Protokół dotyczący współpracy w zapobieganiu zanieczyszczeniu ze statków oraz, w przypadkach nadzwyczajnych, walki z zanieczyszczeniem Morza Śródziemnego. Valletta.2002.01.25.

PROTOKÓŁ

dotyczący współpracy w zapobieganiu zanieczyszczeniu ze statków oraz, w przypadkach nadzwyczajnych, walki z zanieczyszczeniem Morza Śródziemnego

UMAWIAJĄCE SIĘ STRONY OBECNEGO PROTOKOŁU,

będące Stronami Konwencji o ochronie Morza Śródziemnego przed zanieczyszczeniem, przyjętej w Barcelonie w dniu 16 lutego 1976 r. i zmienionej w dniu 10 czerwca 1995 r.,

mające zamiar wprowadzić artykuły 6 i 9 wspomnianej Konwencji,

uznając, że poważne zanieczyszczenie morza olejem oraz szkodliwymi i niebezpiecznymi substancjami lub niebezpieczeństwo takiego zanieczyszczenia w obszarze Morza Śródziemnego stwarza niebezpieczeństwo dla państw nadbrzeżnych i środowiska morskiego,

zważywszy, że wzywa się o współpracę wszystkie państwa nadbrzeżne Morza Śródziemnego, aby zapobiec przed zanieczyszczeniem ze statków oraz odpowiadać na przypadki zanieczyszczeń, niezależnie od ich pochodzenia,

uznając rolę Miedzynarodowej Organizacji Morskiej i znaczenie współpracy w ramach tej organizacji, w szczególności we wspieraniu przyjmowania i opracowywania międzynarodowych zasad i norm w celu zapobiegania, zmniejszania, i kontrolowania zanieczyszczenia środowiska morskiego pochodzącego ze statków,

podkreślając wysiłki poczynione przez państwa nadbrzeżne Morza Śródziemnego, aby wprowadzić w życie te międzynarodowe zasady i normy,

uznając także udział Wspólnoty Europejskiej we wprowadzaniu w życie międzynarodowych norm w zakresie bezpieczeństwa morskiego i zapobiegania zanieczyszczeniu ze statków,

uznając także znaczenie współpracy w obszarze Morza Śródziemnego we wspieraniu skutecznego wprowadzania w życie międzynarodowych regulacji w celu zapobiegania, zmniejszania i kontrolowania zanieczyszczenia środowiska morskiego pochodzącego ze statków,

uznając nadal znaczenie szybkiego i skutecznego działania na poziomach krajowym, podregionalnym oraz regionalnym w przyjmowaniu środków nadzwyczajnych w celu zwalczania zanieczyszczenia środowiska morskiego lub zagrożenia jego zanieczyszczenia,

stosując zasadę ostrożności oraz zasadę "zanieczyszczający płaci" i metodę oceny wpływu na środowisko, oraz wykorzystując najlepsze dostępne techniki i najlepsze praktyki w dziedzinie ochrony środowiska, jak przewidziano w art. 4 Konwencji,

mając na uwadze odpowiednie postanowienia Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza, sporządzonej w Montego Bay w dniu 10 grudnia 1982 roku, która obowiązuje i której Stronami jest wiele państw nadbrzeżnych Morza Śródziemnego oraz Wspólnota Europejska,

uwzględniając międzynarodowe konwencje zajmujące się, w szczególności, bezpieczeństwem morskim, zapobieganiem przed zanieczyszczeniem ze statków, przygotowaniem i odpowiedzią na przypadki zanieczyszczeń, odpowiedzialnością i rekompensatami za szkody spowodowane zanieczyszczeniem,

wyrażając wolę dalszego rozwijania wzajemnej pomocy i współpracy w zakresie zapobiegania i zwalczania zanieczyszczeń,

