(2007/562/WE)(Dz.U.UE L z dnia 17 sierpnia 2007 r.)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
mając na uwadze, co następuje:
(1) Porwania, których dokonują grupy lub pojedyncze osoby i które można określić jako element światowego terroryzmu, stanowią ogromne wyzwanie dla państw członkowskich.
(2) Aby z powodzeniem stawić czoło takim sytuacjom, państwa członkowskie muszą gromadzić informacje, nawiązywać kontakty i przeprowadzać poufne rozmowy.
(3) Zdolności danego państwa członkowskiego w tej dziedzinie znacznie by się zwiększyły, gdyby państwo to mogło korzystać z doświadczeń zdobytych przez inne państwa członkowskie w porównywalnych sytuacjach.
(4) W tym celu każde państwo członkowskie powinno przekazywać innym państwom członkowskim arkusz danych zawierający kluczowe informacje na temat porwań, do których doszło w przeszłości, powinno uwzględniać wyłącznie informacje, które po zakończeniu danego incydentu uznano za jawne i które ograniczają się do przypadków związanych z terroryzmem międzynarodowym,
NINIEJSZYM ZALECA:
1) państwom członkowskim:
a) by po opanowaniu sytuacji związanej z porwaniem przekazywały następujące dane(1):
– kraj i region, w których nastąpiło porwanie,
– liczba i narodowość zakładników,
– godzina i data porwania,
– godzina i data zakończenia incydentu,
– sprawcy/grupa terrorystyczna, która dokonała porwania,
– sposób przeprowadzenia porwania,
– motywacja sprawców porwania,
– udział mediatora tak/nie,
– osoba kontaktowa w danym państwie członkowskim.
Informacje te powinny zostać przekazane na formularzu przedstawionym w załączniku 1;
b) w odpowiednich przypadkach, przekazywały następujące dodatkowe informacje:
– powód pobytu zakładników w kraju, ich umiejętności językowe, płeć,
– ideologia, narodowość, umiejętności językowe sprawców,
– środki użyte przez sprawców do kontaktowania się z opinią publiczną,
– szczegóły sposobu działania sprawców.
Dodatkowe informacje powinny zostać przekazane w formacie przedstawionym w załączniku 2;
2) jeśli miałyby być przekazywane dane osobowe, powinno się to odbywać zgodnie z prawem krajowym;
3) państwom członkowskim, by zgromadziły informacje na temat wszystkich incydentów, które miały miejsce od 1 stycznia 2002 r., i przekazały to zestawienie innym państwom członkowskim;
4) państwom członkowskim, by wymieniały informacje na podstawie wyżej omówionych zasad z wykorzystaniem sieci Bureau de Liaison do wymiany informacji na temat incydentów terrorystycznych w całej UE;
5) państwom członkowskim, by w jak największym stopniu wymieniały informacje z Europolem, i na podstawie ilości i typu tych informacji przeanalizowały po roku, czy przydatne byłoby utworzenie bazy danych w Europolu;
6) państwom członkowskim, by sporządziły listy danych kontaktowych i wymieniły się tymi listami w celu usprawnienia bezpośredniej komunikacji pomiędzy punktami kontaktowymi.
______
(1) W przypadku porwania informacje te mogłyby pomóc w szybkim zorientowaniu się, czy inne państwo członkowskie miało do czynienia z porwaniem obywateli UE w tym samym regionie przez tę samą grupę terrorystyczną lub w podobnych warunkach. Dane państwo członkowskie może wówczas zwrócić się do wskazanej osoby kontaktowej. Wymiana kolejnych informacji i doświadczeń powinna dokonywać się dwustronnie i zgodnie z prawem krajowym.
ZAŁĄCZNIKI
..................................................Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX
Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.
..................................................