a także mając na uwadze, co następuje:(1) Na podstawie art. 10 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1924/2006 zabronione jest stosowanie oświadczeń zdrowotnych dotyczących żywności, o ile Komisja nie udzieliła zezwolenia na takie oświadczenia i nie zostały one włączone do wykazu dopuszczonych oświadczeń.
(2) Artykuł 13 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1924/2006 przewiduje, że najpóźniej do dnia 31 stycznia 2008 r. państwa członkowskie dostarczają Komisji krajowe wykazy oświadczeń zdrowotnych dotyczących żywności, o których mowa w art. 13 ust. 1 tego rozporządzenia. Do krajowych wykazów oświadczeń należy dołączyć warunki ich stosowania wraz z odwołaniami do konkretnych uzasadnień naukowych.
(3) Art. 13 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1924/2006 stanowi, że po zasięgnięciu opinii Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności, zwanego dalej Urzędem, Komisja w terminie najpóźniej do dnia 31 stycznia 2010 r. przyjmuje wykaz dopuszczonych oświadczeń zdrowotnych dotyczących żywności, o których mowa w art. 13 ust. 1 tego rozporządzenia, oraz wszelkie niezbędne warunki stosowania tych oświadczeń.
(4) Do dnia 31 stycznia 2008 r. Komisja otrzymała od państw członkowskich wykazy zawierające ponad 44 000 oświadczeń zdrowotnych. Na podstawie analizy krajowych wykazów okazało się, że z powodu wielu powtórzeń i po rozmowach z państwami członkowskimi konieczne było opracowanie na podstawie krajowych wykazów skonsolidowanego wykazu oświadczeń, w sprawie których Urząd powinien wydać opinię naukową, zwanego dalej skonsolidowanym wykazem 2 .
(5) Dnia 24 lipca 2008 r. Komisja skierowała do Urzędu oficjalny wniosek o wydanie opinii naukowej na podstawie art. 13 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1924/2006 wraz z zakresem zadań i pierwszą częścią skonsolidowanego wykazu. Kolejne części skonsolidowanego wykazu zostały przesłane w listopadzie i grudniu 2008 r. Komisja zamknęła skonsolidowany wykaz uzupełnieniem dostarczonym Urzędowi dnia 12 marca 2010 r. Niektóre oświadczenia ze skonsolidowanego wykazu zostały później wycofane przez państwa członkowskie przed ich oceną przez Urząd. Ocena naukowa przeprowadzona przez Urząd zakończyła się publikacją opinii w okresie od października 2009 r. do lipca 2011 r. 3 .
(6) W swojej ocenie Urząd uznał, że niektóre oświadczenia obejmowały różne deklarowane efekty lub łączyły takie same deklarowane efekty. W związku z powyższym oświadczenie zdrowotne ujęte w niniejszym rozporządzeniu może odpowiadać jednej lub większej liczbie pozycji ze skonsolidowanego wykazu.
(7) W odniesieniu do pewnej liczby oświadczeń zdrowotnych Urząd stwierdził, że na podstawie złożonych danych wykazano związek pomiędzy kategorią żywności, daną żywnością lub jednym z jej składników a deklarowanym efektem. Na mocy art. 13 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1924/2006 należy zezwolić na stosowanie oświadczeń zdrowotnych odnoszących się do tych wniosków i zgodnych z wymogami rozporządzenia (WE) nr 1924/2006 oraz włączyć je do wykazu dopuszczonych oświadczeń.
(8) Art. 13 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1924/2006 stanowi, że do dopuszczonych oświadczeń zdrowotnych należy dołączyć wszelkie niezbędne warunki (włącznie z ograniczeniami) ich stosowania. Wykaz dopuszczonych oświadczeń powinien obejmować sformułowanie oświadczeń, szczegółowe warunki ich stosowania oraz, w stosownych przypadkach, warunki lub ograniczenia stosowania lub dodatkowe wyjaśnienia lub ostrzeżenia, zgodnie z zasadami zawartymi w rozporządzeniu (WE) nr 1924/2006 oraz opiniami wydanymi przez Urząd.