UZGODNILI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł  1

Definicje

Do celów niniejszego Protokołu:

a) "Konwencja" oznacza Konwencję o ochronie Morza Śródziemnego przed zanieczyszczeniem, przyjętą w Barcelonie w dniu 16 lutego 1976 r. i zmienioną w dniu 10 czerwca 1995 r.;

b) "przypadek zanieczyszczeń", oznacza zdarzenie lub szereg zdarzeń o wspólnej genezie, które powodują lub mogą powodować wylanie się oleju i/lub niebezpiecznych i szkodliwych substancji, i które stwarzają lub mogą stworzyć zagrożenie dla środowiska morskiego lub linii brzegowej albo dla odnośnych interesów jednego lub kilku państw, i które wymagają podjęcia nadzwyczajnych działań lub innych natychmiastowych środków;

c) "substancje niebezpieczne i szkodliwe", oznaczają każdą substancję inną niż olej, która jeżeli zostanie wprowadzona do środowiska morskiego może stworzyć niebezpieczeństwo dla zdrowia ludzkiego, szkodzić żywym zasobom i życiu morskiemu, zniszczyć walory rekreacyjne lub zakłócić innym sposobom prawnego wykorzystywania morza;

d) "powiązane interesy", oznaczają interesy państwa nadbrzeżnego bezpośrednio naruszone lub zagrożone, dotyczące między innymi:

i) działalności na wodach przybrzeżnych, w portach lub ujściach rzek, w tym działalności połowowej;

ii) historycznej i turystycznej atrakcyjności danego obszaru, w tym sportów wodnych i rekreacji;

iii) zdrowotności populacji przybrzeżnej;

iv) kulturowej, estetycznej, naukowej i edukacyjnej wartości obszaru;

v) zachowania różnorodności biologiczna oraz stałego wykorzystywania morskich i przybrzeżnych surowców biologicznych;

e) "regulacje międzynarodowe", oznaczają regulacje mające na celu zapobieganie, zmniejszanie i kontrolowanie zanieczyszczenia środowiska morskiego pochodzącego ze statków, jakie przyjęto na forum światowym, oraz zgodne z prawem międzynarodowym, pod egidą wyspecjalizowanych agencji Organizacji Narodów Zjednoczonych, w szczególności Miedzynarodowej Organizacji Morskiej;

f) "regionalne centrum", oznacza regionalne centrum działań dla katastrof ekologicznych w obszarze Morza Śródziemnego (Regional Marine Pollution Emergency Response Centre for the Mediterranean Sea (REMPEC), ustanowione rezolucją 7, przyjętą przez Konferencję Pełnomocników Państw Nadbrzeżnych Regionu Śródziemnomorskiego o ochronie Morza Śródziemnego, w Barcelonie w dniu 9 lutego 1976 r., która jest administrowana przez Miedzynarodową Organizację Morską oraz Program Narodów Zjednoczonych o ochronie środowiska, i której cele i funkcje są określone przez Umawiające się Strony Konwencji.

Artykuł  2

Obszar działania Protokołu

Obszar, w odniesieniu do którego stosuje się ten Protokół, jest obszarem Morza Śródziemnego, jak zdefiniowano w artykule 1 Konwencji.

Artykuł  3

Przepisy ogólne

1. Strony współpracują:

a) we wprowadzaniu w życie regulacji międzynarodowych, w celu zapobiegania, zmniejszania i kontrolowania zanieczyszczenia środowiska morskiego pochodzącego ze statków; oraz

b) w podejmowaniu niezbędnych działań, w przypadku zdarzeń zanieczyszczenia.

2. Podczas współpracy, Strony powinny wziąć pod uwagę jako właściwy udział władz lokalnych, organizacji pozarządowych oraz zainteresowanych podmiotów ze środowiska społeczno-ekonomicznego.

3. Każda Strona stosuje niniejszy Protokół bez uszczerbku dla suwerenności lub jurysdykcji pozostałych Stron lub innych Państw. Wszelkie środki podjęte przez Stronę, w celu zastosowania niniejszego Protokołu mają być zgodne z prawem międzynarodowym.

