PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 135 i 280,
uwzględniając wniosek Komisji,
uwzględniając opinię Trybunału Obrachunkowego(1),
stanowiąc zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 251 Traktatu(2),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 515/97(3) ulepszyło poprzedni instrument prawny umożliwiając między innymi gromadzenie danych we wspólnotowej bazie danych Systemu Informacji Celnej (SIC).
(2) Jednakże doświadczenie nabyte od czasu wejścia w życie rozporządzenia (WE) nr 515/97 pokazuje, że wykorzystywanie SIC wyłącznie do obserwacji, sporządzania sprawozdań, dyskretnego nadzoru i specjalnych kontroli nie umożliwia osiągnięcia pełnego celu systemu, którym jest pomoc w zapobieganiu, poszukiwaniu i ściganiu działań sprzecznych z przepisami prawa celnego lub rolnego.
(3) Zmiany wynikające z rozszerzenia Unii Europejskiej do 27 państw członkowskich powodują konieczność ponownego przemyślenia wspólnotowej współpracy celnej w rozszerzonych ramach i przy użyciu odnowionego instrumentu.
(4) Decyzja Komisji 1999/352/WE EWWiS, Euratom z dnia 28 kwietnia 1999 r. ustanawiająca Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF)(4) i Konwencja o wykorzystaniu technologii informatycznej dla potrzeb celnych(5), ustanowiona aktem Rady z dnia 26 lipca 1995 r.(6), zmieniły ogólne ramy, w których prowadzona jest współpraca między państwami członkowskimi a Komisją w zakresie zapobiegania, poszukiwania, ścigania i karania za naruszenia przepisów wspólnotowych.
(5) Wynik analizy strategicznej powinien pomagać odpowiedzialnym osobom na najwyższych stanowiskach w definiowaniu projektów, celów i polityki zwalczania nadużyć finansowych, w planowaniu działań i stosowaniu zasobów niezbędnych do osiągnięcia przyjętych celów operacyjnych.
(6) Wynik analizy operacyjnej dotyczącej działań, środków i zamiarów określonych osób lub przedsiębiorstw, które nie przestrzegają lub wydają się nie przestrzegać przepisów celnych lub rolnych, powinien pomagać organom celnym i Komisji w podjęciu środków dostosowanych do poszczególnych przypadków, aby umożliwić osiągnięcie celów w zakresie zwalczania nadużyć finansowych.
(7) W obecnym instrumencie określonym w rozporządzeniu (WE) nr 515/97 dane osobowe wprowadzone przez jedno państwo członkowskie nie mogą zostać skopiowane z SIC do innych systemów przetwarzania danych bez uprzedniej zgody partnera SIC, który wprowadził te dane do systemów, z zastrzeżeniem warunków ustanowionych przez niego zgodnie z art. 30 ust. 1. Zmiana rozporządzania ma na celu uchylenie wymogu uzyskania uprzedniej zgody w sytuacji, gdy dane mają być przetwarzane przez organy krajowe i służby Komisji odpowiedzialne za zarządzanie ryzykiem w celu ukierunkowania kontroli towarów.
(8) Konieczne jest uzupełnienie obecnego instrumentu ramami prawnymi poprzez utworzenie identyfikującej bazy danych rejestru celnego dla przeszłych lub obecnych dochodzeń celnych. Utworzenie takiej bazy wpisuje się w inicjatywę podjętą w ramach współpracy międzyrządowej, która doprowadziła do przyjęcia aktu Rady z dnia 8 maja 2003 r. ustalającego protokół zmieniający, w zakresie utworzenia identyfikującej bazy danych rejestru celnego, konwencję o wykorzystaniu technologii informatycznej do potrzeb celnych(7).
(9) Konieczne jest zapewnienie - w celu zacieśnienia współpracy celnej między państwami członkowskimi oraz między państwami członkowskimi a Komisją oraz bez uszczerbku dla innych przepisów rozporządzenia (WE) nr 515/97 - możliwości wymiany niektórych danych w ramach realizacji celów tego rozporządzenia.
(10) Ponadto konieczne jest zapewnienie większej zgodności z działaniami prowadzonymi na poziomie międzyrządowej współpracy celnej i współpracy z innymi organami i agencjami Unii Europejskiej oraz innymi organizacjami międzynarodowymi i regionalnymi. Działanie to wpisuje się w rezolucję Rady z dnia 2 października 2003 r. w sprawie strategii współpracy celnej(8) i decyzję Rady z dnia 6 grudnia 2001 r. rozszerzającą mandat Europolu na zajmowanie się poważnymi formami przestępczości międzynarodowej wymienionymi w załączniku do konwencji o Europolu(9).
