PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 80 ust. 2,
uwzględniając wniosek Komisji,
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(1),
po konsultacjach przeprowadzonych z Komitetem Regionów,
stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu(2),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Rozporządzenie (WE) nr 1406/2002(3) ustanowiło Europejską Agencję ds. Bezpieczeństwa na Morzu ("Agencję") w celu zapewnienia wysokiego, jednolitego i skutecznego poziomu bezpieczeństwa na morzu i zapobiegania zanieczyszczeniom powodowanym przez statki.
(2) W dniu 12 grudnia 2002 r. Konferencja dyplomatyczna Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO) przyjęła szereg zmian do Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu (SOLAS) oraz do Międzynarodowego kodeksu bezpieczeństwa jednostek pływających i urządzeń portowych (ISPS), które stanowią zestaw środków dotyczących bezpieczeństwa na morzu. Dlatego właściwe jest określenie funkcji Agencji w zakresie bezpieczeństwa na morzu.
(3) Istotne jest podjęcie właściwych środków bezpieczeństwa w celu zapewnienia bezpieczeństwa wspólnotowej żeglugi morskiej oraz wspólnotowych portów, jak również bezpieczeństwa pasażerów, załóg oraz personelu w portach, przed zagrożeniami wynikającymi z zamierzonych bezprawnych czynów.
(4) Rozporządzenie (WE) nr 725/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie poprawy zabezpieczenia statków i urządzeń portowych(4) wyznacza Komisji pewne zadania kontrolne z zakresu sprawdzania wdrożenia omawianych środków bezpieczeństwa przez Państwa Członkowskie, w wykonaniu których Agencja mogłaby zapewnić przydatną pomoc techniczną. Zadania te obejmują kontrole statków i odpowiednich spółek, jak również uznanych organizacji ds. zabezpieczeń, upoważnionych do podejmowania niektórych działań odnoszących się do bezpieczeństwa w omawianym kontekście.
(5) Ostatnie wypadki na wodach terytorialnych Wspólnoty, zwłaszcza zdarzenia z udziałem tankowców "Erika" i "Prestige", wykazały potrzebę dodatkowego działania Wspólnoty nie tylko w zakresie zapobiegania zanieczyszczeniom, lecz również w zakresie działania w odpowiedzi na zanieczyszczenia.
(6) Decyzja nr 2850/2000/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2000 r.(5) ustanowiła wspólnotowe ramy współpracy w dziedzinie przypadkowych i umyślnych zanieczyszczeń mórz w okresie od dnia 1 stycznia 2000 r. do dnia 31 grudnia 2006 r.
(7) Decyzja Rady 2001/792/WE, Euratom z dnia 23 października 2001 r.(6) ustanowiła mechanizm wspólnotowy ułatwiający wzmocnioną współpracę w interwencjach wspierających ochronę ludności, w tym w razie przypadkowego zanieczyszczenia mórz. Mechanizm ten obejmuje wspólnotowy ośrodek monitoringu i informacji wykorzystywany we wszystkich przypadkach interwencji wspierających ochronę ludności.
(8) Agencja powinna zostać wyposażona w odpowiednie środki w celu wsparcia, na wniosek, mechanizmów działania w odpowiedzi na zanieczyszczenia w Państwach Członkowskich. Działalność Agencji w tej dziedzinie nie powinna zwalniać państw nadbrzeżnych z ich odpowiedzialności za posiadanie funkcjonujących właściwych mechanizmów działania w odpowiedzi na zanieczyszczenia i powinna przestrzegać istniejących uzgodnień w zakresie współpracy między Państwami Członkowskimi lub grupami Państw Członkowskich w tym zakresie. W razie wypadku powodującego zanieczyszczenie Agencja powinna wspierać poszkodowane Państwo Członkowskie, z upoważnienia którego prowadzone będą czynności związane z usuwaniem zanieczyszczenia Agencja powinna działać w kierunku wspierania mechanizmu wspólnotowego w zakresie ochrony ludności.
