KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając dyrektywę Rady 85/611/EWG z dnia 20 grudnia 1985 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS)(1), a w szczególności jej art. 53a lit. a),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Dyrektywa 85/611/EWG zawiera kilka, częściowo wzajemnie powiązanych, definicji dotyczących aktywów mogących stanowić przedmiot inwestycji przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (zwanych dalej "UCITS"), takich jak definicja "zbywalnych papierów wartościowych" oraz definicja "instrumentów rynku pieniężnego".
(2) Od chwili przyjęcia dyrektywy 85/611/EWG znacznie wzrosła różnorodność instrumentów finansowych dostępnych na rynkach finansowych, powodując brak pewności przy określaniu, czy pewne kategorie instrumentów finansowych są objęte tymi definicjami. Brak pewności przy stosowaniu definicji prowadzi do rozbieżnych interpretacji dyrektywy.
(3) W celu zapewnienia jednolitego stosowania dyrektywy 85/611/EWG i ułatwienia państwom członkowskim wypracowania wspólnego podejścia w kwestii aktywów, które mogą być nabywane przez UCITS, a także celem zapewnienia, że definicje są rozumiane zgodnie z podstawowymi zasadami dyrektywy 85/611/EWG, takimi jak dywersyfikacja i ograniczanie ryzyka, a także zdolności UCITS do umarzania swoich jednostek na żądanie posiadaczy jednostek uczestnictwa oraz do obliczania wartości netto swoich jednostek zawsze, kiedy jednostka jest emitowana lub umarzana, konieczne jest zagwarantowanie właściwym organom i uczestnikom rynku większej pewności w tym zakresie. Większa pewność ułatwi również lepsze funkcjonowanie procedury notyfikacyjnej dla transgranicznego obrotu produktów UCITS.
(4) Wyjaśnienia przedstawione w niniejszej dyrektywie nie stanowią same w sobie żadnych nowych zobowiązań w zakresie działań lub wewnętrznych procedur właściwych organów bądź uczestników rynku. Celem tych wyjaśnień jest nie tyle ustanowienie wyczerpującej listy instrumentów i transakcji finansowych, co objaśnienie podstawowych kryteriów pomocnych przy ocenie, czy dany rodzaj instrumentów finansowych jest objęty określonymi definicjami.
(5) Kwestia, czy aktywa mogą stanowić przedmiot inwestycji UCITS, musi być oceniana nie tylko na podstawie tego, czy są one objęte definicjami objaśnionymi w niniejszym tekście, ale także z uwzględnieniem innych wymogów dyrektywy 85/611/EWG. Właściwe organy krajowe mogą współpracować w ramach Komitetu Europejskich Organów Nadzoru Papierów Wartościowych (CESR) w celu wypracowania wspólnego podejścia do praktycznego stosowania na co dzień tych objaśnień w ramach ich obowiązków nadzorczych, szczególnie w związku z innymi zadaniami ustanowionymi w dyrektywie 85/611/EWG, takimi jak procedury kontroli lub zarządzania ryzykiem, a także w celu zapewnienia sprawnego funkcjonowania wspólnotowego "paszportu" dla produktów UCITS.
(6) Dyrektywa 85/611/EWG definiuje zbywalne papiery wartościowe jedynie z formalnoprawnego punktu widzenia. W związku z tym definicja zbywalnych papierów wartościowych może być stosowana do szeregu produktów finansowych o różnych cechach i różnych poziomach płynności. Dla wszystkich tych produktów finansowych należy zapewnić zgodność między definicją zbywalnych papierów wartościowych a innymi przepisami dyrektywy.
(7) Fundusze zamknięte stanowią rodzaj aktywów, który w dyrektywie 85/611/EWG nie został jednoznacznie określony jako mogący stanowić przedmiot inwestycji UCITS. Jednakże jednostki funduszy zamkniętych są często traktowane jak zbywalne papiery wartościowe, a ich dopuszczenie do obrotu na rynku regulowanym często daje podstawy do takiego traktowania. Jest zatem konieczne zagwarantowanie uczestnikom rynku i właściwym organom pewności co do tego, czy jednostki funduszy zamkniętych są objęte definicją zbywalnych papierów wartościowych. Właściwe organy krajowe mogą współpracować w ramach CESR w celu wypracowania wspólnego podejścia do praktycznego stosowania na co dzień kryteriów dotyczących funduszy zamkniętych, w szczególności w zakresie przestrzegania minimalnych głównych standardów w odniesieniu do nadzoru właścicielskiego.