(9) Jednym z celów rozporządzenia (WE) nr 1924/2006 jest dopilnowanie, by oświadczenia zdrowotne były prawdziwe, rzetelne, zrozumiałe i przydatne dla konsumenta. W związku z tym sposób sformułowania i przedstawiania takich oświadczeń musi być brany pod uwagę. W przypadku gdy oświadczenia mają dla konsumenta taki sam sens jak dopuszczone oświadczenie zdrowotne, ponieważ wskazują na taki sam związek między kategorią żywności, daną żywnością lub jednym z jej składników a zdrowiem, oświadczenia te powinny podlegać takim samym warunkom stosowania jak dopuszczone oświadczenia zdrowotne.
(10) Komisja zidentyfikowała pewną liczbę oświadczeń przedstawionych do oceny, odnoszących się do substancji roślinnych lub ziołowych, powszechnie znanych jako substancje "botaniczne", w odniesieniu do których Urząd nie zakończył jeszcze oceny naukowej. Ponadto istnieje szereg oświadczeń zdrowotnych, w odniesieniu do których wymagana jest dalsza ocena, zanim Komisja będzie w stanie rozważyć ich włączenie lub niewłączenie do wykazu dopuszczonych oświadczeń, lub które zostały ocenione, ale z uwagi na inne uzasadnione czynniki na tym etapie ich rozpatrzenie nie może zostać ukończone przez Komisję.
(11) Oświadczenia, których ocena Urzędu lub rozpatrzenie przez Komisję nie zostały jeszcze zakończone, zostaną opublikowane na stronie internetowej Komisji 4 i mogą nadal być stosowane zgodnie z art. 28 ust. 5 i 6 rozporządzenia (WE) nr 1924/2006.
(12) Zgodnie z art. 6 ust. 1 i art. 13 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1924/2006 oświadczenia zdrowotne muszą się opierać na ogólnie przyjętych dowodach naukowych. W związku z tym nie należy zezwolić na stosowanie oświadczeń zdrowotnych, które nie otrzymały pozytywnej oceny naukowej Urzędu, ponieważ nie stwierdzono, że istnieje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy kategorią żywności, daną żywnością lub jednym z jej składników a deklarowanym efektem. Zezwolenie może również zgodnie z prawem zostać wstrzymane, jeśli oświadczenia zdrowotne nie spełniają innych ogólnych i szczegółowych wymagań rozporządzenia (WE) nr 1924/2006, nawet w przypadku pozytywnej oceny naukowej dokonanej przez Urząd. Nie należy stosować oświadczeń zdrowotnych niezgodnych z ogólnie przyjętymi zasadami żywieniowymi i zdrowotnymi. Urząd stwierdził, że w przypadku jednego oświadczenia 5 dotyczącego wpływu tłuszczów na prawidłowe wchłanianie witamin rozpuszczalnych w tłuszczach oraz innego oświadczenia 6 dotyczącego wpływu sodu na utrzymanie prawidłowego funkcjonowania mięśni związek przyczynowo-skutkowy został wykazany. Stosowanie tych oświadczeń zdrowotnych mogłoby jednak nieść ze sobą sprzeczne i niejasne przesłanie dla konsumentów, ponieważ zachęcałoby do spożywania tych substancji odżywczych, w odniesieniu do których na podstawie powszechnie przyjętych zaleceń naukowych organy europejskie, krajowe i międzynarodowe informują konsumentów, że ich spożycie powinno zostać zmniejszone. W związku z powyższym oba oświadczenia nie są zgodne z art. 3 akapit drugi lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1924/2006, który przewiduje, że stosowanie oświadczeń nie może być niejednoznaczne lub wprowadzające w błąd. Ponadto nawet gdyby te oświadczenia zdrowotne miały być dopuszczone tylko w szczególnych warunkach użycia lub uzupełnione dodatkowymi stwierdzeniami lub ostrzeżeniami, nie byłoby to wystarczające, by zmniejszyć dezorientację konsumentów, i w związku z tym nie należy udzielić zezwolenia na stosowanie przedmiotowych oświadczeń.
(13) Niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane po upływie sześciu miesięcy od daty jego wejścia w życie w celu umożliwienia podmiotom prowadzącym przedsiębiorstwa spożywcze dostosowanie się do jego wymagań, w tym do zakazu, zgodnie z art. 10 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1924/2006, dotyczącego tych oświadczeń zdrowotnych, których ocena Urzędu i rozpatrzenie przez Komisję zostały ukończone.