Artykuł  4

Plany awaryjne i inne środki w celu zapobiegania i zwalczania zdarzeń zanieczyszczenia

1. Strony podejmują starania albo indywidualnie, albo w ramach współpracy dwustronnej lub wielostronnej, aby utrzymać i wspierać plany awaryjne oraz inne środki zapobiegania i zwalczania zdarzeń zanieczyszczenia. Środki te obejmują w szczególności sprzęt, statki, samoloty i personel przygotowany do działań w nadzwyczajnych przypadkach, jak również wprowadzenie, w odpowiednim przypdku, stosownych przepisów prawnych, rozwój i wzmocnienie zdolności w celu reagowania na zdarzenie zanieczyszczenia i powołanie krajowego organu lub organów odpowiedzialnych za wprowadzenie w życie niniejszego Protokołu.

2. Strony podejmują również środki zgodne z prawem międzynarodowym, aby zapobiec zanieczyszczeniu Obszaru Morza Śródziemnego pochodzącego ze statków, w celu zapewnienia skutecznego wprowadzenia w życie na tym obszarze odpowiednich międzynarodowych konwencji w ich zakresie, jako państwa bandery, państwa portu i państwa nadbrzeżnego, i ich obowiązujących przepisów prawnych. Rozwijają one swoje krajowe zdolności prawne, w odniesieniu do wprowadzania w życie tych międzynarodowych konwencji i mogą współpracować dla ich skutecznego wprowadzania w życie poprzez porozumienia dwustronne lub wielostronne.

3. Strony informują regionalne centrum co dwa lata o podjętych środkach, w celu wprowadzenia w życie niniejszego artykułu. Regionalne centrum sporządza sprawozdanie dla Stron, na podstawie otrzymanych informacji.

Artykuł  5

Monitorowanie

Strony opracowują i stosują, albo indywidualnie, albo poprzez współpracę dwustronną lub wielostronną, działania monitorujące, obejmujące Obszar Morza Śródziemnego, w celu zapobiegania, wykrywania i zwalczania zanieczyszczenia, oraz zapewnienia zgodności z obowiązującymi regulacjami międzynarodowymi.

Artykuł  6

Współpraca w ramach operacji ratowniczych

W przypadku wydostania się lub wypadnięcia za burtę substancji niebezpiecznych i szkodliwych będących w formie opakowania, włącznie z tymi znajdującymi się w kontenerach frachtowych, przenośnych zbiornikach, drogowych lub kolejowych pojazdach i cysternach wagonowych, Strony współpracują na tyle, na ile jest to możliwe przy ratowaniu tych opakowań i odzyskiwaniu tych substancji, aby zapobiec lub zmniejszyć niebezpieczeństwo dla środowiska morskiego i przybrzeżnego.

Artykuł  7

Rozpowszechnianie i wymiana informacji

1. Każda Strona zobowiązuje się przekazywać pozostałym Stronom informacje dotyczące:

a) właściwej organizacji krajowej lub organów odpowiedzialnych za zwalczanie zanieczyszczenia morza olejami i substancjami niebezpiecznymi oraz szkodliwymi;

b) właściwych organów krajowych odpowiedzialnych za przyjmowanie sprawozdań o zanieczyszczeniu morza olejami i substancjami niebezpiecznymi oraz szkodliwymi, jak również za zajmowanie się sprawami dotyczącymi środków wsparcia między Stronami;

c) organów krajowych uprawnionych do działania w imieniu Państwa, w odniesieniu do środków wzajemnej pomocy i współpracy między Stronami;

d) organizacji krajowej lub organów odpowiedzialnych za wprowadzanie w życie artykułu 4 ustęp 2, w szczególności tych odpowiedzialnych za wprowadzanie w życie danych konwencji międzynarodowych oraz pozostałych odpowiednich obowiązujących regulacji, tych odpowiedzialnych za portowe urządzenia odbiorcze, oraz tych odpowiedzialnych za monitorowanie zrzutów, które są nielegalne na mocy MARPOL 73/78;

e) swoich regulacji i innych postanowień, które mają bezpośredni wpływ na przygotowanie do i odpowiedź w sytuacji zanieczyszczenia morza olejami i substancjami niebezpiecznymi i szkodliwymi;

f) nowych metod, za pomocą których zanieczyszczenie morza olejem i substancjami niebezpiecznymi i szkodliwymi może być uniknione, nowych postępów w technologii w przeprowadzaniu monitorowania oraz opracowaniu programów badawczych.

