* Niniejsza decyzja została uznana za nieważną ex tunc w zakresie, w jakim dotyczy ona Oil Turbo Compressor Co. (Private Joint Stock), zgodnie z wyrokiem Sądu z dnia 26 października 2012 r. w sprawie T-63/12 (Dz.U.UE.C.12.379.24/1). Niniejsza decyzja została uznana za nieważną ex tunc w zakresie, w jakim dotyczy Banku Saderat Iran, zgodnie z wyrokiem Sądu z dnia 5 lutego 2013 r. w sprawie T-494/10 (Dz.U.UE.C.13.79.12).
Niniejsza decyzja została uznana za nieważną ex tunc w zakresie, w jakim dotyczy Persia International Banku plc, zgodnie z wyrokiem Sądu z dnia 6 września 2013 r. w sprawie T-493/10 (Dz.U.UE.C.13.79.12).
Niniejsza decyzja została uznana za nieważną ex tunc w zakresie, w jakim dotyczy Export Development Bank of Iran, zgodnie z wyrokiem Sądu z dnia 6 września 2013 r. w sprawach połączonych T-4/11 i T-5/11 (Dz.U.UE.C.13.304.11/2).
Niniejsza decyzja została uznana za nieważną ex tunc w zakresie, w jakim dotyczy Iran Insurance Company, zgodnie z wyrokiem Sądu z dnia 6 września 2013 r. w sprawie T-12/11 (Dz.U.UE.C.13.304.12).
Niniejsza decyzja została uznana za nieważną ex tunc w zakresie, w jakim dotyczy Post Bank Iran, zgodnie z wyrokiem Sądu z dnia 6 września 2013 r. w sprawie T-13/11 (Dz.U.UE.C.13.304.13).
Niniejsza decyzja została uznana za nieważną ex tunc w zakresie, w jakim dotyczy Banku Refah Kargaran, zgodnie z wyrokiem Sądu z dnia 6 września 2013 r. w sprawie T-24/11 (Dz.U.UE.C.13.304.14).
Niniejsza decyzja została uznana za nieważną ex tunc w zakresie, w jakim wpisuje ona N. Bateniego do załącznika II do decyzji Rady 2010/413/WPZiB z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającej wspólne stanowisko 2007/140/WPZiB, zgodnie z wyrokiem Sądu z dnia 6 września 2013 r. w sprawach połączonych T-42/12 i T-181/12 (Dz.U.UE.C.13.304.18/1).
Niniejsza decyzja została uznana za nieważną ex tunc w zakresie, w jakim dotyczy Good Luck Shipping LLC, zgodnie z wyrokiem Sądu z dnia 6 września 2013 r. w sprawie T-57/12 (Dz.U.UE.C.13.304.18/2).
Niniejsza decyzja została uznana za nieważną ex tunc w zakresie, w jakim umieszcza ona nazwę Iranian Offshore Engineering & Construction Co. w załączniku II do decyzji 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającej wspólne stanowisko 2007/140/WPZiB, zgodnie z wyrokiem Sądu z dnia 6 września 2013 r. w sprawie T-110/12 (Dz.U.UE.C.13.304.19/1).
Niniejsza decyzja została uznana za nieważną ex tunc w zakresie w jakim nazwiska Ghasema Nabipoura, Mansoura Eslamiego, Mohamada Talaia, Mohammada Moghaddamiego Farda, Alirezy Ghezelayagha, Gholama Hosseina Golparvara, Hassana Jalila Zadeha, Mohammada Hadiego Pajanda, Ahmada Sarkandiego, Seyeda Alaeddina Sadata Rasoola i Ahmada Tafazoly'ego zostały umieszczone w załączniku II do decyzji Rady 2010/413/WPZiB z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającej wspólne stanowisko 2007/140/WPZiB, zgodnie z wyrokiem Sądu z dnia 12 grudnia 2013 w sprawie T-58/12 (Dz.U.UE.C.2014.39.16/2), z tym że skutki nin. decyzji zostają utrzymane w mocy wobec G. Nabipoura, M. Eslamiego, M. Talaia, M.M. Farda, A. Ghezelayagha, G.H. Golparvara, H.J. Zadeha, M.H. Pajanda, A. Sarkandiego, S.A. Sadata Rasoola i A. Tafazoly'ego począwszy od jej wejścia w życie do czasu, gdy skuteczne stanie się stwierdzenie częściowej nieważności rozporządzenia nr 267/2012.
1 Niniejsza decyzja została uznana za nieważną ex tunc w zakresie, w jakim na jej podstawie nazwisko Abdolnasera Hemmatiego zostało umieszczone w załączniku II do decyzji 2010/413, zgodnie z wyrokiem Sądu w sprawie T-68/12 z dnia 4 czerwca 2014 r. (Dz.U.UE.C.2014.235.15). Niniejsza decyzja została uznana za nieważną ex tunc w zakresie, w jakim dotyczy Aliego Sedghiego i Ahmada Aziziego, zgodnie z wyrokiem Sądu w sprawie T-66/12 z dnia 4 czerwca 2014 r. (Dz.U.UE.C.2014.235.13).
Niniejsza decyzja została uznana za nieważną ex tunc w zakresie, w jakim po dokonaniu przeglądu utrzymano wpis nazwy Sina Bank w załączniku II do decyzji 2010/413, zgodnie z wyrokiem Sądu w sprawie T-67/12 z dnia 4 czerwca 2014 r. (Dz.U.UE.C.2014.235.14).
Nin. decyzja została uznana za nieważne ex tunc w zakresie, w jakim dotyczy ona IRISL Maritime Training Institute, Kheibar Co., Kish Shipping Line Manning Co. i IRISL Multimodal Transport Co, zgodnie z wyrokiem Sądu z dnia 22 stycznia 2015 r. w sprawie T-420/11 i T-56/12 (Dz.U.UE.C.2015.81.12).
Dz.U. L 195 z 27.7.2010, s. 39.