(Wersja skodyfikowana)(Dz.U.UE L z dnia 11 listopada 2006 r.)
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1254/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wołowiny i cielęciny(1), w szczególności jego art. 27 ust. 4 i art. 41,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 562/2000 z dnia 15 marca 2000 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1254/1999 w odniesieniu do skupu wołowiny(2) zostało kilkakrotnie znacząco zmienione(3). W celu zapewnienia jego jasności i zrozumiałości należy je zatem skodyfikować.
(2) Przepis art. 27 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999 wiąże rozpoczęcie interwencji państwa ze średnią ceną rynkową w państwie członkowskim lub w regionie państwa członkowskiego. Zasady obliczania cen rynkowych powinny więc zostać w odpowiedni sposób ustalone w państwach członkowskich, w szczególności co do stosowanych klas i wagi, współczynników służących do przeliczania klas na referencyjną klasę R3 oraz trybu otwierania i zamykania skupu.
(3) Warunki dopuszczenia powinny eliminować produkty, które nie są reprezentatywne dla krajowej produkcji państwa członkowskiego oraz które nie odpowiadają obowiązującym przepisom zdrowotnym i weterynaryjnym, jak również te, które charakteryzują się wagą przekraczającą wagę zwykle poszukiwaną na rynku. Wymienione wymagania dotyczące tusz wołowych klasy O3, będących przedmiotem skupu w Irlandii, powinny również dotyczyć Irlandii Północnej w celu zapobiegania nieprawidłowościom w obrocie, które mogłyby powodować zakłócenia na rynku wołowiny w tej części Wspólnoty.
(4) W sprawie identyfikacji kwalifikujących się tusz powinny zostać ustalone szczególne przepisy nakładające wymóg stemplowania numeru uboju na wewnętrznej stronie każdej ćwierćtuszy. Ponadto tusze powinny być rozbierane w sposób jednolity, aby ułatwić zbyt kawałków mięsa, poprawić kontrolę czynności trybowania i w efekcie zapewnić, że rozbiór odpowiada jednej definicji na terenie całej Wspólnoty. W tym celu tusze powinny być przecinane wzdłuż wyznaczonej linii, a pojęcia ćwierćtusze przednie i tylne powinny być zdefiniowane jako odpowiednio pięciożebrowe i ośmiożebrowe w celu zredukowania do minimum ilości kawałków mięsa bez kości i okrawków oraz w celu zapewnienia najlepszego wykorzystania uzyskanego produktu.
(5) W celu zapobiegania spekulacji, która mogłaby zakłócić rzeczywistą sytuację rynkową, każda z zainteresowanych stron powinna mieć możliwość przedłożenia wyłącznie jednej oferty w danej kategorii w odpowiedzi na każde zaproszenie do składania ofert. W celu zapobiegania wykorzystywaniu fikcyjnych podmiotów, pojęcie "zainteresowane strony" powinno oznaczać jedynie kategorię podmiotów, które tradycyjnie są zaangażowane w skup interwencyjny z racji swojej działalności gospodarczej.
(6) Biorąc pod uwagę posiadane doświadczenie w zakresie składania ofert, powinno się również umożliwić zainteresowanym stronom branie udziału w zaproszeniach do składania ofert, gdzie stosowne, na podstawie umów zawartych z agencjami interwencyjnymi zgodnie z warunkami określonymi w specyfikacjach.
(7) W sprawie składania zabezpieczeń w gotówce powinny zostać ustalone bardziej precyzyjne zasady, tak aby agencje interwencyjne mogły przyjmować poręczenia w postaci czeków.
(8) W związku z zakazem wykorzystywania materiału określonego ryzyka oraz w celu uwzględnienia spowodowanego tym wzrostu kosztów oraz spadku dochodów w sektorze wołowiny i cielęciny, odpowiedni wzrost średniej ceny rynkowej, przyjmowany do wyznaczania maksymalnej ceny skupu, powinien być zrównany z najwyższą kwotą w danym czasie.
(9) Doświadczenie pokazuje, że agencje interwencyjne powinny być upoważnione, o ile ma to zastosowanie, do skracania terminu dostawy produktów w celu zapobieżenia nakładania się dostaw z dwóch kolejnych zaproszeń do składania ofert.
(10) Ryzyko nieprawidłowości jest szczególnie wysokie, gdy skupowane tusze są systematycznie trybowane. W związku z tym zakłady chłodnicze i zakłady rozbioru mięsa należące do centrów interwencyjnych powinny być niezależne od rzeźni i wygrywających oferentów. W celu pokonywania praktycznych trudności, które mogą pojawić się w niektórych państwach członkowskich, dopuszcza się odstępstwa od tej zasady, pod warunkiem że trybowane ilości są ściśle ograniczone i że kontrole prowadzone w momencie przejęcia umożliwiają prześledzenie drogi trybowanego mięsa i w możliwie najszerszym zakresie wykluczenie nieprawidłowości. W świetle wyników ostatnich dochodzeń większy nacisk musi być położony na badanie pozostałości zabronionych substancji w mięsie, w szczególności związków o działaniu hormonalnym.
