PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 156,
uwzględniając wniosek Komisji,
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(1),
po konsultacji z Komitetem Regionów,
działając zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 251 Traktatu(2),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Europejska polityka nawigacji satelitarnej ma na celu utworzenie we Wspólnocie dwóch systemów nawigacji satelitarnej (zwanych dalej "systemami"). Systemy te utworzono na podstawie programów EGNOS i Galileo (zwanych dalej "programami"). Każda infrastruktura obejmuje satelity i sieć stacji naziemnych.
(2) Program Galileo ma na celu ustanowienie pierwszej światowej infrastruktury nawigacji satelitarnej i pozycjonowania satelitarnego przeznaczonej specjalnie do celów cywilnych. System stworzony w ramach programu Galileo jest całkowicie niezależny od już istniejących albo mogących dopiero powstać innych systemów.
(3) Program EGNOS ma na celu poprawę jakości sygnałów istniejących światowych systemów nawigacji satelitarnej (zwanych dalej "GNSS").
(4) Parlament Europejski, Rada i Europejski Komitet Ekonomiczno- Społeczny zawsze w pełni popierały programy GNSS.
(5) Rozwój nawigacji satelitarnej jest całkowicie zgodny ze strategią lizbońską i innymi politykami wspólnotowymi, takimi jak polityka transportowa określona w Białej księdze Komisji z dnia 12 września 2001 r. zatytułowanej: "Europejska polityka transportowa na rok 2010: czas na decyzje". W swoim programie prac Komisja powinna w stosownych przypadkach poświęcić szczególną uwagę rozwojowi zastosowań i usług GNSS.
(6) Programy stanowią jeden z priorytetowych projektów w ramach lizbońskiego programu działania na rzecz wzrostu i zatrudnienia zaproponowanego przez Komisję i zatwierdzonego przez Radę Europejską. Są one także uważane za jeden z filarów przyszłej europejskiej polityki kosmicznej, przedstawionej w komunikacie Komisji z dnia 26 kwietnia 2007 r. w sprawie europejskiej polityki kosmicznej.
(7) Program Galileo dzieli się na fazę definicji, fazę rozwoju i walidacji, fazę rozmieszczania i fazę eksploatacji. Faza rozmieszczania powinna rozpocząć się w 2008 r. i zakończyć w roku 2013. System powinien być operacyjny przed rokiem 2013.
(8) Faza definicji oraz fazy rozwoju i walidacji programu Galileo, które stanowią fazy programu poświęcone badaniom, były w znaczącym zakresie finansowane z budżetu Wspólnoty przeznaczonego na sieci transeuropejskie, a także przez Europejską Agencję Kosmiczną (zwaną dalej "ESA"). Planuje się, że faza rozmieszczania powinna być w zasadzie całkowicie sfinansowana przez Wspólnotę. Na późniejszym etapie można zdecydować o skorzystaniu z partnerstw publiczno-prywatnych lub jakiejkolwiek innej formy umów zawieranych z podmiotami sektora prywatnego do celów działania, utrzymania, udoskonalenia i odnowienia systemu po roku 2013.
(9) Ośrodek Safety of Life w Madrycie może podjąć decyzję o przekształceniu się w równoważne, w pełni kompetentne centrum kontroli satelitarnej systemu Galileo, a jego aktywa będą własnością Wspólnoty. Inwestycja niezbędna do tego przekształcenia nie pociągnie za sobą dodatkowych kosztów dla uzgodnionego budżetu Wspólnoty przeznaczonego na programy w latach 2007-2013. W takim przypadku Komisja, nie naruszając zdolności operacyjnej centrów kontroli satelitarnej systemu Galileo w Oberpfaffenhofen i w Fucino, zapewni, by ośrodek w Madrycie, pod warunkiem że będzie on w stanie wypełnić wszystkie wymogi dotyczące wszystkich centrów, osiągnął zdolność operacyjną jako centrum kontroli satelitarnej systemu Galileo przed końcem roku 2013 oraz został włączony do sieci Galileo obejmującej wymienione wyżej centra.
(10) Ważne jest, aby Wspólnota zapewniała finansowanie systemu EGNOS, w tym jego działanie, trwałość i wprowadzenie go na rynek. Działanie EGNOS może, do czasu jego integracji z Galileo, stanowić przedmiot jednego lub więcej zamówień publicznych na usługi, w szczególności zamówień przeprowadzanych z podmiotami sektora prywatnego.
