne działania:

- zakończenie ważności dokumentu zezwalającego na przewóz kłód drewna pochodzącego z lasów naturalnych przez urzędnika ds. leśnictwa na szczeblu dystryktu.

W przypadku przekroczenia 48 godzin po przedłożeniu dokumentu zezwalającego na przewóz kłód, zakończenia jego ważności może dokonać Ganis.

Ponadto Ganis może dokonać zakończenia ważności dokumentu zezwalającego na przewóz kłód wyłącznie w przypadku:

(i) gdy podmiot wykorzystuje drewno z lasów naturalnych i deklaruje swoją produkcję za pomocą elektronicznego systemu śledzenia drewna; lub

(ii) gdy podmiot wykorzystuje drewno z lasów plantacyjnych (stosuje się tylko do koncesji dotyczących lasów plantacyjnych na potrzeby produkcji masy włóknistej lub wiórów),

- sporządzenie przez posiadacza pozwolenia raportu z przychodu-rozchodu kłód,

- sporządzenie przez Ganis brulionu odbiórki drewna,

- Ganis uzupełnia dokument zezwalający na przewóz kłód zgodnie z formatem przedstawionym przez Ministerstwo Leśnictwa.

b) Procedury:

- Wasganis dokonuje fizycznej weryfikacji liczby, gatunków oraz wymiarów przywiezionych kłód poprzez ich przeliczenie (spis) lub na podstawie próbki, jeśli liczba kłód przekracza 100.

W przypadku przekroczenia 48 godzin po przedłożeniu dokumentu zezwalającego na przewóz kłód, weryfikacji tej może dokonać Ganis.

Ganis może również dokonać przedmiotowej weryfikacji w przypadku:

(i) gdy podmiot wykorzystuje drewno z lasów naturalnych i deklaruje swoją produkcję za pomocą elektronicznego systemu śledzenia drewna; lub

(ii) gdy podmiot wykorzystuje drewno z lasów plantacyjnych (stosuje się tylko do koncesji dotyczących lasów plantacyjnych na potrzeby produkcji masy włóknistej lub wiórów),

- w przypadku pozytywnego wyniku weryfikacji Wasganis dokonuje zakończenia ważności dokumentu zezwalającego na przewóz przywiezionych kłód oraz wpisuje kłody do raportu z przychodu-rozchodu kłód,

- posiadacz pozwolenia sporządza raport z przychodu-rozchodu kłód, który ma być środkiem kontroli kłód przywożonych do składnicy przejściowej i z niej wywożonych,

- w odniesieniu do wywożonych kłód Ganis sporządza brulion odbiórki drewna, który jest powiązany z wcześniejszymi dokumentami zezwalającymi na przewóz kłód,

- Ganis uzupełnia dokument zezwalający na przewóz kłód wywożonych ze składnicy przejściowej,

- posiadacz pozwolenia aktualizuje raport z przychodu-rozchodu kłód, w którym odnotowuje liczbę kłód przywiezionych do składnicy przejściowej, wywiezionych ze składnicy przejściowej oraz przechowywanych w takiej składnicy, na podstawie odpowiednich dokumentów zezwalających na przewóz kłód,

- posiadacz pozwolenia przedkłada co miesiąc raport z przychodu-rozchodu kłód urzędnikowi ds. leśnictwa na szczeblu dystryktu.

c) Porównanie danych:

Urzędnik ds. leśnictwa na szczeblu dystryktu sprawdza raport z przychodu-rozchodu kłód pod kątem zgodności danych dotyczących kłód transportowanych ze składnicy drewna oraz kłód przywiezionych do składnicy przejściowej. W razie potrzeby urzędnik ds. leśnictwa na szczeblu dystryktu przeprowadza również inspekcje w terenie w celu oceny zgodności między liczbą kłód przechowywanych w składnicy, raportem z przychodu-rozchodu kłód i odnośnymi dokumentami zezwalającymi na przewóz.

Raport z przychodu-rozchodu kłód jest również sprawdzany przez jednostki oceniające zgodność podczas audytów wstępnych i kontrolnych. Jednostki oceniające zgodność organizują również doraźnie inspekcje w terenie, zgodnie z opisem w wytycznych TLAS.

2. OPIS KONTROLI DZIAŁANIA ŁAŃCUCHÓW DOSTAW DREWNA Z LASÓW/GRUNTÓW BĘDĄCYCH WŁASNOŚCIĄ PRYWATNĄ

Działania związane z pozyskiwaniem drewna przeprowadzane w lasach/na gruntach będących własnością prywatną reguluje rozporządzenie Ministra Leśnictwa P.30/Menhut-II/2012 (zwane dalej "rozporządzeniem").

Nie ma prawnych wymogów zobowiązujących prywatnych właścicieli lasów/gruntów do przymocowania etykiet lub oznaczeń z numerami identyfikacyjnymi do drzew przeznaczonych do ścięcia. Składnica drewna i składnica przejściowa zazwyczaj nie są wykorzystywane w przypadku drewna pozyskiwanego z lasów/gruntów będących własnością prywatną.

Procedury kontrolne dotyczące drewna z lasów/gruntów będących własnością prywatną różnią się dla kłód z drzew, które rosły na danym obszarze w chwili uzyskania tytułu prawnego do gruntu, oraz dla kłód z drzew, które zasadzono na danym obszarze po uzyskaniu takiego tytułu. Takie procedury różnią się także w zależności od gatunku drzew przeznaczonych do pozyskania z nich drewna. Opłaty na konto rezerwy zasobów leśnych i funduszu ponownego zalesiania oraz opłaty za drewno na pniu przeznaczone do wycięcia dotyczą kłód z drzew, które rosły na danym obszarze w chwili uzyskania tytułu prawnego do gruntu, a nie dotyczą kłód z drzew zasadzonych na danym obszarze po uzyskaniu takiego tytułu.

W przypadku kłód pozyskanych z drzew, które zasadzono po uzyskaniu tytułu prawnego do gruntu, możliwe są dwa scenariusze:

- w przypadku gatunków wymienionych w art. 5 ust. 1 rozporządzenia (takich jak kauczukowiec, sengon i drzewa owocowe) właściciel sporządza rachunek, zgodnie z formatem przedstawionym przez Ministerstwo Leśnictwa, który stanowi dokument przewozowy,

- w przypadku pozostałych gatunków (takich jak teak, mahoń, limba) dokument przewozowy wystawia zarządca miejscowości lub wyznaczony urzędnik.

W przypadku kłód z drzew rosnących na danym obszarze przed uzyskaniem tytułu prawnego do gruntu dokument przewozowy wystawia urzędnik ds. leśnictwa na szczeblu dystryktu. Takie drewno musi posiadać świadectwo uzyskane w ramach SVLK.

2.1. Miejsce ścinki/składnica przyzrębowa

a) Główne działania:

- uznanie prawa własności,

- w stosownych przypadkach - przerzynka,

- pomiar kłód,

- sporządzenie brulionu odbiórki drewna,

- wystawienie przez urzędnika ds. leśnictwa na szczeblu dystryktu rachunku oraz dokonanie przez właściciela płatności kwoty widniejącej na rachunku na konto rezerwy zasobów leśnych i funduszu ponownego zalesiania,

- wystawienie lub sporządzenie dokumentu przewozowego,

- wystawienie lub sporządzenie deklaracji zgodności dostawcy, chyba że podmiot podlega systemowi certyfikacji SVLK.

b) Procedury:

- właściciel prywatny lasu/gruntu składa podanie o uznanie jego prawa własności,

- po uznaniu przez państwo (krajowy urząd ds. gruntów) prawa własności do danego lasu/gruntu właściciel, po pomiarze kłód, sporządza brulion odbiórki drewna.

W przypadku kłód pozyskanych z drzew, które rosły na danym obszarze przed uzyskaniem tytułu prawnego do gruntu:

- właściciel składa do urzędnika ds. leśnictwa na szczeblu dystryktu brulion odbiórki drewna oraz podanie o dokonanie stosownej opłaty na konto rezerwy zasobów leśnych i funduszu ponownego zalesiania oraz opłaty za drewno na pniu przeznaczone do wycięcia,

- urzędnik przeprowadza kontrolę dokumentacji oraz fizyczną weryfikację kłód (wymiarów, gatunków drzew oraz liczby kłód),

- w przypadku pozytywnego wyniku kontroli dokumentacji i fizycznej weryfikacji urzędnik ds. leśnictwa na szczeblu dystryktu wystawia rachunek do uiszczenia przez właściciela opłaty na konto rezerwy zasobów leśnych i funduszu ponownego zalesiania,

- właściciel przedkłada urzędnikowi ds. leśnictwa na szczeblu dystryktu pokwitowanie wykonania opłaty na konto rezerwy zasobów leśnych i funduszu ponownego zalesiania, wraz z podaniem o wystawienie dokumentu zezwalającego na przewóz kłód,

- urzędnik ds. leśnictwa na szczeblu dystryktu przeprowadza kontrolę dokumentacji oraz fizyczną weryfikację kłód (wymiarów, gatunków drzew oraz liczby kłód),

- na podstawie takiej kontroli i weryfikacji urzędnik ds. leśnictwa na szczeblu dystryktu wystawia dokument zezwalający na przewóz kłód.

W przypadku kłód pozyskanych z drzew, które zasadzono po uzyskaniu tytułu prawnego do gruntu:

gatunki wymienione w art. 5 ust. 1 rozporządzenia:

- właściciel oznacza kłody i określa gatunki drzew,

- właściciel sporządza brulion odbiórki drewna,

- na podstawie powyższych działań właściciel sporządza rachunek, zgodnie z formatem przedstawionym przez Ministerstwo Leśnictwa, który stanowi także dokument przewozowy.

Pozostałe gatunki niewymienione w art. 5 ust. 1 rozporządzenia:

- właściciel oznacza kłody i określa gatunki drzew,

- właściciel sporządza brulion odbiórki drewna,

- właściciel przedkłada brulion odbiórki drewna wraz z podaniem o wystawienie dokumentu zezwalającego na przewóz kłód do zarządcy miejscowości lub wyznaczonego urzędnika,

- zarządca miejscowości lub wyznaczony urzędnik przeprowadza kontrolę dokumentacji oraz fizyczną weryfikację kłód (gatunków drzew, liczby kłód, oznaczeń/numerów na każdej z kłód, miejsc, z których je pozyskano),

- na podstawie powyższych działań zarządca miejscowości lub powołany urzędnik wystawia dokument zezwalający na przewóz kłód, zgodnie z formatem przedstawionym przez Ministerstwo Leśnictwa.

W przypadku całego drewna pozyskiwanego z drzew zasadzonych, jeśli nie posiada świadectwa uzyskanego w ramach SVLK, właściciel wystawia deklarację zgodności dostawcy zgodnie z formatem przedstawionym przez Ministerstwo Leśnictwa.

c) Porównanie danych:

Zarządca miejscowości lub urzędnik wyznaczony przez urzędnika ds. leśnictwa na szczeblu dystryktu lub urzędnik ds. leśnictwa na szczeblu dystryktu (w przypadku drewna z naturalnych upraw drzew) porównuje objętość pozyskanych kłód z brulionem odbiórki drewna.

W przypadku gdy podmiot podlega systemowi certyfikacji SVLK, jednostka oceniająca zgodność bada także zgodność między objętością pozyskanych kłód a brulionem odbiórki drewna podczas audytów wstępnych i kontrolnych. Jednostka oceniająca zgodność organizuje również doraźnie inspekcje w terenie.

W przypadku stwierdzenia jakichkolwiek nieprawidłowości zarządca miejscowości lub wyznaczony urzędnik lub urzędnik ds. leśnictwa na szczeblu dystryktu (w przypadku drewna z naturalnych upraw drzew) informuje o tym jednostkę oceniającą zgodność odpowiedzialną za weryfikację zgodności podmiotu gospodarczego i odwrotnie.

3. OPIS KONTROLI DZIAŁANIA ŁAŃCUCHÓW DOSTAW DREWNA DO CELÓW SKŁADOWANIA I DLA PRZEMYSŁU

Zarejestrowane składy drewna i drewna poddanego obróbce stanowią szczególne ogniwa w łańcuchu dostaw. Podmioty te, działające jako przedsiębiorstwa handlowe, dokonują zakupu drewna i produktów z drewna od innych podmiotów gospodarczych, składują je i dokonują ich sprzedaży innym podmiotom gospodarczym, bez angażowania się w działania związane z produkcją lub przetwarzaniem.

Istnieją trzy różne rodzaje pozwoleń w odniesieniu do zarejestrowanych składów drewna i drewna poddanego obróbce:

- składy wykorzystujące wyłącznie drewno (kłody) pochodzące z lasów państwowych lub z przywozu (TPT-KB),

- składy wykorzystujące wyłącznie drewno lub drewno poddane obróbce pochodzące z lasów/gruntów będących własnością prywatną (TPT),

- składy wykorzystujące wyłącznie drewno poddane obróbce pochodzące z lasów państwowych lub z przywozu (TPT-KO).

3.1. Zarejestrowany skład drewna pochodzącego z lasów państwowych oraz drewna z przywozu (TPT-KB)

Zarejestrowane składy drewna pochodzącego z lasów państwowych oraz drewna z przywozu (TPT-KB) wykorzystuje się, jeśli kłody nie są transportowane bezpośrednio do składnicy tartaku, z obszaru objętego koncesją lub składnic przejściowych lub innych TPT-KB lub w przypadku drewna (lub kłód) pochodzącego z przywozu.

Pozwolenie na prowadzenie TPT-KB wydaje urzędnik ds. leśnictwa na podstawie wniosku złożonego przez posiadacza pozwolenia. Pozwolenie na prowadzenie TPT-KB jest ważne przez okres trzech lat, ale okres ten może zostać wydłużony po dokonaniu przez urzędnika ds. leśnictwa przeglądu i zatwierdzenia.

