PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 207 ust. 2,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,
stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą(1),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) W dniu 23 kwietnia 2007 r. Rada upoważniła Komisję do rozpoczęcia w imieniu Unii i jej państw członkowskich negocjacji dotyczących umowy o wolnym handlu z Republiką Korei (zwaną dalej "Koreą").
(2) Negocjacje te zakończono, a w dniu 6 października 2010 r. podpisano Umowę o wolnym handlu między Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Korei, z drugiej strony (zwaną dalej "Umową")(2), która uzyskała zgodę Parlamentu Europejskiego w dniu 17 lutego 2011 r.(3) i która ma być stosowana zgodnie z postanowieniami art. 15.10 Umowy.
(3) Konieczne jest ustanowienie procedur stosowania niektórych postanowień Umowy dotyczących środków ochronnych.
(4) Należy zdefiniować pojęcia "poważna szkoda", "groźba poważnej szkody" i "okres przejściowy", o których mowa w art. 3.5 Umowy.
(5) Zgodnie z postanowieniami art. 3.1 Umowy zastosowanie środków ochronnych może być rozważane jedynie w przypadku, gdy dany produkt jest przedmiotem przywozu do Unii w tak dużych ilościach i w takich warunkach, że może to wyrządzić poważną szkodę lub grozić wyrządzeniem takiej szkody producentom unijnym wytwarzającym produkt podobny lub bezpośrednio konkurencyjny.
(6) Środki ochronne powinny przyjąć jedną z form, o których mowa w art. 3.1 Umowy.
(7) Dalsze monitorowanie oraz przegląd Umowy, a także ewentualne przyjęcie niezbędnych środków ochronnych, powinny być przeprowadzane w jak najbardziej przejrzysty sposób.
(8) Raz w roku Komisja powinna przedkładać sprawozdanie z wykonywania Umowy oraz stosowania środków ochronnych.
(9) Należy określić szczegółowe przepisy dotyczące wszczęcia postępowania. Państwa członkowskie powinny przekazywać Komisji informacje, w tym dostępne dowody, na temat wszelkich tendencji w przywozie, które mogłyby wymagać zastosowania środków ochronnych.
(10) W związku z tym wiarygodność danych statystycznych dotyczących całości przywozu z Korei do Unii ma kluczowe znaczenie dla określenia, czy spełnione są warunki zastosowania środków ochronnych.
(11) W niektórych przypadkach zwiększony przywóz skoncentrowany w jednym lub kilku państwach członkowskich może sam wyrządzić poważną szkodę lub grozić wyrządzeniem poważnej szkody przemysłowi unijnemu. W przypadku zwiększonego przywozu skoncentrowanego w jednym lub kilku państwach członkowskich Komisja może wprowadzić wcześniejsze środki nadzoru. Komisja dokładnie rozważy, jak zdefiniować produkt podlegający dochodzeniu, a w konsekwencji przemysł unijny produkujący podobny produkt w sposób, który zapewnia skuteczny środek naprawczy, przy pełnym poszanowaniu kryteriów zawartych w niniejszym rozporządzeniu i w Umowie.
(12) Zgodnie z postanowieniami art. 3.2 ust. 2 Umowy, jeżeli istnieją wystarczające dowody prima facie uzasadniające wszczęcie postępowania, Komisja powinna opublikować zawiadomienie w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
(13) Zgodnie z postanowieniami art. 3.2 ust. 2 Umowy należy określić szczegółowe przepisy w sprawie wszczynania dochodzeń, dostępu zainteresowanych stron do zebranych informacji i kontroli tych informacji przez zainteresowane strony, przesłuchiwania stron oraz zapewnienia im możliwości przedstawienia swoich opinii.
(14) Zgodnie z postanowieniami art. 3.2 ust. 1 Umowy Komisja powinna zawiadomić Koreę pisemnie o wszczęciu dochodzenia i przeprowadzić z nią konsultacje.
(15) Na mocy art. 3.2 i 3.3 Umowy niezbędne jest także określenie terminów wszczęcia dochodzeń oraz ustalenia, czy środki są odpowiednie, tak aby takie ustalenia zostały dokonane jak najszybciej, w celu zwiększenia pewności prawa zainteresowanych podmiotów gospodarczych.
