(notyfikowana jako dokument nr C(2013) 8553)(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2013/718/UE)
(Dz.U.UE L z dnia 6 grudnia 2013 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 92/65/EWG z dnia 13 lipca 1992 r. ustanawiającą wymagania dotyczące zdrowia zwierząt regulujące handel i przywóz do Wspólnoty zwierząt, nasienia, komórek jajowych i zarodków nieobjętych wymaganiami dotyczącymi zdrowia zwierząt ustanowionymi w szczególnych zasadach Wspólnoty określonych w załączniku A pkt I do dyrektywy 90/425/EWG 1 , w szczególności jej art. 17 ust. 3 lit. a),
uwzględniając dyrektywę Rady 2009/156/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt, regulujących przemieszczanie i przywóz zwierząt z rodziny koniowatych z państw trzecich 2 , w szczególności jej art. 12 ust. 1 i 4, art. 15 lit. a), art. 16 ust. 2 oraz art. 19 lit. a) i b),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) W dyrektywie 92/65/EWG określono warunki mające między innymi zastosowanie do przywozu do Unii nasienia, komórek jajowych i zarodków koni. Warunki te muszą być co najmniej równoważne warunkom mającym zastosowanie do handlu między państwami członkowskimi.
(2) W dyrektywie 2009/156/WE ustanowiono warunki dotyczące zdrowia zwierząt odnośnie do przywozu do Unii żywych zwierząt z rodziny koniowatych. Dyrektywa ta stanowi, że przywóz zwierząt z rodziny koniowatych do Unii jest dozwolony jedynie z państw trzecich lub z części terytorium państw trzecich, w których stosuje się regionalizację, które to państwa lub części były wolne od nosacizny w okresie ostatnich sześciu miesięcy.
(3) W decyzji Komisji 2004/211/WE 3 ustalono wykaz państw trzecich lub, w przypadku państw stosujących regionalizację, ich części, z których państwa członkowskie dopuszczają przywóz zwierząt z rodziny koniowatych oraz ich nasienia, komórek jajowych i zarodków, określając jednocześnie warunki mające zastosowanie do tego przywozu. Wykaz ten, określony w załączniku I do decyzji 2004/211/WE, obejmuje obecnie Brazylię.
(4) W decyzji Komisji 92/260/EWG 4 ustanowiono warunki dotyczące zdrowia zwierząt oraz przepisy dotyczące świadectwa weterynaryjnego przy odprawie czasowej zarejestrowanych koni.
(5) W decyzji 93/195/EWG 5 ustanowiono warunki dotyczące zdrowia zwierząt oraz przepisy dotyczące świadectwa weterynaryjnego przy powrotnym wwozie zarejestrowanych koni przeznaczonych do udziału w wyścigach, zawodach i wydarzeniach kulturalnych po ich wywozie czasowym.
(6) W decyzji Komisji 93/196/EWG 6 ustanowiono warunki dotyczące zdrowia zwierząt oraz przepisy dotyczące świadectwa weterynaryjnego przy przywozie zwierząt z rodziny koniowatych z przeznaczeniem na ubój.
(7) W decyzji Komisji 93/197/EWG 7 ustanowiono warunki dotyczące zdrowia zwierząt oraz przepisy dotyczące świadectwa weterynaryjnego przy przywozie zarejestrowanych zwierząt z rodziny koniowatych oraz zwierząt z rodziny koniowatych przeznaczonych do hodowli i produkcji.
(8) Nosacizna występuje na części terytorium Brazylii, w związku z czym przywóz zwierząt z rodziny koniowatych oraz ich nasienia, komórek jajowych i zarodków jest dopuszczony jedynie ze stanowiącego część tego państwa trzeciego regionu BR-1, jak opisano w kolumnie 4 tabeli zamieszczonej w załączniku I do decyzji 2004/211/WE. Stany Rio Grande do Sul, Santa Catarina, Paraná, São Paulo, Mato Grosso do Sul, Goiás, Distrito Federal, Espírito Santo, Rondônia i Mato Grosso wchodzą obecnie w skład brazylijskiego regionu BR-1.
(9) W dniach 18 kwietnia, 16 maja i 25 czerwca 2013 r. Brazylia powiadomiła Światową Organizację Zdrowia Zwierząt (OIE) o potwierdzeniu przypadków nosacizny u koni w stanach São Paulo, Minas Gerais, Espírito Santo i Rondônia. W związku z tym Brazylia zaprzestała wydawania świadectw zdrowia zwierząt zgodnie z dyrektywą 2009/156/WE dla całej grupy stanów federalnych należących do regionu BR-1.