2. Strony, które zgodziły się wymieniać informacje bezpośrednio, przekazują takie informacje do regionalnego centrum. Centrum przekazuje te informacje pozostałym Stronom i, na zasadzie wzajemności, państwom nadbrzeżnym Obszaru Morza Śródziemnego, które nie są Stronami niniejszego Protokołu.

3. Strony zawierając dwustronne lub wielostronne porozumienia w ramach niniejszego Protokołu, informują regionalne centrum o takich porozumieniach, które przekazuje je pozostałym Stronom.

Artykuł  8

Przekazywanie informacji i sprawozdania dotyczące zdarzeń zanieczyszczeń

Strony zobowiązują się koordynować wykorzystanie środków komunikowania, pozostających w ich dyspozycji, w celu zapewnienia, możliwie najszybciej i niezawodnie, przyjmowania, przekazywania i rozpowszechniania wszystkich sprawozdań oraz pilnych informacji dotyczących zdarzeń zanieczyszczeń. Regionalne centrum posiada niezbędne środki komunikowania, aby było w stanie uczestniczyć w tym wspólnym wysiłku i w szczególności, aby mogło spełniać funkcje mu powierzone w artykule 12 ustęp 2.

Artykuł  9

Procedura sprawozdawczości

1. Każda Strona wydaje instrukcje kapitanom lub innym osobom odpowiedzialnym za kierowanie statkami, pływających pod ich banderą oraz pilotom samolotów zarejestrowanych na ich terytorium, zgłaszania najszybszymi i najbardziej odpowiednimi kanałami w danych okolicznościach, po przeprowadzeniu procedury sprawozdawczości w wymaganym zakresie, oraz zgodnie z obowiązującymi postanowieniami odpowiednich porozumień międzynarodowych, do najbliższego państwa przybrzeżnego oraz Stronie:

a) wszystkich zdarzeń, które skutkują lub mogą skutkować uwolnieniem olejów lub innych substancji szkodliwych i niebezpiecznych;

b) występowania, właściwości i zasięgu rozlewów olejowych lub substancji szkodliwych i niebezpiecznych, w tym substancji szkodliwych i niebezpiecznych będących w formie opakowania, zaobserwowanych na morzu, które stanowią lub mogą stanowić zagrożenie dla środowiska morskiego lub dla wybrzeża, albo powiązanych interesów jednej lub więcej ze Stron.

2. Bez uszczerbku dla postanowień artykułu 20 Protokołu, każda ze Stron podejmuje właściwe środki w celu zapewnienia, że kapitan każdego statku pływającego po ich wodach terytorialnych spełnia zobowiązania na mocy lit. a) i b) ustępu 1, i może wymagać wsparcia z regionalnego centrum w tym zakresie. Każda ze Stron informuje Międzynarodową Organizację Morską o podjętych środkach.

3. Każda ze Stron wydaje również instrukcje dla osób kierujących portami morskimi lub obsługujących urządzenia znajdujące się pod jej jurysdykcją, zgłaszania jej, zgodnie z obowiązującym prawem, o wszystkich zdarzeniach, które skutkują lub mogą skutkować uwolnieniem olejów lub substancji szkodliwych i niebezpiecznych.

4. Zgodnie z odpowiednimi postanowieniami Protokołu o Ochronie Morza Śródziemnego przed zanieczyszczeniem wynikającym z badania i eksploatacji szelfu kontynentalnego i dna morskiego i jego podłoża, każda ze Stron wydaje instrukcje dla osób kierujących oddalonymi od brzegu jednostkami, znajdujących się pod jej jurysdykcją, zgłaszania jej najszybszymi i najbardziej odpowiednimi kanałami w danych okolicznościach, po przeprowadzeniu procedury sprawozdawczości, którą ustanowiła, wszystkich zdarzeń, które skutkują lub mogą skutkować uwolnieniem olejów lub substancji szkodliwych i niebezpiecznych.

5. W ustępach 1, 3 i 4 niniejszego artykułu, termin "zdarzenie" oznacza zdarzenie spełniające warunki tam opisane, niezależnie czy jest lub nie zdarzeniem zanieczyszczenia.