(11) Ponieważ programy osiągnęły obecnie zaawansowany poziom rozwoju i stały się czymś więcej niż zwykłymi programami badawczymi, konieczne jest oparcie ich na specjalnej podstawie prawnej, która będzie w stanie lepiej zaspokoić ich potrzeby i zapewnić należyte zarządzanie finansami.
(12) Systemy ustanowione przez programy to infrastruktury stworzone jako sieci transeuropejskie, których wykorzystanie znacznie wykracza poza krajowe granice państw członkowskich. Ponadto usługi oferowane przez te systemy przyczyniają się w szczególności do rozwoju sieci transeuropejskich w zakresie infrastruktury transportu, telekomunikacji i energii.
(13) 1 Należyte publiczne zarządzanie programami Galileo i EGNOS zakłada, po pierwsze, ścisły podział kompetencji pomiędzy Komisję, Agencję Europejskiego GNSS (zwaną dalej "Agencją") i ESA, a po drugie, zapewnienie zarządzania programami przez Wspólnotę Europejską reprezentowaną przez Komisję. Komisja powinna ustanowić odpowiednie instrumenty i posiadać konieczne zasoby, w szczególności w dziedzinie wsparcia, którego wymaga.
(14) Ze względu na znaczenie, wyjątkowość i złożoność programów, na fakt, że w programach tych przewidziano, iż właścicielem systemów jest Wspólnota, oraz że w okresie 2008-2013 programy te są w pełni finansowane z jej budżetu, Parlament Europejski, Rada i Komisja uznają, że ścisła współpraca pomiędzy trzema instytucjami będzie korzystna. W tym celu przedstawiciele Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji zbiorą się w ramach międzyinstytucjonalnego panelu Galileo zgodnie ze wspólnym oświadczeniem w sprawie międzyinstytucjonalnego panelu Galileo z dnia 9 lipca 2008 r.
(15) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1321/2004 z dnia 12 lipca 2004 r. w sprawie ustanowienia struktur zarządzania europejskimi programami nawigacyjnymi(3) ustanawia organ nadzoru. Jest on agencją wspólnotową, która jako organ w rozumieniu art. 185 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich(4) (zwanego dalej "rozporządzeniem finansowym") podlega zobowiązaniom ustanowionym dla agencji wspólnotowych.
(16) 2 Uznając rolę Komisji w zarządzaniu programami i zgodnie z wytycznymi przedstawionymi przez Komisję, Agencja powinna zapewniać akredytację systemu w zakresie bezpieczeństwa oraz działanie centrum monitorowania bezpieczeństwa systemu Galileo, a także brać udział w przygotowaniach do komercjalizacji systemów z myślą o zapewnieniu sprawnego ich funkcjonowania, ciągłego świadczenia usług i wysokiego stopnia penetracji rynku. Ponadto Agencja powinna również wykonywać inne zadania, które mogą mu być powierzone przez Komisję zgodnie z przepisami rozporządzenia finansowego, a zwłaszcza promować zastosowania i usługi oraz zapewniać certyfikację elementów systemów.
(17) Parlament Europejski i Rada zwracają się do Komisji o przekazanie wniosku w sprawie formalnego dostosowania struktur zarządzania programami przewidzianymi w rozporządzeniu (WE) nr 1321/2004 do nowych ról Komisji i organu nadzoru.
(18) W celu zagwarantowania dalszej realizacji programów niezbędne jest stworzenie odpowiednich ram finansowych i prawnych, pozwalających Wspólnocie na kontynuację finansowania tych programów. Należy także określić kwotę wymaganą w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. do finansowania końcowej fazy rozwoju i walidacji oraz fazy rozmieszczania Galileo, działania EGNOS oraz przygotowania fazy eksploatacji programów.
(19) Parlament Europejski i Rada zdecydowały, że ogólne szacowane koszty działania systemów Galileo i EGNOS w latach 2007-2013 wynoszą 3.405 mln EUR. Kwota w wysokości 1.005 mln EUR została pierwotnie przewidziana w obowiązujących ramach finansowych na lata 2007-2013. Kwota ta została zwiększona o 2.000 mln EUR(5). Ponadto z siódmego programu ramowego w zakresie badań, rozwoju technologicznego i demonstracji (2007-2013)(6) (zwanego dalej "siódmym programem ramowym") udostępniono kwotę 400 mln EUR, co oznacza, że całkowity budżet dostępny dla programów w latach 2007-2013 wynosi 3.405 mln EUR.