(10) W dniu 9 lipca 2013 r. Brazylia powiadomiła Komisję o środkach wprowadzonych w celu zapobieżenia wprowadzeniu nosacizny na obszary tego państwa, które są wymienione w decyzji 2004/211/WE, a na których choroba ta nie występuje. Środki te obejmują jako minimum test na obecność nosacizny przeprowadzony z wynikiem ujemnym przed przemieszczeniem zwierząt z rodziny koniowatych ze stanów, w których stwierdzono występowanie nosacizny, do jakiegokolwiek skupiska zwierząt z rodziny koniowatych w obrębie takich stanów lub do jakiegokolwiek innego stanu Brazylii. Brazylia potwierdziła, że stan Rio de Janeiro jest nadal wolny od nosacizny, jako że ostatni przypadek jej wystąpienia odnotowano w dniu 16 lipca 2012 r.
(11) Pismem z dnia 30 października 2013 r. Brazylia powiadomiła o przypadku wystąpienia nosacizny w stanie Paraná.
(12) Ze względu na to, że stany São Paulo, Espírito Santo, Rondônia i Paraná nie są już wolne od nosacizny, a brazylijskie właściwe organy przedstawiły gwarancje dotyczące niewystępowania tej choroby w innych stanach federalnych Brazylii należących obecnie do regionu BR-1 oraz w stanie Rio de Janeiro, należy zmienić wpis dotyczący tego regionu w załączniku I do decyzji 2004/211/WE, tak by skreślić z obecnego wykazu stany São Paulo, Espírito Santo, Rondônia i Paraná, a dodać do niego stan Rio de Janeiro.
(13) Ponieważ w przypadku zarejestrowanych koni ryzyko zarażenia nosacizną jest niższe niż w przypadku innych kategorii zwierząt z rodziny koniowatych, dozwolone powinno być jedynie wprowadzanie z Brazylii do Unii zarejestrowanych koni zgodnie z decyzjami 92/260/EWG, 93/195/EWG i 93/197/EWG.
(14) W dniu 25 lutego 2013 r. Komisja opublikowała sprawozdanie 8 z audytu dotyczącego wywozu do Unii zwierząt z rodziny koniowatych i materiału biologicznego wykorzystywanego do rozrodu tych zwierząt, przeprowadzonego w Brazylii w październiku 2012 r. Zgodnie z tym sprawozdaniem konieczne jest zawieszenie przywozu nasienia, komórek jajowych i zarodków koni z Brazylii aż do zakończenia i zweryfikowania zaleconych działań naprawczych.
(15) W załączniku I do decyzji 92/260/EWG Brazylia ujęta jest w grupie sanitarnej D i zarejestrowane konie przeznaczone do tymczasowej odprawy do Unii muszą spełniać wymagania w zakresie zdrowia zwierząt i świadectw weterynaryjnych określone we wzorze świadectwa zdrowia D zawartym w załączniku II do tej decyzji. W celu zapewnienia, by konie będące przedmiotem tymczasowej odprawy do Unii były wolne od nosacizny, należy dodać w części III tego wzoru świadectwa zdrowia zatytułowanej "Informacje o zdrowiu" potwierdzenie, że dany zarejestrowany koń został poddany badaniu na obecność nosacizny przeprowadzonemu metodą odczynu wiązania dopełniacza, z wynikiem ujemnym, przy rozcieńczeniu surowicy w proporcji 1:10 na próbce krwi pobranej w okresie 10 dni poprzedzających wysyłkę do Unii.
(16) Ze względów spójności i jasności prawa unijnego należy zmienić wykazy państw zawarte we wzorach świadectw A-E pkt III lit. d) tiret trzecie w załączniku II do decyzji 92/260/EWG, tak aby uwzględniały obecne nazwy geograficzne, które są już określone w załączniku I do tej decyzji.
(17) Należy dostosować przypis 3 w załączniku II do decyzji 93/196/EWG, aby uściślić, że zabronione jest wprowadzanie z Brazylii do Unii zwierząt z rodziny koniowatych z przeznaczeniem do uboju.
(18) Z powodów opisanych w motywie 13 należy określić w załączniku I do decyzji 93/197/EWG, że warunki w zakresie zdrowia zwierząt i świadectw weterynaryjnych w części D załącznika II do tej decyzji stosuje się w przypadku Brazylii jedynie do przywozu zarejestrowanych koni.
(19) Należy zatem odpowiednio zmienić decyzje 92/260/EWG, 93/196/EWG, 93/197/EWG oraz 2004/211/WE.
(20) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