(14) Art. 20 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1924/2006 stanowi, że Komisja tworzy i prowadzi unijny rejestr oświadczeń żywieniowych i zdrowotnych dotyczących żywności, zwany dalej rejestrem. Rejestr zawierać będzie dopuszczone oświadczenia oraz między innymi warunki, które mają do nich zastosowanie. Rejestr będzie zawierać także wykaz odrzuconych oświadczeń zdrowotnych i powody ich odrzucenia.
(15) Oświadczenia zdrowotne, które zostały wycofane przez państwa członkowskie, nie będą ujęte w wykazie odrzuconych oświadczeń zdrowotnych w ramach unijnego rejestru. Rejestr będzie uaktualniany okresowo, gdy zajdzie taka potrzeba w wyniku postępów dotyczących oświadczeń zdrowotnych, dla których nie ukończono jeszcze oceny Urzędu lub rozpatrzenia przez Komisję.
(16) Podczas ustanawiania środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu w stosowny sposób uwzględniono opinie i stanowiska społeczeństwa oraz zainteresowanych stron, otrzymane przez Komisję.
(17) Dodawanie substancji do środków spożywczych oraz stosowanie substancji w środkach spożywczych objęte są szczegółowymi przepisami Unii i przepisami krajowymi, podobnie jak klasyfikacja produktów jako środków spożywczych lub produktów leczniczych. Żadna decyzja w sprawie oświadczenia zdrowotnego zgodna z rozporządzeniem (WE) nr 1924/2006, np. decyzja o włączeniu do wykazu dopuszczonych oświadczeń, o którym mowa w art. 13 ust. 3 tego rozporządzenia, nie stanowi pozwolenia na dopuszczenie do obrotu substancji, której dotyczy oświadczenie, ani decyzji, czy dana substancja może być stosowana w środkach spożywczych, ani też klasyfikacji danego produktu jako środka spożywczego.
(18) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt i nie spotkały się ze sprzeciwem Parlamentu Europejskiego ani Rady,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
1 Dz.U. L 404 z 30.12.2006, s. 9.
5 Odpowiada pozycjom ID 670 i ID 2902 skonsolidowanego wykazu.
6 Odpowiada pozycji ID 359 skonsolidowanego wykazu.
7 Załącznik:- zmieniony przez art. 3 rozporządzenia nr 851/2013 z dnia 3 września 2013 r. (Dz.U.UE.L.2013.235.3) zmieniającego nin. rozporządzeniez dniem 24 września 2013 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 536/2013 z dnia 11 czerwca 2013 r. (Dz.U.UE.L.2013.160.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 2 stycznia 2014 r.
- zmieniony przez art. 2 rozporządzenia nr 40/2014 z dnia 17 stycznia 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.14.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 lutego 2014 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 1018/2013 z dnia 23 października 2013 r. (Dz.U.UE.L.2013.282.43) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 maja 2014 r.
- zmieniony przez art. 2 rozporządzenia nr (UE) 2015/7 z dnia 6 stycznia 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.3.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 27 stycznia 2015 r.
- zmieniony przez art. 3 rozporządzenia nr (UE) 2015/539 z dnia 31 marca 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.88.7) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 kwietnia 2015 r.
- zmieniony przez art. 3 rozporządzenia nr (UE) 2015/2314 z dnia 7 grudnia 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.328.46) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2016 r.
- zmieniony przez art. 2 rozporządzenia nr (UE) 2016/854 z dnia 30 maja 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.142.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 czerwca 2016 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr (UE) 2016/1413 z dnia 24 sierpnia 2016 r. (Dz.U.UE.L.2016.230.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 września 2016 r.
- zmieniony przez art. 2 rozporządzenia nr (UE) 2017/672 z dnia 7 kwietnia 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.97.24) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 28 kwietnia 2017 r.
- zmieniony przez art. 2 rozporządzenia nr (UE) 2017/676 z dnia 10 kwietnia 2017 r. (Dz.U.UE.L.2017.98.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 maja 2017 r.
- zmieniony przez art. 2 rozporządzenia nr 686/2021 z dnia 23 kwietnia 2021 r. (Dz.U.UE.L.2021.143.9) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 maja 2021 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 2024/2041 z dnia 29 lipca 2024 r. (Dz.U.UE.L.2024.2041) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 19 sierpnia 2024 r.