(8) Większa pewność prawna jest również konieczna w odniesieniu do klasyfikowania jako zbywalne papiery wartościowe tych instrumentów finansowych, które są powiązane z wynikami uzyskiwanymi przez inne aktywa, w tym aktywa niewymienione w dyrektywie 85/611/EWG, lub które są zabezpieczone tego rodzaju aktywami. Należy wyjaśnić, że jeżeli powiązanie z instrumentem bazowym lub z innym składnikiem instrumentu finansowego wytwarza część składową, która musi zostać uznana za wbudowany instrument pochodny, to instrument finansowy należy do podkategorii zbywalnych papierów wartościowych z wbudowanym instrumentem pochodnym. W konsekwencji tego kryteria stosowane w odniesieniu do instrumentów pochodnych zgodnie z dyrektywą 85/611/EWG muszą być stosowane w odniesieniu do tej części składowej.
(9) Aby definicja instrumentów rynku pieniężnego ustanowiona w dyrektywie 85/611/EWG obejmowała dany instrument finansowy, musi on spełniać określone kryteria, w szczególności musi normalnie znajdować się w obrocie na rynku pieniężnym, musi być płynny oraz posiadać wartość, którą można dokładnie określić w dowolnym momencie. Należy zapewnić jednolite stosowanie tych kryteriów, uwzględniając pewne praktyki rynkowe. Jest również konieczne wyjaśnienie, że kryteria muszą być rozumiane w sposób zgodny z innymi zasadami dyrektywy 85/611/EWG. Definicja instrumentów rynku pieniężnego powinna objąć instrumenty finansowe, które nie są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym lub nie są przedmiotem obrotu na tym rynku i dla których dyrektywa 85/611/EWG przewiduje dodatkowe kryteria oprócz ogólnych kryteriów dla instrumentów rynku pieniężnego. Należy zatem wyjaśnić również i te kryteria w świetle wymogów ochrony inwestorów oraz biorąc pod uwagę zasady dyrektywy, takie jak płynność portfela papierów wartościowych, wynikające z art. 37 tej dyrektywy.
(10) Zgodnie z dyrektywą 85/611/EWG pochodne instrumenty finansowe należy uznać za płynne aktywa finansowe, jeżeli spełniają one kryteria ustanowione we wspomnianej dyrektywie. Należy zapewnić jednolite stosowanie tych kryteriów, a także wyjaśnić, że muszą być one rozumiane w sposób zgodny z innymi przepisami dyrektywy. Konieczne jest również wyjaśnienie, że jeżeli kredytowe instrumenty pochodne spełniają te kryteria, to w rozumieniu dyrektywy 85/611/EWG są one pochodnymi instrumentami finansowymi i dlatego mogą zostać uznane za płynne aktywa finansowe.
(11) Potrzeba wyjaśnienia jest szczególnie nagląca w przypadku instrumentów pochodnych na indeksy finansowe. Szereg indeksów finansowych jest obecnie wykorzystywanych jako instrumenty bazowe dla instrumentów pochodnych. Indeksy te mogą różnić się pod względem składu oraz wagi poszczególnych składników. We wszystkich przypadkach konieczne jest zapewnienie, by UCITS mogły wypełniać swoje zobowiązania w odniesieniu do płynności portfela, wynikające z art. 37 dyrektywy 85/611/EWG, i zobowiązania w odniesieniu do obliczania wartości aktywów netto oraz zagwarantowanie, że cechy instrumentu bazowego nie wpływają niekorzystnie na te zobowiązania. Należy wyjaśnić, że instrumenty pochodne na indeksy finansowe o wystarczająco zróżnicowanym składzie, przedstawiające odpowiedni wzorzec dla rynku, do którego się odnoszą, oraz w przypadku, których zapewnione są odpowiednie informacje na temat składu i obliczania indeksu, należą do kategorii instrumentów pochodnych uznawanych za płynne aktywa finansowe. Właściwe organy krajowe mogą współpracować w ramach CESR w celu wypracowania wspólnego podejścia do praktycznego stosowania na co dzień kryteriów dotyczących indeksów, które opierają się na niewymienionych bezpośrednio w dyrektywie rodzajach aktywów.
