(notyfikowana jako dokument nr C(2002) 3652)(2002/818/WE)
(Dz.U.UE L z dnia 19 października 2002 r.)
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 3286/94 z dnia 22 grudnia 1994 r. ustanawiające procedury wspólnotowe w zakresie wspólnej polityki handlowej w celu zapewnienia wykonania praw Wspólnoty zgodnie z zasadami handlu międzynarodowego, w szczególności tymi ustanowionymi pod auspicjami Światowej Organizacji Handlu(1), zmienione rozporządzeniem (WE) nr 356/95(2), w szczególności jego art. 13 i 14,
po konsultacji z Komitetem Doradczym,
a także mając na uwadze, co następuje:
A. PROCEDURA
(1) W dniu 24 października 2000 r. Komisja otrzymała skargę na podstawie art. 3 i art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 3286/94 (zwanego dalej "Rozporządzeniem"). Skarga została złożona przez Komitet Stowarzyszeń Budowniczych Okrętów Unii Europejskiej (CESA).
(2) Zażalenie dotyczyło niektórych rzekomych praktyk handlowych Korei, które niekorzystnie wpływają na sprzedaż Wspólnoty statków handlowych(3). W szczególności, skarga zawierała informacje o niekorzystnych skutkach w handlu i szkodach poniesionych przez konstruktorów statków Wspólnoty wynikające z dotacji przyznanych lub w inny sposób przynoszących korzyści, spółkom koreańskiego przemysłu stoczniowego, przez Republikę Korei z naruszeniem art. 3 i 5 Porozumienia WTO w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych (Porozumienia w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych). Na tej podstawie, strona skarżąca poprosiła Komisję o podjęcie niezbędnych działań.
(3) Skarga zawierała wystarczające dowody uzasadniające wszczęcie wspólnotowej procedury kontrolnej na podstawie art. 8 rozporządzenia. W konsekwencji, Komisja wszczęła procedurę po konsultacji z Państwami Członkowskimi w ramach Komitetu Doradczego, w dniu 2 grudnia 2000 r(4).
(4) Po wszczęciu procedury kontrolnej, Komisja przeprowadziła dochodzenie, które doprowadziło do wniosków wskazanych poniżej.
B. USTALENIA DOTYCZĄCE ISTNIENIA PRZESZKODY W HANDLU
(5) Dochodzenie było skierowane przeciw subwencjom rzekomo przyznanym przez Rząd Republiki Korei przemysłowi stoczniowemu, które korzystnie wpłynęły na produkcję między 1997 a 2000 r. i wpłyną korzystnie na przyszłą produkcję. Rzekome subwencje Korei obejmowały, warunkowe finansowanie wywozu, umorzenie długów, konwersję długu na kapitał zakładowy, ulgi w oprocentowaniu oraz specjalne zwolnienia podatkowe w kontekście preferencyjnych pakietów restrukturyzacyjnych przewidzianych do celu ratowania różnych przedsiębiorstw stoczniowych od grożącej im zapaści finansowej.
(6) Koreańskimi przedsiębiorstwami stoczniowymi uważanymi za te, które korzystały z subwencji Rządu Korei są Samho Heavy Industries, Daedong Shipbuilding Co., Daewoo Shipbuilding and Marine Engineering, Hyundai Heavy Industries, Hyundai Mipo, Samsung Heavy Industries and Hanjin Heavy Industries & Construction Co.
(7) W odniesieniu do rzekomych subwencji Korei, które były wyraźnie przedmiotem skargi, Komisja ustaliła, co następuje:
Gwarancje zaliczek (zwrot) oraz pożyczki przed dostawą zapewniane przez państwowy Export-Import Bank of Korea (KEXIM)
(8) Ustalono, że KEXIM zapewnia gwarancję, że zagraniczny nabywca otrzyma zwrot wszystkich zaliczek przekazanych koreańskiej stoczni w przypadku gdy koreańska stocznia nie wywiąże się z obowiązków wynikających z właściwej umowy. Ustalono również, że KEXIM zapewnia stoczniom pożyczki przed dostawą w celu sfinansowania kosztów produkcji związanych z budową statków, takich jak koszty surowców, pracy i przedsiębiorstwa do czasu dostarczenia statków. Program APRG oraz pożyczki przed dostawą uznano za stanowiące zabronione subwencje na mocy art. 3 ust. 1 lit. a) Porozumienia w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych.
Umorzenie długów, konwersja długu na kapitał zakładowy oraz ulgi w oprocentowaniu ze strony banków państwowych i kontrolowanych przez państwo
(9) Ustalono, że Korea przyznała poprzez umorzenie długów, konwersję długów na kapitał zakładowy oraz ulgi w oprocentowaniu ze strony banków państwowych i kontrolowanych przez państwo, subwencje w rozumieniu art. 1 Porozumienia w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych następującym stoczniom:
- Samho Heavy Industries,
- Daedong Shipbuilding Co.(5), oraz
- Daewoo Sipbuilding and Marine Engineering.
(10) Istnieją pozorne dowody, że subwencje związane z restrukturyzacją przedsiębiorstw są szczególne w rozumieniu art. 2 ust. 1 Porozumienia w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych.
Specjalne zwolnienia podatkowe
(11) Ustalono, że Daewoo Shipbuilding and Marine Engineering korzystał z dwóch programów podatkowych na mocy Special Tax Treatment Control Law (specjalne opodatkowanie wkładów w naturze oraz specjalne opodatkowanie przy wydzieleniu części przedsiębiorstwa) ograniczonych do spółek w trakcie restrukturyzacji, które z tego powodu są szczególne.