(20) W przydziale tych funduszy wspólnotowych podstawowe znaczenie mają skuteczne procedury udzielania zamówień i negocjacje umów, które są najbardziej opłacalne i zapewniają zakończenie inwestycji; ważne jest również zapewnienie ciągłości działania programów, zarządzanie ryzykiem i przestrzeganie zaproponowanego harmonogramu. Komisja powinna zapewnić przestrzeganie tych zasad.
(21) Zgodnie z rozporządzeniem finansowym państwa członkowskie, państwa trzecie i organizacje międzynarodowe powinny mieć możliwość wnoszenia wkładów finansowych lub rzeczowych do programów, na podstawie odpowiednich umów.
(22) Należy podkreślić, że koszty inwestycji oraz koszty działania systemów Galileo i EGNOS szacowane obecnie na lata 2007-2013 nie uwzględniają nieprzewidzianych zobowiązań finansowych, jakie Wspólnota może być zobowiązana wypełnić, w szczególności zobowiązań związanych z systemem odpowiedzialności pozaumownej wynikającej z publicznego charakteru własności systemów, w szczególności w odniesieniu do przypadków siły wyższej i katastrof.
(23) Dochody z działania systemów Galileo i EGNOS, pochodzące w szczególności z usługi handlowej udostępnionej przez system ustanowiony w ramach programu Galileo, powinny być gromadzone przez Wspólnotę w celu zapewnienia spłaty wcześniejszych inwestycji. Jednakże w odniesieniu do umów zawartych z podmiotami sektora prywatnego można przewidzieć mechanizm podziału dochodów.
(24) Wspólnota powinna zawrzeć z ESA wieloletnie porozumienie dotyczące delegowania, obejmujące techniczne i programowe aspekty programów. Aby umożliwić Komisji, reprezentującej Wspólnotę, wykonywanie w pełni jej prawa do kontroli, porozumienie dotyczące delegowania powinno zawierać ogólne warunki zarządzania środkami przekazanymi ESA.
(25) Jako że programy będą finansowane przez Wspólnotę, udzielanie zamówień publicznych w ramach tych programów powinno być zgodne z zasadami Wspólnoty dotyczącymi zamówień publicznych oraz powinno mieć przede wszystkim na celu osiągnięcie opłacalności, kontrolowanie kosztów, ograniczenie ryzyka, poprawę wydajności i zmniejszenie zależności od dostawców. We wszystkich państwach członkowskich należy dążyć do otwartego dostępu i uczciwej konkurencji w całym łańcuchu dostaw oraz zrównoważonego zapewniania równych szans uczestnictwa dla sektora przemysłu na wszystkich poziomach, w tym w szczególności dla małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP). Należy unikać możliwego nadużywania dominacji pojedynczych dostawców i długotrwałej zależności od nich. W miarę możliwości należy zaopatrywać się z dwóch źródeł, aby ograniczyć zagrożenia dla programu, uniknąć zależności od jednego dostawcy i zapewnić lepszą ogólną kontrolę programów oraz ich kosztów i harmonogramu. Europejskie sektory przemysłu powinny mieć możliwość oparcia się na nieeuropejskich źródłach w odniesieniu do niektórych elementów i usług, w przypadku gdy wykazano by znaczne korzyści w ujęciu jakości i kosztów, uwzględniając jednakże strategiczny charakter programów oraz wymogów Unii Europejskiej w zakresie bezpieczeństwa i kontroli eksportu. Należy wykorzystywać doświadczenia i kompetencje sektora publicznego w zakresie inwestycyjnym i przemysłowym, w tym doświadczenia zdobyte podczas faz definicji, rozwoju i walidacji programów, dbając o to, by nie naruszać reguł przetargowych zgodnych z zasadami konkurencji.
(26) Wszystkie pakiety prac w ramach działań fazy rozmieszczania Galileo powinny być otwarte na maksymalną konkurencję, zgodnie z zasadami zamówień Unii Europejskiej. W celu zapewnienia zadowalającego poziomu zamówień pakiety prac powinny być szeroko dostępne dla nowych podmiotów i MŚP przy jednoczesnym zapewnieniu najwyższego poziomu techniki i opłacalności.
