(notyfikowana jako dokument nr C(2005) 5964)(Jedynie tekst w języku greckim jest autentyczny)
(2006/10/WE)
(Dz.U.UE L z dnia 12 stycznia 2006 r.)
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając dyrektywę Rady 2002/53/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie Wspólnego katalogu odmian gatunków roślin rolniczych(1), w szczególności jej art. 18,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Zgodnie z art. 17 dyrektywy 2002/53/WE Komisja opublikowała w serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej z dnia 17 września 2004 r. wykaz siedemnastu genetycznie zmodyfikowanych odmian kukurydzy pochodzących z genetycznie zmodyfikowanego organizmu MON 810, jako 13. suplement do 22. pełnego wydania Wspólnego katalogu odmian gatunków roślin rolniczych(2).
(2) Na mocy art. 16 ust. 1 dyrektywy Państwa Członkowskie zapewniają, by, począwszy od publikacji, o której mowa w art. 17, materiał siewny odmian zatwierdzonych zgodnie z niniejszą dyrektywą lub zgodnie z zasadami odpowiadającymi zasadom niniejszej dyrektywy nie był przedmiotem żadnych ograniczeń rynkowych w odniesieniu do odmiany.
(3) Zgodnie z art. 7 ust. 4 wymienionej dyrektywy odmiany zmodyfikowane genetycznie są zatwierdzane do włączenia do krajowego rejestru tylko po zatwierdzeniu do sprzedaży zgodnie z dyrektywą Rady 90/220/EWG(3), która przewiduje ocenę zagrożenia genetycznie zmodyfikowanych organizmów dla zdrowia ludzkiego i środowiska.
(4) Decyzją Komisji 98/294/WE z dnia 22 kwietnia 1998 r. dotyczącą wprowadzenia do obrotu zmodyfikowanej genetycznie kukurydzy (Zea mays L. linia MON 810) zgodnie z dyrektywą Rady 90/220/EWG(4) postanowiono, że udziela się zgody na wprowadzenie do obrotu tego produktu. Dnia 3 sierpnia 1998 r. władze francuskie wyraziły zgodę na wprowadzenie tego produktu do obrotu.
(5) Dnia 7 kwietnia 2005 r. władze Grecji powiadomiły Komisję o zarządzeniu ministerialnym nr 243267 z dnia 3 marca 2005 r. zakazującym w sezonach wegetacyjnych 2005 i 2006 wprowadzania do obrotu materiału siewnego siedemnastu wyżej wspomnianych odmian i zwróciły się do Komisji z prośbą o zatwierdzenie tego krajowego środka zgodnie z art. 18 dyrektywy 2002/53/WE.
(6) Artykuł 18 dyrektywy 2002/53/WE przewiduje, iż w przypadku stwierdzenia, że uprawa jakiejś odmiany włączonej do wspólnego katalogu odmian może w którymś Państwie Członkowskim być szkodliwa z punktu widzenia zdrowotności roślin dla innych odmian lub gatunków lub stwarzać zagrożenie dla środowiska lub zdrowia ludzkiego, to Państwo Członkowskie może po zgłoszeniu wniosku zostać upoważnione, w odniesieniu do genetycznie zmodyfikowanej odmiany, do zakazu sprzedaży materiału siewnego lub materiału rozmnożeniowego tej odmiany na całym swoim terytorium lub na jego części. Jeżeli istnieje bezpośrednie niebezpieczeństwo rozprzestrzeniania się szkodliwych organizmów lub bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia ludzkiego lub dla środowiska, dane Państwo Członkowskie może od razu po złożeniu wniosku nałożyć taki zakaz, który będzie obowiązywał do czasu podjęcia ostatecznej decyzji.
(7) Władze Grecji wyjaśniły w powiadomieniu, że zakaz uznaje się za konieczny, ponieważ uprawa genetycznie zmodyfikowanych odmian może mieć niekorzystny wpływ na środowisko rolne. Grecja nie przedstawiła na poparcie środka dodatkowych informacji, które mogłyby zostać skierowane do Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności w celu dokonania oceny zagrożenia tych genetycznie zmodyfikowanych odmian dla zdrowia ludzkiego i środowiska. Dnia 4 maja 2005 r. Komisja zwróciła się z pisemną prośbą do władz Grecji o wyjaśnienia dotyczące w szczególności wpływu, jaki na środowisko rolne mogłoby wywierać wprowadzanie tego materiału siewnego do obrotu. W odpowiedzi z dnia 12 maja 2005 r. władze Grecji stwierdziły, że niekorzystny wpływ materiału siewnego tych siedemnastu genetycznie zmodyfikowanych odmian na środowisko rolne ma charakter ekonomiczny i nie dotyczy zasadniczo środowiska ani zdrowia ludzkiego. Jeśli chodzi o tę kwestię, w odpowiedzi stwierdzono również, że władze Grecji są świadome faktu, że MON 810 został już oceniony jako organizm bezpieczny dla środowiska i zdrowia ludzkiego w oparciu o prawodawstwo Wspólnoty w zakresie oceny ryzyka dla środowiska naturalnego.
(8) W związku z tym żaden ze szczegółowych przepisów art. 18 dyrektywy 2002/53/WE nie ma zastosowania w przypadku zakazu uprawy tych odmian nałożonego przez władze Grecji, a zatem upoważnienie do wprowadzenia takiego zakazu nie może być udzielone.
(9) Stały Komitet ds. Nasion i Materiału Rozmnożeniowego dla Rolnictwa, Ogrodnictwa i Leśnictwa nie wydał pozytywnej opinii w terminie ustalonym przez przewodniczącego Komitetu. W związku z tym dnia 30 sierpnia 2005 r. Komisja przedłożyła Radzie wniosek dotyczący tych środków, na mocy art. 23 ust. 3 dyrektywy Rady 2002/53/WE oraz zgodnie z art. 5 decyzji Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającej warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji(5).
(10) Ponieważ do dnia upływu okresu określonego w art. 23 ust. 3 dyrektywy 2002/53/WE Rada nie przyjęła proponowanych środków ani nie wyraziła sprzeciwu wobec nich, zgodnie z art. 5 ust. 6 decyzji Rady 1999/468/WE środki powinny zostać przyjęte przez Komisję,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Brukseli, dnia 10 stycznia 2006 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Markos KYPRIANOU |
|
Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 193 z 20.7.2002, str. 1. Dyrektywa zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 268 z 18.10.2003, str. 1).
(2) Dz.U. C 232 A z 17.9.2004, str. 1.
(3) Dz.U. L 117 z 8.5.1990, str. 15. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 97/35/WE (Dz.U. L 169 z 27.6.1997, str. 72).
(4) Dz.U. L 131 z 5.5.1998, str. 32.
(5) Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.
