PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 150 ust. 4,
uwzględniając wniosek Komisji (1),
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (2),
uwzględniając opinię Komitetu Regionów (3),
stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu (4),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) W dniach 6-8 kwietnia 1998 r. Komisja, we współpracy z urzędującą Prezydencją, przeprowadziła w Birmingham europejską konferencję audiowizualną na temat "Wyzwania i możliwości ery cyfrowej". W toku konsultacji podkreślono potrzebę usprawnienia programu kształcenia w sektorze audiowizualnym, który koncentrowałby się na wszelkich nowych aspektach ery cyfrowej. Rada w dniu 28 maja 1998 r. zwróciła uwagę na ostateczne wnioski ze wspomnianej konferencji i wezwała do rozwinięcia nowych programów, aby ułatwić wzmocnienie i konkurencyjność przemysłu programów.
(2) Sprawozdanie grupy wysokiego szczebla w sprawie polityki audiowizualnej z dnia 26 października 1998 r., zatytułowane "Era cyfrowa: Europejska polityka audiowizualna", zakończono wnioskiem, że w obecnych warunkach zarówno kształcenie początkowe, jak i ustawiczne w sektorze audiowizualnym powinno ulec wzmocnieniu.
(3) Wyzwania związane z produkcją, rozpowszechnianiem i dostępnością europejskiego dorobku audiowizualnego były głównymi tematami dyskusji na forum w sprawie polityki audiowizualnej zatytułowanym "Europejski dorobek na cyfrowe tysiąclecie" zorganizowane w Helsinkach w dniach 10 i 11 września 1999 r. przez urzędującą Prezydencję we współpracy z Komisją.
(4) We wnioskach z seminarium "Kształcenie na nowe tysiąclecie" przeprowadzonego przez urzędującą Prezydencję we współpracy z Komisją w Oporto w dniach 10 i 11 kwietnia 2000 r. podkreślono, że w celu ułatwienia rozwoju i pożądanego umiędzynarodowienia europejskiego przemysłu audiowizualnego konieczne są wysiłki w dziedzinie kształcenia.
(5) W komunikacie Komisji do Parlamentu Europejskiego i Rady zatytułowanym "Polityka audiowizualna: kolejne etapy" Komisja uznaje znaczący wpływ ery cyfrowej na zatrudnienie w przemyśle audiowizualnym.
(6) Zielona Księga na temat "Konwergencji sektorów telekomunikacji, mediów i technologii informacyjnych oraz jej znaczenia dla rozporządzenia" uznaje, że powstawanie nowych usług doprowadzi do utworzenia nowych miejsc pracy. Dostosowanie do nowych rynków wymaga personelu przeszkolonego w wykorzystywaniu nowych technologii. Publiczna konsultacja Komisji w sprawie Zielonej Księgi potwierdziła zapotrzebowanie na specjalistyczne kształcenie zawodowe dostosowane do potrzeb rynku.
(7) We wnioskach dotyczących wyników publicznej konsultacji z dnia 27 września 1999 r. w sprawie Zielonej Księgi (5) Rada wezwała Komisję do uwzględnienia tych rezultatów podczas sporządzania wniosków dotyczących środków wzmacniających europejski sektor audiowizualny, w tym także sektor multimedialny.
(8) Posiedzenie Rady Europejskiej, które odbyło się w Luksemburgu w dniu 20 i 21 listopada 1997 r., uznało, że ustawiczna edukacja i kształcenie zawodowe mogą mieć znaczący udział w politykach zatrudnienia Państw Członkowskich mających na względzie poprawę dopasowania do rynku zatrudnienia, zwiększenie możliwości przystosowania i ducha przedsiębiorczości oraz promowanie równych szans.
(9) Na posiedzeniu Rady Europejskiej, które odbyło się w Lizbonie w dniu 24 marca 2000 r., podkreślano również znaczenie odpowiedniego kształcenia, szczególnie w zakresie nowych technologii wykorzystywanych w społeczeństwie informacyjnym.
(10) W swoim sprawozdaniu składanym Radzie Europejskiej w sprawie możliwości zatrudnienia w społeczeństwie informacyjnym, Komisja zwróciła uwagę na fakt, iż nowe usługi audiowizualne oferują ogromny potencjał tworzenia miejsc pracy.
(11) Dlatego właściwym jest ułatwianie rozwoju inwestycji w europejskim przemyśle audiowizualnym i wezwanie Państw Członkowskich do wspierania tworzenia nowych miejsc pracy różnymi środkami.
(12) Komisja wprowadziła w życie "Program działań wspierania rozwoju europejskiego przemysłu audiowizualnego (MEDIA) (1991-1995)", przyjęty decyzją Rady 90/685/EWG (6), obejmujący, w szczególności, wspieranie działalności szkoleniowej w celu poprawy kwalifikacji zawodowych osób pracujących w europejskim przemyśle programów audiowizualnych.