Podmioty TPT-KB mogą wykorzystywać deklarację zgodności dostawcy tylko jeżeli wykorzystują wyłącznie drewno pochodzące z przywozu lub drewno Perum Perhutani posiadające świadectwo uzyskane w ramach SVLK. Jeśli nawet tylko jedno z ich źródeł drewna obejmuje drewno pochodzące z lasów państwowych (z wyjątkiem certyfikowanego drewna Perum Perhutani), muszą posiadać świadectwo uzyskane w ramach SVLK.

a) Główne działania:

- zakończenie ważności dokumentu zezwalającego na przewóz przywiezionych kłód przez Wasganis,

- sporządzenie przez posiadacza pozwolenia raportu z przychodu-rozchodu kłód,

- przygotowanie przez posiadacza pozwolenia lub Ganis brulionu odbiórki drewna w odniesieniu do wywożonych kłód,

- posiadacz zezwolenia lub Ganis uzupełnia dokument zezwalający na przewóz kłód zgodnie z formatem przedstawionym przez Ministerstwo Leśnictwa,

- wystawienie lub sporządzenie deklaracji zgodności dostawcy (w przypadku wyłącznie drewna przywożonego lub certyfikowanego drewna Perum Perhutani oraz gdy podmiot nie posiada świadectwa uzyskanego w ramach SVLK).

b) Procedury:

- Wasganis dokonuje zakończenia ważności dokumentu zezwalającego na przewóz przywiezionych kłód,

- Wasganis dokonuje fizycznej weryfikacji liczby, gatunków oraz wymiarów przywiezionych kłód poprzez przeliczenie (spis) wszystkich kłód lub na podstawie próbki, jeśli liczba kłód przekracza 100,

- w przypadku pozytywnego wyniku weryfikacji posiadacz pozwolenia wpisuje drewno do raportu z przychodu-rozchodu kłód,

- posiadacz pozwolenia sporządza raport z przychodu-rozchodu kłód, który ma być środkiem kontroli kłód przywożonych do zarejestrowanego składu drewna i z niego wywożonych,

- w odniesieniu do wywożonych kłód posiadacz pozwolenia lub Ganis sporządza brulion odbiórki drewna, który jest powiązany z wcześniejszymi dokumentami zezwalającymi na przewóz kłód,

- posiadacz pozwolenia lub Ganis uzupełnia dokument zezwalający na przewóz wywożonych kłód,

- jeżeli posiadacz pozwolenia nie posiada świadectwa uzyskanego w ramach SVLK i wykorzystuje wyłącznie drewno pochodzące z przywozu lub certyfikowane drewno Perum Perhutani, wydaje on deklarację zgodności dostawcy zgodnie z formatem przedstawionym przez Ministerstwo Leśnictwa,

- posiadacz pozwolenia aktualizuje raport z przychodu-rozchodu kłód, w którym odnotowuje liczbę kłód przywiezionych do zarejestrowanych składów drewna, wywiezionych ze składów oraz przechowywanych w takich składach, na podstawie odpowiednich dokumentów zezwalających na przewóz kłód,

- posiadacz pozwolenia przedkłada co miesiąc raport z przychodu-rozchodu kłód urzędnikowi ds. leśnictwa na szczeblu dystryktu.

c) Porównanie danych:

Urzędnik ds. leśnictwa na szczeblu dystryktu sprawdza raport z przychodu-rozchodu kłód i zgodność danych dotyczących kłód transportowanych ze składnicy drewna lub składnicy przejściowej z danymi dotyczącymi kłód przywiezionych do zarejestrowanego składu drewna, poprzez porównanie dokumentu zezwalającego na przewóz kłód i brulionu odbiórki drewna dotyczącego przywiezionych kłód. Urzędnik ds. leśnictwa na szczeblu dystryktu przeprowadza inspekcje w terenie, jeśli zaistnieje taka potrzeba.

W przypadku gdy posiadacz pozwolenia podlega systemowi certyfikacji SVLK, raport z przychodu-rozchodu kłód jest także sprawdzany przez jednostkę oceniającą zgodność podczas audytów wstępnych i kontrolnych. Jednostka oceniająca zgodność organizuje również doraźnie inspekcje w terenie, zgodnie z opisem w wytycznych TLAS.

W przypadku stwierdzenia jakichkolwiek nieprawidłowości urzędnik ds. leśnictwa na szczeblu dystryktu informuje jednostki oceniające zgodność odpowiedzialne za weryfikację zgodności podmiotu gospodarczego i odwrotnie.

3.2. Zarejestrowany skład drewna lub drewna poddanego obróbce pochodzącego z lasów/gruntów będących własnością prywatną (TPT)

Zarejestrowane składy drewna lub drewna poddanego obróbce pochodzącego z lasów/gruntów będących własnością prywatną (TPT) są wykorzystywane, jeżeli kłody lub drewno poddane obróbce nie są transportowane bezpośrednio do składnicy tartaku, z lasów/gruntów będących własnością prywatną lub innych TPT.

Pozwolenie na prowadzenie TPT wydaje urzędnik ds. leśnictwa na podstawie wniosku złożonego przez posiadacza pozwolenia. Pozwolenie TPT jest poddawane przeglądowi i zatwierdzeniu przez urzędnika ds. leśnictwa.

Podmioty prowadzące TPT mogą stosować deklarację zgodności dostawcy jedynie wówczas, gdy nie podlegają one systemowi certyfikacji SVLK.

Podmioty prowadzące TPT muszą wykorzystywać wyłącznie drewno lub drewno poddane obróbce pochodzące z drzew sadzonych w lasach/na gruntach będących własnością prywatną.

a) Główne działania:

- sprawdzenie przez posiadacza pozwolenia ważności dokumentu zezwalającego na przewóz kłód lub drewna poddanego obróbce,

- sporządzenie przez posiadacza pozwolenia raportu z przychodu-rozchodu kłód lub drewna poddanego obróbce,

- sporządzenie przez posiadacza pozwolenia brulionu odbiórki drewna lub drewna poddanego obróbce,

- posiadacz pozwolenia uzupełnia dokument zezwalający na przewóz kłód lub drewna poddanego obróbce,

- wystawienie lub sporządzenie deklaracji zgodności dostawcy (w przypadku podmiotu nie podlegającego systemowi certyfikacji SVLK).

b) Procedury:

- posiadacz pozwolenia sprawdza ważność dokumentu zezwalającego na przewóz kłód lub drewna poddanego obróbce w odniesieniu do przywiezionych kłód lub drewna poddanego obróbce,

- posiadacz pozwolenia sporządza raport z przychodu-rozchodu kłód lub drewna poddanego obróbce, który ma być środkiem kontroli przywożonych i wywożonych kłód lub drewna poddanego obróbce,

- w odniesieniu do wywożonych kłód posiadacz pozwolenia sporządza brulion odbiórki drewna lub drewna poddanego obróbce, który może być powiązany z wcześniejszymi dokumentami zezwalającymi na przewóz kłód lub drewna poddanego obróbce,

- posiadacza pozwolenia uzupełnia dokument zezwalający na przewóz kłód lub drewna poddanego obróbce,

- jeżeli posiadacz pozwolenia nie podlega systemowi certyfikacji SVLK, wydaje on deklarację zgodności dostawcy zgodnie z formatem przedstawionym przez Ministerstwo Leśnictwa,

- posiadacz pozwolenia aktualizuje raport z przychodu-rozchodu kłód lub drewna poddanego obróbce, w którym to raporcie odnotowuje liczbę kłód lub drewna poddanego obróbce przywiezionych do zarejestrowanego składu, wywiezionych z takiego składu oraz przechowywanych w takim składzie, na podstawie odpowiednich dokumentów zezwalających na przewóz kłód lub drewna poddanego obróbce,

- posiadacz pozwolenia przedkłada co miesiąc raport z przychodu-rozchodu kłód lub drewna poddanego obróbce urzędnikowi ds. leśnictwa na szczeblu dystryktu.

c) Porównanie danych:

Urzędnik ds. leśnictwa na szczeblu dystryktu sprawdza raporty z przychodu-rozchodu kłód lub drewna poddanego obróbce oraz zgodność danych dotyczących kłód lub drewna poddanego obróbce transportowanych z lasów będących własnością prywatną lub innych TPT z danymi dotyczącymi kłód lub drewna poddanego obróbce przywiezionych do TPT poprzez porównanie dokumentu zezwalającego na przewóz kłód lub drewna poddanego obróbce z brulionem odbiórki drewna lub drewna poddanego obróbce w odniesieniu do przywiezionych kłód lub drewna poddanego obróbce. Urzędnik ds. leśnictwa na szczeblu dystryktu przeprowadza inspekcje w terenie, jeśli zaistnieje taka potrzeba.

W przypadku gdy posiadacz pozwolenia podlega systemowi certyfikacji SVLK, raport z przychodu-rozchodu kłód lub drewna poddanego obróbce jest także sprawdzany przez jednostkę oceniającą zgodność podczas audytów wstępnych i kontrolnych. Jednostki oceniające zgodność organizują również doraźnie inspekcje w terenie, zgodnie z opisem w wytycznych TLAS.

W przypadku stwierdzenia jakichkolwiek nieprawidłowości urzędnik ds. leśnictwa na szczeblu dystryktu informuje jednostki oceniające zgodność odpowiedzialne za weryfikację zgodności podmiotu gospodarczego i odwrotnie.

3.3. Przemysł oparty na surowcach naturalnych/przemysł zintegrowany

a) Główne działania:

- sporządzenie przez tartak raportu z przychodu-rozchodu kłód,

- zakończenie ważności dokumentu zezwalającego na przewóz kłód przez urzędnika ds. leśnictwa na szczeblu dystryktu,

- fizyczna weryfikacja kłód przeprowadzana przez urzędnika ds. leśnictwa na szczeblu dystryktu,

- w przypadku gdy podmiot stosuje urzędowy elektroniczny system śledzenia drewna, informacje są rejestrowane przy zastosowaniu czytnika kodów kreskowych i zostają wprowadzone do systemu,

- sporządzenie przez prowadzącego tartak zestawienia dotyczącego surowców i zestawienia ilościowego dotyczącego produktów,

- sporządzenie przez prowadzącego tartak raportu z przychodu-rozchodu drewna poddanego obróbce,

- prowadzący tartak uzupełnia dokument zezwalający na przewóz produktów z drewna zgodnie z formatem przedstawionym przez Ministerstwo Leśnictwa,

- sporządzenie przez prowadzącego tartak sprawozdania ze sprzedaży,

- wystawienie lub sporządzenie deklaracji zgodności dostawcy (w przypadku gdy podmiot wykorzystuje wyłącznie drewno pochodzące z lasów/gruntów będących własnością prywatną i nie podlega systemowi certyfikacji SVLK).

b) Procedury:

- prowadzący tartak sporządza raport z przychodu-rozchodu kłód w celu zarejestrowania przepływu kłód dostarczonych do tartaku (składnica) i kłód wprowadzanych do tartaku (linie produkcyjne),

- prowadzący tartak przekłada urzędnikowi ds. leśnictwa na szczeblu dystryktu kopie dokumentów zezwalających na przewóz kłód dla każdej partii kłód otrzymanej przez tartak,

- urzędnik ds. leśnictwa na szczeblu dystryktu dokonuje zakończenia ważności dokumentów zezwalających na przewóz kłód,

- w przypadku gdy podmiot stosuje urzędowy elektroniczny system śledzenia drewna, zatwierdzony personel techniczny dokonuje zakończenia ważności dokumentów zezwalających na przewóz kłód,

- urzędnik ds. leśnictwa na szczeblu dystryktu weryfikuje informacje zawarte w dokumentach zezwalających na przewóz kłód poprzez porównanie ich z fizycznymi produktami. Można tego dokonać na podstawie próbki, jeśli kłód jest ponad 100,

- urzędnik ds. leśnictwa na szczeblu dystryktu sprawdza informacje zawarte do raportach z przychodu-rozchodu kłód,

- w przypadku pozytywnego wyniku weryfikacji drewno zostaje wpisane do ostatecznej wersji raportu z przychodu-rozchodu kłód,

- urzędnik ds. leśnictwa na szczeblu dystryktu archiwizuje kopie dokumentów zezwalających na przewóz kłód oraz sporządza streszczenie dokumentów zezwalających na przewóz kłód, zgodnie z formatem przedstawionym przez Ministerstwo Leśnictwa,

- kopie dokumentów zezwalających na przewóz kłód, w odniesieniu do których urzędnik dokonał zakończenia ważności, przekazuje się przedsiębiorstwu w celu ich archiwizacji,

- streszczenie dokumentów zezwalających na przewóz kłód przedkłada się do biura leśnictwa na szczeblu dystryktu pod koniec każdego miesiąca,

- prowadzący tartak sporządza zestawienie ilościowe dotyczące surowców oraz produktów z podziałem na linie produkcyjne, aby kontrolować liczbę wejściowych kłód oraz wyjściowych produktów z drewna oraz obliczyć współczynnik odzysku,

- prowadzący tartak sporządza raport z przychodu-rozchodu drewna poddanego obróbce, w którym odnotowuje przepływy produktów z drewna przychodzących do tartaku oraz opuszczających tartak, a także zapasy,

- prowadzący tartak sporządza sprawozdania ze sprzedaży dotyczące tartaku do celów własnej ewidencji,

- jeżeli posiadacz pozwolenia wykorzystuje wyłącznie drewno pochodzące z lasów/gruntów będących własnością prywatną i nie podlega systemowi certyfikacji SVLK, wydaje on deklarację zgodności dostawcy, zgodnie z formatem przedstawionym przez Ministerstwo Leśnictwa,

- posiadacz pozwolenia przedkłada co miesiąc raport z przychodu-rozchodu kłód i raport z przychodu-rozchodu drewna poddanego obróbce urzędowi ds. leśnictwa.

c) Porównanie danych:

Urzędnik ds. leśnictwa sprawdza raport z przychodu-rozchodu kłód i raport z przychodu-rozchodu drewna poddanego obróbce, porównując dane dotyczące przywożonych, wywożonych i przechowywanych kłód na podstawie dokumentów zezwalających na przewóz kłód.

