KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 1766/92 z dnia 30 czerwca 1992 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku zbóż(1), ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1666/2000(2), w szczególności jego art. 9 ust. 2 i art. 13 ust. 11, oraz odpowiednie przepisy innych rozporządzeń w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rolnych,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Artykuł 50 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/1999 z dnia 15 kwietnia 1999 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu refundacji wywozowych do produktów rolnych(3), ostatnio zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 1253/2002(4), przewiduje, że jeżeli nie zostanie dotrzymany sześćdziesięciodniowy termin, w którym produkty muszą opuścić obszar celny Wspólnoty, określony w art. 7 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 800/1999, lub trzydziestodniowy termin, podczas którego towary muszą zostać umieszczone w magazynie żywności, o którym mowa w art. 40 ust. 1 tego rozporządzania, to refundację należy obniżyć o 15 %, stosując następnie dalsze obniżenie za każdy dzień przekroczenia danego terminu.
(2) Ponadto, w przypadku gdy terminy te ulegają przekroczeniu, art. 32 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia Komisji (WE) nr 1291/2000(5), ostatnio zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 2299/2001(6) przewiduje karę polegającą na przepadku części zabezpieczenia na pozwolenie na wywóz, a następnie na przepadku dalszej kwoty za każdy dzień przekroczenia danego terminu.
(3) Zatem kumulacja kar wprowadzonych w odniesieniu zarówno do refundacji, jak i pozwolenia w przypadku przekroczenia jednego i tego samego terminu stanowi poważne obciążenie dla eksporterów i nie wydaje się niezbędne. Dlatego też należy uprościć zasady a kara przewidziana w art. 32 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 dotycząca zabezpieczenia na pozwolenie na wywóz nie powinna być stosowana w takich przypadkach.
(4) Artykuł 35 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 przewiduje, że jeżeli pozwolenie zostaje zwrócone wystawiającemu je organowi w początkowym okresie równym dwóm trzecim jego terminu ważności, to odpowiednia kwota zabezpieczenia podlegająca przepadkowi zostaje obniżona o 40 %, a jeżeli pozwolenie zostaje zwrócone w ciągu ostatniej jednej trzeciej jego terminu ważności, to odpowiednia kwota zabezpieczenia podlegającego przepadkowi zostaje obniżona o 25 %. Zamierzeniem mechanizmu określonego w art. 35 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 jest zachęcenie eksporterów do szybkiego zwracania niewykorzystanych pozwoleń na wywóz z wcześniejszym ustaleniem refundacji wystawiającemu je organowi, tak by mogły być w pełni wykorzystywane możliwości wywozu produktów rolnych kwalifikujących się do przyznania refundacji.
(5) W przypadkach zaistnienia znacznego wzrostu refundacji, stosowanie mechanizmu przewidzianego w art. 35 ust. 3 rozporządzenie (WE) nr 1291/2000 mogłoby prowadzić do spekulacji, zachęcając eksporterów do nie wykorzystywania swych pozwoleń na wywóz i do zwracania ich organom wystawiającym, jeżeli różnica między nową refundacją, jaką można otrzymać za przedmiotowy produkt i refundacją wcześniej ustaloną za ten sam produkt, jest wyższa niż kwota zabezpieczenia ulegającego przepadkowi. Dlatego też należy podjąć właściwe kroki dla zapobieżenia nieprawidłowemu stosowaniu tego przepisu.
(6) Należy uaktualnić załącznik III do rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, ustalający maksymalne ilości produktów rolnych, w odniesieniu, do których, zgodnie z art. 5 ust. 1 tiret czwarte tego rozporządzenia, nie muszą być przedstawiane pozwolenia na przywóz lub wywóz lub świadectwo o wcześniejszym ustaleniu refundacji.
(7) Rozporządzenie (WE) nr 1291/2000 powinno zostać odpowiednio zmienione.
(8) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią wszystkich zainteresowanych Komitetów Zarządzających,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.Sporządzono w Brukseli, dnia 20 lutego 2003 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Franz FISCHLER |
|
Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 181 z 1.7.1992, str. 21.
(2) Dz.U. L 193 z 29.7.2000, str. 1.
(3) Dz.U. L 102 z 17.4.1999, str. 11.
(4) Dz.U. L 183 z 12.7.2002, str. 12.
(5) Dz.U. L 152 z 24.6.2000, str. 1.
(6) Dz.U. L 308 z 27.11.2001, str. 19.