(13) Wspólnotowa strategia rozwoju i wzmocnienia europejskiego przemysłu audiowizualnego została zatwierdzona w ramach programu MEDIA II przyjętego decyzją Rady 95/563/WE (7) oraz decyzją Rady 95/564/WE (8). Na podstawie osiągnięć wyżej wymienionego programu MEDIA II, w świetle otrzymanych wyników należy zapewnić jego kontynuację.
(14) W sprawozdaniu dotyczącym wyników otrzymanych w ramach programu MEDIA II (1996-2000) w okresie od dnia 1 stycznia 1996 r. do dnia 30 czerwca 1998 r. Komisja uznaje, że program spełnia zasadę pomocniczości funduszy wspólnotowych na rzecz funduszy krajowych, ponieważ zakres interwencji MEDIA II uzupełnia tradycyjnie dominującą rolę programów krajowych.
(15) W komunikacie w sprawie wspólnotowej polityki wspierania zatrudnienia Komisja uznała pozytywny wpływ programu MEDIA II na zatrudnienie w przemyśle audiowizualnym.
(16) Ponieważ niezbędne jest uwzględnienie aspektów kulturalnych sektora audiowizualnego, jak wskazano w art. 151 ust. 4 Traktatu, należy zapewnić, aby uczestnicy programu odzwierciedlali europejską różnorodność kulturową.
(17) W związku ze wspieraniem europejskich projektów audiowizualnych Komisja zbada możliwość uzupełniającego finansowania z innych instrumentów Wspólnoty, w szczególności w ramach planu działań "e-Europe", takich jak te objęte finansowaniem przez Europejski Bank Inwestycyjny (EBI), Europejski Fundusz Inwestycyjny (EFI), jak również Piąty Program Ramowy Wspólnoty Europejskiej na rzecz badań, rozwoju technologicznego i działań pokazowych, przyjęty decyzją nr 182/1999/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (9). Specjaliści sektora audiowizualnego zostaną poinformowani o różnych rodzajach finansowania dostępnych na poziomie Wspólnoty.
(18) Powstanie europejskiego rynku audiowizualnego wymaga umiejętności zawodowych dostosowanych do nowego wymiaru tego rynku, w szczególności w dziedzinie zarządzania projektami audiowizualnymi od strony ekonomicznej, finansowej i handlowej oraz wykorzystania nowych technologii do projektowania, rozwoju, produkcji, rozpowszechniania, wprowadzania do obrotu i transmisji programów.
(19) Specjalistów należy wyposażyć w umiejętności zawodowe umożliwiające im pełne wykorzystanie europejskiego i międzynarodowego wymiaru rynku programów audiowizualnych oraz należy ich wspierać w rozwijaniu projektów spełniających potrzeby rynku.
(20) Szczególny nacisk należy położyć na kształcenie specjalistyczne w zakresie prawa własności intelektualnej, obejmujące odpowiednie przepisy wspólnotowe, jak również kształcenie specjalistyczne w zakresie wprowadzania do obrotu produktów audiowizualnych, koncentrując się w szczególności na nowych technologiach, jak narzędzia upowszechniania i wprowadzania do obrotu.
(21) Równe szanse stanowią podstawową zasadę polityki Wspólnoty, która musi zostać uwzględniona podczas wprowadzania w życie tego programu.
(22) Kształcenie specjalistów powinno obejmować zasadnicze treści z tematyki ekonomicznej, prawniczej, technologicznej i handlowej; szybkie zmiany w tych dziedzinach czynią koniecznym kształcenie ustawiczne.
(23) W celu zapewnienia opanowania przez specjalistów nowych technologii, specjalny nacisk należy położyć na kształcenie w ich wykorzystaniu, w ten sposób zwiększając konkurencyjność przedsiębiorstw sektora audiowizualnego.
(24) Zgodnie z zasadą pomocniczości, sieć ośrodków kształcenia zawodowego powinna być wspierana w celu ułatwienia wymiany know-how i najlepszej praktyki w środowisku międzynarodowym.
(25) Wspieranie kształcenia zawodowego powinno uwzględniać cele strukturalne, takie jak rozwijanie potencjału twórczego, produkcyjnego, związanego z wprowadzaniem do obrotu i rozpowszechnianiem w krajach lub regionach: o niskiej zdolności produkcyjnej w sektorze audiowizualnym lub obszarach o ograniczeniach pod względem językowym lub geograficznym; jak również brać pod uwagę rozwijanie niezależnego europejskiego sektora produkcyjnego i dystrybucyjnego, szczególnie małych i średnich przedsiębiorstw.
(26) Zgodnie z zasadami pomocniczości i proporcjonalności oraz z uwagi na fakt, że zaproponowane środki nie mogą zapewnić osiągnięcia przez Państwa Członkowskie celów dotyczących wprowadzenia w życie polityki w dziedzinie kształcenia zawodowego, w szczególności ze względu na konieczność utworzenia transnarodowych spółek między ośrodkami kształcenia, środki te winny zostać wprowadzone w życie przez Wspólnotę. Niniejsza decyzja nie wykracza poza kwestie niezbędne do osiągnięcia tych celów.