Zestawienia ilościowego dotyczącego produkcji używa się do porównania wejściowego i wyjściowego wolumenu na liniach produkcyjnych, a współczynnik odzysku porównuje się z opublikowanym średnim współczynnikiem.

W przypadku gdy posiadacz pozwolenia podlega systemowi certyfikacji SVLK, raport z przychodu-rozchodu kłód i raport z przychodu-rozchodu drewna poddanego obróbce jest także sprawdzany przez jednostkę oceniającą zgodność podczas audytów wstępnych i kontrolnych. Jednostka oceniająca zgodność organizuje również doraźnie inspekcje w terenie, zgodnie z opisem w wytycznych TLAS.

W przypadku stwierdzenia jakichkolwiek nieprawidłowości urzędnik ds. leśnictwa na szczeblu dystryktu informuje jednostkę oceniającą zgodność odpowiedzialną za weryfikację zgodności podmiotu gospodarczego i odwrotnie.

3.4. Zarejestrowane składy drewna poddanego obróbce pochodzącego z lasów państwowych lub z przywozu (TPT-KO)

Zarejestrowane składy drewna poddanego obróbce pochodzącego z lasów państwowych lub z przywozu (TPT-KO) to składy drewna poddanego obróbce, które otrzymują takie drewno od podmiotów zajmujących się wstępną obróbką lub z innych TPT-KO lub otrzymują drewno poddane obróbce pochodzące z przywozu. Produkty z drewna pochodzące z TPT-KO są sprzedawane podmiotom zajmującym się obróbką wtórną, innym TPT-KO, przedsiębiorstwom domowym, zarejestrowanym eksporterom lub użytkownikom końcowym.

Pozwolenie na prowadzenie TPT-KO wydaje urzędnik ds. leśnictwa na szczeblu dystryktu na podstawie wniosku złożonego przez posiadacza pozwolenia. Pozwolenie na prowadzenie TPT-KO jest ważne przez okres trzech lat, ale okres ten może zostać wydłużony po dokonaniu przez urzędnika ds. leśnictwa na szczeblu dystryktu przeglądu i zatwierdzenia.

Prowadzący TPT-KO mogą wykorzystywać deklarację zgodności dostawcy, jeżeli wykorzystują wyłącznie produkty z drewna poddanego obróbce pochodzącego z przywozu. Jeśli nawet tylko jedno z ich źródeł produktów z drewna poddanego obróbce zawiera drewno poddane obróbce pochodzące z lasów naturalnych, muszą posiadać świadectwo uzyskane w ramach SVLK.

a) Główne działania:

- dokonanie zakończenia ważności dokumentu zezwalającego na przewóz produktów z drewna przez Ganis,

- sporządzenie przez posiadacza pozwolenia raportu z przychodu-rozchodu drewna poddanego obróbce,

- sporządzenie przez posiadacza pozwolenia brulionu odbiórki drewna poddanego obróbce,

- posiadacz pozwolenia uzupełnia dokument zezwalający na przewóz drewna poddanego obróbce, wypełniając formularz przedstawiony przez Ministerstwo Leśnictwa/wykorzystując wzór zgodny z formatem przedstawionym przez wspomniane ministerstwo,

- wystawienie lub sporządzenie deklaracji zgodności dostawcy (w przypadku drewna poddanego obróbce pochodzącego wyłącznie z przywozu oraz w przypadku podmiotu nie podlegającego systemowi certyfikacji SVLK).

b) Procedury:

- Ganis dokonuje zakończenia ważności dokumentów zezwalających na przewóz przywiezionego drewna poddanego obróbce,

- posiadacz pozwolenia sporządza raport z przychodu-rozchodu drewna poddanego obróbce, który ma być środkiem kontroli drewna poddanego obróbce przywożonego do zarejestrowanych składów drewna poddanego obróbce i z nich wywożonych,

- w odniesieniu do wywożonego drewna poddanego obróbce posiadacz pozwolenia sporządza brulion odbiórki produktów z drewna, który jest powiązany z wcześniejszymi dokumentami zezwalającymi na przewóz produktów z drewna,

- posiadacz pozwolenia uzupełnia dokumenty zezwalające na przewóz produktów z drewna,

- jeżeli posiadacz pozwolenia nie posiada świadectwa uzyskanego w ramach SVLK i wykorzystuje wyłącznie drewno poddane obróbce pochodzące z przywozu, wydaje on deklarację zgodności dostawcy zgodnie z formatem przedstawionym przez Ministerstwo Leśnictwa,

- posiadacz pozwolenia aktualizuje raport z przychodu-rozchodu drewna poddanego obróbce, w którym odnotowuje liczbę produktów z drewna przywiezionych do zarejestrowanych składów drewna poddanego obróbce, wywiezionych z takich składów oraz przechowywanych w takich składach, na podstawie odpowiednich dokumentów zezwalających na przewóz produktów z drewna i dokumentów przywozowych.

c) Porównanie danych:

Ganis sprawdza raport z przychodu-rozchodu drewna poddanego obróbce oraz zgodność danych dotyczących przywiezionego drewna poddanego obróbce i danych dotyczących powiązanych dokumentów zezwalających na przewóz produktów z drewna i dokumentów przywozowych.

Urzędnik ds. leśnictwa na szczeblu dystryktu przeprowadza inspekcje w terenie, jeśli zaistnieje taka potrzeba.

W przypadku gdy posiadacz pozwolenia podlega systemowi certyfikacji SVLK, raport z przychodu-rozchodu drewna poddanego obróbce jest także sprawdzany przez jednostkę oceniającą zgodność podczas audytów wstępnych i kontrolnych. Jednostka oceniająca zgodność organizuje doraźnie inspekcje w terenie, zgodnie z opisem w wytycznych TLAS.

W przypadku stwierdzenia jakichkolwiek nieprawidłowości urzędnik ds. leśnictwa na szczeblu dystryktu informuje jednostkę oceniającą zgodność odpowiedzialną za weryfikację zgodności podmiotu gospodarczego i odwrotnie.

3.5. Przemysł oparty na produktach przetworzonych

a) Główne działania:

- sporządzenie przez prowadzącego zakład raportu z przychodu-rozchodu drewna poddanego obróbce (częściowo przetworzonych produktów) oraz raportu z przychodu-rozchodu przetworzonych produktów,

- sporządzenie przez prowadzącego zakład rachunków zgodnie z formatem przedstawionym przez Ministerstwo Leśnictwa, które to rachunki stanowią także dokumenty przewozowe dla przetworzonych produktów z drewna,

- sporządzenie przez prowadzącego zakład raportu z przychodu-rozchodu drewna poddanego obróbce,

- sporządzenie przez prowadzącego przedsiębiorstwo lub zakład sprawozdania ze sprzedaży,

- wystawienie lub sporządzenie deklaracji zgodności dostawcy (w przypadku gdy podmiot wykorzystuje wyłącznie drewno pochodzące z lasów/gruntów będących własnością prywatną i nie podlega systemowi certyfikacji SVLK).

b) Procedury:

- prowadzący zakład archiwizuje dokumenty zezwalające na przewóz drewna poddanego obróbce (dla przywożonych surowców) oraz sporządza ich streszczenie,

- prowadzący zakład korzysta z zestawienia ilościowego dotyczącego drewna poddanego obróbce oraz przetworzonych produktów z podziałem na linie produkcyjne w celu odnotowania przepływów surowców do zakładu oraz wyprodukowanych produktów, a także w celu obliczenia współczynnika odzysku surowców,

- prowadzący zakład sporządza raport z przychodu-rozchodu drewna poddanego obróbce w celu sprawdzenia przepływów surowców do tartaku, wyprodukowanych produktów z drewna oraz przechowywanych zapasów; prowadzący zakład sporządza rachunki dotyczące przetworzonych produktów zgodnie z formatem przedstawionym przez Ministerstwo Leśnictwa, które to rachunki stanowią także dokument przewozowy, oraz archiwizuje kopie rachunków. Do każdego rachunku załącza się wykaz produktów z drewna,

- prowadzący zakład sporządza sprawozdania ze sprzedaży do celów własnej ewidencji,

- jeżeli prowadzący zakład chce dokonać ponownego przewozu produktów z przetartego drewna, przedsiębiorstwo powinno być zarejestrowane także jako skład drewna poddanego obróbce, zaś prowadzący zakład powinien sporządzić dokumenty zezwalające na przewóz drewna poddanego obróbce w odniesieniu do wychodzących produktów z przetartego drewna,

- jeżeli podmiot nie będący posiadaczem świadectwa ETPIK wykorzystuje wyłącznie drewno poddane obróbce pochodzące z lasów/gruntów będących własnością prywatną i nie podlega systemowi certyfikacji SVLK, wydaje on deklarację zgodności dostawcy, zgodnie z formatem przedstawionym przez Ministerstwo Leśnictwa.

c) Porównanie danych:

Prowadzący zakład sprawdza raport z przychodu-rozchodu drewna poddanego obróbce, porównując wejściową, wyjściową i przechowywaną ilość surowców na podstawie dokumentów zezwalających na przewóz drewna poddanego obróbce oraz zestawienia ilościowego dotyczącego drewna poddanego obróbce.

Zestawienia ilościowego dotyczącego produkcji używa się do porównania wejściowego i wyjściowego wolumenu na liniach produkcyjnych oraz w celu określenia współczynnika odzysku.

Prowadzący przedsiębiorstwo sprawdza raport z przychodu-rozchodu drewna poddanego obróbce, porównując dane dotyczące wejściowych, wyjściowych i przechowywanych produktów na podstawie rachunków.

Urzędnik ds. leśnictwa przeprowadza inspekcje w terenie, jeśli zaistnieje taka potrzeba.

W przypadku gdy posiadacz pozwolenia podlega systemowi certyfikacji SVLK, raport z przychodu-rozchodu drewna poddanego obróbce jest także sprawdzany przez jednostkę oceniającą zgodność podczas audytów wstępnych i kontrolnych. Jednostka oceniająca zgodność organizuje doraźnie inspekcje w terenie, zgodnie z opisem w wytycznych TLAS.

W przypadku stwierdzenia jakichkolwiek nieprawidłowości urzędnik ds. leśnictwa informuje jednostkę oceniającą zgodność odpowiedzialną za weryfikację zgodności podmiotu gospodarczego i odwrotnie.

4. WYWÓZ

Procedury oraz procesy dotyczące porównywania danych w przypadku wywozu drewna pochodzącego z lasów państwowych oraz lasów/gruntów będących własnością prywatną są takie same.

a) Główne działania:

- Ministerstwo Handlu wystawia danemu eksporterowi świadectwo zarejestrowanego eksportera produktów przemysłu leśnego (ETPIK),

- eksporter składa podanie o wydanie dokumentu potwierdzającego legalność/zezwolenia FLEGT dla każdej przesyłki wywozowej,

- jeśli posiadacz świadectwa ETPIK spełnia wymogi dotyczące legalności oraz łańcucha dostaw, organ wydający zezwolenia wystawia dokument potwierdzający legalność/zezwolenie FLEGT. Zezwolenie FLEGT wydawane jest w formacie przedstawionym w załączniku IV,

- eksporter sporządza zgłoszenie wywozowe (PEB) zgodnie z formatem przedstawionym przez służby celne i przedstawia je służbom celnym,

- służby celne wystawiają zatwierdzenie wywozu na potrzeby kontroli celnej.

b) Procedury:

- eksporter składa do organu wydającego zezwolenia wniosek o wystawienie dokumentu potwierdzającego legalność/zezwolenia FLEGT, przedkładając zgłoszenie i załączając dokumenty potwierdzające, że drewno w produkcie pochodzi wyłącznie ze zweryfikowanych legalnych źródeł (posiadających świadectwo uzyskane w ramach SVLK lub objętych deklaracją zgodności dostawcy),

- organ wydający zezwolenia wystawia dokument potwierdzający legalność/zezwolenie FLEGT po przeprowadzeniu w razie potrzeby kontroli dokumentacji i fizycznej weryfikacji pod kątem zgodności danych, aby upewnić się, że produkty z drewna pochodzą ze zweryfikowanych legalnych źródeł i tym samym są produkowane zgodnie z definicją legalności opisaną w załączniku II. Organy wydające zezwolenia powinny wystawiać pozwolenie na wywóz za pośrednictwem elektronicznej bazy danych SILK. Gwarantuje to, że podmiot posiada ważne pozwolenia na wywóz i świadectwa legalności (ETPIK),

- eksporter przedstawia służbom celnym do zatwierdzenia zgłoszenie wywozowe, do którego załącza rachunek, wykaz opakowań, pokwitowanie opłacenia ceł wywozowych (jeśli wymagają tego regulacje), świadectwo ETPIK, dokument potwierdzający legalność/zezwolenie FLEGT, pozwolenie na wywóz (jeśli wymagają tego regulacje), sprawozdanie rzeczoznawcy (jeśli wymagają tego regulacje) oraz dokument CITES (w stosownych przypadkach),

- w przypadku pozytywnego wyniku weryfikacji zgłoszenia wywozowego służby celne wystawiają zatwierdzenie wywozu.

c) Porównanie danych

Urzędnik ds. leśnictwa przeprowadza inspekcje w terenie, jeśli zaistnieje taka potrzeba.