Wnioski
(12) Komisja uważa, iż domniemanie strony skarżącej w sprawie przyznawania subwencji jest dobrze umotywowane oraz że praktyki Korei stanowią przeszkodę w handlu w rozumieniu art. 2 ust. 1 rozporządzenia, ponieważ są sprzeczne z art. 3 i 5 Porozumienia w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych.
C. USTALENIA DOTYCZĄCE NIEKORZYSTNYCH SKUTKÓW W HANDLU
(13) Ustalono, że, w czasie trwania dochodzenia, przemysł Wspólnoty odczuł niekorzystne skutki w rozumieniu art. 5 Porozumienia w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych oraz art. 2 ust. 3 i 4 rozporządzenia, w formie szkody w rozumieniu art. 5 lit. a) Porozumienia w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych, mianowicie, negatywne skutki w udziale rynkowym, w wykorzystaniu potencjału, w zyskach, cenach sprzedaży, zatrudnieniu, inwestycjach oraz w formie poważnego uszczerbku w rozumieniu art. 5 lit. c) Porozumienia w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych, mianowicie, stosowania znacznie zaniżonych cen, spadku wartości cen i zmniejszenia sprzedaży. W ujęciu sektorowym, niekorzystne skutki dotknęły kontenerowce, tankowce i chemikaliowce.
(14) W listopadzie 2001 r., CESA poprosiła Komisję o zbadanie, czy niekorzystne skutki dotknęły przemysł Wspólnoty w okresie obejmującym 13 miesięcy następujących po zakończeniu czasu trwania pierwszego dochodzenia (tj. od dnia 1 grudnia 2000 r. do dnia 31 grudnia 2001 r.). Dochodzenie aktualizujące potwierdziło wyniki pierwszego dochodzenia. W zakresie sektora transportowców płynnego gazu ziemnego (LNG), stwierdzono, iż konieczne jest dalsza kontrola w celu ustalenia, czy na skutek rozwoju obserwowanego w 2000 r. i w 2001 r. nastąpi stała tendencja długookresowa. Komisja będzie kontynuować monitorowanie rynku, szczególnie w zakresie sektorów kontenerowców, tankowców, chemikaliowców oraz transportowców LNG.
D. ZWIĄZEK PRZYCZYNOWY
(15) Ustalono, że powyższe subwencje, które umożliwiły wzrost wielkości sprzedaży i udziału rynkowego stoczni koreańskich, a także znaczący spadek ich cen sprzedaży oraz stosowania cen zaniżonych ujawnione w czasie trwania dochodzenia, spowodowały niekorzystne skutki dla przemysłu Wspólnoty. Wnioski te zostały potwierdzone w dochodzeniu aktualizującym.
E. INTERES WSPÓLNOTY
(16) Przemysł stoczniowy we Wspólnocie stanowi bardzo istotny sektor działalności gospodarczej pod względem zatrudnienia, zarówno bezpośredniego, w stoczniach, jak i pośredniego, w spółkach podwykonawczych i dostawczych. Na podstawie dostępnych informacji rozsądne wydaje się przypuszczenie, że jeżeli koreańskie praktyki subwencjonowania zostaną powstrzymane, to przemysł Wspólnoty może być w stanie odzyskać przynajmniej część utraconego udziału rynkowego oraz poprawić swą rentowność.
F. WNIOSKI
(17) Poza powyższą analizą, Komisja wyciąga wnioski, iż Korea przyznała swojemu przemysłowi stoczniowemu subwencje wywozowe podlegające zaskarżeniu w rozumieniu Porozumienia w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych oraz spowodowała niekorzystne skutki dla przemysłu Wspólnoty.
(18) Zapewnianie, że partnerzy WTO w pełni przestrzegają swoich zobowiązań, jest sprawą największej wagi dla Wspólnoty, która podjęła te same zobowiązania. Fundamentalne jest dla dobrego funkcjonowania wielostronnego systemu handlowego, konsekwentne rozwiązywanie problemu praktyk niezgodnych z WTO.
(19) Komisja omówiła tę sprawę z władzami Korei w celu znalezienia wspólnie uzgodnionego rozwiązania. Jednakże ponieważ nie było możliwe znalezienie żadnego wspólnie uzgodnionego rozwiązania, konieczne jest wszczęcie procedury w ramach Porozumienia WTO o rozstrzyganiu sporów, w szczególności przy zastosowaniu właściwych postanowień Porozumienia w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Brukseli, dnia 8 października 2002 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Pascal LAMY |
|
Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 349 z 31.12.1994, str. 71.
(2) Dz.U. L 41 z 23.2.1995, str. 3.
(3) Dotkniętymi produktami są statki handlowe przeznaczone do handlu międzynarodowego, włączając, masowce, kontenerowce, zbiornikowce, tankowce, chemikaliowce, transportowce płynnego gazu ziemnego, promy pasażerskie i ro-ro, inne statki nietowarowe (włączając jednostki przybrzeżne) oraz statki wycieczkowe.
(4) Dz.U. C 345 z 2.12.2000.
(5) Daedong nie współpracował w przeprowadzonej procedurze; uzyskano jednak dowody, że to przedsiębiorstwo również skorzystało na procesie restrukturyzacji.