(16) Zastosowanie jakiegokolwiek środka ochronnego powinno być poprzedzone dochodzeniem, pod warunkiem że w krytycznych okolicznościach Komisja może zastosować środki tymczasowe, o których mowa w art. 3.3 Umowy.
(17) Środki ochronne powinny być stosowane wyłącznie w zakresie i okresie niezbędnym dla zapobieżenia poważnej szkodzie lub dla ułatwienia dostosowania. Zgodnie art. 3.2 ust. 5 Umowy należy określić maksymalny okres obowiązywania środków ochronnych oraz szczegółowe przepisy dotyczące przedłużania obowiązywania takich środków oraz ich przeglądu.
(18) Ścisłe monitorowanie ułatwi podjęcie w odpowiednim czasie decyzji w sprawie ewentualnego wszczęcia dochodzenia lub wprowadzenia środków. Dlatego od daty rozpoczęcia stosowania Umowy Komisja powinna regularnie monitorować przywóz i wywóz w sektorach wrażliwych.
(19) Konieczne jest ustanowienie określonych procedur związanych ze stosowaniem art. 14 (Zwrot ceł lub zwolnienie z należności celnych) Protokołu do Umowy dotyczącego definicji pojęcia "produkty pochodzące" oraz metod współpracy administracyjnej (zwanego dalej "protokołem w sprawie reguł pochodzenia") w celu zapewnienia skutecznego działania mechanizmów w nim ustanowionych oraz obszernej wymiany informacji z właściwymi zainteresowanymi podmiotami.
(20) Ponieważ ograniczenie zwrotu należności celnych możliwe będzie dopiero po pięciu latach od wejścia w życie Umowy, konieczne może okazać się wprowadzenie - na podstawie niniejszego rozporządzenia - środków ochronnych w odpowiedzi na poważną szkodę lub groźbę poważnej szkody dla producentów z Unii, powstałą w wyniku przywozu korzystającego ze zwrotu lub zwolnienia z należności celnych. W takim postępowaniu Komisja powinna ocenić wszelkie odpowiednie czynniki mające wpływ na sytuację przemysłu unijnego, w tym warunki określone w art. 14 ust. 2.1 protokołu w sprawie reguł pochodzenia. Dlatego od daty rozpoczęcia stosowania Umowy Komisja powinna monitorować koreańskie dane statystyczne dotyczące sektorów wrażliwych, na które może mieć wpływ zwrot należności celnych.
(21) Od daty rozpoczęcia stosowania Umowy Komisja powinna również monitorować szczególnie uważnie, zwłaszcza w sektorach wrażliwych, dane statystyczne pokazujące zmiany przywozu i wywozu z Korei.
(22) Państwa członkowskie mogą odnosić się do ostatecznych środków ochronnych przyjętych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem we wnioskach o wkład finansowy na mocy rozporządzenia (WE) nr 1927/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. ustanawiającego Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji(4).
(23) Wprowadzenie w życie dwustronnej klauzuli ochronnej zawartej w Umowie wymaga jednolitych warunków przyjmowania tymczasowych i ostatecznych środków ochronnych, wprowadzania wcześniejszych środków nadzoru i zamykania dochodzenia bez wprowadzania środków. Środki te powinny być przyjmowane przez Komisję zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję(5).
(24) Do przyjmowania środków nadzoru i środków tymczasowych właściwe jest zastosowanie procedury doradczej, mając na uwadze skutki tych środków i ich sekwencyjną logikę w odniesieniu do przyjęcia ostatecznych środków ochronnych. Jeżeli opóźnienie we wprowadzaniu środków spowodowałoby szkodę, która byłaby trudna do naprawienia, należy zezwolić Komisji na przyjęcie środków tymczasowych stosowanych w trybie natychmiastowym.
(25) Niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie wyłącznie do produktów pochodzących z Unii lub z Korei,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.Sporządzono w Strasburgu dnia 11 maja 2011 r.
W imieniu Parlamentu Europejskiego |
W imieniu Rady |
J. BUZEK |
GYŐRI E. |
Przewodniczący |
Przewodniczący |
______
(1) Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 17 lutego 2011 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym) i decyzja Rady z dnia 11 kwietnia 2011 r.
(2) Dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym.
(3) Dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym.
(4) Dz.U. L 406 z 30.12.2006, s. 1.
(5) Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13.
(6) Dz.U. L 84 z 31.3.2009, s. 1.
ZAŁĄCZNIKI