Jednostka oceniająca zgodność i organ wydający zezwolenia sprawdzają wejściową, wyjściową i przechowywaną ilość na podstawie raportu z przychodu-rozchodu drewna poddanego obróbce. Jednostka oceniająca zgodność dokonuje również kontroli krzyżowych tych danych z ilością podaną na rachunku podczas audytów wstępnych i kontrolnych. Jednostka oceniająca zgodność organizuje inspekcje w terenie, natomiast organ wydający zezwolenia organizuje fizyczną weryfikację zgodności danych na zasadzie ad hoc, w razie potrzeby, zgodnie z opisem w wytycznych TLAS.

W przypadku stwierdzenia jakichkolwiek nieprawidłowości urzędnik ds. leśnictwa informuje jednostkę oceniającą zgodność odpowiedzialną za weryfikację zgodności podmiotu gospodarczego i odwrotnie.

ZAŁĄCZNIK  VI

ZAKRES ZADAŃ W RAMACH OCENY OKRESOWEJ

1. CEL

Ocena okresowa jest niezależną oceną przeprowadzaną przez niezależną stronę trzecią nazywaną podmiotem oceniającym. Celem oceny okresowej jest zapewnienie dowodów potwierdzających, że indonezyjski system TLAS działa zgodnie z założeniami, tym samym przyczyniając się do zwiększania wiarygodności zezwoleń FLEGT wystawionych na mocy niniejszej Umowy.

2. ZAKRES

Ocena okresowa obejmuje:

1. działanie środków kontrolnych, od punktu produkcji w lesie do punktu wywozu produktów z drewna;

2. systemy zarządzania danymi oraz systemy identyfikowalności drewna w ramach TLAS, wydawanie zezwoleń FLEGT, a także produkcję, wydawanie zezwoleń oraz statystyki dotyczące handlu istotne z punktu widzenia niniejszej Umowy.

3. WYNIKI

W wyniku oceny okresowej regularnie sporządza się sprawozdania przedstawiające ustalenia oceny oraz zalecenia dotyczące środków, jakie należy podjąć w celu uzupełnienia luk oraz wyeliminowania słabych stron systemu wskazanych w ramach oceny.

4. GŁÓWNE DZIAŁANIA

Działania w ramach oceny okresowej obejmują między innymi:

a) audyty sprawdzające spełnianie wymogów przez wszystkie jednostki pełniące funkcje kontrolne w ramach systemu TLAS;

b) ocenę skuteczności kontroli łańcucha dostaw, od punktu produkcji w lesie do punktu wywozu z Indonezji;

c) ocenę adekwatności systemów zarządzania danymi oraz identyfikowalności drewna wspierających system TLAS, oraz wydawania zezwoleń FLEGT;

d) określenie oraz odnotowanie przypadków niespełniania wymogów oraz błędów systemowych, oraz określenie koniecznych działań naprawczych;

e) ocenę skutecznego wdrażania uprzednio określonych i zaleconych działań naprawczych; oraz

f) informowanie o ustaleniach wspólnego komitetu odpowiedzialnego za wdrażanie Umowy.

5. METODYKA PRZEPROWADZANIA OCENY

5.1. Podmiot oceniający stosuje udokumentowaną i opartą na dowodach metodykę, która spełnia wymogi ISO/IEC 19011 lub metodykę równorzędną. Taka metodyka obejmuje odpowiednie kontrole właściwej dokumentacji, procedur operacyjnych oraz dokumentacji z działań organizacji odpowiedzialnych za wdrażanie systemu TLAS, wskazywanie wszelkich przypadków niespełniania wymogów i błędów systemowych, oraz wskazanie odpowiednich działań naprawczych.

5.2. Podmiot oceniający, między innymi:

a) dokonuje przeglądu procesu akredytacji niezależnych organów ds. oceny i weryfikacji (organów przeprowadzających ocenę i organów weryfikacyjnych);

b) dokonuje przeglądu udokumentowanych procedur działania każdej jednostki zaangażowanej w kontrole wdrażania systemu TLAS, sprawdzając ich kompletność i spójność;

c) bada wdrażanie udokumentowanych procedur i dokumentację, w tym stosowane praktyki, podczas wizyt w urzędach, na obszarach pozyskiwania drewna w lasach, w składnicach drewna/przy zbiornikach do składowania wodnego, na leśnych stacjach kontrolnych, w tartakach oraz punktach wywozu i przywozu;

d) bada informacje zgromadzone przez organy odpowiedzialne za tworzenie prawa i jego egzekwowanie, organy przeprowadzające ocenę oraz organy weryfikacyjne, a także inne jednostki określone w ramach systemu TLAS, w celu zweryfikowania spełniania wymogów;

e) bada proces gromadzenia danych przez organizacje z sektora prywatnego zaangażowane we wdrażanie systemu TLAS;

f) ocenia dostępność upublicznionych informacji określonych w załączniku IX, w tym skuteczność mechanizmów ujawniania informacji;

g) korzysta z ustaleń oraz zaleceń sformułowanych w sprawozdaniach z niezależnego monitorowania i oceny kompleksowej, a także w sprawozdaniach niezależnych podmiotów monitorujących rynek;

h) zasięga opinii zainteresowanych stron oraz wykorzystuje informacje otrzymane od zainteresowanych stron, które są bezpośrednio lub pośrednio zaangażowane we wdrażanie systemu TLAS; oraz

i) stosuje odpowiednie metody pobierania próbek i kontroli w celu oceny pracy agencji ds. leśnictwa, organów przeprowadzających ocenę i organów weryfikacyjnych, podmiotów z sektora, a także innych istotnych podmiotów na wszystkich szczeblach działań związanych z lasami, kontroli łańcucha dostaw, obróbki drewna i wydawania pozwoleń na wywóz, w tym przeprowadza kontrole krzyżowe z wykorzystanie zapewnianych przez Unię informacji na temat przywozu drewna z Indonezji.

6. KWALIFIKACJE PODMIOTU OCENIAJĄCEGO

Podmiot oceniający jest kompetentną, niezależną i bezstronną stroną trzecią, która spełnia następujące wymogi:

a) podmiot oceniający musi wykazać, że posiada kwalifikacje oraz zdolność do spełnienia wymogów przewodnika ISO/IEC Guide 65 oraz ISO/IEC 17021, lub równoważne kwalifikacje, w tym kwalifikacje uprawniające go do oferowania usług przeprowadzania oceny w sektorze leśnym oraz oceny łańcuchów dostaw produktów leśnych;

b) podmiot oceniający nie jest bezpośrednio zaangażowany w zarządzanie lasami, obróbkę drewna, handel drewnem ani w kontrolę sektora leśnego w Indonezji lub UE;

c) podmiot oceniający jest niezależny od wszystkich innych elementów systemu TLAS oraz od indonezyjskich agencji ds. leśnictwa, oraz posiada systemy, dzięki którym unika wszelkich konfliktów interesów. Podmiot oceniający zgłasza wszelkie potencjalne konflikty interesów, jakie mogą się pojawić, oraz podejmuje skuteczne działania w celu ich złagodzenia;

d) podmiot oceniający oraz jego pracownicy wykonujący zadania związane z oceną posiadają udowodnione doświadczenie w przeprowadzaniu audytów zarządzania lasami tropikalnymi, sektorów obróbki drewna oraz powiązanych kontroli łańcucha dostaw;

e) podmiot oceniający stosuje mechanizm umożliwiający mu otrzymywanie i rozpatrywanie skarg, jakie mogą zostać zgłoszone w związku z jego działaniami lub ustaleniami.

7. SPRAWOZDAWCZOŚĆ

7.1. Sprawozdanie z oceny okresowej zawiera: (i) pełną wersję sprawozdania zawierającą wszelkie istotne informacje na temat oceny, jej ustaleń (w tym przypadków niespełniania wymogów oraz błędów systemowych) oraz zaleceń; oraz (ii) dostępne publicznie streszczenie sprawozdania oparte na pełnej wersji sprawozdania, obejmujące kluczowe ustalenia i zalecenia.

7.2. Pełną wersję sprawozdania oraz publicznie dostępne streszczenie sprawozdania należy przedłożyć do wspólnego komitetu odpowiedzialnego za wdrażanie Umowy w celu dokonania przeglądu i zatwierdzenia przed ich upublicznieniem.

7.3. Na wniosek komitetu odpowiedzialnego za wdrażanie Umowy podmiot oceniający przedstawia dodatkowe informacje na poparcie swoich ustaleń lub w celu ich objaśnienia.

7.4. Podmiot oceniający powiadamia wspólny komitet odpowiedzialny za wdrażanie Umowy o wszystkich otrzymanych skargach oraz o działania podjętych w celu rozwiązania takich problematycznych kwestii.

8. POUFNOŚĆ

Podmiot oceniający zachowuje poufność danych, jakie otrzyma podczas przeprowadzania swoich działań.

9. POWOŁANIE, OKRESOWOŚĆ I FINANSOWANIE

9.1. Podmiot oceniający powołuje Indonezja, po konsultacjach z Unią oraz wspólnym komitetem odpowiedzialnym za wdrażanie Umowy.

9.2. Ocenę okresową przeprowadza się w odstępach czasowych nie dłuższych niż dwanaście miesięcy od daty uzgodnionej przez wspólny komitet odpowiedzialny za wdrażanie Umowy, zgodnie z art. 14 ust. 5 lit. e) Umowy.

9.3. O finansowaniu oceny okresowej decyduje wspólny komitet odpowiedzialny za wdrażanie Umowy.

ZAŁĄCZNIK  VII

ZAKRES ZADAŃ DOTYCZĄCYCH NIEZALEŻNEGO MONITOROWANIA RYNKU

1. CEL NIEZALEŻNEGO MONITOROWANIA RYNKU

Niezależne monitorowanie rynku jest wykonywane przez niezależną stronę trzecią, zwaną podmiotem monitorującym. Celem niezależnego monitorowania rynku jest zbieranie i analiza informacji dotyczących akceptowania indonezyjskiego drewna objętego zezwoleniem FLEGT na rynku unijnym oraz przegląd skutków rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 995/2010 z dnia 20 października 2010 r. ustanawiającego obowiązki podmiotów wprowadzających do obrotu drewno i produkty z drewna oraz związanych z tym inicjatyw, takich jak polityki zamówień publicznych i prywatnych.

2. ZAKRES

Niezależne monitorowanie rynku obejmuje:

2.1. dopuszczanie do wolnego obrotu indonezyjskiego drewna objętego zezwoleniem FLEGT w miejscach wprowadzania do Unii;

2.2. wyniki sprzedaży indonezyjskiego drewna objętego zezwoleniem FLEGT na rynku unijnym oraz wpływ podjętych w Unii działań związanych z rynkiem na popyt na indonezyjskie drewno objęte zezwoleniem FLEGT;

2.3. wyniki sprzedaży indonezyjskiego drewna nieobjętego zezwoleniem FLEGT na rynku unijnym oraz wpływ podjętych w Unii działań związanych z rynkiem na popyt na indonezyjskie drewno nieobjęte zezwoleniem FLEGT;

2.4. badanie skutków innych podejmowanych w Unii działań związanych z rynkiem, takich jak polityki zamówień publicznych, kodeksy budownictwa ekologicznego oraz działania sektora prywatnego, w tym kodeksy praktyk handlowych oraz działania związane ze społeczną odpowiedzialnością przedsiębiorstw.

3. WYNIKI

Efekty prac w zakresie niezależnego monitorowania obejmują regularne sprawozdania wysyłane do wspólnego komitetu odpowiedzialnego za wdrażanie Umowy, zawierające ustalenia i zalecenia podmiotu monitorującego w sprawie środków mających wzmocnić pozycję na unijnym rynku indonezyjskiego drewna objętego zezwoleniem FLEGT oraz usprawnić wdrażanie działań związanych z rynkiem w celu zapobiegania wprowadzaniu na unijny rynek nielegalnie pozyskanego drewna.

4. NAJWAŻNIEJSZE DZIAŁANIA

Niezależne monitorowanie rynku obejmuje między innymi:

4.1. ocenę:

a) postępów we wdrażaniu środków politycznych ukierunkowanych na zwalczanie handlu nielegalnie pozyskanym drewnem w Unii oraz oddziaływania tych środków,

b) tendencji w przywozie do Unii drewna i produktów z drewna z Indonezji, jak również z innych krajów eksportujących drewno, zarówno tych, z którymi podpisane zostały dobrowolne umowy o partnerstwie, jak i pozostałych,

c) działań grup nacisku, które mogłyby wpłynąć na zapotrzebowanie na drewno i produkty z drewna lub na rynki zbytu produktów sektora leśnictwa w Indonezji;

4.2. zgłaszanie ustaleń i zaleceń wspólnemu komitetowi odpowiedzialnemu za wdrażanie Umowy.

5. METODYKA MONITOROWANIA

5.1. Podmiot monitorujący stosuje udokumentowaną metodykę opartą na dowodach. Obejmuje ona adekwatną analizę odpowiedniej dokumentacji, identyfikację niespójności w dostępnych danych i informacjach dotyczących handlu oraz obszerne wywiady z istotnymi podmiotami w sprawie kluczowych wskaźników skutków i efektywności działań związanych z rynkiem.