6. Informacje zebrane zgodnie z ustępami 1, 3 i 4 są przekazywane regionalnemu centrum, w przypadku wystąpienia zdarzenia zanieczyszczenia.

7. Informacje zebrane zgodnie z ustępami 1, 3 i 4, są przekazywane bezzwłocznie pozostałym Stronom, które mogą być również dotknięte zdarzeniem zanieczyszczenia:

a) przez Stronę, która otrzymała informację, raczej bezpośrednio lub poprzez regionalne centrum; lub

b) przez regionalne centrum.

W przypadku bezpośredniego porozumiewania się Stron, Ośrodek Regionalny jest informowany o podjętych środkach, a Ośrodek powiadamia o nich pozostałe Strony.

8. Strony korzystają ze wzajemnie uzgodnionego standardowego formatu, zaproponowanego przez regionalne centrum dla zgłaszania zdarzeń zanieczyszczeń, wymaganego na mocy ustępów 6 i 7 niniejszego artykułu.

9. W konsekwencji zastosowania postanowień ustępu 7, Strony nie są związane zobowiązaniem ustanowionym w artykule 9, ustęp 2 Konwencji.

Artykuł  10

Środki operacyjne

1. Każda Strona stojąca w obliczu zdarzeń zanieczyszczeń:

a) dokonuje koniecznych ocen charakteru, zasięgu i możliwych konsekwencji zdarzenia zanieczyszczenia lub, w odpowiednim przypadku, typu i przybliżonej ilości oleju lub substancji szkodliwych i niebezpiecznych oraz kierunku i prędkości dryfowania rozlewu;

b) podejmuje każdy mający zastosowanie w praktyce środek, aby zapobiec, zmniejszyć, i w możliwie najpełniejszym zakresie, wyeliminować skutki zdarzenia zanieczyszczenia;

c) bezzwłocznie informuje wszystkie Strony, które mogą być dotknięte zdarzeniem zanieczyszczenia, o tych ocenach i o każdym działaniu, które podjęła lub zamierza podjąć, oraz symultanicznie przedstawia te same informacje regionalnemu centrum, który przekazuje je wszystkim pozostałym Stronom;

d) kontynuuje obserwację sytuacji tak długo, jak to możliwe, i zgłasza o tym zgodnie z artykułem 9.

2. W przypadku podjęcia działania w celu zwalczenia zanieczyszczenia pochodzącego ze statku, stosowane są wszelkie możliwe środki w celu zapewnienia bezpieczeństwa:

a) życia ludzi;

b) samemu statkowi; czyniąc w ten sposób, niszczenie środowiska zasadniczo zostaje uniemożliwione lub zminimalizowane.

Każda Strona, która podejmuje takie działanie, informuje albo bezpośrednio, albo poprzez regionalne centrum, Międzynarodową Organizację Morską.

Artykuł  11

Środki nadzwyczajne na pokładach statków, na oddalonych od brzegu instalacjach oraz w portach

1. Każda ze Stron podejmuje niezbędne kroki w celu zapewnienia, że statki pływające pod ich banderą posiadają na pokładzie plan nadzwyczajny na wypadek zanieczyszczenia wymagany przez, i zgodnie z odpowiednimi regulacjami międzynarodowymi.

2. Każda ze Stron wymaga od kapitanów statków pływajacych pod ich banderą, w przypadku zdarzenia zanieczyszczenia, zachowania procedur opisanych w pokładowym planie nadzwyczajnym, w szczególności zapewnienia właściwym organom, na ich wniosek, szczegółowych informacji dotyczących statku i jego towaru, gdy jest to stosowne dla działań podjętych na mocy artykułu 9, oraz w celu współpracy z tymi organami.

3. Bez uszczerbku dla postanowień artykułu 20 Protokołu, każda ze Stron podejmuje właściwe środki w celu zapewnienia, że kapitan każdego statku pływającego po ich wodach terytorialnych spełnia zobowiązania na mocy ustępu 2, i może zwrócić się o pomoc do regionalnego centrum w tym zakresie. Informuje ona Międzynarodową Organizację Morską o podjętych środkach.