(27) Środki zaproponowane w ramach tego programu są w całości skierowane na osiągnięcie transnarodowej współpracy, która wniesie wartość dodaną do środków podejmowanych w Państwach Członkowskich, zgodnie z uprzednio wspomnianą zasadą pomocniczości.
(28) Państwa stowarzyszone Europy Środkowej i Wschodniej, Kraje EFTA będące członkami EOG, Cypr, Malta i Turcja zostają uznane za potencjalnych uczestników programów wspólnotowych na podstawie przyznanych środków uzupełniających i zgodnie z procedurami uzgodnionymi z tymi krajami. Te kraje europejskie, które podpisały Konwencję Rady Europy w sprawie telewizji ponadgranicznej należą do europejskiego obszaru audiowizualnego i dlatego, biorąc pod uwagę względy budżetowe lub inne priorytety ich przemysłów audiowizualnych, mogą one, jeśli takie jest ich życzenie, uczestniczyć w programie lub korzystać z ograniczonego programu współpracy, na podstawie przyznanych środków uzupełniających, zgodnie z procedurami, które zostaną ustanowione w umowach między zainteresowanymi stronami.
(29) Otwarcie programu dla europejskich państw trzecich powinno być uwarunkowane wcześniejszym badaniem zgodności ich ustawodawstwa krajowego z dorobkiem wspólnotowym, w szczególności z dyrektywą Rady 89/552/EWG z dnia 3 października 1989 r. w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej (10).
(30) Należy spodziewać się, że współpraca w dziedzinie kształcenia zawodowego z udziałem europejskich ośrodków szkoleniowych i ośrodków z państw trzecich, zgodnie ze wspólnymi interesami, wniesie wartość dodaną do europejskiego przemysłu audiowizualnego. Ponadto otwarcie dla państw trzecich podniesie świadomość europejskiej różnorodności kulturowej i doprowadzi do upowszechniania wspólnych wartości demokratycznych. Współpraca taka będzie rozwijana na podstawie przyznanych środków uzupełniających i zgodnie z procedurami, które zostaną ustanowione w umowach między zainteresowanymi stronami.
(31) W celu uwydatnienia wartości dodanej osiąganej w wyniku działań Wspólnoty konieczne jest zapewnienie na wszystkich szczeblach zgodności i komplementarności środków podjętych na podstawie niniejszej decyzji z innymi działaniami Wspólnoty. Pożądane jest koordynowanie działań ustanowionych programem z działaniami podejmowanymi przez organizacje międzynarodowe, takie jak Rada Europy.
(32) Zgodnie z konkluzjami Rady Europejskiej obradującej w Lizbonie, Rada i Komisja mają do końca 2000 r. przedstawić sprawozdanie w sprawie oceny instrumentów finansowych EBI i EFI, której celem byłyby przesunięcia finansowania w kierunku firm debiutujących, firm zaawansowanych technologii i mikroprzedsiębiorstw, jak również innych przedsięwzięć związanych z kapitałem ryzyka lub mechanizmem gwarancyjnym oferowanym przez EBI i EFI. W związku z tym szczególna uwaga powinna zostać skierowana na sektor audiowizualny, w tym także na programy kształcenia.
(33) Niniejsza decyzja ustanawia ramy finansowe dla całego okresu trwania programu, będącego podstawowym odniesieniem, w rozumieniu pkt 33 porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 6 maja 1999 r. między Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją (11), dla władzy budżetowej podczas corocznej procedury budżetowej.
(34) Środki niezbędne dla wykonania niniejszej decyzji powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (12),
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Brukseli, dnia 19 stycznia 2001 r.
W imieniu Parlamentu Europejskiego |
W imieniu Rady |
N. FONTAINE |
B. RINGHOLM |
Przewodnicząca |
Przewodniczący |
_______
(1) Dz.U. C 150 z 30.5.2000, str. 59.
(2) Dz.U. C 168 z 16.6.2000, str. 8.
(3) Dz.U. C 317 z 6.11.2000, str. 60.
(4) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 6 lipca 2000 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym), wspólne stanowisko Rady z dnia 23 listopada 2000 r. (Dz.U. C 375 z 28.12.2000, str. 44) i decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 13 grudnia 2000 r.
(5) Dz.U. C 283 z 6.10.1999, str. 1.
(6) Dz.U. L 380 z 31.12.1990, str. 37.
(7) Dz.U. L 321 z 30.12.1995, str. 25.
(8) Dz.U. L 321 z 30.12.1995, str. 33.
(9) Dz.U. L 26 z 1.2.1999, str. 1.
(10) Dz.U. L 298 z 17.10.1989, str. 23. Dyrektywa zmieniona dyrektywą 97/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 202 z 30.7.1997, str. 60).
(11) Dz.U. C 172 z 18.6.1999, str. 1.
(12) Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.
(13)Decyzja Rady 2000/821/WE z dnia 20 grudnia 2000 r. w sprawie wykonania programu wspierającego rozwój, rozpowszechnianie i promocję europejskich utworów audiowizualnych (MEDIA Plus - Rozwój, Rozpowszechnianie i Promocja) (2001-2005) (Dz.U. L 336 z 30.12.2000, str. 82).