5.2. Podmiot monitorujący przeprowadza obserwacje i analizy dotyczące m.in:

a) aktualnej sytuacji na rynku i tendencji w Unii w zakresie drewna i produktów z drewna,

b) polityk zamówień publicznych w Unii oraz ujęcia w nich drewna i produktów z drewna objętych oraz nieobjętych zezwoleniem FLEGT,

c) prawodawstwa mającego wpływ na przemysł drzewny oraz handel drewnem i produktami z drewna w Unii, jak również na przywóz drewna i produktów z drewna do Unii,

d) rozpiętości cen w Unii pomiędzy drewnem i produktami z drewna objętymi i nieobjętymi zezwoleniem FLEGT,

e) akceptacji i postrzegania na rynku oraz udziału rynkowego w Unii drewna i produktów z drewna objętych certyfikatami i zezwoleniami FLEGT,

f) statystyk i tendencji w zakresie objętości i wartości drewna i produktów z drewna, objętych i nieobjętych zezwoleniem FLEGT, przywożonych do różnych portów Unii z Indonezji oraz z innych krajów eksportujących drewno, zarówno tych, z którymi podpisane zostały dobrowolne umowy o partnerstwie, jak i pozostałych,

g) opisów instrumentów prawnych i procesów, według których właściwe organy oraz organy kontroli granicznej w Unii zatwierdzają zezwolenia FLEGT oraz dopuszczają dostawy do wolnego obrotu, w tym wszelkich zmian w tych instrumentach i procesach, jak również kar nakładanych za niespełnienie wymogów,

h) możliwych problemów i ograniczeń, jakie napotykają eksporterzy i importerzy przy sprowadzaniu do Unii drewna objętego zezwoleniem FLEGT,

i) skuteczności kampanii promocyjnych drewna objętego zezwoleniem FLEGT w Unii.

5.3. Podmiot monitorujący zaleca działania w zakresie promocji rynkowej w celu dalszego podniesienia stopnia akceptacji na rynku indonezyjskiego drewna objętego zezwoleniem FLEGT.

6. KWALIFIKACJE NIEZALEŻNEGO PODMIOTU MONITORUJĄCEGO RYNEK

Podmiot monitorujący:

a) jest niezależną stroną trzecią o udokumentowanym dorobku charakteryzującym się profesjonalizmem i rzetelnością w monitorowaniu unijnego rynku drewna i produktów z drewna oraz w powiązanych kwestiach handlowych;

b) dysponuje wiedzą na temat rynku indonezyjskiego drewna i produktów z drewna oraz handlu nimi, w szczególności w odniesieniu do drewna liściastego, jak również na temat tych krajów w Unii, które wytwarzają podobne produkty;

c) dysponuje systemami mającymi na celu uniknięcie konfliktu interesów. Podmiot monitorujący zgłasza wszelkie potencjalne konflikty interesów, jakie mogą się pojawić, oraz podejmuje skuteczne działania w celu ich złagodzenia.

7. SPRAWOZDAWCZOŚĆ

7.1. Sprawozdania składane są co dwa lata i obejmują: (i) pełną wersję sprawozdania zawierającą wszelkie istotne ustalenia i zalecenia; oraz (ii) streszczenie sprawozdania oparte na pełnej jego wersji.

7.2. Pełną wersję sprawozdania oraz streszczenie sprawozdania należy przedłożyć do wspólnego komitetu odpowiedzialnego za wdrażanie Umowy w celu dokonania przeglądu i zatwierdzenia przed ich upublicznieniem;

7.3. Na wniosek komitetu odpowiedzialnego za wdrażanie Umowy podmiot monitorujący przedstawia dodatkowe informacje na poparcie swoich ustaleń lub w celu ich objaśnienia.

8. POUFNOŚĆ

Podmiot monitorujący zachowuje poufność danych, jakie otrzyma podczas przeprowadzania swoich działań.

9. POWOŁANIE, OKRESOWOŚĆ I FINANSOWANIE

9.1. Podmiot monitorujący powołuje Unia po konsultacjach z Indonezją oraz wspólnym komitetem odpowiedzialnym za wdrażanie Umowy.

9.2. Ocenę okresową przeprowadza się w odstępach czasowych nie dłuższych niż dwadzieścia cztery miesiące od daty uzgodnionej przez wspólny komitet odpowiedzialny za wdrażanie Umowy, zgodnie z art. 14 ust. 5 lit. e) Umowy.

9.3. O finansowaniu niezależnego monitorowania rynku decyduje wspólny komitet odpowiedzialny za wdrażanie Umowy.

ZAŁĄCZNIK  VIII

KRYTERIA OCENY FUNKCJONOWANIA INDONEZYJSKIEGO SYSTEMU ZAPEWNIANIA LEGALNOŚCI DREWNA

KONTEKST

Przed rozpoczęciem wydawania zezwoleń FLEGT na wywóz drewna do Unii zostanie przeprowadzona niezależna ocena techniczna indonezyjskiego systemu zapewniania legalności drewna (TLAS). Jej celem będzie: (i) ocena funkcjonowania w praktyce systemu zapewniania legalności drewna w celu stwierdzenia, czy przynosi on zakładane efekty oraz (ii) ocena wszelkich zmian wprowadzonych do systemu zapewniania legalności drewna po podpisaniu dobrowolnej umowy o partnerstwie FLEGT;

Kryteria przeprowadzenia oceny są następujące:

1. definicja legalności

2. kontrola łańcucha dostaw

3. procedury weryfikacji

4. wydawanie pozwoleń na wywóz

5. niezależne monitorowanie

1. DEFINICJA LEGALNOŚCI

Drewno wyprodukowane legalnie należy zdefiniować na podstawie przepisów obowiązujących w Indonezji. Stosowana definicja musi być jednoznaczna, obiektywnie weryfikowalna i wykonalna w praktyce; ponadto powinna obejmować co najmniej przepisy, które dotyczą następujących dziedzin:

- prawa do poboru drewna: przyznawania praw do pozyskiwania drewna w prawnie wyznaczonych lub określonych granicach;

- gospodarki leśnej: zgodności z wymogami prawnymi w zakresie gospodarki leśnej, w tym zgodności z odpowiednimi przepisami ustawowymi i wykonawczymi dotyczącymi środowiska i pracy;

- opłat i podatków: zgodności z wymogami prawnymi dotyczącymi podatków, opłat licencyjnych i opłat bezpośrednio związanych z prawami do pozyskiwania i pozyskiwaniem drewna,

- innych użytkowników: w stosownych przypadkach, poszanowania prawa własności innych stron lub ich praw użytkowania gruntu i zasobów, na które mogą wpłynąć prawa do pozyskiwania drewna;

- handlu i ceł: zgodności z wymogami prawnymi w zakresie procedur handlowych i celnych.

Najważniejsze pytania:

- Czy od czasu zawarcia niniejszej Umowy zmieniono definicję legalności i normy zapewnienia legalności?

- Czy w definicji legalności zostały uwzględnione stosowne przepisy ustawowe i wykonawcze z zakresu prawa pracy zgodne z załącznikiem II?

W przypadku zmian w definicji legalności, najważniejsze pytania to:

- Czy te zmiany i jakiekolwiek dalsze zmiany w systemie weryfikacji legalności konsultowano ze wszystkimi właściwymi zainteresowanymi podmiotami w procesie, który uwzględniał odpowiednio ich stanowiska?

- Czy można wyraźnie wskazać, jaki akt prawny stanowi podstawę każdego nowego elementu definicji? Czy określono kryteria i wskaźniki, które można stosować w celu zbadania zgodności z każdym elementem definicji? Czy kryteria/wskaźniki są jasne, obiektywne i wykonalne w praktyce?

- Czy kryteria i wskaźniki pozwalają jasno zidentyfikować role i obowiązki poszczególnych podmiotów i czy weryfikacja pozwala na ocenę wyników ich działania?

- Czy definicja legalności uwzględnia główne wymienione wyżej obszary obowiązujących przepisów ustawowych i wykonawczych? Jeżeli nie, dlaczego niektóre obszary obowiązujących przepisów ustawowych i wykonawczych pominięto w definicji?

2. KONTROLA ŁAŃCUCHA DOSTAW

Systemy mające na celu kontrolę łańcucha dostaw muszą dawać wiarygodną gwarancję, że produkty z drewna można identyfikować w całym łańcuchu dostaw od miejsca pozyskania lub przywozu do punktu wywozu. Utrzymanie fizycznej identyfikowalności kłód drewna, ładunku kłód lub produktu z drewna od punktu wywozu do lasu, z którego pochodzą, nie zawsze będzie konieczne, ale zawsze należy zapewnić identyfikowalność między lasem a pierwszym punktem łączenia (np. składnicą drewna lub zakładem obróbki).

2.1. Prawa użytkowania

Występują jasno wyznaczone obszary, w których przyznano prawa do użytkowania zasobów leśnych, a posiadacze tych praw zostali określeni.

Najważniejsze pytania:

- Czy system kontroli gwarantuje, że do łańcucha dostaw trafia wyłącznie drewno pochodzące z obszaru leśnego o ważnych prawach użytkowania?

- Czy system kontroli gwarantuje, że przedsiębiorstwom pozyskującym drewno przyznano odpowiednie prawa użytkowania danych obszarów leśnych?

- Czy procedury przyznawania praw do pozyskiwania i informacje o przyznanych prawach i ich posiadaczach są dostępne publicznie?

2.2. Metody kontroli łańcucha dostaw

Istnieją skuteczne mechanizmy identyfikowania drewna w całym łańcuchu dostaw od miejsca pozyskania do punktu wywozu. Metody stosowane do identyfikacji drewna mogą się różnić i polegać zarówno na stosowaniu oznakowań poszczególnych artykułów, jak i na korzystaniu z dokumentacji towarzyszącej ładunkowi lub partii. Wybrana metoda powinna odzwierciedlać rodzaj i wartość drewna oraz ryzyko zanieczyszczenia drewnem nielegalnym lub niezweryfikowanym.

Najważniejsze pytania:

- Czy wszystkie możliwe łańcuchy dostaw, w tym różne źródła drewna, są wskazane i opisane w ramach systemu kontroli?

- Czy wszystkie etapy łańcucha dostaw są zidentyfikowane i opisane w ramach systemu kontroli?

- Czy zdefiniowano i udokumentowano metody umożliwiające identyfikację pochodzenia produktu oraz zapobieganie łączeniu z drewnem z nieznanych źródeł na następujących etapach łańcucha dostaw?

- drewno na pniu

- kłody w lesie

- transport i tymczasowe składowanie (składnice drewna/zbiorniki do składowania wodnego, tymczasowe składnice drewna/zbiorniki do składowania wodnego)

- przybycie surowca do zakładu obróbki i jego składowanie

- wejście na linie produkcyjne i zejście z linii produkcyjnych w zakładzie obróbki

- składowanie przetworzonych produktów w zakładzie obróbki

- wyjście z zakładu obróbki i transport

- przybycie do punktu wywozu

- Które organizacje odpowiadają za kontrolę przepływów drewna? Czy posiadają one odpowiednie zasoby ludzkie i inne do prowadzenia czynności kontrolnych?

- Czy w przypadku dokonania konkretnego ustalenia, że niezweryfikowane drewno zostało wprowadzone do łańcucha dostaw, zidentyfikowano słabe punkty w systemie kontroli np. brak inwentaryzacji zapasu na pniu przed pozyskaniem z lasów/gruntów prywatnych?

- Czy w Indonezji obowiązuje strategia dotycząca uwzględnienia surowców poddanych recyklingowi w indonezyjskim systemie TLAS, a jeśli tak, to czy opracowano wytyczne dotyczące sposobu uwzględniania surowców poddanych recyklingowi?

2.3. Zarządzanie danymi ilościowymi:

Istnieją solidne i skuteczne mechanizmy mierzenia i ewidencjonowania ilości drewna lub produktów z drewna na każdym etapie łańcucha dostaw, w szczególności wiarygodne i dokładne szacunki przed pozyskaniem drewna dotyczące wielkości zapasu na pniu w każdym miejscu pozyskania.

Najważniejsze pytania:

- Czy system kontroli zapewnia dane ilościowe, w tym dane dotyczące produktów wchodzących i wychodzących oraz, w stosownych przypadkach, przeliczników, na następujących etapach łańcucha dostaw?

- drewno na pniu

- kłody w lesie (w składnicach przyzrębowych)

- drewno przewożone i składowane (składnice drewna/zbiorniki do składowania wodnego, tymczasowe składnice drewna/zbiorniki do składowania wodnego)

- przybycie surowca do zakładu obróbki i jego składowanie

- wejście na linie produkcyjne i zejście z linii produkcyjnych

- składowanie przetworzonych produktów w zakładzie obróbki

- wyjście z zakładu obróbki i transport

- przybycie do punktu wywozu

- Które organizacje odpowiadają za rejestrację danych ilościowych? Czy są dostatecznie zaopatrzone w personel i sprzęt?

- Jaka jest jakość kontrolowanych danych?

- Czy wszystkie dane ilościowe rejestruje się w sposób umożliwiający terminową weryfikację ilości drewna na wcześniejszych i dalszych etapach łańcucha dostaw?

- Jaki informacje dotyczące kontroli łańcucha dostaw są podawane do publicznej wiadomości? W jaki sposób zainteresowane podmioty mogą uzyskać dostęp do tych informacji?

2.4. Oddzielenie drewna zweryfikowanego pod względem legalności od drewna z nieznanych źródeł

Najważniejsze pytania:

- Czy obowiązują wystarczające procedury kontrolne pozwalające wykluczyć drewno z nieznanych źródeł lub pozyskane bez ważnego prawa do pozyskiwania?

- Jakie środki kontroli stosowane są dla zapewnienia, by surowiec zweryfikowany i surowiec niezweryfikowany pozostawały oddzielone na każdym etapie łańcucha dostaw?

2.5. Przywożone produkty z drewna

W celu zapewnienia, by przywóz drewna i produktów z drewna odbywał się legalnie, przeprowadzane są odpowiednie kontrole.

Najważniejsze pytania:

- W jaki sposób wykazuje się legalność przywozu drewna i produktów z drewna?

- Jakich dokumentów wymaga się, by określić kraj pozyskania i zagwarantować, że przywożone produkty pochodzą z legalnie pozyskanego drewna zgodnie z załącznikiem V?