(11) W celu wspierania spójności działań podejmowanych przez Komisję, inne organy i agencje Unii Europejskiej oraz inne organizacje międzynarodowe i regionalne Komisja powinna być uprawniona do organizowania szkoleń i dostarczania wszelkiego rodzaju pomocy innej niż finansowa oficerom łącznikowym z krajów trzecich oraz z europejskich i międzynarodowych organizacji i agencji, w tym wymiany najlepszych praktyk z powyższymi organami, na przykład z Europolem i Europejską Agencją Zarządzania Współpracą Operacyjną na Zewnętrznych Granicach Państw Członkowskich Unii Europejskiej (Frontex).
(12) Wramach rozporządzenia (WE) nr 515/97 powinny zostać stworzone warunki do wdrożenia wspólnych operacji celnych o wymiarze wspólnotowym. Komitet przewidziany w art. 43 rozporządzenia (WE) nr 515/97 powinien być uprawniony do ustalania mandatu na prowadzenie wspólnych wspólnotowych operacji celnych.
(13) Na poziomie Komisji należy stworzyć stałą infrastrukturę, która umożliwi koordynację wspólnych operacji celnych przez cały rok kalendarzowy i na czas niezbędny do przeprowadzenia jednej lub wielu szczególnych operacji pozwoli przyjąć przedstawicieli państw członkowskich, a w razie potrzeby również oficerów łącznikowych z krajów trzecich, z organizacji i agencji europejskich lub międzynarodowych, w szczególności Europolu, Światowej Organizacji Ceł (WCO) i Interpolu.
(14) W celu omówienia problematyki nadzoru dotyczącego SIC co najmniej raz w roku Europejski Inspektor Ochrony Danych powinien zwołać posiedzenie z udziałem krajowych organów nadzoru ochrony danych.
(15) Państwa członkowskie powinny mieć możliwość dalszego wykorzystywania takiej infrastruktury w ramach wspólnych operacji celnych organizowanych w dziedzinie współpracy celnej, o której mowa w art. 29 i 30 Traktatu o Unii Europejskiej, bez uszczerbku dla roli Europolu. W tym przypadku wspólne operacje celne powinny być prowadzone w ramach mandatu ustalanego przez kompetentną grupę Rady w zakresie współpracy celnej na mocy tytułu VI Traktatu o Unii Europejskiej.
(16) Ponadto rozwój nowych rynków i wzrost międzynarodowego charakteru wymiany handlowej, a także szybki jej wzrost połączony z przyspieszeniem transportu towarów wymagają, by organy celne wpisywały się w te zmiany, aby nie szkodzić rozwojowi gospodarki europejskiej.
(17) Docelowym zamiarem jest osiągnięcie sytuacji, w której wszystkie podmioty będą mogły z wyprzedzeniem dostarczyć wszelkie niezbędne dokumenty i w pełni zinformatyzować kontakty z organami celnymi. Obecne realia obejmujące różne poziomy rozwoju krajowych systemów informatycznych nadal będą istniały i konieczne jest umożliwienie poprawy mechanizmów zwalczania nadużyć finansowych, gdyż nadal mogą utrzymywać się zakłócenia w handlu.
(18) W celu zwalczania nadużyć finansowych konieczne wydaje się, równolegle z reformą i modernizacją systemów celnych, poszukiwanie możliwie najdalej sięgających informacji. Ponadto, aby pomóc właściwym organom państw członkowskich w wykrywaniu przepływu towarów, które stanowią przedmiot działań potencjalnie niezgodnych z przepisami prawa celnego lub rolnego, i używanych w tym celu środków transportu, w tym kontenerów, użytecznym rozwiązaniem byłoby wzajemne udostępnianie danych dostarczanych przez głównych usługodawców, publicznych lub prywatnych, prowadzących działalność w ramach międzynarodowego łańcucha zaopatrzenia.
(19) Ochronę osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych określa dyrektywa 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych(10) oraz dyrektywa 2002/58/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 lipca 2002 r. dotycząca przetwarzania danych osobowych i ochrony prywatności w sektorze łączności elektronicznej (dyrektywa o prywatności i łączności elektronicznej)(11), które w pełni stosują się do usług w społeczeństwie informacyjnym. Dyrektywy te już obecnie ustanawiają wspólnotowe ramy prawne w zakresie danych osobowych, a w konsekwencji nie ma potrzeby poruszania tej kwestii w niniejszym rozporządzeniu, aby zapewnić prawidłowe funkcjonowanie rynku wewnętrznego, a w szczególności swobodę przepływu danych osobowych między państwami członkowskimi. Wdrożenie i zastosowanie niniejszego rozporządzenia powinno być zgodne z zasadami dotyczącymi ochrony danych osobowych, szczególnie w zakresie wymiany i przechowywania informacji mających na celu wspieranie działań w zakresie zapobiegania nadużyciom finansowym i ich wykrywania.