(12) Dyrektywa 85/611/EWG za osobną podkategorię uznaje zbywalne papiery wartościowe i instrumenty rynku pieniężnego z wbudowanym instrumentem pochodnym. Wbudowanie instrumentu pochodnego jako części zbywalnych papierów wartościowych lub instrumentów rynku pieniężnego nie przekształca całego instrumentu finansowego w pochodny instrument finansowy niepodlegający definicji zbywalnych papierów wartościowych lub instrumentów rynku pieniężnego. Konieczne jest zatem wyjaśnienie, kiedy pochodny instrument finansowy może być uważany za wbudowany w inny instrument. Wbudowanie instrumentu pochodnego jako części zbywalnych papierów wartościowych lub instrumentów rynku pieniężnego powoduje dodatkowo ryzyko omijania przepisów dyrektywy 85/611/EWG dotyczących instrumentów pochodnych. Z tego powodu dyrektywa wymaga zidentyfikowania wbudowanego instrumentu pochodnego oraz przestrzegania tych przepisów. W związku z powstawaniem nowych instrumentów finansowych zidentyfikowanie wbudowanego instrumentu pochodnego nie zawsze jest sprawą oczywistą. Aby uzyskać większą pewność w tym zakresie, należy ustalić kryteria pozwalające na identyfikowanie tego typu instrumentów.
(13) Zgodnie z dyrektywą 85/611/EWG metody i instrumenty związane ze zbywalnymi papierami wartościowymi lub instrumentami rynku pieniężnego, wykorzystywane w celu sprawnego zarządzania portfelem papierów wartościowych, nie są objęte definicjami zbywalnych papierów wartościowych i instrumentów rynku pieniężnego. Celem precyzyjniejszego określenia zakresu tych definicji konieczne jest ustalenie kryteriów określających, jakie transakcje należą do tych metod i instrumentów. Należy również pamiętać, że te metody i instrumenty muszą być rozumiane w sposób zgodny z innymi zobowiązaniami UCITS, szczególnie odnośnie do ich profilu ryzyka. Oznacza to, że muszą być one zgodne z określonymi w dyrektywie 85/611/EWG zasadami zarządzania ryzykiem i dywersyfikacji ryzyka oraz z ograniczeniami dotyczącymi krótkiej sprzedaży i zaciągania pożyczek.
(14) Dyrektywa 85/611/EWG ustanawia kryteria definiowania UCITS odzwierciedlających skład indeksów akcji lub papierów dłużnych. Spełniające te kryteria UCITS są traktowane bardziej elastycznie względem limitów inwestowania w zbywalne papiery wartościowe lub instrumenty rynku pieniężnego jednego emitenta. Należy zatem doprowadzić do jednoznacznego rozumienia tych kryteriów oraz zapewnić ich jednolite stosowanie we wszystkich państwach członkowskich. Oznacza to, że należy dokładniej wyjaśnić, kiedy UCITS mogą być uważane za UCITS odzwierciedlające skład indeksu, tak by zapewnić większą pewność odnośnie do kryteriów uzasadniających preferencyjne traktowanie UCITS odzwierciedlających skład indeksu.
(15) W kwestiach technicznych zasięgnięto opinii Komitetu Europejskich Organów Nadzoru Papierów Wartościowych.
(16) Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Europejskiego Komitetu Papierów Wartościowych,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Sporządzono w Brukseli, dnia 19 marca 2007 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Charlie McCREEVY |
|
Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 375 z 31.12.1985, str. 3. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2005/1/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 79 z 24.3.2005, str. 9).