4. Każda ze Stron wymaga, aby organy lub podmioty odpowiedzialne za porty morskie oraz obsługujace urządzenia znajdujące się pod jej jurysdykcją, gdy uważa się to za właściwe, posiadały plan nadzwyczajny na wypadek zanieczyszczenia lub podobne ustalenia, które są skoordynowane z krajowym systemem ustanowionym zgodnie z artykułem 4, oraz zatwierdzonym zgodnie z procedurami ustanowionymi przez właściwy organ krajowy.

5. Każda ze Stron zobowiązuje podmioty odpowiedzialne za oddalone od brzegu instalacje, znajdujące się pod jej jurysdykcją, aby posiadały plan interwencyjny w celu zwalczania wszelkich zdarzeń zanieczyszczeń, który jest skoordynowany z krajowym systemem ustanowionym zgodnie z artykułem 4, oraz zgodnie z procedurami ustanowionymi przez właściwy organ krajowy.

Artykuł  12

Pomoc

1. Każda Strona wymagająca pomocy w celu postępowania w przypadku zdarzenia zanieczyszczenia, może zwrócić się o pomoc do innych Stron, albo bezpośrednio, albo poprzez regionalne centrum, poczynając od Stron, które wydają się być prawdopodobnie dotknięte zanieczyszczeniem. Pomoc ta może obejmować w szczególności porady specjalistyczne i dostarczenie lub przekazanie do dyspozycji zainteresowanej Strony specjalistycznego personelu, produktów, sprzętu i urządzeń morskich. Strony, do których zwrócono się o pomoc, dokładają wszelkich starań, aby udzielić tej pomocy.

2. W przypadku gdy Strony zaangażowane w operację w celu zwalczenia zanieczyszczenia nie mogą się porozumieć co do organizacji tej operacji, regionalne centrum może, przy zatwierdzeniu wszystkich Stron, koordynować działanie urządzeń użytych w operacji przez te Strony.

3. Zgodnie z mającymi zastosowanie umowami międzynarodowymi, każda Strona podejmuje niezbędne środki prawne i administracyjne, aby ułatwić:

a) przybycie i utylizację na i opuszczenie z jej terytorium statków, statków powietrznych i innych środków transportu zaangażowanych w odpowiedzi na zdarzenie zanieczyszczenia, lub personelu transportującego, towary, materiały i sprzęt wymagany do postępowania w przypadku takiego zdarzenia,

b) szybki przepływ do, jak również poprzez i z jej terytorium personelu, towarów, materiałów i sprzętu określonych w akapicie a).

Artykuł  13

Zwrot kosztów pomocy

1. W przypadku gdy przed zdarzeniem zanieczyszczenia nie zostało zawarte żadne dwustronne lub wielostronne porozumienie dotyczące ustaleń finansowych regulujacych działania Stron w celu zwalczania zdarzeń zanieczyszczeń, Strony ponoszą koszty swoich odpowiednich działań w postępowaniu w przypadku zanieczyszczenia, zgodnie z ustępem 2.

2. a) Jeżeli działanie zostało podjęte przez jedną ze Stron na wyraźny wniosek drugiej Strony, Strona wnioskująca zwraca Stronie udzielającej pomocy koszty jej działania. W przypadku anulowania wniosku, Strona wnioskująca ponosi koszty już powstałe lub poczynione przez Stronę udzielającą pomocy;

b) jeżeli działanie zostało podjęte przez Stronę z jej własnej inicjatywy, Strona ta ponosi koszty swojego działania.

c) zasady ustanowione w akapitach a) i b) powyżej mają zastosowanie, chyba że dane Strony uzgodnią inaczej w jakimkolwiek indywidualnym przypadku.

3. Dopóki nie zostanie ustanowione inaczej, koszty działania podjętego przez Stronę na wniosek drugiej Strony zostają dokładnie obliczone zgodnie z prawem i obecną praktyką Strony udzielającej pomocy, dotyczących zwrotu takich kosztów.