(9) Dyrektywa 2003/103/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 listopada 2003 r. zmieniająca dyrektywę 2001/25/WE w sprawie minimalnego poziomu wyszkolenia marynarzy(7) wprowadza nowe procedury w zakresie uznawania świadectw wydanych przez państwa trzecie. Agencja pomaga Komisji w dokonywaniu oceny zgodności tych państw z wymogami Międzynarodowej konwencji o wymaganiach w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania im świadectw oraz pełnienia wacht z 1978 r. (Konwencja STCW).
(10) Rada Administracyjna Agencji powinna posiadać kompetencje w zakresie ustalania, w porozumieniu z Komisją, strategicznego planu w zakresie gotowości Agencji do działań w razie wystąpienia zanieczyszczeń oraz w zakresie działania w odpowiedzi na zanieczyszczenia. Przy opracowywaniu planu Rada Administracyjna powinna brać pod uwagę wartość dodaną, jaką działania Agencji w odpowiedzi na zanieczyszczenia wnoszą do działań Państw Członkowskich, jak również możliwie najlepszą relację pomiędzy kosztami i skutecznością.
(11) Należy mieć wzgląd na istniejące uzgodnienia w zakresie zanieczyszczeń przypadkowych, takie jak Umowa o współpracy w zakresie przeciwdziałania zanieczyszczeniu Morza Północnego olejami i innymi substancjami szkodliwymi z 1983 r. (Umowa z Bonn o współpracy), które ułatwiają pomoc wzajemną i współpracę między Państwami Członkowskimi w tej dziedzinie, jak również należy mieć wzgląd na odnośne konwencje międzynarodowe i umowy w zakresie ochrony europejskich obszarów morskich przed wypadkami powodującymi zanieczyszczenia, takie jak Międzynarodowa konwencja o gotowości do zwalczania zanieczyszczeń morza olejami oraz współpracy w tym zakresie z 1990 r. (Konwencja OPRC) opracowana pod auspicjami Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO), Konwencja o ochronie środowiska morskiego obszaru północno-wschodniego Atlantyku z dnia 22 września 1992 r. (Konwencja OSPAR), Konwencja barcelońska, Konwencja helsińska i Umowa z Lizbony.
(12) W przypadku przyszłych nominacji w strukturze administracyjnej Agencji (rada administracyjna, dyrektor zarządzający) w odpowiedni sposób należy uwzględnić wymagane doświadczenie i wiedzę fachową w nowym zakresie kompetencji Agencji: w działaniu w odpowiedzi na zanieczyszczenia powodowane przez statki oraz w dziedzinie zabezpieczeń na morzu.
(13) Państwa trzecie zamierzające uczestniczyć w działaniach Agencji powinny przyjąć i stosować prawo wspólnotowe w całym zakresie kompetencji Agencji, w tym w zakresie działania w odpowiedzi na zanieczyszczenia powodowane przez statki oraz w zakresie zabezpieczeń na morzu.
(14) Dlatego rozporządzenie (WE) nr 1406/2002 powinno zostać odpowiednio zmienione,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.Sporządzono w Strasburgu, dnia 31 marca 2004 r.
W imieniu Parlamentu Europejskiego |
W imieniu Rady |
P. COX |
D. ROCHE |
Przewodniczący |
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. C 32 z 5.2.2004, str. 21.
(2) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 12 lutego 2004 r. Decyzja Rady z dnia 25 marca 2004 r.
(3) Dz.U. L 208 z 5.8.2002, str. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1644/2003 (Dz.U. L 245 z 29.9.2003, str. 10).
(4) Dz.U. L 129 z 29.4.2004, str. 6.
(5) Dz.U. L 332 z 28.12.2000, str. 1.
(6) Dz.U. L 297 z 15.11.2001, str. 7.
(7) Dz.U. L 326 z 13.12.2003, str. 28.