- Czy system weryfikacji legalności drewna umożliwia identyfikację przywożonego drewna i produktów z drewna w całym łańcuchu dostaw aż do etapu ich łączenia w celu wyrobu produktów przetworzonych?

- Jeżeli wykorzystuje się drewno przywożone, czy na zezwoleniu FLEGT można zidentyfikować kraj pochodzenia drewna (może być pominięty w przypadku produktów odtworzonych)?

3. PROCEDURY WERYFIKACJI

Weryfikacja polega na przeprowadzeniu odpowiednich kontroli w celu zagwarantowania legalności drewna. Weryfikacja musi być wystarczająco rygorystyczna i skuteczna, aby pozwalała na wykrycie wszelkich niezgodności z wymogami zarówno w lesie, jak i w łańcuchu dostaw, oraz na podjęcie natychmiastowych działań.

3.1. Organizacja

Weryfikację przeprowadza organizacja będąca osobą trzecią, dysponująca odpowiednimi zasobami, systemami zarządzania, wykwalifikowanym i przeszkolonym personelem oraz rygorystycznymi i skutecznymi mechanizmami kontroli konfliktu interesów.

Najważniejsze pytania:

- Czy organy odpowiedzialne za weryfikację dysponują ważnym świadectwem akredytacji wystawionym przez Indonezyjski Krajowy Organ Akredytacyjny (KAN)?

- Czy rząd wyznaczył organy odpowiedzialne za działania weryfikacyjne? Czy zakres mandatu (i związanych z nim obowiązków) jest jasny i podany do publicznej wiadomości?

- Czy obowiązki i role instytucjonalne są jasno określone i stosowane?

- Czy organy weryfikacyjne posiadają odpowiednie zasoby do prowadzenia weryfikacji w odniesieniu do definicji legalności i weryfikacji systemów kontroli łańcucha dostaw drewna?

- Czy organy weryfikacyjne posiadają w pełni udokumentowany system zarządzania, który:

- gwarantuje kompetencje personelu i doświadczenie niezbędne do prowadzenia skutecznej weryfikacji?

- stosuje wewnętrzną kontrolę / nadzór?

- zawiera mechanizmy kontroli konfliktu interesów?

- zapewnia przejrzystość systemu?

- określa i stosuje metodykę weryfikacji?

3.2. Weryfikacja w odniesieniu do definicji legalności

Istnieje jasna definicja określająca, co podlega weryfikacji. Metodyka weryfikacji jest udokumentowana i ma na celu zagwarantowanie, że proces jest systematyczny, przejrzysty, oparty na dowodach, przeprowadzany regularnie i że obejmuje wszystkie elementy zawarte w definicji.

Najważniejsze pytania:

- Czy metodyka weryfikacji stosowana przez organy weryfikacyjne obejmuje wszystkie elementy definicji legalności i obejmuje sprawdzenie zgodności ze wszystkimi wskaźnikami?

- Czy organy weryfikacyjne:

- kontrolują dokumentację, rejestry pozyskiwania drewna i działania w terenie (w tym poprzez kontrole na miejscu)?

- zbierają informacje od zewnętrznych zainteresowanych podmiotów?

- rejestrują swoje działania weryfikacyjne?

- Czy wyniki weryfikacji są podawane do publicznej wiadomości? W jaki sposób zainteresowane podmioty mogą uzyskać dostęp do tych informacji?

3.3. Weryfikacja systemów kontroli integralności łańcucha dostaw

Istnieje jasny zakres kryteriów i wskaźników do weryfikacji, który obejmuje cały łańcuch dostaw. Metodyka weryfikacji jest udokumentowana i ma na celu zapewnienie, by proces był systematyczny, przejrzysty, oparty na dowodach i przeprowadzany regularnie, oraz by obejmował wszystkie określone kryteria i wskaźniki. Metodyka przewiduje również regularne i terminowe uzgadnianie danych na każdym etapie łańcucha.

Najważniejsze pytania:

- Czy metodyka weryfikacji w pełni obejmuje weryfikacje kontroli łańcucha dostaw? Czy jest to jasno określone w metodyce weryfikacji?

- Jakie dowody pozwalają wykazać rzeczywiste przeprowadzenie weryfikacji kontroli łańcucha dostaw?

- Jakie organizacje odpowiadają za weryfikację danych? Czy dysponują one odpowiednimi zasobami ludzkimi i innymi zasobami umożliwiającymi wykonanie czynności w zakresie zarządzania danymi?

- Czy istnieją metody oceny spójności między zapasem na pniu, pozyskanymi kłodami a drewnem wchodzącym do zakładu lub punktu wywozu?

- Czy istnieją metody oceny spójności między wprowadzanym drewnem surowym a wychodzącymi przetworzonymi produktami w tartakach i innych zakładach? Czy metody te obejmują specyfikację i okresową aktualizację przeliczników?

- Jakie systemy i techniki informacyjne są stosowane w celu przechowywania i weryfikowania danych oraz ich rejestracji? Czy istnieją skuteczne systemy zabezpieczania danych?

- Czy wyniki weryfikacji dotyczące kontroli łańcucha dostaw są podawane do publicznej widomości? W jaki sposób zainteresowane podmioty mogą uzyskać dostęp do tych informacji?

3.4. Mechanizmy rozpatrywania skarg

Istnieją odpowiednie mechanizmy rozpatrywania skarg i rozwiązywania sporów wynikających z procesu weryfikacji.

Najważniejsze pytania:

- Czy organy weryfikacyjne dysponują mechanizmem rozpatrywania skarg, który jest dostępny dla wszystkich zainteresowanych podmiotów?

- Czy organy weryfikacyjne dysponują mechanizmami do przyjmowania zastrzeżeń niezależnych podmiotów monitorujących i reagowania na nie?

- Czy organy weryfikacyjne dysponują mechanizmami do rejestrowania naruszeń wykrytych przez urzędników państwowych i reagowania na nie?

- Czy jasno określono sposób przyjmowania, dokumentowania i przekazywania skarg na wyższy szczebel (w razie potrzeby) oraz sposób reagowania na nie?

3.5. Mechanizmy postępowania w przypadku niezgodności

Istnieją odpowiednie mechanizmy postępowania w przypadku niezgodności wykrytej w procesie weryfikacji lub ujawnionej w skardze bądź w wyniku niezależnego monitorowania.

Najważniejsze pytania:

- Czy istnieje skuteczny i działający mechanizm żądania i egzekwowania odpowiedniej decyzji o podjęciu środków naprawczych w związku z wynikami weryfikacji i działań w przypadku wykrycia naruszeń?

- Czy system weryfikacji określa powyższy wymóg?

- Czy opracowano mechanizmy postępowania w przypadku niezgodności? Czy stosuje się je w praktyce?

- Czy dostępna jest odpowiednia ewidencja naruszeń i środków naprawczych podjętych w związku z wynikami weryfikacji lub innych tego rodzaju działań? Czy ocenia się skuteczność takich działań?

- Czy istnieje mechanizm składania organom rządowym sprawozdań w sprawie ustaleń z weryfikacji prowadzonej przez organy weryfikacyjne?

- Jakie informacje dotyczące przypadków naruszeń są podawane do wiadomości publicznej?

4. WYDAWANIE POZWOLEŃ NA WYWÓZ

W Indonezji za wydawanie dokumentu potwierdzającego legalność ("V-legal") lub zezwoleń FLEGT odpowiedzialne są organy wydające zezwolenia. Zezwolenia FLEGT wydaje się na poszczególne dostawy przeznaczone do wywozu do Unii.

4.1. Struktura organizacyjna Najważniejsze pytania:

- Jakim organom powierzono wydawanie zezwoleń FLEGT?

- Czy organ wydający zezwolenia dysponuje ważnym świadectwem akredytacji wystawionym przez Indonezyjski Krajowy Organ Akredytacyjny (KAN)?

- Czy funkcje organu wydającego zezwolenia i jego personelu w zakresie wydawania zezwoleń FLEGT są jasno określone i podane do wiadomości publicznej?

- Czy określono wymogi w zakresie kompetencji i czy ustanowiono kontrole wewnętrzne w odniesieniu do pracowników organu wydającego zezwolenia?

- Czy organ wydający zezwolenia posiada odpowiednie zasoby do wykonywania swoich zadań?

4.2. Wydawanie dokumentów potwierdzających legalność ("V-legal") i ich zastosowanie przy wydawaniu zezwoleń FLEGT

Poczyniono odpowiednie ustalenia w celu korzystania z dokumentów potwierdzających legalność ("V-legal") do celów wydawania zezwoleń FLEGT.

Najważniejsze pytania:

- Czy organ wydający zezwolenia posiada publicznie dostępne udokumentowane procedury wydawania dokumentów potwierdzających legalność ("V-legal")?

- Jakie istnieją dowody na to, że procedury te są prawidłowo stosowane w praktyce?

- Czy istnieje odpowiednia ewidencja wydanych dokumentów potwierdzających legalność ("V-legal") i przypadków, w których nie wydano takich dokumentów? Czy ewidencja jasno wskazuje dowody, na podstawie których wydaje się dokumenty potwierdzające legalność?

- Czy organ wydający zezwolenia posiada odpowiednie procedury, by zagwarantować, że każda dostawa drewna spełnia wymogi definicji legalności i kontroli łańcucha dostaw?

- Czy warunki dotyczące wydawania zezwoleń są jasno określone i przedstawione eksporterom i pozostałym zainteresowanym podmiotom?

- Które informacje dotyczące wydanych zezwoleń są podawane do publicznej wiadomości?

- Czy zezwolenia FLEGT są zgodne ze specyfikacjami technicznymi zawartymi w załączniku IV?

- Czy władze Indonezji opracowały system numerowania zezwoleń FLEGT, który umożliwia odróżnienie zezwoleń FLEGT na wywóz na rynek Unii od dokumentów potwierdzających legalność ("V-legal") przeznaczonych na rynki poza Unią?

4.3. Zapytania w sprawie wydanych zezwoleń FLEGT

Istnieje odpowiedni mechanizm rozpatrywania zapytań właściwych organów w sprawie zezwoleń FLEGT, jak określono w załączniku III.

Najważniejsze pytania:

- Czy została powołana i ustanowiona jednostka ds. informacji o zezwoleniach dla celów m.in. przyjmowania zapytań od właściwych organów i udzielania na nie odpowiedzi?

- Czy ustanowiono przejrzyste procedury komunikacji między jednostką ds. informacji o zezwoleniach a właściwymi organami?

- Czy ustanowiono przejrzyste procedury komunikacji między jednostką ds. informacji o zezwoleniach a organami wydającymi zezwolenia?

- Czy istnieją kanały, w ramach których indonezyjskie lub międzynarodowe podmioty mogą składać zapytania w sprawie wydanych zezwoleń FLEGT?

4.4. Mechanizm rozpatrywania skarg

Istnieje odpowiedni mechanizm rozpatrywania skarg i rozwiązywania sporów wynikających z wydawania zezwoleń. Mechanizm ten pozwala na rozpatrzenie wszelkich skarg dotyczących funkcjonowania systemu zezwoleń.

Najważniejsze pytania:

- Czy istnieje udokumentowana procedura rozpatrywania skarg dostępna dla wszystkich zainteresowanych podmiotów?

- Czy jasno określono sposób przyjmowania, dokumentowania i przekazywania skarg na wyższy szczebel (w razie potrzeby) oraz sposób reagowania na nie?

5. NIEZALEŻNE MONITOROWANIE

Niezależne monitorowanie prowadzone jest w Indonezji przez organizacje społeczeństwa obywatelskiego i jest odrębne od innych elementów systemu zapewnienia legalności drewna (tych związanych z zarządzaniem zasobami leśnymi lub ich regulacją i tych związanych z niezależnym audytem). Jednym z głównych celów jest utrzymanie wiarygodności systemu zapewnienia legalności przez monitorowanie, jak realizowana jest weryfikacja.

Indonezja formalnie uznała rolę niezależnego monitorowania i umożliwia przedstawicielom społeczeństwa obywatelskiego składanie skarg, w przypadku gdy zostaną wykryte nieprawidłowości w procesie akredytacji, oceny i wydawania zezwoleń.

Najważniejsze pytania:

- Czy rząd podał do wiadomości publicznej wytyczne dotyczące niezależnego monitorowania?

- Czy wspomniane wytyczne określają jasno wymogi dotyczące organizacji kwalifikujących się do pełnienia funkcji niezależnego monitorowania, które pozwalają zapewnić bezstronność i uniknąć konfliktu interesów?

- Czy wytyczne te określają procedury dostępu do informacji zawarte w załączniku IX?

- Czy organizacje społeczeństwa obywatelskiego mają w praktyce dostęp do informacji, o których mowa w załączniku IX?

- Czy wytyczne określają procedury składania skarg? Czy te procedury są podane do wiadomości publicznej?

- Czy sprecyzowano i ustanowiono przepisy mające zastosowanie do organów weryfikacyjnych dotyczące sprawozdawczości i podawania informacji do wiadomości publicznej?

ZAŁĄCZNIK  IX

PODAWANIE INFORMACJI DO WIADOMOŚCI PUBLICZNEJ

1. WPROWADZENIE

Strony są zobowiązane zapewnić, by informacje dotyczące leśnictwa były podawane do wiadomości publicznej.

Na potrzeby realizacji tego celu w niniejszym załączniku określono (i) informacje dotyczące leśnictwa, które mają być podawane do wiadomości publicznej, (ii) organy odpowiedzialne za udostępnianie tych informacji oraz (iii) mechanizmy służące do uzyskania do nich dostępu.