(11) Agencje interwencyjne mogą przejmować jedynie produkty spełniające wymogi dotyczące jakości i prezentacji ustanowione w przepisach wspólnotowych. Doświadczenie pokazuje, że w zakresie przejmowania i kontroli powinny być ustalone pewne szczegółowe zasady. Powinien mianowicie być ustanowiony przepis o przeprowadzaniu badania przedubojowego w rzeźni, co miałoby na celu wyeliminowanie niekwalifikującego się mięsa we wczesnej fazie. W celu poprawy wiarygodności procedury odbioru powinni zostać zatrudnieni wykwalifikowani urzędnicy, których bezstronność gwarantowana jest ich niezależnością od zainteresowanych stron jak również ich okresową rotacją. Należy również ustalić elementy podlegające kontrolom.
(12) Z uwagi na wydarzenia związane z gąbczastą encefalopatią bydła (BSE) wymóg trybowania całości mięsa mógłby pomóc w zwolnieniu powierzchni magazynowej niezbędnej do przyjęcia dużych ilości wołowiny, które mogą trafić do skupu, oraz mógłby ułatwić późniejszy zbyt tego mięsa.
(13) W celu poprawy kontroli przez agencje interwencyjne w zakresie przejmowania produktów powinno się zapewnić klarowność i przejrzystość przepisów w sprawie stosowanych procedur, w szczególności w zakresie określania partii produktów, kontroli przedubojowych oraz sprawdzania wagi skupowanych produktów. W tym celu powinno się uściślić przepisy w zakresie trybowania skupowanego mięsa oraz odrzucania kawałków mięsa. Dotyczy to także kontroli produktów w czasie składowania.
(14) Przepisy mające zastosowanie do tusz powinny przewidywać w szczególności sposób, w jaki tusze mają być podwieszane, oraz podawać rodzaj uszkodzeń lub czynności, których należy unikać w czasie przetwarzania, ponieważ mogą mieć wpływ na jakość handlową produktów lub prowadzić do ich skażenia.
(15) W celu zapewnienia przeprowadzania trybowania w sposób właściwy zakłady rozbioru mięsa powinny mieć w pobliżu co najmniej jeden tunel zamrażalniczy. Odstępstwa od tego wymogu powinny być zredukowane do minimum. Powinny zostać określone zasady stałej i bezpośredniej kontroli, w szczególności ustanawiające wymóg niezależności inspektorów oraz ustalające minimalną ilość przeprowadzanych kontroli.
(16) Przepisy w sprawie składowania kawałków mięsa muszą umożliwiać łatwą identyfikację tych produktów. W tym celu właściwe organy krajowe powinny w szczególności podjąć konieczne środki zapewniające możliwość prześledzenia drogi i składowania kupionych produktów pod kątem ułatwienia późniejszego ich zbytu, uwzględniając wymagania odnoszące się do weterynaryjnego stanu zdrowia zwierząt, z których produkty pochodzą. Ponadto mając na względzie poprawę składowania kawałków mięsa oraz uproszczenie identyfikacji, opakowanie powinno być standaryzowane, a kawałki mięsa powinny być znakowane ich pełnymi nazwami lub kodami wspólnotowymi.
(17) Przepisy w sprawie stosowania opakowań w postaci kartonów, palet i klatek powinny zostać zaostrzone w taki sposób, aby ułatwić identyfikację oraz poprawić konserwację produktów w czasie składowania, zintensyfikować zwalczanie nadużyć oraz usprawnić dostęp do produktów pod kątem kontroli i zbytu.
(18) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wołowiny i Cielęciny,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 8 listopada 2006 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Joaquín ALMUNIA |
|
Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 21. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1913/2005 (Dz.U. L 307 z 25.11.2005, str. 2).
(2) Dz.U. L 68 z 16.3.2000, str. 22. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1067/2005 (Dz.U. L 174 z 7.7.2005, str. 60).
(3) Patrz: załącznik IX.
(4) Dz.U. L 39 z 17.2.1996, str. 1.
(5) Dz.U. L 214 z 4.8.2006, str. 1.
(6) Dz.U. L 139 z 30.4.2004, str. 206.
(7) Dz.U. L 253 z 11.10.1993, str. 1.
(8) Dz.U. L 204 z 11.8.2000, str. 1.
(9) Dz.U. L 139 z 30.4.2004, str. 55.
(10) Dz.U. L 205 z 3.8.1985, str. 5.
(11) Dz.U. L 125 z 23.5.1996, str. 3.
(12) Dz.U. L 41 z 14.2.1991, str. 15.
(13) Dz.U. L 365 z 21.12.2006, str. 52.
ZAŁĄCZNIKI