4. Strona wnioskująca o pomoc i Strona udzielająca pomocy, w odpowiednim przypadku, współpracują w zakończeniu każdego działania, w odpowiedzi na roszczenie o rekompensatę. W tym celu, dokładnie rozważają istniejące reżimy prawne.

Gdy działanie tak zakończone nie zezwala na pełną rekompensatę wydatków powstałych podczas operacji udzielenia pomocy, Strona wnioskująca o pomoc może poprosić Stronę udzielającą pomocy o odstąpienie od zwrotu wydatków przekraczających sumę rekompensaty lub zmniejszenie kosztów, które zostały obliczone zgodnie z ustępem 3. Może również wnieść o przełożenie terminu zwrotu takich kosztów. Podczas rozważania takiego wniosku, Strona udzielająca pomocy uwzględnia potrzeby krajów rozwijających się.

5. Postanowienia niniejszego artykułu nie są interpretowane jako w pewien sposób ograniczający prawa Stron w celu odzyskania od państw trzecich kosztów działań, podjętych w celu zwalczania zdarzeń zanieczyszczeń na mocy innych mających zastosowanie postanowień i reguł prawa krajowego i międzynarodowego, stosowanego w odniesieniu do jednej lub drugiej Strony zaangażowanej w udzielanie pomocy.

Artykuł  14

Portowe urządzenia odbierające

1. Strony indywidualnie, dwustronnie lub wielostronnie podejmują wszelkie niezbędne kroki w celu zapewnienia, że urządzenia odbierające spełniające potrzeby statków są dostępne w ich portach i terminalach. Strony zapewniają, że te urządzenia są wykorzystywane skutecznie, nie powodując zbytnich opóźnień statków.

Strony są zachęcane do znajdowania sposobów i środków w celu ustalania rozsądnych kosztów za używanie tych urządzeń.

2. Strony zapewniają także udostępnienie adekwatnych urządzeń odbierających dla żeglugi niehandlowej.

3. Strony podejmują wszystkie niezbędne kroki w celu zapewnienia, że urządzenia odbierające funkcjonują skutecznie, aby ograniczyć jakikolwiek wpływ ich wyładunków na środowisko morskie.

4. Strony podejmują niezbędne kroki w celu dostarczenia statkom, korzystającym z ich portów, aktualnych informacji odpowiednich do zobowiązań wynikających z MARPOL 73/78 oraz z ich własnych przepisów prawnych mających zastosowanie w tej dziedzinie.

Artykuł  15

Ryzyka dla środowiska naturalnego spowodowane ruchem morskim

Zgodnie z ogólnie przyjętymi zasadami i normami międzynarodowymi oraz globalnym mandatem Międzynarodowej Organizacji Morskiej, Strony indywidualnie, dwustronnie lub wielostronnie podejmują niezbędne kroki, w celu oceny ryzyka dla środowiska naturalnego uznanych tras wykorzystywanych w ruchu morskim oraz podejmują odpowiednie środki skierowane na zmniejszenie ryzyka wypadków lub ich konsekwencji na środowisko.

Artykuł  16

Odbieranie statków w sytuacjach niebezpiecznych w portach i miejscach schronienia

Strony określają krajowe, podregionalne lub regionalne strategie dotyczące odbierania w miejscach schronienia, w tym portach, statków w sytuacjach niebezpiecznych, stwarzających zagrożenie dla środowiska morskiego. Współpracują one w tym celu i informują regionalne centrum o przyjętych środkach.

Artykuł  17

Porozumienia podregionalne

Strony mogą negocjować, rozwijać i utrzymywać odpowiednie dwustronne lub wielostronne porozumienia podregionalne, w celu ułatwienia wprowadzenia w życie niniejszego Protokołu, lub jego części. Na wniosek zainteresowanych Stron, regionalne centrum udziela im pomocy, w ramach swoich funkcji, w procesie rozwijania i wprowadzania w życie tych porozumień podregionalnych.

Artykuł  18

Posiedzenia

1. Zwyczajne posiedzenia Stron niniejszego Protokołu odbywają się w połączeniu ze zwyczajnymi posiedzeniami Umawiających się Stron Konwencji, odbywającymi się zgodnie z artykułem 18 Konwencji. Strony niniejszego Protokołu mogą także odbywać nadzwyczajne posiedzenia, jak przewidziano w artykule 18 Konwencji.