Cel ten ma służyć zapewnieniu, by 1) działania wspólnego komitetu odpowiedzialnego za wdrażanie niniejszej Umowy w trakcie jej wdrażania były przejrzyste i zrozumiałe; 2) istniał mechanizm dostępu do najważniejszych informacji dotyczących leśnictwa dla Stron oraz zainteresowanych podmiotów; 3) funkcjonowanie systemu zapewniania legalności drewna było usprawnione dzięki dostępności informacji do celów niezależnego monitorowania; oraz 4) zostały osiągnięte nadrzędne cele niniejszej umowy o partnerstwie. Publiczny dostęp do informacji istotnie przyczynia się do usprawnienia zarządzania w dziedzinie leśnictwa w Indonezji.

2. MECHANIZMY DOSTĘPU DO INFORMACJI

Przepisy zawarte w niniejszym załączniku są zgodne z indonezyjską ustawą o wolności informacji nr 14/2008. Zgodnie z tą ustawą każda instytucja publiczna ma obowiązek opracować przepisy dotyczące publicznego dostępu do informacji. Ustawa rozróżnia cztery kategorie informacji: 1) informacje dostępne oraz regularnie i czynnie upowszechniane; 2) informacje, które należy bezzwłocznie podawać do publicznej wiadomości; 3) informacje, które są dostępne przez cały czas i przekazywane na żądanie; oraz 4) informacje, które są zastrzeżone lub poufne.

Ministerstwo Leśnictwa, urzędy na szczeblu prowincji i dystryktów, Krajowy Organ Akredytacyjny, organ oceny zgodności, organy wydające zezwolenia to instytucje istotne dla funkcjonowania systemu zapewniania legalności drewna, które są w związku z tym zobowiązane w ramach swoich obowiązków do podawania do wiadomości publicznej informacji dotyczących leśnictwa.

W celu wdrożenia wspomnianej ustawy Ministerstwo Leśnictwa, urzędy na szczeblu prowincji i dystryktów oraz wszystkie inne instytucje publiczne, w tym Krajowy Organ Akredytacyjny, opracowały lub opracowują procedury zapewniania publicznego dostępu do informacji.

Krajowy Organ Akredytacyjny podlega wymogowi podawania informacji do wiadomości publicznej na podstawie normy ISO/IEC 17011:2004, klauzuli 8.2 - Obowiązek organu akredytacyjnego. Organy weryfikacyjne i organy wydające zezwolenia podlegają wymogowi zapewnienia publicznego dostępu do informacji na mocy rozporządzeń Ministerstwa Leśnictwa oraz zawartej w normie ISO/IEC 17021:2006 klauzuli 8.1 Informacje dostępne publicznie, a także zawartej w przewodniku ISO/IEC Guide 65:1996 klauzuli 4.8 Dokumentacja.

Organizacje społeczeństwa obywatelskiego działają jako jedno ze źródeł informacji dotyczących leśnictwa na mocy rozporządzeń Ministra Leśnictwa.

Minister Leśnictwa wydał rozporządzenie nr P.7/Menhut-II/2011 z dnia 2 lutego 2011 r., które stanowi, że wnioski o udostępnienie informacji przechowywanych przez Ministerstwo Leśnictwa mają być kierowane do dyrektora Ośrodka Komunikacji Społecznej Ministerstwa Leśnictwa zgodnie ze strategią informacyjną "jednego okienka". Ministerstwo Leśnictwa jest w trakcie opracowywania dalszych przepisów wykonawczych. Do informacji dostępnych w urzędach leśnictwa na poziomie regionów, prowincji i dystryktów można uzyskać bezpośredni dostęp.

Aby przepisy niniejszego załącznika mogły zostać wdrożone, należy opracować i zatwierdzić procedury, wytyczne i instrukcje skierowane do wyżej wspomnianych instytucji. Ponadto wyjaśnione zostaną przepisy dotyczące sprawozdawczości i podawania informacji do wiadomości publicznej, które mają zastosowanie do organów weryfikacyjnych i organów wydających zezwolenia.

3. KATEGORIE INFORMACJI, Z KTÓRYCH KORZYSTA SIĘ, BY USPRAWNIĆ MONITOROWANIE I OCENĘ FUNKCJONOWANIA SYSTEMU ZAPEWNIANIA LEGALNOŚCI DREWNA

Ustawy i rozporządzenia: Wszelkie przepisy ustawowe i wykonawcze, normy i wytyczne wymienione w normach legalności.

Przydział gruntów i lasu: mapy przydziału gruntów i plany zagospodarowania przestrzennego prowincji, procedury przyznawania gruntów, koncesji leśnych i praw użytkowania oraz innych praw eksploatacji i przetwarzania oraz dokumenty powiązane, takie jak mapy koncesji leśnych, pozwolenia na dopuszczenie do użytkowania gruntów leśnych, dokumenty określające tytuły prawne do gruntów i mapy gruntów objętych tymi tytułami.

Praktyki gospodarki leśnej: plany użytkowania lasu, roczne plany prac, w tym mapy i pozwolenia na wyposażenie, protokoły posiedzeń w ramach konsultacji z przedstawicielami społeczności zamieszkujących obszary objęte zezwoleniem lub obszary sąsiadujące, które są wymagane do celów opracowania rocznych planów pracy, plan prac związanych z użytkowaniem leśnych zasobów drzewnych z załącznikami, dokumentacja oceny oddziaływania na środowisko i protokoły posiedzeń w ramach konsultacji publicznych wymaganych do sporządzenia sprawozdań z takiej oceny, wykaz odbiorczy drewna i dane z inwentaryzacji zapasu na pniu w lasach państwowych.

Informacje dotyczące transportu i łańcucha dostaw np. dokumenty zezwalające na przewóz kłód lub produktów z drewna wraz załącznikami oraz sprawozdania zawierające porównanie ilości drewna, dokumenty rejestracyjne przewozu drewna między wyspami oraz dokumenty określające nazwę statku.

Informacja dotycząca przetwórstwa i przemysłu: np. akt założycielski przedsiębiorstwa, zezwolenie na prowadzenie działalności i numer rejestracyjny przedsiębiorstwa, sprawozdanie z oceny oddziaływania na środowisko, zezwolenie na prowadzenie działalności przemysłowej oraz numer w rejestrze przemysłowym, dla zakładów przemysłowych produktów pierwotnych plan zaopatrzenia w surowiec przemysłowy, rejestracja eksportera produktów przemysłu leśnego, sprawozdania dotyczące surowca i produktów przetworzonych, lista podmiotów uprawnionych do przetwarzania i informacja dotycząca przedsiębiorstw prowadzących obróbkę wtórną.

Opłaty związane z użytkowaniem lasu: np. opłaty z tytułu powierzchni gruntów i faktury, zlecenia płatnicze dotyczące opłat na rzecz funduszu ponownego zalesiania lub funduszu rezerwowego na rzecz zasobów leśnych.

Informacje dotyczące weryfikacji i wydawania zezwoleń: wytyczne dotyczące jakości i standardów w procedurach akredytacyjnych; nazwa i adres każdego akredytowanego organu oceny zgodności, daty przyznania akredytacji i jej wygaśnięcia; zakresy akredytacji; listy pracowników organu oceny zgodności (audytorów, osób odpowiedzialnych za wydawanie decyzji) związanych z wydaniem świadectwa; wyjaśnienie dotyczące tego, jakie informacje uznaje się za poufne informacje gospodarcze; plan audytu pod kątem ustalenia terminu konsultacji publicznych; powiadomienie o audycie przeprowadzanym przez organ oceny zgodności; protokół z konsultacji publicznych z udziałem organu oceny zgodności wraz z listą uczestników; podsumowanie wyników audytu do wiadomości publicznej; sprawozdania podsumowujące audyt w zakresie wydania świadectwa sporządzone przez organ przeprowadzający audyt; sprawozdanie dotyczące stanu prowadzonych audytów: świadectwa zaliczone lub niezaliczone bądź będące w trakcie procedury audytu, świadectwa wydane, zawieszone lub wycofane i wszelkie dokonane w nich zmiany; przypadki niezgodności mające znaczenie dla audytu lub wydania zezwolenia oraz działania podjęte w związku z nimi; wydane pozwolenia na wywóz; regularne sprawozdania podsumowujące od organów wydających zezwolenia.

Procedury monitorowania i składania skarg: standardowe procedury działania w związku ze skargami składanymi do Krajowego Organu Akredytacyjnego, organów weryfikacyjnych i wydających zezwolenia, w tym procedury monitorowania postępów dotyczących akt skargi i zamknięcia akt skargi.

Lista najważniejszych dokumentów mających znaczenie dla monitorowania lasu, organów dysponujących tymi dokumentami, a także procedura, za pomocą której można uzyskać informacje, zawarte są w dodatku do niniejszego załącznika.

4. KATEGORIE INFORMACJI WYKORZYSTYWANE DO WZMOCNIENIA NADRZĘDNYCH CELÓW UMOWY O PARTNERSTWIE

1. Protokół z debat wspólnego komitetu odpowiedzialnego za wdrażanie Umowy

2. Sprawozdanie roczne wspólnego komitetu odpowiedzialnego za wdrażanie umowy przedstawiające:

a) ilość produktów z drewna, uszeregowanych według odpowiednich pozycji HS, wywiezionych z Indonezji do Unii w ramach systemu zezwoleń FLEGT, oraz państwo członkowskie UE, w którym miał miejsce przywóz do Unii;

b) liczba zezwoleń FLEGT wydanych przez Indonezję;

c) postępy w osiąganiu celów niniejszej Umowy i kwestie dotyczące jej wdrażania;

d) działania mające na celu zapobiegania wywożeniu, przywożeniu, wprowadzaniu na rynek krajowy nielegalnie wyprodukowanych produktów z drewna oraz ich obrotowi;

e) ilość drewna i produktów z drewna przywożonych do Indonezji i działania podjęte w celu zapobiegania przywozowi nielegalnie wyprodukowanych produktów z drewna i zachowania integralności systemu zezwoleń FLEGT;

f) przypadki niezgodności z systemem zezwoleń FLEGT i podjęte działania zaradcze;

g) ilość produktów z drewna, uszeregowanych według odpowiednich pozycji HS, przywiezionych do Unii w ramach systemu zezwoleń FLEGT oraz państwo członkowskie UE, w którym miał miejsce przywóz do Unii;

h) liczba zezwoleń FLEGT z Indonezji otrzymanych przez Unię;

i) liczba przypadków i ilość produktów z drewna z nimi związanych, w których odbyły się konsultacje między właściwymi organami a indonezyjską jednostką ds. informacji o zezwoleniach.

3. Pełne sprawozdanie i sprawozdanie podsumowujące z oceny okresowej.

4. Pełne sprawozdanie i sprawozdanie podsumowujące z niezależnego monitorowania rynku.

5. Skargi dotyczące oceny okresowej oraz niezależnego monitorowania rynku oraz sposób ich rozpatrzenia;

6. Harmonogram wdrażania niniejszej Umowy i przegląd podjętych działań.

7. Wszelkie inne dane i informacje mające znaczenie dla wdrażania i realizacji niniejszej Umowy. Informacje te obejmują:

Informacje prawne:

- treść niniejszej Umowy, jej załączników i wszelkich zmian do Umowy

- treść wszelkich przepisów ustawowych i wykonawczych, o których mowa w załączniku II

- przepisy i procedury dotyczące wdrażania

Informacje na temat produkcji:

- roczna łączna produkcja drewna w Indonezji;

- roczna ilość wywiezionych produktów z drewna (łącznie oraz do Unii);

Informacje o przyznaniu koncesji leśnych:

- łączny obszar przyznanych koncesji leśnych;

- wykaz koncesji leśnych, nazwy przedsiębiorstw, którym zostały przyznane i nazwy przedsiębiorstw, które je urządzają;

- mapa umiejscowienia wszystkich koncesji leśnych;

- wykaz zarejestrowanych przedsiębiorstw leśnych (zajmujących się produkcją, obróbką, handlem i wywozem);

- wykaz przedsiębiorstw leśnych (zajmujących się produkcją, obróbką, handlem i wywozem), które uzyskały świadectwo w ramach indonezyjskiego systemu zapewniania legalności drewna;

Informacje na temat urządzenia lasów

- wykaz urządzanych koncesji leśnych według rodzaju;

- wykaz certyfikowanych koncesji leśnych oraz rodzaj świadectwa, na podstawie którego są urządzane;

Informacje na temat organów:

- wykaz organów wydających zezwolenia w Indonezji, w tym ich adresy i dane kontaktowe;

- adres i dane kontaktowe jednostki ds. informacji o zezwoleniach;

- wykaz właściwych organów w Unii, w tym ich adresy i dane kontaktowe;

Informacje te zostaną udostępnione na stronach internetowych Stron.

5. WDRAŻANIE PRZEPISÓW DOTYCZĄCYCH PODAWANIA INFORMACJI DO WIADOMOŚCI PUBLICZNEJ

W ramach wdrażania przepisów niniejszego załącznika Strony ocenią:

- potrzebę tworzenia zdolności w zakresie korzystania z informacji publicznej do celów niezależnego monitorowania;

- potrzebę upowszechniania wiedzy w sektorze publicznym i wśród zainteresowanych podmiotów w zakresie zawartych w niniejszej Umowie przepisów dotyczących podawania informacji do wiadomości publicznej.