(27) Należyte zarządzanie publiczne wymaga jednolitego zarządzania programami, szybszego podejmowania decyzji i równego dostępu do informacji, dlatego w prace powołanego w celu wspierania Komisji Komitetu ds. Europejskich Programów GNSS (zwanego dalej "komitetem") mogą być zaangażowani przedstawiciele organu nadzoru i ESA.
(28) Środki konieczne do wykonania niniejszego rozporządzenia należy przyjąć zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji(7).
(29) W szczególności należy uprawnić Komisję do przyjmowania wszelkich niezbędnych środków w celu zapewnienia zgodności i interoperacyjności systemów. Ponieważ wspomniane środki mają zasięg ogólny i mają na celu zmianę niniejszego rozporządzenia przez dodanie do niego nowych innych niż istotne elementów, środki te powinny zostać przyjęte zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, określoną w art. 5a decyzji 1999/468/WE.
(30) Wszystkie materialne i niematerialne składniki majątku, które zostały stworzone lub rozbudowane w ramach programów, powinny być własnością Wspólnoty. Należy jednak zawrzeć odpowiednie porozumienia z obecnymi właścicielami, aby w pełni przestrzegać wszelkich podstawowych praw związanych z własnością.
(31) Szczególną uwagę należy poświęcić certyfikacji EGNOS w odniesieniu do wszystkich rodzajów transportu, w szczególności transportu lotniczego, aby zgłosić, że system jest operacyjny, i jak najszybszej umożliwić jego użytkowanie.
(32) Niniejsze rozporządzenie ustanawia na cały okres realizacji programów kopertę finansową stanowiącą odniesienie uprzywilejowane w rozumieniu pkt 37 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r. w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami dla władz budżetowych w ramach rocznej procedury budżetowej.
(33) Ponieważ cel niniejszego rozporządzenia, a mianowicie ustanowienie systemów nawigacji satelitarnej, nie może być osiągnięty w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, gdyż przekracza możliwości finansowe i techniczne poszczególnych państw członkowskich, natomiast działania na szczeblu Wspólnoty są najlepszym sposobem realizacji tych programów, Wspólnota może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu.
(34) Niezbędne jest zapewnienie regularnego informowania Parlamentu Europejskiego i Rady o realizacji programów,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.Sporządzono w Strasburgu dnia 9 lipca 2008 r.
W imieniu Parlamentu |
W imieniu Rady |
H.-G. PÖTTERING |
J.-P. JOUYET |
Przewodniczący |
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. C 221 z 8.9.2005, s. 28.
(2) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 23 kwietnia 2008 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 3 lipca 2008 r.
(3) Dz.U. L 246 z 20.7.2004, s. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1942/2006 (Dz.U. L 367 z 22.12.2006, s. 18).
(4) Dz.U. L 248 z 16.9.2002, s. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1525/2007 (Dz.U. L 343 z 27.12.2007, s. 9).
(5)Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 17 maja 2006 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami (Dz.U. C 139 z 14.6.2006, s. 1). Porozumienie zmienione decyzją Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/29/WE (Dz.U. L 6 z 10.1.2008, s. 7).
(6) Dz.U. L 412 z 30.12.2006, s. 1.
(7) Dz.U. L 184 z 17.7.1999, s. 23. Decyzja zmieniona decyzją 2006/512/WE (Dz.U. L 200 z 22.7.2006, s. 11).
(8) Dz.U. L 246 z 20.7.2004, s. 30.
(9)Decyzja Komisji 2001/844/WE, EWWiS, Euratom z dnia 29 listopada 2001 r. zmieniająca jej regulamin wewnętrzny (Dz.U. L 317 z 3.12.2001, s. 1). Decyzja ostatnio zmieniona decyzją 2006/548/WE (Dz.U. L 215 z 5.8.2006, s. 38).
(10)Decyzja Rady 2001/264/WE z dnia 19 marca 2001 r. w sprawie przyjęcia przepisów Rady dotyczących bezpieczeństwa (Dz.U. L 101 z 11.4.2001, s. 1). Decyzja ostatnio zmieniona decyzją 2007/438/ WE (Dz.U. L 164 z 26.6.2007, s. 24).
(11) Dz.U. L 312 z 23.12.1995, s. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1233/2007 (Dz.U. L 279 z 23.10.2007, s. 10).
(12) Dz.U. L 292 z 15.11.1996, s. 2.
(13) Dz.U. L 136 z 31.5.1999, s. 1.
(14) Dz.U. L 138 z 28.5.2002, s. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1943/2006 (Dz.U. L 367 z 22.12.2006, s. 21).