2. Celem posiedzeń Stron niniejszego Protokołu jest w szczególności:

a) dokonywanie oceny i dyskusja na temat sprawozdań z regionalnego centrum w sprawie wprowadzania w życie niniejszego Protokołu, a w szczególności jego artykułów 4, 7 oraz 16;

b) formułowanie i przyjmowanie strategii, planów działania oraz programów w celu wprowadzania w życie niniejszego Protokołu;

c) poddawanie przeglądowi i rozważanie skuteczności tych strategii, planów działania i programów, oraz potrzeby przyjęcia nowych strategii, planów działania i programów oraz opracowania środków w tym celu;

d) wypełnianie wszelkich innych funkcji, jakie mogą być właściwe dla wprowadzania w życie niniejszego Protokołu.

Artykuł  19

Stosunek do Konwencji

1. Postanowienia Konwencji odnoszące się do jakiegokolwiek protokołu stosują się w odniesieniu do niniejszego Protokołu.

2. Regulamin i reguły finansowe przyjęte zgodnie z artykułem 24 Konwencji stosują się w odniesieniu do niniejszego Protokołu, chyba że Strony te uzgodnią inaczej.

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Artykuł  20

Wpływ Protokołu na krajowe przepisy prawne

Wprowadzając w życie postanowienia niniejszego Protokołu, prawo Stron do przyjęcia odpowiednich surowszych środków krajowych lub innych środków zgodnych z prawem międzynarodowym, w zakresie objętym niniejszym Protokołem, nie zostaje naruszone.

Artykuł  21

Stosunki ze stronami trzecimi

Strony, w odpowiednim przypadku, zapraszaja państwa, które nie są Stronami Protokołu i organizacje międzynarodowe do współpracy we wprowadzaniu w życie niniejszego Protokołu.

Artykuł  22

Podpis

Niniejszy Protokół będzie otwarty do podpisu w Valletta, Malta, w dniu 25 stycznia 2002 roku oraz w Madrycie od dnia 26 stycznia 2002 roku do dnia 25 stycznia 2003 roku przez każdą Umawiającą się Stronę Konwencji.

Artykuł  23

Ratyfikacja, przyjęcie lub zatwierdzenie

Niniejszy Protokół podlega ratyfikacji, przyjęciu lub zatwierdzeniu. Dokumenty ratyfikacyjne, przyjęcia lub zatwierdzenia składane są Rządowi Hiszpanii, który przyjmie funkcje depozytariusza.

Artykuł  24

Przystąpienie

Od dnia 26 stycznia 2003 roku, niniejszy Protokół jest otwarty dla przystąpienia każdej Strony Konwencji.

Artykuł  25

Wejście w życie

1. Niniejszy Protokół wchodzi w życie trzydziestego dnia po złożeniu depozytu szóstego dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia.

2. Od dnia wejścia w życie, niniejszy Protokół zastępuje Protokół dotyczący współpracy w zwalczaniu zanieczyszczenia Morza Śródziemnego olejem i innymi szkodliwymi substancjami w nadzwyczajnych przypadkach z 1976 roku, w stosunkach między Stronami tych dwóch dokumentów.

NA DOWÓD CZEGO, niżej podpisani, należycie upoważnieni w tym celu, podpisali niniejszy Protokół

SPORZĄDZONO w Valletta, Malta, w dniu 25 stycznia 2002 roku, po jednym egzemplarzu w językach arabskim, angielskim, francuskim i hiszpańskim, przy czym wszystkie cztery teksty są na równi autentyczne.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2004.261.41
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Protokół dotyczący współpracy w zapobieganiu zanieczyszczeniu ze statków oraz, w przypadkach nadzwyczajnych, walki z zanieczyszczeniem Morza Śródziemnego. Valletta.2002.01.25.
• Data aktu: 25/01/2002
• Data ogłoszenia: 06/08/2004
• Data wejścia w życie: 25/07/2004