Dodatek

INFORMACJE SŁUŻĄCE USPRAWNIENIU WERYFIKACJI, MONITOROWANIA I DZIAŁANIA SYSTEMU TLAS

Nr	Dokument, który ma być publicznie dostępny	Organy dysponujące dokumentem	Rodzaj informacji
DREWNO Z LASÓW POŁOŻONYCH NA GRUNTACH PAŃSTWOWYCH (IUPHHK-HA/HPH, IUPHHK-HTI/HPHTI,IUPHHK RE) oraz DREWNO Z LASÓW POŁOŻONYCH NA GRUNTACH PAŃSTWOWYCH, KTÓRYMI GOSPODARUJĄ WSPÓLNOTY LOKALNE (IUPHHK-HTR, IUPHHK-HKM)
1	Świadectwa praw wynikających z koncesji leśnej (SK IUPHHK-HA/HPH, IUPHHK-HTI/HPHTI, IUPHHK RE)	MINISTERSTWO LEŚNICTWA (BUK); odpisy w biurach dystryktów i prowincji	3
2	Mapy koncesji leśnych	MINISTERSTWO LEŚNICTWA (BAPLAN); odpisy w biurach dystryktów i prowincji	3
3	Świadectwa praw wynikających z koncesji leśnej (SK IUPHHK-HTR, IUPHHK-HKm)	MINISTERSTWO LEŚNICTWA (BUK); odpisy w biurach dystryktów i prowincji	3
4	Mapy użytkowania leśnych zasobów drzewnych	MINISTERSTWO LEŚNICTWA (BAPLAN); odpisy w biurach dystryktów i prowincji	3
5	Plan użytkowania lasu (TGHK)	MINISTERSTWO LEŚNICTWA (BAPLAN); odpisy w biurach dystryktów i prowincji	3
6	Plan prac związanych z użytkowaniem leśnych zasobów drzewnych (RKUPHHK) z załącznikami, w tym zezwolenie na wyposażenie	Ministerstwo Leśnictwa (BUK);	3
7	Opłata za zezwolenie (IUPHHK) w oparciu o zlecenie płatnicze i potwierdzenie płatności	Ministerstwo Leśnictwa (BUK);	3
8	Roczny plan prac (RKT/ projekt), w tym mapa	Biura leśnictwa prowincji; odpisy w biurach leśnictwa dystryktów	3
9	Raporty z wyznaczania drzew do wycięcia oraz z produkcji (LHP i LHC)	Biura leśnictwa dystryktu; odpisy w biurach prowincji	3
10	Dokumenty przewozowe (SKSHH)	Biura leśnictwa dystryktu; odpisy w biurach leśnictwa prowincji	3
11	Sprawozdanie zawierające porównanie ilości drewna (LMKB)	Biuro leśnictwa dystryktu oraz jednostka lokalna Ministerstwa Leśnictwa (BP2HP)	3
12	Zlecenie płatnicze i potwierdzenie opłaty z tytułu produkcji (SPP) kłody/objętość	Biura leśnictwa dystryktu	3
13	Pokwitowanie wniesienia opłaty na fundusz rezerwowy na rzecz zasobów leśnych i opłaty na fundusz ponownego zalesiania (PSDH lub DR w przypadku posiadaczy zezwolenia dotyczącego lasów naturalnych lub PSDH dla posiadaczy zezwolenia dotyczącego plantacji)	Biura leśnictwa dystryktu	3
14	Dokumentacja oceny oddziaływania na środowisko (OOŚ) (AMDAL, ANDAL, RKL oraz RPL)	Lokalny urząd ds. środowiska (BAPEDALDA lub BLH); odpisy w Ministerstwie Leśnictwa (BUK)	3
DREWNO POCHODZĄCE Z GRUNTÓW PRYWATNYCH
15	Ważny tytuł prawny do gruntu	Biuro krajowej agencji ds. gruntów lub agencji ds. gruntów na szczeblu prowincji bądź dystryktu (BPN)	3
16	Mapy rozmieszczenia gruntów/tytułów prawnych do gruntów	Biuro krajowej agencji ds. gruntów lub agencji ds. gruntów na szczeblu prowincji bądź dystryktu (BPN)	3
17	Dokument SKAU lub SKSKB zezwalający na przewóz kłód opatrzony pieczęcią KR (zasoby drewna wspólnoty lokalnej)	Zarządca miejscowości (w przypadku SKAU); odpisy w biurze leśnictwa dystryktu (SKSKB-KR i SKAU)	3
DREWNO POCHODZĄCE Z GRUNTÓW LEŚNYCH Z PRZEKSZTAŁCENIA (IPK)
18	Zezwolenia na użytkowanie drewna: zezwolenia ILS/IPK w tym zezwolenie na wyposażenie	Biuro leśnictwa dystryktu/prowincji	3
19	Mapy załączone do zezwoleń ILS/IPK	Biuro leśnictwa dystryktu/prowincji	3
20	Zezwolenie na dopuszczenie do użytkowania gruntów leśnych	Ministerstwo Leśnictwa (BAPLAN) oraz jego oddział na obszarze prowincji (BPKH)	3
21	Plan prac IPK/ILS	Biura leśnictwa dystryktu	3
22	Dane z inwentaryzacji zapasu na pniu w lasach państwowych mających podlegać przekształceniu (część zawarta w planie prac IPK/ILS)	Biura leśnictwa dystryktu	3
23	Dokumenty dotyczące produkcji drewna (LHP)	Biura leśnictwa dystryktu	3
24	Pokwitowanie wniesienia opłaty DR i PSDH (zob. nr 13)	Biura leśnictwa dystryktu; odpisy w Ministerstwie Leśnictwa (BUK)
25	Dokumenty przewozowe FAKB oraz załączniki dla KBK i SKSKB oraz załączniki dla KB	Biura leśnictwa dystryktu	3
PRZEMYSŁ PRODUKTÓW LEŚNYCH
26	Akt założycielski przedsiębiorstwa	Ministerstwo Prawa i Praw Człowieka; dla zakładów przemysłu surowcowego i zintegrowanego o wydajności powyżej 6 000 m3 odpisy w Ministerstwie Leśnictwa (BUK), o wydajności poniżej 6 000 m3 odpisy w biurach leśnictwa prowincji i dystryktu dla zakładów przemysłu opartego na produktach przetworzonych odpisy w Ministerstwie Przemysłu	3
27	Zezwolenie na prowadzenie działalności (SIUP)	Lokalne biuro inwestycji lub agencja koordynująca inwestycje (BKPMD), Ministerstwo Handlu. dla zakładów przemysłu opartego na produktach przetworzonych odpisy w Ministerstwie Przemysłu	3
28	Numer rejestracji przedsiębiorstwa (TDP)	Lokalne biuro inwestycji lub agencja koordynująca inwestycje (BKPMD), Ministerstwo Handlu.	3
29	Dokumentacja oceny oddziaływania na środowisko (OOŚ) (UKL/UPL oraz SPPL)	Urząd ds. środowiska prowincji lub dystryktu (BAPEDALDA lub BLH); Odpisy w lokalnym biurze handlowym lub agencji koordynującej inwestycje (BKPMD)	3
30	Zezwolenie na prowadzenie działalności przemysłowej (IUI) lub świadectwo rejestracji przemysłowej (TDI)	dla zakładów przemysłu surowcowego i zintegrowanego o wydajności powyżej 6 000 m3 odpisy w Ministerstwie Leśnictwa (BUK), o wydajności poniżej 6 000 m3 odpisy w biurach leśnictwa prowincji, o wydajności poniżej 2 000 m3 odpisy w biurach leśnictwa dystryktu dla zakładów przemysłu opartego na produktach przetworzonych odpisy w Ministerstwie Przemysłu	3
31	Dostępność planów zapasów surowców (RPBBI) dla przemysłu surowcowego produktów leśnych (IPHH).	dla zakładów przemysłu surowcowego i zintegrowanego o wydajności powyżej 6 000 m3 odpisy w Ministerstwie Leśnictwa (BUK), o wydajności poniżej 6 000 m3 odpisy w biurach leśnictwa prowincji, o wydajności poniżej 2 000 m3 odpisy w biurach leśnictwa dystryktu; odpisy w biurach leśnictwa dystryktów i prowincji.	3
32	Zarejestrowany eksporter produktów przemysłu leśnego (ETPIK).	Ministerstwo Handlu	3
33	Dokumenty przewozowe (SKSKB, FAKB, SKAU lub FAKO)	Zarządca miejscowości (w przypadku SKAU); Odpisy w biurach leśnictwa dystryktu (SKSB-KR, SKAU), odpisy FAKO w biurach leśnictwa prowincji	3
34	Dokumenty dotyczące zmian w zapasach okrąglaków (LMKB/ LMKBK)	Biura leśnictwa dystryktu	3
35	Sprawozdania dotyczące zmian w zapasach drzewnych produktów leśnych poddanych obróbce (LMOHHK)	Biura leśnictwa dystryktu, odpisy w biurach leśnictwa prowincji	3
36	Dokument dotyczący handlu drewnem między wyspami (PKAPT)	Ministerstwo Handlu (Dyrekcja Generalna ds. Handlu Wewnętrznego)	3
37	Dokument wskazujący statku	biuro administracji lokalnego portu (zależne od Ministerstwa Transportu) Odpisy w Indonezyjskim Biurze ds. Klasyfikacji (BKI)	3
INNE ISTOTNE INFORMACJE
38	Ustawy i rozporządzenia: Wszelkie przepisy ustawowe i wykonawcze, normy i wytyczne wymienione w normach legalności.	Ministerstwo Leśnictwa, biura leśnictwa prowincji lub dystryktu	3
39	Informacje dotyczące weryfikacji i wydawania zezwoleń:
	a) wytyczne dotyczące jakości i norm w procedurach akredytacyjnych;	Krajowy Organ Akredytacyjny (KAN)	1
	b) nazwa i adres każdego akredytowanego organu ds. oceny zgodności (LP i LV)	Krajowy Organ Akredytacyjny (KAN)	1
	c) listy pracowników (audytorów, osób odpowiedzialnych za wydawanie decyzji) związanych z wydaniem świadectwa	Organy ds. oceny zgodności (LP i LV), Ministerstwo Leśnictwa	1
	d) wyjaśnienie dotyczące tego, jakie informacje uznaje się za poufne informacje gospodarcze;	Organy ds. oceny zgodności (LP i LV)	1
	e) plan audytu pod kątem ustalenia terminu konsultacji publicznych, powiadomienie o audycie przeprowadzanym przez organ oceny zgodności, podsumowanie wyników audytu do wiadomości publicznej, sprawozdania podsumowujące audyt w zakresie wydania świadectwa sporządzone przez organ przeprowadzający audyt	Organy ds. oceny zgodności (LP i LV)	1
40	Sprawozdania dotyczące stanu prowadzonych audytów:
	a) świadectwa zaliczone lub niezaliczone bądź będące w trakcie procedury audytu, świadectwa wydane, zawieszone lub wycofane i wszelkie dokonane w nich zmiany;	Organy ds. oceny zgodności (LP i LV)	1
	b) przypadki niezgodności mające znaczenie dla audytu lub wydania zezwolenia oraz działania podjęte w związku z nimi;	Organy ds. oceny zgodności (LP i LV)	1
	c) wydane pozwolenia na wywóz (V-Legal Documents) okresowe sprawozdania organu wydającego pozwolenia	Organy ds. oceny zgodności (LP i LV)	1
41	Procedury monitorowania i składania skarg:
	a) standardowe procedury rozpatrywania skarg stosowane przez organ akredytujący i organy przeprowadzające audyty	Indonezyjski Krajowy Organ Akredytacyjny (KAN)	1
	b) społeczne procedury monitorowania i rozpatrywania skarg, sprawozdania z monitorowania przedstawiane przez przedstawiciela społeczeństwa obywatelskiego	Ministerstwo Leśnictwa, niezależny podmiot monitorujący	1
	c) dokumenty związane z monitorowaniem postępów w dotyczących akt skargi i zamknięcia akt skargi	Indonezyjski Krajowy Organ Akredytacyjny (KAN), organy ds. oceny zgodności (LP i LV)	3

Procedury mające na celu pozyskanie informacji:

- Ustawa o dostępie do informacji publicznej (UU 14/2008) rozróżnia cztery kategorie informacji: 1) informacje dostępne oraz regularnie i czynnie upowszechniane; 2) informacje, które należy bezzwłocznie podawać do publicznej wiadomości; 3) informacje, które są dostępne przez cały czas i przekazywane na żądanie oraz 4) informacje, które są zastrzeżone lub poufne.

- Informacje z kategorii 3 wymienionej w Ustawie o dostępie do informacji publicznej są podawane do wiadomości publicznej na żądanie wyznaczonego organu (PPID) w ramach odpowiedniej instytucji np. biura ds. public relations w Ministerstwie Leśnictwa. Każda instytucja ma swoje przepisy wykonawcze dotyczące podawania informacji do wiadomości publicznej, opracowane w oparciu o Ustawę o dostępie do informacji publicznej.

- Niektóre informacje, pomimo że wchodzą w zakres kategorii 3 wymienionej w Ustawie o dostępie do informacji publicznej są publikowane między innymi na stronach internetowych odpowiednich instytucji: przepisy ustawodawcze i wykonawcze, mapy przydziału gruntów, plany użytkowania lasów.

1 Załącznik I zmieniony przez art. 1 decyzji nr (UE) 2015/1382 z dnia 8 lipca 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.213.11) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 sierpnia 2015 r.

2 Załącznik II zmieniony przez art. 1 decyzji nr (UE) 2015/1382 z dnia 8 lipca 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.213.11) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 sierpnia 2015 r.

3 Załącznik V zmieniony przez art. 1 decyzji nr (UE) 2015/1382 z dnia 8 lipca 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.213.11) zmieniającej nin. umowę międzynarodową z dniem 1 sierpnia 2015 r.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2014.150.252
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Indonezja-Unia Europejska. Dobrowolna umowa o partnerstwie dotycząca egzekwowania prawa, zarządzania i handlu w dziedzinie leśnictwa oraz handlu produktami z drewna wprowadzanymi na terytorium Unii Europejskiej. Bruksela.2013.09.30.
• Data aktu: 30/09/2013
• Data ogłoszenia: 20/05/2014
• Data wejścia w życie: 01/05/2014