(20) Wymiana danych osobowych z krajami trzecimi powinna wymagać uprzedniego sprawdzenia, czy przepisy dotyczące ochrony danych w kraju przyjmującym zapewniają stopień ochrony odpowiadający stopniowi ochrony przewidzianemu w prawie wspólnotowych.
(21) Ponieważ od czasu przyjęcia rozporządzenia (WE) nr 515/97 dyrektywa 95/46/WE została transponowana przez państwa członkowskie, a Komisja ustanowiła niezależny organ, którego rolą jest czuwanie nad poszanowaniem swobód i praw podstawowych osób przez instytucje i organy wspólnotowe w ramach przetwarzania danych osobowych, zgodnie z przepisami rozporządzania (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych(12) powinno się zrównać środki kontroli ochrony danych osobowych i zastąpić odwołanie do Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich odwołaniem do Europejskiego Inspektora Ochrony Danych, bez uszczerbku dla uprawnień Rzecznika.
(22) Środki konieczne dla wykonania rozporządzenia (WE) nr 515/97 powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji(13).
(23) W szczególności należy przyznać Komisji uprawnienia do decydowania o włączeniu elementów do SIC oraz określania działań dotyczących stosowania prawodawstwa rolnego, w stosunku do którego należy umieścić informacje w SIC. Ponieważ środki te mają zasięg ogólny i mają na celu zmianę elementów innych niż istotne rozporządzenia (WE) nr 515/97 poprzez, między innymi, dodanie nowych elementów innych niż istotne, środki te powinny zostać przyjęte zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, określoną w art. 5a decyzji 1999/468/WE.
(24) Sprawozdanie dotyczące wdrażania rozporządzenia (WE) nr 515/97 powinno być włączone do przedkładanego co roku Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdania w sprawie środków podjętych w związku z wdrażaniem art. 280 Traktatu.
(25) W związku z powyższym należy zmienić rozporządzenie (WE) nr 515/97.
(26) Ponieważ cel niniejszego rozporządzenia, czyli koordynacja walki z nadużyciami finansowymi i z wszelką nielegalną działalnością przynoszącą szkodę interesom finansowym Wspólnoty, nie może być w wystarczającym stopniu zrealizowany przez państwa członkowskie, a ze względu na swój rozmiar i skutki może być lepiej osiągnięty na poziomie wspólnotowym, Wspólnota może podjąć odpowiednie środki zgodnie z zasadą pomocniczości ustanowioną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, ustanowioną w wyżej wymienionym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to co jest konieczne do osiągnięcia tego celu.
(27) Niniejsze rozporządzenie nie narusza praw podstawowych i przestrzega zasad ustanowionych między innymi w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej(14). W szczególności niniejsze rozporządzenie ma na celu pełne poszanowanie prawa do ochrony danych osobowych (art. 8 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej).
(28) Zgodnie z art. 28 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 45/2001 zasięgnięto opinii Europejskiego Inspektora Ochrony Danych, który wydał swoją opinię w dniu 22 lutego 2007 r.(15),
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.Sporządzono w Strasburgu dnia 9 lipca 2008 r.
W imieniu Parlamentu Europejskiego |
W imieniu Rady |
H.-G. PÖTTERING |
J.-P. JOUYET |
Przewodniczący |
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. C 101 z 4.5.2007, s. 4.
(2) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 19 lutego 2008 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 23 czerwca 2008 r.
(3) Dz.U. L 82 z 22.3.1997, s. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 807/2003 (Dz.U. L 122 z 16.5.2003, s. 36).
(4) Dz.U. L 136 z 31.5.1999, s. 20.
(5) Dz.U. C 316 z 27.11.1995, s. 34.
(6) Dz.U. C 316 z 27.11.1995, s. 33.
(7) Dz.U. C 139 z 13.6.2003, s. 1.
(8) Dz.U. C 247 z 15.10.2003, s. 1.
(9) Dz.U. C 362 z 18.12.2001, s. 1.
(10) Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31. Dyrektywa zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003 (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, s. 1).
(11) Dz.U. L 201 z 31.7.2002, s. 37. Dyrektywa zmieniona dyrektywą 2006/24/WE (Dz.U. L 105 z 13.4.2006, s. 54).
(12) Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1.
(13) Dz.U. L 184 z 17.7.1999, s. 23. Decyzja zmieniona decyzją 2006/512/WE (Dz.U. L 200 z 22.7.2006, s. 11).
(14) Dz.U. C 364 z 18.12.2000, s. 1.
(15) Dz.U. C 94 z 28.4.2007, s. 3.